NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Ik zit er met gemixte gevoelens naar te kijken, de aftakeling van Japan.
Kijk, ik heb daar negen jaar lang aan een dood paard lopen trekken, omdat mijn collega’s alles beter wisten en weigerden om met de tijd mee te gaan. Dus ergens gun ik ze de aftakeling wel. Die collega’s maar ook de cultuur waar ze in gevangen zitten.
Van de andere kant is het daar een zeldzaam paradijsje. Ze hebben heel veel zaken goed geregeld. Horkerigheid komt bijna niet voor. Prachtige natuur, het is er gemakkelijk treinen. Lekker eten.
In het KAA forum had ik een topic lopen waarin ik beschreef hoe ik met een van mijn kinderen tussen de rijstvelden fietste. Libelles links en rechts die meevlogen. Voor mij was dat Japan samengevat: genieten van de kleine dingen in het leven. Gelukkig is dat iets wat je kunt blijven doen, ook bij een instortend BNP.
Kijk, ik heb daar negen jaar lang aan een dood paard lopen trekken, omdat mijn collega’s alles beter wisten en weigerden om met de tijd mee te gaan. Dus ergens gun ik ze de aftakeling wel. Die collega’s maar ook de cultuur waar ze in gevangen zitten.
Van de andere kant is het daar een zeldzaam paradijsje. Ze hebben heel veel zaken goed geregeld. Horkerigheid komt bijna niet voor. Prachtige natuur, het is er gemakkelijk treinen. Lekker eten.
In het KAA forum had ik een topic lopen waarin ik beschreef hoe ik met een van mijn kinderen tussen de rijstvelden fietste. Libelles links en rechts die meevlogen. Voor mij was dat Japan samengevat: genieten van de kleine dingen in het leven. Gelukkig is dat iets wat je kunt blijven doen, ook bij een instortend BNP.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Welke aftakeling bedoel je? het valt toch wel mee?quote:Op maandag 10 december 2018 13:50 schreef Lyrebird het volgende:
Ik zit er met gemixte gevoelens naar te kijken, de aftakeling van Japan.
Kijk, ik heb daar negen jaar lang aan een dood paard lopen trekken, omdat mijn collega’s alles beter wisten en weigerden om met de tijd mee te gaan. Dus ergens gun ik ze de aftakeling wel. Die collega’s maar ook de cultuur waar ze in gevangen zitten.
Van de andere kant is het daar een zeldzaam paradijsje. Ze hebben heel veel zaken goed geregeld. Horkerigheid komt bijna niet voor. Prachtige natuur, het is er gemakkelijk treinen. Lekker eten.
In het KAA forum had ik een topic lopen waarin ik beschreef hoe ik met een van mijn kinderen tussen de rijstvelden fietste. Libelles links en rechts die meevlogen. Voor mij was dat Japan samengevat: genieten van de kleine dingen in het leven. Gelukkig is dat iets wat je kunt blijven doen, ook bij een instortend BNP.
Als je er jaren hebt gewoond, dan krijg je een oog voor rot. En zie je dat de maatschappij op veel plaatsen tot op het bot verrot is. En vergeet maar dat het opgelost gaat worden: we zijn getuige van Fukushima 2.0, waarbij het hele land langzaam naar de klote gaat. Dat is nu al in volle vaart aan de gang op het platteland, maar ook in middelgrote steden. Ik noem het Fukushima 2.0 omdat de Japanners vast zitten in hun eigen cultuur, waar ze zo veel respect voor hebben, waardoor er niets veranderd kan worden, en men niet kan anticiperen op veranderingen (zoals indertijd in Fukushima).
De positie en rechten van de vrouw in de maatschappij, de rol van het onderwijs (men leidt kinderen in feite nog steeds op tot fabrieksarbeiders, waarbij het opvolgen van bevelen centraal staat. Zelfstandig problemen oplossen? Vergeet het maar.), de rechten van buitenlanders, de integratie van buitenlanders, de rechten van oude grijze mannetjes. Maar bovenal: de angst dat het Japan waarin men is opgegroeid zal veranderen.
Als je met zo’n houding een continue financiële en sociale crisis te lijf probeert te gaan, kom je niet ver.
De positie en rechten van de vrouw in de maatschappij, de rol van het onderwijs (men leidt kinderen in feite nog steeds op tot fabrieksarbeiders, waarbij het opvolgen van bevelen centraal staat. Zelfstandig problemen oplossen? Vergeet het maar.), de rechten van buitenlanders, de integratie van buitenlanders, de rechten van oude grijze mannetjes. Maar bovenal: de angst dat het Japan waarin men is opgegroeid zal veranderen.
