R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Toch is zijn post wel degelijk sterk. Narcisten zijn vaak niet voor rede vatbaar omdat ze op een bepaald niveau communiceren waarbij ze (vrijwel) nooit hun ongelijk zullen toegeven. Mijn vader is (extreem zou ik bijna zeggen) narcistisch en alles wat er in bovenstaande post staat herken ik helaas maar al te goed.quote:Op donderdag 13 december 2018 22:50 schreef Techno het volgende:
[..]
Ja ja, want elke narcist is natuurlijk exact hetzelfde en volgt precies de stappen uit jouw pseudowetenschappelijke verhaaltje.
Het kan soms wat beter gaan, zolang je (in dit geval mijn pa dan) maar naar z'n mond praat. Mijn moeder doet dat en heeft geen leven bij hem, maar is altijd alleen maar aan het overleven geweest. En het is inderdaad pijnlijk om met een narcist te moeten leven. Egocentrisch, zichzelf niet kunnen spiegelen en alles afkeuren wat niet in zijn / haar straatje (ofwel, bekrompen denkwijzen) past. Voor de buitenwereld heel joviaal over proberen te komen maar voor een partner en kinderen bij tijden compleet onleefbaar. Om drama's te voorkomen ga je op je tandvlees lopen en op een gegeven moment contact zoveel mogelijk vermijden. Dat is tenminste mijn ervaring.
Narcisten hebben ook genoeg raakvlakken met "normale" mensen. En genoeg anderen (niet-narcisten) die niet voor rede vatbaar zijn. Daarbij loopt hij zelf bij een shrink, dus dan ben je uberhaupt al niet echt in de positie om "advies" te geven...quote:Op donderdag 13 december 2018 23:10 schreef Tuned22 het volgende:
Toch is zijn post wel degelijk sterk. Narcisten zijn vaak niet voor rede vatbaar omdat ze op een bepaald niveau communiceren waarbij ze (vrijwel) nooit hun ongelijk zullen toegeven. Mijn vader is (extreem zou ik bijna zeggen) narcistisch en alles wat er in bovenstaande post staat herken ik helaas maar al te goed. -knip-
Waarom zou iemand die bij een psycholoog en/of psychiater loopt niet in de positie zijn om advies te geven?quote:Op donderdag 13 december 2018 23:26 schreef Techno het volgende:
[..]
Narcisten hebben ook genoeg raakvlakken met "normale" mensen. En genoeg anderen (niet-narcisten) die niet voor rede vatbaar zijn. Daarbij loopt hij zelf bij een shrink, dus dan ben je uberhaupt al niet echt in de positie om "advies" te geven...
Zelfde redering geldt voor uberhaupt de term narcisme. Het hele concept van een persoonlijkheidsstoornis gaat immers uit van het feit dat er een aantal mensen zijn die exact hetzelfde denken, voelen en handelen.quote:
Ja ja, want elke narcist is natuurlijk exact hetzelfde en volgt precies de stappen uit jouw pseudowetenschappelijke verhaaltje.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
O sorry, ik was even vergeten hoeveel mensen met autisme hier op FOK! komen die alles te letterlijk interpreteren.quote:
[..]
Ja ja, want elke narcist is natuurlijk exact hetzelfde en volgt precies de stappen uit jouw pseudowetenschappelijke verhaaltje.
Nee,quote:Op vrijdag 14 december 2018 00:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Zelfde redering geldt voor uberhaupt de term narcisme. Het hele concept van een persoonlijkheidsstoornis gaat immers uit van het feit dat er een aantal mensen zijn die exact hetzelfde denken, voelen en handelen.
Het concept van een persoonlijkheidsstoornis houdt in dat er sprake is van rigide gedachten en overtuigingen, waardoor die persoon continu tegen dezelfde problemen aanloopt en het hem zodoende niet lukt om daar verandering in te brengen.
Dat wil helemaal niet zeggen dat iedereen met een persoonlijkheidsstoornis ook hetzelfde is.
In grote lijnen wel, anders hadden ze toch niet genoeg kenmerken om de stoornis te hebben?quote:
Nee,
Het concept van een persoonlijkheidsstoornis houdt in dat er sprake is van rigide gedachten en overtuigingen, waardoor die persoon continu tegen dezelfde problemen aanloopt en het hem zodoende niet lukt om daar verandering in te brengen.
Dat wil helemaal niet zeggen dat iedereen met een persoonlijkheidsstoornis ook hetzelfde is.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Je zou het bijvoorbeeld kunnen zien als mensen die allemaal van een bepaald genre muziek houden. Aan sommigen kan dat snel vermoeden bijvoorbeeld door de kleding die ze aanhebben. Maar je zou niet zeggen dat een dame die vaak gekleed gaat in een mantelpakje en hoge hakken van snoeiharde metal-muziek houdt. Of dat een boom van een vent helemaal onder de tattoos en piercings fan is van Enya en Enigma. Maar die mensen zijn er zeker. Ze hebben met elkaar gemeen dat ze van dezelfde muziek houden en misschien sluit dat ook aan bij andere gemeenschappelijke kenmerken, maar verder is iedereen verschillend. Ook degenen die in hun uiterlijke verschijning wel heel erg laten zien dat ze van die muziek houden.quote:
[..]
In grote lijnen wel, anders hadden ze toch niet genoeg kenmerken om de stoornis te hebben?
Zo hebben mensen met dezelfde persoonlijkheidsstoornis hetzelfde soort patroon in hun gedrag en denkbeelden, maar ze zijn allemaal anders en hetzelfde patroon manifesteert zich ook anders bij iedereen. Als een psych daadwerkelijk aanneemt dat iedereen hetzelfde is, dan doet hij zijn werk niet goed. Dat mensen vaak wel op dezelfde manier behandeld worden, heeft denk ik vooral te maken met behandelaanbod en behandelmogelijkheden. Het moet daarbij ook bekostigd worden en zorgverzekeraars gaan echt niet zomaar geld uitdelen als het niet tot resultaten leidt. En in de huidige maatschappij moet het allemaal meetbaar en aannemelijk zijn.
