Een nestje puppy's - empty nest syndrome :')

Sinds 2012 zijn wij de trotse eigenaars van een lief en mooi zwart labradorteefje; Nori. Al vanaf de aanschaf wisten we dat we t.z.t. graag ook zelf een nestje wilden fokken, en toen Nori 3 werd, was het daar eindelijk tijd voor.



Inmiddels heeft ze op 20 mei 2017 haar tweede nest gekregen:


Waarvan we een geel teefje hebben gehouden, onze Lovely Lily.


In 2015 kreeg Nori al haar eerste nestje:



Daar hebben we een bruin teefje uit gehouden, onze Cookie.


En daarmee hebben we de kleurenset compleet


In de voorgaande topics is alles te lezen van planning tot conceptie en geboorte van beide nesten van Nori.

Inmiddels is Cookie oud genoeg om zelf puppy's te krijgen. Ze is gedekt door reu Moose, en in de nacht van 25 naar 26 september is Cookie bevallen van haar pups! Ze heeft zeven levendige zwarte pups gekregen, drie teefjes en vier reutjes. Een vijfde reutje is helaas overleden vlak voor de geboorte, maar we zijn ontzettend blij met het mooie zevental


De pupjes groeiden als kool, toen ze 6 weken waren is papa Moose ook op bezoek geweest om zijn kinderen te bewonderen:


21 november waren ze 8 weken, en in de dagen daarna zijn alle 7 pupjes uitgevlogen.


Hier onder verder met het lege nest en de nazorg

quote:

Op zaterdag 24 november 2018 17:09 schreef oranjevogel1 het volgende:
Nu heb je nog een witte hond nodig.

Ik heb deze ook nog, die is best wit

Nog even een overzichtje, gewoon omdat het kan

Reutje Blauw, 1 dag:


6 weken:


8 weken:


Reutje Bruin, 1 dag:


6 weken:


8 weken:


Reutje Geel, 1 dag:


6 weken:


8 weken:


Reutje Oranje:


6 weken:


8 weken:


Teefje Paars:


6 weken:


8 weken:


Teefje Rood:


6 weken:


8 weken:


Teefje Zalm:


6 weken:


8 weken:


En bij de nieuwe baasjes:

Zalm:


Bruin:


Paars:


Oranje:


Rood:


Blauw:


Van Geel heb ik nog geen foto's van in zijn nieuwe huis online, maar hier een foto van hem van gisteren:

quote:

Op zaterdag 24 november 2018 19:49 schreef Franknfurter het volgende:
Zalm, Bruin en Paars hebben allemaal hetzelfde tapijt

Ha, nou je het zegt, inderdaad! dat was me nog niet opgevallen.

Ik krijg ondertussen de hele dag Facebook berichtjes en appjes van blije baasjes over hun lieve leuke stoere puppy's, en om te vragen hoe het nou met mij gaat met het lege nest. Erg leuk en lief

Over een week of wat gaan we een keer bij de training van de pups kijken; ze wonen bijna allemaal dichtbij deze keer, en omdat ze samen in de Facebook groep zitten en elkaar daar ook 'spreken' hebben ze afgesproken allemaal te gaan trainen bij dezelfde jachttraining ze konden niet allemaal op dezelfde dag dus er zijn er 3 de ene dag, 2 de andere, en eentje op een ander moment privé. Maar we gaan denk ik bij allemaal wel even een keer kijken als dat een beetje kan

Ook van Geel hebben we inmiddels foto's, en alle baasjes zijn nog steeds helemaal blij met de pupjes





Bruin in het bos:





Oranje met zijn 'broer'



Zalm ook in het bos:



Ik vind het zo leuk om de blije verhalen van de baasjes te horen en de foto's te zien

_{Ondertussen voelt ons lege nest inmiddels iets minder leeg... want komend weekend komt er als alles goed gaat hier (nouja, technisch gezien bij mijn ouders, maar aangezien we naast elkaar wonen op 1 erf is dat dus ook hier) alweer een pupje wonen... Het werd praktisch in hun schoot geworpen, dus tja, nee zeggen is dan ook al weer zo wat}

quote:

Op maandag 26 november 2018 14:00 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik vind het echt leuk om ze zo te zien!
En natuurlijk zijn de nieuwe eigenaars blij
Wat een mooie foto die onderste
Ik vind echt dat jullie het zo goed doen met fokken. Vooral ook het kiezen van de juiste mensen voor de pups. Denk dat mensen te vaak n hondje kiezen sat eigenlijk niet bij ze past.
Mooi bruggetje vind ik zelf :’)

Ik heb niet veel ervaring met honden, en mn zusje heeft n pup nu, in mijn ogen gaat dat niet helemaal soepel, het is n schat van n hondje, echt ontzettend lief, maar ze is zó enthousiast en herkent het niet als honden geen zin in haar hebben (grauwen, snappen, het heeft totaal geen nut, ze gaat gewoon weer terug vol erin om te spelen, ze gaat in eerste instantie wel weg, maar anderhalve seconde later rent ze er alweer op af) de enige hond die ik heb gezien die ze actief ontweek was een uit de kluiten gewassen pup die gewoonweg te lomp was voor haar.
Ik vraag me af of dat over gaat en waarom ze het doet en wat mn zusje ermee kan doen
En of mn zusje niet t verkeerde hondje heeft gekozen de fokster zei al dat ze absoluut niet bang was en dat ze als de kat een tik gaf, gewoon gelijk weer eropaf ging, terwijl n ander pupje het meteen begreep en niet meer naar de kat ging.

