F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Je geloofde in de 6e klas van de basisschool nog in Sinterklaas?quote:Op dinsdag 27 november 2018 18:56 schreef Sigaartje het volgende:
Jullie lachen er om, maar al de hele basisschool zat ik te puzzelen. En als ik het mijn ouders vroeg lachten ze me uit. Ik was dom.
Sorry hoor, maar je ouders hadden gewoon gelijk.
Bestaat Sinterklaas?
Ik zat als 6 jarige met precies hetzelfde probleem.
Ik vroeg het mijn ouders, die gaven het op laatst toe, nee Sinterklaas bestaat niet echt.
Mijn wedervraag was: Maar bestaat God dan wel?
Mijn moeder zei: Dat moet je maar aan je vader vragen.
Mijn vader beweerde: Sinterklaas bestaat niet maar God bestaat wel.
Daar moest ik het dan mee doen, maar bij mij bleef enige twijfel bestaan.
Nu als 80 jarige kan ik zeggen dat mijn geloof in God mijn geloof in Sinterklaas achterna is gegaan.
Ik zat als 6 jarige met precies hetzelfde probleem.
Ik vroeg het mijn ouders, die gaven het op laatst toe, nee Sinterklaas bestaat niet echt.
Mijn wedervraag was: Maar bestaat God dan wel?
Mijn moeder zei: Dat moet je maar aan je vader vragen.
Mijn vader beweerde: Sinterklaas bestaat niet maar God bestaat wel.
Daar moest ik het dan mee doen, maar bij mij bleef enige twijfel bestaan.
Nu als 80 jarige kan ik zeggen dat mijn geloof in God mijn geloof in Sinterklaas achterna is gegaan.
Ik vind dat TS een goed punt heeft. Liegen tegen je kinderen is slecht. Sinterklaas als leuk feest en fantasie/sprookje is helemaal prima natuurlijk. Maar zodra je kind jou als ouder (die hij dus volkomen vertrouwt) gaat vragen of Sinterklaas misschien nep is, dan vind ik het echt kwalijk als je blijft volharden dat hij echt is. Het lijkt mij beter om dan uit te leggen waarom we Sinterklaas vieren en dat het een geheimpje van ons allemaal is om te doen alsof het wel echt is. Maar keihard blijven liegen tegen je twijfelende kind omdat jij per se wilt dat het in Sinterklaas blijft geloven? Raar gedrag.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Toen ik als kind twijfelde ben ik de wortels en de appels gaan tellen en daarna een wortel en appel in mijn schoen gedaan. De volgende dag lag de wortel weer bij de rest en de appel op de fruitschaal. Mijn onderzoek was geslaagd: mijn ouders deden de cadeautjes in de schoen.quote:
Ik neem mijn ouders nog altijd kwalijk omdat ik tijd verspilt heb.
Ik zat met de volgende dingen.
- hoe krijg je een piet door een schoorsteen?
- hoe is het mogelijk dat een paard van een paar 100 kilo op een pannendak kan lopen?
- hoe is het mogelijk dat Sint op 5 december in zijn eentje heel Nederland kan voorzien?
- hoe is het mogelijk dat hij op eenzelfde zaterdag op meerdere plekken in meerder winkelcentra tegelijkertijd verschijnt?
En last nut not least:
Wat een kleine pakjesboot voor miljoenen Nederlanders.
En: waarom alleen Nederland
Jullie lachen er om, maar al de hele basisschool zat ik te puzzelen. En als ik het mijn ouders vroeg lachten ze me uit. Ik was dom.
Maar ik vond het hele logische vragen.
Toen ik later hoorde dat het een verzinsel was, heb ik ze bijna de nek omgedraaid.
Maar ik durfde aanvankelijk niet te zeggen dat ik er wel uit was dat het allemaal nep was, want ik wilde natuurlijk nog wel cadeautjes krijgen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Dit dus.quote:Op zaterdag 17 november 2018 23:09 schreef Woelwater het volgende:
Kunnen ze vast wennen aan alle leugens die ze nog te horen krijgen in hun leven en dat het er nou eenmaal bij hoort. Hoe vaak heb je zelf tegen zo'n koter gezegd dat hij/zij een mooie tekening had gemaakt terwijl het in werkelijkheid niet om aan te zien was.
