Psycholoog luidt noodklok over millennialburnouts, allemaal moe #2

quote:

Op zondag 4 november 2018 21:59 schreef bianconeri het volgende:

[..]

Voetbalvandalisme? Deden daar ook al minderjarigen aan mee dan?

Natuurlijk zijn er dingen minder, dat zeg ik ook niet.
Maar in mijn eigen omgeving zie ik echt dingen die in mijn tijd (en nogmaals zoveel ouder ben ik niet eens) absoluut niet gedaan werden.
Natuurlijk kon je via een oudere wel eens een biertje krijgen, maar het gedrag van tegenwoordig echt niet.

[..]

Precies andersom, veel meer geaccepteerd.

Dan leef jij in een zeer aparte bubble zover ik zie was het in mijn jeugd veel meer geaccepteerd was het ook niet ongewoon om gewoon te drinken op schoolreisjes (en zo oud ben ik niet). Nu mag je op de universiteit geen introcantus meer houden omdat niet iedereen 18 is .

En voor mijn gevoel was er toen ook veel meer vandalisme, ik ga wel eens met mijn nichtjes uit maar dat is allemaal brave shit.

quote:

Op maandag 5 november 2018 12:23 schreef ootjekatootje het volgende:

[..]

Jij als mod moet toch weten dat reacties hier on topic horen te zijn?

Kan het wel op prijs stellen dat mods hierin het goede voorbeeld geven.

je kent de term hangjongeren toch wel?

een beetje paffen, beetje zuipen, beetje stoer doen en een beetje mensen lastig vallen voor de supermarkt ofzo
ouders die geen idee hebben waar de kids uithangen, dat soort dingen

niet een beetje voetballen en een beetje skaten ofzo

Millennials bestaan niet...
De maatschappij krijgt gewoon teveel prikkels door Social Media.

quote:

Op maandag 5 november 2018 18:10 schreef sp3c het volgende:

[..]

je kent de term hangjongeren toch wel?

een beetje paffen, beetje zuipen, beetje stoer doen en een beetje mensen lastig vallen voor de supermarkt ofzo
ouders die geen idee hebben waar de kids uithangen, dat soort dingen

niet een beetje voetballen en een beetje skaten ofzo

o je bedoeld Marokanen.. zeg dat dan gewoon.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 00:29 schreef ootjekatootje het volgende:

[..]

o je bedoeld Marokanen.. zeg dat dan gewoon.

deze gast

Schrijf het dan op z'n minst goed joh.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 00:45 schreef sp3c het volgende:

[..]

deze gast

deze mod 😫

quote:

Op zondag 4 november 2018 20:58 schreef SEMTEX het volgende:
Ik heb griezelig veel mensen met een burnout om me heen gezien ( ben gedetacheerd, dus wissel nogal eens van bedrijf) en nee, die kiezen daar niet zelf voor.

Ik vind zelf ook wel dat Nederland verhard en denk zelf ook over een jaar of 10 te gaan emigreren. /insert flauwe opmerkingen.

Ook ik ben niet gemaakt voor een harde, zakelijke wereld en wil me ook niet zodanig aanpassen dat ik dat wel word. Kan me goed voorstellen dat er meer van dat soort mensen zijn, maar onze maatschappij is daar steeds slechter op ingericht. Zonde.

Herkenbaar, bij veel bedrijven lijkt alles om werken, werken en nog eens werken te draaien. En lijkt men niet te willen begrijpen dat er ook nog zoiets is als een privé leven.
Ik werk nu weliswaar bij een bedrijf waar ik buiten werktijd niet bereikbaar ben onder geen enkele voorwaarde en de zeldzame keren dat er eens iets buiten kantooruren gedaan moet worden begin ik gewoon later zodat ik uiteindelijk toch maar max 8 uur werk op een dag. Maar ik weet dat er genoeg bedrijven zijn waar dit niet geaccepteerd wordt en wordt er met loze termen gegooid zoals loyaliteit en commitment

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 16:33 schreef LanaMyst het volgende:

[..]