Een psych kan een diagnose stellen, maar niet van tevoren voorspellen of een behandeling aanslaat. Als de stoornis te diep zit en het gedrag te star is, heeft geen enkele behandeling zin. Hij moet voor een behandeling wel inschatten of jij het aankan en of je het kan opbrengen om je eigen gedrag te onderzoeken en het effect daarvan.
Omdat ik zelf persoonlijkheidsstoornissen heb, kan ik me ook goed voorstellen hoe het bij een ander kan voelen. Daarom wilde ik met mijn vorige post benadrukken dat er meer achter narcisme zit dan kwaadaardigheid.quote:
[..]
Waarom zou iemand die bij een psycholoog en/of psychiater loopt niet in de positie zijn om advies te geven?
Natuurlijk slaat niet alles op iedereen met narcisme, maar ik wilde duidelijk maken dat ze ondanks hun narcisme gewoon mensen met gevoelens zijn.
In de media wordt zo afgegeven op dit verschijnsel. Bij elke scheet die Trump laat wordt weer gerefereerd naar zijn narcisme, maar dat wordt vooral gedaan om hem als een kwaadaardige psychopaat af te schilderen die niet geschikt is als president. Vaak is het ook een pot-ketel verhaal.
Ja dat is ook het geval ja, maar dat wordt ook zo omschreven:quote:
Je zou het bijvoorbeeld kunnen zien als mensen die allemaal van een bepaald genre muziek houden. Aan sommigen kan dat snel vermoeden bijvoorbeeld door de kleding die ze aanhebben. Maar je zou niet zeggen dat een dame die vaak gekleed gaat in een mantelpakje en hoge hakken van snoeiharde metal-muziek houdt. Of dat een boom van een vent helemaal onder de tattoos en piercings fan is van Enya en Enigma. Maar die mensen zijn er zeker. Ze hebben met elkaar gemeen dat ze van dezelfde muziek houden en misschien sluit dat ook aan bij andere gemeenschappelijke kenmerken, maar verder is iedereen verschillend. Ook degenen die in hun uiterlijke verschijning wel heel erg laten zien dat ze van die muziek houden.
Zo hebben mensen met dezelfde persoonlijkheidsstoornis hetzelfde soort patroon in hun gedrag en denkbeelden, maar ze zijn allemaal anders en hetzelfde patroon manifesteert zich ook anders bij iedereen. Als een psych daadwerkelijk aanneemt dat iedereen hetzelfde is, dan doet hij zijn werk niet goed. Dat mensen vaak wel op dezelfde manier behandeld worden, heeft denk ik vooral te maken met behandelaanbod en behandelmogelijkheden. Het moet daarbij ook bekostigd worden en zorgverzekeraars gaan echt niet zomaar geld uitdelen als het niet tot resultaten leidt. En in de huidige maatschappij moet het allemaal meetbaar en aannemelijk zijn.
Een psych kan een diagnose stellen, maar niet van tevoren voorspellen of een behandeling aanslaat. Als de stoornis te diep zit en het gedrag te star is, heeft geen enkele behandeling zin. Hij moet voor een behandeling wel inschatten of jij het aankan en of je het kan opbrengen om je eigen gedrag te onderzoeken en het effect daarvan.
- openlijke narcisten waar je het direct aan ziet
- verborgen narcisten die wel zo zijn maar dit niet willen/kunnen laten zien
Daarnaast als je bijv naar het ziekenhuis gaat voor een gebroken been dan boeit het ook helemaal niets wat de individuele oorzaak is van het gebroken been. Het moet gewoon weer heel worden. Zo denken psychologen ook over narcisme, alleen zijn hun methoden niet toereikend genoeg om het op dezelfde snelle manier op te lossen. Individueler maken kan niet denk ik, kost veel te veel tijd en ze denken niet dat dit zin heeft.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Hier kan ik me ook heel erg in vinden. Mijn moeder is (gelukkig) allang niet meer met hem samen, maar dat betekent ook dat ik van jongs af aan het in mijn eentje heb moeten klaren.quote:
[..]
Toch is zijn post wel degelijk sterk. Narcisten zijn vaak niet voor rede vatbaar omdat ze op een bepaald niveau communiceren waarbij ze (vrijwel) nooit hun ongelijk zullen toegeven. Mijn vader is (extreem zou ik bijna zeggen) narcistisch en alles wat er in bovenstaande post staat herken ik helaas maar al te goed.
Het kan soms wat beter gaan, zolang je (in dit geval mijn pa dan) maar naar z'n mond praat. Mijn moeder doet dat en heeft geen leven bij hem, maar is altijd alleen maar aan het overleven geweest. En het is inderdaad pijnlijk om met een narcist te moeten leven. Egocentrisch, zichzelf niet kunnen spiegelen en alles afkeuren wat niet in zijn / haar straatje (ofwel, bekrompen denkwijzen) past. Voor de buitenwereld heel joviaal over proberen te komen maar voor een partner en kinderen bij tijden compleet onleefbaar. Om drama's te voorkomen ga je op je tandvlees lopen en op een gegeven moment contact zoveel mogelijk vermijden. Dat is tenminste mijn ervaring.
Hij is verhuisd wegens een baan, dus nu hoef ik hem gelukkig een stuk minder te zien. Nu is het zaak om zoveel mogelijk zijn ego te strelen en mijn waardering voor hem te uiten (lees: trakteren op dure etentjes, 6 uur in de trein zitten op een dag om hem even bij te staan op een moeilijk moment, mijn moeder zwart maken om hem een beter gevoel te geven etc.)
