R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
...en ik baal er van.
Wat ik ook doe, hoe hard ik ook probeer, ze ruilen me net zo lief in voor een andere meid. Het is dat ze zien dat mijn vriend ontzettend veel van mij houdt, en dat ze hierom wel aardig proberen te doen, maar je merkt het aan alles. Het doet taffes veel pijn en het maakt mij ontzettend onzeker.
De voornaamste reden hiervoor is dat de moeder van mijn vriend erg prestatie gericht is. Studie staat voorop en hoe het met je gaat staat op 2. Dit merk je ook wel bij haar zoon en dochter, vooral het onderwerp studie komt ter sprake. Hoeft niet verkeerd te zijn uiteraard, maar het probleem is wel dat ze mij leerde kennen toen ik nog MBO deed. Nu 3 jaar later studeer ik nominaal aan de universiteit. En hoe prestatiegericht ik zelf nu ook ben, ze zal altijd in haar achterhoofd houden dat ik vroeger wellicht niet mijn best gedaan heb voor VWO en dat ik een omweg heb gemaakt. Wanneer ben ik goed genoeg? Het vriendje van de zus van mijn vriend heeft daarintegen nominaal econometrie bachelor en master afgerond en gaat straks starten aan zijn PhD, uiteraard lekker gefixt, maar het verschil is helaas duidelijk te merken. Waar ze mij eigenlijk nooit iets vraagt, kan ze met hem uren een gesprek voeren (al is dat wel vaak studiegericht). Maar toch, het verschil in interesse is duidelijk te zien, en dat doet pijn. Waar hij nog maar net in beeld is, heeft hij al zonder moeite vele complimenten weten te krijgen, en wordt hij met trots schoonzoon genoemd. Je raad het al, schoondochter is nooit tegen mij gezegd.
Als ik langs kom begin ik met vragen hoe het gaat, en soms krijg ik ook een 'hoe gaat het met jou' terug. En hoe erg ik ook probeer deel te nemen aan de gesprekken over de interesses van de rest van het gezin, oprechte interesse in mij is ver te zoeken.
Dat het klikt tussen mij en zijn ouders is erg belangrijk voor mij, maar de situatie blijft al 4 jaar zielig hetzelfde. Elke keer weer ben ik teleurgesteld dat het niet gelukt is. En ik ben echt ten einde raad. Ik vind het oprecht lastig om mijzelf te zijn daar, wat eigenlijk best triest is, maar gaat onbewust. Dit valt mijn vriend ook op. Ik ben stiller en probeer erg op mijn woorden te letten, geen fouten te maken, waardoor er niet veel meer van mijn karakter over blijft. Deze manier van doen lijkt alleen ook niet te werken...
Ik hoop eigenlijk dat hier mensen zijn met soortgelijke ervaringen, wellicht ook '(schoon)ouders' die zich hierin erg goed kunnen verplaatsen en mij tips kunnen geven hoe ik een eventuele band kan versterken. Ik wil nog niet helemaal opgeven, hoeveel energie het ook zal kosten...
Alvast bedankt!
Wat ik ook doe, hoe hard ik ook probeer, ze ruilen me net zo lief in voor een andere meid. Het is dat ze zien dat mijn vriend ontzettend veel van mij houdt, en dat ze hierom wel aardig proberen te doen, maar je merkt het aan alles. Het doet taffes veel pijn en het maakt mij ontzettend onzeker.
De voornaamste reden hiervoor is dat de moeder van mijn vriend erg prestatie gericht is. Studie staat voorop en hoe het met je gaat staat op 2. Dit merk je ook wel bij haar zoon en dochter, vooral het onderwerp studie komt ter sprake. Hoeft niet verkeerd te zijn uiteraard, maar het probleem is wel dat ze mij leerde kennen toen ik nog MBO deed. Nu 3 jaar later studeer ik nominaal aan de universiteit. En hoe prestatiegericht ik zelf nu ook ben, ze zal altijd in haar achterhoofd houden dat ik vroeger wellicht niet mijn best gedaan heb voor VWO en dat ik een omweg heb gemaakt. Wanneer ben ik goed genoeg? Het vriendje van de zus van mijn vriend heeft daarintegen nominaal econometrie bachelor en master afgerond en gaat straks starten aan zijn PhD, uiteraard lekker gefixt, maar het verschil is helaas duidelijk te merken. Waar ze mij eigenlijk nooit iets vraagt, kan ze met hem uren een gesprek voeren (al is dat wel vaak studiegericht). Maar toch, het verschil in interesse is duidelijk te zien, en dat doet pijn. Waar hij nog maar net in beeld is, heeft hij al zonder moeite vele complimenten weten te krijgen, en wordt hij met trots schoonzoon genoemd. Je raad het al, schoondochter is nooit tegen mij gezegd.
