Hoe veel kan een mens verdragen of hebben .
Ik zou hier wel eens over willen praten ,
Omhet fijt dat ik best wel veel dingen heb mee heb gemaakt in mijn leven ..
Zo als
1) Scheiding van ouders.
2) vroeger veel gepest op school
3) Veel in ziekenhuizen gelegen.
(oren en rug) en andere kleine kwalen )
Gelukkig de laaste 12 jaren niet meer .
4) 9 relatie's die uit gaan door omstandigheden waar je zelf niet aan kan doen . ( nu al een hele lange tijd vrijgezel, door dat ik niet echt meer durft) (wantrouwig)
5)in de problemen raken door fouten van nalatigheid van andere.
(zo als bazen ) Waar ik dus nu mee in en rechtzaak zit.
6)Heel je leven door je ouders als niet voor vol aangezien worden,
waardoor je steeds wordt afgeblaat wordt als er andere mensen bij zijn .
En nu ook omdat mijn broertje ook z'n zelf gaat wonen .(koophuis)
(Wat ik al 10 jaar doet .) huurhuis.
Veel meer aandacht krijg een daar met vol lof over gesproken wordt
Maar het is de laatste jaar ( nadat hij zijn vriendin heeft gekregen ) veel erger geworden .
Want als ik eens iets zeg , dan wordt er voor mijn gevoel half geluisterd , of er wordt gelijk weer een harde woorden wisseling gehouden.
Of zo iets van als je het ooit over een relatie of kinderen heb .
dan komen mijn ouders altijd van :
Lijkt me het niet beter voor je dat je vrijgezel blijft of van Je kan nog geen eens voor je zelf zorgen dus laatstaan voor een ander. 
Maar een weer een andere dag is het weer tegen andere mensen zo van Ja want mijn oudste zoon woon al bijna 10 jaar op zichzelf en hij doet het heel goed ( met de woorden er achter aan van:
WIJ hadden dat nooit verwacht dat het zo goed kon gaan
Woon al bijna 10 jaar alleen, nooit geen hulp gehad of wat dan ook .
moet het helemaal zelf runnen hier zo .
En wanneer laten ze me nu eens in mn waarden .
En houd dat negative gepraat en dingen nou een op .
Want ik heb zelf ook niet het eeuwige leven .
Maar hier bij vraag ik ook ondanks alles blijf ik er nog wel in geloven dat het ooit eens goed komt .
En noem mezelf toch best wel een levens genieter .
Anders had ik er waarschijnlijk al lang aan onder door gegaan .
Maar waarom al die moeite en hoe lang kan IK dit soort dingen nog verdragen ?
Want er lijkt hier met al die dingen geen eind aan te komen
Dus hier bij deze topic hoe veel kan een mens hebben .
En hoe kan je het verandere als het zo diep geworteld zit , of je hele leven beinvloed waar je zelf niets aan kan doen .
Zo nu wil ik graag jullie mening horen .
korte samenvatting
Dus hoelang kan een mens zich zelf blijven :
En niet tot het onmogelijk gedreven worden .
Zo als moorden , zelfmoorden, Het aan grijpen van Overmacht door gijzeling .
Of gewoon helemaal gek worden , tewijl ze dat nooit geweest zijn .
quote:Dat is toch voor ieder mensen verschillend, denk ik.
Op woensdag 1 januari 2003 21:13 schreef RAVW het volgende:
korte samenvatting
Dus hoelang kan een mens zich zelf blijven :
En niet tot het onmogelijk gedreven worden .
Zo als moorden , zelfmoorden, Het aan grijpen van Overmacht door gijzeling .
Of gewoon helemaal gek worden , tewijl ze dat nooit geweest zijn .
Het heeft er allemaal mee te maken hoe het in je bovenkamer werkt. Ik heb geen idee hoe veel ik kan verdragen want ik heb het meeste wat jij opnoemt nog niet meegemaakt (ben nog jong he
)Ikzelf kan veel verdragen en ben sterker geworden. Mezelf doodwensen heb ik gedaan maar nog nooit echt gedacht om het te doen. Wilde wel liever dood dan levend zijn.
Een mens kan denk ik behoorlijk veel hebben omdat de drang om door te gaan groot is. Meestal kun je ook niets anders dan doodgaan tenzij je iemand bent die al snel zichzelf van het leven wilt beroven.
Hoop op goede tijden is denk ik ook belangrijk.
Trek je grenzen. Als mensen niet naar je luisteren. Screw them!
Ga naar een psycholoog om hier eens over te praten. Laat hem/haar wat zaken duiden en met handvaten komen.
Als je vaak hoort dat je "no good" bent, heeft dat zo'n impact.
Studeer je al? Werk je al? Onderneem dingen om nw vrienden/mensen te ontmoeten. Kom voor jezelf op. Doe wat jij leuk vindt.
quote:De lijst die je hier aangeeft is nog niks bij mijn verleden (is niet om te meten ofzo). Ik moet wel zeggen dat ik nu idd een soort burn out gevoel heb, maar ik blijf doorgaan en blijf positief.
Op woensdag 1 januari 2003 21:13 schreef RAVW het volgende:
IK wil hier bij en topic openen over ,Hoe veel kan een mens verdragen of hebben .
Ik zou hier wel eens over willen praten ,
Omhet fijt dat ik best wel veel dingen heb mee heb gemaakt in mijn leven ..Zo als
1) Scheiding van ouders.
2) vroeger veel gepest op school
3) Veel in ziekenhuizen gelegen.
(oren en rug) en andere kleine kwalen )
Gelukkig de laaste 12 jaren niet meer .
4) 9 relatie's die uit gaan door omstandigheden waar je zelf niet aan kan doen . ( nu al een hele lange tijd vrijgezel, door dat ik niet echt meer durft) (wantrouwig)
5)in de problemen raken door fouten van nalatigheid van andere.
(zo als bazen ) Waar ik dus nu mee in en rechtzaak zit.
6)Heel je leven door je ouders als niet voor vol aangezien worden,
waardoor je steeds wordt afgeblaat wordt als er andere mensen bij zijn .
En nu ook omdat mijn broertje ook z'n zelf gaat wonen .(koophuis)
(Wat ik al 10 jaar doet .) huurhuis.
Veel meer aandacht krijg een daar met vol lof over gesproken wordt
Maar het is de laatste jaar ( nadat hij zijn vriendin heeft gekregen ) veel erger geworden .Want als ik eens iets zeg , dan wordt er voor mijn gevoel half geluisterd , of er wordt gelijk weer een harde woorden wisseling gehouden.
Of zo iets van als je het ooit over een relatie of kinderen heb .
dan komen mijn ouders altijd van :Lijkt me het niet beter voor je dat je vrijgezel blijft of van Je kan nog geen eens voor je zelf zorgen dus laatstaan voor een ander.
Maar een weer een andere dag is het weer tegen andere mensen zo van Ja want mijn oudste zoon woon al bijna 10 jaar op zichzelf en hij doet het heel goed ( met de woorden er achter aan van:
WIJ hadden dat nooit verwacht dat het zo goed kon gaanWoon al bijna 10 jaar alleen, nooit geen hulp gehad of wat dan ook .
moet het helemaal zelf runnen hier zo .En wanneer laten ze me nu eens in mn waarden .
En houd dat negative gepraat en dingen nou een op .
Want ik heb zelf ook niet het eeuwige leven .Maar hier bij vraag ik ook ondanks alles blijf ik er nog wel in geloven dat het ooit eens goed komt .
En noem mezelf toch best wel een levens genieter .
Anders had ik er waarschijnlijk al lang aan onder door gegaan .
Maar waarom al die moeite en hoe lang kan IK dit soort dingen nog verdragen ?Want er lijkt hier met al die dingen geen eind aan te komen
Dus hier bij deze topic hoe veel kan een mens hebben .
