Dat lijkt me een goede indicatie om met de huisarts te bespreken. Niet alleen je depressieve en wanhopige gevoelens, maar ook dat je er doorheen zit en opziet tegen de wachttijd voor je weer bij een andere psych terecht kan en in de tussentijd niet echt een alternatief hebt om je ei kwijt te kunnen.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 00:31 schreef Gregor1994 het volgende:
[..]
Ik wil bijna dood. Ik heb geen zin meer, in helemaal niks. Dag in dag uit is dit mijn leven, 24/7 voor de afgelopen 4 jaar en ik kan het niet meer aan. Het is niet meer van ‘have closure’ en dat soort bullshit. Het zit zo in mij geprogrammeerd al voor zolang. Het is een deel van mij geworden. Ik weet de oplossing niet, want al ben ik op vakantie of verhuis ik naar de andere kant van de wereld. Nog steeds bestaat die obsessie. Jaar geleden was ik in het buitenland en ook daar enorm last van gehad.
Wat goed dat je studie desondanks toch goed gaat! Hoe ben je de vorige keer dat je in de States zat erdoor heen gekomen?quote:Studie gaat redelijk, alleen totaal geen concentratie, wil volgend jaar naar Columbia in New York samen met uitwisseling van Nederlandse master. Maar de kans dat het gebeurt lijkt klein.. Voor de rest helemaal niks. Nada. Noppes. En dat Columbia daarnaast heel moeilijk worden als ik zo depressief ben. Nog nooit is het zo erg geweest.
Dat is heel vervelend natuurlijk. Weet je huisarts hier van? Hoe bespraken je vorige psych en jij dit?quote:Het is een ziekte, en door de meest slechte psychiater ben ik geen enkele stap vooruit maar wel duizend euro lichter. Het was een waardeloze psychiater, waar ik geen zak aan had en nu wacht ik weer drie maanden.
Iedereen maakt fouten, niet alleen jij. Fouten mogen maken betekent niet dat er geen consequenties zijn of zouden moeten zijn. Je tijdelijk kut kunnen voelen hoort erbij.quote:Ik probeer in te zien dat je fouten mag maken, maar als ik dan posts lees dat wat ik deed slecht was en ze me nooit wil zien, komt alles weer naar boven. Ik weet niet hoe ik van het gevoel af kom en elke keer als iemand zegt ‘onderneem activiteiten’ dan lukt mij dat niet. Ik denk zo erg aan haar dat wanneer ik mee zou doen aan een activiteit omdat mijn gedachtes toch elders zijn, namelijk bij haar. Mis haar zo erg. Ik durf gewoon niet meer te leven en ik hoop dat door aan dit gevoel vast te houden zij ooit terugkomt. Dus nee, niks qua activiteiten uit angst voor mijn gevoelens voor haar.
Het vervelende van levenslessen kan zijn, dat het terug blijft komen of blijft hangen zolang je er (nog) niet voldoende mee om hebt leren gaan. In dat opzicht gezien zou dit soort vragen kunnen wijzen op een easy cop out, dat je de confrontatie niet aan wil of durft te gaan.quote:Hoe kan ik zonder die dingen alsnog tot een ommekeer komen? Hoe laat ik los zonder die activiteiten?
Graag gedaan. Jammer dat je dat gevoel niet hebt gehad bij je familie. Misschien hebben zij het zelf ook niet gekend of zit je standaard op een andere frequentie omdat jullie definitie van liefde teveel verschilt..quote:Bedankt over je opmerking over liefde. Ik heb die gevoelens alleen bij 1 persoon in mijn hele leven gehad, en dat is mijn beste vriendin. Bij mijn familie niet eens, voor hetgeen wat ze in het verleden hebben gedaan en de gevolgen die het vandaag de dag voor mij heeft. Neem ze dat echt kwalijk.
