Het kleutertopic deel 13

Oh Franny en gm, ik vind jullie reacties zo fijn. . Ik begrijp ook wel dat we niet moeten verwachten dat hij op dag 3 al allemaal vriendjes heeft, maar omdat de juf het nu al twee keer benoemd heeft en het toch iets is waar ik me bij hem sowieso al wat zorgen over maak, zit me dit nu even hoog.

Maar dank! .

Ik zou het daar met de juf over hebben hoor. Hoe dat voelde voor jou. Je hebt kans dat zij het op een onschuldige manier bedoelde, maar beseft ze niet hoe het bij jou overkomt.
En de eerste periode vond ik ook heel zwaar. De overgang van drie naar vier was zo groot vond ik. Moest ik echt aan wennen.

DAD, heel herkenbaar hoor. B was echt zoekende de eerste periode.
Hij is eind februari 4 geworden en pas in juni hadden wij het idee dat hij echt zijn draai had gevonden.
Hij heeft nog steeds geen besties, maar speelt met alles en iedereen.

Ze moeten aan zoveel nieuwe dingen wennen en letterlijk en figuurlijk hun plek vinden. Natuurlijk zijn er kinderen die meteen aansluiting hebben, maar bij B was dat dus ook niet zo. Dat ging geleidelijk.

Ik vraag me af met welke reden ze dat al 2 x heeft gezegd, want het is zoals eerder gezegd helemaal niet vreemd. Ik snap je onzekerheid, maar ik hoop dat je nu ook een beetje gerustgesteld bent

Ik was vroeger een stil kind dat niet zo goed was in contacten leggen (wel veel schoolvriendjes, door kindjes die naar mij kwamen om te spelen), maar als ik terugkijk heb ik een leuke tijd op school gehad

De eerste scheldwoorden die ze van school geeft zijn trouwens al gesignaleerd. Kut en lul... Mijn kind is niet meer onschuldig Klinkt misschien uberdramatisch, maar zo voelde het wel.

[ Bericht 2% gewijzigd door Sunshine1982 op 14-11-2018 16:08:10 ]

quote:

Op woensdag 14 november 2018 14:24 schreef DevilsAndDust het volgende:

Moeilijk zeg, dat loslaten. .

Nou he. Ik zit nu dus een beetje tegen de verhuizing op te kijken, omdat I dan van school verandert en ik vrees dat ze dan weer zo'n periode zal hebben en ik weer een tijd met buikpijn het schoolplein af zal gaan (ik ga dus vrijwel nooit huilen bij deze dingen, bij mij slaat het altijd op mijn maag .)

Overigens vond ik het wel bijzonder om in september te zien hoe dat ging bij een ander kind dat nieuw was in de klas van I. Dan merk je dus hoeveel het uitmaakt wanneer het niet om je eigen kind gaat. I had dus een nieuw meisje in de klas, waar ze meteen wel veel mee optrok omdat ze ook allebei naar de BSO gaan. Maar dat meisje heeft twee maanden lang iedere dag gehuild op school.
Dan liep ze bijv huilend naar de deur, achter haar moeder aan. I zei dat ze ook nog gedurende de dag wel eens in huilen kon uitbarsten, omdat ze haar moeder mistte. Ik vond het zielig om te zien maar het was ook wel weer mooi en relativerend hoe dat ging. I zei bijv heel laconiek: Ja, E.lva moet heel vaak huilen, dat vind ik wel een beetje zielig maar het gaat altijd weer over hoor." De kinderen om haar heen besteedde er niet veel aandacht aan, de juf overigens ook niet. Ze snikte even en dan gingen ze weer spelen. Ik zie trouwens ook wel dat zij en ook I regelmatig alleen aan het spelen zijn. Maar dat komt nooit zielig over, ze gaan lekker hun eigen gang. Het kan natuurlijk juist ook best prettig zijn om even alleen te zijn en je niet in dat sociale strijdgewoel te storten, om een beetje op je gemak te raken.

Als ik 's middags op de BSO kwam, dan had ze het ook erg naar haar zin en I en zei spelen daar leuk samen. Op een keer zei ik tegen haar: je moet vaak huilen he, als je naar school gaat. Vind je het wel leuk? En toen zei ze: ja hoor, maar ik vind het ook nog een beetje eng.
Heel feitelijk en relaxed eigenlijk.

Terwijl, als ik haar moeder was geweest, en iedere dag mijn kind zo had moeten achterlaten, pfff. . .