Dat joviaal overkomen is inderdaad ook nogal lastig. Toen ik jonger was regelmatig aan de bel proberen te trekken, maar door iedereen met een scheef hoofd aangekeken worden "omdat ik zo'n ongelooflijk betrokken en lieve vader had". Erg pijnlijk. In eerder stadia heeft mama geen rechtzaak over de voogdij durven aanspannen omdat ze als de dood was dat zij natuurlijk als hysterisch en incapabel werd beschouwd (werkloos op dat moment, van hot naar her verhuizen en doodsbang) en mijn vader als een stabiele ouder (vaste baan, kalm en erg overtuigend).
Ik hou zeker wel van mijn vader, maar ik kan niet ontkennen dat ik vaak heb gedacht dat ik hem liever nooit had gekend.
Wat zij zelf precies denken en of dat bij iedereen hetzelfde is kan natuurlijk niemand weten. Wel is het overduidelijk dat het gevoel dat bij 'slachtoffers' wordt opgeroepen en de situaties die narcisten creëren echt eng veel op elkaar lijken.quote:
[..]
Zelfde redering geldt voor uberhaupt de term narcisme. Het hele concept van een persoonlijkheidsstoornis gaat immers uit van het feit dat er een aantal mensen zijn die exact hetzelfde denken, voelen en handelen.
Voordat ik van de term gehoord had dacht ik dat er absoluut niemand op de wereld was die zoals mijn vader was, omdat het op mij zo absurd overkwam. Toen ik eenmaal bekend was met de stoornis en er veel over gelezen heb herkende ik zóveel van andere verhalen, dat er wel degelijk sprake is van handelingen die bij veel mensen in grote lijnen hetzelfde terugkomen.
Het duurt idd een hele tijd voordat je er achter komt wat er precies aan de hand is. Ook omdat uitgerekend narcisten alle schuld buiten zichzelf houden ofwel jou / de ander als oorzaak aanwijzen van een conflict, zoek je het in eerste instantie bij jezelf. En zeker in het geval van ouder - kind, ga je als kind aan jezelf twijfelen. Ondanks dat, in het geval van mijn pa dan, hij met vrijwel iedereen die op zijn pad kwam, uiteindelijk ruzie kreeg. En ook dan lag het altijd aan de ander, nooit aan hemzelf. Nog niet voor 1%. Die ander was 'gek'.quote:
[..]
Wat zij zelf precies denken en of dat bij iedereen hetzelfde is kan natuurlijk niemand weten. Wel is het overduidelijk dat het gevoel dat bij 'slachtoffers' wordt opgeroepen en de situaties die narcisten creëren echt eng veel op elkaar lijken.
Voordat ik van de term gehoord had dacht ik dat er absoluut niemand op de wereld was die zoals mijn vader was, omdat het op mij zo absurd overkwam. Toen ik eenmaal bekend was met de stoornis en er veel over gelezen heb herkende ik zóveel van andere verhalen, dat er wel degelijk sprake is van handelingen die bij veel mensen in grote lijnen hetzelfde terugkomen.
De enige mensen waar hij geen ruzie mee krijgt, zijn de mensen die hem naar z'n mond praten, omdat ze weten dat het anders ontaard in ellende. En je dan ook nog als 'idioot / gek' over de tong gaat, want de hele wereld moet dan weten dat die ander 'gek' is. Dat laatste is blijkbaar nodig om ervoor te zorgen dat niemand gaat zien wat er werkelijk aan de hand is, want een narcist wil absoluut niet dat anderen hem / haar doorzien. Dat maakt kwetsbaar en dan vallen ze door de mand.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-12-2018 13:02:14 ]
Oh oh zo herkenbaar haha. Met iedereen ruzie uiteindelijk, baan verloren omdat hij anderen aan het treiteren was. Al zijn (zeer kortstondige) relaties eindigen met het verhaal dat die vrouw dus toch niet helemaal goed bij dr hoofd was etc etc.quote:
[..]
Het duurt idd een hele tijd voordat je er achter komt wat er precies aan de hand is. Ook omdat uitgerekend narcisten alle schuld buiten zichzelf houden ofwel jou / de ander als oorzaak aanwijzen van een conflict, zoek je het in eerste instantie bij jezelf. En zeker in het geval van ouder - kind, ga je als kind aan jezelf twijfelen. Ondanks dat, in het geval van mijn pa dan, hij met vrijwel iedereen die op zijn pad kwam, uiteindelijk ruzie kreeg. En ook dan lag het altijd aan de ander, nooit aan hemzelf. Nog niet voor 1%. Die ander was 'gek'.
De enige mensen waar hij geen ruzie mee krijgt, zijn de mensen die hem naar z'n mond praten, omdat ze weten dat het anders ontaard in ellende. En je dan ook nog als 'idioot / gek' over de tong gaat, want de hele wereld moet dan weten dat die ander 'gek' is. Dat laatste is blijkbaar nodig om ervoor te zorgen dat niemand gaat zien wat er werkelijk aan de hand is, want een narcist wil absoluut niet dat anderen hem / haar doorzien. Dat maakt kwetsbaar en dan vallen ze door de mand.
Heb twee keer geprobeerd contact met vader te verbreken , toen ik 14 was en later toen ik 16 was. Beiden keer vond hij dat ik hulp nodig had omdat mijn verhaal van geen kant klopte.
Nu drie jaar later ben ik zwaar depressief en gaat het even allemaal helemaal niet goed. Ondanks dat ie wel probeert de bezorgde vader uit te hangen weet ik dat hij waarschijnlijk wel opgelucht is omdat dit dan eindelijk de bevestiging is dat ik in inderdaad niet "goed bij mijn hoofd" ben.
Het beste wat je nu kunt doen, is proberen om niet aan jezelf te twijfelen. En om kracht te putten uit je doorzettingsvermogen en optimisme. Want dat zit in je, weet ik zeker. Proberen om het leven voor jezelf leuk te maken. Zo heb ik het ook overleefd, hoe zweverig dat wellicht ook klinkt.quote:
[..]
Oh oh zo herkenbaar haha. Met iedereen ruzie uiteindelijk, baan verloren omdat hij anderen aan het treiteren was. Al zijn (zeer kortstondige) relaties eindigen met het verhaal dat die vrouw dus toch niet helemaal goed bij dr hoofd was etc etc.
