Het vintage objectieven topic #4

Gaaf ding

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 19:12 schreef soapie het volgende:

[..]

Ik heb hem nu al binnen, van de week maar eens mee spelen!!

Door een zware griep steeds niet van gekomen. Vanmorgen eindelijk even kort geprobeerd maar alles onscherp, binnenkort een nieuwe poging!

Hier eentje die wel redelijk is, nog niet scherp maar wel vintage...

quote:

Op zondag 24 februari 2019 18:30 schreef soapie het volgende:
[ afbeelding ]

Hier eentje die wel redelijk is, nog niet scherp maar wel vintage...

Welke lens was dit en hoe had je de boel ingesteld

Nog een vraag: Staat je zoeker goed ingesteld Dat kan namelijk een verschil van dag en nacht betekenen bij het instelgemak.
Je zoeker instellen kan gewoon met een AF-zoomlens. Je laat dan de AF scherpstellen op een 'ding' op flinke afstand (een kerktoren heb je vaak wel ergens bij de hand) en je draait het correctiewieltje van je zoeker zodanig tot je én die toren scherp ziet én de zoekerinfo zoals de scherpstelvakjes op je matglas. Na die operatie wordt het een stuk makkelijker om scherpte te vinden.

Vroeger, toen we nog op filmpjes fotografeerden omdat er niet anders was had je ook al fotograficabeurzen. Kwam je daar een aparte lens tegen, dan was die niet verder te insepcteren dan hem eens op je camera zetten en een idee krijgen van hoe het ding zou gaan performen. De harde werkelijkheid kwam pas boven tafel wanneer je na aankoop je eerste filmpje ermee had openomen en dat filmpje ontwikkeld en wel in je vergroter of projector zat.

Anno nu werkt dat anders, bij mij tenminste wel. Vind ik iets aparts dan wordt eerst het bijbehorende adapter opgediept en wordt de lens in kwestie op de A7 of de A6000 en krijgt dan gelijk al een idee van wat er allemaal in de lens zit. Eén opname en je ziet daarna nog veel beter wat voor vlees je in de kuip hebt.

Gisteren op de voorjaarsfotograficabeurs in Hilversum stuitte ik op weer een apart stukje glas. Een Sigma 3.5-4.5/18-35mm met een Canon FD-mount. Op zich niet vreemd tot je ziet dat de lens uit 1994 stamt toen Canon al negen jaar de EOS-serie met bijbehorende vatting had. Dit moet dus zo ongeveer de laatste Sigma met een FD-mount zijn geweest.
_{Meer bepaald een van de laatste Sigma's die voor alle toenmalige AF en MF-vattingen op de markt werd gebracht. Omdat midden 90's de hele spiegelreflexmarkt op zijn reet lag probeerden de lenzenleveranciers als Sigma kosten te besparen door lenzen alleen nog maar in de meest gangbare vattingen uit te brengen, ofwel Canon EF, NIkon, Minolta en Pentax. Alle overige MF-mounts en dat waren er toen nog best veel deden niet meer mee. Omdat AF toen al de boventoon voerde deed Tamron ook zo goed als niets meer met het Adaptall-systeem.}

Terug naar het uitproberen.
Als eerste ga je zo'n lens even helemaal 'bevoelen' ofwel. Lopen alle ringen soepel, zit er geen rare speling in de lens, is de scherpstelling nog goed gedempt, geen deuken of andere dingen die een gevechtsverleden verraden. Dan kunnen we naar stap 2, fotograferen.
_{Overigens is het beoordelen van het mechanische stuk geen exacte wetenschap. Bij sommige lenzen zit ik er totaal niet mee als het mechanisch al een beetje onder de leeftijd te lijden heeft. Als ie echter als nieuw is is dat mooi meegenomen.}
FD-mount op de A7, lens erop, keertje scherpstellen met loup. Diafragma een eindje dicht en een keer afvuren.

Sigma 3.5-4.5/18-35mm Manual Focus by Ouwesok, on Flickr

Daarna in de zoeker het plaatje bekijken:
Lens overstraalt ietsje(rond tl-verlichting), gaan we buiten niks van merken. Alle andere groothoeken die ik in die hal ooit kocht lieten hetzelfde beeld zien.
Die groene zooi rond de tl-balken komt door het discontinue spectrum, gaan we buiten niet merken, kwam ook al bij andere lenzen langs.
Vertekening valt voor een zoomlens in het algemeen en een groothoek in het bijzonder enorm mee. Contrast is best wel in orde, niet spijkerhard of boterzacht en beeldscherpte valt voor een zoom wederom mee.
Prijs viel ook reuze mee en dus zit deze Sigma nu in mijn collectie, deels om zijn historische waarde maar ook omdat het op de A7 een leuke gebruikslens is.