Franny. Wij hebben inderdaad ook een kindje dat huilt als mama of papa weggaat. R troostte haar laatst helemaal.
Een paar dagen later mochten de ouders bij de les kijken. En toen huilden bijna alle kindjes toen de ouders weggingen. Ging de moeder van dat meisje R troosten.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 14:24 schreef DevilsAndDust het volgende:
Bedankt voor je reactie, Room. .
Ik let er inderdaad wel al echt op dat ik er niet naar vraag. We praten gewoon over het buitenspelen en in welke hoek hij ging spelen vandaag en zo. De juf heeft het nu alleen al twee keer benoemd (van de drie dagen) dat hij alleen nog maar alleen speelt.

Moeilijk zeg, dat loslaten. .

Wat ik van de coach die mij vakcoachcursus geeft leerde over projectie, is dat als je beschrijft wat je ziet met een emotie benoemt (ik ben bang dat, ik vind het verdrietig om...) je vrijwel zeker je eigen gevoel projecteert op je kind/de ander. Niet per se de emotie die je benoemt, maar een onderliggend gevoel kan er ook zijn.

Het helpt mij om dan een stapje terug te doen en even alleen naar de feiten te kijken, en rustig te bevragen...

#jeuktermen

Ik vind jullie verhalen ook fijn om te horen S kwam na de tweede dag wennen al verdrietig thuis dat N. Haar vriendje niet meer was en niemand met haar wilde spelen. Ik heb zo gehuild die middag Nu vind ze het nog steeds stom dat ze geen vriendjes heeft en met niemand kan spelen, maar kon wel uitleggen dat de kindjes haar ook nog niet zo goed kennen en dat dat straks wel komt

_{ook schuldgevoel omdat alle kindjes waar ze op de peuter mee omging naar de andere basisschool zijn gegaan en wij toch voor deze kozen rationeel weet ik dat het op de andere school waarschijnlijk precies zo was gelopen en dat peutervriendschappen niets voorstellen, maar emotioneel voel ik me er nog steeds rot over}

quote:

Op woensdag 14 november 2018 16:47 schreef krijgerrtje het volgende:
Ik vind jullie verhalen ook fijn om te horen S kwam na de tweede dag wennen al verdrietig thuis dat N. Haar vriendje niet meer was en niemand met haar wilde spelen. Ik heb zo gehuild die middag Nu vind ze het nog steeds stom dat ze geen vriendjes heeft en met niemand kan spelen, maar kon wel uitleggen dat de kindjes haar ook nog niet zo goed kennen en dat dat straks wel komt

_{ook schuldgevoel omdat alle kindjes waar ze op de peuter mee omging naar de andere basisschool zijn gegaan en wij toch voor deze kozen rationeel weet ik dat het op de andere school waarschijnlijk precies zo was gelopen en dat peutervriendschappen niets voorstellen, maar emotioneel voel ik me er nog steeds rot over}

Komt echt goed en weet je het valt vast mee. Teun zei ook niemand wil met mij spelen. Er staan gemiddeld 4 met name meisjes bij hem om met hem te spelen.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 16:38 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Wat ik van de coach die mij vakcoachcursus geeft leerde over projectie, is dat als je beschrijft wat je ziet met een emotie benoemt (ik ben bang dat, ik vind het verdrietig om...) je vrijwel zeker je eigen gevoel projecteert op je kind/de ander. Niet per se de emotie die je benoemt, maar een onderliggend gevoel kan er ook zijn.

Het helpt mij om dan een stapje terug te doen en even alleen naar de feiten te kijken, en rustig te bevragen...

#jeuktermen

Wat voor cursus is dat? Lijkt me súper leerzaam! Heb je wat meer info?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 18:20 schreef MevrouwCactus het volgende:
Ik lees net dat Sjaak vandaag op de psz al het Sinterklaasjournaal heeft gekeken Vind ik eigenlijk wel heel jammer.

Waarom wordt er uberhaubt tv gekeken op een psz/kdv?

quote:

Op woensdag 14 november 2018 17:30 schreef Sisu het volgende:

[..]

Waarom wordt er uberhaubt tv gekeken op een psz/kdv?

Doen ze iedere dag. Iets in het thema waar ze mee werken. Vaak een aflevering van Biba boerderij ofzo. Van mij hoeft het niet, maar verder is het er wel heel fijn gelukkig.

