Draai hier alle platen in je platenkast #7 (zuma7)

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 12:34 schreef Gehenna het volgende:

[..]

Herkenbaar, met Eels heb ik meer dan Beck. Beck heeft wel een paar platen die ik van begin tot eind erg tof vind. Live was Eels afgelopen zomer wel een genot zeg

Daar was mijn vrouw ook bij, ze vond het een heel goed concert.

#93 | Marianne Faithfull - Before the Poison

Dit is een uitstekende plaat maar wat wil je ook met nummers geschreven door PJ , Nick Cave en Damon Albarn.

Plaat nummer 24 is nog gedraaid:



Kettcar met Ich v. Wir, uit ons oosters buurland. Vorig jaar deze plaat tegengekomen, kende de band verder niet, maar ze bestaan al een tijdje langer. Prima Duitse indierock, al wordt de zang wat eentonig na een aantal nummers.

#94 | Field Music - Field Music

In het straatje Futureheads, Maxïmo Park, ...

#95 | Fireside - Elite

#96 | Fireside – Get Shot

Fireside stond in 2001 op zondag op Lowlands. Het was het hele weekend knetter heet geweest en zondag, einde dag, sloeg het weer om. De bliksem sloeg in en de PA viel uit. Fireside speelde door, alleen nog versterkt door hun eigen versterkers. Dit, in combinatie met de muziek, zorgde voor een bijzonder gespannen sfeertje bij het concert en maakte het een bijzonder concert in mijn herinnering. Ik vind vooral Elite een goede plaat. Get Shot is meer een poppy liedjes-plaat.

[ Bericht 0% gewijzigd door Z op 05-10-2018 12:05:47 ]

All You Had vind ik ook altijd wel een lekker nummer van Get Shot. Op Lowlands toen kennelijk omheen gelopen, zo van de Hyves naar Pulp.

Ik was destijds erg gecharmeerd van Desolator, dat op een OORgasm-cd stond.
Lowlands optreden ook gezien inderdaad.

Glad054: Attalla ‎– Glacial Rule



Weer terug in Nederland, het was weer even zoeken waar ik gebleven was. We naderen het eind van de letter A.

DD258: Sky Pilots - Sky Pilots



Ooit gekocht na een instore in Popeye Alkmaar.

Glad055: Avatarium ‎– Moonhorse



Wat blijft dit toch een geweldig nummer. De lyrics, haar stem, de riffs.

bazbo 0140 - Electric Light Orchestra - Secret Messages



Toen ik deze kocht op 1 augustus 1983, in de week dat hij verscheen, en hem thuis voor het eerst draaide, was ik een beetje teleurgesteld. Daar waar Time vernieuwend klonk, leek dit op het eerste gehoor meer van hetzelfde. Gelikt, glad, supernetjes en vooral lekker in het gehoor, dat wel. Maar op dat moment miste ik het rauwe randje, dat de voorgangers allemaal wel hadden. Toch draaide ik hem regelmatig. Hitje was Rock 'n Roll Is King, maar echte hoogtepunten staan er voor mij niet zo op. Beetje een te vergeten niemendalletje en vandaar dat ik gisteren in de veronderstelling was dat er na Time niets meer kwam. Ik zat faut. Secret Messages volgde. Schijnt overigens dat het een dubbelalbum had moeten worden, maar de platenmaatschappij wilde er niet aan. Wat onder andere sneuvelde was een godvergeten Beatlesmedley van bijna een kwartier. Die schijnt later alsnog op een obscure verzamelaar te zijn verschenen, maar ik heb 'm nooit gehoord. Overigens schijnt dit jaar de dubbelelpeeversie alsnog uit te komen (of hij is al uit), maar daar staat Beatles Forever toch weer niet op. Klootzakken. Hierna wat anders.

Hoeveel ELO-platen zijn er wel niet?

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 20:26 schreef Z het volgende:
Hoeveel ELO-platen zijn er wel niet?

Hoe veel er wel of hoe veel er niet zijn?
Ik heb er na deze nog drie studioplaten. In totaal veertien. Met Xanadu daar niet bij gerekend, want maar één plaatkant en 'filmmuziek'. Maar verzamelalbums, daar zijn er véél meer van.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 19:29 schreef Glad_Janus het volgende:
Glad055: Avatarium ‎– Moonhorse

[ afbeelding ]

Wat blijft dit toch een geweldig nummer. De lyrics, haar stem, de riffs.

