R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vroeg me af hoeveel mensen hier nog meer geen enkele vorm van een liefdesleven hebben.
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Het is voor mij niet een halsbrekende zaak. Soms sta ik er een paar minuten wat langer bij stil, maar in het dagelijks leven is het voor mij heel normaal en ben ik er aan gewend. Maar eigenlijk is het volgens mij best wel uitzonderlijk.
Ik date eigenlijk nooit. WhatsApp nooit, Facebook nooit, met vrouwen. Laat staan dat ik met een vrouw zoen, slaap, seks heb. Helemaal niets van dat alles. En niet omdat ik Shrek ben, maar tja, ik weet eigenlijk niet waarom. Op de 1 of andere manier gebeuren dat soort dingen gewoon niet in mijn leven. Ik neem geen initiatief, vrouwen nemen geen initiatief. Heel soms hoor ik links of rechts wel eens in de wandelgangen dat een bepaalde vrouw mij interessant vindt, of vind ik zelf een bepaalde vrouw interessant, maar zowel van de kant van de desbetreffende vrouw als van mij, blijft het daar bij.
Ik val wel op vrouwen, een porno'tje op zijn tijd vind ik wel geil, maar als de druk vervolgens weer van de ketel is, mis ik het ook helemaal niet om seks te hebben ofzo. Sterker nog : Als de geiligheid weer weg is, ben ik eigenlijk wel blij dat ik gewoon lekker alleen in mijn eigen bed lig, mezelf om kan draaien en kan gaan slapen zonder rekening met iemand te hoeven houden.
Wie nog meer?
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Het is voor mij niet een halsbrekende zaak. Soms sta ik er een paar minuten wat langer bij stil, maar in het dagelijks leven is het voor mij heel normaal en ben ik er aan gewend. Maar eigenlijk is het volgens mij best wel uitzonderlijk.
Ik date eigenlijk nooit. WhatsApp nooit, Facebook nooit, met vrouwen. Laat staan dat ik met een vrouw zoen, slaap, seks heb. Helemaal niets van dat alles. En niet omdat ik Shrek ben, maar tja, ik weet eigenlijk niet waarom. Op de 1 of andere manier gebeuren dat soort dingen gewoon niet in mijn leven. Ik neem geen initiatief, vrouwen nemen geen initiatief. Heel soms hoor ik links of rechts wel eens in de wandelgangen dat een bepaalde vrouw mij interessant vindt, of vind ik zelf een bepaalde vrouw interessant, maar zowel van de kant van de desbetreffende vrouw als van mij, blijft het daar bij.
Ik val wel op vrouwen, een porno'tje op zijn tijd vind ik wel geil, maar als de druk vervolgens weer van de ketel is, mis ik het ook helemaal niet om seks te hebben ofzo. Sterker nog : Als de geiligheid weer weg is, ben ik eigenlijk wel blij dat ik gewoon lekker alleen in mijn eigen bed lig, mezelf om kan draaien en kan gaan slapen zonder rekening met iemand te hoeven houden.
Wie nog meer?
Denk het ook inderdaadquote:Op vrijdag 12 oktober 2018 16:16 schreef -mosrednA het volgende:
Gevalletje niet weten wat je mist denk ik.
Wel ooit een relatie gehad trouwens, was toen 19 (nu 11 jaar later). Vond het héél kut toen het uit ging, maar was na 2 maanden aan de nieuwe situatie gewend en nu lijkt het een ver van mijn bed show : relaties, daten, vrouwen enzo.
Ik moet zeggen dat ik het wel heel erg herken hoor, ook een lange tijd gehad wat jij beschrijft. Maar toen ineens was daar een jongedame die me er na een paar weken aan herinnerde hoe lekker het is om 's ochtends vroeg wakker te worden in een gedeeld bed.quote:Op vrijdag 12 oktober 2018 16:17 schreef Ruislip het volgende:
[..]
Denk het ook inderdaad
Wel ooit een relatie gehad trouwens, was toen 19 (nu 11 jaar later). Vond het héél kut toen het uit ging, maar was na 2 maanden aan de nieuwe situatie gewend en nu lijkt het een ver van mijn bed show : relaties, daten, vrouwen enzo.
Nu het weer uit is sinds een paar weken kan ik juist de andere kant weer heel erg waarderen. Ik zou zeggen geniet ervan, maar kijk niet weg voor opties die je tegen het lijf lopen
Zo heb ik ook jarenlang geleefd, was eigenlijk wel lekker. Ik was absoluut een versierde of zo.
Tot ik op een dag een toch wel erg leuke vrouw tegen kwam, waar ik vrij snel mee ging daten. Na jaren gaat dat nog steeds goed en eigenlijk is dit ook wel erg lekker.
Totdat ik haar ontmoette had ik ook maar 2 andere, korte, relaties gehad en ik was toen toch al 28.
Tot ik op een dag een toch wel erg leuke vrouw tegen kwam, waar ik vrij snel mee ging daten. Na jaren gaat dat nog steeds goed en eigenlijk is dit ook wel erg lekker.
Totdat ik haar ontmoette had ik ook maar 2 andere, korte, relaties gehad en ik was toen toch al 28.
Op de 1 of andere manier kan ik me ook totaal niet voorstellen dat er binnen afzienbare tijd een dame mijn leven binnen wandelt.quote:Op vrijdag 12 oktober 2018 16:24 schreef -mosrednA het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik het wel heel erg herken hoor, ook een lange tijd gehad wat jij beschrijft. Maar toen ineens was daar een jongedame die me er na een paar weken aan herinnerde hoe lekker het is om 's ochtends vroeg wakker te worden in een gedeeld bed.
Nu het weer uit is sinds een paar weken kan ik juist de andere kant weer heel erg waarderen. Ik zou zeggen geniet ervan, maar kijk niet weg voor opties die je tegen het lijf lopen
Heb in kroegen enzo best wel wat 'sjans', maar ben niet heel makkelijk benaderbaar heb ik het idee. Vandaar dat ik dus ook niet iemand ben die ''zomaar'' even iemand tegen komt.
Weet eigenlijk ook niet of ik het nu hoop of niet. Wat je zegt klopt wel : je weet niet (meer) wat je mist. Destijds was het wel leuk om een relatie te hebben, en moest ik er niet aan denken om single te zijn. Kon me daar toen ook niks meer bij voorstellen.
Nu is het andersom.
Als je opzoek bent naar liefde dan vind je er geen één. Zodra je stopt met zoeken en wegloopt struikel je eroverheen.quote:
[..]
Op de 1 of andere manier kan ik me ook totaal niet voorstellen dat er binnen afzienbare tijd een dame mijn leven binnen wandelt.
Heb in kroegen enzo best wel wat 'sjans', maar ben niet heel makkelijk benaderbaar heb ik het idee. Vandaar dat ik dus ook niet iemand ben die ''zomaar'' even iemand tegen komt.
Weet eigenlijk ook niet of ik het nu hoop of niet. Wat je zegt klopt wel : je weet niet (meer) wat je mist. Destijds was het wel leuk om een relatie te hebben, en moest ik er niet aan denken om single te zijn. Kon me daar toen ook niks meer bij voorstellen.
quote:
[..]
Als je opzoek bent naar liefde dan vind je er geen één. Zodra je stopt met zoeken en wegloopt struikel je eroverheen.
#KICKOUTZP
Veel passiever dan ik op dit vlak (''zoeken'') naar een partner, bestaat bijna niet. Maargoed maakt niet uit, bedoelde met dit topic ook niet echt van ''hoe krijg ik mijn liefdesleven uit het slop?''quote:
[..]
Als je opzoek bent naar liefde dan vind je er geen één. Zodra je stopt met zoeken en wegloopt struikel je eroverheen.
Maar was meer benieuwd of meer mensen dit hebben. In mijn eigen belevingswereld ken ik volgens mij niemand die écht nooit neukt, date, scharrelt, etc.
Maar loop je er ook voor weg dan? Of dat niet?quote:
[..]
Veel passiever dan ik op dit vlak (''zoeken'') naar een partner, bestaat bijna niet. Maargoed maakt niet uit, bedoelde met dit topic ook niet echt van ''hoe krijg ik mijn liefdesleven uit het slop?''
Maar was meer benieuwd of meer mensen dit hebben. In mijn eigen belevingswereld ken ik volgens mij niemand die écht nooit neukt, date, scharrelt, etc.
No offence, maar wat een ontzettende onzin.quote:
Als je opzoek bent naar liefde dan vind je er geen één. Zodra je stopt met zoeken en wegloopt struikel je eroverheen.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
verkering op je 19 is ook niet te vergelijken met het hebben van een serieuze partner en dingen als je leven met iemand delenquote:
[..]
Denk het ook inderdaad
Wel ooit een relatie gehad trouwens, was toen 19 (nu 11 jaar later). Vond het héél kut toen het uit ging, maar was na 2 maanden aan de nieuwe situatie gewend en nu lijkt het een ver van mijn bed show : relaties, daten, vrouwen enzo.
Moet je ook niet te letterlijk nemen das meer een tegeltjes tekst voor in de badkamerquote:
[..]
No offence, maar wat een ontzettende onzin.
Ik zwaai naar dieren.
Natuurlijk klopt het niet altijd en voor iedereen, maar als ik om me heen kijk zie ik het gros van de mensen zo in een relatie vallen.quote:
[..]
No offence, maar wat een ontzettende onzin.
Kan natuurlijk ook heel erg afhangen van de omgeving waar ik me in bevind
@edit wat geerd zegt ook idd
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 12-10-2018 16:54:22 ]
Oh dat ontken ik ook niet.quote:
[..]
verkering op je 19 is ook niet te vergelijken met het hebben van een serieuze partner en dingen als je leven met iemand delen
Nee hoor, er gebeurt gewoon niks...quote:
[..]
Maar loop je er ook voor weg dan? Of dat niet?
Edit : Kan af en toe ook mijzelf verwonderen over waar mensen toch altijd een relatie vandaan halen. Daarbij verbaast het me vooral dat ook hele introverte mensen toch vaak een relatie/date hebben.
Zo'n gast die ik ken gaat alleen maar met zijn broertje om. Verder geen vriendengroep, geen sociaal leven, geen (team) sport. Dan gaat het uit met zijn relatie, maar regelt hij binnen een paar maanden toch weer een nieuwe (met wie hij nu ook alweer ruim 4 jaar loopt)
Bedoel daar niets mee, maar vind dat wel knap/opvallend : dat die mensen in het normale dagelijks leven bijna anti-sociaal zijn, zelden onder de vrouwen zijn in het uitgaansleven, maar als dan ineens die behoefte voor een (nieuwe) relatie ontstaat, regelen ze het wel binnen no time of loopt er wel weer van links of rechts meteen weer iemand nieuws hun leven in.
Er gebeurt inderdaad sowieso niets als je een actie onderneemt nee.quote:
[..]
Nee hoor, er gebeurt gewoon niks...
De vraag is; kun je je herinneren spijt te hebben gehad van gelegenheden waarbij je geen actie hebt ondernomen?
Zoja, dan is er werk aan de winkel
Zonee, dan is het achterover leunen tot er zich een moment voordoet dat elke vezel in je lichaam schreeuwt om op te staan.
Je bent verder niet bang "om af te gaan" ofzo?
Hoelang duurt zoietsquote:
[..]
Er gebeurt inderdaad sowieso niets als je een actie onderneemt nee.
De vraag is; kun je je herinneren spijt te hebben gehad van gelegenheden waarbij je geen actie hebt ondernomen?
Zoja, dan is er werk aan de winkel
Zonee, dan is het achterover leunen tot er zich een moment voordoet dat elke vezel in je lichaam schreeuwt om op te staan.
Je bent verder niet bang "om af te gaan" ofzo?
Ik zwaai naar dieren.
Net zo lang tot jij je standaarden laag genoeg hebt bijgesteldquote:
Nee serieus geen idee natuurlijj
Wat is af gaan?quote:
Je bent verder niet bang "om af te gaan" ofzo?
Moet toegeven dat ik best gevoelig ben voor de mening van anderen en dat ik ook graag aan het ideale plaatje wil voldoen of in ieder geval niet iemand wil zijn waar op wordt ''neergekeken''.
Gelukkig heb ik wel het idee dat dit anno 2018 veel minder het geval is voor (eeuwige) singles dan voorheen. Het is zeker niet raar meer ofzo (ben 29).
Maar op sommige momenten heb ik er idd wel last van. Mijn 5 meest hechte vrienden hebben allemaal een relatie. Spreken ca. 1 x per maand af, en als je dan al die verhalen hoort van hen. Het is misschien niet allemaal ideaal een relatie, maar je ''hoort'' toch bij iemand, je geeft je leven wel wat meer kleur, inrichting, wending. Je bent belangrijk voor iemand.
Dat vind ik toch wel waardevol. Ik ben nu voor niemand echt belangrijk. Als ik een week op vakantie wil naar Bukarest, kan dat zonder dat iemand zich afvraagt waar ik ben en zonder dat het iemand echt boeit
Zal er geen traan om laten, maar weet nog wel uit die korte relatie op mijn 19e hoe dat voelde als je haar met ''trots'' voorstelde ergens, zo van : deze hoort bij mij. Dat zou ik nog wel eens opnieuw willen ervaren.
Je gaat op vakantie voor jezelf he niet om op fb te laten zien kijk eens hoe mooi leven ik hebquote:
[..]
Wat is af gaan?
Moet toegeven dat ik best gevoelig ben voor de mening van anderen en dat ik ook graag aan het ideale plaatje wil voldoen of in ieder geval niet iemand wil zijn waar op wordt ''neergekeken''.
Gelukkig heb ik wel het idee dat dit anno 2018 veel minder het geval is voor (eeuwige) singles dan voorheen. Het is zeker niet raar meer ofzo (ben 29).