En hoe kan je het verandere als het zo diep geworteld zit , of je hele leven beinvloed waar je zelf niets aan kan doen .Zo nu wil ik graag jullie mening horen .
korte samenvatting
Dus hoelang kan een mens zich zelf blijven :
En niet tot het onmogelijk gedreven worden .
Zo als moorden , zelfmoorden, Het aan grijpen van Overmacht door gijzeling .
Of gewoon helemaal gek worden , tewijl ze dat nooit geweest zijn .
Ik denk dat een mens veel kan hebben, en dat juist de mensen die veel meegemaakt hebben, juist meer kunnen verdragen.
De persoon die als ergste de scheiding van zijn of haar ouders heeft meegemaakt, zal denk ik minder kunnen hebben, dan iemand die veel heeft meegemaakt, omdat je er daardoor mee om leert gaan!
ouders ook
begin voor jezelf.
trouwens... hoe kunnen ze dat doen
mja
kom maar bij ons wonen, nienand doet je dan nog iets
quote:Wat denk je van het vroegtijdig overlijden van een der ouders of allebei ineens. Ik ken een aantal mensen die ouders hebben verloren. Zelfs iemand ineens allebei de ouders bij een autoongeluk toen ze 16 was.
De persoon die als ergste de scheiding van zijn of haar ouders heeft meegemaakt, zal denk ik minder kunnen hebben, dan iemand die veel heeft meegemaakt, omdat je er daardoor mee om leert gaan!
Verschrikkelijk
If doesn't kill you, it makes you stronger
quote:IK werk al ( maar heb het daar niet naar mn zin .)
Op woensdag 1 januari 2003 21:20 schreef KonnieKipke het volgende:
tijd dat jij eens je leven in eigen hand neemt en hard van je afbijt.
Trek je grenzen. Als mensen niet naar je luisteren. Screw them!
Ga naar een psycholoog om hier eens over te praten. Laat hem/haar wat zaken duiden en met handvaten komen.
Als je vaak hoort dat je "no good" bent, heeft dat zo'n impact.
Studeer je al? Werk je al? Onderneem dingen om nw vrienden/mensen te ontmoeten. Kom voor jezelf op. Doe wat jij leuk vindt.
Ben veel met PC s bezig wat ik erg leuk vind om te doen .
waardoor ik best wel veel met mensen om ga .(In RL)
Maar praten met een psycholoog heb ik wel gedaan maar die zegt gewoon van dat het probleem niet bij mij ligt maar aan het inzicht van de andere .
Maar het is wel zo altijd na die probelem met andere , moeten ze mij wel vaak gelijk geven dat ik het uit eindelijk toch bij het goede eind had .
MAar dan denk ik weer na zo veel in de problemen geraakt tezijn waar om zien ze het niet in een keer .
Dat zou voor mij een grote last weg vallen . en hoef achteraf ook niet alles weer opnieuw opte bouwen ,
waar meestal weer een paar maanden over heen gaat
En over het voor me zelf op komen dat doe ik juist wel ,
IK ben ook en persoon die heel erg op zn strepen staat .
Maar dan krijg je weer tehoren dat ik het weer verkeert zie , of zegt .
Voorbeeld:
Van de week zn geval
Mijn ouders , broertje ,vriendin en ik kwamen in een diskussie terecht over het FIJT dat HIJ nu de baas van zijn huis is , en dat niemand hem de eerste 30 jaar daar weg krijgt.
waarop ik gewoon zegt dat had je gedroomt als de gemeente de ruimte moet hebben voor aanleg van een snelweg, dan moet je gewoon plaats maken.
waarop mijn moeder zegt dat IK weer wat uit mijn duim loopt te zuigen omdat Ik het weer beter weet .
want mijn broertje is bij de Hypoteeker geweest en die heeft dat van iemand met verstand van zaken gehoord dat het zo is 
met een glimlach van een meter groot op haar gezicht .
Met gelijk er zijn hier 4 mensen die zeggen dat JE het weer fout zie.
En jij blijft weer vol houden dat het zo is .... Dus daarom krijg je al die probleen omdat je raar blijft praten en het nog vol blijft houden .
en ga zo maar even door .
Maar nadat ik naar huis was gelopen en het heb opgezocht .
bleek ik wel in mijn gelijk te staan van wegens het "onteigeningswet"
En ik heb ze dat laten lezen en nu zijn ze weer boos, om dat ik alleen maar daar komt om RUZIE temaken en de boel komt verzieken .
waar ik alleen even netjes wilde aangeven dat ik zoals gewoon lijk weer eens aan het goede einde had .
Maar ben daar dus weer met goede hoop weggegaan .
Kom ik gisteren binnen om nieuw jaar te wensen .
Gaat de hele avond goed heb niets gezegt daarzo omdat ik weet hoe ze zijn .
Maak bij het weggaan 1 grapje en krijg gelijk te horen waar kennissen van mijn ouders bij stonden .
van Dat kan je toch niet zeggen
zie je wel dat je niet goed bij je hoofd ben en dat je alleen maar de sfeer komt verzieken
Waarop ik dacht ja hoor ik zeg weer eens wat
Daar gaan we weer en zo gaat het dus altijd )
Moe wordt je er van ..
maar hoe verkom je nou zo iets want volgens mij doen ze het er om .
quote:Dat heb ik vanaf 2000 ook gehad door mijn werkgever .
Op woensdag 1 januari 2003 21:34 schreef Femke13 het volgende:[..]
De lijst die je hier aangeeft is nog niks bij mijn verleden (is niet om te meten ofzo). Ik moet wel zeggen dat ik nu idd een soort burn out gevoel heb, maar ik blijf doorgaan en blijf positief.
Ik denk dat een mens veel kan hebben, en dat juist de mensen die veel meegemaakt hebben, juist meer kunnen verdragen.
Wil het ook nooit meer mee maken,
Daarom kijk ik voor uit en hoop op een goede tijden .
maar de kans dat het op deze manier weer terug komt is wel groot omdat je weet dat je er nu gevoelig voor ben.
{ die werkgever gaat het nu gebruiken in de rechtzaak tegen me ) tewijl hij de oorzaker is van het hele handel van die BUNROUT.
Ik heb het zwart op wit staan
Maar van de Burn out ben ik zelf zonder hulp van buiten af ook groot gedeelte af te komen .
quote:Dat vraag ik me ook wel eens af ..
Op woensdag 1 januari 2003 21:41 schreef Killer_Mom het volgende:trouwens... hoe kunnen ze dat doen
mja
En ik ben niet de enige die er zo over denkt maar er zijn meer mesnen die getuigen er van zijn geweesst die het zeggen .
En die zeggen dan ook van Nu snap ik wat je bedoel daar mee zoe ik ook niet kunenn leven .
Dus het is niet echt een probleem wat ik bij me zelf moet zoeken , maar mn naaste mensen die hebben ook zo iets van
ja wat moeten we er mee .
De mens zit raar in elkaar 
kom maar bij ons wonen, nienand doet je dan nog iets
Grin weet je dat zeker met zon naam Killer_Mom
Maar nog bedankt voor het aanbod ..
Maar ik houd me wel aanbevolen voor te mailen.
[Dit bericht is gewijzigd door RAVW op 01-01-2003 22:03]
quote:wrom ga je eigenlijk nog zo veel naar je ouders als het toch op ruzie uitloopt.
Op woensdag 1 januari 2003 21:47 schreef RAVW het volgende:Voorbeeld:
Van de week zn geval
Mijn ouders , broertje ,vriendin en ik kwamen in een diskussie terecht over het FIJT dat HIJ nu de baas van zijn huis is , en dat niemand hem de eerste 30 jaar daar weg krijgt.
waarop ik gewoon zegt dat had je gedroomt als de gemeente de ruimte moet hebben voor aanleg van een snelweg, dan moet je gewoon plaats maken.
waarop mijn moeder zegt dat IK weer wat uit mijn duim loopt te zuigen omdat Ik het weer beter weet .
want mijn broertje is bij de Hypoteeker geweest en die heeft dat van iemand met verstand van zaken gehoord dat het zo is
met een glimlach van een meter groot op haar gezicht .
