quote:
Op zaterdag 29 september 2018 16:12 schreef DeParo het volgende:Ik heb de begroting verder niet in detail gelezen maar met een groeiende wereldeconomie was het volstrekt logisch dat Nederland, zeker als doorvoerland, de vruchten zou plukken met wat groei. Ik vind de groei die we hebben dan nog vrij beperkt, maar vooruit voor de Eurozone is het niet al te slecht, een beetje regering zou er dan voor zorgen dat de groei zodanig verdeeld wordt dat vooral de consumerende inwoners dit kunnen omzetten in nog meer consumptie en productiviteit, immers zorgt bvb inflatie ervoor dat bij een gemiddelde verdeling weinig van de groei gemerkt wordt, en nu kan je zelfs zeggen (na aanhoudende berichten dat vooral het grootbedrijf itt het mkb profiteert oa) dat het niet juist wordt verdeeld. Er is dus economische groei, ademruimte, maar weinig om optimistisch over te zijn en een regering die vooral met de verkeerde delen van de samenleving bezig is wat dat betreft dus ik ben bezorgd wat de toekomst brengt, weinig structurele groei, met enkele uitzonderingen overigens.
Het FD bevestigt je zienswijze.
Ruttes jubeljaar kan ook zomaar in een nachtmerrie omslaan
'Het goede nieuws is dat de koopkracht over de volle breedte vooruit gaat. Beter krijg je het niet, zeker niet als je terugkijkt naar hoe het de afgelopen jaren geweest is', zei minister Wopke Hoekstra van Financiën dinsdag trots in zijn toelichting op zijn eerste Miljoenennota.
Het tekent de vastberadenheid van de coalitie om de begroting voor volgend jaar in roze tinten af te schilderen. Niet alleen gaat 96% van de Nederlanders er dan op vooruit, ook de noden in de samenleving worden gelenigd met 'investeringen in defensie, onderwijs, veiligheid en zorg'. En dat allemaal met gezonde overheidsfinanciën.
Geen triomfalisme
Volgens Hoekstra gaat het beter met de conjunctuur dan iemand een paar jaar geleden voor mogelijk had gehouden. Toch waakte de CDA'er voor triomfalisme, toen hij de inhoud van zijn koffertje aan Kamervoorzitter Khadija Arib overdroeg. Dat komt echt niet doordat 'Den Haag' het zo goed heeft gedaan.
'De politiek past bescheidenheid', vindt hij. De huidige hoogconjunctuur is het gevolg van sterke economische fundamenten, economische groei in het buitenland, ondernemerschap en 'de inspanningen van miljoenen Nederlanders die iedere dag opnieuw keihard aan de slag gaan'.
Bijdrage aan succes?
Al dragen 'verstandig beleid, tijdig hervormen en politieke stabiliteit wel bij aan economisch succes', vindt hij. Als dat is wat de politiek moet leveren, wat draagt dit kabinet met deze begroting dan zelf bij aan versterking van die drie succesfactoren?
De beloning van die keihard werkende Nederlanders is karig. Beter krijg je het niet? De koopkrachtstijging in 2016, het laatste volle begrotingsjaar van het kabinet Rutte-Asscher, bedroeg volgens de laatste herberekeningen van het Centraal Bureau voor de Statistiek 3%, het dubbele van Hoekstra's belofte voor volgend jaar.
Koopkracht door hoger loon
Die koopkrachtstijging is bovendien niet de resultante van het beleid van dit kabinet, maar voornamelijk van hogere lonen. Deze overheid verhoogt de lasten voor burgers en bedrijven volgens het Centraal Planbureau volgend jaar nog altijd met ¤5,3 mrd, waarvan ¤850 mln voor burgers. De verlaging van de inkomstenbelasting weegt niet op tegen verhoging van zorgpremies, btw en energiebelasting.
Dat is op zich logisch. De samenleving vindt 'investeringen' in goede zorg, onderwijs, defensie en veiligheid volgens Hoekstra namelijk 'broodnodig'. En die extra uitgaven kunnen niet alleen uit de economische groei worden gedekt en of uit verhoging van het tekort, hoewel het kabinet ook daar al de randen opzoekt.
