Het kleutertopic deel 11

Onze l zou meer lego in de klas toveren

Verder geen nieuws over de juf van B. We hebben B verteld dat ze ziek is en in het ziekenhuis ligt. Hij heeft het voor kennisgeving aangenomen. Allebei zijn oma's hebben zeer recent in het ziekenhuis gelegen en zijn nog wel even aan het revalideren dus hij denkt langzamerhand dat de hele wereld er ligt of komt te liggen.

Zijn 'echte' juf is vanaf gisteren met zwangerschapsverlof. Zij zou vanaf de zomervakantie 2 ipv 5 dagen voor B zijn klas staan en die andere 3 de juf die nu in het ziekenhuis ligt.
Doordat zijn juf door bekkenklachten niet meer voor de klas kon staan na de vakantie had hij op maandag een en dinsdag een invaller (2 verschillende), vanaf volgende week zou dat een vaste invaller zijn op die 2 dagen tot de zwangere juf terug was.
Kortom nu is het wat dat betreft chaos, ze kunnen niemand vinden totnogtoe. Vandaag staat een juf voor de klas die eigenlijk voor groep 6 staat en op woensdag vrij is. Morgen weten ze nog niet.

Hij had wel een goed verhaal vanochtend, zijn zusje was in de buik plat en werd pas bol toen ze uit de buik was. Want anders past het natuurlijk nooit he was zijn argument. Heerlijk. Hij beelde het allemaal uit met zijn handen, heel serieus.

En hij is ineens enorm bezig met papa of opa worden. Of hij nog wel bij ons woonde als hij papa was en wat zijn zusje dan van zijn baby was. En hij wilde ook weten wanneer we dood zouden gaan, dan zou hij naar een flat verhuizen. Echt wat er allemaal in zo'n hoofdje rondgaat.
In al die verhalen en vragen zit eigenlijk nooit de vraag 'waarom heb ik geen papa' terwijl hij het wel heel zielig voor mij vindt dat ik geen papa meer heb.

Exode Hopelijk komt b zijn juf er weer bovenop wat heftig zeg.

Even iets anders he. Het is soms zo lastig om I dingen te leren. Als ze iets lastig vindt, dan gaat ze volledig in de weerstand. Afgelopen week bijvoorbeeld met haar jas zelf dichtdoen. Op zich vrij normaal dat ze dat moet gaan leren nu ze 4,5 is. De juf heeft ook als regel dat ze kleuters de eerste tijd nog helpt met dat soort dingen, maar op een gegeven moment niet meer. Ze heeft een herfstjas met knopen. Grote knopen en grote knoopsgaten, niet heel moeilijk. Maar ze is niet zo handig, en het lukt nog niet zo goed. Als ik het met haar wil oefenen en het lukt niet, dan moedig ik haar aan of doe het nog een keertje voor. Maar dan doet zij haar handen over haar oren: 'Ik hoor je toch niet!" Ze wordt bozig/opstandig en wil niet meer.
Het is een beetje standaard bij haar, dat als ze ergens wat doorzettingsvermogen voor moet tonen en ze niet supergemotiveerd is, ze haar kont tegen de kribbe gooit/gefrustreerd raakt/en reageert met boosheid. Ik weet niet zo goed hoe daar mee om te gaan. Het is toch wel belangrijk dat ze leert door te bijten als iets lastig is. Maar ik kan haar ook niet dwingen. Iemand tips/ervaringen?

Iets met stickers oid als het wel lukt? Ik denk bij I. Aan een prinsessenkroon maken en elke keer als iets lukt (of probeert) een nieuwe "diamant" op de kroon plakken?
Ik roep ook maar wat hoor