Maar op sommige momenten heb ik er idd wel last van. Mijn 5 meest hechte vrienden hebben allemaal een relatie. Spreken ca. 1 x per maand af, en als je dan al die verhalen hoort van hen. Het is misschien niet allemaal ideaal een relatie, maar je ''hoort'' toch bij iemand, je geeft je leven wel wat meer kleur, inrichting, wending. Je bent belangrijk voor iemand.
Dat vind ik toch wel waardevol. Ik ben nu voor niemand echt belangrijk. Als ik een week op vakantie wil naar Bukarest, kan dat zonder dat iemand zich afvraagt waar ik ben en zonder dat het iemand echt boeit
Dat zou ik nog wel eens opnieuw willen ervaren.
Ik zwaai naar dieren.
Afgaan in de zin van dat je op een meisje afstapt met de gedachte daarmee de avond te spenderen, maar dat ze je afwijst. Hierdoor je kut gaat voelen waardoor de eerstvolgende keer de drempel groter is om deze stap te zetten en het daarom niet meer wil doen.
Het is geen onzin, het betekent alleen niet dat je je op je zolderkamer moet afzonderen tot iemand je eindelijk komt verlossen. Dan kun je inderdaad eeuwig wachten.quote:
[..]
No offence, maar wat een ontzettende onzin.
Dat is natuurlijk altijd belangrijk om te beseffen, dat het uiteindelijk om jezelf gaat en je eigen geluk. Maar ik denk dat er weinig mensen zijn die het echt totaal niet boeit hoe anderen over hen denken of wat hun maatschappelijke status is.quote:
[..]
Je gaat op vakantie voor jezelf he niet om op fb te laten zien kijk eens hoe mooi leven ik heb
Wil daarmee niet zeggen dat je dus bepaalde keuzes ''voor de bühne'' moet gaan maken, maar ik denk dat het menselijk is om daar bij stil te staan soms en om het je toch wel in zekere zin aan te trekken. Als je het (zoals ik) ook weer kunt loslaten, is het niet ongezond, lijkt me.
En wat dat betreft blijft het heel dubbel, en ik denk dat de eerste opmerking van -mosrednA in dit topic de spijker op zijn kop slaat : je weet niet wat je mist, als je het niet hebt. In het dagelijks leven ben ik zeker niet ongelukkig en ben ik er ook weinig mee bezig (liefde, vrouwen, relaties etc.). Natuurlijk, nu schrijf ik er een heel topic over, maar dat komt meer voort uit een uitzondering waarin ik er wél bij stil sta en over nadenk. Maar als dit topic straks weer in de luwte terecht is gekomen, ga ik ook gewoon weer door met mijn leven en kabbelt het rustig weer maanden zo niet jaren op dezelfde manier voort.
In die periode zit ik echt niet in een dal, voel ik me niet ongelukkig en vermaak ik me prima, maar op de achtergrond speelt wel het besef dat er ''iets'' mist. Niet alleen om mijzelf richting anderen als succesvol te presenteren, maar ook puur voor mijzelf.
Een maand geleden had ik een uitje van mijn oude werk, en op de weg terug van het restaurant waar we aten, zat een vrouwelijke ex collega bij mij achterop. Ik weet wel dat ze een beetje een oogje op mij heeft. Ik vind haar niet per se op die manier interessant, maar ze deed tijdens het achterop zitten wel haar handen op mijn middel, en ging daarbij ook iets 'verder' dan een gewone vriend ofzo zou doen.
Dat was wel zo'n momentje waarop ik na tijden weer eens besefte : oja, dus zo voelde dat inderdaad ookalweer als een vrouw je iets 'intiemer' aanraakt. Is lastig te omschrijven, maar is toch een bepaald gevoel/warmte dat je daarvan krijgt dat je normaal gesproken eigenlijk nooit hebt. Dat miste ik toen wel even
[ Bericht 43% gewijzigd door Ruislip op 13-10-2018 01:04:57 ]
Ooh op die manier, dan begreep ik het inderdaad totaal verkeerd.quote:
Afgaan in de zin van dat je op een meisje afstapt met de gedachte daarmee de avond te spenderen, maar dat ze je afwijst. Hierdoor je kut gaat voelen waardoor de eerstvolgende keer de drempel groter is om deze stap te zetten en het daarom niet meer wil doen.
Ik ben daar best bang voor ja. Niet dat ze uiteindelijk mij afwijst, maar ik ben sowieso nogal verlegen. Eigenlijk raar, want dit is in de afgelopen 5-8 jaar zo gegroeid. Toen ik 19-23 was (en bijna elk weekend maar ook regelmatig doordeweeks) nog uit ging, stapte ik veel makkelijker op vrouwen af.
Het gaat me nu niet echt natuurlijk meer af ofzo, ben te geforceerd en word daardoor een beetje awkward in mijn vragen die ik stel en de antwoorden die ik geef. Gesprekken zijn daardoor niet meer echt los en voor het vermaak, maar draaien al gauw uit op wederzijds ongemak en het voorkomen van stiltes.
Er is tenminste nog aan je gevoeld ...quote:
[..]
Dat is natuurlijk altijd belangrijk om te beseffen, dat het uiteindelijk om jezelf gaat en je eigen geluk. Maar ik denk dat er weinig mensen zijn die het echt totaal niet boeit hoe anderen over hen denken of wat hun maatschappelijke status is.
Wil daarmee niet zeggen dat je dus bepaalde keuzes ''voor de bühne'' moet gaan maken, maar ik denk dat het menselijk is om daar bij stil te staan soms en om het je toch wel in zekere zin aan te trekken. Als je het (zoals ik) ook weer kunt loslaten, is het niet ongezond, lijkt me.
En wat dat betreft blijft het heel dubbel, en ik denk dat de eerste opmerking van -mosrednA in dit topic de spijker op zijn kop slaat : je weet niet wat je mist, als je het niet hebt. In het dagelijks leven ben ik zeker niet ongelukkig en ben ik er ook weinig mee bezig (liefde, vrouwen, relaties etc.). Natuurlijk, nu schrijf ik er een heel topic over, maar dat komt meer voort uit een uitzondering waarin ik er wél bij stil sta en over nadenk. Maar als dit topic straks weer in de luwte terecht is gekomen, ga ik ook gewoon weer door met mijn leven en kabbelt het rustig weer maanden zo niet jaren op dezelfde manier voort.
In die periode zit ik echt niet in een dal, voel ik me niet ongelukkig en vermaak ik me prima, maar op de achtergrond speelt wel het besef dat er ''iets'' mist. Niet alleen om mijzelf richting anderen als succesvol te presenteren, maar ook puur voor mijzelf.
Een maand geleden had ik een uitje van mijn oude werk, en op de weg terug van het restaurant waar we aten, zat een vrouwelijke ex collega bij mij achterop. Ik weet wel dat ze een beetje een oogje op mij heeft. Ik vind haar niet per se op die manier interessant, maar ze deed tijdens het achterop zitten wel haar handen op mijn middel, en ging daarbij ook iets 'verder' dan een gewone vriend ofzo zou doen.
Dat was wel zo'n momentje waarop ik na tijden weer eens besefte : oja, dus zo voelde dat inderdaad ookalweer als een vrouw je iets 'intiemer' aanraakt. Is lastig te omschrijven, maar is toch een bepaald gevoel/warmte dat je daarvan krijgt dat je normaal gesproken eigenlijk nooit hebt. Dat miste ik toen wel even
Ik zwaai naar dieren.
Dat soort momenten heb ik dus af en toe. Op de momenten dat je het niet verwacht ontmoet je iemand waar het mee klikt. Op het moment zelf heb ik het met mijn schele hersens niet door, maar achteraf denk ik dan van: "had ik maar dit of dit gedaan if gezegd", maar dan is het moment dus al lang en breed voorbij.quote:
[..]
Er gebeurt inderdaad sowieso niets als je een actie onderneemt nee.
De vraag is; kun je je herinneren spijt te hebben gehad van gelegenheden waarbij je geen actie hebt ondernomen?
Zoja, dan is er werk aan de winkel
Zonee, dan is het achterover leunen tot er zich een moment voordoet dat elke vezel in je lichaam schreeuwt om op te staan.
Je bent verder niet bang "om af te gaan" ofzo?
Ben nu 30, laatste 'relatie'(voor zover je dat kan noemen) 9 jaar geleden. Sindsdien wel gesproken met een aantal dames maar verder dan dat kwam het niet. Sinds een jaar of 3 wat afstand genomen aangezien ik er niet meer op reken dat ik vrouw, kindje etc zal hebben. In mijn omgeving zijn alleen maar dames die getrouwd, kindjes hebben. Verder druk met werk en 4 vrienden die ik via de app groep spreek maar daar blijft het bij. Heeft ook met hun sociale leven te maken. Ik heb de hoop opgegeven en vul de leegte met (over)werken. Draagt wel bij aan mijn ontwikkeling maar ik zou zeggen: als je kansen hebt ga er dan voor.quote:
Ik vroeg me af hoeveel mensen hier nog meer geen enkele vorm van een liefdesleven hebben.
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Het is voor mij niet een halsbrekende zaak. Soms sta ik er een paar minuten wat langer bij stil, maar in het dagelijks leven is het voor mij heel normaal en ben ik er aan gewend. Maar eigenlijk is het volgens mij best wel uitzonderlijk.
Ik date eigenlijk nooit. WhatsApp nooit, Facebook nooit, met vrouwen. Laat staan dat ik met een vrouw zoen, slaap, seks heb. Helemaal niets van dat alles. En niet omdat ik Shrek ben, maar tja, ik weet eigenlijk niet waarom. Op de 1 of andere manier gebeuren dat soort dingen gewoon niet in mijn leven. Ik neem geen initiatief, vrouwen nemen geen initiatief. Heel soms hoor ik links of rechts wel eens in de wandelgangen dat een bepaalde vrouw mij interessant vindt, of vind ik zelf een bepaalde vrouw interessant, maar zowel van de kant van de desbetreffende vrouw als van mij, blijft het daar bij.
Ik val wel op vrouwen, een porno'tje op zijn tijd vind ik wel geil, maar als de druk vervolgens weer van de ketel is, mis ik het ook helemaal niet om seks te hebben ofzo. Sterker nog : Als de geiligheid weer weg is, ben ik eigenlijk wel blij dat ik gewoon lekker alleen in mijn eigen bed lig, mezelf om kan draaien en kan gaan slapen zonder rekening met iemand te hoeven houden.
Wie nog meer?
Is 30 niet wat jong om een eventuele gezinswens overboord te gooien?quote:
[..]
Ben nu 30, laatste 'relatie'(voor zover je dat kan noemen) 9 jaar geleden. Sindsdien wel gesproken met een aantal dames maar verder dan dat kwam het niet. Sinds een jaar of 3 wat afstand genomen aangezien ik er niet meer op reken dat ik vrouw, kindje etc zal hebben. In mijn omgeving zijn alleen maar dames die getrouwd, kindjes hebben. Verder druk met werk en 4 vrienden die ik via de app groep spreek maar daar blijft het bij. Heeft ook met hun sociale leven te maken. Ik heb de hoop opgegeven en vul de leegte met (over)werken. Draagt wel bij aan mijn ontwikkeling maar ik zou zeggen: als je kansen hebt ga er dan voor.
Krap 1 jaar (geloof 10 maanden o.i.d. )quote:
Hoe lang heeft de relatie die je had geduurd?
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gekquote:
[..]
Is 30 niet wat jong om een eventuele gezinswens overboord te gooien?
Er bestaat natuurlijk ook een wereld buiten jouw omgevingquote:
[..]
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gek
Maar.. datgene waar jij naar verlangt kunnen toch ook je ouders, familie en vrienden bieden?quote:
[..]
Wat is af gaan?
Moet toegeven dat ik best gevoelig ben voor de mening van anderen en dat ik ook graag aan het ideale plaatje wil voldoen of in ieder geval niet iemand wil zijn waar op wordt ''neergekeken''.
Gelukkig heb ik wel het idee dat dit anno 2018 veel minder het geval is voor (eeuwige) singles dan voorheen. Het is zeker niet raar meer ofzo (ben 29).
Maar op sommige momenten heb ik er idd wel last van. Mijn 5 meest hechte vrienden hebben allemaal een relatie. Spreken ca. 1 x per maand af, en als je dan al die verhalen hoort van hen. Het is misschien niet allemaal ideaal een relatie, maar je ''hoort'' toch bij iemand, je geeft je leven wel wat meer kleur, inrichting, wending. Je bent belangrijk voor iemand.
Dat vind ik toch wel waardevol. Ik ben nu voor niemand echt belangrijk. Als ik een week op vakantie wil naar Bukarest, kan dat zonder dat iemand zich afvraagt waar ik ben en zonder dat het iemand echt boeit
Dat zou ik nog wel eens opnieuw willen ervaren.
Ik ben ook single, maar ik weet dat ik altijd heel waardevol en belangrijk zal zijn voor mijn familie en ook waardevol (maar minder natuurlijk) voor een aantal vrienden.
Als je nou zei dat je verlangde naar romantiek en seks of naar een huisje boompje beestje had
Ik het wel begrepen ja. Dat zijn dingen die je niet uit andere “bronnen” zoals familie of vrienden kunt halen.
Ja, maar dat is toch niet hetzelfde? Mijn zus en ik houden op een andere manier van elkaar dan dat we van onze vriendjes houden. Het is allebei heel waardevol, maar niet te vergelijken. Het voelt anders.quote:
[..]
Maar.. datgene waar jij naar verlangt kunnen toch ook je ouders, familie en vrienden bieden?
Ik ben ook single, maar ik weet dat ik altijd heel waardevol en belangrijk zal zijn voor mijn familie en ook waardevol (maar minder natuurlijk) voor een aantal vrienden.