Met gelijk er zijn hier 4 mensen die zeggen dat JE het weer fout zie.En jij blijft weer vol houden dat het zo is .... Dus daarom krijg je al die probleen omdat je raar blijft praten en het nog vol blijft houden .
en ga zo maar even door .
Maar nadat ik naar huis was gelopen en het heb opgezocht .
bleek ik wel in mijn gelijk te staan van wegens het "onteigeningswet"En ik heb ze dat laten lezen en nu zijn ze weer boos, om dat ik alleen maar daar komt om RUZIE temaken en de boel komt verzieken .
waar ik alleen even netjes wilde aangeven dat ik zoals gewoon lijk weer eens aan het goede einde had .Maar ben daar dus weer met goede hoop weggegaan .
Kom ik gisteren binnen om nieuw jaar te wensen .Gaat de hele avond goed heb niets gezegt daarzo omdat ik weet hoe ze zijn .
Maak bij het weggaan 1 grapje en krijg gelijk te horen waar kennissen van mijn ouders bij stonden .
van Dat kan je toch niet zeggen
zie je wel dat je niet goed bij je hoofd ben en dat je alleen maar de sfeer komt verzieken
Waarop ik dacht ja hoor ik zeg weer eens watDaar gaan we weer
Moe wordt je er van ..
maar hoe verkom je nou zo iets want volgens mij doen ze het er om .
of ben je op 1 of andere manier nog afhankelijk van je ouders?
Sterker nog, het verplicht ze ertoe om juist het tegenovergestelde te doen.
Doen ze dat niet, dan ben jij dus gerechtigd, op basis van je menswaardigheid, ze daarop aan te spreken.
quote:En daar had je nou gewoon moeten glimlachen, en zeggen: ja ma, je hebt helemaal gelijk.
Op woensdag 1 januari 2003 21:47 schreef RAVW het volgende:
Van de week zn geval
Mijn ouders , broertje ,vriendin en ik kwamen in een diskussie terecht over het FIJT dat HIJ nu de baas van zijn huis is , en dat niemand hem de eerste 30 jaar daar weg krijgt.
waarop ik gewoon zeg........
Soms is het beter je mond te houden......klinkt niet leuk, maar je gooit alleen maar olie op het vuur. Je weet dat je gelijk hebt, en je weet dat je nu en nooit gelijk krijgt, waarom dan toch een discussie?
Zoals al eerder hierboven is getikt, niet zoveel energie meer insteken.
Ga lekker voor een andere job. Doe je eigen ding!
quote:Nee dat niet maar ik wil mijn goede kant blijven laten zien .
Op woensdag 1 januari 2003 21:59 schreef janatwork het volgende:[..]
wrom ga je eigenlijk nog zo veel naar je ouders als het toch op ruzie uitloopt.
of ben je op 1 of andere manier nog afhankelijk van je ouders?
zo dat ik nooit het verweit naar mijn hoofd krijgt .
DAt ik die gene ben die nooit komt .
( ps in die 10 jaar zijn ze 5 keer bij mij geweest , en ik ga bijna elke avond naar hun toe . )
Maar ik ben al wel een een half jaar weggeweest en zo ko je nog eens , tewijl ik dan zo iets heb van Ja ahllo kunnen jullie zelf ook niet eens wat aktie onder nemen ..
Maar dta laat ik achter wegen omdat je dna weer oude verwijten krijgt .
zo als van Ik ga niet na mijn werk weer de deur uit of andere vage antwoorden je komt toch altijd hier heen ..
verder moet ik dus niet gaan anders is het weer van "je had beter weg kunnen blijven want je komt hier alleen maar als je rot buien heb "
JA denk ik dan vind je het gek alsje zo binnen gehaald wordt met je goede gedachten
Dus zo als ik al zeg het maak niet uit hoe of wat ik doe het is en blijft in hun ogen een verkeerde beslissing
quote:Bijna iedere avond?
( ps in die 10 jaar zijn ze 5 keer bij mij geweest , en ik ga bijna elke avond naar hun toe . )
Argh. Moet ik niet aan denken. Woon je zo dichtbij dan?
quote:ach we zijn buren zo wat.
Op woensdag 1 januari 2003 22:12 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
Bijna iedere avond?
Argh. Moet ik niet aan denken. Woon je zo dichtbij dan?
IK kijk met mijn zijraam bij hun in de voorkamer:)
quote:zo'n idee had ik al
Op woensdag 1 januari 2003 22:22 schreef RAVW het volgende:[..]
ach we zijn buren zo wat.
IK kijk met mijn zijraam bij hun in de voorkamer:)
tja, ik zou je bijna zeggen: verhuis naar de grote stad of andere woning. Zo kom je niet echt los heb ik het idee.
Heb je ooit studentenleven meegemaakt?
Het is altijd in verhouding.
quote:dus hun ook bij jou ?
Op woensdag 1 januari 2003 22:22 schreef RAVW het volgende:[..]
ach we zijn buren zo wat.
IK kijk met mijn zijraam bij hun in de voorkamer:)
quote:Ik woon in vlaardingen ( Vlakbij Rotterdam)
Op woensdag 1 januari 2003 22:26 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
zo'n idee had ik al
tja, ik zou je bijna zeggen: verhuis naar de grote stad of andere woning. Zo kom je niet echt los heb ik het idee.
Heb je ooit studentenleven meegemaakt?
En ik heb nooit in het studente leven gezeten .
Omdat ik na dat ik mijn MBO diploma gehaald had is gaan werken .
Maar om te gaan verhuizen dat zie ik qua geld niet zitten .
omdat ik maar 920 euro verdiend ( dus flink onder betaald krijg )
oke moet wel zeggen werk maar 32 uur omdat ik problemen heb met de zaak . (rechtzaak)
En ook weg wil maar hij me niet laat gaan dus geen ontslag geeft .
omdat ik teveel van de zaak weet .
quote:half ik kan het beter zien bij hun dan zij bij mij
Op woensdag 1 januari 2003 22:42 schreef hallo_mensen het volgende:[..]
dus hun ook bij jou ?
quote:Je zit op alle fronten momenteel in een wurgpositie als ik het goed begrijp...
Op woensdag 1 januari 2003 22:47 schreef RAVW het volgende:[..]
Ik woon in vlaardingen ( Vlakbij Rotterdam)
En ik heb nooit in het studente leven gezeten .
Omdat ik na dat ik mijn MBO diploma gehaald had is gaan werken .Maar om te gaan verhuizen dat zie ik qua geld niet zitten .
omdat ik maar 920 euro verdiend ( dus flink onder betaald krijg )
oke moet wel zeggen werk maar 32 uur omdat ik problemen heb met de zaak . (rechtzaak)
En ook weg wil maar hij me niet laat gaan
omdat ik teveel van de zaak weet .
Maargoed, in ieder geval kun je de invloed van je bemoeizuchtige familie flink indammen. Dat moet je zelf doen door ze rechtstreeks te melden dat ze hun meningen en hun afval niet meer bij jou moeten dumpen. Het zijn hun eigen voorkeuren die ze jou opleggen. Gooi dat juk van je af, want vergeet niet: het is JOUW leven, niet de hunne.
Kom ook vooral niet meer iedere dag bij ze langs. Contact tot minimum beperken en hen zo weinig mogelijk spreken. Dan krijg je pas de kans dat je je eindelijk van hen kunt losmaken. Maak na de rechtszaak desnoods een wereldreis met rugzakje....pffff wat een benauwde toestand. Ik krijg het er echt benauwd van als ik het lees...
Succes met het jezelf bevrijden van de lasten van een ander !!
Laat hun probleem het hunne blijven.
quote:huh?
Op woensdag 1 januari 2003 22:47 schreef RAVW het volgende:[..]
Ik woon in vlaardingen ( Vlakbij Rotterdam)
En ik heb nooit in het studente leven gezeten .