Heb twee keer geprobeerd contact met vader te verbreken , toen ik 14 was en later toen ik 16 was. Beiden keer vond hij dat ik hulp nodig had omdat mijn verhaal van geen kant klopte.
Nu drie jaar later ben ik zwaar depressief en gaat het even allemaal helemaal niet goed. Ondanks dat ie wel probeert de bezorgde vader uit te hangen weet ik dat hij waarschijnlijk wel opgelucht is omdat dit dan eindelijk de bevestiging is dat ik in inderdaad niet "goed bij mijn hoofd" ben.
Dat je zwaar depressief bent is niet verwonderlijk. Mijn moeder is dat ook geweest en zelfs dan ziet mijn vader niet in dat zijn gedrag daar grotendeels de oorzaak van is. Hij is keihard, meedogenloos en heeft nul komma nul inlevingsvermogen. De laatste tijd zeg ik ook regelmatig tegen m'n moeder dat het knap van haar is, dat ze zich staande heeft weten te houden. En altijd zo goed voor ons heeft gezorgd. Want enige vorm van dankbaarheid of erkenning is er helaas niet bij, mijn pa vindt alles maar normaal. Iedereen moet hem adoreren.
Heeft jouw vader ook obsessies en / of mikpunten, periodiek? Mijn pa heeft dat en er zijn dan bijv. een paar mensen in zijn omgeving die het voortdurend moeten ontgelden. Waar hij dan de pik op heeft, terwijl die mensen hem nota bene niks hebben aangedaan. Maar vooral de mensen die succesvoller zijn dan hem, deugen in zijn ogen niet. Hij zoekt dan overduidelijk 'minpunten' van die mensen en confronteert ze daar voortdurend mee. Elke keer weer als hij ze ziet en dat is vaak op sociale aangelegenheden zoals feestjes of etentjes, zet hij die mensen compleet voor schut.
Het is dusdanig gênant dat ik al jarenlang afgehaakt ben en dus niet meer mee ga ofwel niet meer meedoe, aan feestjes. Want je schaamt je werkelijk dóód.... zeker als hij ook nog alcohol nuttigt.
Momenteel ben ik weer mikpunt van zijn obsessie. Afgelopen maandag was ik even niet telefonisch bereikbaar en dan schopt hij gelijk stennis. Hoe ik het wel niet in m'n hoofd durf te halen om niet op te nemen. Dat komt omdat ik schijt aan hem heb en dat merkt hij. Het hing al een tijdje in de lucht dat de bom weer zou gaan barsten en dat gebeurde dus ook. Hij wil per se dat je hem nodig hebt (ik doe nooit een beroep op hem maar in het verleden heeft hij me geholpen om iets voor mezelf te beginnen maar daar moest ik ook hemel en aarde voor bewegen, om hem te overtuigen en vervolgens is dat qua familie uitgedraaid op diverse drama's, ook puur vanwege zijn gedragingen en hij gaat dan zo ver dat hij, in mijn geval, chanteert en als je daar niet op ingaat, je dood laat vallen... dat is dus ook aan de orde geweest).
Dat is nu 6 jaar geleden en sindsdien ben ik ook geestelijk uitgeput geraakt. Maar je moet door en uiteindelijk kun je dat, in mijn geval zelfs zonder medicatie (was achteraf wel beter geweest) maar wel stressgerelateerde hoge bloeddruk aan overgehouden. Maar dat heeft nog een andere oorzaak, niet alleen dat m'n pa narcistisch is. Gaat te ver om daar op in te gaan.
Moraal van het verhaal: vertrouw op je eigen kracht. De pest is alleen wel, zolang je geconfronteerd blijft met je pa, ervaar je de druk en last die dat geeft, ook voortdurend. Het zit altijd in je hoofd... ofwel in je systeem. Definitief breken is de enige optie en ik wil dat niet doen vanwege m'n moeder. Die heeft me nodig, dus zolang zij leeft, blijf ik thuiskomen en probeer er het beste van te maken. Gewoon met je vader over koetjes en kalfjes praten, dat werkt het beste. En je grenzen aangeven (die hij wrs niet zal respecteren, maar aangeven mag je gerust doen)
DM me maar, als je er ff doorheen zit
Sterkte!
Dit soort hokjesdenken vindt ik zo'n onzin. Het zijn volgens mij een paar van die psychologen die in de media verschijnen die hiermee aan komen zetten. Zoals die Roos Vonk. Die sleept in haar colleges Louis van Gaal er elke keer bij en uiteraard Donald Trump en Waylon schijnt ook haar favoriete target te zijn.quote:
[..]
Ja dat is ook het geval ja, maar dat wordt ook zo omschreven:
- openlijke narcisten waar je het direct aan ziet
- verborgen narcisten die wel zo zijn maar dit niet willen/kunnen laten zien
Enerzijds kan info over rsoonlijkheidsstoornissen duidelijkheid geven, bijvoorbeeld over jezelf of in dit geval hoe je meegezogen kan worden en schade ondervindt van het gedrag van een ander. Daar staat tegenover dat het geringste beetje arrogantie wat je kan hebben bij een ander teweegbrengt dat je voor narcist wordt aangezien en negatief kan worden beoordeeld voor iets waarmee je nog helemaal niks fout mee hebt gedaan.
Ik begrijp de logica niet helemaal waarom narcisme in het algemeen geen onzin en hokjesdenken is en de verdere verdeling in openlijke en verborgen narcisme ineens wel. Zou je dat toe kunnen lichten?quote:
Dit soort hokjesdenken vindt ik zo'n onzin. Het zijn volgens mij een paar van die psychologen die in de media verschijnen die hiermee aan komen zetten. Zoals die Roos Vonk. Die sleept in haar colleges Louis van Gaal er elke keer bij en uiteraard Donald Trump en Waylon schijnt ook haar favoriete target te zijn.