Als je nou zei dat je verlangde naar romantiek en seks of naar een huisje boompje beestje had
Ik het wel begrepen ja. Dat zijn dingen die je niet uit andere “bronnen” zoals familie of vrienden kunt halen.
Dat is niet lang, maar een relatie op je 19e is echt wat anders dan een relatie rond je 30e.quote:
[..]
Krap 1 jaar (geloof 10 maanden o.i.d. )
Zoals iemand hier al zei is er meer dan alleen je omgeving. Als je echt weer een relatie zou willen dan zou ik het juist daarbuiten gaan zoeken, bijvoorbeeld in (nieuwe) hobbies, waar je mensen met de zelfde interesses tegenkomt.quote:
[..]
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gek
Ik vind dat niet vergelijkbaar. Je ouders, familie en vrienden hebben (normaal gesproken) allemaal een andere ''nummer 1'' in de vorm van hun partner.quote:
[..]
Maar.. datgene waar jij naar verlangt kunnen toch ook je ouders, familie en vrienden bieden?
Ik ben ook single, maar ik weet dat ik altijd heel waardevol en belangrijk zal zijn voor mijn familie en ook waardevol (maar minder natuurlijk) voor een aantal vrienden.
Als je nou zei dat je verlangde naar romantiek en seks of naar een huisje boompje beestje had
Ik het wel begrepen ja. Dat zijn dingen die je niet uit andere “bronnen” zoals familie of vrienden kunt halen.
Dat is dan juist het prettige aan een partner, dat je echt iemand hebt met wie je samen ''door het leven trekt'' als het ware. Natuurlijk zijn ouders, familie, vrienden ook enorm belangrijk, maar het is i.m.o. niet plaatsvervangend aan een relatie.
Dat lijkt me ook, maar wat wil je daar precies mee zeggen dan?quote:
[..]
Dat is niet lang, maar een relatie op je 19e is echt wat anders dan een relatie rond je 30e.
Ja zo denk ik er ook wel eens over. Misschien wel graag iets willen, maar ook niet weten waar/hoe te beginnen.quote:
[..]
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Echter in mijn omgeving en al waar ik in zit is er geen kans omdat ze allemaal al bezet zijn e.d. Ik houd de deur wel op een kier maar houd mezelf niet voor de gek
Aan de andere kant denk ik ook vaak bij mezelf : Gast, dit gaat wel om iets redelijk essentieels in het leven : het vinden van een partner. Hoezo neem je dat zo niet-serieus en toon je er zo weinig inspanning/initiatief voor?
Want in jouw redenering blijf ik ook 'hangen' : Tja iedereen die ik leuk vind, is al bezet. En ik ontmoet weinig nieuwe vrouwen in het dagelijks leven. Dus houdt het maar op. Terwijl je natuurlijk best wat meer initiatief kunt nemen.
Dat de relatie van toen niet veel zegt over hoe een relatie nu is.quote:
[..]
Dat lijkt me ook, maar wat wil je daar precies mee zeggen dan?
Doe je dit eigenlijk voor jezelf of omdat het 'er bij' zou horen?quote:
[..]
Ja zo denk ik er ook wel eens over. Misschien wel graag iets willen, maar ook niet weten waar/hoe te beginnen.
Aan de andere kant denk ik ook vaak bij mezelf : Gast, dit gaat wel om iets redelijk essentieels in het leven : het vinden van een partner. Hoezo neem je dat zo niet-serieus en toon je er zo weinig inspanning/initiatief voor?
Want in jouw redenering blijf ik ook 'hangen' : Tja iedereen die ik leuk vind, is al bezet. En ik ontmoet weinig nieuwe vrouwen in het dagelijks leven. Dus houdt het maar op. Terwijl je natuurlijk best wat meer initiatief kunt nemen.
Want je hoeft natuurlijk geen partner als je liever alleen bent. Ook prima. Beter dan blijven hangen in een slechte relatie bijvoorbeeld. Het leven bestaat niet uit een lijstje dat je moet gaan afvinken ofzo. Trouwen en kinderen krijgen is evenmin een verplichting, dat is gewoon een keuze die je maakt. Net als het hebben van een relatie. Of bewust single zijn.
Ik ben heel graag alleen, al jaren alleen en heb me in die tijd ook prima vermaakt.quote:
[..]
Doe je dit eigenlijk voor jezelf of omdat het 'er bij' zou horen?
Want je hoeft natuurlijk geen partner als je liever alleen bent. Ook prima. Beter dan blijven hangen in een slechte relatie bijvoorbeeld. Het leven bestaat niet uit een lijstje dat je moet gaan afvinken ofzo. Trouwen en kinderen krijgen is evenmin een verplichting, dat is gewoon een keuze die je maakt. Net als het hebben van een relatie. Of bewust single zijn.
Maar ik merk nu wel dat ik het een beetje zat begin te worden en ook wel wat meer behoefte krijg aan genegenheid, settelen, etc.
Het is niet zo zeer om erbij te willen horen, maar ik denk ook omdat ik onderhand gewoon wel eens toe ben aan een nieuwe levensfase. Het alleen thuis komen, alleen eten, alleen een daginvulling maken, alleen (soms als er geen vrienden / familie beschikbaar is of als ik geen zin in hen heb) op pad gaan ergens naartoe, vakanties die altijd lastig of niet te plannen zijn, of je gaat in je eentje : Op een gegeven moment heb je dat (of ik tenminste) gewoon wel een keer gezien.
Natuurlijk is het lekker, lang leve de lol, vrijheid, ruimte. Maar ik moet er niet aan denken dat dit de komende 10 jaar zo door hobbelt als het de afgelopen 10 jaar heeft gedaan.
Voor mij spreekt het wel voor zich dat ik geen relatie aan ga die half aanvoelt. Het moet wel iemand zijn die echt in mijn straatje past. Daar wringt ook meteen de schoen, want er zijn er niet zoveel van.
Ik begrijp het. Het klinkt eerst alsof het niet vanuit jezelf kwam maar vanuit een behoefte om ergens bij te horen ofzo en dat lijkt me niet gezond. Maar als je dat zelf wilt snap ik het wel. Je hoeft natuurlijk ook niet gelijk de 'hoofdprijs' te scoren of iemand waarmee je de rest van je leven samen bent. Je zegt dat je vrienden al bezet zijn, maar hoe zit het met vrienden van vrienden? Mensen van een hobbyclub?quote:
[..]
Ik ben heel graag alleen, al jaren alleen en heb me in die tijd ook prima vermaakt.
Maar ik merk nu wel dat ik het een beetje zat begin te worden en ook wel wat meer behoefte krijg aan genegenheid, settelen, etc.
Het is niet zo zeer om erbij te willen horen, maar ik denk ook omdat ik onderhand gewoon wel eens toe ben aan een nieuwe levensfase. Het alleen thuis komen, alleen eten, alleen een daginvulling maken, alleen (soms als er geen vrienden / familie beschikbaar is of als ik geen zin in hen heb) op pad gaan ergens naartoe, vakanties die altijd lastig of niet te plannen zijn, of je gaat in je eentje : Op een gegeven moment heb je dat (of ik tenminste) gewoon wel een keer gezien.
Natuurlijk is het lekker, lang leve de lol, vrijheid, ruimte. Maar ik moet er niet aan denken dat dit de komende 10 jaar zo door hobbelt als het de afgelopen 10 jaar heeft gedaan.
Voor mij spreekt het wel voor zich dat ik geen relatie aan ga die half aanvoelt. Het moet wel iemand zijn die echt in mijn straatje past. Daar wringt ook meteen de schoen, want er zijn er niet zoveel van.
Totdat je 50 bent en niemand hebt. Je blijft niet eeuwig jong.quote:
Ik vroeg me af hoeveel mensen hier nog meer geen enkele vorm van een liefdesleven hebben.
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Het is voor mij niet een halsbrekende zaak. Soms sta ik er een paar minuten wat langer bij stil, maar in het dagelijks leven is het voor mij heel normaal en ben ik er aan gewend. Maar eigenlijk is het volgens mij best wel uitzonderlijk.
Ik date eigenlijk nooit. WhatsApp nooit, Facebook nooit, met vrouwen. Laat staan dat ik met een vrouw zoen, slaap, seks heb. Helemaal niets van dat alles. En niet omdat ik Shrek ben, maar tja, ik weet eigenlijk niet waarom. Op de 1 of andere manier gebeuren dat soort dingen gewoon niet in mijn leven. Ik neem geen initiatief, vrouwen nemen geen initiatief. Heel soms hoor ik links of rechts wel eens in de wandelgangen dat een bepaalde vrouw mij interessant vindt, of vind ik zelf een bepaalde vrouw interessant, maar zowel van de kant van de desbetreffende vrouw als van mij, blijft het daar bij.
Ik val wel op vrouwen, een porno'tje op zijn tijd vind ik wel geil, maar als de druk vervolgens weer van de ketel is, mis ik het ook helemaal niet om seks te hebben ofzo. Sterker nog : Als de geiligheid weer weg is, ben ik eigenlijk wel blij dat ik gewoon lekker alleen in mijn eigen bed lig, mezelf om kan draaien en kan gaan slapen zonder rekening met iemand te hoeven houden.
Wie nog meer?
Het heeft ook meer met mijn mindset te maken. Ik heb een leidinggevende positie en ben van mijzelf best direct in het scheiden van privé en werk. En ik doe genoeg buiten, maar veelal wel eenmans. Hoe fijn is het om een keer thuis te komen, samen gezellig op de bank en een filmpje kijken of iets leuks met iemand te doen.quote:
[..]
Ja zo denk ik er ook wel eens over. Misschien wel graag iets willen, maar ook niet weten waar/hoe te beginnen.
Aan de andere kant denk ik ook vaak bij mezelf : Gast, dit gaat wel om iets redelijk essentieels in het leven : het vinden van een partner. Hoezo neem je dat zo niet-serieus en toon je er zo weinig inspanning/initiatief voor?
Want in jouw redenering blijf ik ook 'hangen' : Tja iedereen die ik leuk vind, is al bezet. En ik ontmoet weinig nieuwe vrouwen in het dagelijks leven. Dus houdt het maar op. Terwijl je natuurlijk best wat meer initiatief kunt nemen.
Kop ik wel een treinquote:
[..]
Totdat je 50 bent en niemand hebt. Je blijft niet eeuwig jong.
Ik zwaai naar dieren.
*Raises hand*
Ik game en droom mijn leven weg, honger ik naar de liefde? Tuurlijk ben alleen te lui om er wat aan te doen...
Ik game en droom mijn leven weg, honger ik naar de liefde? Tuurlijk ben alleen te lui om er wat aan te doen...
Klopt. Dit mis ik nu ook het meeste, iemand die er onvoorwaardelijk voor je is.quote:
[..]
Ik vind dat niet vergelijkbaar. Je ouders, familie en vrienden hebben (normaal gesproken) allemaal een andere ''nummer 1'' in de vorm van hun partner.
Dat is dan juist het prettige aan een partner, dat je echt iemand hebt met wie je samen ''door het leven trekt'' als het ware. Natuurlijk zijn ouders, familie, vrienden ook enorm belangrijk, maar het is i.m.o. niet plaatsvervangend aan een relatie.
Dat kunnen ook familieleden zijn of vrienden, maar dat is toch anders.
Maar mijn ervaring van mijn relaties is het echt wel prettig dat er iemand op een andere manier er ALTIJD voor je is. Dat kan nooit op die manier worden ingevuld door familie of vrienden.
Ten eerste, voor je ouders ben je vaak wel nummer 1. Hun eigen kind is altijd nummer 1. Niet eens elkaar is het vaak (wat ook trouwens echt niet een probleem hoeft te zijn)quote:
[..]
Ik vind dat niet vergelijkbaar. Je ouders, familie en vrienden hebben (normaal gesproken) allemaal een andere ''nummer 1'' in de vorm van hun partner.
Dat is dan juist het prettige aan een partner, dat je echt iemand hebt met wie je samen ''door het leven trekt'' als het ware. Natuurlijk zijn ouders, familie, vrienden ook enorm belangrijk, maar het is i.m.o. niet plaatsvervangend aan een relatie.
En ik vrees toch dat je er veel te romantische ideeën op nahoudt aan de hand van wat je hierboven schrijft. En nee ik ben over het algemeen niet tegen “relaties” en ja relaties kunnen leuk zijn.. maar ik merk dat veel mensen het emotionele gedeelte nogal overschatten. Dat altijd elkaars nummer 1 zijn, dat zou je echt uit je hoofd moeten halen. Je bent namelijk niet -altijd- nummer 1 voor je partner. En dat is maar goed ook, want je zou het niet eens moeten willen om altijd maar nummer 1 te zijn bij je partner. Been there. Ik had ook veel te romantische gedachten.
Ja daarom is het uitgegaan met je relaties? Als jij altijd nummer 1 was geweest voor hen en andersom was het überhaupt nooit uitgegaan toch?quote:
[..]
Klopt. Dit mis ik nu ook het meeste, iemand die er onvoorwaardelijk voor je is.
Dat kunnen ook familieleden zijn of vrienden, maar dat is toch anders.
Maar mijn ervaring van mijn relaties is het echt wel prettig dat er iemand op een andere manier er ALTIJD voor je is. Dat kan nooit op die manier worden ingevuld door familie of vrienden.
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Ik zwaai naar dieren.
Het kan om meerdere redenen uitgaan natuurlijk.. bijv ook om een kinderwens..quote:
[..]
Ja daarom is het uitgegaan met je relaties? Als jij altijd nummer 1 was geweest voor hen en andersom was het überhaupt nooit uitgegaan toch?
Ja dan is die kinderwens dus belangrijker dan je partner en staat je partner dus niet altijd op nummer 1.quote:
[..]
Het kan om meerdere redenen uitgaan natuurlijk.. bijv ook om een kinderwens..