Als je met zo’n houding een continue financiële en sociale crisis te lijf probeert te gaan, kom je niet ver.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat zijn honderdduiden trouwens?
Maar goed, die Japanners zullen dit ongetwijfeld slimmer aanpakken dan wij hier.
Wij hebben binnen enkele jaren tienduizenden migranten uit Afrika en het Midden-Oosten opgenomen, waarbij de meerderheid in een uitkering zit.
Daar nemen ze gewoon Aziaten uit aanpalende culturen die komen om te werken. Lijkt me nogal een verschil.
Maar goed, die Japanners zullen dit ongetwijfeld slimmer aanpakken dan wij hier.
Wij hebben binnen enkele jaren tienduizenden migranten uit Afrika en het Midden-Oosten opgenomen, waarbij de meerderheid in een uitkering zit.
Daar nemen ze gewoon Aziaten uit aanpalende culturen die komen om te werken. Lijkt me nogal een verschil.
Je hebt een punt. Men selecteert aan de poort. Prima.
Er worden vooral mensen geworven uit landen die een taal hebben die overeenkomsten met het Japans heeft, qua zinsbouw bijvoorbeeld. Dan moet je aan Turkije, Zuid-Korea en een aantal Zuid-Amerikaanse landen denken.
Daarnaast werft men in buurlanden. Slimme studenten krijgen beurzen om in Japan te studeren, en het afgelopen jaar waren er zelfs drie Afrikanen op onze campus aanwezig! Ik zou niet graag in hun schoenen staan, ze hadden het zwaar, en dat is ook het hele eiereneten: je kunt mensen uitnodigen, maar als je vast blijft houden aan je eigen culturele eigenaardigheden waardoor buitenlanders niet kunnen aarden, dan heeft die import geen enkele zin.
Er worden vooral mensen geworven uit landen die een taal hebben die overeenkomsten met het Japans heeft, qua zinsbouw bijvoorbeeld. Dan moet je aan Turkije, Zuid-Korea en een aantal Zuid-Amerikaanse landen denken.
Daarnaast werft men in buurlanden. Slimme studenten krijgen beurzen om in Japan te studeren, en het afgelopen jaar waren er zelfs drie Afrikanen op onze campus aanwezig! Ik zou niet graag in hun schoenen staan, ze hadden het zwaar, en dat is ook het hele eiereneten: je kunt mensen uitnodigen, maar als je vast blijft houden aan je eigen culturele eigenaardigheden waardoor buitenlanders niet kunnen aarden, dan heeft die import geen enkele zin.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Volgens de politiek waren het allemaal hoogopgeleiden hoor!quote:Op zaterdag 15 december 2018 12:27 schreef luxerobots het volgende:
Wat zijn honderdduiden trouwens?
Maar goed, die Japanners zullen dit ongetwijfeld slimmer aanpakken dan wij hier.
Wij hebben binnen enkele jaren tienduizenden migranten uit Afrika en het Midden-Oosten opgenomen, waarbij de meerderheid in een uitkering zit.
Daar nemen ze gewoon Aziaten uit aanpalende culturen die komen om te werken. Lijkt me nogal een verschil.
Japan mag er wel een paar honderdduizend (uitkeringstrekkers) hebben... Misschien willen ze dan ook de heren politici's hebben... 🤔
Ahja, maar dan heb je het meer over of het een fijn land is om in te wonen. Dat gaat bijvoorbeeld ook op voor China. Ondertussen worden ze waarschijnlijk wel de grootste economie in 2030.quote:
Als je er jaren hebt gewoond, dan krijg je een oog voor rot. En zie je dat de maatschappij op veel plaatsen tot op het bot verrot is. En vergeet maar dat het opgelost gaat worden: we zijn getuige van Fukushima 2.0, waarbij het hele land langzaam naar de klote gaat. Dat is nu al in volle vaart aan de gang op het platteland, maar ook in middelgrote steden. Ik noem het Fukushima 2.0 omdat de Japanners vast zitten in hun eigen cultuur, waar ze zo veel respect voor hebben, waardoor er niets veranderd kan worden, en men niet kan anticiperen op veranderingen (zoals indertijd in Fukushima).
De positie en rechten van de vrouw in de maatschappij, de rol van het onderwijs (men leidt kinderen in feite nog steeds op tot fabrieksarbeiders, waarbij het opvolgen van bevelen centraal staat. Zelfstandig problemen oplossen? Vergeet het maar.), de rechten van buitenlanders, de integratie van buitenlanders, de rechten van oude grijze mannetjes. Maar bovenal: de angst dat het Japan waarin men is opgegroeid zal veranderen.
Als je met zo’n houding een continue financiële en sociale crisis te lijf probeert te gaan, kom je niet ver.
|
|