Enerzijds kan info over rsoonlijkheidsstoornissen duidelijkheid geven, bijvoorbeeld over jezelf of in dit geval hoe je meegezogen kan worden en schade ondervindt van het gedrag van een ander. Daar staat tegenover dat het geringste beetje arrogantie wat je kan hebben bij een ander teweegbrengt dat je voor narcist wordt aangezien en negatief kan worden beoordeeld voor iets waarmee je nog helemaal niks fout mee hebt gedaan.
Dat mag jij vinden dat alleen psychologen op tv deze indeling hanteren
https://www.deviersprong.(...)sstoornis-kenmerken/
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 15-12-2018 17:18:22 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Pff ik word al moe als ik je post lees haha. Het is echt een never ending story...quote:
[..]
Het beste wat je nu kunt doen, is proberen om niet aan jezelf te twijfelen. En om kracht te putten uit je doorzettingsvermogen en optimisme. Want dat zit in je, weet ik zeker. Proberen om het leven voor jezelf leuk te maken. Zo heb ik het ook overleefd, hoe zweverig dat wellicht ook klinkt.
Dat je zwaar depressief bent is niet verwonderlijk. Mijn moeder is dat ook geweest en zelfs dan ziet mijn vader niet in dat zijn gedrag daar grotendeels de oorzaak van is. Hij is keihard, meedogenloos en heeft nul komma nul inlevingsvermogen. De laatste tijd zeg ik ook regelmatig tegen m'n moeder dat het knap van haar is, dat ze zich staande heeft weten te houden. En altijd zo goed voor ons heeft gezorgd. Want enige vorm van dankbaarheid of erkenning is er helaas niet bij, mijn pa vindt alles maar normaal. Iedereen moet hem adoreren.
Heeft jouw vader ook obsessies en / of mikpunten, periodiek? Mijn pa heeft dat en er zijn dan bijv. een paar mensen in zijn omgeving die het voortdurend moeten ontgelden. Waar hij dan de pik op heeft, terwijl die mensen hem nota bene niks hebben aangedaan. Maar vooral de mensen die succesvoller zijn dan hem, deugen in zijn ogen niet. Hij zoekt dan overduidelijk 'minpunten' van die mensen en confronteert ze daar voortdurend mee. Elke keer weer als hij ze ziet en dat is vaak op sociale aangelegenheden zoals feestjes of etentjes, zet hij die mensen compleet voor schut.
Het is dusdanig gênant dat ik al jarenlang afgehaakt ben en dus niet meer mee ga ofwel niet meer meedoe, aan feestjes. Want je schaamt je werkelijk dóód.... zeker als hij ook nog alcohol nuttigt.
Momenteel ben ik weer mikpunt van zijn obsessie. Afgelopen maandag was ik even niet telefonisch bereikbaar en dan schopt hij gelijk stennis. Hoe ik het wel niet in m'n hoofd durf te halen om niet op te nemen. Dat komt omdat ik schijt aan hem heb en dat merkt hij. Het hing al een tijdje in de lucht dat de bom weer zou gaan barsten en dat gebeurde dus ook. Hij wil per se dat je hem nodig hebt (ik doe nooit een beroep op hem maar in het verleden heeft hij me geholpen om iets voor mezelf te beginnen maar daar moest ik ook hemel en aarde voor bewegen, om hem te overtuigen en vervolgens is dat qua familie uitgedraaid op diverse drama's, ook puur vanwege zijn gedragingen en hij gaat dan zo ver dat hij, in mijn geval, chanteert en als je daar niet op ingaat, je dood laat vallen... dat is dus ook aan de orde geweest).
Dat is nu 6 jaar geleden en sindsdien ben ik ook geestelijk uitgeput geraakt. Maar je moet door en uiteindelijk kun je dat, in mijn geval zelfs zonder medicatie (was achteraf wel beter geweest) maar wel stressgerelateerde hoge bloeddruk aan overgehouden. Maar dat heeft nog een andere oorzaak, niet alleen dat m'n pa narcistisch is. Gaat te ver om daar op in te gaan.
Moraal van het verhaal: vertrouw op je eigen kracht. De pest is alleen wel, zolang je geconfronteerd blijft met je pa, ervaar je de druk en last die dat geeft, ook voortdurend. Het zit altijd in je hoofd... ofwel in je systeem. Definitief breken is de enige optie en ik wil dat niet doen vanwege m'n moeder. Die heeft me nodig, dus zolang zij leeft, blijf ik thuiskomen en probeer er het beste van te maken. Gewoon met je vader over koetjes en kalfjes praten, dat werkt het beste. En je grenzen aangeven (die hij wrs niet zal respecteren, maar aangeven mag je gerust doen)
DM me maar, als je er ff doorheen zit
Sterkte!
Op mijn eigen kracht vertrouwen is inderdaad wel nodig maar op dit moment is er niet zoveel om op te vertrouwen. Mag geen seconde meer alleen zijn omdat zowel ik als anderen bang zijn dat ik uit het raam spring oid.
Dit is zo'n beetje de derde depressieve periode en deze ging niet samen met een escalatie tussen mij en mijn pa, het gaat nu eigenlijk al een jaar heel goed tussen ons. Ik had een beetje de hoop dat het misschien niks met hem te maken heeft, omdat ik in het verleden juist te makkelijk alles op hem afschoof. Als het met mij niet goed ging dan kwam dat naar mijn idee alleen door de thuissituatie. In hoeverre dat waar is, ik heb geen idee.
Ik vind het ook ongelooflijk knap van je moeder, heel veel respect voor. Ik snap ook heel goed dat je haar niet in de steek wilt laten en dus gedwongen nog contact met je vader onderhoudt.