Terwijl jij zegt “ja een relatie is anders dan je vrienden of familie want bij een relatie sta je ALTIJD op nummer 1 bij de ander”
Nee dat is dus niet zo. En dat geeft dus ook niet. Maar je familie of een gemiddelde moeder zou je nooit om zo’n reden verlaten. Wiens band is dan meer diepgevend? Wie houdt dan het meest (oprecht) van je? Juist.
En als die vrouw ook niet zo veel ervaring heeft met relaties? Die vrouwen zijn er wel hoor. Niet makkelijk te vinden misschien maar ze zijn er heus.quote:
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Een relatie met een partner is dan ook echt iets anders dan de relatie met een familielid of je ouders. Kinderen heb je met je partner, niet met je ouders. Een kinderwens is ook wel iets waar je geen compromis in kan sluiten als het voor beiden anders is. Het is geen kinderen of wel kinderen, niet iets er tussenin. Zijn natuurlijk ook gewoon hormonen die daar mee spelen, waardoor de kinderwens zo sterk kan worden dat die belangrijker wordt dan het leven met de partner. Maar dat zal sowieso wel veranderen als er een kind is, dan staat de partner misschien ook niet meer in alle gevallen op 1.quote:
[..]
Ja dan is die kinderwens dus belangrijker dan je partner en staat je partner dus niet altijd op nummer 1.
Terwijl jij zegt “ja een relatie is anders dan je vrienden of familie want bij een relatie sta je ALTIJD op nummer 1 bij de ander”
Nee dat is dus niet zo. En dat geeft dus ook niet. Maar je familie of een gemiddelde moeder zou je nooit om zo’n reden verlaten. Wiens band is dan meer diepgevend? Wie houdt dan het meest (oprecht) van je? Juist.
Om die te vinden moet je als man ook wel op zoek...en de man die op die leeftijd nog op 0 staat gaat die dame niet snel vinden..quote:
[..]
En als die vrouw ook niet zo veel ervaring heeft met relaties? Die vrouwen zijn er wel hoor. Niet makkelijk te vinden misschien maar ze zijn er heus.
Ik zwaai naar dieren.
De vraag is natuurlijk hoe relevant het gebrek aan ervaring is. Misschien is die man gewoon nooit iemand tegengekomen of heeft er nooit actie in ondernomen eerder. Wil niet zeggen dat er iets mis met hem is.quote:
[..]
Om die te vinden moet je als man ook wel op zoek...en de man die op die leeftijd nog op 0 staat gaat die dame niet snel vinden..
Nee, maar als je dan als gescheiden vrouw (hoeft niet perse) of wat langere relaties hebt gehad...kijk je wel even verder denk ik, ik bedoel dat stadium van al die eerste dingen is zei wel een keer voorbijquote:
[..]
De vraag is natuurlijk hoe relevant het gebrek aan ervaring is. Misschien is die man gewoon nooit iemand tegengekomen of heeft er nooit actie in ondernomen eerder. Wil niet zeggen dat er iets mis met hem is.
Ik zwaai naar dieren.
Uiteindelijk niet nee. Tijdens de relatie wel natuurlijk.quote:
[..]
Ja dan is die kinderwens dus belangrijker dan je partner en staat je partner dus niet altijd op nummer 1.
Terwijl jij zegt “ja een relatie is anders dan je vrienden of familie want bij een relatie sta je ALTIJD op nummer 1 bij de ander”
Nee dat is dus niet zo. En dat geeft dus ook niet. Maar je familie of een gemiddelde moeder zou je nooit om zo’n reden verlaten. Wiens band is dan meer diepgevend? Wie houdt dan het meest (oprecht) van je? Juist.
En het is gewoon een totaal andere band dan met familie of vrienden.
Inderdaad ja, er is geen middenweg in dat geval.quote:
[..]
Een relatie met een partner is dan ook echt iets anders dan de relatie met een familielid of je ouders. Kinderen heb je met je partner, niet met je ouders. Een kinderwens is ook wel iets waar je geen compromis in kan sluiten als het voor beiden anders is. Het is geen kinderen of wel kinderen, niet iets er tussenin. Zijn natuurlijk ook gewoon hormonen die daar mee spelen, waardoor de kinderwens zo sterk kan worden dat die belangrijker wordt dan het leven met de partner. Maar dat zal sowieso wel veranderen als er een kind is, dan staat de partner misschien ook niet meer in alle gevallen op 1.
En eigenlijk in alle gevallen sta je na de geboorte van een kind meteen op plek 2.
Zij wel, maar het is niet haar eerste relatie dus wat is het punt? Ook niet die van TS trouwens, al is het even geleden maar toch. Bovendien: TS is amper 30, dan zijn er heus wel vrouwen die niet al een lange relatie met scheiding, kind en zulke dingen achter de rug hebben. Zo hoog is de nood nou ook weer niet op dat punt. Als TS 40 was zou het misschien nog een ander verhaal zijn maar zo ver zijn we niet.quote:
[..]
Nee, maar als je dan als gescheiden vrouw (hoeft niet perse) of wat langere relaties hebt gehad...kijk je wel even verder denk ik, ik bedoel dat stadium van al die eerste dingen is zei wel een keer voorbij
Zelf ervaren?quote:
[..]
Als je opzoek bent naar liefde dan vind je er geen één. Zodra je stopt met zoeken en wegloopt struikel je eroverheen.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Ja oké, maar zoveel verschil in liefde die je hebt voor je familielid en voor je partner is er mijns inziens niet. Mijn punt is dat het enige verschil tussen een relatie en vriendschapis toch wel echt alleen de romantiek is en seks. En de mensen om mij heen met een goede (!) en lange serieuze relatie bevestigen dat ook. Dat is het namelijk ook wel op de lange termijn. En natuurlijk zorg je voor elkaar in een relatie -iets- meer dan voor je vrienden (als je normaal persoon bent met een paar goede vrienden)quote:
[..]
Een relatie met een partner is dan ook echt iets anders dan de relatie met een familielid of je ouders. Kinderen heb je met je partner, niet met je ouders. Een kinderwens is ook wel iets waar je geen compromis in kan sluiten als het voor beiden anders is. Het is geen kinderen of wel kinderen, niet iets er tussenin. Zijn natuurlijk ook gewoon hormonen die daar mee spelen, waardoor de kinderwens zo sterk kan worden dat die belangrijker wordt dan het leven met de partner. Maar dat zal sowieso wel veranderen als er een kind is, dan staat de partner misschien ook niet meer in alle gevallen op 1.
Ik lees gewoon echt zo vaak van mensen die het emotionele van een relatie missen (terwijl ze dat maar weinig of niet hebben ervaren) en dat ze die leegte willen opvullen.. maar die leegte van het emotionele kun je ook heel goed opvullen door goede (!) vrienden en familie (maar oké die heb je niet voor het uitkiezen). En volgens mij kan je zelfs geen gezonde relatie hebben zonder vrienden, want de meesten zonder vrienden raken op die manier emotioneel afhankelijk van hun partner. Als die partner er niet meer is hebben ze niemand of weinig meer.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Phineas- op 14-10-2018 22:22:20 ]
Zo spannend is een relatie nou ook weer niet hoor, dat je oefenrondes nodig hebt. Ik denk dat het meer de berusting en eventueel opgekropte frustratie zijn die op die leeftijd het lastig maken. Die ervaring is zo boeiend niet.quote:
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Waarom gaat dan helft van het internet en tijdschriften daarover ?quote:
[..]
Zo spannend is een relatie nou ook weer niet hoor, dat je oefenrondes nodig hebt. Ik denk dat het meer de berusting en eventueel opgekropte frustratie zijn die op die leeftijd het lastig maken. Die ervaring is zo boeiend niet.
Ik zwaai naar dieren.
Daar moet je dus totaal niet naar luisteren man. ff serieus.quote:
[..]
Waarom gaat dan helft van het internet en tijdschriften daarover ?
Invloed van de Amerikaanse zelfhulpcultuur, die vooral bedoeld is om geld uit je zakken te kloppen met 'oplossingen'.quote:
[..]
Waarom gaat dan helft van het internet en tijdschriften daarover ?
Jammer voor je TS, dat je ook niet echt een 'drive' hebt om er wel actief werk van te maken. Wil je ook nog steeds single zijn als je 55 bent? Wil je ooit kinderen of een gezinnetje vormen?
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Uit de comfortzone ect eng gek...quote:
Jammer voor je TS, dat je ook niet echt een 'drive' hebt om er wel actief werk van te maken. Wil je ook nog steeds single zijn als je 55 bent? Wil je ooit kinderen of een gezinnetje vormen?
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Ik zwaai naar dieren.
Hmm eerlijk gezegd ben ik daar totaal niet bang voor.quote:
Volgens mij wordt het toch wel erg lastig om rond je 30e...als je echt van 0 moet beginnen nog wat te vinden...de meesten hebben toch wel wat ervaring, of zelfs al gescheiden...en dan kom jij aan...
Zit toch geen vrouw op te wachten..en terecht
Sowieso ervaar ik nog wel met enige regelmaat dat vrouwen in mij geïnteresseerd zijn (voor een relatie). Hier zitten vrouwen bij met wat soms '''rammelende eierstokken'' genoemd wordt (32+), maar ook jongere vrouwen van 23/24.
Wat dat betreft heb ik echt helemaal niet het idee dat ik nu (al) op een leeftijd ben waarin de bom al begint te roken om het zo maar te zeggen.
Ook is het niet zo dat ik echt helemaal van nul af kom. Ik heb een relatie van een klein jaar achter de rug. Weliswaar toen ik 19 was, maar het was wel serieus genoeg dat ik net dat ene jaartje kerst met schoonfamilie en allerlei van dat soort dingen heb meegepakt. Het was niet lang, maar wel alles zat erop en eraan bij die relatie. En als je de rebound die ik daarna nog heb gehad ook hebt meegepakt, zou je kunnen stellen dat ik twee relaties heb gehad. Daarnaast in mijn studentenjaren wel het nodige aantal vrouwen in mijn bed heb gehad.
Dus wat dat betreft vind ik mij niet compleet wereldvreemd op vrouwengebied. Ook heb ik eigenlijk helemaal niet het idee dat vrouwen mij hierdoor raar vinden o.i.d. of denken dat er iets mis is met mij. Onder vrienden/kennissen ook nog genoeg van mijn leeftijd die nog moeten settelen, dus misschien ligt het ook aan je sociale omgeving en je vergelijkingsmateriaal. Ik voel me in ieder geval niet heel erg raar/afwijkend ofzo.
Dat vind ik zelf ook ja. Als man van 30 (ik word pas over een half jaar dertig trouwensquote:
[..]
Zij wel, maar het is niet haar eerste relatie dus wat is het punt? Ook niet die van TS trouwens, al is het even geleden maar toch. Bovendien: TS is amper 30, dan zijn er heus wel vrouwen die niet al een lange relatie met scheiding, kind en zulke dingen achter de rug hebben. Zo hoog is de nood nou ook weer niet op dat punt. Als TS 40 was zou het misschien nog een ander verhaal zijn maar zo ver zijn we niet.
) kun je ook nog prima daten met een vrouw van 23/24. Het is echt niet dat je doelgroep alleen maar bestaat uit single moms die al kinderen uit eerdere huwelijken hebben o.i.d. Nog genoeg net studente af dames die net beginnen met werken die ook op zoek zijn naar een stabiele man, zou je zeggen ten minste.
Je hebt zeker een punt hoor.quote:
Jammer voor je TS, dat je ook niet echt een 'drive' hebt om er wel actief werk van te maken. Wil je ook nog steeds single zijn als je 55 bent? Wil je ooit kinderen of een gezinnetje vormen?
Zo ja, dan zul je er binnen nu en afzienbare tijd toch echt iets aan moeten gaan doen. Kansen maximaliseren. Vrouwen aanspreken. Leads uitzetten en contact warm houden. Etc.
Het leven komt je niet aanwaaien. Tenzij je extreem knap bent, dan wel. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de mannen.
De 'vrede' die je hebt gevonden in je huidige situatie is hoogstwaarschijnlijk een 'coping mechanisme' en is op dit moment, mijn inziens je vijand. Het lijkt me dat niemand, naja vrijwel niemand, alleen wil eindigen.
Misschien komt mijn luiigheid op dit punt ook wel een beetje voort uit het ''voorrecht'' dat ik heb dat zich (gemiddeld over de afgelopen 10 jaar) elk jaar wel een klein handjevol vrouwen zich uit eigen initiatief bij mij aandient / initiatief neemt.
Tot nu toe heb ik er nooit werk van gemaakt, omdat ik altijd dacht ''ik kijk toch nog even verder'' en kennelijk ook omdat de wens om een relatie te hebben nog niet zodanig hoog was.
Nu ik een eigen huis, fulltime baan en algeheel stabiel leven heb, ben ik er ook wel van overtuigd dat de 'toestroom' niet opeens zal stoppen als ik straks in mei 30 word. Sterker nog, ik geloof dat ik (ondanks dat materiele zaken geen rol mogen spelen) juist nu in een fase ben beland waarin ik voor single vrouwen als een aantrekkelijke optie word gezien. Ik ben er dan ook van overtuigd dat zich in de komende periode nog wel redelijk wat mogelijkheden zullen voordoen.
Waar ik me wel zorgen over maak, is dat ik best verlegen ben geworden bij vrouwen. Als begin twintiger had ik dit helemaal niet, maar het lijkt nu vaak alsof ik op slot draai in gesprekken ofzo. Gisteravond ook : Ik zit met 4 vrienden in een cafe, vervolgens appt een vriend naar twee vrouwen die na een uurtje ook aanschuiven. Toen ik alleen met mijn vrienden zat, was ik gewoon op mijn gemak, lekker ouwehoeren. Maar toen die twee meiden erbij zaten, kon ik niet meer gewoon mijzelf zijn ofzo.
en je kunt ook nog prima daten met een vrouw van 37/36quote:
kun je ook nog prima daten met een vrouw van 23/24.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ohw dus je hebt niet helemaal geen liefdesleven...ff een pauze nuquote:
[..]
