Van kleuter tot puber deel 156

De vraag is of we afdwalen
Moeten we kinderen, pubers en ook jonger, onze begeleiding opdringen en ze aan de hand houden of moeten we ze de ruimte geven om hun eigen weg te kiezen en hun eigen fouten te maken? Daarmee niet gezegd dat je ze volledig los moet laten en laten bungelen, maar om er constant bovenop te zitten is het andere uiterste.

Nou, ik heb puber vorig jaar eerst zelf laten proberen. Na de herfstvakantie bleek dat het toch wat lastig ging qua planning, dus hebben we het samen opgepakt. Oftewel, ik heb de euro’s voor de huiswerkbegeleiding niet uitgegeven, maar ben het zelf gaan doen.
Eerst planningen voor haar gemaakt, op een bepaald moment planningen samen gemaakt, daarna haar planning laten maken en doorheen gelopen. En nu zijn we op een punt aangeland dat ze zelf planningen maakt en we met regelmaat kijken of het lukt.

Ik ben van mening dat je je kind moet begeleiden in zulke dingen. Ze moeten het leren... Je verwacht van een peuter toch ook niet dat die meteen met mes en vork kan eten en met twee woorden spreken?

Nou ja, aan de ene kant hanteer ik het "zolang ze hun leven niet in gevaar brengen moeten ze hun eigen fouten maar maken" principe, maar dat is toch wat meer voor de wat oudere kinderen (15/16 drank/drugs foute vrienden, dat soort dingen), maar ik vind het wel lastig om een kind verantwoordelijkheid te geven voor iets waar hij/zij nog niet echt verantwoordelijk kan worden gehouden.
En als je kind begeleiding nodig heeft dan geef je die volgens mij, als een kind moet leren plannen dan kun je daar ook wel bij helpen zonder dat over te nemen.

Het soort leugentjes waar het nu over lijkt te gaan zou ik er echter uit willen hebben, en als dat kan door een manier waardoor ze weten dat ze er niet mee weg zullen komen vind ik het ook best, als het werkt dan werkt het.

Wij moesten zoon de eerste jaren ook steeds achter de vodden zitten. Hier in DLD houden ze een streeplijst bij van wie zijn huiswerk niet heeft bijgehouden. Meneer stond steevast zo'n beetje bovenaan.

Hij is toen van school gewisseld. Bij de eerste ouderavond kwam die lijst ter sprake. Wij waren stomverbaasd toen bleek dat hij niet 1 streepje had Sindsdien nooit meer problemen gehad met huiswerk maken. Op die school heeft hij geleerd hoe hij zijn huiswerk moet indelen. En wat natuurlijk ook het meeste heeft geholpen: hij voelde zich op die school helemaal thuis, vanaf de eerste dag.

Inmiddels is hij na afloop van die school weer gewisseld (nu VWO), en nog steeds loopt alles prima Hij werkt hard en zijn cijfers zijn goed. Wiskunde (verplicht) is zijn zorgenkindje dus we waren afgelopen week helemaal blij met een 4+ (vergelijkbaar met een 6+ in NL)

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:09 schreef Sjeen het volgende:
Nou, ik heb puber vorig jaar eerst zelf laten proberen. Na de herfstvakantie bleek dat het toch wat lastig ging qua planning, dus hebben we het samen opgepakt. Oftewel, ik heb de euro’s voor de huiswerkbegeleiding niet uitgegeven, maar ben het zelf gaan doen.
Eerst planningen voor haar gemaakt, op een bepaald moment planningen samen gemaakt, daarna haar planning laten maken en doorheen gelopen. En nu zijn we op een punt aangeland dat ze zelf planningen maakt en we met regelmaat kijken of het lukt.

Ik ben van mening dat je je kind moet begeleiden in zulke dingen. Ze moeten het leren... Je verwacht van een peuter toch ook niet dat die meteen met mes en vork kan eten en met twee woorden spreken?

En je laat die peuter niet verhongeren als ze hun hand of bestek niet naar hun mond kunnen krijgen.

Het lijkt me vooral zaak om erachter te komen waarom die leugens verteld worden. Is dat een gebrek aan autonomie? Is dat omdat ze er zelf eigenlijk een slecht gevoel over hebben en dat niet willen terugzien en -horen door de ouders? Zijn de leugens echt heel erg ernstig, of is het het liegen op zich dat een probleem vormt voor de ouders?

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:11 schreef Leandra het volgende:

[..]

