ouder met kanker lotgenoten

Ik heb dit meegemaakt, jaren geleden. Er is hier nog iemand die dit redelijk recent heeft meegemaakt.

Wat wil je zeggen/weten/vragen?

Hier.

Wat voor soort kanker heeft je vader?

quote:

Op zondag 2 december 2018 13:56 schreef bloem486 het volgende:
Hij heeft slokdarmkanker en mogelijk ook nog longkanker

Oh

Ik heb zelf gemerkt dat mensen die dit niet hebben mee gemaakt je gerust proberen te stellen. Ze bedoelen het allemaal echt goed maar wat je zegt, ze begrijpen het niet.

Wat is nu het plan voor je vader?

quote:

Op zondag 2 december 2018 14:07 schreef bloem486 het volgende:
Precies dat. Hij heeft nu 5x in de week bestraling en 1x in de week chemo. Zodra dat voorbij is gaan ze kijken of er mogelijkheden zijn dmv een operatie. op dit moment kan hij eigenlijk niks, niet eten niet bewegen. Hij ligt gewoon op de bank/op bed. Dat is ook voornamelijk waar ik het zo moeilijk mee heb; hem zo veel pijn zien hebben en er niks tegen kunnen doen.

Dat ís ook heel moeilijk. Je kunt niets, het is de machteloosheid die je gek maakt. Ik herken dat wel.

quote:

Op zondag 2 december 2018 14:07 schreef bloem486 het volgende:
Precies dat. Hij heeft nu 5x in de week bestraling en 1x in de week chemo. Zodra dat voorbij is gaan ze kijken of er mogelijkheden zijn dmv een operatie. op dit moment kan hij eigenlijk niks, niet eten niet bewegen. Hij ligt gewoon op de bank/op bed. Dat is ook voornamelijk waar ik het zo moeilijk mee heb; hem zo veel pijn zien hebben en er niks tegen kunnen doen.

Het is fucked up want je kan niks doen. Wat mij heeft geholpen is om op fora en fb groepen met andere mensen te praten. Had ik meer aan dan de mensen in mijn omgeving.

Meldt.

Heb je broers of zussen?

vorig jaar mijn vader weggebracht, heb je nog andere familie leden, ooms tantes van je vaders kant?

9 jaar geleden ondertussen dat ik helaas mijn vader verloren heb aan darmkanker.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik snap wel wat je wilt bereiken met je topic want je voelt je waarschijnlijk nu alleen en met weinig steun.
Maar geloof me: Die steun is er echt wel vanuit familie en vrienden maar vergeet niet dat er ook veel tussen zitten die in hetzelfde schuitje als jij zitten.
Daarom misschien ook anders dan anders, minder spraakzaam misschien? Of bepaalde onderwerpen ontwijken?
Probeer het iig bespreekbaar te maken, je bent niet de enige die hier mee worstelt.

Wat je nu doet door het van je af te schrijven vind ik goed, heb ik destijds ook gedaan en voor mij werkte dat wel.
Maar probeer ondanks je verdriet ook reëel te blijven. Help je niet alleen jezelf mee maar ook anderen die jouw verdriet delen.
Het is een zwaar traject, dat weet ik.
Dus bij deze veel sterkte gewenst en een dikke virtuele knuffel.
Als je een man bent is dat een brohug natuurlijk.

Niet van jouw leeftijd. Wel een vader die helaas overleden is aan kanker. En uiteraard het hele traject van behoorlijk dichtbij meegemaakt.

Sterkte!

quote:

Op zondag 2 december 2018 16:33 schreef vannelle het volgende:
9 jaar geleden ondertussen dat ik helaas mijn vader verloren heb aan darmkanker.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik snap wel wat je wilt bereiken met je topic want je voelt je waarschijnlijk nu alleen en met weinig steun.
Maar geloof me: Die steun is er echt wel vanuit familie en vrienden maar vergeet niet dat er ook veel tussen zitten die in hetzelfde schuitje als jij zitten.
Daarom misschien ook anders dan anders, minder spraakzaam misschien? Of bepaalde onderwerpen ontwijken?
Probeer het iig bespreekbaar te maken, je bent niet de enige die hier mee worstelt.

Wat je nu doet door het van je af te schrijven vind ik goed, heb ik destijds ook gedaan en voor mij werkte dat wel.
Maar probeer ondanks je verdriet ook reëel te blijven. Help je niet alleen jezelf mee maar ook anderen die jouw verdriet delen.
Het is een zwaar traject, dat weet ik.
Dus bij deze veel sterkte gewenst en een dikke virtuele knuffel.
Als je een man bent is dat een brohug natuurlijk.