Hopelijk zeer binnenkort ermee buiten spelen _{hesjtek zin an}

Eerder deze week even met de MF 18-35 buiten kunnen lopen. Door de buien effectief maar tien minuten over om echt plaatjes te maken.

Zo ziet ie er ongeveer uit. Best compact als je bedenkt dat heel veel van de lengte wordt opgeslokt door het FD-emount-adapter.


Wie scherp is op FD-mounts had al gezien dat ik de breechlock niet voldoende had gelockt waarmee de lens wél vast zit maar het diafragma vol open blijft staan, wat je ook instelt.
Onbedoeld zat ik daarom alleen nog maar met resultaten op volle opening en om eerlijk te zijn vallen ze nog mee ook. Had ik de lens aanvankelijk gekocht voor historische redenen(een van de laatste zooms met FD-mount), het blijkt ook nog gewoon een hele puike gebruikslens te zijn. Bij diafragmeren wordt ie alleen maar beter.

Paar plaatjes, nog niet voor de mooi, alleen voor de probeer.

De takjes in de hoeken blijven ook gewoon scherp, best goed voor een oudere groothoekzoom, al helemaal op een A7 die de reputatie heeft erg slecht met groothoeken te zijn.
_{al is dat voornamelijk bij rectiliniaire groothoeken, minder bij retrofocussen en zooms}

Sigma 3.5-4.5/18-35mm testrun by Ouwesok, on Flickr

Sigma 3.5-4.5/18-35mm testrun by Ouwesok, on Flickr

Waaiwilg
Sigma 3.5-4.5/18-35mm testrun by Ouwesok, on Flickr

Sigma 3.5-4.5/18-35mm testrun by Ouwesok, on Flickr

Sigma 3.5-4.5/18-35mm testrun by Ouwesok, on Flickr

Hopelijk binnenkort wat beter weer en dus meer plaatjes

Die foto met die wilg is gaaf!

Eindelijk een keer wél goed weer en dus de 18-35 op de A7 gedraaid en de Waterleidingduinen in voor wat landschapjes.
De 18-35 presteert ver boven verwachting. Mooi scherp van hoek naar hoek. Niet die typische vervaging aan de randen. Nauwelijks lichtafval en alleen wat lichte rottigheid als de zon te dicht bij je plaatje komt.. Met 18mm op fullframe is dat nogal snel het geval

Waterleidingduinen by Ouwesok, on Flickr

Waterleidingduinen by Ouwesok, on Flickr

Waterleidingduinen by Ouwesok, on Flickr

Waterleidingduinen by Ouwesok, on Flickr

Waterleidingduinen by Ouwesok, on Flickr

Waterleidingduinen by Ouwesok, on Flickr

Je kunt in de ontwikkeling van de zoomlenzen een paar interessante tijdvakken zien. Tot 1980 zag je voornamelijk telezoomlenzen ontstaan en die werden al snel steeds beter. Standaarzooms waren tot 1980 meest bedenkelijk van kwaliteit maar werden vanaf toen steeds beter.
Na de introductie van de autofocus in 1985 ging het ineens in razend tempo met de zooms. De standaardzoom groeide uit van aanvankelijk een 35-70 naar 28-90 en daar hield het niet op. Vanaf 1990 gold als ideaal 'één lens voor alles' en dat mondde via de 28-200 uiteindelijk uit in wat men bij de introductie de 'hyperzoom' noemde, de 28-300. Een lens voor zo ongeveer alles.

Onder de echte hobbyist hadden die zoomlenzen overigens geen beste reputatie en eigenlijk hebben zoomlenzen met een heel lang bereik dat nog steeds niet.

Alweer even geleden wist ik voor afbraakprijs een hele vroege superzoom in mijn collectie te krijgen, de Tamron 185D. Een 3.5-6.3/28-300mm en na wat losse pogingen mocht ie vorige week mee naar de waterleidingduinen op de A7 want de lens is van oorsprong gemaakt voor kleinbeeld wat we tegenwoordig dan fullframe noemen.