En je laat die peuter niet verhongeren als ze hun hand of bestek niet naar hun mond kunnen krijgen.

precies

Wat het liegen betreft, dat zou ik er ook uit willen hebben. Prima dat je dingen niet doet, maar kom er gewoon eerlijk voor uit. Met liegen heb je uiteindelijk alleen maar jezelf omdat je ooit je zo vastliegt dat je er zelf niet meer uitkomt...

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:12 schreef miss_sly het volgende:
Het lijkt me vooral zaak om erachter te komen waarom die leugens verteld worden. Is dat een gebrek aan autonomie? Is dat omdat ze er zelf eigenlijk een slecht gevoel over hebben en dat niet willen terugzien en -horen door de ouders? Zijn de leugens echt heel erg ernstig, of is het het liegen op zich dat een probleem vormt voor de ouders?

Ik kreeg pas nog van mijn oudste zoon te horen dat hij ooit echt ergens niet over gelogen had, want ik was destijds (±15 jaar geleden) finaal uit mijn plaat gegaan over een verhaal dat flink onwaarschijnlijk was.

In mijn portemonnee zit ook nog steeds een briefje van hem "sorry mama, ik was wel bij de staking, maar ik heb daar niets gedaan wat niet mocht", nadat een scholierenstaking wat uit de hand gelopen was, en de school iedereen strafte die er überhaupt geweest was.
Uiteindelijk komt het allemaal wel goed, en als ouder maak je ook fouten, als je het niet te bont maakt vergeven ze je die ook wel weer, net zoals je als ouder die puberleugentjes wel weer vergeeft.

Volgens mij zijn heel veel pubers helemaal niet in staat om fatsoenlijk te plannen. En lopen jongens daarmee ook nog een keer flink achter op meisjes.

Ik help dus nog steeds. Niet meer bij oudste, die kan het nu echt 100% zelf (en dan nog blijft het wel eens moeilijk om je aandacht over verschillende vakken te verdelen). Maar wel bij jongste, ook al is hij al 14. Ik ga hem niet vertellen wat hij moet doen, maar ik neem wel zo af en toe door wat er aan huiswerk ligt, welke grote taken eraan komen en hoe zich dat verhoudt tot dingen die buiten school nog gebeuren. Ik denk dat het voor hem gewoon een moment is om de boel op een rijtje te zetten, iets waar hij normaal misschien de tijd niet voor neemt.

Edit: ik spreek ook wel eens m'n twijfels uit, bijvoorbeeld als hij heel graag naar een feestje wil, terwijl hij de volgende dag een toets heeft. En dan weet hij ook wel dat er consequenties zijn als het inderdaad niet goed gaat. Niet in de zin van straf, maar wel dat als er weer iets dergelijks gebeurt, de wijzer naar mijn kant uitslaat.

[ Bericht 10% gewijzigd door Gaoxing op 06-11-2018 11:24:54 ]

Liegen heb ik ook nooit geaccepteerd. Duidelijk gemaakt dat ik het liegen op zich veel erger vindt dan de reden van het liegen. En toen hij jonger was ook gezegd dat hij meer straf kon verwachten als hij iets had uitgehaald en daar ook nog over gelogen had

Heeft hier in elk geval goed gewerkt. Mijn teleurstelling over het liegen (okee, indien nodig een tikje aangedikt ) was voor hem een reden om dat niet te doen.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 10:28 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Voor zover ik weet is huiswerkbegeleiding in Nederland op dit moment big business. Je betaalt er over het algemeen een godsvermogen voor en er zijn, dacht ik, nog weinig scholen die dat zelf nog gratis en voor niets aanbieden, maar misschien ook nog wel hoor.

Ja hier ook maar wij hadden het can de school. Voor 2.50 de week

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:26 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Ja hier ook maar wij hadden het can de school. Voor 2.50 de week

Dat is wel heel goedkoop, hier is de uurprijs al stukken hoger.
http://www.matchpoint.nu/kosten/

Hier kwam het potentieel er pas uit toen ik iets deed wat ik echt leuk vond Dat is nog helemaal niet zo lang geleden.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:17 schreef Gaoxing het volgende:
Volgens mij zijn heel veel pubers helemaal niet in staat om fatsoenlijk te plannen. En lopen jongens daarmee ook nog een keer flink achter op meisjes.

Ik help dus nog steeds. Niet meer bij oudste, die kan het nu echt 100% zelf (en dan nog blijft het wel eens moeilijk om je aandacht over verschillende vakken te verdelen). Maar wel bij jongste, ook al is hij al 14. Ik ga hem niet vertellen wat hij moet doen, maar ik neem wel zo af en toe door wat er aan huiswerk ligt, welke grote taken eraan komen en hoe zich dat verhoudt tot dingen die buiten school nog gebeuren. Ik denk dat het voor hem gewoon een moment is om de boel op een rijtje te zetten, iets waar hij normaal misschien de tijd niet voor neemt.

