Vanavond eindelijk naar BoRhap geweest, in een Dolby-zaal.
Vantevoren had ik al moeite met het verhaal en de manier waarop er dingen weergegeven zouden worden. Het zien van de film heeft dat niet kunnen wegnemen. Script krijgt een onvoldoende van mij.
De acteurs moesten het natuurlijk doen met het script, dat maakt het lastig om voor mij te beoordelen. 'Brian' en vooral 'John' kwamen 'waarheidsgetrouw' over, 'Freddie' een stuk minder en 'Roger' leek qua uiterlijk, stem én gedrag niet genoeg.
Ik zat in de Dolby Atmos-zaal waarbij er een stuk of 70 speakers hangen waardoor je midden in de film kan komen te zitten. Bij de live-stukken was dat echt te merken, zeker toen de camera over het publiek bij Live Aid vloog. Dat is dus echt een dikke plus.
Film over het algemeen krijgt van mij een magere acht, waarbij de muziek dus zorgt voor een hoger cijfer.
Een Oscar voor beste geluidseffecten en beste geluid zijn wat mij betreft dus terecht (als ze winnen), beste film, acteur en montage een stuk minder.
It's Time To Shine
[i]What would life be like without rhethorical questions?[/i]