Ongeveer hetzelfde mee mogen maken, zelf vind ik nogal betweterig overkomen qua suggesties. Niet specifiek van jou hoor
Geniet zoveel mogelijk van alle mooie momenten met je dierbaren, nu het nog kan.

Ik lees hier even mee, ik heb namelijk een zoon van 17 en zijn vader / mijn man heeft ook kanker. Ik merk dat mijn zoon veel steun vindt op school bij z’n vrienden, leraren en mentor. Misschien kun je ook vai de huisarts bij een psycholoog gerecht? In ons geval wordt vader ook niet beter en zijn de vooruitzichten zeer slecht, hopelijk heeft jouw vader wat betere vooruitzichten.
Ik wens je heel veel sterkte.

quote:

Op zondag 2 december 2018 13:22 schreef bloem486 het volgende:
Hee, ik weet niet of die een geschikte plek is maar ik heb eigenlijk meer een oproepje. Een tijdje geleden heb ik te horen gekregen dat mijn vader kanker heeft. Mijn vrienden doen erg hun best, maar weten niet helemaal hoe ze er mee om moeten gaan en snappen bepaalde dingen ook gewoon niet. Ik merk nu dat ik eigenlijk wel behoefte heb om met iemand te praten die hetzelfde meemaakt, dus is er iemand van ongeveer mijn leeftijd (ik ben 17) die in hetzelfde schuitje zit en dezelfde behoefte voelt?

Ik heb beide ouders verloren dat ik 19 jaar was door deze rot ziekte.
Hier een link https://kankerspoken.nl/jongeren-vanaf-13/
Ik wil heel veel sterkte wensen in de toekomst.

Mijn vader is overleden aan kanker toen ik 12 was, maar is wel lang geleden al.

quote:

Op zondag 2 december 2018 19:16 schreef Antaris het volgende:

[..]

Ongeveer hetzelfde mee mogen maken, zelf vind ik nogal betweterig overkomen qua suggesties. Niet specifiek van jou hoor
Geniet zoveel mogelijk van alle mooie momenten met je dierbaren, nu het nog kan.

Iedereen die reageert in dit topic vertelt volgens mij hoe hij/zij er mee omgaat of mee om is gegaan.
Die manier hoeft natuurlijk niet voor iedereen te werken en is volgens mij ook geen hint naar hoe TS het aan zou moeten pakken.
Ik zie het puur als ervaringen delen waar een ieder voor zichzelf kan besluiten wat voor hem/haar wel of niet werkt.
En dat was volgens mij ook de vraag van TS.

En dit: "Geniet zoveel mogelijk van alle mooie momenten met je dierbaren, nu het nog kan." ben ik helemaal met je eens.

quote:

Op maandag 3 december 2018 08:02 schreef bloem486 het volgende:
Bedankt voor alle reacties! Ik heb een jonger broertje van 12 die er geen woord over loslaat en een zusje van 2, dus die is nog wat jong. Ik heb wel familie aan mijn vaders kant maar die zie k niet heel vaak. Ook merk ik dat ik het moeilijk vind om te zeggen hoe ik me nou écht voel. Als iemand vraagt hoe het met me gaat zeg ik eigenlijk automatisch "goed", om vervolgens als ik alleen ben uit te barsten omdat het níet goed gaat. Ik lijk altijd vrolijk te zijn, dat ben ik van mezelf gewend en zijn anderen van mij gewend. Ik praat er dus eigenlijk gewoon liever niet over met mensen in real life, online gaat dat beter.

Gezien je leeftijd kan ik me indenken dat je weinig leeftijdsgenoten in je buurt hebt die je beter snappen, goed dat je iig op zoek gaat naar een plek waar je je hart kan luchten. Als je merkt dat je toch gesprekken met iemand in het echt mist kun je je huisarts toch vragen of die je verder kan helpen, is niet heel vreemd om te doen.

Hopelijk kun je op de goede dagen dingen met je vader ondernemen om de aandacht wat van de situatie af te leiden. Een van de weinige fijne herinneringen die ik aan de ziekteperiode van mijn zus heb is dat we een middag lang aan het schilderen (katten, zijn ook tof geworden) zijn geweest. Klinkt was suf wellicht maar dat was precies dat wat die middag nodig was. Verder zijn kleine dingen en gebaren vaak goed om te doen: samen favo muziek luisteren of serie oid kijken, sapjes oid maken als hij die kan drinken of zelfs gewoon in dezelfde kamer zijn en niet per se wat actief samen doen.