Hmm eerlijk gezegd ben ik daar totaal niet bang voor.
Sowieso ervaar ik nog wel met enige regelmaat dat vrouwen in mij geïnteresseerd zijn (voor een relatie). Hier zitten vrouwen bij met wat soms '''rammelende eierstokken'' genoemd wordt (32+), maar ook jongere vrouwen van 23/24.
Wat dat betreft heb ik echt helemaal niet het idee dat ik nu (al) op een leeftijd ben waarin de bom al begint te roken om het zo maar te zeggen.
Ook is het niet zo dat ik echt helemaal van nul af kom. Ik heb een relatie van een klein jaar achter de rug. Weliswaar toen ik 19 was, maar het was wel serieus genoeg dat ik net dat ene jaartje kerst met schoonfamilie en allerlei van dat soort dingen heb meegepakt. Het was niet lang, maar wel alles zat erop en eraan bij die relatie. En als je de rebound die ik daarna nog heb gehad ook hebt meegepakt, zou je kunnen stellen dat ik twee relaties heb gehad. Daarnaast in mijn studentenjaren wel het nodige aantal vrouwen in mijn bed heb gehad.
Dus wat dat betreft vind ik mij niet compleet wereldvreemd op vrouwengebied. Ook heb ik eigenlijk helemaal niet het idee dat vrouwen mij hierdoor raar vinden o.i.d. of denken dat er iets mis is met mij. Onder vrienden/kennissen ook nog genoeg van mijn leeftijd die nog moeten settelen, dus misschien ligt het ook aan je sociale omgeving en je vergelijkingsmateriaal. Ik voel me in ieder geval niet heel erg raar/afwijkend ofzo.
Ik zwaai naar dieren.
Waarom zou je?quote:
[..]
en je kunt ook nog prima daten met een vrouw van 37/36
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
nee dat nietquote:
[..]
en je kunt ook nog prima daten met een vrouw van 37/36
25 hier en eigenlijk maar 1 dame echt gedate.
Mijn passiviteit in het zoeken is denk ik deels ook door het gemak van porno te danken, ik fap de behoefte weg als die er is. Daarnaast leer ik weinig knappe vrouwen kennen, het geluk zit op dat vlak niet aan mijn zijde.
Mijn passiviteit in het zoeken is denk ik deels ook door het gemak van porno te danken, ik fap de behoefte weg als die er is. Daarnaast leer ik weinig knappe vrouwen kennen, het geluk zit op dat vlak niet aan mijn zijde.
Als je eigen kinderen wil wordt het krapjes anders.quote:
[..]
en je kunt ook nog prima daten met een vrouw van 37/36
Ik heb hetzelfde als TS. Inmiddels ook begin 30 en liefde, relaties, dates en dat soort dingen gaat al m'n hele leven langs me heen. Ik ben er gewoon niet mee bezig. Andersom ook nooit gemerkt dat iemand mij leuk vond. Ik verbaas me er ook vaak over waar 'iedereen' altijd z'n relaties vandaan haalt. Zelf mensen die ik niet als erg sociaal zie, lijken toch altijd weer vrij makkelijk ergens iemand vandaan te halen.
Voor nu vind ik het allemaal wel prima. Ik merk wel dat met vrienden afspreken de laatste jaren wel erg ingewikkeld begint te worden. Vaak is het maanden van te voren al plannen om gewoon eens een biertje te drinken. Vakanties doe ik alleen, ik kom ter plekke wel mensen tegen.
Moet wel toegeven dat ik me af en toe een soort van zorgen maak over de toekomst. Als ik straks 50 ben en het is nog steeds zo, dan vraag ik me af of het niet saai wordt. En zeker als m'n ouders er later ook niet meer zijn, dan voelt het toch wel erg leeg denk ik.
Voor nu vind ik het allemaal wel prima. Ik merk wel dat met vrienden afspreken de laatste jaren wel erg ingewikkeld begint te worden. Vaak is het maanden van te voren al plannen om gewoon eens een biertje te drinken. Vakanties doe ik alleen, ik kom ter plekke wel mensen tegen.
Moet wel toegeven dat ik me af en toe een soort van zorgen maak over de toekomst. Als ik straks 50 ben en het is nog steeds zo, dan vraag ik me af of het niet saai wordt. En zeker als m'n ouders er later ook niet meer zijn, dan voelt het toch wel erg leeg denk ik.
knap is niet automatisch leuk.quote:
25 hier en eigenlijk maar 1 dame echt gedate.
Mijn passiviteit in het zoeken is denk ik deels ook door het gemak van porno te danken, ik fap de behoefte weg als die er is. Daarnaast leer ik weinig knappe vrouwen kennen, het geluk zit op dat vlak niet aan mijn zijde.
Dit is wel herkenbaar idd....heb weleens gedacht dan ga ik niet in mijn eentje doormodderen pak ik de ic welquote:
Ik heb hetzelfde als TS. Inmiddels ook begin 30 en liefde, relaties, dates en dat soort dingen gaat al m'n hele leven langs me heen. Ik ben er gewoon niet mee bezig. Andersom ook nooit gemerkt dat iemand mij leuk vond. Ik verbaas me er ook vaak over waar 'iedereen' altijd z'n relaties vandaan haalt. Zelf mensen die ik niet als erg sociaal zie, lijken toch altijd weer vrij makkelijk ergens iemand vandaan te halen.
Voor nu vind ik het allemaal wel prima. Ik merk wel dat met vrienden afspreken de laatste jaren wel erg ingewikkeld begint te worden. Vaak is het maanden van te voren al plannen om gewoon eens een biertje te drinken. Vakanties doe ik alleen, ik kom ter plekke wel mensen tegen.
Moet wel toegeven dat ik me af en toe een soort van zorgen maak over de toekomst. Als ik straks 50 ben en het is nog steeds zo, dan vraag ik me af of het niet saai wordt. En zeker als m'n ouders er later ook niet meer zijn, dan voelt het toch wel erg leeg denk ik.
Ik zwaai naar dieren.
Erg herkenbaar. Ook inderdaad vreemd dat mensen die helemaal niet zo sociaal / extravert / outgoing zijn en moeilijk vrienden maken dan ineens wel weinig moeten lijken te hebben met het vinden van een partner en het opstarten van een relatie ( en ze zijn dan ook niet bovengemiddeld aantrekkelijk ) .quote:
Ik heb hetzelfde als TS. Inmiddels ook begin 30 en liefde, relaties, dates en dat soort dingen gaat al m'n hele leven langs me heen. Ik ben er gewoon niet mee bezig. Andersom ook nooit gemerkt dat iemand mij leuk vond. Ik verbaas me er ook vaak over waar 'iedereen' altijd z'n relaties vandaan haalt. Zelf mensen die ik niet als erg sociaal zie, lijken toch altijd weer vrij makkelijk ergens iemand vandaan te halen.
Voor nu vind ik het allemaal wel prima. Ik merk wel dat met vrienden afspreken de laatste jaren wel erg ingewikkeld begint te worden. Vaak is het maanden van te voren al plannen om gewoon eens een biertje te drinken. Vakanties doe ik alleen, ik kom ter plekke wel mensen tegen.
Moet wel toegeven dat ik me af en toe een soort van zorgen maak over de toekomst. Als ik straks 50 ben en het is nog steeds zo, dan vraag ik me af of het niet saai wordt. En zeker als m'n ouders er later ook niet meer zijn, dan voelt het toch wel erg leeg denk ik.
En die zorgen over de toekomst zijn er bij mij ook wel. Daarnaast besef ik ook dat het gemis / de behoefte er ook niet is, omdat ik niet (meer) weet wat ik mis. Objectief gezien weet ik dat ik wel een hoop mis loop : mijn leven zou een stuk mooier kunnen zijn dan het is, alleen ervaar ik daarbij geen gemis omdat ik niet weet hoe het ook anders kan
Voordeel bij een nadeel is dat ik sporadisch gelukkig nog wel hier en daar een vrouw heb die haar interesse in mij kenbaar maakt. Ik ben kennelijk toch een soort van aantrekkelijk voor hen. Tot nu toe vond ik deze vrouwen nooit echt interessant, omdat ze in eerste instantie niet voldoen aan mijn ideaalplaatje. Ik vind het echter wel een geruststellende gedachte dat als ik de situatie écht te benauwd vind worden of het echt niet meer leuk vind, ik altijd nog kan ''happen''. Gebeurt ca. 1/2 keer per jaar dat een vrouw mij actief benadert met interesse.
Ik zou het niet geruststellend vinden als ik 1 van die vrouwen was die jij min of meer aan het lijntje aan het houden bent. Het is graag of niet. Ik hoop voor ze dat zij dat zelfvertrouwen ook hebben, en geen genoegen zullen nemen met iemand waarvoor ze alleen maar goed genoeg zijn als tweede, derde of vierde of misschien wel tiende keus backup.quote:
Erg herkenbaar. Ook inderdaad vreemd dat mensen die helemaal niet zo sociaal / extravert / outgoing zijn en moeilijk vrienden maken dan ineens wel weinig moeten lijken te hebben met het vinden van een partner en het opstarten van een relatie ( en ze zijn dan ook niet bovengemiddeld aantrekkelijk ) .
En die zorgen over de toekomst zijn er bij mij ook wel. Daarnaast besef ik ook dat het gemis / de behoefte er ook niet is, omdat ik niet (meer) weet wat ik mis. Objectief gezien weet ik dat ik wel een hoop mis loop : mijn leven zou een stuk mooier kunnen zijn dan het is, alleen ervaar ik daarbij geen gemis omdat ik niet weet hoe het ook anders kan
Voordeel bij een nadeel is dat ik sporadisch gelukkig nog wel hier en daar een vrouw heb die haar interesse in mij kenbaar maakt. Ik ben kennelijk toch een soort van aantrekkelijk voor hen. Tot nu toe vond ik deze vrouwen nooit echt interessant, omdat ze in eerste instantie niet voldoen aan mijn ideaalplaatje. Ik vind het echter wel een geruststellende gedachte dat als ik de situatie écht te benauwd vind worden of het echt niet meer leuk vind, ik altijd nog kan ''happen''. Gebeurt ca. 1/2 keer per jaar dat een vrouw mij actief benadert met interesse.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Waarom bekijk je alles vanuit zo een zielig negatief perspectief.quote:
[..]
Ik zou het niet geruststellend vinden als ik 1 van die vrouwen was die jij min of meer aan het lijntje aan het houden bent. Het is graag of niet. Ik hoop voor ze dat zij dat zelfvertrouwen ook hebben, en geen genoegen zullen nemen met iemand waarvoor ze alleen maar goed genoeg zijn als tweede, derde of vierde of misschien wel tiende keus backup.
Lijntje houden? Een Avance niet beantwoorden is al aan het lijntje houden? .. je moet misschien wat minder extreem gaan denken voor je eigen psychische gezondheid.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Wat is dat ideaalplaatje dan?quote:
[..]
Erg herkenbaar. Ook inderdaad vreemd dat mensen die helemaal niet zo sociaal / extravert / outgoing zijn en moeilijk vrienden maken dan ineens wel weinig moeten lijken te hebben met het vinden van een partner en het opstarten van een relatie ( en ze zijn dan ook niet bovengemiddeld aantrekkelijk ) .
En die zorgen over de toekomst zijn er bij mij ook wel. Daarnaast besef ik ook dat het gemis / de behoefte er ook niet is, omdat ik niet (meer) weet wat ik mis. Objectief gezien weet ik dat ik wel een hoop mis loop : mijn leven zou een stuk mooier kunnen zijn dan het is, alleen ervaar ik daarbij geen gemis omdat ik niet weet hoe het ook anders kan
Voordeel bij een nadeel is dat ik sporadisch gelukkig nog wel hier en daar een vrouw heb die haar interesse in mij kenbaar maakt. Ik ben kennelijk toch een soort van aantrekkelijk voor hen. Tot nu toe vond ik deze vrouwen nooit echt interessant, omdat ze in eerste instantie niet voldoen aan mijn ideaalplaatje. Ik vind het echter wel een geruststellende gedachte dat als ik de situatie écht te benauwd vind worden of het echt niet meer leuk vind, ik altijd nog kan ''happen''. Gebeurt ca. 1/2 keer per jaar dat een vrouw mij actief benadert met interesse.
Maar om je uit de droom te helpen; dat ideaalplaatje gaat het niet worden. Niemand is perfect. Jij niet en je toekomstige vriendin ook niet.
Tja, gevalletje 'soort zoekt soort' zeker?quote:
[..]
Erg herkenbaar. Ook inderdaad vreemd dat mensen die helemaal niet zo sociaal / extravert / outgoing zijn en moeilijk vrienden maken dan ineens wel weinig moeten lijken te hebben met het vinden van een partner en het opstarten van een relatie ( en ze zijn dan ook niet bovengemiddeld aantrekkelijk )
Niet beantwoorden niet nee, als hij dan ook het voor de rest van zijn leven niet beantwoordde. Maar hij weet nu al dat hij wel gebruik gaat maken van het aanbod als er zich niks beters voordoet. Een wezenlijk verschil. Als hij dat met mij deed zou ik hem niet meer willen tenzij hij wel erg diep door het stof gaat. Dat mag ik toch zeggen? Het is mijn mening en ook al gelooft niemand het hier omdat dit kennelijk te bedreigend voor ze is, sommige mensen waaronder ik zijn perfect gelukkig single.quote:
Waarom bekijk je alles vanuit zo een zielig negatief perspectief.