Mensen zoals jij liggen ten grondslag aan de rubbertegel-maatschappij die we nu hebben waarin kinderen vooral maar beschermd moeten worden tegen elke denkbare tegenslag die ze tegen kunnen komen.
Without new experiences, something inside of us sleeps. The sleeper must awaken.
Sowieso, prijzen op basis van resultaten is fout. Je moet ze prijzen voor hun poging, gedrag en doorzettingsvermogen. De tekening zelf is toch niet het meest waardevol?quote:
[..]
Kunnen ze vast wennen aan alle leugens die ze nog te horen krijgen in hun leven en dat het er nou eenmaal bij hoort. Hoe vaak heb je zelf tegen zo'n koter gezegd dat hij/zij een mooie tekening had gemaakt terwijl het in werkelijkheid niet om aan te zien was.
Het is ook een achterlijk feest geworden waarbij het gros van de mensen geen idee heeft waar het om gaat. Als je dan plompverloren zegt dat Sinterklaas niet bestaat dan ben je achterlijk bezig, kinderen die "niet meer geloven" kunnen een uitleg over het hoe en waarom best begrijpen, maar als nota bene de juf op school al niet weet waarom er al die tijd wordt gelogen dan heb je inderdaad een probleem en jankende kinderen.
In mijn tijd werd je langzaam in het mysterie ingewijd, en een inwijding hoort het te zijn, geen teleurstelling. Op het moment dat je hoorde hoe de vork in de steel zat, mocht je met de volwassenen meedoen in het mysteriespel en bijvoorbeeld zelf Zwarte Piet spelen of met lootjes meedoen.
In mijn tijd werd je langzaam in het mysterie ingewijd, en een inwijding hoort het te zijn, geen teleurstelling. Op het moment dat je hoorde hoe de vork in de steel zat, mocht je met de volwassenen meedoen in het mysteriespel en bijvoorbeeld zelf Zwarte Piet spelen of met lootjes meedoen.
De manier waarop je dat deed is ontzettend belangrijk voor je ontwikkeling. Heel BNW zit vol mensen die zo'n onderzoek zelf niet kunnen initiëren, laat staan uitvoeren. En het dan nog raar vinden dat er op de VVD wordt gestemd...quote:
[..]
Toen ik als kind twijfelde ben ik de wortels en de appels gaan tellen en daarna een wortel en appel in mijn schoen gedaan. De volgende dag lag de wortel weer bij de rest en de appel op de fruitschaal. Mijn onderzoek was geslaagd: mijn ouders deden de cadeautjes in de schoen.
Geef ze ook een pak rammel, want anders hebben de cadeautjes ook geen zin.quote:
[..]
dan ben ik degene die ze pijn moet doen, no thanks. ik ga niks voor niks mijn kinderen sinterklaasloos opvoeden (natuurlijk krijgen ze wel gewoon cadeautjes)
Het is geen liegen. Ze maken onderdeel uit van een mystiek spel.quote:
[..]
ik ben niet perse bang voor een emotionele reactie, maar ik vind het gewoon verkeerd om te liegen tegen kinderen.
Als jij dat liegen vindt, moet je ze verre houden van dingen als interactief toneel waarin acteurs het publiek verleiden om mee te gaan in het spel.