Herkenbaar, bij veel bedrijven lijkt alles om werken, werken en nog eens werken te draaien. En lijkt men niet te willen begrijpen dat er ook nog zoiets is als een privé leven.
Ik werk nu weliswaar bij een bedrijf waar ik buiten werktijd niet bereikbaar ben onder geen enkele voorwaarde en de zeldzame keren dat er eens iets buiten kantooruren gedaan moet worden begin ik gewoon later zodat ik uiteindelijk toch maar max 8 uur werk op een dag. Maar ik weet dat er genoeg bedrijven zijn waar dit niet geaccepteerd wordt en wordt er met loze termen gegooid zoals loyaliteit en commitment

Dan zouden onze opa's allemaal een burn-out gehad moeten hebben toen de werkweek voor 1960 nog 48 uur was.

Nee het ligt in mijn optiek totaal niet aan het aantal uren maar eerder aan het feit dat er een groep mensen is die eigenlijk ver boven hun niveau willen presteren en het daardoor zo moeilijk krijgen.

voor mijn gevoel zijn we de kids wat teveel aan het pamperen, je ziet (zag) ze wel eens in van die bakken rondrollen en dan denk ik 'jongejongejonge' geef die gasten gewoon een fietsie joh

voorbeeld van ootjekatootje krijg je ook gewoon kramp van op de verkeerde plekken, die kids moeten naar school en in het weekend gaan ze iets leuks doen (en 4 stedentripjes per jaar) en dan voorschoolse opvang, naschoolse opvang, bijles, oppas

en dan komt iedereen ze vertelen dat ze zo'n heeftig zwaar leven hebben met hun megavolle roosters

zou ik ook moe van worden

ja precies

Ik heb ook een burn out gehad, maar ben er naar mijn gevoel sterker uit gekomen. Wat een onzin komt hier voorbij zeg.

Misschien kwam het eerst ook veel voor, maar was men dan gewoon ' overspannen', wordt het nu meer geregistreerd? Komt het doordat steeds meer vrouwen werken, die nog steeds ook buiten hun werk veel taken hebben zoals het huishouden, kinderen, mantelzorg...

Dat mensen die een burn out hebben of hebben gehad te beschermd zijn opgevoed geloof ik niet zo in. Ik zou willen dat ik meer beschermd op was gevoed.
Ik ben opgevoed door een moeder die heel autoritair was, haar wil was wet, met als gevolg, dat ik nooit heb geleerd wat eigenlijk mijn eigen grenzen zijn. Doorgaan moest ik, en niet klagen, want anderen hadden het altijd slechter. En vooral zelf oplossen je shit, en niet bij anderen terecht kunnen.

Dit zijn allemaal nu aandachtspunten voor me, en ik ben er hard aan aan het werken dat het nooit meer gebeurd. Je leert jezelf wel aardig kennen in zo'n zware tijd.

Jammer dat veel mensen nog steeds veel onbegrip hebben maar dat is vaak ook omdat ze er niks van weten. Een oordeel is dan al snel geveld.

quote:

Op zondag 4 november 2018 20:32 schreef Trashcanman het volgende:
Christ, nog een topic vol debieltjes die zichzelf op de borst kloppen over dat ze zo flink zijn en geen last er van hebben...

Ik heb het wel, hoor. Geef het graag toe.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 19:17 schreef Cronometer het volgende:

[..]

Ik heb het wel, hoor. Geef het graag toe.

Naadje dan. Beterschap

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 19:02 schreef MissButterflyy het volgende:
Misschien kwam het eerst ook veel voor, maar was men dan gewoon ' overspannen', wordt het nu meer geregistreerd?

Ik denk dat het wel klopt dat het vaker voorkomt doordat mensen de lat steeds hoger leggen dan ze werkelijk aankunnen. Vroeger was vader de kostwinner en de moeder voor de kinderen en woonde het overgrote deel in een huurhuis. Dat je vader in een fabriek werkte was de normaalste zaak van de wereld. Tegenwoordig moet je een koophuis hebben en een kantoorbaan om mee te tellen in de maatschappij en het liefst nog een leidinggevende functie. Manager dit, coach dat, en gelijk succesvol als twintiger. Hoe realistisch is de hoogte van die lat en wat verwacht je als de sociale druk zo hoog is dat je eroverheen moet om voor je gevoel niet achter te blijven?