Als ik langs kom begin ik met vragen hoe het gaat, en soms krijg ik ook een 'hoe gaat het met jou' terug. En hoe erg ik ook probeer deel te nemen aan de gesprekken over de interesses van de rest van het gezin, oprechte interesse in mij is ver te zoeken.
Dat het klikt tussen mij en zijn ouders is erg belangrijk voor mij, maar de situatie blijft al 4 jaar zielig hetzelfde. Elke keer weer ben ik teleurgesteld dat het niet gelukt is. En ik ben echt ten einde raad. Ik vind het oprecht lastig om mijzelf te zijn daar, wat eigenlijk best triest is, maar gaat onbewust. Dit valt mijn vriend ook op. Ik ben stiller en probeer erg op mijn woorden te letten, geen fouten te maken, waardoor er niet veel meer van mijn karakter over blijft. Deze manier van doen lijkt alleen ook niet te werken...
Ik hoop eigenlijk dat hier mensen zijn met soortgelijke ervaringen, wellicht ook '(schoon)ouders' die zich hierin erg goed kunnen verplaatsen en mij tips kunnen geven hoe ik een eventuele band kan versterken. Ik wil nog niet helemaal opgeven, hoeveel energie het ook zal kosten...
Alvast bedankt!
Goed punt.quote:Op zondag 16 september 2018 23:29 schreef Lunatiek het volgende:
Waarom denk je dat er zoveel schoonmoedergrappen zijn?
Hoewel mijn vorige schoonmoeder dan weer wel echt een parel was.
Ze bestaan wel!
Hier een soortgelijk scenario. Accepteer maar dat het niet klik, en dat zal het ook niet worden. Doe geen verspilde moeite waarna je weer teleurgesteld gaat worden. Geef je ergenis aan bij je vriend, al is die ongetwijdeld al op de hoogte. Ik zonder me regelmatig af, beetje klooien met je mobiel, tv kijken. En dan na een paar uur door met je leven. Ze waarderen je maar voor wie je bent, en anders maar niet. Sta er boven 
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-09-2018 23:38:25 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-09-2018 23:38:25 ]
Ik heb dan nog nooit met een schoonmoeder te maken gehad maar ik zou gewoon de confrontatie opzoeken.
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Jij kunt hier zelf weinig aan doen. Dat is aan je vriend.
Aan hem de taak om aan zijn ouders te vragen jou te accepteren op een normale manier. En te zeggen dat het hem ook dwars zit.
Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar... dit ligt niet aan jou. Als er geen eer te behalen valt aan je schoonouders, dan maar niet. Je kunt spontane interesse niet forceren.
Aan hem de taak om aan zijn ouders te vragen jou te accepteren op een normale manier. En te zeggen dat het hem ook dwars zit.
Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar... dit ligt niet aan jou. Als er geen eer te behalen valt aan je schoonouders, dan maar niet. Je kunt spontane interesse niet forceren.
Wat vind je vriend er van dat het niet klikt?
Persoonlijk kan ik wel ergens begrijpen dat ze opleiding e.d. belangrijk vinden, maar dan zou ik eerder denken aan dat zoonlief niet met iemand met MBO-2 thuiskomst bijvoorbeeld (hoewel dat ze nog steeds in feite niks aangaat.). Maar verwachten dat iemand nominaal een bijzonder moeilijk studie doet en daarna gaat promoveren en 'gewoon' universiteit niet voldoende vinden? Dat klinkt als een onrealistische verwachting.
Persoonlijk kan ik wel ergens begrijpen dat ze opleiding e.d. belangrijk vinden, maar dan zou ik eerder denken aan dat zoonlief niet met iemand met MBO-2 thuiskomst bijvoorbeeld (hoewel dat ze nog steeds in feite niks aangaat.). Maar verwachten dat iemand nominaal een bijzonder moeilijk studie doet en daarna gaat promoveren en 'gewoon' universiteit niet voldoende vinden? Dat klinkt als een onrealistische verwachting.