Lijntje houden? Een Avance niet beantwoorden is al aan het lijntje houden? .. je moet misschien wat minder extreem gaan denken voor je eigen psychische gezondheid.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Je mag toch gvd wel zelf weten of je in gaat op een avance??? Je denkwijzen zijn echt niet bepaald normaal te noemen. Misschien is het persoon wel perfect single op dit moment en wilt die in de toekomst misschien wel een relatie, so what? Echt niets raars aan dit alles.quote:
[..]
Niet beantwoorden niet nee, als hij dan ook het voor de rest van zijn leven niet beantwoordde. Maar hij weet nu al dat hij wel gebruik gaat maken van het aanbod als er zich niks beters voordoet. Een wezenlijk verschil. Als hij dat met mij deed zou ik hem niet meer willen tenzij hij wel erg diep door het stof gaat. Dat mag ik toch zeggen? Het is mijn mening en ook al gelooft niemand het hier omdat dit kennelijk te bedreigend voor ze is, sommige mensen waaronder ik zijn perfect gelukkig single.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Ik zeg niet wat hij moet doen, hij luistert daar toch niet naar. Ik zei alleen wat ik zou doen als ik 1 van die vrouwen was.quote:
Je mag toch gvd wel zelf weten of je in gaat op een avance??? Je denkwijzen zijn echt niet bepaald normaal te noemen. Misschien is het persoon wel perfect single op dit moment en wilt die in de toekomst misschien wel een relatie, so what? Echt niets raars aan dit alles.
Niet omdat hij geen relatie wil.quote:Tot nu toe vond ik deze vrouwen nooit echt interessant, omdat ze in eerste instantie niet voldoen aan mijn ideaalplaatje. Ik vind het echter wel een geruststellende gedachte dat als ik de situatie écht te benauwd vind worden of het echt niet meer leuk vind, ik altijd nog kan ''happen
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Hij mag toch zelf weten wat die doet? Hij doet niemand pijn.quote:
[..]
Ik zeg niet wat hij moet doen, hij luistert daar toch niet naar. Ik zei alleen wat ik zou doen als ik 1 van die vrouwen was.
[..]
Niet omdat hij geen relatie wil.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Ik krijg hoofdpijn van zijn post. Ik denk ook dat hij deze vrouwen onbewust pijn doet, als zij hem echt leuk vinden. Denkt hij van niet, wacht dan maar totdat hij zijn ideaalplaatje tegenkomt en zij hem afwijst, maar na jaren en een paar kinderen met een inmiddels terug geëmigreerde bad boy verder hem vraagt of hij een platonische financieel ondersteunende relatie met haar wil omdat hij haar tiende keuze was, niet lekker genoeg om direct seks mee te hebben maar wel heel handig als reserve zodat ze niet alleen hoeft te eindigen.quote:
Hij mag toch zelf weten wat die doet? Hij doet niemand pijn.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ja leuke tekst voor een bepaalde niche fetish op het internet maar verder.. wat heeft het voorn zin om zo kansloos te gaan zitten denken?quote:
[..]
Ik krijg hoofdpijn van zijn post. Ik denk ook dat hij deze vrouwen onbewust pijn doet, als zij hem echt leuk vinden. Denkt hij van niet, wacht dan maar totdat hij zijn ideaalplaatje tegenkomt en zij hem afwijst, maar na jaren en een paar kinderen met een inmiddels terug geëmigreerde bad boy verder hem vraagt of hij een platonische financieel ondersteunende relatie met haar wil omdat hij haar tiende keuze was, niet lekker genoeg om direct seks mee te hebben maar wel heel handig als reserve zodat ze niet alleen hoeft te eindigen.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
wat heeft het voor zin om altijd kansloos tegen mij in te gaan? jij noemt mijn reactie kansloos, ik vind het een goed voorbeeld schetsen van hoe hij zelf ook niet behandeld wil worden hoe hij anderen behandelt. ik noem jouw reactie kansloos, jij vind je afzeiken van mij niet kansloos anders had je de reactie niet geplaatst. Zo werkt het nu eenmaal. Iedereen mag een mening hebben en het interesseert de ander geen reet wat diegene bedoelt en andersom interesseert het degene die de mening plaatst geen reet of anderen het kansloos vinden of niet.quote:
Ja leuke tekst voor een bepaalde niche fetish op het internet maar verder.. wat heeft het voorn zin om zo kansloos te gaan zitten denken?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik heb nog ergens de indruk dat je tegenspraak verdient maar daar zal ik ook wel mee kappen, je hebt echt hersenspinsels het is gewoon eng hoe jij denkt.quote:
[..]
wat heeft het voor zin om altijd kansloos tegen mij in te gaan? jij noemt mijn reactie kansloos, ik vind het een goed voorbeeld schetsen van hoe hij zelf ook niet behandeld wil worden hoe hij anderen behandelt. ik noem jouw reactie kansloos, jij vind je afzeiken van mij niet kansloos anders had je de reactie niet geplaatst. Zo werkt het nu eenmaal. Iedereen mag een mening hebben en het interesseert de ander geen reet wat diegene bedoelt en andersom interesseert het degene die de mening plaatst geen reet of anderen het kansloos vinden of niet.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Maar waarom vind je dat eng? Waarom verdedig je Ruislip? Herken je wat hij schrijft of zo?quote:
Ik heb nog ergens de indruk dat je tegenspraak verdient maar daar zal ik ook wel mee kappen, je hebt echt hersenspinsels het is gewoon eng hoe jij denkt.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Fuck Ruislip, ik reageer op jou niet op hem, zoek het eens niet extern.quote:
[..]
Maar waarom vind je dat eng? Waarom verdedig je Ruislip? Herken je wat hij schrijft of zo?
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Ik ben ook single, logisch gevolg ook. In me tijd ben ik bezig met dingen doen die ik wil doen, en niet (online) daten.quote:
Ik vroeg me af hoeveel mensen hier nog meer geen enkele vorm van een liefdesleven hebben.
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Wie nog meer?
In me tijd kan ik niet eens alles doen wat ik wil doen, of het nou ontspanning, slapen of versleten schoenen vervangen is. Veel mensen zijn net als ik 40 uur per week bezig met werk/studie/weet ik veel wat, excl. reistijd van 3-4 uur per dag in dit geval.
Vaak vraag ik me af wie nou zoveel tijd heeft om te tinderen, 3x per week af te spreken met je tinder date ofzo. Voor veel mensen lijkt dit geen realistisch beeld.
Zoals ik het hier lees leef je gewoon die leef, TS. Laat het lekker op je afkomen. Ik had ook totaal geen ruimte/tijd voor een relatie, maar nu ik 34 ben past het opeens wel in m'n leven. Heb laatst zelfs een nieuw bed gekocht, want een 1 persoons bed delen is kudt.
Gevalletje nog niet de juiste tegengekomen? Vind het lastig om aan de hand van zo'n korte OP te zeggen waarom dat dan zo bij jou is. Mijn eigen ervaring is dat het ook niet een constant gevoel is van ik MOET nu iemand hebben. Heb ook periodes gehad waarin ik er niet totaal geen behoefte aan had. Maar goed, toen kwam ik mijn vriend tegen en ging 't mis hehe
Dit begrijp ik niet helemaal, want naast dat seksuele stuk hebben de meeste mensen toch ook behoefte aan genegenheid, een partner waar je samen je leven mee Verder bouwt. Er is toch meer dan alleen seks?quote:
25 hier en eigenlijk maar 1 dame echt gedate.
Mijn passiviteit in het zoeken is denk ik deels ook door het gemak van porno te danken, ik fap de behoefte weg als die er is. Daarnaast leer ik weinig knappe vrouwen kennen, het geluk zit op dat vlak niet aan mijn zijde.
Een kinderwens is geen 'oerbehoefte'. Laat staan dat het iets hormonaals is.quote:
[..]
Een relatie met een partner is dan ook echt iets anders dan de relatie met een familielid of je ouders. Kinderen heb je met je partner, niet met je ouders. Een kinderwens is ook wel iets waar je geen compromis in kan sluiten als het voor beiden anders is. Het is geen kinderen of wel kinderen, niet iets er tussenin. Zijn natuurlijk ook gewoon hormonen die daar mee spelen, waardoor de kinderwens zo sterk kan worden dat die belangrijker wordt dan het leven met de partner. Maar dat zal sowieso wel veranderen als er een kind is, dan staat de partner misschien ook niet meer in alle gevallen op 1.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
....quote:Op dinsdag 23 oktober 2018 00:59 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Een kinderwens is geen 'oerbehoefte'. Laat staan dat het iets hormonaals is.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Denk dat je dat past beseft als je dat gevoelt hebt....quote:
[..]
Dit begrijp ik niet helemaal, want naast dat seksuele stuk hebben de meeste mensen toch ook behoefte aan genegenheid, een partner waar je samen je leven mee Verder bouwt. Er is toch meer dan alleen seks?
Ik zwaai naar dieren.
Gevalletje wat niet weet, wat niet deert?quote:
[..]
Denk dat je dat past beseft als je dat gevoelt hebt....
Ja denk ik wel..als je dat eenmaal gevoeld en meegemaakt hebt...quote:
[..]
Gevalletje wat niet weet, wat niet deert?
Ik zwaai naar dieren.
Ik durf te wedden dat er veel meer mensen zijn zoals jij dan je zou denken, maar dat menigeen daar niet voor uit durft te komen; uit schaamte, of om bijvoorbeeld discussies te voorkomen.quote:
Ik vroeg me af hoeveel mensen hier nog meer geen enkele vorm van een liefdesleven hebben.
En daaronder beschouw ik ook daten (ook als het na de 1e keer stukloopt) : ik heb het meer over contact -anders dan op familie/professionele basis- met het andere geslacht of het geslacht waar je op valt in het algeheel.
Het is voor mij niet een halsbrekende zaak. Soms sta ik er een paar minuten wat langer bij stil, maar in het dagelijks leven is het voor mij heel normaal en ben ik er aan gewend. Maar eigenlijk is het volgens mij best wel uitzonderlijk.
Ik date eigenlijk nooit. WhatsApp nooit, Facebook nooit, met vrouwen. Laat staan dat ik met een vrouw zoen, slaap, seks heb. Helemaal niets van dat alles. En niet omdat ik Shrek ben, maar tja, ik weet eigenlijk niet waarom. Op de 1 of andere manier gebeuren dat soort dingen gewoon niet in mijn leven. Ik neem geen initiatief, vrouwen nemen geen initiatief. Heel soms hoor ik links of rechts wel eens in de wandelgangen dat een bepaalde vrouw mij interessant vindt, of vind ik zelf een bepaalde vrouw interessant, maar zowel van de kant van de desbetreffende vrouw als van mij, blijft het daar bij.
Ik val wel op vrouwen, een porno'tje op zijn tijd vind ik wel geil, maar als de druk vervolgens weer van de ketel is, mis ik het ook helemaal niet om seks te hebben ofzo. Sterker nog : Als de geiligheid weer weg is, ben ik eigenlijk wel blij dat ik gewoon lekker alleen in mijn eigen bed lig, mezelf om kan draaien en kan gaan slapen zonder rekening met iemand te hoeven houden.
Wie nog meer?
Ik heb zelf al in 6 jaar geen date meer gehad, en eerlijk gezegd vind ik dat ook wel best eigenlijk. Het is niet zo dat ik nooit meer een date zou willen of niet opensta voor een leuke vriendin o.i.d. Het boeit me alleen gewoonweg nu niet zoveel meer. Eigenlijk alle dates die ik gehad heb liepen toch op niets uit; meestal hoorde je gewoon niets meer (ghosting). Wat ook wel voorkwam is dat een afspraakje al vooraf gewoon niet meer doorging (20min vantevoren afzeggen omdat "de administratie nog moet worden gedaan"
). Waarom het telkens zo liep, geen flauw idee, maar ik heb volstrekt geen kinderwens of wil om te gaan samenwonen dus why bother?De liefde wordt sowiezo overschat naar mijn mening. Laten we wel wezen; er komt gewoon heel vaak uiteindelijk alleen maar ellende van. Ik zou er daarom ook niet teveel mee zitten dat je geen liefdesleven hebt. Veel van de ellende komt m.i. juist voort uit een diepe wens om toch "vooral niet alleen en/of kinderloos te blijven".
Tja je kunt ook altijd wel veilig blijven leven omdat alles uiteindelijk ''gezeik'' kan opleveren. Dat is zo met vrijwel alles dat het leven bovengemiddeld maakt : een interessante carrière, een invloedrijke (vrijwilligers) functie een intensieve hobby : vrijwel niets wat de moeite waard is komt zonder enige opoffering.quote:
[..]
Ik durf te wedden dat er veel meer mensen zijn zoals jij dan je zou denken, maar dat menigeen daar niet voor uit durft te komen; uit schaamte, of om bijvoorbeeld discussies te voorkomen.
Ik heb zelf al in 6 jaar geen date meer gehad, en eerlijk gezegd vind ik dat ook wel best eigenlijk. Het is niet zo dat ik nooit meer een date zou willen of niet opensta voor een leuke vriendin o.i.d. Het boeit me alleen gewoonweg nu niet zoveel meer. Eigenlijk alle dates die ik gehad heb liepen toch op niets uit; meestal hoorde je gewoon niets meer (ghosting). Wat ook wel voorkwam is dat een afspraakje al vooraf gewoon niet meer doorging (20min vantevoren afzeggen omdat "de administratie nog moet worden gedaan"
De liefde wordt sowiezo overschat naar mijn mening. Laten we wel wezen; er komt gewoon heel vaak uiteindelijk alleen maar ellende van. Ik zou er daarom ook niet teveel mee zitten dat je geen liefdesleven hebt. Veel van de ellende komt m.i. juist voort uit een diepe wens om toch "vooral niet alleen en/of kinderloos te blijven".
