Neoliberalisme wat houdt het in? deel #22

quote:

Op dinsdag 4 december 2018 21:09 schreef EipNiC het volgende:
Legale migratie is onder Trump overigens niet heel veel minder geworden, toch?

quote:

US to slash refugee admissions to historic low of 30,000, Pompeo confirms

Victory for White House hardliners as secretary of state says US will cut number of refugees by 15,000 next year

https://www.theguardian.c(...)tion-mike-pompeo-cap

quote:

Op dinsdag 4 december 2018 21:19 schreef EipNiC het volgende:

[..]

Een te verwaarlozen aantal vergeleken met de totale instroom van migranten. Verder vond ik het niet zo een relevant punt, want zoals ik al zei vertegenwoordigd Trump mijn nationalisme niet. Ik wil het topic ook niet derrailen door op de details van migratie te gaan zitten. Ik denk alleen dat het belangrijk is om na te gaan hoe nationalisme, in vergelijking tot het recente globalisme, zich kan verhouden tot neoliberalisme.

quote:

Op dinsdag 4 december 2018 21:38 schreef EipNiC het volgende:

[..]

Conclusie is:

1. Natiestaat nodig om de uitwassen van kapitalisme, de vrije markt icm liberalisme te beteugelen in een verder vrije (democratische) staat.
(2. Wmb heeft een natiestaat (een beetje maar niet teveel) nationalisme nodig om te bestaan).
(3. Instituten dienen te functioneren voor het volk;)
4. Bij lobbycorruptie ed moet er een rustige revolutie via diezelfde instituties plaatsvinden
5. Wordt weer een gezonde (liberale doch sociale) natiestaat?

Misschien is het laag/hoog gaan wel het hoogst haalbare (wensbare): een constante probleemvrije staat is een utopie.

quote:

Op donderdag 6 december 2018 02:32 schreef EipNiC het volgende:

[..]

Nee, btw, beschermen van democratie (breed voor bep normen) is het belangrijkste argument voor het koesteren van een dosis nationalisme. Neoliberalisme is een belangrijk maar niet het enige gevaar.

quote:

Arrestatie krenkt China's nationale trots

Huawei heeft een voor buitenlanders onuitspreekbare naam. Toen de Chinese telecomgigant merkte dat Nederlanders de naam steevast verhaspelden, besloten ze om die uitspraak dan ook maar zelf te gebruiken in reclamecampagnes in ons land.

Dat zegt iets over het aanpassingsvermogen van het bedrijf, dat binnen dertig jaar wist uit te groeien van een eenvoudige leverancier van schakeltechnologie voor telefooncentrales tot China’s belangrijkste multinational op IT-gebied.

Oprichter Ren Zhengfei is in China een held van bijna dezelfde statuur als Bill Gates in de VS. Ren (1944) is een van de honderd Chinese zakenmensen die onlangs werden geëerd voor hun uitzonderlijke bijdrage aan China’s ontwikkeling sinds de economische openstelling zo’n veertig jaar geleden. Hij staat vaak prominent op de foto met president Xi Jinping.

Rens positie heeft niet kunnen voorkomen dat zijn dochter Meng Wanzhou, financieel directeur van Huawei, zaterdag in Canada is aangehouden op verzoek van de Verenigde Staten. Dat kan niet anders dan politiek gemotiveerd zijn, denkt zowel de Chinese overheid als Huawei; de VS kunnen er niet tegen dat China hen op veel gebieden aan het overvleugelen is. Meng heeft niets verkeerds gedaan en moet meteen worden vrijgelaten, stellen zij.

De verwachting is dat Mengs arrestatie de spanningen tussen China en de VS weer zal verhogen, net nu de presidenten Xi en Trump een wapenstilstand in hun handelsoorlog hadden gesloten. Op de achtergrond spelen zorgen bij westerse overheden dat Huawei informatie kan doorspelen aan de Chinese overheid.

Meng wordt ervan verdacht vanuit de VS technologie te hebben geleverd aan Iran, en daarmee het Amerikaanse handelsembargo te hebben geschonden. De VS straften eerder al ZTE, een van de grootste Chinese concurrenten van Huawei, voor leveranties aan Iran en Noord-Korea. In interne documenten noteerde ZTE dat ook F7 – een codenaam voor Huawei – zich schuldig gemaakt zou hebben aan dergelijke leveranties. Op basis daarvan begonnen de VS in april een onderzoek.

Vader Ren richtte in 1987 een bedrijfje op in Shenzhen, nu een metropool maar toen nog een klein vissersstadje tegen de grens met Hongkong. Dat bedrijf wist hij om te toveren tot China’s nationale trots. Huawei is wereldwijd na Samsung de grootste leverancier van mobiele telefoons. Toch is Huawei nóg belangrijker als leverancier en ontwikkelaar van telecomapparatuur. Daarin is het de grootste ter wereld.

Huawei excelleert op precies die terreinen waarvan president Xi wil dat heel China excelleert: kunstmatige intelligentie, de productie van chips en de ontwikkeling van technologie voor het nieuwe 5G-netwerk voor mobiele communicatie.

Voordat hij in 1987 met Huawei begon, werkte Ren als ingenieur bij het Chinese leger. Zijn werk daar en zijn latere leveranties van schakelborden voor telefooncentrales aan het leger hebben bijgedragen aan het beeld dat Huawei nauwe banden onderhoudt met het Volksbevrijdingsleger en de Chinese veiligheidsdiensten. Of dat echt zo is, is nooit aangetoond.

De VS proberen de groei van Huawei te beperken door Europese providers te waarschuwen voor Chinese spionage via netwerkapparatuur. Huawei ontkent deze aantijgingen. Tegen geruchten kun je niet vechten, vindt het bedrijf. Zolang er geen duidelijke beschuldiging is – laat staan bewijs – gaat het door met zijn snelle opmars.

Want Huawei zit allang in de haarvaten van de Europese telecomnetwerken. Van de jaaromzet van 77 miljard euro komt meer dan een kwart uit Europa. Ter vergelijking: netwerkleveranciers Ericsson en Nokia hebben een jaaromzet van respectievelijk 20 en 23 miljard euro.