Sorry voor de vraag, ik wilde niet een topic openen ervoor

Bedankt voor het compliment We doen ons best om goed (zo goed mogelijk) te kiezen, maar dat is soms best een klus. Je weet niet met 100% zekerheid van tevoren hoe de pup zich verder gaat ontwikkelen en ook niet hoe de mensen zich gaan ontwikkelen als ze straks de baasjes zijn en de hond op moeten gaan voeden.

En de vraag is geen probleem hoor! Wat voor hondje is het, wat voor ras? En heeft je zus zelf gekozen of heeft de fokker voor haar gekozen?

Dat hele lomp enthousiaste hebben sommige Labradors ook, een beetje een plaat voor hun kop zeg maar, niet begrijpen wanneer ze niet (meer) gewenst zijn. Persoonlijk vind ik dat je in dat soort gevallen zelf als baas in moet grijpen: je kunt niet verwachten dat al die andere honden en katten jouw pup op gaan voeden. 'Laat ze het maar uitzoeken samen' werkt dan niet: als een andere hond naar die pup snauwt en de pup snapt de hint niet, dan is het voor die andere hond ook vervelend en misschien zelfs beangstigend, en daardoor kan die andere hond ook leren om de volgende keer alleen maar harder te snauwen/agressief te worden. Iets wat ook niet wenselijk is. Dus dan vind ik dat je als baas in moet grijpen en zelf de pup moet leren wat wel en niet kan, en haar moet belonen voor rustig gedrag (dus bijvoorbeeld de andere hond of kat negeren, aandacht bij jou als baas houden). Als je zus dat moeilijk vind kan ik alleen maar van harte een goede cursus/training aan raden.

Afhankelijk van het ras zou ik iets gaan doen waarin de hond een stuk enthousiasme en instinct kwijt kan (bv jachttraining of schaaphoeden of behendigheid of IPO of hoopers oid), als de pup voldoende uitdaging heeft en een serie vaardigheden die je kunt trainen dan kan dat helpen met iets rustiger worden. En door samen te trainen bouw je samen aan de onderlinge band, leert je zus de hond goed te lezen en leert de pup gehoorzaamheid. Daardoor leert je zus het gedrag van de pup goed in te schatten en te zien op welke momenten ze moet belonen of negeren (of zo nodig corrigeren). Dat kun je dan uitbouwen naar het dagelijks leven en de situaties daar.

Ook een puppy die misschien niet in eerste instantie de perfecte match is kan vaak nog best goed leren functioneren in de situatie waar hij in komt, maar dat kost gewoon meer tijd en meer moeite. Vooral tijd en moeite van de baas. Die moet bereid zijn om er serieus werk van te maken. Want als je het gewoon laat gaan dan loop je enig risico dat de pup straks als ze ouder wordt een keer de verkeerde hond treft en serieus gecorrigeerd wordt. En daar kan ze zowel lichamelijk als in gedrag best een beschadiging aan over houden. Of ze zou een hond kunnen worden die op alles en iedereen afstuift, niet luistert, niet (goed) te corrigeren is, en waar andere honden (en misschien ook mensen/kinderen) bang voor worden of agressief tegen gaan doen. Allebei niet leuk. Het is fijner als je dat kunt voorkomen door er nu de tijd in te stoppen en goed te gaan trainen.

En als het met alleen gewoon trainen niet lukt en jij/ze maakt zich zorgen dan kan ze ook altijd een gedragsdeskundige vragen om mee te kijken en tips te geven hoe je met bepaald gedrag om kan gaan. Dat is helemaal niet raar, en het is veel beter en makkelijker om daar vroeg mee te beginnen dan te wachten tot er een echt serieus probleem is ontstaan.

Dit alles is wel een beetje afhankelijk ook van het ras en type van de pup; is het een klein gezelschapshondje dan brengt dat wat minder potentieel gevaarlijke situaties met zich mee dan wanneer het bv een stafford is (sorry voor alle stafford eigenaren...). Hoewel het voor een klein hondje best ook gevaarlijk kan zijn, vooral als een grotere andere hond een keer een iets te fanatieke correctie uitdeelt. Maar met een grotere hond en zeker een hond van een pittig ras moet je er als eigenaar gewoon nog meer bovenop zitten om te zorgen dat jouw hond geen voor anderen gevaarlijke situatie kan creëren. Dus dan zou ik eerder professionele hulp vragen om de juiste tips en trucs te krijgen.

quote:

Op maandag 26 november 2018 15:32 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ze is een kruising tussen een kooiker en n sheltiexbordercollie.