Omdat ik na dat ik mijn MBO diploma gehaald had is gaan werken .Maar om te gaan verhuizen dat zie ik qua geld niet zitten .
omdat ik maar 920 euro verdiend ( dus flink onder betaald krijg )
oke moet wel zeggen werk maar 32 uur omdat ik problemen heb met de zaak . (rechtzaak)
En ook weg wil maar hij me niet laat gaan
omdat ik teveel van de zaak weet .
Ik vind het vaag klinken. Jij moet er blijven werken??
Solliciteer lekker verder man en zeg je baan op. Je laat je toch niet intimideren?
quote:ja zo denk ik er ook over , maar bedankt voor de tips:)
Op woensdag 1 januari 2003 23:08 schreef Anemoon het volgende:[..]
Je zit op alle fronten momenteel in een wurgpositie als ik het goed begrijp...
Maargoed, in ieder geval kun je de invloed van je bemoeizuchtige familie flink indammen. Dat moet je zelf doen door ze rechtstreeks te melden dat ze hun meningen en hun afval niet meer bij jou moeten dumpen. Het zijn hun eigen voorkeuren die ze jou opleggen. Gooi dat juk van je af, want vergeet niet: het is JOUW leven, niet de hunne.Kom ook vooral niet meer iedere dag bij ze langs. Contact tot minimum beperken en hen zo weinig mogelijk spreken. Dan krijg je pas de kans dat je je eindelijk van hen kunt losmaken. Maak na de rechtszaak desnoods een wereldreis met rugzakje....pffff wat een benauwde toestand. Ik krijg het er echt benauwd van als ik het lees...
Succes met het jezelf bevrijden van de lasten van een ander !!
Laat hun probleem het hunne blijven.
Maar het is nog al een vage iets dat weet ik het is voor een buiten staander heel moeilijk te begrijpen ..
Alleen als je mij wat langer mee zou maken zou je het zelf ook zien dat ik dat soort dingen gewoon aan trekt .
Want ik heb hier ook bekende rond lopen die mij eerst anders zagen en zeiden van dat ik moest verandere , maar daar komen ze ook van terug om dta het juist grote delen niet aan mij ligt .
En zo als ik ga verandere { wat ik al vaak gedaan heb } dan is het weer dat ze op andere punten me gaan pakken
Dus het is gewoon zo van ze hebben wat tagen me of ze nemen me niet zo als ik ben .
Dus heb ik me nu voor genomen dat ik me zeker niet meer gaat verandere in grote lijnen .
Want het enige wat ik zou willen is gewoon een rustig leventje zonder al dat ge-negatieve gedoe .
En wel nu ook eens gewoon een aardig vrouwtje hebben waar mee ik gewoon mijn leven uit kan gaan zitten ..
Stel helemaal niet zo veel eisen aan het leven , het enige wat ik vraag is gewoon veel rust en me in me waarde laten .
Dat ik even op adem kan komen , en dna ooit eens een met een hele nieuwe start beginnen , hopelijk met iemand die net zo liefde vol is als ik ..
waar ik dan rustig leuke dingen kan gaan doen en lekker met mn leven mee kan uit zitten .
quote:Dat had ik gedaan maar ze hebben bij dat andere bedrijf een veel te negatieve beoordeling gegeven over mij .
Op woensdag 1 januari 2003 23:22 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
huh?
Ik vind het vaag klinken. Jij moet er blijven werken??
Solliciteer lekker verder man en zeg je baan op. Je laat je toch niet intimideren?
Waar ik dus niet als vast aan genomen ben
En ook hebben ze nooit mijn klachten genomen zo als ze zijn ..
Ontslag kan je wel nemen maar dan was ik en mijn baan kwijd en geen geld .
( ps ex collega heeft het wel gedaan ontslag genomen maar dta ontslag hebben ze gewijgerd , doormiddel van dat HIJ niet helemaal 100 % was en daarom voor zijn bescherming hebben ze het niet gedaan .
Want ze dachten dat hij niet uit vrije wil had gehandeld
fijn he bazen ..
Iemand die wil werken gooien ze op die manier de ziekte wet (WAO) in met bedrijging dat het niet mag en zo ...
en druk uit oefenen
En mensen die Niet willen werken die worden verplicht om te werken
En ook nog het feit dat Ik heel erg gemotiveerd ben om te werken alleen het wordt op deze manier wel een heel stuk minder aantrekkelijk gemaakt .
Bazen ze maken meer kapot dan je ooit met drank en pillen goed kan maken
quote:Waarom zeg je het dan wel?
Op woensdag 1 januari 2003 21:34 schreef Femke13 het volgende:[..]
De lijst die je hier aangeeft is nog niks bij mijn verleden (is niet om te meten ofzo).
Djeez, die jongen voelt zich kut omdat hij eea heeft meegemaakt. En dat meldt hij hier. Wat heeft het voor zin om te melden dat jij nog veel meer hebt meegemaakt? Maakt het zijn problemen minder? Maakt het jouw problemen meer? Geeft het jou een goed gevoel om hem subtiel te laten weten dat je hem een aansteller vindt?
Je kunt nooit leed met leed vergelijken. Jij weet niet wat voor impact hetgeen hij heeft meegemaakt op hem heeft. Net zo min als wij dat van jou weten. Laat die jongen lekker in zijn waarde ipv zo'n bagatelliserende opmerking te plaatsen.
quote:Maak niet uit ben wel wat gewent iedereen kan in iedere probleem weer andere reageren.
Op woensdag 1 januari 2003 23:31 schreef Moonah het volgende:[..]
Waarom zeg je het dan wel?
Djeez, die jongen voelt zich kut omdat hij eea heeft meegemaakt. En dat meldt hij hier. Wat heeft het voor zin om te melden dat jij nog veel meer hebt meegemaakt? Maakt het zijn problemen minder? Maakt het jouw problemen meer? Geeft het jou een goed gevoel om hem subtiel te laten weten dat je hem een aansteller vindt?Je kunt nooit leed met leed vergelijken. Jij weet niet wat voor impact hetgeen hij heeft meegemaakt op hem heeft. Net zo min als wij dat van jou weten. Laat die jongen lekker in zijn waarde ipv zo'n bagatelliserende opmerking te plaatsen.
Want misschien als ik die lijst van haar /hem zie , denk ik van is dat alles of zo iets .
Maar het grote lijn van de topic is bedoelt te kijken tot hoe veel een mens kan verdragen na aanleiding van de problemen die je kan over komen .
En het verwerken er van ..
Dus als we daar mee bezig gaan dan heeft het voor andere mensen misschien oook nog meer waarden dit topic.
Het kan best goed zijn om je problemen in het juiste perspectief te zien zodat je tot het inzicht kunt komen de "problemen" louter hersenspinsels zijn van jezelf.
Dan kan de ellende van een ander juist best een goed middel zijn om te relativeren.
quote:Uhuh...
Op woensdag 1 januari 2003 23:42 schreef Anemoon het volgende:
Dan kan de ellende van een ander juist best een goed middel zijn om te relativeren.
.In Afrika hebben ze erge honger en in Israel word je op straat overhoop geschoten.
Tja, het kan altijd erger.
quote:Tuurlijk je moet jezelf ook niet veranderen, maar accepteren.
Op woensdag 1 januari 2003 23:22 schreef RAVW het volgende:[..]
ja zo denk ik er ook over , maar bedankt voor de tips:)
Maar het is nog al een vage iets dat weet ik het is voor een buiten staander heel moeilijk te begrijpen ..
Alleen als je mij wat langer mee zou maken zou je het zelf ook zien dat ik dat soort dingen gewoon aan trekt .
Want ik heb hier ook bekende rond lopen die mij eerst anders zagen en zeiden van dat ik moest verandere , maar daar komen ze ook van terug om dta het juist grote delen niet aan mij ligt .