Mijn ouders zijn al een jaar of 18 niet meer samen maar hebben wel contact gehouden tot ik 16 was, om co-ouderschap dingen te regelen enzo. Viel mijn moeder nogal zwaar en toen ik 16 was wilde ze geen contact meer met mijn vader. Snap dat natuurlijk helemaal maar vanaf dat moment moest ik het dus wel echt helemaal in mijn eentje doen. Vader heeft geen partner en geen andere kinderen dus het kwam allemaal op mij neer. Vandaar ook dat ik het gevoel had dat ik dood ging van schuldgevoel toen ik hem twee keer een halfjaar niet sprak. Contact verbreken (voor de derde keer) kan ik denk ik niet aan. Ik krijg dan stapels met brieven en e-mails van mijn vader, en word van alle kanten door familie en mijn vaders vrienden belaagd dat ik dit echt niet kan maken tegenover mijn "oh zo lieve en toegewijde vadertje". Om GEK van te worden.
Mikpunten heeft hij zeker wel, weet niet goed of die per periode verschillen. Heeft natuurlijk ook wel te maken met wat zijn omgeving op dat moment is. Zijn jongste zus krijgt al jaren de volle laag. Zijn oudere zus is ook mikpunt geweest totdat haar man mijn vader vertelde dat als hij zo door ging hij zijn zus nooit meer mag zien. Sindsdien gedraagt hij zich keurig tegenover haar en heeft zij op de een of andere rare manier geen herinneringen aan zijn donkere kant. Heb een paar keer geprobeerd steun te zoeken in de familie maar werd elke keer op de een of andere manier in de rug gestoken. Los van familie valt ie inderdaad wel regelmatig mensen lastig, maar probeer me daar helemaal niet mee te bemoeien.
Wat klote voor je dat jij nu het mikpunt bent zeg. Ik hoop dat je het een beetje trekt. Dat je schijt aan hem hebt vind ik ook echt bewonderenswaardig, zou willen dat ik dat kon. Ben nu 19 maar nog steeds doods en doodsbang voor wat ie me allemaal kan maken. Hoop zo dat het ooit klaar gaat zijn.
Ook dat verhaal van de telefoon, zo herkenbaar. Man ik weet ook niet meer zo goed wat te zeggen. Wat kut dat het weer is geëscaleerd.
krijg spontaan hoofdpijn.
Laat het hier nu even bij.
Bedankt voor je reactie.
Jij ook sterkte!
Ik heb dit allemaal nog niet gelezen. De flarden die ik wel heb meegekregen zijn wel herkenbaar.quote:Op zondag 16 december 2018 17:29 schreef Tuned22 het volgende:
momoo, ik reageer even op je DM
De eerste stap om je eigen patroon te kunnen veranderen, is door je emotioneel los te maken. En als het één van je ouders is, is dat weet ik zo verdomd moeilijk. Los van het gevoel van je loyaliteit naar je ouders, kan het daarbij ook nog moeilijker worden als andere familie en de omgeving zich ermee gaat bemoeien. Mijn familie zou bijvoorbeeld liever zien dat ik het weer goed maak met mijn vader. Ik zou dat ergens ook wel willen, ook omdat ik denk dat mijn pa zich niet eens bewust is van het effect van zijn gedrag. Ik heb hem laten weten dat ik ervan op aan kan dat ik mij niet langer meer gekleineerd wil voelen door subtiele passief-agressieve opmerkingen. En als hij zich aan mij irriteert daar gewoon eerlijk voor uitkomt ipv met passief-agressieve opmerkingen mij zover krijgen dat ik boos ga schreeuwen, waardoor hij mij gaat uitlachen om vervolgens naar anderen toe zielig te doen wat een klootzak ik ben terwijl hij alleen maar het allerbeste met mij voorheeft. Uiteraard zegt hij dat hij dat allemaal niet doet en dat het allemaal mijn eigen interpretatie is, met nog een sneer erachteraan dat ik een negatief karakter heb waar ik volgens hem niks aan kan doen, en dat hij juist een heel positief denkend mens is.
Ik ben gelukkig zover nu door er niet meer in te trappen en bij mezelf te blijven. Zolang hij niet gelijkwaardig met mij wilt communiceren, hou ik het af.
TS...mensen maken relatie keuzes op basis van herkenning. Dat betekent dat het voor je een basic situatie is en een basic situatie zal blijven. Zoek een professional om advies en behandeling om je uit die vicieuze cirkel te halen.
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
Herkenbare reacties van PBR, Tuned en Momoo. Mijn moeder is degene met de NPS bij ons. Zonder diagnose natuurlijk, al is er niemand die er aan twijfelt.
Mijn vader gaat er niet aan onderdoor, die gaat er volledig in mee. Alsof hij Stockholm syndroom heeft. Hij volgt al haar bevelen op, kan niet meer voor zichzelf denken en ziet niet dat het gedrag van zijn vrouw buiten alle proporties is.
Mijn vader gaat er niet aan onderdoor, die gaat er volledig in mee. Alsof hij Stockholm syndroom heeft. Hij volgt al haar bevelen op, kan niet meer voor zichzelf denken en ziet niet dat het gedrag van zijn vrouw buiten alle proporties is.
Spoilers!
Ook wel -vader- genoemd als sociaal gewenst gedrag, hetgeen een vluchtgedrag is. Resultaat is dikwijls dat die ander -vrouw- nog steviger in haar rol blijft of die rol gaat uitbreiden.quote:
Herkenbare reacties van PBR, Tuned en Momoo. Mijn moeder is degene met de NPS bij ons. Zonder diagnose natuurlijk, al is er niemand die er aan twijfelt.
Mijn vader gaat er niet aan onderdoor, die gaat er volledig in mee. Alsof hij Stockholm syndroom heeft. Hij volgt al haar bevelen op, kan niet meer voor zichzelf denken en ziet niet dat het gedrag van zijn vrouw buiten alle proporties is.
En dikwijls die strategie opvoert, niet uit genot maar om het ontbreken van gedragsverandering bij die ander -vader- .
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
Mja, er tegenin gaan werkt in mijn ervaring ook niet.quote:
[..]