Ja mijn vriend baalt er erg van, maar vooral ook dat ik het zo persoonlijk neem, het niet altijd kan loslaten en ik soms huilend naast hem weer naar huis ga. Als we het er dan over hebben zegt hij vaak dat zijn ouders ook niet heel open zijn van zichzelf en dat prestaties en zekerheden in de toekomst (veel geld hebben) eenmaal van belang is binnen de familie. Dat ik wat meer moet gaan bluffen over mijzelf en dat de baankansen perfect zijn binnen mijn studie. Dat ik sommige dingen net wat beter moet verwoorden en niet onzeker moet zijn bij alles wat ik zeg, mijzelf moet zijn. Maarja dat durf ik onderhand niet meer en dat snapt hij enigszins ook wel...het is erg dubbel allemaal en hij weet het ook niet zo goed.quote:Op zondag 16 september 2018 23:45 schreef MadJackthePirate het volgende:
Wat vind je vriend er van dat het niet klikt?
Persoonlijk kan ik wel ergens begrijpen dat ze opleiding e.d. belangrijk vinden, maar dan zou ik eerder denken aan dat zoonlief niet met iemand met MBO-2 thuiskomst bijvoorbeeld (hoewel dat ze nog steeds in feite niks aangaat.). Maar verwachten dat iemand nominaal een bijzonder moeilijk studie doet en daarna gaat promoveren en 'gewoon' universiteit niet voldoende vinden? Dat klinkt als een onrealistische verwachting.
Ohja, hij heeft wel bevestigd dat mijn MBO tijdperk gewoon voetsporen hebben nagelaten bij zijn moeder...Hij zegt vaak dat ze me op een 'verkeerd' moment hebben leren kennen...Maarja daar kan ik erg boos om worden. Ik ben precies hetzelfde, ik doe nu alleen WO ipv MBO. Mijn brein is niet veranderd, alleen ja dat kunnen zij niet weten, omdat ze me nooit iets vragen...grrrrr
[ Bericht 6% gewijzigd door Walnoot123 op 17-09-2018 00:00:27 ]
Waarom zou je als afgestuurd econometrist een phd doen als je ook miljoenen kan verdienen. Volgende mij is hij de loser en jij de doorzetter, be proud
En heel zielig dat je als moeder vrouwennijd hebt richting de vriendin van je zoon, dan ben je heel onzeker.
Het is oprecht een aardige en slimme gozer en hij past perfect bij mijn vriends zus. Dus ik kan hem niet echt haten helaas hahahaquote:
Waarom zou je als afgestuurd econometrist een phd doen als je ook miljoenen kan verdienen. Volgende mij is hij de loser en jij de doorzetter, be proud
Waarom?quote:
[..]
Dat het klikt tussen mij en zijn ouders is erg belangrijk voor mij ..
[..]
[ Bericht 12% gewijzigd door probeer op 17-09-2018 00:45:26 ]
"Pools are perfect for holding water"
Als ze er maar niet achter komt dat je hier om advies vraagt, en dat je onder de naam Walnoot post..
Je moet verder trots zijn op de studiereis die je hebt afgelegd, dat is ook juist wel weer knap. Verder echt maling aan je schoonmoeder hebben, steek af en toe een denkbeeldige middelvinger naar haar op en laat haar moeite doen voor jou. Hoe? Wees overdreven lief en gezellig met je vriend, heb onderonsjes met je zwager en schoonzus en laat je schoonmoeder zich rot voelen dat zij er niet bij hoort. Be in charge en sluit haar juist buiten zonder dat jou iets kan worden verweten.
Je moet verder trots zijn op de studiereis die je hebt afgelegd, dat is ook juist wel weer knap. Verder echt maling aan je schoonmoeder hebben, steek af en toe een denkbeeldige middelvinger naar haar op en laat haar moeite doen voor jou. Hoe? Wees overdreven lief en gezellig met je vriend, heb onderonsjes met je zwager en schoonzus en laat je schoonmoeder zich rot voelen dat zij er niet bij hoort. Be in charge en sluit haar juist buiten zonder dat jou iets kan worden verweten.
Taffes?
Je kan een kind uit de ghetto halen maar de ghetto niet uit het kind.
Soms dan.
Je kan een kind uit de ghetto halen maar de ghetto niet uit het kind.