Huawei telt ruim 12.000 Europese medewerkers, van wie 600 in Nederland. Huawei gaat prat op zijn hoge percentage techneuten – wereldwijd werken 80.000 van de 180.000 werknemers aan research. Aan het technische niveau wordt niet getwijfeld. Huawei leverde bijvoorbeeld het mobiele netwerk van T-Mobile Nederland, dat de afgelopen jaren als snelste uit de test kwam. Het bedrijf noemt zichzelf ook ‘strategisch partner’ van KPN – de provider die overigens gebruikmaakt van modems van onder meer ZTE. Daarvan staan er miljoenen in Nederlandse meterkasten.

Huawei werkt in Europa onder meer met Telefonica, Vodafone (niet in Nederland) en Telenor. De Britse provider BT gaat Huawei uit zijn netwerk weren, werd deze week bekend. Die beslissing houdt geen verband met de recente Amerikaanse waarschuwingen, zegt Huawei. De beslissing om het contract te beëindigen werd al jaren geleden genomen, aldus een Huawei-woordvoerder. Dat het nieuws nu naar buiten komt is een kwestie van „ongelukkige timing”.

Persbureau Reuters citeerde onlangs anonieme bronnen bij de Duitse overheid die willen dat Huawei buitengesloten wordt bij de aanleg van 5G, de nieuwe generatie mobiele netwerken. Huawei meldt dat het met alle grote Europese telecompartijen in onderhandeling is over 5G-apparatuur. Dat zegt nog niet zoveel; telecomproviders praten graag met Huawei om de druk op concurrerende leveranciers als Nokia en Ericsson op te voeren. Die vinden dat de Chinezen onder de prijs opereren en offreren, dankzij staatssteun.

In 2015 maakte Deutsche Telekom bekend dat het een ‘veilige’ Europese clouddienst wilde bouwen met Huawei. Die aankondiging kwam nadat klokkenluider Edward Snowden in 2013 onthuld had hoe Amerikaanse geheime diensten in Europese servers en netwerken infiltreerden. Zo zitten Europese providers tussen twee vuren in: aan de ene kant spionerende Amerikanen, die waarschuwen voor spionerende Chinezen aan de andere kant.

De netwerkapparatuur gaat niet alleen over angst voor spionage, maar heeft ook een economisch belang. De Amerikanen willen voorkomen dat China een te dominante rol speelt bij de ontwikkeling van 5G-technologie. Dat is een bedreiging voor hun eigen chipindustrie, waar Qualcomm en Intel hun eigen 5G-techniek bouwen.

quote:

Geen lek, maar gapend gat in de rechtsstaat

Vrij desastreus, dat nieuws deze week over de duizenden strafbeschikkingen die het Openbaar Ministerie de afgelopen jaren ten onrechte aan burgers heeft opgelegd. Oorzaak: incompetentie. Ooit werd de strafbeschikking ingevoerd om de rechter te ontlasten van ‘evidente’ zaken die het OM best zelf zou kunnen afstempelen. Maar die blijkt nu uitgelopen op een ramp voor de burger. Die is onterecht gepakt, heeft te snel of te veel betaald en niet bedacht dat een strafblad het gevolg is. Of heeft wel op tijd de weg naar de rechter gevonden en voelt zich alsnog geslachtofferd. De voorbeelden logen er niet om.

In 15 procent van de zaken is er onvoldoende bewijs. Burgers die de strafrechter konden vinden, kregen in 39 procent een lagere straf en in een kwart vrijspraak. Die ontkomen dus aan een strafblad. Dit is geen lek in de rechtsstaat, maar een gapend gat. Als in de echte wereld 40 procent van een dienst of product gebrekkig is en een kwart defect, dan is het land te klein. Maar het OM permitteert zich dit, kennelijk omdat daar niemand stop zegt.

Intussen was het schandaal bekend. Er was wetenschappelijk onderzoek met als uitkomst scherpe kritiek op het gebrek aan onafhankelijk toezicht, niet alleen op het OM, maar ook op de politie. Dat de rol van de rechter ‘gerevitaliseerd’ moet worden, „zodat meer leermomenten kunnen worden gecreëerd voor politie en OM”. Het OM bij de Hoge Raad schreef al in 2015 een kritisch toezichtrapport. De collega’s beloofden beterschap. Vervolgens bleek dat burgers die ‘in verzet’ gingen tegen zo’n OM-straf twee jaar moesten wachten op behandeling. Wat weer tot veel sepots leidde.

Een schandaal dat de burger in volle openbaarheid toegrijnsde. Gelukkig kan een krant ook precies beschrijven wie door deze machine wordt plat gewalst. Zou het openbaar bestuur nu alsjeblieft willen vaststellen dat de reputatie van de overheid als neutraal, onpartijdig en legitiem gezag door de plee gaat als je burgers op zo’n onheuse manier met een strafblad opzadelt? Kabinet, minister, Kamer: dit vreet aan je core business, het gezag van het gezag. Het was destijds, in 2008 een blunder om het OM ooit een rechtsprekende taak te geven. Wat destijds trouwens ook gezegd is. Was toch gebleven bij het systeem van ‘transacties’ waarmee strafvervolging kon worden voorkomen. En er dus never sprake zou zijn van een strafblad. Maar nee, het OM werd reserve-strafrechter. Nu zitten we met de puinhoop.

Het is de zoveelste aanwijzing dat de rol van de rechter restauratie behoeft. Dit zijn gepolariseerde tijden, met Facebook-opstandjes in gele reflectiehesjes, onderlinge verkettering over Zwarte Piet en constante strobrandjes in de mediageile politieke conjunctuur. Dit is niet de tijd om de toegang tot de rechter voor de burger te beperken met hoge griffierechten, te lange wachttijden of het laten afsterven van de rechtshulp. Aan klokkenluiders is intussen geen gebrek. Scheidend raadsheer Wabeke liet zich in twee kranten vorig weekend ook zo uit. Vorige week waarschuwde de president van de rechtbank Noord-Nederland, Maria van de Schepop, bij een installatiezitting, voor nota bene de ‘ontwrichting van de samenleving’ als de rechtspraak verder wordt uitgehold. Zij noemde ook al de strafbeschikking als voorbeeld van de ‘uitvoerende macht die oprukt en min of meer verwordt tot rechter in eerste instantie’. En daarnaast de als handhaver gerecruteerde burgemeester die zelfstandig allerlei sancties oplegt. Denk aan woonhuizen sluiten en gebiedsverboden en andere inbreuken op grondrechten van burgers „zonder dat daar een rechterlijke toetsing aan voorafgaat”.