Ook wel -vader- genoemd als sociaal gewenst gedrag, hetgeen een vluchtgedrag is. Resultaat is dikwijls dat die ander -vrouw- nog steviger in haar rol blijft of die rol gaat uitbreiden.
En dikwijls die strategie opvoert, niet uit genot maar om het ontbreken van gedragsverandering bij die ander -vader- .
compact en kleverig.
De basis voor gedrag en communicatie met mensen in het algemeen en binnen een relatie in het bijzonder is een volwassen approach.quote:
[..]
Mja, er tegenin gaan werkt in mijn ervaring ook niet.
Ik kan je dit boek aanraden: I am OK your OK van Thomas Harris. Ik heb daar honderden trainingen op gegeven aan diverse maatschappelijke pluimages. Een aanrader...
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
Als je een narcist volwassen benadert, is de kans best aanwezig dat hij/zij jou niet zo volwassen terug zal behandelen.quote:
[..]
De basis voor gedrag en communicatie met mensen in het algemeen en binnen een relatie in het bijzonder is een volwassen approach.
Ik kan je dit boek aanraden: I am OK your OK van Thomas Harris. Ik heb daar honderden trainingen op gegeven aan diverse maatschappelijke pluimages. Een aanrader...
compact en kleverig.
Dat is juist. Een narcist hoort thuis onder de waarnemingen van DSM 5.quote:
[..]
Als je een narcist volwassen benadert, is de kans best aanwezig dat hij/zij jou niet zo volwassen terug zal behandelen.
Het boek is bedoeld voor mentaal gezonde mensen die iets beters willen doen in hun leven. Ik bedoelde dit boek hier als tip.
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
Iedereen die geinteresseerd is in de narcistische persoonlijkheid of ermee te maken heeft in zijn leven, raad ik aan om zich ook te verdiepen in de zogeheten 'flying monkeys', in het Nederlands 'vliegende aapjes', dat zijn de hulpjes van de narcist.
Heel interessant en verhelderend. Ik ken die term zelf nog niet zo lang en de medische wereld wil er nog niet aan begrijp ik, maar die 'vliegende aapjes' spelen een essentiële rol in het spelletje van de narcist.
https://nl.qaz.wiki/wiki/Flying_monkeys_(popular_psychology)
De medische wereld zou die term heel snel moeten gaan overnemen want als je niet erkent dat die flying monkeys een rol spelen dan kun je een slachtoffer niet goed helpen.
Ik denk dat het leed wat narcisten veroorzaken groter is dan men denkt, en dat de uitspraak van Maxim Februari 'het bederf zit in de alledaagse vernederingen' heel erg waar is en zeer van toepassing is op het leed dat narcisten veroorzaken, tegenwoordig geheten: 'narcistisch misbruik'.
[ Bericht 11% gewijzigd door Mondkapje op 26-12-2020 16:18:01 ]
Heel interessant en verhelderend. Ik ken die term zelf nog niet zo lang en de medische wereld wil er nog niet aan begrijp ik, maar die 'vliegende aapjes' spelen een essentiële rol in het spelletje van de narcist.
https://nl.qaz.wiki/wiki/Flying_monkeys_(popular_psychology)
De medische wereld zou die term heel snel moeten gaan overnemen want als je niet erkent dat die flying monkeys een rol spelen dan kun je een slachtoffer niet goed helpen.
Ik denk dat het leed wat narcisten veroorzaken groter is dan men denkt, en dat de uitspraak van Maxim Februari 'het bederf zit in de alledaagse vernederingen' heel erg waar is en zeer van toepassing is op het leed dat narcisten veroorzaken, tegenwoordig geheten: 'narcistisch misbruik'.
[ Bericht 11% gewijzigd door Mondkapje op 26-12-2020 16:18:01 ]
Ik heb doorgekregen dat er een virusmelding op die link zit?quote:
Iedereen die geinteresseerd is in de narcistische persoonlijkheid of ermee te maken heeft in zijn leven, raad ik aan om zich ook te verdiepen in de zogeheten 'flying monkeys', in het Nederlands 'vliegende aapjes', dat zijn de hulpjes van de narcist.
Heel interessant en verhelderend. Ik ken die term zelf nog niet zo lang en de medische wereld wil er nog niet aan begrijp ik, maar die 'vliegende aapjes' spelen een essentiële rol in het spelletje van de narcist.
https://nl.qaz.wiki/wiki/Flying_monkeys_(popular_psychology)
De medische wereld zou die term heel snel moeten gaan overnemen want als je niet erkent dat die flying monkeys een rol spelen dan kun je een slachtoffer niet goed helpen.
Ik denk dat het leed wat narcisten veroorzaken groter is dan men denkt, en dat de uitspraak van Maxim Februari 'het bederf zit in de alledaagse vernederingen' heel erg waar is en zeer van toepassing is op het leed dat narcisten veroorzaken, tegenwoordig geheten: 'narcistisch misbruik'.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Excuus, dan deze maar:quote:
[..]
Ik heb doorgekregen dat er een virusmelding op die link zit?
https://en.wikipedia.org/wiki/Flying_monkeys_(popular_psychology) in het Engels. Raar dat ik die melding niet krijg.
Hier een opsomming waar ook de flying monkeys in genoemd worden. Zitten veel nuttige dingen tussen om te weten
https://wiredin-nl.medium(...)narcist-91bb0df09b87
[ Bericht 2% gewijzigd door Mondkapje op 26-12-2020 17:09:40 ]
Bron:quote:NARCISTEN: ONTMASKER ZE MET 1 VRAAG
Welnu, tromgeroffel…, hij klinkt als volgt:
“Ben je een narcist?”
WAT?! – Jep. Dat is ‘m. De wetenschappelijk bestudeerde vraag die na lange analyse uit de hoge hoed is gekomen. Had je zelf kunnen bedenken? Nou, nee. Er zit meer achter dan je denkt.