AVATARIUM - Moonhorse (OFFICIAL LYRIC VIDEO)

Lekker.

bazbo 0141: Keith Emerson - Inferno



Donderdagavond 12 september 1983. Het is koopavond geweest in het centrum van Tilburg en ik ben terug in mijn studentenkamer. Ik gooi mijn jas uit, doe een heel enkel lampje aan, haal de plaat uit mijn boodschappentas, zet hem op en ga in mijn luie stoel zitten. Lieve help, wat gebeurt hier? Een pianomotiefje en een orkest erbij. Sinister, onheilspellend. Dan ... ! Al mijn haren staan recht overeind. Hier hoor je mensen op afschuwelijke manieren dood gaan. Afgeslacht. Dit is bloedstollend. Ik heb kippenvel over mijn hele lijf. Na nog geen veertig minuten is de plaat afgelopen. Ik draai hem nog een keer. Inferno is Emerson's muziek bij de gelijknamige film van Dario Argento. Slechts piano en orkest. Later natuurlijk nog eens op cd gekocht en een derde keer in de box Keith Emerson At The Movies met allerlei extra's. Mijn versie kan volgens Discogs nog wel eens tachtig ballen opleveren, maar ik doe hem voor geen goud weg. Film nooit gezien, voel ook geen enkele behoefte daartoe, want de muziek is voor mij beeldend genoeg. Meesterlijk.

#97 | The Flaming Lips - The Soft Bulletin

Deze plaat is zeer 'critically acclaimed', de band ook (de AMG gebruikt nog net het woord 'quintessential' niet). Waarom de band zo belangrijk gevonden wordt, is mij nooit helemaal duidelijk. Ik vind dit wel een uitstekende plaat en ik heb ze 1 keer live gezien en dat was ook zeer feestelijk.

Misschien n tikje overgewaardeerd, ja. Maar deze drie-eenheid is werkelijk fe-no-me-naal:


!

Tja de Flaming Lips, normaal gesproken ben ik een redelijke sucker voor psychedelische popliedjes. En ook hun dwarse en soms experimentele doen en laten vind ik wel tof. Heb ze ooit eens op Lowlands gezien, nog nooit zo'n superblij spektakel gezien

Maar toch kan ik er qua muziek gewoon vrij weinig mee. Het irriteert me ook niet, het is gewoon allemaal wel ok. Terwijl de reviews vrijwel altijd laaiend enthousiast waren

bazbo 0142: Keith Emerson - Nighthawks



Meer filmmuziek door Emerson. Dit is van een geheel andere orde. Nighthawks is de spionage/politie/terreurfilm met Sylvester Stallone en Rutger Hauer. Dat vraagt heel andere muziek en dat krijg je. Onvoorstelbaar hoe goed het Emersongeluid past bij de typisch Amerikaanse kost uit de film. Wederom zijn de melodieën en is de mix van orkestratie en toetsengeluid zeer beeldend. The Chopper! Dat Emerson niet veel meer filmmuziek heeft gedaan, is me een raadsel. Er is wel wat, maar het is een wat klein onderdeel in de Emersoncanon. Ik heb een originele 'half-speed mastered' Europese versie uit 1981. Op het label van kant 1 staat als artiestennam P. McWilliams en op beide labels heet de film Nighthawk. Raar. Ook raar is I'm A Man, oorspronkelijk van Spencer Davis Group met Stevie Winwood. Het is zo ongeveer het enige lied in het gehele Emersonoeuvre waarin Keith zingt. Het is dan ook verschrikkelijk. Niet het lied (Winwood = God), maar de zang, haha. Ook in het geval van Nighthawks zaten er jaren tussen mijn aankoop van de plaat (30 augustus 1983) en dat ik de film daadwerkelijk zag (videoband ergens in 1989 of 1990). Goede film ook, overigens. Spannond.