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:20 schreef Franny_G het volgende:
Even iets anders he. Het is soms zo lastig om I dingen te leren. Als ze iets lastig vindt, dan gaat ze volledig in de weerstand. Afgelopen week bijvoorbeeld met haar jas zelf dichtdoen. Op zich vrij normaal dat ze dat moet gaan leren nu ze 4,5 is. De juf heeft ook als regel dat ze kleuters de eerste tijd nog helpt met dat soort dingen, maar op een gegeven moment niet meer. Ze heeft een herfstjas met knopen. Grote knopen en grote knoopsgaten, niet heel moeilijk. Maar ze is niet zo handig, en het lukt nog niet zo goed. Als ik het met haar wil oefenen en het lukt niet, dan moedig ik haar aan of doe het nog een keertje voor. Maar dan doet zij haar handen over haar oren: 'Ik hoor je toch niet!" Ze wordt bozig/opstandig en wil niet meer.
Het is een beetje standaard bij haar, dat als ze ergens wat doorzettingsvermogen voor moet tonen en ze niet supergemotiveerd is, ze haar kont tegen de kribbe gooit/gefrustreerd raakt/en reageert met boosheid. Ik weet niet zo goed hoe daar mee om te gaan. Het is toch wel belangrijk dat ze leert door te bijten als iets lastig is. Maar ik kan haar ook niet dwingen. Iemand tips/ervaringen?

Ik moet gelijk aan Nora denken Al heb ik het idee dat het de laatste tijd wel wat beter gaat en ze minder snel de handdoek in de ring gooit. Het is een frustrerend iets wel. Misschien helpt het om het samen met een vriendinnetje/vriendje te doen die het wel al kan?

Kroontje is leuk bedacht, maar ik denk dat Franny haar dochter (Nora kennende) daar geen boe of bah op zegt of doet.

ik zou eerder denken aan gewoon laten.. niet teveel op letten. Dan is de jas maar niet dicht. Gewoon vol blijven houden dat ze het vast wel zelf kan en dat ze m open laat als ze er geen zin in heeft..en als ze dan zegt dat ze t niet kan aanbieden om het voor te doen en als ze dat niet wil gewoon laten..je kan moelijk voor alles wat je moet leren stikkers plakken..
(werkt hier bij zoonlief die anders liever alles uitbesteed, incl zijn koekje vasthouden zodat hij kan happen).

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:20 schreef Franny_G het volgende:
Even iets anders he. Het is soms zo lastig om I dingen te leren. Als ze iets lastig vindt, dan gaat ze volledig in de weerstand. Afgelopen week bijvoorbeeld met haar jas zelf dichtdoen. Op zich vrij normaal dat ze dat moet gaan leren nu ze 4,5 is. De juf heeft ook als regel dat ze kleuters de eerste tijd nog helpt met dat soort dingen, maar op een gegeven moment niet meer. Ze heeft een herfstjas met knopen. Grote knopen en grote knoopsgaten, niet heel moeilijk. Maar ze is niet zo handig, en het lukt nog niet zo goed. Als ik het met haar wil oefenen en het lukt niet, dan moedig ik haar aan of doe het nog een keertje voor. Maar dan doet zij haar handen over haar oren: 'Ik hoor je toch niet!" Ze wordt bozig/opstandig en wil niet meer.
Het is een beetje standaard bij haar, dat als ze ergens wat doorzettingsvermogen voor moet tonen en ze niet supergemotiveerd is, ze haar kont tegen de kribbe gooit/gefrustreerd raakt/en reageert met boosheid. Ik weet niet zo goed hoe daar mee om te gaan. Het is toch wel belangrijk dat ze leert door te bijten als iets lastig is. Maar ik kan haar ook niet dwingen. Iemand tips/ervaringen?

Zou backwards chaining helpen bij I? Dat jij alles doet en zij de laatste stap, in dit geval de laatste knoop. Zodra dat lukt, doet ze de laatste twee knopen (en jij dus de rest). En zo blijf jij beginnen, maar doe je steeds minder.
Zo heeft ze hopelijk een succeservaring, want die laatste knoop lukte zonder dat ze met de rest hoefde te klooien.

Hier heeft het goed geholpen om te laten zien dat ík ook moet oefenen met dingen die ik moeilijk vind. En dat was geen gepland educatief momentje, maar iets heel toevalligs. Ik probeerde ballondieren te maken en dat ging niet heel makkelijk en wat ik gemaakt had knalde al snel. Kleuter was oprecht verbaasd dat er dingen waren die ik niet 1-2-3 kan en dat ook ik moet oefenen op dingen die me niet meteen lukken. We hebben het er nog regelmatig over als zij moet doorzetten om iets onder de knie te krijgen, het is echt bij haar blijven hangen.