Heel erg bedankt voor je reacties, dat helpt. Wat ik heb is dat ik niet door wil en durf te gaan, omdat ik denk dat het inderdaad niet mag. Een soort zelfstraffing, alsmede dat ik constant aan haar denk als ik buiten ben en ik dat niet wil. Dat ik dan denk van ''zij is nu ook buiten en doet leuke dingen'' en ik denk aan haar, zoals altijd. Ook ben ik weer bang om te falen. Ben echt bang geworden voor alles. Heb al dagen mijn huis niet verlaten om een eigen actiiteit te ondernemen.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 01:43 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Graag gedaan. Jammer dat je dat gevoel niet hebt gehad bij je familie. Misschien hebben zij het zelf ook niet gekend of zit je standaard op een andere frequentie omdat jullie definitie van liefde teveel verschilt..
Als je meer over liefde zou willen lezen, dan zijn de boeken van Jan Geurtz misschien iets. Chapmans 5 love languages vind ik zelf een mooie theorie die wat inzicht verschaft en je aan het denken kan zetten over liefde ervaren enzo. De Dalai Lama heeft ook een en ander over compassie geschreven wat misschien handig kan zijn.
Ik wens je sterkte en voor nu een goede nachtrust
Van wie denk je dat het niet mag? Is dat van jezelf of van het universum ofzo?quote:Op donderdag 4 oktober 2018 10:45 schreef Gregor1994 het volgende:
[..]
Heel erg bedankt voor je reacties, dat helpt. Wat ik heb is dat ik niet door wil en durf te gaan, omdat ik denk dat het inderdaad niet mag. Een soort zelfstraffing, alsmede dat ik constant aan haar denk als ik buiten ben en ik dat niet wil. Dat ik dan denk van ''zij is nu ook buiten en doet leuke dingen'' en ik denk aan haar, zoals altijd. Ook ben ik weer bang om te falen. Ben echt bang geworden voor alles. Heb al dagen mijn huis niet verlaten om een eigen actiiteit te ondernemen.
Wat denk jij dat ik voor haar heb gevoeld dat het zo diep zit bij mij, met inachtneming van de berichten die ik haar ook toezond? Kan jij het omschrijven, was dit ooit liefde of? Waarom ben ik er zo mee bezig? Iedere keer als ik eroverheen lijk te komen, komt het ijzersterk terug..heel sterk. Alsof ik er nooit overheen was..
Mag van mezelf niet. Ik moet binnen blijven, zodat ik me veilig voel. Buiten dan denk ik nog veel meer aan haar. Ik doe inderdaad meer de verplichte dingen, en ik merk dat mijn humeur zo klote is als wat. Al jaren kan ik snel boos worden op mensen om me heen, omdat ik haar zo diep in gedachte heb. Mijn grootste angst is denk ik dat ik daardoor van haar ook loslaat, daar heel bang voor zijn. Ik hou zo stevig aan haar vast en ik durf niet los te laten.quote:Van wie denk je dat het niet mag? Is dat van jezelf of van het universum ofzo?
Als dit alleen om haar zou draaien, wat maakt dan dat je binnen je veiliger voelt? Altijd aan haar denken is binnen ook gaande toch? Wat denk je dat binnen blijven het dragelijker zou maken?
Wat is je grootste angst nu, wat voor falen zou je nu te wachten staan denk je als je weer naar buiten zou gaan?
Bedoel je trouwens dat je alleen verplichte nummers als studie en boodschappen buitenshuis doet of zit je echt al dagen alleen maar binnen?