Edit: ik spreek ook wel eens m'n twijfels uit, bijvoorbeeld als hij heel graag naar een feestje wil, terwijl hij de volgende dag een toets heeft. En dan weet hij ook wel dat er consequenties zijn als het inderdaad niet goed gaat. Niet in de zin van straf, maar wel dat als er weer iets dergelijks gebeurt, de wijzer naar mijn kant uitslaat.

Dit klinkt ook logisch en goed. Dus idd niet vertellen wat hij moet doen, maar handvatten geven over hoe in te plannen.
Het is ook weer zonde als hij in dit hele middelbare schoolproces niet boven water kan blijven en zo de kans mist om die potentie wel te laten zien als hij eenmaal de ruimte en keuze krijgt om iets te doen waar z'n hart ligt.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:12 schreef miss_sly het volgende:
Het lijkt me vooral zaak om erachter te komen waarom die leugens verteld worden. Is dat een gebrek aan autonomie? Is dat omdat ze er zelf eigenlijk een slecht gevoel over hebben en dat niet willen terugzien en -horen door de ouders? Zijn de leugens echt heel erg ernstig, of is het het liegen op zich dat een probleem vormt voor de ouders?

Tja zulk liegen is niet leuk maar ik denk dat het voornamelijk hoort bij afzetten en “ik denk daar gewoon niet over na” / “ik weet zelf toch ook niet waarom ik zo doe” / “ik had gewoon geen zin in gezeik”.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 13:01 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Tja zulk liegen is niet leuk maar ik denk dat het voornamelijk hoort bij afzetten en “ik denk daar gewoon niet over na” / “ik weet zelf toch ook niet waarom ik zo doe” / “ik had gewoon geen zin in gezeik”.

Dit.
Het snelle antwoord vs moeten uitleggen waarom je niet gedaan hebt wat je had moeten doen, ervoor op je lazer krijgen en het alsnog moeten doen.
Dat is zoveel meer moeite.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:33 schreef Leandra het volgende:

[..]

Dat is wel heel goedkoop, hier is de uurprijs al stukken hoger.
http://www.matchpoint.nu/kosten/

Hier betaal je per vak... zal je ook wel aan zulke bedragen komen.

Liegen is niet oké, maar misschien is tandenpoetsen is om los te laten bij een tiener? Of in ieder geval om niet ter plekke een breekpunt van te maken, maar eerder een gesprek over te voeren op een ander moment? Het is hier natuurlijk theorie, maar ik ben blij dat ik op die leeftijd gewoon zelf eindverantwoordelijk was over die dingen. En dat je er een 'ja' uitflapt met je jas al aan op weg naar school op de vraag of je tanden zijn gepoetst, dat snap ik eerlijk gezegd wel.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 13:50 schreef Lemijn het volgende:
Liegen is niet oké, maar misschien is tandenpoetsen is om los te laten bij een tiener? Of in ieder geval om niet ter plekke een breekpunt van te maken, maar eerder een gesprek over te voeren op een ander moment? Het is hier natuurlijk theorie, maar ik ben blij dat ik op die leeftijd gewoon zelf eindverantwoordelijk was over die dingen. En dat je er een 'ja' uitflapt met je jas al aan op weg naar school op de vraag of je tanden zijn gepoetst, dat snap ik eerlijk gezegd wel.

Ja, dat! En dan een rustig moment uitzoeken en zeggen: "He, ik kan zien dat jij je tanden niet hebt gepoetst. Dat staat niet mooi, en je krijgt er gaatjes van. Je moet het zelf weten, maar ik zou het niet doen...." En dan de volgende dag opvolgen door te vragen of ze ze gepoetst heeft op een moment waarop ze er nog wél iets aan kan doen.

Echt, pick your battles, en ook het moment waarop je ze wilt uitvechten. Van dat soort stressmomenten wordt niemand beter.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 10:10 schreef miss_sly het volgende:

[..]

O, dit is zo mijn voornemen!
Lijkt me wel lastig, hoor, maar inderdaad, ze moeten het leren en dat kan niet als je als ouders altijd maar er bovenop blijft zitten. Dat potentieel komt er echt wel uit, denk ik, maar misschien op een later moment, misschien struikelen ze een keer of gaan ze vreselijk op hun bek. Dat is rot, maar daar kun je ze toch niet altijd voor blijven behoeden.
Ik zal altijd mijn hulp beschikbaar stellen, maar ze zal zelf aan moeten geven dat ze die wil en/of nodig heeft.