Wat mag je van deze pionier verwachten. Ik vermoed dat ie het op 28mm prima gaat doen en dat ie hoe verder je hem inzoomt steeds matiger zal gaan performen. De vraag is echter of het ding, zoals zijn reputatie zegt 'totaal onbruikbaar' is of dat het eigenlijk allemaal wel wat meevalt.

_{Onderhand heb ik wat ervaring met APS-C superzooms. De goedkopere zijn bijzonder aardig maar geen top. Scherpte is door de eenvoudige opzet wat wollig en contrast aan de lange kant een flinke tand onder de maat. De duurdere doen het eerlijk gezegd gewoon bijzonder goed over het hele bereik. Mooi scherp en goed contrast aan de lange kant hoewel het allemaal nog een fractie achterblijft bij een telezoom.}

Mooi weer, tikkie vertroebeld zicht door de harde wind wat voor de tele-opnamen wat minder is.
We doen eerst eens wat landschapsdingetjes in de groothoekstand. Diafragma ergens bij de 8.

Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Even samenvattend. Contrast is heel behoorlijk aan de groothoekkant en de scherpte in het middenstuk is ook gewoon goed hoewel niet overdreven.
Op de originele RAW zie je aan de randen echter een opeenstapeling van lensfouten ontstaan. Scherpte wordt daar wat matig en dat is maar deels op te lossen in cameraraw.
Vertekening kun je met landschap en natuur geen zinnig woord over zeggen, daarvoor zou ik er stadslandschapjes mee moeten doen.
Volgende setje gaan we de telekant eens bekijken.

We gaan er eens wat mee zoomen, de vorige serie was alles op zo ongeveer 28mm gedaan.

Op Langevelderslag net buiten de Waterleidingduinen

Eerst weer eens die 28mm
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Ietsies op naar de 70mm. Hier doet ie het nog bijzonder verdienstelijk
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

En dan door naar de 300mm wat met deze lens neerkomt op een enorme draai aan de zoomring. De lens wordt ineens drie keer zo lang.
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Met dit opnamecontrast doet ie het nog helemaal niet verkeerd.

Terug in de Waterleidingduinen, de blik op de parkeerplaats bij het strand op 180mm
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Contrast gaat prima, in de RAW zie je dat de detailscherpte niet optimaal is, tikje wollig. Uiteindelijk is er met minimaal nabewerken nog best wel een plaatje uit te persen.

Iets verder de duinen in. Een fraai in vorm gewaaid struikje op 28mm
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

En een dergelijk struikje op 200mm waarop je duidelijk het contrast aardig ziet teruglopen. Wel te corrigeren maar toch.
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Close op 300mm. De achtergrond is niet echt om blij van te worden. Onrustig alsof je met een spiegeltele werkt.
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Nog een keer die onscherpte, nu op wat langere afstand. Niet echt geweldig, misschien knapt het op als je het diafragma nog wat verder dichtdraait.
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

Hertje nog
Tamron 185D by Ouwesok, on Flickr

en dan de conclusie:
Er valt op deze eerste hyperzoom best wel het nodige aan te merken maar vooral op de kortere brandpunten performt ie best wel aardig.
Na deze 185D zijn er van Tamron nog zeker vier generaties 28-300's uitgekomen waarvan je zou mogen verwachten dat de nadelen van deze eerste poging er zoveel mogelijk uit zijn gehaald en dan ineens heb je best wel een leuk concept voor op een fullframe-camera.
_{Op APS-C zet je beter een superzoom in die ergens op de 18mm of korter begint zodat je ook een échte groothoek aan boord hebt. Ook dit type lens is nog volop in ontwikkeling, Tamron heeft momenteel al een 18-400mm die opvallend goeie reviews krijgt}

In de vroege zoomlenzen kwam je van veel merken de 70-150mm tegen, meestal met een constante lichtsterkte van 3.5 of 4. Reden voor dat korte bereik was dat men daar nog precies de kwaliteit aardig tussen de lijntjes kon houden zonder dat de lens ondraagbaar en vooral onbetaalbaar werd.