Dat klopt het voelt heel veilig op een of andere manier. De reden waarom ik zo graag wil weten of dit liefde is maakt de uitkomst anders. Want indien het geen oprechte liefde is dan weet ik dat wat ik voelde min of meer een illusie is geweest en dat het volledig aan mij ligt, dat het allemaal irrationeel is. Indien dit een soort van liefde is dan ben ik geneigd om ook te denken wat zij heeft gedaan. Als je begrijp wat ik bedoel? Ik heb het gevoel de hele tijd wat zij mij heeft aangedaan, ongeacht die mails en zo, neem ik haar nog steeds van alles kwallijk. Het houdt niet op, alsof ik haar al niet genoeg heb aangedaan. Zo'n pijn voel ik nog. Ik vertrouwde voor het eerst iemand oprecht, nadat haar ex in beeld kwam, hield ik het niet meer en werd ik zo obsessief. Dat is nu al een paar jaar geleden. Ik kan dat beeld niet loslaten. Ook heb ik er moeite mee er steeds aan te dneken dat ze seks heeft met haar huidige vriend. Weet niet wat ik voor haar moet voelen.quote:Waarom is het zo belangrijk voor je of dit liefde zou kunnen zijn? Maakt je motivatie de uitkomst anders hoop je?
Ik denk dat je er zo mee bezig bent en blijft, omdat je een gebrek aan eigenwaarde hebt en dit een relatief veilig iets is. Je bent op een bepaalde manier op veilig terrein, omdat je op afstand van haar zit. Er is geen contact, geen confrontatie en dus ook geen nieuwe afwijzing. En zolang jij je hiermee zo obsessief bezig houdt, hoef je van jezelf geen nieuwe confrontaties aan te gaan. Dan heb je dit als een soort excuus om in je safe space te blijven zitten, terwijl je jezelf voorhoudt dat het een vorm van boetedoening is en/of dat je niet beter of meer zou verdienen dan dit.
Dit is het gevoel dat ik zo gewend ben, ik weet niet anders dan dit. Dat is denk ik een heel groot stuk van het probleem, zoals ik al zei ben ik al heel lang zo ''verliefd'', zo geobsedeerd. Als het haar niet is dan wel een ander, daardoor weet ik ook niet hoe een ''normaal'' persoon zich moet voelen. Ik weet gewoon niet wat voor een licht zou moeten zijn aan het eind van de tunnel. Het enige waar ik aan denk is dat ik haar zo erg mis. Iemand die hetzelfde voelde en die me begreep. Snap niet dat ik me zo gekwetst voel na alles.quote:Maar wat doet dit lijden nu voor je? Wat schiet je er verder mee op dan dat je in je safe space kan blijven, waar je weliswaar op bekend op terrein wel prettig genoeg voelt om te blijven zitten, maar waar je niet happy bent en je weinig uitzicht lijkt te hebben op een lichtje in de tunnel?
Als je iets anders zou willen, dan is het niet zo logisch dat je hetzelfde kan blijven doen toch?
Nee hou niet van mezelf....en ja, heb echt wel dat mijn hele bestaan nu waardeloos is. Denk constant aan haar, weet ook niet wat het is. Heb er echt moeite mee, ook gewoon op dit moment.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 14:28 schreef dop het volgende:
Mag ik je vragen of je van jezelf houdt, of je van jezelf mag houden.
Uit alles wat je schrijft lijkt het of je heel erg focust op een ander.
Als een soort van reden om te mogen zijn, en enige manier om gelukkig te kunnen worden.
Als de ander dat vervolgens niet kan erkennen word je hele bestaansrecht onder je voeten vandaan gehaald.
De gevolgen daar van kun je jezelf kwalijk gaan zitten nemen, en vervolgens ben je weer niet okay, en heb je weer een ander nodig om zelf in vervulling te komen en okay te zijn met jezelf.
Als het klopt wat ik denk, moet vooral eerst de focus op jezelf, wie jij wil en mag zijn.
Los van elk ander.
Kan het niet loslaten merk ik. Nooit gelukt ook, ik hoopte nadat ik haar zou vertellen wat ik had gedaan dat ik ook verder zou kunnen. Maar ik zit heel naar vast, nog tig keer meer dan eerst. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat ik niet hiervan overheen kom...quote:Op donderdag 4 oktober 2018 14:45 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik denk dat je zoiets wel liefde kan noemen, maar geen gezonde liefde.