Langs het randje
Het structurele saldo is sinds het aantreden van dit kabinet omgeslagen naar een tekort van 0,4%. Dat scheelt 1,2% van het bruto binnenlands product ten opzichte van Rutte II en scheert daarmee ook langs de grenswaarde van 0,5% die de eurolanden hebben afgesproken. De Raad van State maakt duidelijk dat het wat haar betreft al op het randje is.
Daarbij wijst ze op de kwetsbaarheid van de Nederlandse economie voor economische tegenwind. Zoals Nederland nu op de adrenaline van het expansieve overheidsbeleid en de opleving in de eurozone op kop rijdt in de eurozone, zo kan de man met de hamer ook zomaar weer toeslaan als brexit verkeerd afloopt of Donald Trump met het verkeerde been uit bed stapt.
Schuld nog steeds hoger
De enige buffer die het kabinet dan heeft is de lagere schuld, maar Hoekstra is de eerste die erop wijst dat die nog steeds hoger is dan voor de crisis. 'Verstandig beleid en tijdig hervormen' om klaar te zijn voor de volgende neergang zou in dit geval dus meer moeten betekenen dan de groei grotendeels verjubelen.
Het kabinet haalt zijn agenda nog steeds grotendeels uit het regeerakkoord, waarvan deze Miljoenennota een keurige vertaling vormt. Het enige grote 'nieuwe' voornemen dat daar sindsdien aan is toegevoegd, is de ingreep in de gaswinning. De meest ingrijpende consequenties daarvan worden overigens pas in de volgende kabinetsperiode gevoeld.
Dividendbelasting
In de zorg, op de arbeidsmarkt, bij het pensioenstelsel en bij het nakomen van de klimaatafspraken is het nog steeds wachten op daadkracht bij deze christen-liberale coalitie. Die rust lang uit van de ingewikkelde formatie die nog dagelijks intensief onderhoud vergt en is nog bezig te bekomen van de schrik van de gifpil die daarin geslopen is: afschaffing van de dividendbelasting,
De complexiteit van de opgave om dat voornemen politiek, maatschappelijk en economisch verteerbaar te maken, blijkt ook uit deze Miljoenennota. Doordat de extra kosten van de afschaffing moeten worden verhaald, gaat de vennootschapsbelasting minder hard omlaag dan beloofd. Om het midden- en kleinbedrijf en de woningcorporaties daarvoor te compenseren, moet daar vervolgens weer een pleister van ¤200 mln op worden geplakt.
Onderbouwing mist
Maar de Raad van State vindt ook dat de onderbouwing van de effectiviteit van het plan voor verbetering van het vestigingsklimaat nog altijd te wensen overlaat. Daarmee komt ook Hoekstra's derde politieke randvoorwaarde voor succesvol economisch beleid in het geding: politieke stabiliteit.
De dividendbelasting is een politieke splijtzwam die zelfs tot inzet van de komende statenverkiezingen dreigt te worden gemaakt. Premier Rutte deed daar dinsdag laconiek over. Hij gunt Klaver zijn 'puntje'. Maar een begroting die zijn belofte niet waarmaakt over het zoet na de crisis en de schouders ophalen over de onvrede die de afschaffing van de dividendbelasting oplevert, is politiek een riskante combinatie.
bron FD
---------------
Raad van State kraakt eerste begroting Rutte III
De Miljoenennota 2019 die het kabinet aan de Tweede Kamer heeft aangeboden, stuit op zware kritiek van de Raad van State, de autoriteit die is aangesteld om te waken over het nakomen van de Europese en nationale begrotingsregels.
De eerste begroting van Rutte III loopt tegen de grenzen van de Europese regels aan, verstopt de lastenverzwaringen voor burgers en bedrijven en laat structurele uitgavenstijgingen zien die niet structureel worden gedekt, zo blijkt uit het strenge oordeel van de onafhankelijke toezichthouder.