En zo als ik ga verandere { wat ik al vaak gedaan heb } dan is het weer dat ze op andere punten me gaan pakken
Dus het is gewoon zo van ze hebben wat tagen me of ze nemen me niet zo als ik ben .Dus heb ik me nu voor genomen dat ik me zeker niet meer gaat verandere in grote lijnen .
Want het enige wat ik zou willen is gewoon een rustig leventje zonder al dat ge-negatieve gedoe .
En wel nu ook eens gewoon een aardig vrouwtje hebben waar mee ik gewoon mijn leven uit kan gaan zitten ..Stel helemaal niet zo veel eisen aan het leven , het enige wat ik vraag is gewoon veel rust en me in me waarde laten .
Dat ik even op adem kan komen , en dna ooit eens een met een hele nieuwe start beginnen , hopelijk met iemand die net zo liefde vol is als ik ..
waar ik dan rustig leuke dingen kan gaan doen en lekker met mn leven mee kan uit zitten .
Je familie zou je je het beste een jaar lang helemaal voor kunnen afsluiten, dan pas kunnen je eigen levensdoelen weer een beetje stevig worden en uit de stof van al die bemoeiallen vandaan gehaald worden.
Jouw familie moet dit doen: zich met hun eigen zaken bemoeien en jou accepteren zoals je bent.
Zo niet: dan kom je er gewoon NOOIT meer.
Moetje eens kijken hoe poeslief ze dan ineens tegen je gaan doen.
Dan krijgen ze respect voor je, want dat dwing je daarmee af!!
Doe dat nou maar!!! 
quote:Nee, zo bedoel ik dat niet. Ik bedoel "relativeren".... wat betekenen jouw zelfgecreëerde probleempjes nou helemaal als je het op wereldschaal zou bekijken.
Op woensdag 1 januari 2003 23:44 schreef Moonah het volgende:[..]
Uhuh...
In Afrika hebben ze erge honger en in Israel word je op straat overhoop geschoten.
Tja, het kan altijd erger.
Helemaal niets....en dus kun je daaruit concluderen: kappen met problemen creëren!!
quote:Ik snap je wel.
Op woensdag 1 januari 2003 23:47 schreef Anemoon het volgende:[..]
Nee, zo bedoel ik dat niet. Ik bedoel "relativeren".... wat betekenen jouw zelfgecreëerde probleempjes nou helemaal als je het op wereldschaal zou bekijken.
Helemaal niets....en dus kun je daaruit concluderen: kappen met problemen creëren!!
Maar ik vind het gevaar van relativeren dat je over je gevoel heenstapt. Dat je alles gaat bagatelliseren en ontkennen.
Magoe, ik reageer daar zo op omdat ik dat zelf altijd heb gedaan, alles wegrelativeren. Als je er maar niet aan denkt, dan is het er ook niet.
Hm, werkt dus niet
.quote:[NOFI]
Op woensdag 1 januari 2003 21:34 schreef Femke13 het volgende:[..]
De lijst die je hier aangeeft is nog niks bij mijn verleden (is niet om te meten ofzo).
Ik denk dat een mens veel kan hebben, en dat juist de mensen die veel meegemaakt hebben, juist meer kunnen verdragen.De persoon die als ergste de scheiding van zijn of haar ouders heeft meegemaakt, zal denk ik minder kunnen hebben, dan iemand die veel heeft meegemaakt, omdat je er daardoor mee om leert gaan!
Ben het totaal niet met je eens. Wat jij doet is vergelijken, net alsof iedereen dezelfde draagkracht heeft maar dat is niet zo!!!
Ieders draagkracht is anders, de een kan meer verdragen dan de ander maar je kunt NOOIT maar dan ook NOOIT situaties met elkaar vergelijken, gewoonweg omdat jij NOOIT kunt weten hoe iemand anders iets beleeft en wat iemand anders voelt. Daarbij spelen er ook nog andere factoren mee als een referentiekader, sociale factoren, normen en waarden enzovoort.
Je stelt je op deze manier boven een ander persoon omdat je de ander niet serieus neemt. Ik vind dit tactloos en niet respectvol.
[/NOFI]
Topicstarter?
Is het misschien een idee om eens een gesprek aan te gaan met je ouders onder deskundige begeleiding? Iemand die van jouw situatie afweet en het gesprek kan sturen?
[Dit bericht is gewijzigd door DuchessX op 02-01-2003 00:07]
quote:Ow ja?
Op woensdag 1 januari 2003 22:36 schreef Anemoon het volgende:
Je krijgt net zoveel op je bordje als je kunt verdragen.
Het is altijd in verhouding.
Dan vraag ik me toch af waarom mensen depressief worden als ze hun problemen niet meer kunnen overzien?
Wat is jouw mening daarover?
quote:
Op donderdag 2 januari 2003 00:03 schreef DuchessX precies wat Moonah ook bedoelt.
quote:Jij formuleert het beter dan ik
Op woensdag 1 januari 2003 23:31 schreef Moonah het volgende:[..]
Waarom zeg je het dan wel?
Djeez, die jongen voelt zich kut omdat hij eea heeft meegemaakt. En dat meldt hij hier. Wat heeft het voor zin om te melden dat jij nog veel meer hebt meegemaakt? Maakt het zijn problemen minder? Maakt het jouw problemen meer? Geeft het jou een goed gevoel om hem subtiel te laten weten dat je hem een aansteller vindt?Je kunt nooit leed met leed vergelijken. Jij weet niet wat voor impact hetgeen hij heeft meegemaakt op hem heeft. Net zo min als wij dat van jou weten. Laat die jongen lekker in zijn waarde ipv zo'n bagatelliserende opmerking te plaatsen.
quote:1. Erg lang. Een mens kan alles hebben, hoe het verwerkt wordt en hoe je er uit komt is een ander iets.
Op woensdag 1 januari 2003 21:13 schreef RAVW het volgende:
korte samenvatting
Dus hoelang kan een mens zich zelf blijven :
En niet tot het onmogelijk gedreven worden .
Zo als moorden , zelfmoorden, Het aan grijpen van Overmacht door gijzeling .
Of gewoon helemaal gek worden , tewijl ze dat nooit geweest zijn .
2. (zelf)moorden is geen oplossing. Wat schiet je er mee op om jezelf of een ander van het leven te beroven?
3. Gek worden terwijl je dat nooit geweest bent.. Nietszche zei ooit eens 'Wordt wat je bent!'; en hij werd gek....
Het is denk ik maar net wat je kan of wil hebben en hoe je het verwerkt. Als je gek wordt dan heb je er aanleg voor.
Over je baas die je niet wil laten gaan: je kan dat afdwingen geloof ik. En anders ga je maar es lekker een tijd de ziektewet in voor een psychisch iets.. kan me goed voorstellen dat het je even te veel wordt.
quote:Ik denk dat voor iedereen idd verschillend is wat hij of zij kan verdragen. Het is niet te meten. Pijn en verdriet is niet te meten en geen enkele situatie is gelijk. Je kunt niet voelen wat een ander voelt, je kunt nooit weten wat een ander denkt, je kunt nooit in iemands hoofd kijken, je kunt nooit een ander zijn. Je kunt ook nooit oordelen over een ander(s situatie).
Op woensdag 1 januari 2003 23:38 schreef RAVW het volgende:[..]
Maak niet uit ben wel wat gewent iedereen kan in iedere probleem weer andere reageren.
Want misschien als ik die lijst van haar /hem zie , denk ik van is dat alles of zo iets .
Maar het grote lijn van de topic is bedoelt te kijken tot hoe veel een mens kan verdragen na aanleiding van de problemen die je kan over komen .
En het verwerken er van ..Dus als we daar mee bezig gaan dan heeft het voor andere mensen misschien oook nog meer waarden dit topic.