Het hoeft niet per se bangmaken te zijn. Hoe het werkt zie je vooral bij de surprises: je laat de ander op een wat grappige, luchthartige manier weten aan welk gedrag "Sint" zich ergert of wat iemands verbeterpunten zijn. En vervolgens verzoen je elkaar met een cadeautje en lekker snoep. De hoop is uiteraard dat die persoon zich iets aantrekt van de woorden van "de Sint" en aan zichzelf gaat werken, zodat er minder wrijvingen zijn in de familie.quote:
Nou ja, nu we het er toch over hebben:
Ik vind dat Sinterklaas geen enkele opvoedkundige toevoeging meer heeft. Vroeger werd je nog wel eens bang gemaakt met dat zwarte piet je meenam in de zak naar spanje, en ik ken ook verhalen van mensen die gewoon geen cadeau's kregen omdat ze bijvoorbeeld een ander kind gepest hadden. Tegenwoordig lijkt het wel alsof de tijd waarin pa en ma moeten werken/ er niet zijn maar gecompenseerd moet worden met een hele berg cadeau's, ongeacht of het kind zich gedraagt of een enorm moeilijk opvoedbaar geval is. En dat laatste wijten de ouders meestal aan ADHD of autisme, terwijl anderen meteen zien dat het een kwestie van opvoeding is.
Let wel: ik zeg niet dat sinterklaas maar verboden moet worden ofzo, absoluut niet, maar er mag wel weer eens kritisch gekeken worden naar het klakkeloos belonen van ouders.
Daarom hoort e.e.a. anoniem te zijn, anders krijg je wraak op bepaalde personen en dat is niet de bedoeling, de "schuldige" is al weer terug naar Spanje.
In deze materialistische denkt iedereen maar aan cadeautjes krijgen, maar de ware Sinterklaas behelst nog iets anders: het volledige onbaatzuchtige schenken. Je bent als schenker immers de vreemdeling, de onbekende, de (vermomde) Sinterklaas. Degene aan wie je schenkt is "Sinterklaas" dankbaar, niet jou persoonlijk. Je kunt er dus ook niets voor terug vragen of verwachten.quote:Op maandag 19 november 2018 09:38 schreef ToT het volgende:
Wel vond ik het verwarrend en tegelijkertijd lief dat ouders allerlei cadeautjes voor de kinderen kopen en doen alsof het van een fictief persoon af komt en niet van hen zelf.
Tegelijk hoeft degene die het cadeau krijgt niet bang te zijn dat hij een tegenprestatie moet verrichten (anders dan braaf zijn tegenover anderen). Die kan het cadeau dus gerust aannemen, hoe duur het ook is.
Merk daarbij op dat het in onze cultuur diep geworteld is dat als iemand je een cadeau geeft ter waarde van X, je tzt die persoon een cadeau geeft ter waarde van X. Daarom worden mensen in verlegenheid gebracht bij (te) dure cadeautjes. Alleen bij Sinterklaas gaat dat niet op: die krijgt nooit een cadeau en zal er ook nooit om vragen, zeker niet als ruil voor wat hij jou heeft geschonken. Zolang je niet weet wie je Sinterklaas was, kun je niet eens iets geven.
Jonge kinderen worden nog niet blij als ze iets (moeten) weggeven en een ander blij is met het cadeau. Daarom hoeven die nog niet ingewijd te zijn. Dat komt pas later, als ze ook ongeveer begrijpen wat de waarde is van wat je geven.
En ze moesten later allemaal dood, op een paar per soort na.quote:
[..]
Alle dieren leefden in vrede samen. Er bestond geen dood, de lam sliep naast de leeuw die geen vlees at enz.
Je hebt je kind de kans ontnomen om zelf uit te knobbelen hoe het zit en zo zelf zijn weg naar volwassenheid te vinden.quote:
Om op de openingspost te reageren.
Zo dacht ik ook toen ik moeder werd en heb daarnaar gehandeld.
Heb mijn zoon nooit verteld dat sinterklaas echt was. Wel dat het een onzettend leuk 'toneelstukje' was. Dus wel vieren en plezier, niet de leugen.
Dat was heel erg makkelijk mbt het kind, deed niets af aan zijn plezier in dat feest.
Maar het was verdomd moeilijk tegenover anderen die dat eigenlijk maar heel fout vonden.
Heb stevig op mijn strepen moeten staan bij mijn schoonouders, die hem gewoon vertelde dat ik loog erover. Later hebben ze wel toegegeven dat het geen donder uitmaakte in de belevenis/feestvreugde.