Rond 1980 kwam de laatste generatie van deze zooms in de handel met even een korte race tussen Tamron en Tokina die resulteerde in een best wel aardig zoomlensje, de Tamron 20AB 3.5/70-150mm.
_{Die lichtsterkte haalt ie overigens niet. Men had de boel eigenlijk lopen belazeren door er 3.5 op te zetten. Het was voornamelijk bedoeld om Tokina de loef af te steken, die hadden een versie met lichtsterkte 3.8. Binnen de toleranties vond Tamron dat je 4 rustig 3.5 mag noemen. Zo ging dat toen}

De 20B is een klein en relatief licht zoomlensje, een schuifzoom (of in goed Nederlands een push&pull ). Na al die decennia loopt het lensje nog steeds voorbeeldig.
Wat aan het lensje opvalt is dat ie over het hele bereik tot 70cm instelbaar is en dan kun je er op 150mm al aardig close-upperig mee werken

Hier staan alle bijzonderheden
waarbij de lens dan ineens 20A heet, mijn 20AB is
En dan de hamvraag: Is er nog fotografie mee mogelijk

Daartoe zet ik het lensje op mijn Olympus E-PL1. Die heeft de minste scherpstelhulpjes en na wat plaatjes weet je dan exact of het allemaal een beetje bruikbaar is en wat blijkt, voor een oude zoomlens werkt deze Tamron heel aardig op de Oly

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Tamron 20AB Testdrive by Ouwesok, on Flickr

Scherpte is voor zo'n ouwe zoom bovengemiddeld goed, contrast mag er ook zijn. Daarnaast doet ie het op korte afstand heel erg leuk met een hele aparte achtergrondweergave.

Samenvatting: Leuk lensje

Zoomlensje van een bereik dat eind jaren 80 ineens erg hot werd, een 4-5.6/60-300mm. Ze waren er van verschillende fabrikanten en onder heel veel verschillende namen en zowel manual als autofocus.

Ik had al de Tamron opvatting van dit bereik. Inmiddels heeft die gezelschap gekregen van een Cosina en die is weer 'Soligor-branded'. Het is een schuifzoom en daar moet je van houden. Met zijn MD-mount kan ie bij mij op de Sony e-mounts en de m4/3'tjes



Deze Cosina heeft zich nogal een reputatie opgebouwd onder MF-liefhebbers, de lens is in alle opzichten een regelrechte aanrader. Scherpte en contrast waren voor een zoomlens uit dit prijssegment bijzonder goed en kunnen zelfs vandaag nog prima door de beugel.
Mechanisch is het een stukje vakwerk. Hebben we van Cosina wel eens anders gezien.

Closefocussen kan tot 1:4 en dat maakt hem geschikt voorrrrrrr

Kempense heidelibellen
Sympetrum depressiusculum by Ouwesok, on Flickr

quote:

Op zondag 23 december 2018 20:30 schreef Pietverdriet het volgende:
Ik weet dat contrast, kleureigenschappen, scherpte en onscherpte met objectieven te beïnvloeden zijn. Ik zou alleen graag de theorie erachter hoe beter willen kennen.

Dan moet je verdiepen in de lens ontwerpen van zeiss, de grote 5 (6) hologon, distagon,biogon,planar, en tessar.( en misschien de sonnar alhoewel dit eigenlijk een verbeterde tessar is)
Hoe ze zijn ontstaan, wat de specifieke eigenschappen van alle 5 zijn en wat er nou zo bijzonder aan is.
Vrijwel alle lenzen die vandaag de dag gemaakt worden zijn 1 van die 5 ontwerpen aan de basis, ook die van bv leica zijn zeiss ontwerpen eveneens die van schneider,canon,nikon,sony,minolta,pentax, etc.
De reden is dat zeiss de eerste was, zeiss had de beste wiskundigen zoals abbe, de eerste maker van echt optisch glas Schott en de hulp van de duitse overheid in het beschermen vd patenten, voor wwII was dit nog een overheids kwestie waar bv later het fraunhoffer instituut uit is voortgekomen.(fraunhoffer is bv de patent gerechtigde van mp3 en nu de beheerder van al die patenten en optische wetten en de nalatenschap van die wiskundigen.
Vrijwel alle belangrijke optische wetten en ontdekkingen zijn gedaan door zeiss medewerkers, daarvoor werden lenzen empirisch ontwikkelt maw je maakt op de gok wat, doet een testje en verandert er dan weer wat aan en doet weer een testje enz enz.
Abbe was degene die al die optische wetten heeft bedacht waarmee men kon rekenen aan lenzen ipv gokken en abbe was in dienst van zeiss.

Op de zeiss site kun je van alle 5 een pdf downloaden met daarin de uitleg over opbouw, de specifieke sterke en zwakke kanten etc etc.
Dit is al een aardig begin: http://ilovehatephoto.com(...)-zeiss-nomenclature/ , de links naar de zeiss pdf staan in het artikel.