Je hebt wel op jouw manier van haar gehouden, maar omdat jij zelf beschadigd bent, heb je niet van haar kunnen houden op een gezonde of productieve manier en daardoor zijn jullie beide nu slechter af.
Bij gezonde liefde worden beide partijen een beter mens, ook al loopt het niet af met een happily ever after.
De enige advies die ik heb daarvoor heb is toch echt “leer nieuwe vrouwen kennen”. Zorg dit keer dat je geen zichtbare obsessieve stalkingsgedrag vertoont.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 15:37 schreef Gregor1994 het volgende:
[..]
Kan het niet loslaten merk ik. Nooit gelukt ook, ik hoopte nadat ik haar zou vertellen wat ik had gedaan dat ik ook verder zou kunnen. Maar ik zit heel naar vast, nog tig keer meer dan eerst. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat ik niet hiervan overheen kom...
Ik krijg het niet uit mijn hoofd die band die ik deelde met haar, dat zit nog echt in mij...
Heb je voor jezelf ook een idee waarom dit is?quote:
Dat soort vragen kan je beter laten voor zijn psychiater.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 16:05 schreef dop het volgende:
[..]
Heb je voor jezelf ook een idee waarom dit is?
Hoe is je relatie met je ouders?
Ik weet niet eens hoe ik dat me voor moet stellen. Ben totaal niet tevreden, met name dat ik dit weer moet hebben....Waarom het niet gewoon normaal kan zijn bij mij, nog nooit gezoend, geen seks en ik denk obsessief aan haar. Zij was de enige die mij echt het gevoel gaf ''ik geef om je'', maar daarna stopte ze daarmee. Het heeft me helemaal gek gemaakt, met name dat het soms onwijs warm was en soms ook niet.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 16:05 schreef dop het volgende:
[..]
Heb je voor jezelf ook een idee waarom dit is?
Hoe is je relatie met je ouders?
quote:Op donderdag 4 oktober 2018 15:49 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
De enige advies die ik heb daarvoor heb is toch echt “leer nieuwe vrouwen kennen”. Zorg dit keer dat je geen zichtbare obsessieve stalkingsgedrag vertoont.
Iedereen wordt obsessief bij echte verliefdheid. Zolang je gedrag legaal en sociaal gepast is, is het ook geen probleem. Vrouwen vinden het soms ook vleiend om lieve berichtjes en aandacht te krijgen.
Een paar weken geleden kreeg ik ook opeens gevoelens voor een hele goede vriendin, ik werd ook een beetje obsessief en liet het doorschemeren. Omdat mijn gedrag lief was en binnen sociale normen, was ze heel lief en begripvol en liet me netjes weten dat ze niks mee kan doen. Toen ik toch iets te vaak contact zocht, gaf ze ook aan heel lief maar duidelijk aan dat ik beter mee op kan houden.
Dit heb ik ook gedaan en nu is er geen probleem. Ik moet haar tijdelijk met rust laten en het vriendschap is niet kapot. Ik ga verder met mijn leven, wetende dat ik een goede vriendin nog heb en je weet niet hoe de toekomst zich ontwikkelt.
Zoek nieuwe vrouwen waar je mee verbonden kan voelen en dan raakt deze naar de achtergrond. Je zal altijd aan haar blijven denken, maar dat ernstige liefdesverdriet met suicidale depressie zal verdwijnen.
Dan zal ik voor eeuwig afhankelijk zijn van vrouwen...quote:Op donderdag 4 oktober 2018 15:49 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
De enige advies die ik heb daarvoor heb is toch echt “leer nieuwe vrouwen kennen”. Zorg dit keer dat je geen zichtbare obsessieve stalkingsgedrag vertoont.
Iedereen wordt obsessief bij echte verliefdheid. Zolang je gedrag legaal en sociaal gepast is, is het ook geen probleem. Vrouwen vinden het soms ook vleiend om lieve berichtjes en aandacht te krijgen.