Het is volgens haar de kerntaak van de rechter „ervoor te zorgen dat niet de grootste mond of de dikste portemonnee het in ons land voor het zeggen krijgt”. Klare taal die iedereen kan begrijpen. De rechtspraak is er voor het tegenwicht. Maar dat ontbrak dus in de OM-winkel die in de afgelopen tien jaar 267.210 strafbeschikkingen het land in knalde, waarna alleen de burgers die protesteerden gehoord werden. Om je rot voor te schamen. Alleen wie piept wordt recht gedaan. Als het kabinet de rechter beter zou benutten zou er heel wat maatschappelijk wantrouwen voorkomen kunnen worden. Maar dat moet je dan wel willen zien.

quote:

Pappen en nathouden zal Macron niet helpen

Zaterdag spant het erom voor Emmanuel Macron. De ‘gele hesjes’ maken zich op voor een nieuwe protestronde tegen dieselaccijns en koopkrachtverlies; ‘Akte IV’ noemen ze het met gevoel voor suspense. De concessies van Macron en premier Philippe deze week hielpen niet; ze voedden de volharding van de beweging: „Dit waren kruimels, nu graag de hele baguette.”

De actiebereidheid slaat over op boeren, truckers, studenten en scholieren. Amechtig zoekt de regering een uitweg. Voor dit weekeinde wordt meer geweld in Parijs gevreesd dan vorige week – toch al de ergste rellen in het hart van de hoofdstad sinds mei 1968, met afgebrande auto’s, geplunderde winkels en als genadeslag de bekladde en beschadigde Arc de Triomphe. Republikeinse heiligschennis. Niet langer is indammen van populariteitsverlies de inzet, maar het behoud van het gezag van de president en dus van de Franse staat.

In oktober 2017 zei Macron tegen The Guardian: „Ik geloof dat ons land op de rand van de afgrond staat, ik geloof zelfs dat het erin dreigt te vallen. Als we niet op zo’n tragisch moment van onze geschiedenis waren, zou ik niet zijn gekozen. Ik ben niet gemaakt om te regeren in kalme tijden. Mijn voorganger wel, maar ik ben gemaakt voor de storm.”

Een sterke intuïtie, maar ook overmoedig: de jonge president kampt nu met een storm die hij zélf opriep. Zo wordt hij een tragische held, door de goden gestraft voor zijn hybris.

Ondanks het geweld behouden de gele hesjes vooralsnog steun van driekwart van de bevolking. Kennelijk spreekt de beweging een diffuus maar breed gevoeld ongenoegen over oneerlijkheid aan; Macron riep het zelf op. Hij begon zijn broodnodige, per stembus gelegitimeerde liberale hervormingsagenda met „cadeaus voor de rijken”, zoals afschaffing van de vermogensbelasting, verlaging van werkgeverslasten en één tarief voor successierechten. Stuk voor stuk wellicht uit te leggen (zo mikte hij met de afgeschafte fortuinbelasting op terugkeer naar Frankrijk van ondernemingslustige ‘belastingvluchtelingen’), maar allemaal samen niet.

Om het overheidstekort niet verder te doen oplopen moesten bovendien andere belastingen omhoog en sociale uitgaven omlaag – hetgeen de zwakkere groepen trof. Het helpt niet dat Macron eens Rothschild-bankier was en zijn vrouw Brigitte een goede smaak heeft. In een land dat de politiek liefst in termen van de Revolutie van 1789 ziet, is zij prompt de wereldvreemde Marie-Antoinette, klaar voor het schavot.

Maar is de president zelf dan Lodewijk XVI? Laten we het verhaal instappen voor de beroemde Bastillebestorming van 14 juli 1789, en wel in januari. De koning wist het niet meer: hij was blut, de bevolking leed honger, zijn ministers hadden geen ideeën. Ten einde raad vroeg de vorst zijn onderdanen: „Wat vindt u er zelf van?” Onverwacht klommen 60.000 mensen uit vele steden en dorpen in de pen: „Te veel belastingen, Sire, en voor dingen die we niet gebruiken.” Deze Cahiers de Doléances vormden de opmaat naar de politieke omwentelingen later dat jaar. De gele hesjes – zei socioloog Bruno Latour kortgeleden – zijn exact dat: volkse hartekreet én sociologische getuigenis van de toestand van het land. De bevolking die gewoon zegt wat ze nodig heeft – zonder het eindeloze identiteitspolitieke gesteggel over wie we zijn: ook wel eens prettig.

Terugdeinzen, afkopen en schipperen zullen Macron in de aanzwellende storm niet helpen. Maar autoritair doordrukken – zoals hij met eerdere hervormingen deed – gaat ook niet meer. Hij moet perspectief bieden en koers wijzigen met maatregelen die zichtbaar het hele land ten goede komen, om niet eenzaam in het Élyséepaleis te eindigen.

quote:

Group led by Thomas Piketty presents plan for ‘a fairer Europe’

Manifesto by progressive Europeans calls for ¤800bn of levies to tackle inequality, disillusionment, climate change and migration

A group of progressive Europeans led by the economist and author Thomas Piketty has drawn up a bold new blueprint for a fairer Europe to address the division, disenchantment, inequality and rightwing populism sweeping the continent.

The plan, crafted by more than 50 economists, historians and former politicians from half a dozen countries, includes huge levies on multinationals, millionaires and carbon emissions to generate funds to tackle the most urgent issues of the day, including poverty, migration, climate change and the EU’s so-called democratic deficit.

Published as the British parliament is set for a climactic Brexit vote, the “manifesto for the democratisation of Europe” says EU institutions are stuck in “a technocratic impasse” that benefits the rich.

“Following Brexit and the election of anti-European governments at the head of several member countries, it is no longer possible to continue as before,” says the document.

“We cannot simply wait for the next departures or further dismantling without making fundamental changes to present-day Europe.”

The move underlines the gulf between the preoccupations of the UK and those across the Channel. While the UK is consumed by its tortuous EU exit process, Europe’s pro-EU political forces are concerned with avoiding losses to anti-European populists in next May’s European elections.

The left-leaning authors criticise movements dedicated to “hunting down foreigners and refugees”, but also parties espousing what they call “hardcore liberalism and the spread of competition to all”.