Het ontwerp herleiden tot 1 van die 5 geeft je meestal vrij nauwkeurig een voorspelling van wat je kunt verwachten van een lens, waar de sterke en zwakke punten zullen liggen en zal je tot de conclusie laten komen dat bv een lichtsterke lens niet persee "beter" is dan een wat minder lichtsterke als je een hele hoge resolutie wilt hebben.
Het kan je ook al van te voren vertellen of een bepaald type oude lens op een dslr knutselen zin heeft, vooral bij groothoek is er een aanzienlijk verschil tussen een digi camera en een film camera, lichtstralen die onder een grote hoek op film vallen belichten de film probleemloos en zonder nadelen, lichtstralen die een sensor onder een grote hoek raken leveren geen signaal vd sensor op omdat deze, in principe alleen onder 90 graden loodrecht kunnen werken.
Bv een hologon op een digicam is pointless, het achterste lenselement van een hologon is een bol en zit enige mm vd sensor af, door de heftige kromming vd achterste lens ligt de zijkant vd lens 15 mm vd sensor en 40% vh beeld raakt de sensor onder zo'n extreme hoek dat er allerlei narigheid als kleurshift, vignetering en fase problemen ontstaan, film is niet hetzelfde als een sensor.

Vb


Beide een 21/2,8 maar met totaal verschillende eigenschappen als gevolg van een ander lens ontwerp.
Hoofdzakelijk ook het gevolg van de keuze slr of zoeker camera, grote of kleine afstand tot filmvlak.
Een biogon heeft een erg kleine backfocus afstand en is voor een meetzoeker en kan niet op een slr, een distagon kan op beide en is feitelijk een retrofocus tessar en werkt totaal anders dan de biogon.
De verschillen zijn dan bv dat een biogon niet zo lichtsterk kan als een distagon maar een biogon hoef je vrijwel niet te diafragmeren voor optimaal contrast, een distagon kan met een groter diafragma maar de lichtafval en contrast is aanzienlijk te verbeteren door te diafragmeren, de scherpte zal echter nooit op het niveau van de biogon op volle opening kunnen komen simpelweg door de grote hoeveelheid lucht/glas vlakken.
Een biogon is door de symetrische opbouw vrijwel vertekeningloos, een distagon gaat bij grotere hoeken serieus vertekenen,sferisch ipv planisch.

Als je dat wat verder uitdiept zul je ontdekken waar sony's grote push vd reflexloze digicameras vandaan komt; je komt met een slr in zeer kostbare ontwerpen als je het onderste uit de kan wilt door de grote back focus afstand, het zal een retro focus ontwerp moeten zijn zoals de distagon en dat betekent bij een groothoek veel en kostbaar(asferisch en fluoriet) speciaal glas.

Het eenvoudigere biogon ontwerp is dan icm met een spiegeloze camera veel goedkoper maar omdat die problemen geven met de instraal hoek op de korte backfocus afstand hebben ze dus bv zo'n biogon ontwerp aangepast aan de digi eisen, je krijgt zo een compacte relatief goedkope lens die erg makkelijk heel hoog kan presteren.
Ik las van een nieuwe sony a7 met 61 mpixel..., daar kan je geen distagon meer op zetten of je resolutie gaat er aan.
Sensoren beginnen op dit moment een dermate hoge resolutie te bieden dat het lens ontwerp kostbaar word voor een slr, een zoeker camera haalt met een simpeler ontwerp met minder glas/lucht vlakken goedkoper een beter resultaat.
Dit is overigens altijd al zo geweest ook in de film tijd, om de gemiddelde 35mm vast brandpunt f:3,5 uit een compact camera te evenaren moest je een retrofocus slr lens van honderden/duizenden euros (zoals een distagon)naast zetten.

Een goede tip voor dit soort kennis: de focus foto en film encyclopedie, daar staan heel veel van die historische ontwerpen,geschiedenis etc in. Vaak met het schema vd lensopstelling in een objectief.
Ook alle optische wetten kun je er in vinden en nog veeeeel meer, zoeken op marktplaats en boekenwinkeltjes, de laatste is uit de jaren 80 en was in 2000 al zeldzaam maar soms vind je er een.

Lees de geschiedenis van de kmz jupiter serie en hoe de russen er aan zijn gekomen en je begrijpt waarom het zulke brilliante lenzen zijn, vooral de j12 (= biogon) en de j3/j8 (tessar)en jouw j9(sonnar)
Als je 1 vd eerste exemplaren hebt zit daar zelfs zeiss glas in dat de russen ook vanuit jena hadden gejat meegenomen naar krasnogorsk.

