En tyfusonbeleefd
Toen ik op de trein stapte straks: trein komt aan op perron, ik loop naar deur, ga netjes zo staan dat mensen uit kunnen stappen. Komt er zo'n muts van een jaar of 60 met haar vent aan die aanstalten maakt om nog voor mij te gaan staan. Ik blokkeer haar een beetje (gewoon even stapje opzij in haar loop), ze mompelt iets. Deuren open, mensen stappen uit, komt er een gezinnetje met kleine kinderen en de kinderen treuzelen wat met uitstappen zoals kinderen dat nou eenmaal doen. Vader zegt:"Kom jongens, doorlopen zodat de andere mensen in kunnen stappen.". Valt dat mens ineens uit:"JA INDERDAAD, WIJ WILLEN ONDERHAND DIE TREIN WEL EENS IN!".
Was echt geen enkele aanleiding toe, was niet druk, trein stond niet op punt van vertrekken (hell, hij was er net) maar gewoon het feit dat mevrouw niet helemaal vooraan bij de deur kon staan om als eerste in te stappen en heel even moest wachten om in te kunnen stappen was blijkbaar al genoeg om mad te worden
Zag er verder als een heel normaal mens uit ook. Geen tokkie, geen natsjaak maar blijkbaar toch op eoa manier er van overtuigd dat zij het recht had om ongehinderd door wie of wat dan ook meteen in te kunnen stappen
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."