Soms dan.
1 + 1 = blauw
Ik denk dat je er heel wat aan zou hebben om wat meer te leren om interne validatie voor je handelen te vinden en dat om te zetten in zelfwaardering en zelfvertrouwen. Dat maakt je dan hopelijk minder afhankelijk (iig op bepaalde momenten) van wat zij van je vinden.
En eerlijk gezegd ben ik het niet helemaal eens met het advies van je vriend dat je wat meer over jezelf moet gaan bluffen. Dan ben je eigenlijk alsnog bezig met je anders voordoen dan je eigenlijk bent. Wat meer zelfvertrouwen (of iig .. minder waarde hechten aan de mening van je schoonouders) is natuurlijk nooit verkeerd, en dat kan je inderdaad ook wel wat vergroten door jezelf iets grootser voor te doen dan je normaliter zou doen. Maar het is natuurlijk veel beter dat dat ontstaat doordat jij wat meer waardeert en in jezelf gelooft, ipv dat je een personage neer gaat zetten.
En ik wil ook even benadrukken dat het op mij iig over komt dat je echt goed bezig bent qua opleiding / carrière. Van mbo naar nominaal uni in 3 jaar is imo erg lovenswaardig.
En eerlijk gezegd ben ik het niet helemaal eens met het advies van je vriend dat je wat meer over jezelf moet gaan bluffen. Dan ben je eigenlijk alsnog bezig met je anders voordoen dan je eigenlijk bent. Wat meer zelfvertrouwen (of iig .. minder waarde hechten aan de mening van je schoonouders) is natuurlijk nooit verkeerd, en dat kan je inderdaad ook wel wat vergroten door jezelf iets grootser voor te doen dan je normaliter zou doen. Maar het is natuurlijk veel beter dat dat ontstaat doordat jij wat meer waardeert en in jezelf gelooft, ipv dat je een personage neer gaat zetten.
En ik wil ook even benadrukken dat het op mij iig over komt dat je echt goed bezig bent qua opleiding / carrière. Van mbo naar nominaal uni in 3 jaar is imo erg lovenswaardig.
"Pools are perfect for holding water"
Ehm .. tips .. Sowieso stoppen met jezelf te vergelijken met hun andere schoon-kind.
En hebben zij een vakgebied waarin ze wetenschappelijk onderlegd zijn? Heeft dat aansluiting bij jouw studierichting? Zoja, helemaal mooi. Zo nee, is het wellicht een idee om je daar een beetje in te verdiepen, zodat je kan proberen om via hun professionele interesses contact te leggen. Misschien hebben ze iets gepubliceerd, lees het en begin er eens over. Verdiepingsvragen stellen, wellicht hun mening vragen over een recente ontwikkeling in dat onderwerp.
Maargoed, dit zeg ik eigenlijk alleen maar omdat jij graag wilt dat het lukt. Mijn echte advies zou zijn dat je misschien toch een heel stuk minder moet gaan geven om wat zij over je denken.
En hebben zij een vakgebied waarin ze wetenschappelijk onderlegd zijn? Heeft dat aansluiting bij jouw studierichting? Zoja, helemaal mooi. Zo nee, is het wellicht een idee om je daar een beetje in te verdiepen, zodat je kan proberen om via hun professionele interesses contact te leggen. Misschien hebben ze iets gepubliceerd, lees het en begin er eens over. Verdiepingsvragen stellen, wellicht hun mening vragen over een recente ontwikkeling in dat onderwerp.
Maargoed, dit zeg ik eigenlijk alleen maar omdat jij graag wilt dat het lukt. Mijn echte advies zou zijn dat je misschien toch een heel stuk minder moet gaan geven om wat zij over je denken.
"Pools are perfect for holding water"
Wees gewoon een goed mens en de beste zelf die je kan zijn. Als dat niet genoeg is, dan is er iets mis met hen en hoef jij je nergens druk over te maken.quote:
[..]
Ja mijn vriend baalt er erg van, maar vooral ook dat ik het zo persoonlijk neem, het niet altijd kan loslaten en ik soms huilend naast hem weer naar huis ga. Als we het er dan over hebben zegt hij vaak dat zijn ouders ook niet heel open zijn van zichzelf en dat prestaties en zekerheden in de toekomst (veel geld hebben) eenmaal van belang is binnen de familie. Dat ik wat meer moet gaan bluffen over mijzelf en dat de baankansen perfect zijn binnen mijn studie. Dat ik sommige dingen net wat beter moet verwoorden en niet onzeker moet zijn bij alles wat ik zeg, mijzelf moet zijn. Maarja dat durf ik onderhand niet meer en dat snapt hij enigszins ook wel...het is erg dubbel allemaal en hij weet het ook niet zo goed.