Als je een vrijwel "perfecte" zou willen hebben; die nieuwe a7 met contax G lenzen 🤤 alhoewel de vraag is of dat gaat werken vanwege het verschil film/sensor.
De G lenzen zijn allen symmetrische met een erg korte backfocus afstand, de hologon gaat sowiezo niet werken.
Ik denk dat het setje G lenzen zo'n beetje het beste is wat zeiss ooit geproduceerd heeft voor een 35 mm zoeker camera, wil je verder terug dan kom je op de bron van die lenzen, de contarex bullseye.

[ Bericht 6% gewijzigd door robber57 op 01-09-2019 15:52:08 ]

Die Contax G-serie gaat optisch op een A7 heel erg goed. Alleen de Hologon 16mm zou een probleem kunnen opleveren al hangt dat ook weer af van welke A7 je gebruikt.
De eerste serie A7 had een nogal dik filter voor de sensor zitten dat bij gebruik van échte groothoeken tot een volslagen rampzalig beeld leidde. De A7II had een veel dunner filter en zelfs de Voigtländer Ultrawide Heliar 12mm schijnt het daar best wel goed op te doen.
[sub]ander ding met die symmetrische groothoeken is dat ze, zowel op film als op digitaal nogal wat lichtafval naar de randen hebben. Dat is ook de reden dat er voor die Voigtländer groothoeken net als voor de Schneider Super-Angulons en de Rodenstok Grandagons (beide grootformaat groothoeken) vaak een centerfilter wordt gebruikt dat het centrum iets tegenhoudt en waarmee de plaatjes weer egaal verlicht worden.

Van de overige Contax G-lenzen heb ik al waanzinnig leuke resultaten gezien. Enige puntje is wel dat de ergonomie met een manual adapter aardig achteruit gaat, je moet de lens scherpstellen met een klein wieltje op het adapter.

Wie ze met maximaal werkgemak wil gebruiken op een A7 tast nog eens flink in de buidel en probeert er een Techart adapter bij te krijgen waarmee van de G-lenzen de AF ineens met de A7 samenwerkt. Omdat de G'tjes schroevendraaierautofocus hebben zal dat niet zo rap zijn als je van de huidige lenzen gewend bent, het gaat echter wel bijzonder trefzeker.
Het adapter wordt inmiddels niet meer gemaakt maar is met wat zoeken nog best wel goed te vinden.


Zijn we toch bij Techart en goeie lenzen. Ze hebben inmiddels ook een adapter dat je op een A7 draait en waar in de voorkant een lens met Leica M vatting past. Die doet het dan ineens ook met de AF van de A7 (werkt alleen op de A7II en later). Voor dit adapter zijn dan weer aanvullingen leverbaar waarmee andere klassieke vattingen weer met de AF van de A7 bruikbaar worden.

quote:

Op maandag 2 september 2019 22:02 schreef Ouwesok het volgende:
Die Contax G-serie gaat optisch op een A7 heel erg goed. Alleen de Hologon 16mm zou een probleem kunnen opleveren al hangt dat ook weer af van welke A7 je gebruikt.
De eerste serie A7 had een nogal dik filter voor de sensor zitten dat bij gebruik van échte groothoeken tot een volslagen rampzalig beeld leidde. De A7II had een veel dunner filter en zelfs de Voigtländer Ultrawide Heliar 12mm schijnt het daar best wel goed op te doen.
[sub]ander ding met die symmetrische groothoeken is dat ze, zowel op film als op digitaal nogal wat lichtafval naar de randen hebben. Dat is ook de reden dat er voor die Voigtländer groothoeken net als voor de Schneider Super-Angulons en de Rodenstok Grandagons (beide grootformaat groothoeken) vaak een centerfilter wordt gebruikt dat het centrum iets tegenhoudt en waarmee de plaatjes weer egaal verlicht worden.

Van de overige Contax G-lenzen heb ik al waanzinnig leuke resultaten gezien. Enige puntje is wel dat de ergonomie met een manual adapter aardig achteruit gaat, je moet de lens scherpstellen met een klein wieltje op het adapter.

Wie ze met maximaal werkgemak wil gebruiken op een A7 tast nog eens flink in de buidel en probeert er een Techart adapter bij te krijgen waarmee van de G-lenzen de AF ineens met de A7 samenwerkt. Omdat de G'tjes schroevendraaierautofocus hebben zal dat niet zo rap zijn als je van de huidige lenzen gewend bent, het gaat echter wel bijzonder trefzeker.
Het adapter wordt inmiddels niet meer gemaakt maar is met wat zoeken nog best wel goed te vinden.