Kan je met je vader ook goed praten over hoe jullie je voelen?

Veel sterkte deze periode en hopelijk lukt het je om ook met vrienden er rustig over te kunnen praten.

Mijn vader is 2 maanden geleden overleden aan slokdarmkanker. Hij heeft er zelf een einde aan gemaakt omdat hij niets meer kon eten/drinken en eigenlijk alleen maar de meeste tijd in bed lag omdat hij geen energie had om iets te doen. Het is enorm pijnlijk om je vader langzaam te zien wegkwijnen.

Overigens kon mijn vader niet geopereerd worden omdat hij ook iets had aan zijn longen. Hopelijk heeft jou vader wel die kans. De kans was groot dat mijn vader er dan bovenop was gekomen.

Mijn vader is bijna 2 jaar geleden overleden aan prostaat kanker.
Omdat ie 55 was toen het ontdekt werd dus nog vrij jong was het behoorlijke agressieve kanker.
Meestal zijn mannen ouder als ze dat krijgen.

Wereld storte voor het hele gezin in, zeker toen bleek dat na de operatie het toch al beetje was uitgezaaid..
Was kansloos hij zal eraan dood gaan maar door chemo en bestraling heeft hij nog ruim 6 mooie jaren gehad.
Laatste paar maanden was kut maar zeker in het begin van het traject “vergeet “ je soms dat hij kanker had want hij deed nog alles.

Merkte dat de familie nog hechter is geworden en de rest van de omgeving deed zn best te steunen ook al snapte ze het imo niet maar voor hun is het ook lastig.

Ik zou vooral zeggen leef met de dag en geniet zolang het nog kan.
Wat voor mij wel extra is dat Mn vader voor de fun in een band speelde en ze een cd hebben gemaakt.
Zo hoor ik soms weer even zijn stem

Iets andere situatie misschien, maarbij bij mijn opa (98) is recentelijk darmkanker geconstateerd en is uitbehandeld...

is inderdaad een heel moeilijk gezicht om een dierbare zo snel te zien aftakelen.

Hier ook eentje. Mijn moeder kreeg iafgelopen juli te horen dat ze darmkanker had (artsen gingen uit van stadium 1/2) maar het bleek uiteindelijk stadium 3a. Ze is net klaar met de chemo's en ze is geopereerd, ze zit nu in de fase met de controles die binnenkort gaan beginnen...

In ausgustus hoorde ik dat mijn tante uitgezaaide longkanker had (inmiddells overleden) en vlak erna dat een andere tante (ook zus van mijn moeder) uitgezaaide baarmoederkanker had. Die ligt nu in een hospice.

Kreeg er zo goed als 3 tegelijk op m'n dak. het enige wat ik kan doen, is hopen dat mama schoon blijft nu en dat de controles goed blijven. Maar de onzekerheid is echt verschrikkelijk, het vreet je compleet weg.

Wat ik iig probeer: van me af te schrijven, praten emt vrienden, mensen vermijden die vooral hun leed met je willen delen maar die er niet voor JOU zijn ("ik ken X die had Y die ging Z dood wat erg ismijn leven toch he"). Sportne ter afleiding. En psychologische kun je aanvragen. Daar ben ik nu ook mee bezig.

Ik hoop dat het voor jouw vader uiteindelijk allemaal "goed" uitpakt. Er zijn er ook genoeg die het gelukkig overleven, zoals mijn vader en andere familieleden. Op internet ga je veel nare verhalen vinden want mensen die genezen zijn die posten niet zo snel. Ga dus niet googlen, echt niet.

[ Bericht 30% gewijzigd door SSJKliko op 17-12-2018 22:36:44 ]

quote:

Op maandag 17 december 2018 22:31 schreef SSJKliko het volgende:

Wat ik iig probeer: van me af te schrijven, praten emt vrienden, mensen vermijden die vooral hun leed met je willen delen maar die er niet voor JOU zijn ("ik ken X die had Y die ging Z dood wat erg ismijn leven toch he"). Sportne ter afleiding. En psychologische kun je aanvragen. Daar ben ik nu ook mee bezig.

Heel erg eens met deze opmerking, sommige mensen kunnen echt zo lomp uit de hoek komen! Ik wens jou ook heel veel sterkte.