Iedereen moet zijn eigen leed dragen en zien dat hij of zij het redt. Alleen of met hulp van (een) ander(en). En soms wordt het teveel of is het teveel om aan te kunnen en ik denk dat je vanaf zo'n moment terecht kunt komen in een burn-out, depressie, overspannenheid of dat je jezelf (onbewust) bepaalde dingen aanleert als zijnde overlevingsmechanismen (denk aan persoonlijkheidsstoornissen en angsten zoals vermijdingsstoornis, sociale fobie, pleinvrees, noem maar op) en afleidingsmechanismen (automutilatie, impulsief gedrag).
Maar ook dit is heel persoonlijk en ik denk dat de omstandigheden dan ook wel redelijk extreem en langdurig aanwezig zijn eer zoiets gebeurt c.q. gevormd wordt.
Vaak gaat men te lang door en te ver of te vaak over zijn of haar grenzen heen of zit men in een positie dat men niet anders kan.
Nou ja, in ieder geval denk ik dat er geen eenduidend antwoord op je vraag mogelijk is omdat het zo persoonlijk is en van allerlei verschillende factoren afhangt.
quote:De cycloon op de Salomon eilanden
Op woensdag 1 januari 2003 23:44 schreef Moonah het volgende:[..]
Uhuh...
In Afrika hebben ze erge honger en in Israel word je op straat overhoop geschoten.
Tja, het kan altijd erger.
quote:Het zijn de stevige schouders die veel te verduren krijgen hoor.
Op donderdag 2 januari 2003 00:05 schreef DuchessX het volgende:[..]
Ow ja?
Dan vraag ik me toch af waarom mensen depressief worden als ze hun problemen niet meer kunnen overzien?
Wat is jouw mening daarover?
De mensen/zielen die het niet aankunnen krijgen die tegenslagen niet. Snap je?
Alleen als je ziel het aankan krijg je dat wat nodig is om je weer sterker te laten worden hier op aarde. Dat is wat wij dan "een portie tegenslag" noemen, maar wat
dus feitelijk een kado van het leven is om je los te maken van alle "problemen" uiteindelijk.
quote:Ja, dat is niet goed, maar wat jij dan ook deed "er niet aan denken dus dan is het er ook niet" is ook niet wat ik bedoel met relativeren.
Op woensdag 1 januari 2003 23:58 schreef Moonah het volgende:[..]
Ik snap je wel.
Maar ik vind het gevaar van relativeren dat je over je gevoel heenstapt. Dat je alles gaat bagatelliseren en ontkennen.
Magoe, ik reageer daar zo op omdat ik dat zelf altijd heb gedaan, alles wegrelativeren. Als je er maar niet aan denkt, dan is het er ook niet.
Hm, werkt dus niet
Ik bedoel: probeer jezelf en je "problemen" vanuit de helicopterview te observeren. Treed dus even buiten jezelf voor een totaal overzicht en wat nog belangrijker is: probeer de dingen op je af te laten komen zonder er een waarde-oordeel over te geven. Gewoon neutraal dus. Moet je opletten hoe goed dat werkt! Super!! 
Ik ben het hier niet echt mee eens. Ik ben van mening dat zulke dingen aan je blijven vreten en dat het je van binnen verscheurt. Ik wou dat ik iets meer tijd had om het allemaal uit te leggen maar als je veel kutdingen hebt meegemaakt dan snap je het wel.
Sterkte, put altijd sterkte uit jezelf.
Def
Ik voel mezelf namelijk geen "slachtoffer van het leven" en ik denk dat dat een hele hoop scheelt in je herstelproces. Je genezing gaat veel sneller en dan ben je klaar om ook je portie voorspoed in ontvangst te gaan nemen hoor.
Zeker weten!
Je ouders zijn gescheiden? Is dat zo'n ramp? Tegenwoordig heeft bijna iedereen gescheiden ouders. Wees blij dat je nog ouders hebt, sommigen hebben dat vanaf hun geboorte niet eens. En ik zie echt niet een probleem dat het je beinvloed.
Vroeger veel gepest op school? So what? Ik toch ook (ok, de meesten hebben daarna wel spijt 
), maar ik zeg altijd dit: kijk naar de toekomst, niet naar het verleden, dat kan je toch niet veranderen. Je moet toch verder leven? Het is heus niet zo van: vroeger werd ik gepest, dus nu stopt het leven. Het leven gaat door. Je wordt maar gepest op school hoor, big deal?
Veel in ziekenhuizen gelegen? Dus je bent van plan om nog vaker naar de ziekenhuis te gaan? Je zegt het zelf 12 jaren niet meer. Dus forget it!
9 relaties die uit gaan? Wees blij dat je nog een relatie hebt, sommigen zijn hun hele leven singel. Als je 9 relaties hebt gehad betekend het dat je nog een 10de hebt en een 11de. Dus neem ff wat rust. Zorg dat je alles goed voor elkaar hebt, en ga voor de 10de. Overigens was je in eerste instantie ook niet slim geweest hè. Er zijn vast veel mensen die niet met mij eens zijn. Maar je financiele toekomst staat inprincipe op de eerste plaats. Waarom? Simpel, geld bepaald het grootste gedeelte van je leven. Geld maakt niet gelukkig? Onzin, met geld kan je meer dan zonder geld. Geld maakt je zeker weten gelukkig, maar met geld kan niet je niet alles. Maar dat doet er nu niet toe.
Er loopt een rechtzaak? Ok, dat is wel een probleem. Maar wat wil je er aan doen? Het is je lot, wacht op de vonnis, en kijk wat je er dan aan kan doen. Hangt natuurlijk af wat voor rechtzaak. Maar in de meeste gevallen moet je er hard tegen aan gaan, en lost het zich wel op.
Je ouders zien je niet zitten? Dat is toch ook geen probleem. Veranderd het je leven? JA! als je het aantrekt. Doe het dan ook niet. Laat ze zeggen wat ze willen, wat boeit dat. Laat zien dat je geen stuk rotzooi ben, ga er tegen aan. Of laat het gewoon helemaal zitten, je wordt er echt niet minder van hoor. Emmigreer desnoods naar een ander land, ben je ook van ze af.
Je broertje heeft een koophuis en jij een huurhuis. Jeetje wat een ellende. NOT. Weet je, er zijn zelfs mensen die miljonairs zijn, en mensen die in een villa wonen. Het gaat erom wat je hebt, niet wat anderen hebben. Je hebt een huurhuis? Nou, je hebt nog onderdak. Zo erg is een huurhuis toch niet. En wat maakt het uit dat je broertje het beter doet dan jij. Het is niet anders.
Heb je een KUT-leven? Jah, zeker weten. Maar is het een diepte punt? NEE! Er is nog hoop. En als er nog hoop is, dan is het zeker weten geen diepte punt. Soms moet je je lot een beetje helpen, zo te zien heb je dat niet gedaan toen je nog jong was. Maar je kunt het nog altijd proberen.
Neem eens de tijd, kijk niet naar al het ellende, maar kijk vooral naar de oplossingen en hoe je het kan verhelpen. Wat ik je aanraad is je baan. Je zoekt of een nieuwe baan, of je pakt het effectiever aan en je gaat verder opleiden tot iets (als het mogelijk is).
Ik heb zelf ook geen kleurrijke leven gehad hoor. Maar dat heb ik allemaal veranderd, mijn echte toekomst moet nog beginnen. Als je je eerste stap niet zet, kom je nergens.
Het is heel mooi als je de wijsheid/kracht/gelegenheid hebt om je verdriet te dragen, danwel om te buigen naar iets hanterbaars, maar dat is niet iedereen gegeven.
Zelf ben ik iemand die het 'niet klagen maar dragen'principe hanteert, en altijd kijkt naar wat ik heb, niet wat is mis,
maar ook dat heeft zijn grenzen.
Doorschieten naar de andere kant is niet voor iedereen aan te raden.
Het heeft gemaakt dat ik erg gesloten ben geworden over alles wat mij pijn deed of doet,
dat ik niet kon huilen of troost kon zoeken voor verdriet dat ik wel degelijk voelde maar niet toeliet.