Signatories include Pablo Iglesias, the leader of Spain’s anti-austerity Podemos party, Italy’s former prime minister Massimo D’Alema and the Belgian political scientist and socialist mayor of Charleroi, Paul Magnette. Michael Jacobs, who advised the UK’s former prime minister Gordon Brown, is also a signatory.

At the heart of the manifesto is a call for a European assembly that would have a budget of up to ¤800bn a year, financed by taxing corporate profits more effectively, as well as income and wealth.

The EU has been accused of failing to address the manifest unfairness of huge multinationals such as Apple, Google and Amazon channeling profits through member states where taxes are lowest.

The budget would be worth 4% of the EU’s GDP – four times the current budget. Funds would be raised from four sources: an extra 15% levy on corporate profits, tax increases on individuals earning more than ¤100,000, a wealth tax on personal fortunes above ¤1m, and a tax on carbon emissions.

Half of the proceeds would be returned to member state governments. A quarter would go to research, innovation and education. A fund to better manage migration and a fund to make agriculture and industry greener would also benefit.

Insisting they do not want a “transfer payments Europe”, countries would see only a 0.1% difference in what they collect and get in return – a big difference from proposals for a eurozone budget that many economists see as a long-term necessity for the 19-country bloc.

The money would be overseen by a new European assembly consisting mostly of national politicians and some MEPs. While the assembly would be in touch with EU institutions, it would sit outside EU treaties and have the final word on spending.

The public are invited to comment and improve the proposals, which the authors said were “not perfect, but … do have the merit of existing”.

Guntram Wolff, director of the Bruegel thinktank, who did not sign the letter, questioned the need for a continent-wide project. “If the cross-border transfer element is only 0.1%, why do the whole thing at EU level?” he asked.

“Anything we would do at the euro-area level would mean doing something less at the national level and that is politically why it doesn’t happen,” he said, pointing to failed attempts to create pan-European national insurance schemes.

Richard Corbett, Labour’s leader in the European parliament, said the manifesto appeared to reinvent the wheel. “Instead of using the already existing EU budget and the already existing directly-elected Parliament, and building upon them, it suggests that the member states of the EU would all agree to set up a brand new hybrid Parliament and give it a budget in which it alone would decide on spending four times the size of the existing budget.

They’d do better to lend their support to proposals that can actually be achieved.”

There have been a series of failed and faltering attempts at voluntary collaboration on economic policy. After the French president, Emmanuel Macron, came to power on a mandate of “a Europe that protects”, Paris and Berlin renewed their vows on Franco-German cooperation, opening talks on corporate tax harmonisation as well as a common position on an EU digital tax.

With Angela Merkel hamstrung by coalition difficulties and in the twilight of her time as German chancellor, the agenda has stuttered, causing frustration in Paris.

The limits of voluntary cooperation were also exposed in Europe’s search for a financial transaction tax. In 2014 a coalition of 10 willing EU member states embarked on plans for the so-called Robin Hood tax on shares and derivatives, but five years later that agreement remains elusive and some countries have dropped out.

Meanwhile, European diplomats bemoan the lack of leadership from capitals that hampers the EU reform agenda, from strengthening the eurozone to overhauling asylum policy.

Wolff said the eurozone debate had been “basically stuck” for at least five years. “It remains very, very small steps if at all. We will see only a change when the next big crisis happens; then decisions will be taken. But in the absence of a serious crisis, there is no leadership across Europe to agree.”

quote:

It’s Time to Privatize the War on Drugs

quote:

U.S. policy has failed to stop or even slow the drug cartels. In the interest of the public, the U.S. should look to the private. The United States should provide Mexico with financial assistance for the explicit purpose of hiring American private security contractors (PSCs) to defeat the Mexican cartels.

PSCs can do what the Mexican government cannot: be incorrupt, be aggressive and take the fight to the cartels. In the 21st century, PSCs excel. After six years of failure to stop Boko Haram, Nigeria turned to STTEP International, a private military company, and in just six months it recaptured territory the size of Belgium and put the terrorists on the run. PSCs hired by shipping companies ended the Somali pirate threat. PSCs, like Triple Canopy, boast stunning success rates in VIP and convoy protection in Iraq and Afghanistan.

It’s not just that PSCs work — it’s that they often work cheaper and with less public exposure than national forces. An independent market sets the price of a contract rather than a bloated bureaucracy. More importantly, media reports on their activities are few despite operations in nearly every active war zone today. They can do the ugly work that needs to be done and not fall victim to an overly-sensitive media.

There are far reaching economic benefits as well. PSCs provide high-paying jobs for tens of thousands of civilians. PSCs offer veterans opportunities to exercise the comparative advantage of their soldiering expertise. A successful completion of the "Mexican contract" would make the U.S. industry more robust, experienced, and more valuable to a growing international market.

quote:

Jesse Frederik over de onderwereld van de verzorgingsstaat

Hoe kan dat?

quote:

Weggedefinieerd inkomen onttrekt tweedeling en grotere ongelijkheid aan het zicht

Inkomensongelijkheid is een gevoelig thema, en de juiste feiten over het debat vinden is dan ook erg belangrijk. Onderzoeker Alman Metten laat zien dat de huidige manier om inkomensongelijkheid te meten verkeerd is. Zolang renteuitgaven niet in het inkomen worden opgenomen, en waardestijgingen van bezit niet als inkomen worden beschouwd, zal dit blijven leiden tot een vertekend beeld van de werkelijkheid.

quote:

'Gevolgen Brexit voor EU veel ernstiger dan voor Britten'

Brexit is een extreme uiting van populisme en nationalisme, zegt econoom Willem Buiter. Groeiende ongelijkheid jaagt dit aan. Een veel overtuigender herverdeling van inkomen is nodig.

quote:

Op maandag 24 december 2018 19:49 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Inkomensongelijkheid in Nederland is groter dan het CBS ons voorrekent.

[..]

quote:

Boete door schuld

Het lijkt een raadsel hoe deze realiteit te rijmen valt met het egalitaire Nederland volgens de officiële cijfers, waar de ongelijkheid van inkomens al decennia laag en stabiel is. Maar wie goed kijkt, ziet dat het juist schuld en rente zijn die veel verdoezelen. De Amsterdamse onderzoeker Alman Metten is zo iemand.