Lastenverzwaring
De Raad van State ziet een discrepantie van ¤1,5 mrd tussen de Miljoenennota en de Macro Economische Verkenning van het Centraal Planbureau wat betreft lastenontwikkeling. Het CPB gaat voor volgend jaar uit van een lastenverzwaring van ¤5,3 mrd, waarvan ¤850 mln voor burgers en ¤4,4 mrd voor bedrijven.
Het kabinet houdt het op ¤3,8 mrd lastenverzwaring, conform de afspraken uit het regeerakkoord. Het verschil wordt niet verklaard, maar is vermoedelijk een kwestie van definities. De Raad van State wijst er wel fijntjes op dat het kabinet zelfs dat bedrag nog ver wegstopt, in een bijlage bij de Miljoenennota. 'De hoofdtekst bevat hierover slechts een grafiek'.
Meer btw en zorgpremie
De lastenstijging voor de burger is de resultante van een verhoging van de btw die ¤2,4 mrd kost, ¤800 mln extra energiebelasting en ¤1,8 mrd meer ziektewetpremies. Daar staat een verlaging van de loon- en inkomstenheffing tegenover van ¤4 mrd.
Voor bedrijven is de beleidsmatig veroorzaakte lastenverzwaring de optelsom van btw (+¤800 mln), energiebelasting (+¤500 mln), vennootschapsbelasting (+¤1,1 mrd), dividendbelasting (+1,5 mrd) en sociale premies (+¤600 mln).
Anticiperend op de afschaffing van de dividendbelasting schat het Centraal Planbureau in dat het buitenland ¤400 mln minder dividendinhouding opbrengt. Bedrijven sparen dividenduitkering op om die na 2020 belastingvrij te kunnen uitkeren, verwacht het CPB.
Structureel begrotingstekort
De Raad toont zich bezorgd dat de overheidsfinanciën ondanks de hoogconjunctuur niet verder verbeteren. Het overschot stokt op 1% van het bbp, maar de Europese maatstaf laat al een tekort zien. Dit structurele saldo, waarin wordt gecorrigeerd voor de stand van de conjunctuur en incidentele posten, schiet volgend jaar naar een tekort van 0,4% van het bbp.
Dat scheelt 1,2 procentpunt met toen het kabinet aantrad en komt in de buurt van de Europese grenswaarde, een structureel tekort van 0,5%. De toezichthouder wijst op het gevaar dat de conjunctuur vanaf nu verder afzwakt, wat in Nederland gewoonlijk leidt tot snel verder oplopende tekorten. Er is volgens het Centraal Planbureau zelfs een gerede kans (33%) dat ook het huidige nominale overschot volgend jaar alsnog omslaat in een tekort.
Opstopping in uitgaven
De overheidsuitgaven stijgen dit en volgend jaar met respectievelijk 2,5% en 1,8%. Het blijkt zelfs lastig om alle geplande extra uitgaven te doen, doordat er in de huidige arbeidsmarkt geen mensen voor te vinden zijn. Dat speelt Defensie parten, dat daardoor volgend jaar zelfs 21,4% meer kan uitgeven. Ook voor infrastructuur is door een opstopping in het investeringsprogramma volgend jaar 11% meer beschikbaar.
De zorguitgaven gaan volgend jaar met 4,5% omhoog. Ze zullen deze kabinetsperiode blijven stijgen en de Raad van State waarschuwt dat die ontwikkeling in de toekomst andere uitgaven in gevaar gaat brengen als er niet wordt ingegrepen.
Structurele uitgaven onvoldoende gedekt
Verder wijst de autoriteit erop dat minister Wopke Hoekstra van Financiën het kabinet niet houdt aan zijn eigen regels. De extra kosten van de lagere gaswinning in Groningen (¤300 mln in 2019, oplopende tot ¤1,5 mrd in 2023), voorbereidingskosten voor brexit (¤90 mln) en 'heroprichting' van het ministerie van Landbouw (eenmalig ¤60 mln en daarna ¤37 mln per jaar), worden gedekt uit meevallers bij de zorg en de sociale zekerheid. Maar dat zijn grotendeels structurele extra uitgaven die volgens de afspraken ook structureel zouden moeten worden gedekt en niet uit incidentele meevallers, vindt de Raad van State.
bron FD