Ik vind/vond dat juist gemakkelijk. Ik vind het echt lastig om er bovenop te zitten,dus wacht eerst af hoe het gaat. Lukt het niet, dan kijken waar dat aan kan liggen.
Rood heeft nooit problemen met planning gehad (ondanks jong en jongen), Geel wel een beetje, maar dat gaat nu (ze zit nu in de 4e) wel wat beter, volgens mij. Voor Bruin is het nog even afwachten, maar ze vergeet regelmatig haar huiswerk mee naar huis te nemen... maar komt er wel mee weg.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 09:58 schreef Brighteyes het volgende:
Ik deed ooit eens een oudercursus voor hoogbegaafde kinderen en daar werd echt geadviseerd om niet je kind constant maar te elpen met dat soort dingen. Je kind leert er niks van als jij maar steeds blijft zeggen 'doe dit, doe dat' en wat Pinq zegt, als je het op de middelbare voor ze doet heb je kans dat je het in de 4e van het HBO alsnog doet. En als ze dan later in hun werkzamen leven zelf hun broek op moeten houden komen ze in de knel.

Maar ja, inderdaad dat dillemma, je wil toch dat het potentieel wat er in zit er uit komt...

Mijn oudste zit ook op Dalton en die lijkt, ondanks zijn ADHD, iig wel op de hoogte te zijn van wanneer toetsen en boekbesprekingen zijn. Er voor aan de slag gaan is dan weer een heel ander verhaal.

Hebben ze het daar toen ook gehad over executieve vaardigheden?
Ik werk veel met hoogbegaafde kinderen en juist die kinderen kunnen heel veel moeite hebben met plannen en organiseren. Dat is heel vaak niet een kwestie van niet willen, maar een kwestie van niet kunnen: onmacht. Als je die kinderen hiermee laat zitten met het idee dat ze het maar zelf moeten oppikken, kun je ze juist enorm laten zwemmen (en dus ook laten 'verzuipen').

Heel veel pubers hebben moeite met lange termijn denken. Dus voor pinquit: zoals wij ouders kunnen vooruitzien en dus kunnen voorspellen dat het fout gaat, kijken pubers vaak nog niet. Zij kiezen voor korte termijn oplossingen en daarmee ook voor korte termijn gemak. Daarom ook dat liegen. Daarmee 'redden' ze zich voor dat moment. Vooruitkijken, consequenties overzien e.d. is nog lastig. Juist op dit punt hebben ouders de neiging hun kind te overschatten.

Dat je nu je kind helpt wil helemaal niet zeggen dat je dat blijft doen, tot ze op een vervolg opleiding zitten. Ik zou zeggen (als docent): aan het begin van de middelbare school hebben kinderen heel veel begeleiding hierin nodig. Geef ze die vooral. Niet zover dat je hele werkstukken voor ze gaat maken (dat gebeurt ook), maar zeker wel wat betreft plannen, vooruitkijken en vooruitdenken, taken overzien en organiseren. En trek je dan stap voor stap als ouder terug en laat los als je ziet dat je kind het zelf kan.

Nog een linkje naar een interessant artikel hierover:
https://www.trouw.nl/home/pubers-plannen~a2e98ae2/

[ Bericht 3% gewijzigd door Franny_G op 06-11-2018 16:57:28 ]

Het is wel ter sprake gekomen. Het was een training bij Exentra in Antwerpen. Zij gaan uit van verschillende types hoogbegaafden. De een kan het wel, de ander niet. Het is allemaal wat weggezakt.

Ja, dat staat buiten kijf: de ene heeft veel beter ontwikkelde executieve vaardigheden dan de ander. Maar het is wel oppassen met denken dat een kind dat wel kan of moet kunnen. Ik zie zelf zeer regelmatig leerlingen voorbij komen bij wie het echt extreem is: een iq van Einstein, maar totaal onderontwikkelde executieve vaardigheden. Zo'n scheve balans zorgt automatisch voor onderpresteren, de potentie komt er dan niet uit. En dat is echt frustrerend, vooral voor het kind zelf.
Die kinderen hebben veel hulp nodig en de vergissing is toch vaak: ze zijn zo slim, dan weten ze toch ook wel hoe je iets moet organiseren? Nee dus.

Er zit ook wel logica in: als je gewend bent dat je altijd alles in een keer snapt, dan hoef je geen (leer)strategieën te ontwikkelen. Totdat je vastloopt.

Klopt helemaal.