De statistici hebben besloten dat twee bronnen van inkomsten niet in het inkomen meetellen, schreef hij vorige maand. Het gaat om rente-uitgaven en waardestijgingen van bezit. Juist wie veel leent én veel bezit heeft – twee zaken die vaak samengaan – rapporteert daardoor een inkomen dat flink lager ligt dan wat er werkelijk te besteden valt. Daardoor lijkt het of hoge inkomens niet stijgen ten opzichte van de rest. In werkelijkheid is de koopkracht van de rijken de afgelopen jaren sterk toegenomen, rekent Metten voor. En dat terwijl de lonen vrijwel niet stegen en de armoede maar nauwelijks daalde. We zien die stijgende ongelijkheid niet in de officiële cijfers, en dus kunnen we doen alsof er niets aan de hand is. Maar groeiende ongelijkheid en groeiende schulden kunnen we niet blijven negeren.

De oplossing ligt in een schuld waarvoor niemand kiest, maar die iedereen heeft. We zijn allemaal belasting verschuldigd. Ook die is scheefgegroeid. Een miljonair betaalt officieel 1,61 procent belasting over zijn bezit, een werknemer tot 52 procent over zijn loon (dat is dertig keer zo veel). De miljonair die dan ook nog slim met schuldenaftrek, rente en afwaardering speelt, betaalt vrijwel geen belasting, niet over bezit en niet over inkomen uit bezit. Het is dus de rest van Nederland die de boel draaiend moet houden.

Die ongelijke behandeling is een belangrijke verklaring van de onvrede van de gele hesjes. Het hervormen van de scheve belastingdruk heeft echter geen enkele urgentie, net zomin als het probleem van boetes voor daklozen dat tot vorige week had.

quote:

Saoediërs boos om plaatsing op Nederlandse lijst belastingparadijzen

Het kabinet heeft een lijst met „laagbelastende” landen opgesteld die in aanmerking komen voor maatregelen tegen belastingontwijking. Het gaat om 21 landen, waaronder vijf landen die al op de zwarte lijst van de Europese Unie staan, zo meldde het ministerie van Financiën vrijdag in een persbericht.

Het Financieele Dagbladmeldt dat Saoedi-Arabië boos is over de plek op de lijst. Het hoofd belastingbeleid bij de Saoedische fiscus noemt het „absoluut onterecht”. Riad zou buitenlandse bedrijven wel degelijk voldoende belasten, tegen een tarief van 20 procent of meer. Volgens Financiën staan landen op de lijst zonder winstbelasting voor bedrijven en landen met een tarief van minder dan 9 procent. Het kabinet wil de komende jaren meerdere maatregelen nemen tegen belastingontwijking. Voorkomen moet worden dat bedrijven via Nederland hun winsten kunnen verschuiven naar belastingparadijzen.

De Europese Unie heeft Amerikaans Samoa, de Amerikaanse Maagdeneilanden, Guam, Samoa en Trinidad en Tobago op de lijst staan. Nederland breidt dit rijtje uit met Anguilla, de Bahama’s, Bahrein, Belize, Bermuda, de Britse Maagdeneilanden, Guernsey, Isle of Man, Jersey, de Kaaimaneilanden, Koeweit, Qatar, Saoedi-Arabië, de Turks- en Caicoseilanden, Vanuatu en de Verenigde Arabische Emiraten.

Staatssecretaris Menno Snel (Financiën, D66) zegt hiermee te laten zien dat het „menens is met onze strijd tegen belastingontwijking”. Nederland krijgt al langer internationaal te horen dat het zelf een belastingparadijs is. De non-gouvernementele organisatie Oxfam heeft een eigen lijst opgesteld waarop ook EU-lidstaten staan: Ierland, Malta, Luxemburg én Nederland. Volgens Oxfam voldoet Nederland niet aan de criteria die de EU zelf heeft opgesteld, specifiek het criterium ‘eerlijke belastingheffing’.

[...]

quote:

Nieuw verdrag is antwoord op Trumps handelsoorlog

Wijnboeren uit Nieuw-Zeeland exporteren hun wijn goedkoper naar Japan. Canada brengt het importtarief voor Japanse auto’s naar nul. En producenten die shirts en schoenen in Vietnam laten maken, kunnen die ook voordeliger exporteren.

Op zondag 30 december gaat het handelsverdrag CPTPP in, het Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership. Elf landen aan beide kanten van de Stille Oceaan hebben afspraken gemaakt om onderlinge handel makkelijker te maken: Australië, Brunei, Japan, Maleisië, Nieuw-Zeeland, Singapore, Vietnam en aan de overkant Canada, Chili, Mexico en Peru. De afspraken liggen vast in een document van bijna 600 pagina’s.

Het verdrag kreeg vooral aandacht toen Donald Trump de Verenigde Staten in zijn eerste week als president terugtrok uit de onderhandelingen, in januari 2017. Hij noemde TPP, zoals het toen nog heette, „het grootste gevaar tot nu toe” voor Amerika.

De andere elf landen gaven niet op. Zij presenteren nu hun verdrag als hét antwoord op de handelsoorlog tussen de VS en China, als geluid tegen protectionisme en voor samenwerking.

quote:

De Aziatische benadering – vooral Japan nam de leiding – valt op omdat het de chique weg is, schrijven twee analisten van de Amerikaanse denktank Peterson Institute. „Ze beantwoordt conflict met samenwerking.” Dat zal deelnemende landen plus „de wereld als geheel” voordeel opleveren.

Volgens het Peterson Institute valt het nationaal inkomen van de deelnemers aan het CPTPP in 2030 157 miljard dollar hoger uit dan zonder het verdrag. De elf landen die nu meedoen, zijn samen goed voor 13,5 procent van de wereldhandel. Vanaf dag één van het verdrag gaan voor 90 procent van de importtarieven verlagingen in en de landen bouwen de meeste tarieven de komende jaren af tot nul.

De afspraken uit het verdrag zijn breed en tegelijk vrij precies. Bijna alle sectoren vallen eronder, alleen voor landbouw zijn uitzonderingen gemaakt omdat die tak in veel landen gevoelig ligt. Denk aan de rijstproductie. Om voor de lagere tarieven in aanmerking te komen, moeten bedrijven ook aan voorwaarden voldoen over arbeidsomstandigheden. Dat zal vooral voor landen als Peru en Vietnam nog aanpassing vergen, maar als het lukt, is vooral Vietnam één van de landen die het meeste profiteert.

quote:

Zeven van de elf landen hebben het verdrag nu geratificeerd en de verwachting is dat de rest snel volgt. En geheel in stijl, als geluid tegen het protectionisme, stellen de landen nadrukkelijk dat iedereen mag meedoen. Ze hebben een „gezamenlijke visie dat het CPTPP open staat voor anderen, als die kunnen voldoen aan de hoge standaard”, schrijft het Australische ministerie van Buitenlandse Zaken in een verklaring.

Thailand, Indonesië en Zuid-Korea hebben al interesse getoond, net als Colombia en Costa Rica. Toetreding van de VS zou óók nog kunnen – een paar maanden nadat Trump de VS had teruggetrokken, zei hij ineens dat hij dat besluit mogelijk heroverweegt. Zelfs het Verenigd Koninkrijk, geografisch toch wat uit de richting, zou na de Brexit interesse hebben om toe te treden. De Japanse premier Shinzo Abe zei meteen dat ze de Britten „met open armen” zouden verwelkomen.

quote:

In juli 2016, pal ná het Brexit-referendum en vier maanden vóór de verkiezing van Donald Trump, zette het onderzoeksinstituut van adviesbureau McKinsey de toon met Poorer than their parents. In dat rapport stellen de onderzoekers dat de crisis, automatisering en de stagnatie van de lonen de sociaal-economische orde op zijn kop zetten. De welvaartsgroei van generatie op generatie verandert in een terugslag. Dat was toen een verrassende conclusie. Nu is dat de consensus in bijna de hele westerse wereld.

quote:

„Één van de redenen waarom mensen opstandig worden, is dat ze vrezen dat hun kinderen slechter af zullen zijn dan zijzelf”, analyseerde topeconoom Willem Buiter twee weken geleden in NRC. Die opstandigheid zie je alom. De gele hesjes in Parijs. De kiezer in het stemlokaal. De studie van McKinsey ontdekte dat burgers die een achteruitgang ervaren duidelijk negatievere opvattingen hebben over twee thema’s: vrijhandel en immigratie. Precies de hoofdpunten in de pro-Brexit- en de Trump-campagnes. Precies de twee thema’s die ook in Nederland een duidelijke scheidslijn markeren. Hogeropgeleiden, die doorgaans een hoger inkomen hebben, staan eerder positief tegenover deze twee onderwerpen, lageropgeleiden en mensen met lagere inkomens denken er eerder negatief over.

quote:

Deze tweespalt komt terug in een overweldigende, mondiale anti-elitestemming. In elk van de 23 landen waarin Ipsos vorig jaar peilde voor zijn Global Trends-onderzoek zei de meerderheid (gemiddeld 76 procent) dat de economie doorgestoken kaart is ten bate van de rijken en de machthebbers. Vergelijkbare percentages zeggen over de overheid: die geeft niet om mensen zoals ik. De ‘crisis van de elites’ noemt Ipsos dat.

Anders gezegd: wie verkiezingen wil winnen, moet zich als de anti-alleskandidaat afficheren. Anti-elite, anti-media, anti-Europa, anti-onafhankelijke rechtspraak.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:07 schreef deelnemer het volgende:
Menno Tamminga: Armer dan je oudes
In juli 2016, pal ná het Brexit-referendum en vier maanden vóór de verkiezing van Donald Trump, zette het onderzoeksinstituut van adviesbureau McKinsey de toon met Poorer than their parents. In dat rapport stellen de onderzoekers dat de crisis, automatisering en de stagnatie van de lonen de sociaal-economische orde op zijn kop zetten. De welvaartsgroei van generatie op generatie verandert in een terugslag. Dat was toen een verrassende conclusie. Nu is dat de consensus in bijna de hele westerse wereld.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:24 schreef nostra het volgende:

[..]

De crisis, de automatisering en de globalisering leid(d)en inderdaad tot stagnerende lonen. Om dat nu weer te labelen als het 'op zijn kop zetten van de sociaal-economische orde' is weer een hyperbool, maar soit.

quote:

De vraag is of je dat (als overheid, of als samenleving zo je wil) überhaupt kan kenteren en het antwoord daarop is waarschijnlijk dat dat maar zeer beperkt kan zonder dat je het tegenovergestelde bereikt van wat je wil bereiken.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:07 schreef deelnemer het volgende:
Het is ook nauwelijks meer terug te draaien, zozeer is het bedrijfsleven buiten de nationale politieke kaders getreden en de economie heeft zich inmiddels daarnaar gezet (ontvlechting is lastiger dan vermengen).

quote:

Met alle schuld maar boos bij de bekokstovende elite neerleggen bereik je in ieder geval helemaal niets.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:35 schreef deelnemer het volgende:
Een zelf gecreeerd feit:

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:39 schreef nostra het volgende:

[..]

Wat is concreet je oplossing om dat wél te kenteren dan? Concreet.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:56 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Met wet en regelgeving is dat weer te herzien:

- marktfundamentalistische handelsverdragen aanpassen.
Geen belastingparadijzen opnemen in het financiele stelsel.
Wel arbeidsvoorwaarden opnemen in de handelsverdragen.

- de slinkse wijze waarop veel macht en geld is toegeeigend corrigeren (herverdeling via belastingheffing op vermogen en inkomen)

- herstel van publieke debat, door de rechtse propaganda en commercie van de buis te flikkeren.

- herstel van de publieke ruimte door specifieke privatiseringen terug te draaien.

- een einde maken aan het misbruiken van de huizenmarkt als een verdienmodel voor de rijken.

- enz ...

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 12:06 schreef nostra het volgende:

[..]

Dus het nationaliseren van bedrijven en eigendommen, terugtrekken uit de EU, de staat de media laten bepalen wat ze mag vertellen - een beetje het gebruikelijke rijtje van populistisch links en rechts. Het enige wat je daarmee gaat bereiken is dat iedereen arm wordt en Nederland zichzelf volledig buiten het internationale speelveld plaatst.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 12:06 schreef nostra het volgende:

[..]