Sony A7 II "TECHART TA-GA3"mountadapter AF speed Test Contax G Biogon28mmf2.8 4K

Zijn we toch bij Techart en goeie lenzen. Ze hebben inmiddels ook een adapter dat je op een A7 draait en waar in de voorkant een lens met Leica M vatting past. Die doet het dan ineens ook met de AF van de A7 (werkt alleen op de A7II en later). Voor dit adapter zijn dan weer aanvullingen leverbaar waarmee andere klassieke vattingen weer met de AF van de A7 bruikbaar worden.

Mooie info!

Supergroothoekzooms zijn er eigenlijk nog niet zo ontzettend lang. Ik had al een 18-35mm van Sigma van begin jaren 90. Inmiddels is de collectie uitgebreid en wel met een iets vroegere groothoekzoom. Qua merk heet ie Exakta* Varioplan 4-4.5/18-28mm. De lens is gebouwd door Samyang en is onder verschillende namen te koop geweest en ondanks dat is ie niet bepaald algemeen.
_{Die naam Exakta is een handelsmerk en heeft niets te maken met de legendarische naam Exacta}

De internetreputatie van deze lens is tweeledig. Sommige mensen vinden hem compleet ruk, anderen vinden hem best wel dik in orde.

Mijn voorlopig oordeel
Mechanisch een erg fraai werkje voor een vroege groothoekzoom. Alles loopt smooth en de lens ligt fijn in de hand.
Optisch is het een vroege groothoekzoom van een toen nog vrij onbekende fabrikant. Contrast ziet er prima uit. Scherpte is in het centrum best wel goed, naar de randen en hoeken loopt ie merkbaar weg.
Tegenlichtopnamen komen nog, daar laat de Samyang het nogal afweten maar het mateloos flaren heeft men bij supergroothoekzooms eigenlijk nog maar kort weten te bedwingen.
_{Je moet bij het beoordelen van dergeljike lenzen altijd even het tijdgewricht meenemen waarin ze tot stand gekomen zijn. Ik schat deze ongeveer van begin jaren tachtig, zeker omdat ie een pdraadvatting heeft}

Op de A7 doen we er even een wolkenluchtje mee en dat gaat eigenlijk best wel dat je zegt van goed.
Exacta Varioplan 4-4.5/18-28mm by Ouwesok, on Flickr

Exacta Varioplan 4-4.5/18-28mm by Ouwesok, on Flickr

Binnenkort ook nog even plaatjes met voor een ouwe groothoekzoom wat meer issues.

En wat doet die ouwe groothoekzoom als je er een lekkere tegenlichtopname mee maakt

Nou, dit dus
Exakta Varioplan 4-4.5/18-28mm by Ouwesok, on Flickr

Latere supergroothoekzooms hebben hier beduidend minder last van al kun je ook daarmee nog wel een hele serie reflecties door je plaatje krijgen als de zon ergens in beeld komt

Probleempje met vintage lenzen.

Ik krijg het niet voor elkaar om met vintage lenzen nu fotos te maken.
Ze zijn allemaal overbelicht omdat ik een diafrgama van 5,6 moet gebruiken anders werkt de scherp stel indicatie niet.Alles komt er dan ongeveer zo uit te zien.Ik gebruik stand AV, Auto ISO.
Ik heb al verschillende lenzen geprobeerd maar allemaal hetzelfde


Wat doe ik niet goed?

quote:

Op zaterdag 9 november 2019 20:47 schreef Clayton1 het volgende:
Probleempje met vintage lenzen.

Ik krijg het niet voor elkaar om met vintage lenzen nu fotos te maken.
Ze zijn allemaal overbelicht omdat ik een diafrgama van 5,6 moet gebruiken anders werkt de scherp stel indicatie niet.Alles komt er dan ongeveer zo uit te zien.Ik gebruik stand AV, Auto ISO.
Ik heb al verschillende lenzen geprobeerd maar allemaal hetzelfde
[ afbeelding ]

Wat doe ik niet goed?