Het heeft gemaakt dat mensen genoegen namen met mijn: 'Joh, gaat best, hoor' en niet door durfden te vragen.
Daarmee zet je jezelf op slot, en dat wreekt zich op den duur.
Ik begin nu pas met 'achterstallig onderhoud', met puinruimen wat ik al zolang heb weggelachen, want met humor maskeer je een heleboel.
En wat een puinhoop is het geworden, zeg.
Ik geloof niet in het 'kunnen' dragen van verdriet of leed,
je zult wel moeten, lijkt mij.
Ieder mens krijgt de portie die hij/zij aankan?
Nee, je krijgt het gewoon en hebt er maar mee te leven.
Maar je moet jezelf wel de gelegenheid geven pijn te voelen,
anders krijg je het vroeg of laat keihard terug.
Een kind dat nooit heeft gevallen, kan ook niet lopen.
quote:enigzins mee eens, maar toch krijgen een aantal echt meer dan goed voor ze is..
Op donderdag 2 januari 2003 00:22 schreef Anemoon het volgende:
Het zijn de stevige schouders die veel te verduren krijgen hoor.
De mensen/zielen die het niet aankunnen krijgen die tegenslagen niet. Snap je?
Alleen als je ziel het aankan krijg je dat wat nodig is om je weer sterker te laten worden hier op aarde.
en die gaan er echt aan onderdoor, je lichaam kan maar een bepaalde hoeveelheid problemen hebben en stress verwerken .
totdat die emmer overloopt en dan gaat het echt heftig en oncontroleerbaar reageren ( angstaanvallen, hyperventilatie, paranoia, depressie, en andere psychosomatische klachten )
maw je word krankzinnig van de zoveelste tegenslag.. iedereen kent wel de verhalen van mensen die spontaan op hun collega's of in het wilde weg op mensen beginnen te schieten..
de zelfmoorden , de indirecte zelfmoorden door middel van destructieve levensstijl ( drugs, geweld , criminaliteit ) etc. etc.
de huisvesting voor patienten in bijv. het psychiatrische centrum in bloemendaal is net zo groot, danwel groter als een normale stadswijk. we praten dan over duizenden Psychiatrische patienten alleen al in de regio Den Haag
Fonkmeistah heeft helaas al teveel vrienden/vriendinnen verloren aan "teveel problemen" 
quote:1x per dag, in de avond, lichten uit, en dan een kwartiertje ofzo helemaal rust helpt erg goed tegen stress.
Op donderdag 2 januari 2003 10:52 schreef Fonkmeistah het volgende:[..]
enigzins mee eens, maar toch krijgen een aantal echt meer dan goed voor ze is..
en die gaan er echt aan onderdoor, je lichaam kan maar een bepaalde hoeveelheid problemen hebben en stress verwerken .
totdat die emmer overloopt en dan gaat het echt heftig en oncontroleerbaar reageren ( angstaanvallen, hyperventilatie, paranoia, depressie, en andere psychosomatische klachten )
maw je word krankzinnig van de zoveelste tegenslag.. iedereen kent wel de verhalen van mensen die spontaan op hun collega's of in het wilde weg op mensen beginnen te schieten..
de zelfmoorden , de indirecte zelfmoorden door middel van destructieve levensstijl ( drugs, geweld , criminaliteit ) etc. etc.
de huisvesting voor patienten in bijv. het psychiatrische centrum in bloemendaal is net zo groot, danwel groter als een normale stadswijk. we praten dan over duizenden Psychiatrische patienten alleen al in de regio Den HaagFonkmeistah heeft helaas al teveel vrienden/vriendinnen verloren aan "teveel problemen"
quote:Het kan nog (véél) erger hoor
Op woensdag 1 januari 2003 21:13 schreef RAVW het volgende:
-edit-onnodige quote
[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 02-01-2003 15:01]
De keuze die Shmoopy gemaakt heeft is die van dragen en niet klagen maar daar ruimt zij nu het puin van op. Dat zij zichzelf op slot heeft gezet is in principe een prachtige overlevingstechniek om je door zulke moeilijkheden heen te slaan zonder daarbij al teveel ziele-schade op te lopen. Ik herken veel in deze houding die zij beschrijft. Ik heb mezelf vanaf mijn 13e op slot gezet (dat heb ik ook min of meer bewust gedaan, want ik wilde door met mijn leven en had geen tijd om te rouwen, ook was er geen steun) en ben pas op mijn 27ste begonnen met het echte puinruimen en rouwen. Nu ben ik verder en zie ik dat alles goed is geweest voor mijn ontwikkeling, ook al heb ik nog wel wat last van depressies, maar zelfs die worden minder ingrijpend. Ik ben er ook van overtuigd dat "psychiatrische patiënten" volledig kunnen genezen en tot volledige acceptatie kunnen komen. Helaas wordt in de inrichtingen geen helende therapie toegepast maar dempt men enkel de symptomen.
Jarenlang symptomen dempen vernietigd het zelfhelend vermogen van onze zielen (die in principe kei en kei sterk zijn).
Het komt allemaal neer op één ding: heel veel zelfliefde en geduld en begrip voor jezelf.
quote:Nee hoor, er zijn ook therapeutische instituten waar het kei- en keihard werken aan jezelf is. Daar is het absoluut geen pappen en nathouden, maar confronteren en verantwoordelijkheid nemen.
Op donderdag 2 januari 2003 14:43 schreef Anemoon het volgende:
Helaas wordt in de inrichtingen geen helende therapie toegepast maar dempt men enkel de symptomen.
quote:Dahaag, hier hebben we het al over gehad
Op donderdag 2 januari 2003 14:27 schreef Evil_Jur het volgende:
Het kan nog (véél) erger hoor
.quote:Ja, de instituten waar heel actief iets wordt aangepakt hebben ook goede resultaten.
Op donderdag 2 januari 2003 14:47 schreef Moonah het volgende:[..]
Nee hoor, er zijn ook therapeutische instituten waar het kei- en keihard werken aan jezelf is. Daar is het absoluut geen pappen en nathouden, maar confronteren en verantwoordelijkheid nemen.
Zeker!
Ik doelde op de inrichtingen waar de mensen hoofdschuddend achter de geraniums zitten...
quote:Hey Moonah, ikzelf heb erg veel kracht kunnen putten uit één zin en die luidt "Ach, het kan nog veel erger".
Op donderdag 2 januari 2003 14:48 schreef Moonah het volgende:[..]
Dahaag, hier hebben we het al over gehad
Het heeft mij geholpen om steeds weer met beide benen op de grond te komen als ik weer eens van een mug een olifant maakte. Dus ja, het is niet persé vervelend bedoeld altijd!
quote:Hm, oke.
Op donderdag 2 januari 2003 14:58 schreef Anemoon het volgende:[..]
Hey Moonah, ikzelf heb erg veel kracht kunnen putten uit één zin en die luidt "Ach, het kan nog veel erger".
Het heeft mij geholpen om steeds weer met beide benen op de grond te komen als ik weer eens van een mug een olifant maakte. Dus ja, het is niet persé vervelend bedoeld altijd!
Ik vind het alleen zo'n dooddoener.
quote:"Achter de wolken schijnt de zon."
Op donderdag 2 januari 2003 15:13 schreef Anemoon het volgende:
Ja, maar cliché's blijken toch vaak heel erg te kloppen...anders waren het ook geen cliché's !
Wat heb ik daar een hekel aan als mensen dat tegen me zeggen.
Het is zo onpersoonlijk, ik denk dat het dat is wat me erin tegenstaat.
quote:herkenbaar
Op donderdag 2 januari 2003 15:17 schreef Moonah het volgende:[..]
"Achter de wolken schijnt de zon."
Wat heb ik daar een hekel aan als mensen dat tegen me zeggen.
Het is zo onpersoonlijk, ik denk dat het dat is wat me erin tegenstaat.