Dus het nationaliseren van bedrijven en eigendommen, terugtrekken uit de EU, de staat de media laten bepalen wat ze mag vertellen - een beetje het gebruikelijke rijtje van populistisch links en rechts. Het enige wat je daarmee gaat bereiken is dat iedereen arm wordt en Nederland zichzelf volledig buiten het internationale speelveld plaatst.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 12:06 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat staat er niet.

quote:

Dat is de quasi oplossing die rechts als het enige alternatief naar voren schuift

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 12:34 schreef nostra het volgende:

[..]

Jawel, dat staat er wel.

Je kan "specifieke privatiseringen" alleen "terugdraaien" door te nationaliseren.

quote:

Je kan handelsverdragen als Nederland alleen unilateraal aanpassen door uit de EU te stappen, want wij sluiten zelf geen verdragen af.

quote:

En je kan de rechtse commercie alleen "van de buis flikkeren" door de staat te laten bepalen wat de media mag en kan.

quote:

Nee, ik vroeg naar jouw alternatief en dat is jouw eigen alternatief.

quote:

Goed, daar komt "herverdeling via belasting on inkomen en vermogen" nog bij, maar ook dat blijft weinig concreet. Wat wil je dan herverdelen en vooral hoe?

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 13:17 schreef deelnemer het volgende:
specifieke privatiseringen

Als iets geen markt is, of kan zijn, moet je niet doen alsof, dan moet je het nationaliseren. Als iets van nature behoort tot de publieke ruimte, omdat het van nature collectief i.p.v. individueel is, en je hebt het toch geprivatiseerd, dan moet je het nationaliseren.

quote:

Ze kunnen wel handelsverdragen sluiten (een afspraak tussen de EU landen), maar wijzigingen doorvoeren kan niet (dat kan alleen unilateraal en dus moet je eruit stappen). Hoezo kun je de wet en regelgeving niet op het niveau van de EU aanpassen?

quote:

Een publiek debat organiseren is en publieke zaak en in het algemeen belang. Waarom mag dat alleen gefinancierd worden met reclame inkomsten (lees bedrijfspropaganda)? Waarom is het niet erg, als een klein aantal private spelers dit speelveld domineren?

quote:

De TV zenders zijn een prima voorbeeld, om aan te tonen dat marktwerking helemaal geen beter resultaat oplevert.

quote:

Wat bedoel je met 'jouw eigen alternatief'.

quote:

Rechts wordt gedreven door geilheid. Geilheid naar macht. Geilheid naar geld. Geilheid naar status.

quote:

Herverdeling op al deze terreinen is nodig, na een enorme toe-eigening door rechts. Herverdeling van macht (minder geldmacht, meer democratisch invloed). Herverdeling van geld (via de belastingheffing). Herverdeling van status (minder rechtse propaganda uit alle hoeken en gaten, die zichzelf omhoog kletsen en hun opponenten naar beneden kletsen).

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 15:40 schreef nostra het volgende:

[..]

Nationaliseren dus inderdaad.

quote:

[..]

Fair enough, dat kan. Welke (elementen van) handelsverdragen behoeven dan verbetering en welke verbeteringen zou je daarin willen zien?

quote:

[..]

Je draait de zaken nogal om. Niemand verplicht nu dat debatten georganiseerd moeten worden vanuit reclame-inkomsten en niemand vindt het ideaal als een klein aantal private spelers de markt domineren. Dat is nu juist precies wat jij voorstaat, door dat allemaal door de Staat te laten organiseren.

quote:

[..]

Zetten we die ook op het lijstje 'te nationaliseren'.

quote:

[..]

Dat wat jij omschreef als 'de quasi-oplossing die rechts naar voren schuift' jouw eigen oplossingsrichting is.

quote:

[..]

Nee, de mens wordt gedreven door die geilheid. "Links" en "rechts" verschillen alleen van mening over hoe daarmee om te gaan en er zitten nog een hoop schakeringen tussen het binaire 'Gordon Gekko versus De Heilstaat' verschil dat jij schetst.

quote:

Het blijven boze algemeenheden.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 17:36 schreef deelnemer het volgende:

[..]

[..]

Kijk naar de commerciele zenders en je kunt zien dat het nu niet werkt. Als mens heb je zelf alleen directe ervaring met de dingen die je zelf meemaakt (heel lokaal en beperkt). Je hebt daarom geen idee wat er in de rest van de wereld gebeurd, zonder een betrouwbare informatievoorziening.

Commerciele zenders worden gefinancierd met reclame inkomsten, en dus aangedreven door kijkcijfers. De informatievoorziening moet dus concurreren met vermaak. En zelfs dan zie je, dat de commerciele zender het afleggen tegen de publieke omroep. Want commerciele zenders hebben de neiging zich niet te laten leiden door de vraag, maar om zoveel mogelijk reclame uit te zenden. De informatievoorziening en het publieke debat worden niet goed aangestuurd door vraag en aanbod. Jij noemt het zaken omdraaien, maar het is een geloof als je denkt dat het toch zo moet.


De publieke omroep dient gefinancierd te worden uit publieke middelen, maar toch onafhankelijk te zijn. Vergelijk het met de rechtsspraak of de centrale bank.

[..]

Nee, de quasi-oplossing die rechts naar voren schuift, is radicaal. Alle niet-radicale politieke bewegingen erkennen, dat je niet alles kunt vermarkten. Marktfundamentalisme is ook radicaal / extremistisch. Als je iedere afwijking van het marktfundamentalisme labelt als nationalisme of statisme, dan is dat zwart-wit denken (populistische demagogie). Het maakt uit wat je nationaliseert en wat niet.

[..]

Nee, ik reageer op 30 jaar rechtse propaganda, die doet alsof alleen marktfundamentalisme zuiver rationeel is. De rest laat zich, volgens hen, leiden door zijn onderbuikgevoelens. Dat is propaganda.

[..]

Hoe verweer je jezelf tegen rechtse propaganda. Je mag niet boos worden van rechts. Terwijl 'de linkse kerk' door rechts van de TV is getrapt onder de druk van verbale agressie van rechts. Rechts mag het dus wel. Het is ook effectief gebleken. Het ene kamp staat zichzelf allerlei middelen toe, en verwijt het de ander als zij 'tit for tat' spelen (equivalent retaliation). Ook dat is machtsspel.

