Het afgelopen jaar is er verschikkelijk veel gebeurd.
Kennissen waarvan je eerst weinig tot niks hoorde hebben ineens hulp nodig en zitten nu al vanaf eind juni bij ons thuis (een gezin van 6 personen), er is veel ruzie geweest onderling, met als gevolg dat ik en mijn katten nu zolang bij mijn vader thuis zijn, totdat de dag komt dat ze eindelijk zelf een huis krijgen waarvoor ze een urgentie hebben,
Een (half)broertje erbij... de tweede...
angstaanvallen waar het mee begon, en wat eindigde in depressie.
Dus van de bromazepam 3.5mg naar de seroxat 10mg, nu 40 mg per dag.
Om de 2 weken naar mijn huisarts, om de week naar een maatschappelijk werkster. elke week naar assertiviteits training..
Het gaat maar door...
Maar toch zijn er een paar lichtpuntjes... Nu ik bij mn pa ben heb ik iets meer rust en ik zit tenminste niet meer in de ruzies...
Ik durf me zelfs weer op te maken en mn nagels te lakken en jurken dragen, wat ik al zolang niet meer deed.. maargoed nu de rest nog..
Ik hoop iig dat ik dit jaar nogmeer vooruit zal gaan en dat ik het een en ander een beetje kan verwerken en vooral leren.
welcome back... gods of metal... Metallica 4 life....