Als je inderdaad risico en gezeur en de kans op 'failure' wilt uitbannen kun je het beste voor een oninteressante baan zonder verantwoordelijkheid gaan en alles in je eentje een beetje uitvogelen en vooral nergens aan beginnen waardoor je op je bek kunt gaan. Vind het ook nogal zwart om relaties/liefde alleen maar te zien als iets dat kan mislukken. De kans is vooral tegenwoordig groot, maar het brengt wel weer nieuwe ervaringen, nieuwe omgevingen, etc. met zich mee.
Ik vind alleen blijven gewoon geen optie. EN niet omdat ik mezelf niet kan vermaken (doe ik al bijna 10 jaar met veel succes), maar dit leven gaat op een gegeven moment ook enorm vervelen.
Wat betreft daten, tja : dat is gewoon een grillige bezigheid. Mensen voelen nu eenmaal weinig ''need to pleasure'' naar mensen die je nog nooit of misschien 1, hooguit twee keer hebt gezien. Derhalve doen we weinig moeite om de ander een beetje te behagen of een voldaan gevoel te geven.
Het minste of geringste is dan aanleiding om te 'ghosten'.
Zelf begin ik daarom niet aan daten via Tinder/ Happn o.i.d. Ik hoop nog steeds 'via-via'' of in mijn kennissenkring iemand tegen te komen. Dat is veel kansrijker. Er speelt bij mij ook niet echt schaamte over het single zijn, mede omdat ik weet dat ik niet een man ben waarbij mensen denken ''Ja logisch dat jij nog single bent, niemand is geïnteresseerd in jou''.
Okee, ik vind zelf "alleen blijven" zeker wel een optie maar dat is natuurlijk een persoonlijk ding.quote:
ers) functie een intensieve hobby : vrijwel niets wat de moeite waard is komt zonder enige opoffering.
Als je inderdaad risico en gezeur en de kans op 'failure' wilt uitbannen kun je het beste voor een oninteressante baan zonder verantwoordelijkheid gaan en alles in je eentje een beetje uitvogelen en vooral nergens aan beginnen waardoor je op je bek kunt gaan. Vind het ook nogal zwart om relaties/liefde alleen maar te zien als iets dat kan mislukken. De kans is vooral tegenwoordig groot, maar het brengt wel weer nieuwe ervaringen, nieuwe omgevingen, etc. met zich mee.
Ik vind alleen blijven gewoon geen optie. EN niet omdat ik mezelf niet kan vermaken (doe ik al bijna 10 jaar met veel succes), maar dit leven gaat op een gegeven moment ook enorm vervelen.
Wat betreft daten, tja : dat is gewoon een grillige bezigheid. Mensen voelen nu eenmaal weinig ''need to pleasure'' naar mensen die je nog nooit of misschien 1, hooguit twee keer hebt gezien. Derhalve doen we weinig moeite om de ander een beetje te behagen of een voldaan gevoel te geven.
Mijn opmerking over "ellende" was overigens niet absoluut bedoeld. De liefde (in romantische zin) kan natuurlijk ook goede dingen brengen. Ik vind alleen het idealistische beeld wat veel mensen ervan hebben niet correct. Omdat dat idealistische beeld van de liefde ertoe kan leiden dat mensen "zonder liefdesleven" het gevoel krijgen te falen vind ik het nodig om dit beeld te nuanceren.
Toch denk ik dat het vroeg of laat aangaan van een relatie wel hoort bij het ontwikkelen van jezelf als persoon. Ik ben van mening dat de mens niet 'ontworpen' is om een heel leven alleen te blijven. Vaak zie je toch ook wel dat mensen die op latere leeftijd en langere tijd alleen zijn, iets ''onder de leden'' hebben (dat er ergens iets aan ze mankeert op fysiek/psychisch gebied). Daarmee zijn ze niet minderwaardig ofzo (ben er zelf ook één), maar ik denk wel dat het op bepaalde vlakken je ontwikkeling niet optimaliseert om nooit een serieuze relatie gehad te hebben.quote:
[..]
Okee, ik vind zelf "alleen blijven" zeker wel een optie maar dat is natuurlijk een persoonlijk ding.
Mijn opmerking over "ellende" was overigens niet absoluut bedoeld. De liefde (in romantische zin) kan natuurlijk ook goede dingen brengen. Ik vind alleen het idealistische beeld wat veel mensen ervan hebben niet correct. Omdat dat idealistische beeld van de liefde ertoe kan leiden dat mensen "zonder liefdesleven" het gevoel krijgen te falen vind ik het nodig om dit beeld te nuanceren.
Wat ik zelf bijvoorbeeld merkte toen ik op mijn 20e een relatie had, was dat de relatie met mijn ouders iets afstandelijker werd. Niet slechter, maar afstandelijker. Dat was ook logisch, want ik had toen een partner die deels bepaalde rollen verving die eerst mijn ouders invulden (sparringspartner bijvoorbeeld). Toen de relatie weer over ging, merkte ik weer dat ik meer naar mijn ouders toe trok. Ik ben nu anno mijn 29e een heel zelfstandig persoon, maar soms besef ik nog wel eens dat de band met mijn ouders misschien nog wel iets te intensief is voor een 29 jarige. Ik denk dat dit anders was geweest als ik in een relatie was geweest, om maar een voorbeeld te noemen.
Ik merk het bijvoorbeeld ook aan de manier waarop mijn ouders mij bejegenen. Vaak komen ze toch nog gevraagd/ongevraagd met advies of bemoeien ze zich zijdelings met mij. Ik denk dat als ik een partner had gehad, ze dit niet hadden gedaan. Dat zie ik bijvoorbeeld bij mijn zus. Tegen mij bemoeien ze zich (goedbedoeld) met zaken, waar ze tegen mijn zus niet over zullen beginnen. Niet omdat zij beter in staat is voor zichzelf te beslissen (we bereiken an sich hetzelfde), maar omdat mijn ouders niet tussen mijn zus en haar partner in willen zitten. Bij mij is die obstructie er niet.
Ik geloof daar zelf niet zo in. Ik denk dat het "belang" van het hebben van een partner vooral een cultureel dingetje is, in plaats van een "geprogrammeerd" iets. Misschien klinkt dat een beetje gek omdat menigeen zou denken dat ieder levend wezen erop gericht is om zich voort te planten, en er dus een punt van zou moeten maken om een partner te vinden.quote:
[..]
Toch denk ik dat het vroeg of laat aangaan van een relatie wel hoort bij het ontwikkelen van jezelf als persoon. Ik ben van mening dat de mens niet 'ontworpen' is om een heel leven alleen te blijven. Vaak zie je toch ook wel dat mensen die op latere leeftijd en langere tijd alleen zijn, iets ''onder de leden'' hebben (dat er ergens iets aan ze mankeert op fysiek/psychisch gebied). Daarmee zijn ze niet minderwaardig ofzo (ben er zelf ook één), maar ik denk wel dat het op bepaalde vlakken je ontwikkeling niet optimaliseert om nooit een serieuze relatie gehad te hebben.
Wat ik zelf bijvoorbeeld merkte toen ik op mijn 20e een relatie had, was dat de relatie met mijn ouders iets afstandelijker werd. Niet slechter, maar afstandelijker. Dat was ook logisch, want ik had toen een partner die deels bepaalde rollen verving die eerst mijn ouders invulden (sparringspartner bijvoorbeeld). Toen de relatie weer over ging, merkte ik weer dat ik meer naar mijn ouders toe trok. Ik ben nu anno mijn 29e een heel zelfstandig persoon, maar soms besef ik nog wel eens dat de band met mijn ouders misschien nog wel iets te intensief is voor een 29 jarige. Ik denk dat dit anders was geweest als ik in een relatie was geweest, om maar een voorbeeld te noemen.
Ik merk het bijvoorbeeld ook aan de manier waarop mijn ouders mij bejegenen. Vaak komen ze toch nog gevraagd/ongevraagd met advies of bemoeien ze zich zijdelings met mij. Ik denk dat als ik een partner had gehad, ze dit niet hadden gedaan. Dat zie ik bijvoorbeeld bij mijn zus. Tegen mij bemoeien ze zich (goedbedoeld) met zaken, waar ze tegen mijn zus niet over zullen beginnen. Niet omdat zij beter in staat is voor zichzelf te beslissen (we bereiken an sich hetzelfde), maar omdat mijn ouders niet tussen mijn zus en haar partner in willen zitten. Bij mij is die obstructie er niet.
Omdat wij mensen i.t.t. tot dieren echter zelfbewust zijn, kunnen wij ook onafhankelijk van wat onze genen ons ingeven, zélf uitmaken hoe belangrijk wij het vinden om een partner te vinden. Omdat het krijgen van kinderen vroeger nu eenmaal van belang was om "de stam" voort te laten bestaan, is het logisch dat de romantische liefde een belangrijke culturele rol is gaan vervullen.
Echter, er is m.i. niets mis met de ontwikkeling van mensen die de liefde nu eenmaal wat minder belangrijk zijn gaan vinden. Ze wijken hooguit af van de normaal. Ik zie het zelf meer als een hobby waar veel mensen voldoening uit vinden, maar die mij misschien wat minder boeit.
Wat is daar erg aan? Dan zou je ook kunnen zeggen dat een te intensieve relatie met een partner slecht is, erger zelfs, omdat je mensen die je langer kent en die veel voor je hebben opgeofferd inruilt voor een vaak relatief vreemde Daarnaast zeg je dat je je met veel succes alleen kunt vermaken, maar je verveelt je wel, dus geef dan gewoon toe dat je het niet helemaal kan, hooguit iets beter dan andere mensen die al bijna doodgaan van verveling na 1 dag single te zijn geweest. Is ook niets ergs aan, je vindt immers dat er aan eeuwige singles ook iets mankeert.quote:
Toch denk ik dat het vroeg of laat aangaan van een relatie wel hoort bij het ontwikkelen van jezelf als persoon. Ik ben van mening dat de mens niet 'ontworpen' is om een heel leven alleen te blijven. Vaak zie je toch ook wel dat mensen die op latere leeftijd en langere tijd alleen zijn, iets ''onder de leden'' hebben (dat er ergens iets aan ze mankeert op fysiek/psychisch gebied). Daarmee zijn ze niet minderwaardig ofzo (ben er zelf ook één), maar ik denk wel dat het op bepaalde vlakken je ontwikkeling niet optimaliseert om nooit een serieuze relatie gehad te hebben.
Wat ik zelf bijvoorbeeld merkte toen ik op mijn 20e een relatie had, was dat de relatie met mijn ouders iets afstandelijker werd. Niet slechter, maar afstandelijker. Dat was ook logisch, want ik had toen een partner die deels bepaalde rollen verving die eerst mijn ouders invulden (sparringspartner bijvoorbeeld). Toen de relatie weer over ging, merkte ik weer dat ik meer naar mijn ouders toe trok. Ik ben nu anno mijn 29e een heel zelfstandig persoon, maar soms besef ik nog wel eens dat de band met mijn ouders misschien nog wel iets te intensief is voor een 29 jarige. Ik denk dat dit anders was geweest als ik in een relatie was geweest, om maar een voorbeeld te noemen.
Ik merk het bijvoorbeeld ook aan de manier waarop mijn ouders mij bejegenen. Vaak komen ze toch nog gevraagd/ongevraagd met advies of bemoeien ze zich zijdelings met mij. Ik denk dat als ik een partner had gehad, ze dit niet hadden gedaan. Dat zie ik bijvoorbeeld bij mijn zus. Tegen mij bemoeien ze zich (goedbedoeld) met zaken, waar ze tegen mijn zus niet over zullen beginnen. Niet omdat zij beter in staat is voor zichzelf te beslissen (we bereiken an sich hetzelfde), maar omdat mijn ouders niet tussen mijn zus en haar partner in willen zitten. Bij mij is die obstructie er niet.
Mee eens. Echt zo blij dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Ik krijg het gevoel dat veel mensen via ingesleten patronen of instinct denken. Veel logische redenen voor een relatie zijn ook niet 100% positief. Denk aan: samenzijn, taken kunnen verdelen, seks. Maar ook: ruzie omdat geslachten/genders door rollen vaak te weinig met elkaar gemeen hebben en mensen elkaar nog steeds vaak op uiterlijk uitkiezen en dan de persoonlijkheid aanpassen, het zelf afleren van taken en verminderde zelfstandigheid, druk voelen om seks te hebben als je het niet wilt of zelf seksueel gefrustreerd raken omdat je partner niet wil, tegenstrijdige toekomstplannen die niet te verenigen zijn. Of: een groter huis. Maar wel meer schoon te maken, minder rust want je moet het delen, meer onzekerheid en druk wat betreft hypotheek en huizenmarkt. Of: kinderen. Schijnt een oerdrift van zorgen en genen doorgeven te vervullen, schattig, gezellig, zekerheid dat je niet eenzaam eindigt. Maar ook: Geen minuut vrije tijd meer, onzekerheid of ze goed terecht komen, 24/7 angst dat er iets met ze gebeurt. Nergens zitten echt duidelijk meer of meer zwaarwegende voordelen dan nadelen aan naar mijn mening.quote:
Ik geloof daar zelf niet zo in. Ik denk dat het "belang" van het hebben van een partner vooral een cultureel dingetje is, in plaats van een "geprogrammeerd" iets. Misschien klinkt dat een beetje gek omdat menigeen zou denken dat ieder levend wezen erop gericht is om zich voort te planten, en er dus een punt van zou moeten maken om een partner te vinden.
Omdat wij mensen i.t.t. tot dieren echter zelfbewust zijn, kunnen wij ook onafhankelijk van wat onze genen ons ingeven, zélf uitmaken hoe belangrijk wij het vinden om een partner te vinden. Omdat het krijgen van kinderen vroeger nu eenmaal van belang was om "de stam" voort te laten bestaan, is het logisch dat de romantische liefde een belangrijke culturele rol is gaan vervullen.