Men ziet rijkdom in kwantificering van zaken, waarvan geld één van de belangrijkste, maar ook de likes, het aantal vrienden op sociale media. Al je prestaties moeten gekwantificeerd worden, een cijfer door dit, een cijfer voor dat, een beoordeling door middel van klanttevredenheidsonderzoek, etc. Waarom is het niet voldoende als iemand zegt dat die tevreden over je is en moet dat door middel van een cijfer met elkaar vergeleken worden? Competitie is goed, maar de scheidslijn tussen gezond en ongezond lijkt steeds meer op te schuiven in het negatieve en dat is precies wat dit onderzoek aantoont.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 19:21 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Ik denk dat het wel klopt dat het vaker voorkomt doordat mensen de lat steeds hoger leggen dan ze werkelijk aankunnen. Vroeger was vader de kostwinner en de moeder voor de kinderen en woonde het overgrote deel in een huurhuis. Dat je vader in een fabriek werkte was de normaalste zaak van de wereld. Tegenwoordig moet je een koophuis hebben en een kantoorbaan om mee te tellen in de maatschappij en het liefst nog een leidinggevende functie. Manager dit, coach dat, en gelijk succesvol als twintiger. Hoe realistisch is de hoogte van die lat en wat verwacht je als de sociale druk zo hoog is dat je eroverheen moet om voor je gevoel niet achter te blijven?

Men ziet rijkdom in kwantificering van zaken, waarvan geld één van de belangrijkste, maar ook de likes, het aantal vrienden op sociale media. Al je prestaties moeten gekwantificeerd worden, een cijfer door dit, een cijfer voor dat, een beoordeling door middel van klanttevredenheidsonderzoek, etc. Waarom is het niet voldoende als iemand zegt dat die tevreden over je is en moet dat door middel van een cijfer met elkaar vergeleken worden? Competitie is goed, maar de scheidslijn tussen gezond en ongezond lijkt steeds meer op te schuiven in het negatieve en dat is precies wat dit onderzoek aantoont.

En daarbij telt dat mensen dit ook van zichzelf moeten en willen. Dat is namelijk
Het meest kritische publiek, je eigen ego. En het doet Zeer om te merken dat je misschien niet alles kunt of bent wat je had gehoopt. Accepteren dat je niet Gods gift to the world bent is best lastig.

Tel daarbij op dat de wereld toch wel complex is. Vrijheid betekent ook moeten kiezen. En ik heb gezien dat mensen burned out raken als ze zelf het gevoel van grip op hun leven en werk kwijt raken. Soms is weinig keuze, helderheid en gewoon rechtuit fijn en handig. Niet perse leuk, maar wel helder en geen stress omdat hè het fout kunt doen if kansen missen.

Er wordt tegenwoordig heel veel en hard gewerkt, minder fysiek dan vroeger maar de druk is hoger dan ooit. Veel mensen zitten veel binnen, eten ongezond, krijgen weinig zonlicht.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 19:02 schreef MissButterflyy het volgende:
Ik heb ook een burn out gehad, maar ben er naar mijn gevoel sterker uit gekomen. Wat een onzin komt hier voorbij zeg.

Misschien kwam het eerst ook veel voor, maar was men dan gewoon ' overspannen', wordt het nu meer geregistreerd? Komt het doordat steeds meer vrouwen werken, die nog steeds ook buiten hun werk veel taken hebben zoals het huishouden, kinderen, mantelzorg...

Dat mensen die een burn out hebben of hebben gehad te beschermd zijn opgevoed geloof ik niet zo in. Ik zou willen dat ik meer beschermd op was gevoed.
Ik ben opgevoed door een moeder die heel autoritair was, haar wil was wet, met als gevolg, dat ik nooit heb geleerd wat eigenlijk mijn eigen grenzen zijn. Doorgaan moest ik, en niet klagen, want anderen hadden het altijd slechter. En vooral zelf oplossen je shit, en niet bij anderen terecht kunnen.

Dit zijn allemaal nu aandachtspunten voor me, en ik ben er hard aan aan het werken dat het nooit meer gebeurd. Je leert jezelf wel aardig kennen in zo'n zware tijd.

Jammer dat veel mensen nog steeds veel onbegrip hebben maar dat is vaak ook omdat ze er niks van weten. Een oordeel is dan al snel geveld.

dit, dit en dit!
Het is zo makkelijk om af te geven op een ander zonder zelf te weten waar het over gaat.

Niet vreemd, eigen mening, eigen kritisch inzicht, niks mag meer. Enige wat mag is als een zombie je gedragen en werkslaaf worden. Lekker een biertje nuttigen, neen verboden wacht maar tot je 18 bent. Keer met wat vrienden hangen, neen verboden. Keer een middagje spijbelen om lekker de kroeg in te duiken, neen verboden. En als afsluiter mag je de moskee in en gaan bidden verplicht.

Nee snap wel dat die millenials het moeilijk hebben, je land wordt diep en zwaar verkracht en dan moet je daar nog fris en fruitig onder blijven.

quote:

Op maandag 5 november 2018 11:36 schreef Eightyone het volgende:
En de wereld zoals die zich ontwikkelt wil ik kinderen sowieso niet aandoen.

Zou je zelf naar een andere tijd willen gaan, als dat zou kunnen?

Ik niet. Er is nog nooit een veiligere tijd geweest voor kinderen of mensen in het algemeen als nu. De welvaart is hoog, er is betrekkelijk veel vrede, de kindersterfte is laag, ziekten kunnen als nooit tevoren bestreden worden, etc. etc. etc. Dus dat argument slaat nergens op.

Dat je geen kinderen wilt, kan ik verder trouwens prima begrijpen hoor.

Meer ontopic: burn-outs worden niet gecreëerd door "veel werken". Het is eerder een combinatie van zaken, zoals

• We doen veel meer kopwerk dan vroeger
• We hebben veel minder rustmomenten vanwege internet, telefoon en social media
• We ervaren meer sociale druk via diezelfde social media, ook omdat het tempo van interactie veel hoger ligt (onze maatschappij lijkt soms wel bipolair op social media als het om morele kwesties gaat)
• Er is belachelijk veel keuze in alles, waardoor er keuzestress ontstaat (werk is sinds een paar decennia niet slechts om te overleven, maar ook voor "zelfontplooing")
• De klassieke rolverdeling "man werken, vrouw thuis" verdwijnt waardoor het dagelijkse leven met b.v. een gezin complexer wordt
• We zijn als maatschappij veel gericht op onbeperkte groei

Er zullen vast nog wel wat zaken zijn, maar waar het me om gaat is dat er niet één enkel aspect van onze maatschappij is aan te wijzen. Al deze aspecten zorgen ervoor dat we als mens niet meer in onze natuurlijke omgeving zitten, waardoor we uitputten. Onze technologische ontwikkeling holt natuurlijke selectie ver vooruit

Ik begrijp het wel. Je komt net van school of uni, met misschien 20-30k studieschuld.
Dan moet je opeens echt aan de bak, en dan blijkt dat het merendeel van werken op kantoor eigenlijk helemaal niet om kwaliteit gaat, maar dat het merendeel politiek is, waar je dan nog de ballen verstand van hebt.
Dan krijg je nog van die half-jaar/jaar contractjes die niets waard zijn, kan je geen woning kopen en moet je beide blijven werken om rond te komen.
+
Whatsapp groepen van werknemers, iedereen weet alles van elkaar. (zie het bij mijn vriendin).
+
Je werk-email ook op je telefoon zodat je op de hoogte kan blijven wat er gebeurd, als je er een dagje niet bent.
+
Alleen maar achter de computer, alleen maar nadenken, constante stortvloed aan e-mails en telefoontjes.

Dan komt er nog bij dat hard werken en druk bezig zijn tot een soort ideaal beeld is verworden.

[ Bericht 9% gewijzigd door Jed1Gam op 07-11-2018 19:35:32 ]