Het lijkt in eerste instantie wat contra-intuïtief om iemand op de man af te vragen of hij een bepaalde negatieve eigenschap bevat. En in bijna alle gevallen is dat ook zo. Iemand zal het niet snel bevestigen wanneer je vraagt “ben je een dief?” of “ben je een huilebalk?”. Dat komt omdat gezonde mensen die kenmerken erkennen als negatief en zich er daarom voor schamen.
Maar ik zei bijna alle gevallen. Bij een ware narcist is dit namelijk niet het geval. Die is trots om zich te identificeren als een narcist. Hij zal er meteen openlijk voor uitkomen. En er nog een schepje bovenop doen, narcisten-stijl.
Voila, daar heb je de truc. Het is echt zo simpel.
https://assertief.nl/wat-is-narcisme/
You Don't Stop Playing Because You Get Old. But You Could Get Old If You Stop Playing.
Ze zijn er gewoon trots op, sommige genieten echt van hun slechte plannen.quote:
[..]
Bron:
https://assertief.nl/wat-is-narcisme/
Maar vragen 'ben je een narcist' zou ik toch mee oppassen als het je baas betreft.
Ik ken ook 1 iemand met dit. Het valt me ook op dat de persoon leugens waarin anderen worden zwartgemaakt en waarin hij als held naar voren komt - verzint en er zelf in lijkt te geloven. Dat vind ik het rare en enge ook. Zo iemand moet toch weten dat hij liegt?
Is deze gedrachtsstoornis officieel gediagnostiseerd? Zo niet is dit niet toegestaan.quote:
Narcistische persoonlijkheidsstoornis kan veel leed veroorzaken. Héél veel leed.
Ik heb gisteren iemand ontmaskerd, omdat ik haar slachtoffer ken en ze zich ook op mij begon te richten. Ik heb haar een vraag gesteld waardoor ze weet dat ik haar ontmaskerd heb. En toen zag ik in een flits, 2 seconden, een heel zielig hoopje mens zitten! Haar opgetuigde masker viel even twee seconden in duigen!!!
Dat fascineert me nu nog zo dat ik er een draadje over maak.
Meteen na die twee seconden had ze zichzelf weer hervonden, met lachsalvo's en al maar ik had het gezien.
Sommige deskundigen zeggen dat narcisten zelf geloven wat ze zeggen, anderen zeggen dat het manipulatie is, enerzijds om de schijn op te houden van hun eigen grandioosheid en anderzijds om de ander aan het twijfelen te brengen. Ik geloof meer in het laatste.quote:
Ik ken ook 1 iemand met dit. Het valt me ook op dat de persoon leugens waarin anderen worden zwartgemaakt en waarin hij als held naar voren komt - verzint en er zelf in lijkt te geloven. Dat vind ik het rare en enge ook. Zo iemand moet toch weten dat hij liegt?
Narcisme en psychopathie kennen ook veel overeenkomsten.quote:
Narcisme en psychopathie worden weer eens heerlijk door elkaar gehaald als je het mij vraagt... Maar ja, beiden zijn het slechts woorden.
Risico met je 'heel erg veel bezighouden' met dit soort materie is overigens dat het erg je focus kan gaan bepalen en een beetje een obsessie wordt. Dan wordt iedereen die maar een beetje in jouw mindset-focuszone al heel snel verdacht en ga je het overal zien, wat dan gewoon een illusie is als gevolg van je eigen gerichtheid erop. Een mens is geen 'ding'. Niemand valt in een woord samen te vatten door er een etiket op te plakken.
Maar het kan zeker handig zijn om het te kunnen herkennen. Alleen een narcist is niet zo'n levensgevaarlijke uitzuiger als een psychopaat.
Net zoals narcisme en alle cluster B stoornissen.
Heb geprobeerd met een narcist (of zou het toch een psychopaat zijn, of toch een andere cluster B, ik durf er geen etiket op te plakken, ik ben geen psychiater) een relatie op te bouwen.
Ik dacht eerst dat ik zelf gek was totdat zijn eigen familie aan mij aangaf 'dat het toch wel erg moeilijk was om met deze persoon om te gaan, dat had ik toch zelf ook wel gemerkt. En het zat ook in de familie.'
1 ding wat ik geleerd heb: je kan ze niet veranderen, gaat je nooit lukken, hoe bereidwillig, lief, medelevend en assertief je ook bent.
Je zal zelf helemaal kapot gaan als je maar blijft proberen. Je gaat vernederd, gekleineerd en kapot gemaakt worden op wijzen die je niet voor mogelijk had gehouden.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 29-12-2020 21:33:07 ]
Ik dacht eerst dat ik zelf gek was totdat zijn eigen familie aan mij aangaf 'dat het toch wel erg moeilijk was om met deze persoon om te gaan, dat had ik toch zelf ook wel gemerkt. En het zat ook in de familie.'
1 ding wat ik geleerd heb: je kan ze niet veranderen, gaat je nooit lukken, hoe bereidwillig, lief, medelevend en assertief je ook bent.
Je zal zelf helemaal kapot gaan als je maar blijft proberen. Je gaat vernederd, gekleineerd en kapot gemaakt worden op wijzen die je niet voor mogelijk had gehouden.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 29-12-2020 21:33:07 ]
Ik heb een duidelijke narcist gekend. Probleem was dat ik heel gehecht aan hem was omdat ik hem vanaf de mijn jeugd ken en toen was hij nog niet zo. Tegen de tijd dat hij 14 was, was hij duidelijk verknipt met een persoonlijkheidsstoornis. Ik was toen te gehecht aan hem om het duidelijk te merken. Het werd steeds erger met zijn pesterijen en sociale uitsluiting, pas op latere leeftijd heb ik het contact definitief verbroken. Hij heeft me echt veel pijn gedaan.
- kap toch eens met die doodverwensingen vent -
[ Bericht 11% gewijzigd door CoolGuy op 29-12-2020 22:17:03 ]
- kap toch eens met die doodverwensingen vent -
[ Bericht 11% gewijzigd door CoolGuy op 29-12-2020 22:17:03 ]
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
|
|
