Hangt denk ik vooral van de aandoening, de situatie en de persoon af? Iemand die manisch depressief is kan episodes hebben en van daaruit dus 'extreem' reageren zonder directe 'aanleiding'.
Lachen kan ook vanuit ongemak. Ik weet nog heel goed dat ik als kind bij de condoleance was van mijn overbuurman en daar spontaan in een giechelbui schoot zonder het te willen en zonder aanleiding. Dat was toen een reactie voortkomend uit mijn zenuwen, ik had er echt geen controle over.
Ook kan het zijn dat iemand wel een reden heeft, maar dat die reden op dat moment niet te verwoorden is. Ik heb soms momenten dat ik word overspoeld door een bepaalde emotie zonder op dat moment heel goed te beseffen waar dat gevoel nou werkelijk vandaan komt. Terwijl er echt wel een reden is dat ik mij dan zo voel, die reden weet ik op dat moment echter niet direct te vinden.
En zo kunnen er vast nog wel meer oorzaken zijn