Een paar weken geleden kreeg ik ook opeens gevoelens voor een hele goede vriendin, ik werd ook een beetje obsessief en liet het doorschemeren. Omdat mijn gedrag lief was en binnen sociale normen, was ze heel lief en begripvol en liet me netjes weten dat ze niks mee kan doen. Toen ik toch iets te vaak contact zocht, gaf ze ook aan heel lief maar duidelijk aan dat ik beter mee op kan houden.
Dit heb ik ook gedaan en nu is er geen probleem. Ik moet haar tijdelijk met rust laten en het vriendschap is niet kapot. Ik ga verder met mijn leven, wetende dat ik een goede vriendin nog heb en je weet niet hoe de toekomst zich ontwikkelt.
Zoek nieuwe vrouwen waar je mee verbonden kan voelen en dan raakt deze naar de achtergrond. Je zal altijd aan haar blijven denken, maar dat ernstige liefdesverdriet met suicidale depressie zal verdwijnen.
Nogmaals, meer mensen raken obsessief op een ander die onbereikbaar is. Ook meisjes, ook knappe populaire mensen.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 16:18 schreef Gregor1994 het volgende:
[..]
[..]
Dan zal ik voor eeuwig afhankelijk zijn van vrouwen...
Kijk, ook ik heb een beste vriendin. Ik zou bij haar nooit meer obsessief kunnen zijn. Sterker nog, paar maanden geleden iemands nummer gevraagd, vervolgens afgewezen. Alles prima. Maar bij dit meisje waar ik zulke obsessieve gedachte bij heb kan ik dat niet, zij heeft me gewoon geraakt op bepaalde punten die zo diep zitten bij mij. Ik raakte obsessief nadat ze terug ging naar haar ex, terwijl ze aangaf daar overheen te zijn en mij vertrouwen gaf. Dit was vier jaar (!) geleden en nog steeds zit ik er zo mee...alsof het allemaal met opzet was, alweer had ik pijn. Sindsdien is die obsessie nooit meer gestopt.
Uuhm nee de meeste mensen hebben dat helemaal niet..quote:Op donderdag 4 oktober 2018 16:51 schreef Keep_Walking het volgende:
Ook dingen zoals backpacken, reizen, vrijwilligerswerk wat je echt belangrijk vindt, helemaal storten op een nobele doel, carriere najagen, bepaalde talenten aanleren, enz.
Je bent ook nog jong. Ik heb 1 meisje waar ik echt vier jaar lang depressief over ben geweest. Ook echt suicidal depressief. Ik ging het ook proberen te dempen met alcohol en soms een pilletje.
Meer mensen hebben dit. Zowel man als vrouw. Het verschil met jou en de meesten is dat je narcistische stoornis jou het gevoel geeft dat je recht hebt om je zin te krijgen. Helaas werkt het zo niet. Ook dingen zoals dreigen en met geweld maakt je niet sympathiek.
Maar geloof me, je bent echt niet de enige. Iedereen heeft minstens 1 iemand waar ze jarenlang obsessief over blijven peinzen, ook vrouwen. Het is maar hoe je ermee omgaat.
Mijn omgeving in ieder geval wel..maar goed. Mijn omgeving. Misschien ook bij Keep_Walking zijn omgeving..quote:Op donderdag 4 oktober 2018 17:12 schreef madam-april het volgende:
[..]
Uuhm nee de meeste mensen hebben dat helemaal niet..
ik snap dat je dit zegt.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 16:14 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Dat soort vragen kan je beter laten voor zijn psychiater.
Bedankt voor je reacties en jij bent over dat meisje heen gekomen met wat?quote:Op donderdag 4 oktober 2018 16:51 schreef Keep_Walking het volgende:
Ook dingen zoals backpacken, reizen, vrijwilligerswerk wat je echt belangrijk vindt, helemaal storten op een nobele doel, carriere najagen, bepaalde talenten aanleren, enz.
