[Reisverslag] Pacific Crest Trail (4269 km wildernis trek)

quote:

Op woensdag 12 december 2018 18:20 schreef Landgeld het volgende:
Prachtig verslag. Waar ik wel benieuwd naar ben is je gevoelens en mentale status tijdens de hike.

Je bent zovaak zolang alleen, ook in de avond, als het koud en donker is. En dat voor maanden.

Ik vind dat heerlijk. Alleen met de natuur . En geen clutter in je hoofd. Ik geniet van eenzaamheid en zoek dat bewust op. Het is ook knus s'avonds in je tentje in een lekkere warme slaapzak en een uil in de boom boven je tent

quote:

Miste je het contact thuis? En zijn er momenten dat je mentale dipjes hebt gehad?

Ik heb thuis nooit gemist. Ik had serieus nog maanden door kunnen gaan, mentaal gezien.

Maar lichamelijk is een ander verhaal, want je wordt toch langzaamaan gesloopt door kleine blessures die je niet goed kunt laten genezen en die zich dus opstapelen. Er zijn dus ook wel dipjes geweest maar die waren altijd het gevolg van vermoeidheid of pijn, nooit eenzaamheid of heimwee.

Op geen enkel punt dacht ik: "ik wil naar huis". Maar het kwam wel voor dat ik doodmoe was met overal pijn en dat ik vroeger op de dag stopte met hiken. Dan zette ik mijn tentje op, ging lekker liggen, genieten van zingende vogeltjes en de heerlijke geuren van planten en bomen om mij heen en dan dacht ik weer: "wat is dit toch mooi!". Na een nachtje slapen had ik dan altijd weer zin in een nieuwe dag op de trail.

quote:

Heeft deze tocht je überhaupt veranderd qua persoon?

Nee, want ik heb wel vaker dit soort tochten gemaakt, al was dit wel verreweg de langste. Maar de Arizona Trail vorig jaar was bijvoorbeeld ook al 2 maanden (en eenzamer dan de PCT).

quote:

Op donderdag 27 december 2018 23:22 schreef FordSierra het volgende:
Bij deze enkele vragen:

1) Welke vond je het leukst en zwaarst? De Arizona Trial of de PCT?

Ik kan niet kiezen welke ik leuker of mooier vind. Ze zijn beiden fantastisch mooi!

De AZT heeft in de Sonora Desert de mooiste woestijnflora van de twee en Grand Canyon is natuurlijk ook uniek en adembenemend. Ook is de AZT veel minder druk dus meer eenzaamheid (ik wil dat).

De PCT heeft op vrijwel de hele route prachtig uitzicht want je volgt de bergen (AZT is meer plateau). Ook heb je echt alpine landschappen met sneeuw e.d. in de Sierra (wat de AZT niet heeft) en ik vond de herfstkleuren in Washington fantastisch!

Dus kies maar...

Wat betreft zwaarte: de PCT is natuurlijk 3,5x zo lang. Ook heeft de PCT meer stijgen en dalen per afgelegde mijl. Maar gevoelsmatig vond ik de PCT niet zwaarder dan de AZT. Ik heb op de PCT ook veel sneller gelopen (maar had ook betere schoenen). Bij de AZT is er een afgetekend verschil in zwaarte tussen de zuidelijke en noordelijke helft (noordelijke helft is veel vlakker, sneller en koeler).

quote:

2) Zou je 1 van deze trails, ook al betreft het een klein stukje, wel adviseren aan iemand, die slecht tegen koud/regen en verzengende hitte kan? Sweet spot is toch wel 25C met landklimaat, zoals ik destijds had in Zuid-Frankrijk (Argeles sur Mer) of Kroatië (Rovinj/Istrië)

Op beide trails ga je een grote temperatuurrange meemaken, van soms enkele graden onder nul in de vroege morgen tot boven de 40°C op sommige dagen. Maar het is meestal goed te doen omdat de lucht meestal kurkdroog is. De zon is enorm krachtig maar daar kun je je op kleden (hoed met rand, lange mouwen, lange broek).

Zelf trok ik de hitte behoorlijk goed, waarschijnlijk dankzij kleding en een rustig tempo dat past bij de hitte. Veel mensen trokken de hitte in Southern California niet maar die liepen dan met alleen een petje op (geen rand rondom) en korte mouwen/ korte broek in een hoog tempo een berg op. Sja, dan vraag je om problemen. En de grammentellers dragen vaak ook te weinig water mee. Veel van die mensen gingen daarna s'nachts lopen.

quote:

In dat opzicht, vermoed ik dat de PCT voor mij te benauwd zal zijn, met gemiddeld veel regen in Washington. Maar dat is lastig in te schatten aan de hand van foto's.

In Washington heb ik de eerste helft ideaal weer gehad want het was zonnig maar niet meer zo heet. Eigenlijk was dat het beste hiking weer van de hele tocht. Maar het laatste stukje was erg nat. Meestal regende het dan niet hard, maar je wordt kletsnat door de planten die over de trail groeien. Washington kan dan wel koud aanvoelen door de vochtige lucht en natte kleren.

En je slaapzak verliest geleidelijk aan ook wat warmte door de nattigheid (condens) en niet kunnen laten drogen. Voor mij wederom geen probleem want ik heb genoeg marge in mijn systeem (extra droge kleding, warmere slaapzak, betere tent, etc) maar veel van de grammentellers hadden een kut tijd.

quote:

Op zaterdag 29 december 2018 01:16 schreef FordSierra het volgende:
Ik heb in je andere topics gekeken: je posts wel lijstjes van je budget, plaatsen en getelde vogels, maar niet welke outfit en materiaal je hanteert, zodat ik het ook kan aanschaffen. Misschien ook een idee?

Ik besteed daar in de verslagen expres niet teveel aandacht aan. De verslagen zijn een ode aan de natuurlijke schoonheid en mijn beleving daarvan. Er zijn al zoveel blogs e.d. die focusseren op materiaal. Een andere reden is dat ik nogal afwijk van de standaard en mijn methodes niet noodzakelijk de beste keuze zijn voor anderen!

Vooral op Amerikaanse trails als de PCT ligt de nadruk van vrijwel iedereen op zo licht mogelijk gewicht. En om dat te bereiken moet je de tijd op de trail minimaliseren. Dus mensen dragen zo weinig mogelijk (vaak ook heel weinig eten en water) en lopen zo snel mogelijk naar de volgende weg waar ze kunnen liften naar een trailtown waar ze dan uitgehongerd aankomen en gaan uitrusten en binge-eten.

Zelf doe ik precies het tegenovergestelde. Ik maximaliseer de tijd op de trail. Dus ik heb altijd meer eten bij mij zodat ik langzamer kan lopen, meer tijd heb voor de natuur en sommige trailtowns kan overslaan omdat ik nog genoeg voorraad heb. Mijn herbevoorradingen zijn snelle ninja-acties in and out, zo snel mogelijk terug op de trail, terwijl de meeste anderen regelmatig rustdagen nemen in towns en gaan binge-eten in restaurants. Maar omdat je veilige tijdwindow op de PCT maar ~5-5,5 maanden is moeten die dus op hikingdays grotere afstanden lopen dan ik. Veel van de snelle jongens en meisjes bleef ik dus de hele trail tegenkomen want die liepen mij met een noodgang voorbij maar terwijl zij rustten haalde ik ze weer in.

En omdat ik meer tijd doorbreng op de trail en daar van wil genieten zorg ik dat ik comfortabel ben en de dingen heb waar ik plezier aan beleef. Een verrekijker, een redelijke camera (velen hebben alleen een phone), een papieren dagboek en ik heb bijvoorbeeld een zonnepaneeltje omdat ik nooit lang genoeg in town ben om iets op te kunnen laden. Maar dat is natuurlijk wel allemaal extra gewicht.

Verder is er een veiligheidsmarge aspect. Veel lichtgewicht hikers accepteren een risico dat ze het soms koud gaan hebben en hebben dus af en toe een slapeloze nacht omdat hun slaapzak te dun is. (Of erger, mocht je een paar dagen vast komen te zitten in de sneeuw...). Ook dragen velen imo te weinig water. Die komen dan al gedehydreerd aan bij de volgende waterbron. Stel dat die droog staat? Geen marge! Ook dit jaar waren er weer helicopter rescues in de woestijn.

Goed, dat wou ik even gezegd hebben want je zult ontdekken dat de meeste anderen dus keuzes maken die een lichter gewicht opleveren. Het één is niet beter of slechter dan het andere, het is maar net wat je voor jezelf uit de hike wilt halen en er zijn persoonlijke verschillen in risico acceptatie.

Maar na deze toelichting wil ik best even een lijstje neerzetten met de belangrijkste dingen:

• Tent: Tarptent (Henry Shires) Double Rainbow
• Tyvek groundsheet
• Matrasje: Therm-a-rest NeoAir Xtherm
• Slaapzak: Cumulus Panyam 600 (met hydrophobic dons)
• Slaapzak liner: Jagbags silk mummy
• Kussentje: Decathlon
• Rugzak: Osprey Aether 70 (met thrash compactor bag als liner voor waterproofing in Washington)
• Stove: merkloos $5 Chinees dingetje van eBay
• Pot: Primus Alutech 1.0L + zelfgemaakte pot cozy voor isolatie
• Waterpurificatie: Sawyer Squeeze filter, chlorine tablets als backup
• Water bladders: Platypus 2L en Evernew 2L (totaal 10 liter) + 1 liter smart water bottle
• Hiking poles: Leki Thermolite
• Traction device: Kathoola Microspikes
• Ice Axe: Petzl Glacier (niet gebruikt, gedumpt na de Sierra)
• Bear Canister: BearVault BV500 (verplicht in de Sierra, gedumpt na de Sierra)
• Trowel: The Tentlab The Deuce of Spades
• Foodbag: Ursack Major
• Phone (zonder SIM): Oukitel K6000 Pro
• Powerbank: Anker 10.000mAh
• Solar charger: Suntactics sCharger5
• (Head)light: Zebralight H52w
• Hikingshirt: Columbia long sleeve
• Hiking trousers: Montane Terra Stretch
• Longjohn: Regatta (fleece)
• Baselayer: Merino blend (long sleeve) van Decathlon
• Midlayer: Rab
• Down Jacket: Montane Featherlite
• Regenjas: Marmot Precip
• Regenbroek: Peter Storm
• Sun gloves: Outdoor Research Active Ice Spectrum
• Handschoenen: Sealskinz (waterproof)
• Onderbroeken: Under Armour Boxerjock
• Sokken: Bridgedale Woolfusion Trail Ultra Light en Bridgedale Trekker
• Schoenen: Meindl Bhutan
• Decathlon Kayakschoentjes om riviertjes over te steken
• Hoed met rand: Higear (£5)

[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 29-12-2018 12:42:50 ]

Een andere reden waarom ik geen gear list in de OP zette is omdat dit dan binnen de kortste keren een topic over materiaal wordt. En ik wil graag dat dit een topic specifiek over de PCT blijft.

Discussies over materiaal zijn universeel en niet beperkt tot de PCT of welke trail dan ook, dus het lijkt mij beter om daar een apart topic over te openen. Zoveel trails (lang en kort), zoveel mensen, zoveel meningen...

Als er behoefte aan is dan geef ik graag in een apart topic nadere toelichting over mijn specifieke materiaalkeuzes. En belangrijker: iedereen kan dan ook lekker discussiëren over hun keuzes zonder dat het "offtopic" is! Er zijn namelijk wel meer deskundige en ondeskundige trekkers/ kampeerders hier op FOK! die andere keuzes maken vanuit een ander perspectief en om goede redenen.

quote:

Op vrijdag 22 februari 2019 09:22 schreef E.T. het volgende:
Ik lees net in het blad Roots een artikel van een man die ook deze trail heeft gelopen. Jammergenoeg is zijn verslag lang niet zo uitgebreid als hier en heeft hij het meer over het 'waarom' ipv over de trail zelf.

Mijn eerste gedachte toen ik de kop van het artikel zag was natuurlijk 'zou het SeLang zijn'?

Nee dat was ik niet . Ik ken het artikel ook niet.

Het is op zich wel grappig hoeveel er door PCT-hikers wordt geschreven over waarom ze ~5 maanden van hun leven (+ voorbereiding) aan de trail besteden. De drijfveer voor veel mensen is dat ze iets voor zichzelf willen bewijzen of iets "speciaals" willen doen in hun leven, of een andere complexe reden.

Maar voor mijzelf is het echt heel simpel: ik ben een natuurmens en het is een schitterende trail! De PCT biedt de kans om echt in de wildernis te zijn en op een ononderbroken route het landschap en natuur te zien veranderen, zowel door geografie als door de verandering van de seizoenen. Het continue karakter van zo'n thru-hike maakt het een unieke natuurervaring.