Ze heeft heel veel energie en ik heb n beetje het idee dat ze die niet voldoende kwijt kan. Verder is het echt een snuffelaar, ze ruikt constant vanalles en is de hele tijd op zoek tijdens het wandelen.
Mn zusje is niet heel consequent met de focus op haar houden. Ze vindt dat Lily (toevallig ) gewoon haar eigen ding moet kunnen doen bij het wandelen.
Ik gaf aan dat ik denk dat dat miss nu nog niet kan met haar en dat ze miss wat strenger/consequenter moet zijn om later een gemakkelijkere hond te hebben, maar zij vindt dat ‘zielig’. Omdat ze al zo vaak moet doen wat zij wil.

Ze heeft btw zelf ook wel zoiets van: Lily moet echt leren om wat minder enthousiast naar andere honden toe te sprinten, want ze wordt nog n keer gepakt, maar ze weet niet goed hoe ze dat gedrag moet corrigeren. En de trainer bij de cursus zegt eigenlijk alleen maar: laat maar gaan, ze snapt het wel, maar dat is echt duidelijk niet zo, ze loopt gewoon bijna recht de bek in van n agressieve/bange hond die naar haar snauwt.
Heb ook niet zon hoge pet op van die trainer

Ze was btw wel heel Lief en rustig naar n paar echt kleine pups die er ook waren, dat snapte ze duidelijk wel.

Ah... tja, dat is denk ik wel een energieke combinatie ja. En niet zo groot en redelijk fijn gebouwd, dus ze zal wel enig risico lopen als ze een keer gepakt wordt door een chagrijnige hond... Ik kan me voorstellen dat ze er wel heel schattig uit ziet en dat je zus het daarom misschien moeilijk vindt om streng te zijn. Maar ook schattige kleine hondjes hebben opvoeding nodig natuurlijk, al is het alleen maar om zelf niet gebeten te worden. De vrijheid om zelf hun eigen ding te doen is ook fijn, maar als ze daarbij gevaar loopt en/of ze andere honden irriteert dan is dat geen goede situatie. Dan zou je zus een andere wandellocatie en/of ander tijdstip moeten vinden waarop Lily lekker los kan zonder dat zij of andere honden een negatieve ervaring op kunnen doen.

Had de fokker waar ze vandaan komt ook andere honden, of alleen de moeder? En hoe oud was Lily toen ze bij je zus kwam wonen? Want hondenmanieren en hoe ze andere honden moeten benaderen leren ze ook voor een deel al de laatste weken in het nest. Daarom blijven onze pups minstens 8 weken, houden we de moeder er nooit bij weg, en vinden wij ons groepje andere honden zo waardevol; allemaal leren ze de pups dingen over contact maken, hondenmanieren en hoe ze een andere hond kunnen benaderen. Als dit pupje dat misschien (deels) gemist heeft en je zus heeft ook geen stabiele volwassen honden in haar directe omgeving die veel contact hebben met het pupje dan zal ze het haar echt zelf moeten leren en begeleiden.

Gewoon laten gaan zoals die trainer zegt kan bij de gemiddelde pup en de gemiddelde volwassen hond wel werken, maar als ze reageert zoals jij aangeeft zou ik dat niet zomaar doen, want dat kan echt ook nadelen hebben. Lees dit bijvoorbeeld maar eens: https://www.moniquebladder.nl/verliezers/

Met zo'n kruising is een sport als hoopers, agility of dogdance wel heel erg leuk denk ik, misschien kan ze dat er eens bij proberen (agility pas vanaf 12 maand)? Of als Lily haar neus graag gebruikt misschien speuren of detectiewerk of zo? Dat is niet per se iets rastypisch maar wie weet heeft ze wel talent

quote:

Op dinsdag 27 november 2018 15:08 schreef Koningin het volgende:
Wanneer komt er weer een nestje?

Bij ons duurt dat nog wel een tijdje, op zijn vroegst najaar/winter 2019 denk ik, of voorjaar/zomer 2020. We zijn voorlopig weer even (Labrador-)puppy loos dus

_{Mocht je op zoek zijn dan heb ik wel een kennis die als alles goed gaat komende januari haar teefje laat dekken door een erg lieve, leuke reu (uiteraard ook allemaal via de regels van de rasvereniging en met alle verplichte en de nodige aanvullende gezondheidsonderzoeken, en in de huiskamer e.d.)}

Nest is niet meer empty



En om toch nog even on topic te blijven, ook nog Labrador puppy's:

Puppy Geel



Puppy Bruin:





Paars met haar grote zus (tante):



Oranje met zijn grote 'broer':



Zo veel blije puppy's