Echter, er is m.i. niets mis met de ontwikkeling van mensen die de liefde nu eenmaal wat minder belangrijk zijn gaan vinden. Ze wijken hooguit af van de normaal. Ik zie het zelf meer als een hobby waar veel mensen voldoening uit vinden, maar die mij misschien wat minder boeit.
Het leven is een grote schuld bij je ouders en wat ze God noemen en de gebruikelijke manier om die schuld af te lossen is om een partner te vinden en je zelf ook voort te planten, maar ieder alternatief daarvoor grijp ik direct aan.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 24-10-2018 07:39:31 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Herkenbaar, hier ook al een aardige tijd geen enkele vorm van liefdesleven. In het verleden weleens het een en ander gedaan met wat meiden maar nooit een relatie gehad. Zou ook niet weten waar ik momenteel zoiets moet vinden. Heb de looks en de babbel er simpelweg niet voor. Vrouwen kunnen tegenwoordig heel kieskeurig zijn, maar goed dat is nou eenmaal deze tijd.
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Tinderen hoeft niet zoveel tijd te kosten. Maar sommige mensen zijn idd niet te porren voor een date of moeten veel moeite doen om iemand over te halen.quote:
[..]
Ik ben ook single, logisch gevolg ook. In me tijd ben ik bezig met dingen doen die ik wil doen, en niet (online) daten.
In me tijd kan ik niet eens alles doen wat ik wil doen, of het nou ontspanning, slapen of versleten schoenen vervangen is. Veel mensen zijn net als ik 40 uur per week bezig met werk/studie/weet ik veel wat, excl. reistijd van 3-4 uur per dag in dit geval.
Vaak vraag ik me af wie nou zoveel tijd heeft om te tinderen, 3x per week af te spreken met je tinder date ofzo. Voor veel mensen lijkt dit geen realistisch beeld.
www.kiva.org. Steun ondernemers in ontwikkelingslanden.
Ik vind tinderen wel echt zo'n enorm ondankbare bezigheidquote:
[..]
Tinderen hoeft niet zoveel tijd te kosten. Maar sommige mensen zijn idd niet te porren voor een date of moeten veel moeite doen om iemand over te halen.
Het is echt alsof je aan het trekken bent aan een dood paard elke keer weer. Wat dat betreft denk ik wel eens : ik wéét dat we allemaal kritischer zijn tegenwoordig. Op onszelf, op onze carrière, maar ook op waar onze (toekomstige) partner aan moet voldoen.
Als ik naar mijzelf kijk ben ik, objectief gezien, toch een prima partij lijkt me : lang, breed, symmetrisch gezicht, wo opgeleid, baan op wo niveau, eigen auto, eigen koopwoning, fatsoenlijke sociale vaardigheden, psychisch stabiel, stabiele opvoeding. Absoluut niet dat ik mijzelf geweldig vind, maar zelfs voor iemand zoals mij is het best moeilijk om iemand te vinden die wil daten via Tinder.
En ja, natuurlijk ga je bovengenoemde kenmerken niet in je profieltekst zetten of in je eerste chat heen- en weer strooien, maar eerlijk is eerlijk denk ik wel eens : jezus dames, wat wil je nog meer
Ben ondertussen toch ook alweer ruim 8 jaartjes vrijgezel, en met name de laatste 6 jaar ook niets beleefd dat ook maar enigszins bij een relatie in de buurt komt. Ondanks dat ik objectief dus wel weet dat ik oke ben, ben ik subjectief best onzeker over mijzelf. Het gaat érgens niet helemaal goed, maar waar? Ook op tinder: wel matches maar amper tot geen matches met wie je een fatsoenlijk en onderhoudend gesprek kunt voeren. Sommigen openen wel de conversatie maar na een dag haken ze alweer af.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jaume_I op 25-10-2018 22:31:38 ]
quote:
[..]
Tinderen hoeft niet zoveel tijd te kosten. Maar sommige mensen zijn idd niet te porren voor een date of moeten veel moeite doen om iemand over te halen.
De aanname dat het gemakkelijk zou moeten/kunnen gaan is onjuist.quote:
[..]
Ik vind tinderen wel echt zo'n enorm ondankbare bezigheid
Ondanks dat ik objectief dus wel weet dat ik oke ben, ben ik subjectief best onzeker over mijzelf. Het gaat érgens niet helemaal goed, maar waar? Ook op tinder: wel matches maar amper tot geen matches met wie je een fatsoenlijk en onderhoudend gesprek kunt voeren. Sommigen openen wel de conversatie maar na een dag haken ze alweer af.
Als je onbekende in het echt tegenkomt, en niet geintroduceerd is door een bekende. Dan start je bij 0. Als je via bezigheid elkaar blijft zien wegens de activiteit, start je al met een voorsprong ver boven 0. Of als iemand door een bekende wordt geintroduceerd start je ook al iets boven 0. Met een scherm start je eigenlijk in het negatief; er zijn gewoon natuurlijke barrieres die dienen om zichzelf te beschermen. En via een scherm zijn mensen gewoon snel klaar met iedereen; kent diegene niet, nooit gezien ook, geen binding, anonimiteit zorgt eerder voor respectloze uitingen, etc.
Als nieuwe manieren niet werken, dan weer terug naar ouderwets toch. Via vrienden, familie, andere kringen, enzo die zeggen wie single is. Of dat ze vinden dat je goed zou kunnen opschieten met een bepaald iemand.
Overigens heeft onderzoek aangetoond dat mensen 38 uur bezig zijn voor een eerste tinder date bij 1 persoon.
Herkenbaar idd. Heb een lange relatie gehad en ben daar wel overheen maar na 2 jaar ben ik het beu om alles alleen te doen en mis ik het doorbespreken van de dag met iemand die geïnteresseerd is en welke trots is op wat ik gedaan heb. Al mijn vrienden hebben ondertussen een vriendin en (bijna) kinderen en komen de deur bijna niet meer uit.quote:
[..]
Klopt. Dit mis ik nu ook het meeste, iemand die er onvoorwaardelijk voor je is.
Dat kunnen ook familieleden zijn of vrienden, maar dat is toch anders.
Maar mijn ervaring van mijn relaties is het echt wel prettig dat er iemand op een andere manier er ALTIJD voor je is. Dat kan nooit op die manier worden ingevuld door familie of vrienden.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Tja ik zit nog net in een andere fase, maar kan me voorstellen dat je er na een aantal jaar klaar mee bent.quote:
[..]
Herkenbaar idd. Heb een lange relatie gehad en ben daar wel overheen maar na 2 jaar ben ik het beu om alles alleen te doen en mis ik het doorbespreken van de dag met iemand die geïnteresseerd is en welke trots is op wat ik gedaan heb. Al mijn vrienden hebben ondertussen een vriendin en (bijna) kinderen en komen de deur bijna niet meer uit.
Nu als 30+ merk ik ook wel een verschil met voor mijn relatie toen ik in de 20 was. Ja er was wel hyves en facebook, maar had wel het idee dat je toen sneller mensen via via leerde kennen.
Nu is het meer een vaste groep op verjaardagen enzo en idd, de vrienden zijn ook veranderd merk ik nu pas echt, ze komen idd de deur minder vaak uit en gaan meer voor hun eigen levendje.. en dat was in de begin 20 toch wel anders.
Precies dit.quote:
[..]
[..]
De aanname dat het gemakkelijk zou moeten/kunnen gaan is onjuist.
Als je onbekende in het echt tegenkomt, en niet geintroduceerd is door een bekende. Dan start je bij 0. Als je via bezigheid elkaar blijft zien wegens de activiteit, start je al met een voorsprong ver boven 0. Of als iemand door een bekende wordt geintroduceerd start je ook al iets boven 0. Met een scherm start je eigenlijk in het negatief; er zijn gewoon natuurlijke barrieres die dienen om zichzelf te beschermen. En via een scherm zijn mensen gewoon snel klaar met iedereen; kent diegene niet, nooit gezien ook, geen binding, anonimiteit zorgt eerder voor respectloze uitingen, etc.
Als nieuwe manieren niet werken, dan weer terug naar ouderwets toch. Via vrienden, familie, andere kringen, enzo die zeggen wie single is. Of dat ze vinden dat je goed zou kunnen opschieten met een bepaald iemand.
Overigens heeft onderzoek aangetoond dat mensen 38 uur bezig zijn voor een eerste tinder date bij 1 persoon.
Op tinder zie je ook best vaak ''bijdehante'' types die bijvoorbeeld extreem arrogant reageren als je een gesprek probeert aan te gaan. Bijna niets wat je zegt lijkt goed (sommigen dan).
Terwijl in het echte leven, word ik eigenlijk nooit zo benaderd maar altijd vriendelijk, voorkomend en respectvol. Dat is inderdaad puur de anonimiteit van zo'n schermpje. Als mensen elkaar nog nooit hebben gezien, is er geen enkele vorm van emotionele of cognitieve binding.
Al zodra je elkaar één keer in het echt gezien hebt, verandert er een gigantische hoeveelheid met hoe mensen elkaar daarna zullen bejegenen. Vandaar dat ik Tinder ook een hopeloze app vind. Ik heb het wel, maar geloof niet dat er iets uit kan voortkomen. De drempel is gewoon te hoog.
Waarbij het wél heel erg kan helpen, is als je dus op tinder mensen tegen komt die je al (vaag) kent ''in het echt''. Dan kan tinder net even dat zetje geven om elkaar te benaderen. Zo had ik laatst een match met een meid die op de basisschool 2 klassen onder mij zat (daarna alleen nog gezien op lokale feesten e.d. in het voorbijgaan). Dan weet je al van elkaar wie je bent en hoe je in het echt over komt/uitstraalt e.d.
Er is ook zeker niets mis mee, volgens mij is het tegenwoordig zelfs best maatschappelijk geaccepteerd in tegenstelling tot 30 jaar geleden bijvoorbeeld.quote:
[..]
Ik geloof daar zelf niet zo in. Ik denk dat het "belang" van het hebben van een partner vooral een cultureel dingetje is, in plaats van een "geprogrammeerd" iets. Misschien klinkt dat een beetje gek omdat menigeen zou denken dat ieder levend wezen erop gericht is om zich voort te planten, en er dus een punt van zou moeten maken om een partner te vinden.
Omdat wij mensen i.t.t. tot dieren echter zelfbewust zijn, kunnen wij ook onafhankelijk van wat onze genen ons ingeven, zélf uitmaken hoe belangrijk wij het vinden om een partner te vinden. Omdat het krijgen van kinderen vroeger nu eenmaal van belang was om "de stam" voort te laten bestaan, is het logisch dat de romantische liefde een belangrijke culturele rol is gaan vervullen.
Echter, er is m.i. niets mis met de ontwikkeling van mensen die de liefde nu eenmaal wat minder belangrijk zijn gaan vinden. Ze wijken hooguit af van de normaal. Ik zie het zelf meer als een hobby waar veel mensen voldoening uit vinden, maar die mij misschien wat minder boeit.
Het verbaast mij eigenlijk ook altijd dat ik op mijn 29e nog maar zo weinig opmerkingen krijg van mijn sociale omgeving van ''moet je niet eens zus of zo''. Ik ben nu eenmaal (al jaren) single, en dat accepteert iedereen en niemand lijkt daar echt vraagtekens bij te zetten
Alleen hier op het forum draait men de boel ook nog wel eens om. Als je aangeeft graag een relatie te willen, beginnen sommige users meteen te schreeuwen ''Hoezo voldoen aan de maatschappelijk norm, fuck dat. Single blijven je hele leven is veel beter bla bla''. Die gaan er dus meteen vanuit dat je een relatie zou willen om te voldoen aan een gelden ideaalbeeld.
Terwijl het op een bepaalde leeftijd toch gewoon heel normaal is om zoiets te willen? Ik voel dat in ieder geval zo.
Wat dat betreft zit ik nu ook wel een beetje in een vreemde leeftijdsfase waarin ik ook een beetje een duidelijke richting / identiteit mis. Vorig weekend stond ik nog met mdma op een technofeest tot 8 uur in de ochtend. Gisteravond heb ik weer in een rustig kroegje een zware herfstbok gedronken met mijn beste maat die deze lente vader is geworden en als ik hem hoor praten over zijn rustige, stabiele en enigszins burgerlijke leven en zijn verhalen over zijn kind. Op een herfstachtige vrijdagavond lekker met je vrouw en je baby in je armen een filmpje opzetten, kaarsje aan en relaxen maar : dat lijkt me ook weer heerlijk.
Nu is het in mijn leven alle twee nét niet.
Eens.quote:
[..]
Precies dit.
Op tinder zie je ook best vaak ''bijdehante'' types die bijvoorbeeld extreem arrogant reageren als je een gesprek probeert aan te gaan. Bijna niets wat je zegt lijkt goed (sommigen dan).
Terwijl in het echte leven, word ik eigenlijk nooit zo benaderd maar altijd vriendelijk, voorkomend en respectvol. Dat is inderdaad puur de anonimiteit van zo'n schermpje. Als mensen elkaar nog nooit hebben gezien, is er geen enkele vorm van emotionele of cognitieve binding.
Dit merk je idd met tinder en andere apps.
Maar zelf merk ik dit ook op mijn werk, waarbij ik echt in contact ben met klanten durven ze niet altijd echt te zeggen wat ze denken of zijn ze veel relaxter.
Maar zodra je ze aan de telefoon hebt of contact hebt via de mail zijn ze veel brutaler.
Dat komt idd door dat schermpje/afstand.
Ik ben ook voorstander van real live contact, sommige zijn juist goed in heel dat geapp en gedoe via de telefoon.. laat mij maar in het echt afspreken met iemand.
Ohja en sarcasme is al helemaal lastig via een schermpje..
|
|