Net met Sjaak een gesprekje gehad over het Sinterklaasjournaal. Hij wil het eigenlijk niet nog een keer zien, want hij vindt het niet zo leuk. Maar later zei hij weer dat hij het wel leuk vond. Ik weet het ook niet...

quote:

Op woensdag 14 november 2018 17:32 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Doen ze iedere dag. Iets in het thema waar ze mee werken. Vaak een aflevering van Biba boerderij ofzo. Van mij hoeft het niet, maar verder is het er wel heel fijn gelukkig.

Net met Sjaak een gesprekje gehad over het Sinterklaasjournaal. Hij wil het eigenlijk niet nog een keer zien, want hij vindt het niet zo leuk. Maar later zei hij weer dat hij het wel leuk vond. Ik weet het ook niet...

Niks zo veranderlijk als een (bijna) kleuter.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 16:08 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Nou he. Ik zit nu dus een beetje tegen de verhuizing op te kijken, omdat I dan van school verandert en ik vrees dat ze dan weer zo'n periode zal hebben en ik weer een tijd met buikpijn het schoolplein af zal gaan (ik ga dus vrijwel nooit huilen bij deze dingen, bij mij slaat het altijd op mijn maag .)

Dat is bij kuiken totaal niet aan de orde geweest na onze verhuizing, dus het hoeft niet .

quote:

Op woensdag 14 november 2018 17:19 schreef Sisu het volgende:

[..]

Wat voor cursus is dat? Lijkt me súper leerzaam! Heb je wat meer info?

Hej, het is een cursus van het instituut voor lerarenopleidingen in Leiden. Maar wij doen hem in-house met docenten van andere scholen uit onze opleidingsschool (Allemaal scholen uit Den haag).

Heb hem ooit half gedaan met een andere vrouw, toen niet afgemaakt want overspannen. Nu een andere cursusleider (is ook lerarenopleider) en die is behoorlijk goed in doorprikken, we worden echt gecoacht op ons coachen, dus niet inhoudelijk op wat we onze stagiairs vertellen maar op hoe we coachen (en door die gesprekken oefen je meteen weer je coachvaardigheden).

Heel leuk wel!

DM me anders maar dan kan ik wel een linkje sturen.

Onze kleuter vertelde me vandaag dat twee meisjes uit de klas haar "altijd" schoppen. Geen idee of het waar is, of fantasie, of 1 incidentje dat in haar hoofd iets groters is geworden. En wat is het dan inderdaad moeilijk om uit te vragen zonder er te veel druk op te leggen. Ik wil precies weten hoe het zit, maar het ook niet groter maken dan nodig. Morgen maar even de juf aanspreken dus, het zit me niet lekker

Amsel, dat snap ik inderdaad. Dat je dat niet lekker zit.
Kan je haar er wat meer over vragen tijdens een spel. Dus met knuffels spelen en dan proberen na te laten doen wat er gebeurd is?

Kwak. Die cursus klinkt inderdaad erg leerzaam.

Hier heeft kleuter vandaag een schilderij gemaakt voor haar tante die zaterdag jarig is. Ze is er erg trots op.

Dad en Krijgerrtje nog gefeliciteerd!!

Hier is het ook bijna zover!
Gisteren laatste prik gehad en vanmiddag mag hij een paar uurtjes gaan wennen op 'de grote school'.
Volgens mij vind ik het spannender dan hij

Zijn eerste echte schoolweek is de 5 dec week waarbij Sint ook op school zal komen.. ben benieuwd hoe dat zal gaan! De Pieten vindt hij allemaal leuk en grappig.. maar Sinterklaas is wel erg spannend nog.

Omdat deze weken al super druk zijn, volgen wij het sintjournaal niet (3 verjaardagen in het gezin en ook verbouwing beneden en ook nieuwe meubels en natuurlijk eind kdv/begin school). We gaan wel naar de intocht (vlak bij ons nieuwe huis 30 meter lopen naar de haven waar hij aankomt )

Ik heb vooral een kerstkind. Ze houdt zo van al die lichtjes en versieringen. We struinen in de weken voor kerst vaak door de tuincentra om de sfeer nog eens extra goed in ons op te nemen. En het versieren van de kerstboom is het hoogtepunt. En de kerstliedjes.