Ben op het matje geroepen bij school omdat ik tegen de juf had gezegd dat hij wist dat de sint niet echt was, maar dat het niet de bedoeling was dat hij dat rond ging bazuinen (dat als dat gebeurde hij daarop aangesproken mocht worden, we dat thuis ook al behandeld hadden en verder zouden doen indien nodig). Echt niet alleen de juf, maar ook de directeur. Hoe ik dat kon doen, verschrikkelijk.
Kind heeft tot mijn geluk nooit het voor anderen verpest trouwens... Dus dat was al voordat er wat gebeurd was.
Verder veel onbegrip waar ik erover sprak. Het was echt een grote fout van mij volgens vele anderen.
Ik snap nogsteeds niet waarom. Gelukkig heeft men die mening niet op zijn schouders gelegd. Daardoor had hij minstens net zoveel plezier als welk ander kind die wel verteld werd dat het echt was.
Voor die kleintjes is 'weten' dat het niet echt is en meegaan in het moment amper verschillend. Die leven zich gewoon heerlijk en open in.
Maar in de praktijk zag ik meer rust en blij meegaan in de fantasie bij mijn kind dan bij anderen.
Voor veel andere (kleine) kinderen gaf die sinterklaas tijd veel spanning. Enkele ouders 'misbruikte' het ook. Tot aan (bij uitzondering gelukkig) zelfs brieven van sinterklaas en bij 1 zelfs een zakje zout in de schoen aan toe om het kind te 'corrigeren'. Maar wat ik vaker zag dan me lief was was teleurstelling. Zo braaf geweest, maar arme ouders die financieel niet aan de wensenlijst konden voldoen.
Ondanks het gedoe wat ik over me heen kreeg erom zou ik het weer zo doen. Hey deed niets af aan de feestvreugde, maar gaf ook geen vervelende spanning en hielp bij het 'kritisch' denken in het geheel.
Daarvoor moet je als ouder niet liegen, maar kun je het kind aanmoedigen in het onderzoek dat tot de waarheid moet leiden. Let wel: een onschuldig onderzoek waarbij voor ingewijden de uitkomst al vaststaat. Het is een spel in een veilige omgeving.
Nou, nee dus. Het snoep en het geschenk zijn bedoeld als verzoening èn om je de belangrijke afspraken goed in te prenten, net als op andere belangrijke momenten. O.a. bij het jaarlijks vaststellen van stadsgrenzen werden kinderen op lekkers getrakteerd zodat ze zich zouden blijven herinneren waar de grens liep.quote:
De hele bedoeling van het feest is juist om 'goed' gedrag te belonen en 'slecht' gedrag te straffen.
Sinterklaas is oorspronkelijk dé oer-boeman.
Hoewel Sinterklaas niet echt is in de zin dat er geen eeuwenoude man uit Spanje komt om hier met een paard over de daken te rijden, is Sinterklaas als idee wel echt: de afrekening, de verzoening, het spel, het onbaatzuchtig schenken, het onvoorwaardelijke ontvangen, etc.quote:
[..]
Nee de opmerking zelf snap ik wel.
Ik vind het alleen vreemd dat er vandaag de dag nog in een god geloofd wordt terwijl er zo veel bekend is over de vorming van sterren en planeten (terwijl de Bijbel zegt dat de lucht een plaat is dat zo hard is als koudgerold metaal, dat de sterren gaten zijn die er in zitten, en dat de regen door ramen komt die in die plaat zitten), over evolutie en mogelijke manieren van het ontstaan van leven (abiogenesis), over vulkanen (Mozes op de berg), archeologie (Sodom en Gomorrah), over meteorologie, geologie, biologie, natuurkunde enz. (Ark van Noach is onmogelijk op ontzettend veel verschillende terreinen)
Jezus geloofde in al deze oude verhalen en verkondigde die.
Maar goed, we wijken af van het onderwerp.
In die zin is "de Christelijke God" ook waar als een idee. Dat toets je niet aan wetenschap, want daar heeft het niets mee te maken, maar aan concepten over o.a. een ideale samenleving, rechtvaardigheid, empathie en zingeving.
|
|