En inmiddels kan ik keigoed ballonhondjes maken, dat dan weer wel

quote:

Op woensdag 26 september 2018 20:40 schreef watmoetikkiezen het volgende:
ik zou eerder denken aan gewoon laten.. niet teveel op letten. Dan is de jas maar niet dicht. Gewoon vol blijven houden dat ze het vast wel zelf kan en dat ze m open laat als ze er geen zin in heeft..en als ze dan zegt dat ze t niet kan aanbieden om het voor te doen en als ze dat niet wil gewoon laten..je kan moelijk voor alles wat je moet leren stikkers plakken..
(werkt hier bij zoonlief die anders liever alles uitbesteed, incl zijn koekje vasthouden zodat hij kan happen).

Ja, daar dacht ik zelf ook al wel aan. Dat stickers plakken hebben we in het verleden wel gedaan, maar ik heb het gevoel dat de glans daar wel wat vanaf is. Bovendien vind ik het ook niet zo goed om voor elke nieuw iets te blijven werken met zulke beloningen. Mijn vriend zei vanavond ook: laat haar maar lekker, dan loopt ze buiten met een open jas, dan merkt ze het vanzelf wel.

Dus zo alles overziend en I kennende is het misschien maar beter om het los te laten, en te wachten op het moment dat ze er zelf mee aan de slag gaat.

We hadden op dit punt vanavond ook wel een aardig moment tijdens het avondeten. De afgelopen dagen is I heel leuk en gezellig, maar bij het avondeten gaat ze recalcitrant doen. En dan niet zozeer met het eten zelf, maar ze gaat steeds van tafel af. En dan staan wij erop dat ze toch weer aan tafel komt zitten. Ze vertelde op een gegeven moment iets waar ze het op school over hadden gehad en vond zichzelf heel slim. Toen vroeg ik haar: 'Oké, ik vind jou ook heel slim. Misschien weet jij dan ook een antwoord op deze moeilijke vraag: hoe zorgen we dat jij tijdens het eten even bij ons aan tafel blijft zitten?" Haar antwoord: "Door niets tegen mij te zeggen en alleen maar te vertellen hoe jullie dag was."

Dat was best een goed punt, want door steeds de 'strijd' te voeren, voeden wij natuurlijk ook weer het recalcitrante gedrag. Dus geen strijd meer voorlopig, ook maar niet over het dichtknopen van die jas. .

Amsel, bedankt voor de tip. Het is denk ik een prima methode. Maar ik vrees dat I regelmatig ziet dat ik dingen ook niet zo goed kan, of niet 1-2-3, aangezien ik zelf ook niet de meest handige ben. . Ik heb dat al een paar keer expliciet benoemd ook. I vindt het wel grappig, en als ik haar daaraan herinner tijdens zoiets als die jasknopen oefenen ('ik kan ook niet alles even goed, en mij lukt ook niet alles meteen") dan kan zij zeggen: "Ja, dat wéét ik, mama" incl oogrol. . Ze kan zo bijdehand zijn in die dingen.

[ Bericht 3% gewijzigd door Franny_G op 26-09-2018 21:38:09 ]

Wel opvallend vaak Phaidra, die gelijkenissen tussen onze kinderen. En ja, ik herken het ook van mezelf, in die zin ook confronterend. Het is misschien een vorm van hyper-zelfbewustzijn, jezelf door de ogen van anderen zien en zo je 'falen' sterker voelen.

Ik heb die vraag van Amsel over iets anders toveren op school vanochtend maar eens voorgelegd aan I. en dat leidde tot een vrij hilarisch gesprekje.

"Ik zou een nieuwe juf toveren. Eentje die helemaal niet streng is."
"Maar vind jij je juf dan heel streng?"
"Nee, maar ik wil een juf die he-le-maal niet streng is! Die als je niet luistert als we in de kring moeten zitten, zegt nou dan ga je niet in de kring zitten."
"Oh. Nou straks op je nieuwe school krijg je natuurlijk ook een nieuwe juf."
"Ja, wéét ik."
"Maar ik denk niet dat je een juf zal krijgen die helemaal niet streng is, van wie je altijd alleen maar mag doen wat je zelf wil."
"Ja, wéét ik."
"He, maar papa en ik zijn soms ook wel eens streng toch?"
"Ja."
"Wil je dan ook een nieuwe papa en mama?"
"Ja. Maar dat gaat niet."
"Hoezo niet."
"Nou, wie moeten dan mijn papa en mama worden? Dan ben ik helemaal alleen."