Je bent ook nog jong. Ik heb 1 meisje waar ik echt vier jaar lang depressief over ben geweest. Ook echt suicidal depressief. Ik ging het ook proberen te dempen met alcohol en soms een pilletje.
Meer mensen hebben dit. Zowel man als vrouw. Het verschil met jou en de meesten is dat je narcistische stoornis jou het gevoel geeft dat je recht hebt om je zin te krijgen. Helaas werkt het zo niet. Ook dingen zoals dreigen en met geweld maakt je niet sympathiek.
Maar geloof me, je bent echt niet de enige. Iedereen heeft minstens 1 iemand waar ze jarenlang obsessief over blijven peinzen, ook vrouwen. Het is maar hoe je ermee omgaat.
In mijn geval heb ik me helemaal volgestort op een goede doel. Dus ik heb een “life mission” gevonden, die is geinspireerd door mijn liefde die ik voor haar heb gehad. En daarnaast ben ik bezig geweest met veel daten en afspreken met nieuwe meisjes. Inmiddels heb een paar (platonische) vriendinnen en een oude scharrel die ik kan romantiseren van een verte.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 17:47 schreef Gregor1994 het volgende:
[..]
Bedankt voor je reacties en jij bent over dat meisje heen gekomen met wat?
Ik voel me meer dan rot, heb ook nog behoefte haar te contacten. Ik typ steeds een bericht naar ‘haar’, maar verwijder het dan voor het verzenden...
Maar is dit niet too much allemaal? Lijkt me heel veel proberen qua dating om over iemand heen te komen of zo..kan me sowieso niet voorstellen dat überhaupt iemand mij leuk kan vinden.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 18:21 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
In mijn geval heb ik me helemaal volgestort op een goede doel. Dus ik heb een “life mission” gevonden, die is geinspireerd door mijn liefde die ik voor haar heb gehad. En daarnaast ben ik bezig geweest met veel daten en afspreken met nieuwe meisjes. Inmiddels heb een paar (platonische) vriendinnen en een oude scharrel die ik kan romantiseren van een verte.
Wie weet, ben ik ooit klaar voor een vaste relatie in de nabije toekomst.
Dat ene meisje is verleden tijd. Denk regelmatig aan haar, maar met een tevreden gevoel.
Dat is dan een beetje jouw probleem. Ik weet niet of je daadwerkelijk onlovable ben. Je narcistische persoonlijkheid maakt hey moeilijk idd. Ik weet niet hoe je het doet qua uiterlijk. Maar liefde op zichzelf is een zoektocht.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 18:29 schreef Gregor1994 het volgende:
[..]
Maar is dit niet too much allemaal? Lijkt me heel veel proberen qua dating om over iemand heen te komen of zo..kan me sowieso niet voorstellen dat überhaupt iemand mij leuk kan vinden.
Iedereen heeft toch wel een crush of ex-liefde waar ze jarenlang gevoelens voor blijven hebben? Alleen ze gedragen zich niet psychisch.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 17:12 schreef madam-april het volgende:
[..]
Uuhm nee de meeste mensen hebben dat helemaal niet..
En ze zijn waarschijnlijk nooit zo geobsedeerd, kan me dat althanns niet voorstellen...quote:Op donderdag 4 oktober 2018 19:13 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Iedereen heeft toch wel een crush of ex-liefde waar ze jarenlang gevoelens voor blijven hebben? Alleen ze gedragen zich niet psychisch.
Maar de meeste pubers en jongvolwassenen zijn weleens hopeloos verliefd op iemand die onbereikbaar is. Bijvoorbeeld de vele mannen die klagen over de friendzone. Dan zijn ze jarenlang verliefd op een meisje waar het nooit wat mee wordt.
Alleen ze gaan geen enge creepy shit doen zoals TS.
Misschien vooral mensen met psychische problemen. Ik herken het wel.quote:Op donderdag 4 oktober 2018 17:12 schreef madam-april het volgende:
Uuhm nee de meeste mensen hebben dat helemaal niet..
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |