quote:
Ik denk dat je misschien niet helemaal snapt hoe dit werkt. Dat is niet erg, ik leg het graag uit!

Om te beginnen is onze Lily een Labrador retriever. Met de nadruk op
retriever, een hond die 'terugbrengt', en werkt
na het schot. Dat betekent dat een dier éérst geschoten wordt door een jager, en daarna pas gaat de hond hem ophalen en terugbrengen naar zijn/haar baas. Er is dus absoluut geen sprake van 'mijn hond een dier laten martelen', het dier is namelijk al dood of in sommige gevallen stervende op het moment dat de hond er bij is. De hond haalt het geschoten dier alleen maar op voor de baas.
Bij de jacht waaraan mijn man met Lily mee deed liepen 4 jagers met geweren mee en hun twee honden, plus mijn man met Lily en een andere man zonder hond en zonder geweer. Tijdens die jacht zijn er in totaal ongeveer 40 hazen gezien, en daarvan zijn er 8 geschoten. De hazen in het jachtgebied gaan op de loop omdat de mensen met honden door de weilanden, akkers en bossages wandelen. Als de hazen goed lopen en er is de mogelijkheid tot een goed schot door één van de jagers dan wordt er geschoten, tot aan een bepaald vooraf vastgesteld maximum (in dit geval: 8) en met een voorkeur voor zieke/gewonde dieren en volwassen mannetjesdieren. Deze haas op de foto was ook een mannetje, net als de andere 7 geschoten hazen. Daarna, als de haas geschoten (en idealiter: dood) is wordt de hond er op afgestuurd om de haas op te halen en terug te brengen.
Deze haas was geschoten en goed geraakt, en dus stervende/dood toen Lily er bij kwam. Maar omdat dood gaan vaak met wat stuiptrekkingen gepaard gaat bewoog de haas nog. Omdat Lily dat niet gewend is en een heel zacht hondje is, heeft ze op zo'n moment (gelukkig) niet de neiging om het dier te pakken. Ze moest daarom aangemoedigd worden om hem toch op te pakken. Het is namelijk erg belangrijk dat een geschoten dier zo snel mogelijk binnen wordt gebracht. Ook (juist) als er niet goed raak geschoten is en het dier leeft nog een beetje is het heel belangrijk dat hij zo snel mogelijk bij een mens wordt gebracht en uit verder lijden wordt verlost. Daarom moet een goede jachthond een geschoten dier altijd terug brengen, ook als deze nog een beetje leeft. Maar een goede retriever is daarbij zacht in de mond (zoals Lily) en pakt heel voorzichtig op zonder te bijten en zonder bv het dier te schudden. Die zullen dus beslist niet een dier 'martelen' zoals jij het uitdrukt.
Het is misschien moeilijk te begrijpen voor mensen die er zelf niets mee hebben, maar het heeft echt een bepaalde schoonheid om je hond te zien werken en in zijn element te zien. Ik snap wel dat sommige mensen jagen zielig vinden, dat vond ik toen ik een puber was zelf ook. Maar ik denk daar al een poos anders over, en ik vind de jacht een onderdeel van het leven. Ik eet zelf geen wild (niet uit principe, maar gewoon omdat het niet voorkomt eigenlijk) maar ik denk dat dat met afstand de meest diervriendelijke vorm van vlees eten is. Zolang er duurzaam gejaagd wordt op een weidelijke (nette, zo diervriendelijk mogelijke) manier vind ik het prima. En ik vind het mooi als mijn honden mee kunnen profiteren van zo'n gelegenheid om hun aangeboren gedrag te kunnen vertonen en samen met de baas te werken.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken
F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!