(je noemt er nou ook wel eentje op he.... )
Hou maar weer op!
quote:
Op donderdag 2 januari 2003 15:40 schreef Anemoon het volgende:Hou maar weer op!
quote:Wat een kortzichtige reactie weer! De stelling was: hoeveel kan een mens verdragen, daarom vermelde ik dat!
Op woensdag 1 januari 2003 23:31 schreef Moonah het volgende:[..]
Waarom zeg je het dan wel?
Djeez, die jongen voelt zich kut omdat hij eea heeft meegemaakt. En dat meldt hij hier. Wat heeft het voor zin om te melden dat jij nog veel meer hebt meegemaakt? Maakt het zijn problemen minder? Maakt het jouw problemen meer? Geeft het jou een goed gevoel om hem subtiel te laten weten dat je hem een aansteller vindt?Je kunt nooit leed met leed vergelijken. Jij weet niet wat voor impact hetgeen hij heeft meegemaakt op hem heeft. Net zo min als wij dat van jou weten. Laat die jongen lekker in zijn waarde ipv zo'n bagatelliserende opmerking te plaatsen.
Niet om die jongen rot te laten voelen (aangezien ik weet wat problemen zijn)
quote:Ik gaf een voorbeeld ivm met de draagkracht van mensen!
Op donderdag 2 januari 2003 00:03 schreef DuchessX het volgende:[..]
[NOFI]
Ben het totaal niet met je eens. Wat jij doet is vergelijken, net alsof iedereen dezelfde draagkracht heeft maar dat is niet zo!!!
Ieders draagkracht is anders, de een kan meer verdragen dan de ander maar je kunt NOOIT maar dan ook NOOIT situaties met elkaar vergelijken, gewoonweg omdat jij NOOIT kunt weten hoe iemand anders iets beleeft en wat iemand anders voelt. Daarbij spelen er ook nog andere factoren mee als een referentiekader, sociale factoren, normen en waarden enzovoort.Je stelt je op deze manier boven een ander persoon omdat je de ander niet serieus neemt. Ik vind dit tactloos en niet respectvol.
[/NOFI]Topicstarter?
Is het misschien een idee om eens een gesprek aan te gaan met je ouders onder deskundige begeleiding?
En ja, ik ken ook mensen die een jaar janken omdat hun kat dood is, en mensen van wie de vader is overleden en die gelijk weer doorgaan!
En ik neem mensen wel serieus! Ik gaf mijn mening, niet de mening van iedereeen!
quote:hmm,
Op donderdag 2 januari 2003 17:24 schreef Femke13 het volgende:[..]
Ik gaf een voorbeeld ivm met de draagkracht van mensen!
En ja, ik ken ook mensen die een jaar janken omdat hun kat dood is, en mensen van wie de vader is overleden en die gelijk weer doorgaan!
En ik neem mensen wel serieus! Ik gaf mijn mening, niet de mening van iedereeen!
mensen van wie de vader is overleden en die gelijk weer doorgaan?
Lijkt me ook niet weer goed. Ken zo iemand; nu 7 jaar na de dood van zn vader, komt alles eruit.
Ma goed, we hadden het erover dat draagkracht persoonlijk is.
Je hoeft je niet zo aangevallen te voelen; "iedereeen!"; de "e" blijft zelfs hangen
Het kwam alleen een beetje "kort door de bocht" over, maar goed. Je standpunt is nu wel duidelijk.
Mijn vader is zelfs overleden november 2001. En de jaren ervoor waren voor mij echt ontzettend moelijk, ik wil er niet teveel over kwijt omdat ik dat liever met andere mensen deel dan via internet.
Maar ik merk wel dat na alles wat er is gebeurd ik overal sterker uit ben gekomen. Misschien ook omdat ik iemand ben die goed kan praten over zijn problemen. Ook heb ik door dit alles heel veel mensenkennis gekregen. Ik prik vaak door dingen heen wat natuurlijk allemaal in mijn voordeel werkt.
In ieder geval; mijn TIP dan blijf praten dan kom je overal uit en sterker ook alshet goed is.
STERKTE!!!
quote:Inderdaad mijn vader is dus een jaar dood, en ik ben iemand die goed kan praten en het op een snelle manier verwerk, en dat duurt lang kan ik je vertellen. Mijn vader was BV geen prater en daar zijn voor zijn dood dingen uitgekomen van zijn jeugd die hij nooit heeft verwerkt.
Op donderdag 2 januari 2003 18:52 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
hmm,
mensen van wie de vader is overleden en die gelijk weer doorgaan?
Lijkt me ook niet weer goed. Ken zo iemand; nu 7 jaar na de dood van zn vader, komt alles eruit.
Ma goed, we hadden het erover dat draagkracht persoonlijk is.
Je hoeft je niet zo aangevallen te voelen; "iedereeen!"; de "e" blijft zelfs hangen
Het kwam alleen een beetje "kort door de bocht" over, maar goed. Je standpunt is nu wel duidelijk.
Dus het komt er echt wel uit alleen duurt het bij de een wat langer dan de ander. En bij mensen die slecht kunnen communiceren komt het er meestal op de verkeerde manier uit. Geven andere mensen de schuld, onbewust misschien maar toch lullig, deze mensen beseffen pas achteraf dat het bij hunzelf ligt.
elke keer kom je nl. in nieuwe situaties die je doen beseffen dat je een leegte voelt en dat is weer een stapje van het proces.
geloof me.
quote:Dit klopt helemaal, dan is er weer een verjaardag, je gaat misschien trouwen, eerste kindje, al dit soort dingen. Ik heb het nu over als je iemand verloren hebt, maar verwerken duurt heel lang. Het slijt wel...........................................zegt men!!
Op donderdag 2 januari 2003 19:46 schreef DarkElf het volgende:
merken of je iets echt verwerkt hebt, een plekje hebt gegeven en door kan gaan komt meestal pas na een paar jaar.elke keer kom je nl. in nieuwe situaties die je doen beseffen dat je een leegte voelt en dat is weer een stapje van het proces.
geloof me.
quote:
Op donderdag 2 januari 2003 17:22 schreef Femke13 het volgende:[..]
Wat een kortzichtige reactie weer!
Natuuuuurlijk, weer een kortzichtige reactie van Moonah...
quote:natúúrlijk!
Op donderdag 2 januari 2003 20:03 schreef Moonah het volgende:[..]
Natuuuuurlijk, weer een kortzichtige reactie van Moonah...
Bouw gewoon een goede band met je broertje op!
quote:Ja hoor, het zal eens een keer niet Moonah zijn
Op donderdag 2 januari 2003 20:03 schreef Moonah het volgende:[..]
Natuuuuurlijk, weer een kortzichtige reactie van Moonah...
En nu weer ontopic. 
quote:Nou, inderdaad. Foei
Op donderdag 2 januari 2003 21:50 schreef shmoopy het volgende:
Moonah! Is het nou eens afgelopen?
.quote:Sgoe
En nu weer ontopic.
. Keb alleen niets toe te voegen nu .quote:uhm over hoeveel tijd er overheen gaat is per persoon verschillend, maar iedereen is te breken. Het is gewoon een kwestie van tijd. degene die ineens iemand gijzelen of gaan moorden, hebben meestal van te voren iets erg meegemaakt. De druppel die de emmer doet overlopen. Die kunnen het gewoon niet meer hebben, maja er gaat veel aan vooraf voor je echt gaat moorden, ik zeg maar moorden want voor zelfmoord staat veel minder op het spel. Je ziet ook in veel moorden die oor gekheid ofzo worden gepleegd, zoals een jongere die stuk of 10 mensen van zijn school vermoord dat ie daarna ook zichzelf van kant maakt
Op woensdag 1 januari 2003 21:13 schreef RAVW het volgende:
korte samenvatting
Dus hoelang kan een mens zich zelf blijven :
En niet tot het onmogelijk gedreven worden .
Zo als moorden , zelfmoorden, Het aan grijpen van Overmacht door gijzeling .
Of gewoon helemaal gek worden , tewijl ze dat nooit geweest zijn .