Volgens mij wil ze gewoon het liefst Pippi Langkous zijn. .

Mooi gesprek zo Franny.
Toch schrik ik wel hoe I het ervaart een beetje.
Tussen streng zijn en altijd je zin krijgen zit een groot verschil.

Franny, wat een gesprekje! Een eigen willetje ook, ik heb totaal geen tips voor je.

Met de juf van B gaat het iets beter, ze heeft vanochtend een Appje gestuurd naar de directeur, zelf, dus dat is echt heel goed. Ze vond het vrij saai in het ziekenhuis Appte ze. Ik stelde voor om de hele kleuterklas langs te sturen

Gisteren zo'n leuke wandeling met B gehad in het park. Zijn zusje was ook mee in de kinderwagen. B ging eikels zoeken maar het werd van alles behalve eikels, vooral veel troep Hij was zo vrolijk en gezellig en dat was zo fijn. Hij heeft nu af en toe echt wel zijn momenten, dat hij grenzen opzoekt en dramt. Niet zo raar aangezien ook zijn leven met een zusje op zijn kop staat. Maar nu dus echt heerlijk, ook alles wat ie vond moest zijn zusje bekijken.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 15:04 schreef Omentielvo het volgende:
Mooi gesprek zo Franny.
Toch schrik ik wel hoe I het ervaart een beetje.
Tussen streng zijn en altijd je zin krijgen zit een groot verschil.

Waarom is dat iets om van te schrikken?
De mijne heeft precies hetzelfde. "De juffen spelen altijd maar de baas en laten je helemaal niet de hele dag doen waar je zin in hebt "
Past volgens mij goed bij de ontwikkelingsleeftijd.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 16:21 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Waarom is dat iets om van te schrikken?
De mijne heeft precies hetzelfde. "De juffen spelen altijd maar de baas en laten je helemaal niet de hele dag doen waar je zin in hebt "
Past volgens mij goed bij de ontwikkelingsleeftijd.

Ik vind de baas spelen wat anders dan streng zijn.

De formulering is anders. Er wordt wel hetzelfde mee bedoeld. Nl dat iemand anders bepaalt wat jij geacht wordt te doen. Niet?

quote:

Op donderdag 27 september 2018 16:28 schreef Vanyel het volgende:
De formulering is anders. Er wordt wel hetzelfde mee bedoeld. Nl dat iemand anders bepaalt wat jij geacht wordt te doen. Niet?

Nee. Streng is de toon. Je kan ook vriendelijk grenzen stellen en verwachtingen uitspreken.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 16:34 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Nee. Streng is de toon. Je kan ook vriendelijk grenzen stellen en verwachtingen uitspreken.

Voor mij kan streng zowel toon als inhoud zijn.
Los daarvan ging het me niet om mijn interpretatie, maar om hoe ik denk te lezen dat beschreven kleuter het bedoelt. En die wil volgens mij gewoon geen grenzen maar doen waar ze zin in heeft.

Oh daar ben ik het mee eens hoor. 4 jaar is vrij vroeg voor de meesten om heel schoolse dingen te doen.

Ik vind het wel een prachtig gesprek met I, franny. I lijkt me ook zo’n Pippi-kindje 😍

Het loopt bij I een beetje door elkaar, denk ik: de inhoud en de toon. De juf van haar is behoorlijk direct en niet altijd even subtiel. Ik vind dat niet zo prettig (denk even aan dat verhaal dat ze I vertelde over een dood kindje op de wc toen I een keer bij het buitenspelen zonder dit te melden naar de wc was gegaan). Ik begrijp dus wel dat I dat soms ook vindt; ze heeft een vrij 'strenge' juf, die soms haar stem verheft en bozig kan doen. Maar los daarvan is I ook een eigengereid kind, met een sterke eigen wil, die graag de vrijheid wil. Ik ben nu ook wel benieuwd hoe het zal gaan op haar nieuwe school bij een andere juf.