Check even welk diafragma door de chip aan de camera wordt doorgegeven, dit kan soms een totaal verkeerde waarde zijn. Ondanks dat de camera dan niks kan aansturen gaat de lichtmeting compleet verkeerd.
Zet je het adapter met een lens eraan op je camera en zie je als diafragma 1.4 in je zoeker staan als je Av gebruikt, draai dan even met je instelwiel tot er een waarde als 4.0 verschijnt en maak ene proefopname om te zien of de lichtmeting dan minder van slag is.
Luistert dat nog steeds niet, dan gebruik je niet de automatische ISO maar stel je een vaste waarde in die tot bruikbare belichtingstijden leidt.

Een andere manier om met vintage lenzen toch een beetje automatisch te kunnen fotograferen doe ik vaak met mijn spiegelloze camera's.
De automaat gaan in de stand S ofwel sluitertijdvoorkeuze waarbij ik een tijd instel die tot goeie plaatjes zou moeten leiden. Het diafragma stuur ik zelf aan en de ISO zet ik op Auto. Voordeel van die werkwijze is dat de automaat me niet verrast met veel te lange tijden of met veel te korte tijden in combinatie met te hoge ISO's

Na de najaarseditie van fotografica Hilversum is de collectie uitgebreid met:
- Een Sigma APO 5.6/400mm MF, een mooiere en mechanisch betere dan ik al had.
- De Vivitar-versie van mijn Tokina AT-X M90, de Series-1 2.5/90mm die optisch gelijk is aan de Tokina maar qua behuizing totaal anders
- Een Soligor 3.5/180mm preset waarvan ik nog even alle details moet uitpluizen. Waarschijnlijk ook gebouwd door Tokina ergens in het eind van de 60's. Geeft met 15 lamellen in het diafragma wonderbaarlijk leuke achtergrondjes.

quote:

Op zondag 10 november 2019 18:33 schreef Ouwesok het volgende:

[..]

Check even welk diafragma door de chip aan de camera wordt doorgegeven, dit kan soms een totaal verkeerde waarde zijn. Ondanks dat de camera dan niks kan aansturen gaat de lichtmeting compleet verkeerd.
Zet je het adapter met een lens eraan op je camera en zie je als diafragma 1.4 in je zoeker staan als je Av gebruikt, draai dan even met je instelwiel tot er een waarde als 4.0 verschijnt en maak ene proefopname om te zien of de lichtmeting dan minder van slag is.
Luistert dat nog steeds niet, dan gebruik je niet de automatische ISO maar stel je een vaste waarde in die tot bruikbare belichtingstijden leidt.

Een andere manier om met vintage lenzen toch een beetje automatisch te kunnen fotograferen doe ik vaak met mijn spiegelloze camera's.
De automaat gaan in de stand S ofwel sluitertijdvoorkeuze waarbij ik een tijd instel die tot goeie plaatjes zou moeten leiden. Het diafragma stuur ik zelf aan en de ISO zet ik op Auto. Voordeel van die werkwijze is dat de automaat me niet verrast met veel te lange tijden of met veel te korte tijden in combinatie met te hoge ISO's

In stand TV met vaste iso stand ging het stukken beter.

Met Albinar 80-200mm op de Canon dmv een pk adapter.



Ja ja, kan nog stukken beter.

ps, je ziet in mijn bovenste regel op de dmv een pk...
in werkelijkheid staat er op de ( mijn merk camera) dmv een pk ......
Mogen we geen merken meer posten?

[ Bericht 15% gewijzigd door Clayton1 op 10-11-2019 23:02:37 ]

De A6000 met een Sigma APO 5.6/400mm.

Sigma APO 5.6/400mm by Ouwesok, on Flickr

Die lens had ik al maar ik kwam er een tegen die uiterlijk wat minder ver heen was dan degene die ik al had. In kader van de universele Wet tot Behoud van Ellende is deze dan aan de binnenkant weer een tandje minder, met name de scherpstelling loopt wat stroever dan van het exemplaar dat ik al had.
_{maar voor een prijs die je normaal kwijt bent voor een Sigma frontdop voor zo'n ding kon ik hem niet laten liggen}

Vanmiddag even mee wezen wandelen, resultaten binnenkort in dit theater.

Uitproberen ging alleen met het licht van vandaag en het licht van vandaag was soms best wel mooi, maar om met lange lenzen te spelevaren eigenlijk veel te weinig.

Toch proberen en de eerste indruk is dat als ik eenmaal aan die wat stroevere scherpstelling gewend ben er best wel lekker plaatjes mee valt te maken. Hij lijkt iets sneller te overstralen maar dat kan ook het licht van vandaag zijn geweest en soms leidt dat tot best leuke dingen.

Cygnus cygnus by Ouwesok, on Flickr