Ohja, hij heeft wel bevestigd dat mijn MBO tijdperk gewoon voetsporen hebben nagelaten bij zijn moeder...Hij zegt vaak dat ze me op een 'verkeerd' moment hebben leren kennen...Maarja daar kan ik erg boos om worden. Ik ben precies hetzelfde, ik doe nu alleen WO ipv MBO. Mijn brein is niet veranderd, alleen ja dat kunnen zij niet weten, omdat ze me nooit iets vragen...grrrrr
1 + 1 = blauw
Als ze je zo'n kutgevoel geven zou ik het contact tot het hoognodige beperken, er niet meer langs gaan en doorgaan met je eigen leven.
quote:
[..]
Wees gewoon een goed mens en de beste zelf die je kan zijn. Als dat niet genoeg is, dan is er iets mis met hen en hoef jij je nergens druk over te maken.
Goede post. Gequote zodat TS hem 2x leest.
"Pools are perfect for holding water"
Erg herkenbaar topic, al ben ik de zoon van de veeleisende ouders. Mijn eerste vriendin leerde ik kennen toen ik net begon met studeren en was naast een mbo’er iemand die haar havo niet had afgemaakt en iemand met obesitas. Mijn ouders vonden haar dan ook niet een bijzonder geslaagde vriendin. Pas toen het uit was met haar (na iets meer dan drie jaar een relatie) besefte ik me dat ik niet genoeg voor haar had gedaan tegen mijn ouders in. Ik zei ook tegen haar wat ze verkeerd zou doen en hoe ze het beter kon doen. De realiteit is echter dat je het hoogstwaarschijnlijk niet beter kan doen. Mijn ex is nu, anderhalf jaar nadat het uit is gegaan, een stuk beter in haar vel en doet inmiddels hbo.
Ik denk dat je je het beste kan afvragen of je vriend het waard is om desnoods met deze schoonmoeder te moeten blijven leven. Wat hij in elk geval moet doen is opkomen voor jou. Wil hij dat niet, dan weet je waar je aan toe bent en zal je een keuze moeten maken.
Ik denk dat je je het beste kan afvragen of je vriend het waard is om desnoods met deze schoonmoeder te moeten blijven leven. Wat hij in elk geval moet doen is opkomen voor jou. Wil hij dat niet, dan weet je waar je aan toe bent en zal je een keuze moeten maken.
precies,quote:
[..]
Wees gewoon een goed mens en de beste zelf die je kan zijn. Als dat niet genoeg is, dan is er iets mis met hen en hoef jij je nergens druk over te maken.
Je bent de beste walnoot die er is.
En dat hangt niet af van hoeveel waarden iemand aan je opleiding hangt.
Of wat je presteerd, dat gaat om wie je als mens bent.
Het is niet jou gebrek, maar dat van je Schoonouders.
Die kunnen blijkbaar niet naar een ander kijken.
Ze kunnen alleen vergelijken.
Dat voelt voor jou waarschijnlijk heel leeg en niet in contact.
Realiseer je dat het vooral verdrietig voor hun is, (zij kunnen vooral moeilijk voelen) jij kunt ze helaas niet veranderen.(hoef je ook niet je kunt alleen jezelf zijn)
Als ik het lees vraag ik me vooral af welke tik van de malle molen, je vriend van thuis mee heeft gekregen.
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
dit.quote:
Kan me niet voorstellen dat de situatie verbetert als je daar chacherijnig met je mobieltje speelt
[ Bericht 10% gewijzigd door HaverMoutKoekje op 17-09-2018 06:55:43 ]
Naja, je kan t ook anders zien: veel beroerder dan dit wordt het niet. Dit is dus een ideaal uitgangspunt om nu gewoon lekker jezelf te gaan zijn en te stoppen met t hunkeren naar bevestiging. Dat komt ook gewoon wanhopig over wat ook weer een beetje sneu is. Wanneer je daarmee ophoudt zal je zien dat de situatie verbeterd.
|
|