In mijn tijd, gewoon hier in Nederland, lag de bal niet in het midden. De wereldwijde trend, aangedreven door de supermacht USA, maakte dat rechts domineerde, en dat ging gepaard met verbaal geweld en propaganda. Dat wordt nog steeds niet erkend. Maar erkenning zou helpen. Zolang dat nog niet is gebeurd, zit links met de schade. Rechts heeft in 35 jaar een enorme terrein winst geboekt op links, onder het mom: wij doen niets, het was allemaal pragmatisme en spontane ontwikkeling (dat is zeker niet zo gegaan).

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:56 schreef deelnemer het volgende:


- herstel van publieke debat, door de rechtse propaganda en commercie van de buis te flikkeren.

-

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 17:34 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Een beroep op de natuurstaat wordt vaak marktpredikers verweten. Dat ze uitgaan van de assumptie dat iets per definitie eerst markt was en vervolgens publiek gemaakt werd, om sinds de jaren '80 weer met geweld een markt te maken. Kun je wellicht, for the sake of argument, iets meer onderbouwing bieden waarom en welke 'markten' (of deelgebieden) tot de natuurlijke ruimte van het collectief, de staat of de Leviathan behoren?

quote:

[..]

Volgens mij kunnen een hoop ondernemers ook baat hebben bij reclames die toch niet (of misschien: juist niet) neoliberale bedrijfspropaganda betreffen. Kijk naar de reclames van ngo's of bedrijven die juist baat hebben bij een sterke overheid omdat ze menen het niet bij de consument te moeten zoeken, maar bij een corporatistische overheid te winnen hebben. De assumptie dat elk bedrijf welhaast libertarische basisprincipes heeft, gaat volgens mij niet op.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 17:36 schreef deelnemer het volgende:
Zo suggereer je dat zwart-wit denken normaal is. Maar er is een reden waarom sommige zaken zich niet lenen voor een markt oplossing (collectieve goederen) en andere zaken wel (individuele goederen).

quote:

Alles wat een race naar de bodem afdwingt en ongewenst is, daarover moet je 1 lijn trekken om dat te voorkomen (dat is logisch). Economen weten dit allang. Joseph Stiglitz bepleit het al jaren (rewrite the rules).

quote:

Kijk naar de commerciele zenders en je kunt zien dat het nu niet werkt.

(als ik me langs Ewalds gebrabbel heb gevochten )

quote:

Hoe verweer je jezelf tegen rechtse propaganda. Je mag niet boos worden van rechts.

quote:

Terwijl 'de linkse kerk' door rechts van de TV is getrapt onder de druk van verbale agressie van rechts.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:06 schreef nostra het volgende:

[..]

Zuiver collectieve goederen worden dan ook niet door de markt bediend.

quote:

[..]

Ja goed, leuk dat we dat willen (en op zich ook terecht), maar hoe dan? Het vpb-tarief zonder coördinatie met omringende langen uppen naar 35% raakt toch echt de multinationals niet of beperkt en de middenstand wél.

quote:

Dat heeft meer te maken met het medium tv dan met commercie. Er zijn uitstekende commerciële geschreven media. Foreign Policy, Die Zeit, zelfs linkse media als De Groene of Follow the Money zijn uitstekende journalistiek _{(als ik me langs Ewalds gebrabbel heb gevochten )}.

quote:

Heel alt-rechts [PVV, FvD] is net zo boos (of nog bozer) als/dan de SP op alles en iedereen behalve zichzelf.

quote:

[..]

Ook de VPRO maakt bij tijd en wijlen nog prima programma's. Die is nergens vandaan getrapt.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:44 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Marktfundamentalisten zoeken voortdurend naar manieren om alles te vermarkten, hoever gezocht ook.

[..]

Daarom moet je ook geen vrijhandel toestaan met landen die zich daar niet naar willen voegen. Hetzelfde geld met de vrijhandel zelf. Daar moet je je naarvoegen, anders speel je niet mee. Dat moet ook gelden voor minimale belasting tarieven, minimale arbeidsvoorwaarden etc ..

[..]

Klopt, maar hoe beter de krant in dat opzicht hoe geringer vaak de oplage. Want een goede krant is een serieuze zaak, die meer lijkt op een studeren dan op entertainment.

Verder is dat allemaal best, maar betekent niet dat je de publieke informatievoorziening kan opdoeken. Ten eerste omdat toegang tot informatie dan niet meer vrij beschikbaar is, en je delen van de bevolking zo kan uitsluiten. Ten tweede omdat deze kranten geen platform bieden voor debat. Iedereen zit in zijn eigen toko. Alleen mensen die tien kranten tegelijk lezen behouden overzicht.

[..]

Klopt. Je hebt met radicaal rechts nu zelf te maken met een rechtse opponent. Zo kun je nu zelf ondervinden hoe leuk dat is. Niet dus, want rechts is vechtlustig en veel agressiever.

[..]

De publieke omroep heeft 3 kanalen (en er zijn er wel dertig commerciele kanalen). De publieke omroep is afhankelijk van reclame inkomsten (dat wil rechts). Deze inkomsten lopen terug door de nieuwe sociale media, en zo drogen de inkomsten op. Het is niet geheel verdwenen, maar het wordt minder en minder. En echt goed publiek debat is eigenlijk helemaal niet meer op de TV (inclusief buitenhof) te vinden. Analyse, analytisch vermogen, doorvragen, vergeet het maar. Van Jort Kelder word ik ook niet vrolijk.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:48 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Hoe kan jij beweren dat je een debat wil als je rechtse meningen van de buis wilt hebben?

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:49 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat staat er niet.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 11:56 schreef deelnemer het volgende:


- herstel van publieke debat, door de rechtse propaganda en commercie van de buis te flikkeren.

-

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:51 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

[..]

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:57 schreef deelnemer het volgende:
Het belang van de TV is, dat het vrijwel iedereen bereikt (vrijwel iedereen heeft toegang).

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:57 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Niet alles rechts dat van rechts komt is propaganda.

Als we jouw idee van links nemen (radicaal communisme), dan is niets op de TV links te noemen.

Het belang van de TV is, dat het vrijwel iedereen bereikt (vrijwel iedereen heeft toegang).

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 18:59 schreef nostra het volgende:

[..]

Da's al een paar jaartjes ingehaald door de tijd.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 19:07 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Maar jij bepaald wat propaganda is zeker?

Verder is mijn idee over links veel genuanceerder dan jouw idee van rechts of neoliberalisme.