#97 | Foo Fighters - Foo Finghters

#98 | Foo Fighters – The Colour And The Shape

#99 | Foo Fighters - There Is Nothing Left To Loose

#100 | Foo Fighters - One By One

Van alle concerten waar ik geweest ben, heb ik zeker 90% met één en dezelfde vriend gezien. Het concert van de Foo Fighters (2000 in de Melkweg) was het eerste concert wat ik samen met hem zag. Ik bewonder David Grohl wel, om z’n onafhankelijkheid en levensinstelling (why so serious?). Na There’s Nothing Left To Loose zijn ze mij toch nog kwijtgeraakt en vind ik de muziek van Foo Fighters niet meer zo interessant.

bazbo 0143: Keith Emerson - Honky



In 1981 bracht Keith Emerson zijn eerste échte soloalbum uit. Emerson Lake & Palmer was in 1978 een stille dood gestorven en Emerson had wat filmmuziek gemaakt. Honky is nogal een allegaartje van stijlen. Prog, rock, jazz, honkytonk, gospel: het staat er allemaal op. Opener Hello Sailor en het daarop volgende Salt Cay doen nog het meeste aan ELP denken. Voor Salt Cay verscheen overigens ook een 'officiële' video, waarin we Emerson bezig zien op de Bahama's, waar hij zijn plaat opnam. Ik kocht mijn elpee op 8 augustus 1983, een originele Duitse versie uit 1981. Tja, ik had een boel meer ELP-vuur verwacht, dus ergens viel hij me wat tegen. Ondanks dat de veelheid van stijlen onsamenhangend is, blijft het spel van Emerson uit duizenden herkenbaar en is het materiaal hoogst amusant. Fijne plaat.




(^^^ Dit heet op YouTube Yancey Special, maar is in werkelijkheid Big Horn Breakdown, een ander nummer van Honky.)

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2018 15:47 schreef Z het volgende:
Foo Finghters

Wie

bazbo 0144: Emerson Lake & Palmer - Emerson Lake & Palmer



ZO! DAAR ZIJN WE DAN! Dit is het betere werk. Dat dacht het vijftienjarig sukkeltje ook toen hij in de zomer van 1980 dit drietal ontdekte. Eerst een singletje, toen een elpee en binnen driekwart jaar had hij het gehele oeuvre. Dit is de legendarische debuutplaat uit 1970. Alle power van het trio is hier al te vinden. Van de ruige rocker en opener The Barbarian (nota bene een bewerking van een klassiek stuk van Bela Bartok) tot aan het elegante pianoliedje Take A Pebble, van het kerkorgel/pianotrio The Three Fates tot aan het progjazzy Tank en van het folkliedje Lucky Man (de grote hit, ook al is die helemaal niet representatief voor de plaat) tot aan het rauwe Knife-Edge (ook weer gebaseerd op een klassiek stuk, dit keer Sinfonietta van Leos Janacek). Bij het herbeluisteren valt me weer eens op hoe belachelijk goed deze plaat is, zo verscheurd en versnipperd als hij mag lijken. Emerson mag scheuren, gieren en romantisch pingelen op respectievelijk zijn Hammond, Moog en piano, Lake zingt de sterren van de hemel en Palmer mag zijn duivelse drumkunsten overal laten horen. Ik kocht mijn versie op 10 december 1981 en heb een Duitse herpersing uit 1977 op het Manticore label (dat ELP in 1973 opzetten), ontdek ik nu. Veel kan het me niet verrotten. Want wat blijft dit een geweldig album. Gelukkig komt er hierna nog een heleboel ELP!




[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 05-10-2018 17:19:06 ]

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2018 16:40 schreef Dagoduck het volgende:

[..]

Wie

Ff checken of je wel aan het opletten was.

bazbo 0145: Emerson Lake & Palmer - Tarkus



YEAH! TARKUS! Het titelnummer is zo ongeveer wel het ultieme ELP-stuk voor mij. Wat een beest. Ik kocht mijn elpee op 20 oktober 1981, maar kende het grote titelstuk al van de livedriedubbelaar Welcome Back [...]. Die liveversie is eigenlijk nogal rommelig; hoe ruimtelijk klinkt deze dan. Dat titelnummer beslaat de gehele eerste plaatkant; op kant twee kortere stukken. Van jazzy songs tot grappige rock 'n roll, van klassiek kerkorgel tot rauwe rock. Het maakt de plaat eigenlijk nogal onsamenhangend. Ik sta verbaasd hoe goed mijn vinylversie nog klinkt. Ik heb het album twee keer op vinyl, ja. Enkele jaren geleden kreeg ik van een oud-collega zijn originele uitgave uit 1971. Die is zwaar gehavend, zie ik nu. Mijn plaat is een herpersing uit 1974 op het Manticorelabel. Ik heb de plaat ook nog een paar keer op cd. Jaar of wat geleden verscheen de Steven Wilson remix en die klinkt zo mogelijk nog beter. Headbangen in 5/4!