Sinterklaasfeest vieren wij hier behoorlijk anders dan de rest van Nederland denk ik. Dochter heeft echt nog nooit haar schoen gezet. We kopen we samen cadeautjes voor de familie (opa's, oma's, etc). Behalve haar eigen cadeautjes, die koop ik zonder haar, zodat het een verrassing is. En cadeautjes voor mij zoekt ze samen met papa uit. Met pakjesavond zetten we dan een zak met cadeaus voor mijn opa's en oma's deur en kloppen we aan en verstoppen we ons. Dat is altijd dolle pret natuurlijk. Oma is dan elk jaar weer verrast omdat ze het natuurlijk niet had verwacht. Ze maakt dan warme chocolademelk, ik lees het verhaal voor over de oude meneer Nicolaas (meer over de achtergrond, waarom we het feest eigenlijk vieren) en we pakken daarna cadeautjes uit. Met zelfgebakken kruidnootjes uiteraard en een chocoladeletter.

Een fijn sfeertje vind ik zelf, waarbij het wel echt een fijn familiefeestje is, met verrassingselementen en gedichten en lekkers en zo, maar niet super overdreven en we besteden ook wel wat aandacht aan de achterliggende boodschap ipv enkel aan hoe meer cadeaus hoe beter.

Sinterklaasjournaal vindt ze saai. En op de sociocratische school waar ze twee dagen in de week heen gaat, vieren ze het niet zo uitgebreid. Ivm mensen die zich er niet prettig bij voelen. Ze kijken een beetje aan hoe het leeft bij de kinderen en daar gaan ze dan in mee. Dus ook daar geen uitgebreide taferelen.

Ela. Dat klinkt erg gezellig.

Hier vieren we Sinterklaas met een nichtje. Die heeft ook twee kinderen. En dan komen de opa en oma’s. Erg zin in al.

Dat klinkt als een hele fijne traditie Ela

Klinkt heel sinterklazig vind ik, Ela! Gezelligheid en verrassingen. <3

Maar die mensen die zich er niet prettig bij voelen, wasr zit dat m in? (Nieuwsgierig)

quote:

Op donderdag 15 november 2018 20:29 schreef Roomsnoes het volgende:
Klinkt heel sinterklazig vind ik, Ela! Gezelligheid en verrassingen. <3

Maar die mensen die zich er niet prettig bij voelen, wasr zit dat m in? (Nieuwsgierig)

Bijvoorbeeld een Surinaamse mevrouw, die voelt zich niet fijn bij het zwarte Pieten gedeelte en dat heeft wel een grote stempel op het hele Sintfeest gedrukt voor haar. En er zijn anderen die dat goed begrijpen (bijv. een lesbische vrouw die goed snapt hoe dat kan voelen en het ook belangrijk vindt dat mensen zichzelf kunnen zijn). En nog een kindje dat zo teleurgesteld was in dat Sinterklaas niet bestond dat ie niets wil weten van het hele feestje sindsdien. En een meisje dat uit Engeland komt en het feest ook eigenlijk niet echt kent. Etc.

Het is dus een mengelmoes van van alles, en opgeteld maakt het dat ze nu hebben besloten om het eerst een beetje aan te kijken en te volgen. Het is ook pas het eerste schooljaar dat deze school bestaat, dus er zijn ook nog geen tradities gemaakt en het is nog maar een klein groepje kinderen nu. Er is dus ook nog ruimte om het wat losser te laten en een beetje te zoeken naar wat werkt. En waar iedereen zich dan ook wel goed bij voelt.

Zo is er ook het bewustzijn dat kinderen die van andere scholen komen juist meer gewend zijn, een uitbundiger feest, en dat het dan ook gek is om opeens een heel klein minimalistisch feestje te vieren als je dan op deze school komt. Dus daar ergens een middenweg in zoeken. Ben benieuwd hoe het uitpakt. Maar voor ons is het niet zo ernstig dat het wat milder gevierd wordt.

We gaan zelf trouwens wel naar de intocht (brrrrrr, niet te lang, koud), want die boot komt hier aan via zee en dat geeft toch wel echt een extra dimensie. Maar het leukst zijn dan natuurlijk de zakjes met kruidnootjes die worden uitgedeeld. Haha En zelf thuis kruidnootjes bakken uiteraard en warme chocolademelk als we weer terug komen.

Ben ook benieuwd hoe veel ze mee gaat krijgen via de buurtkindjes waar toch regelmatig mee gespeeld wordt en waarbij het wellicht wat meer leeft allemaal. Al heb ik het vermoeden dat m'n dochter nooit zo bezig is met wat die andere kindjes bezighoudt. Ze onthoudt zelfs meestal de namen niet eens...