Het vintage objectieven topic #4

Rondje nog van vorige week met een lens waarvan ik nog steeds de exacte achtergrond niet weet. De Kinor 2.8/135mm. Een van de talloze 135'jes die in de jaren 70 de markt overspoelden.
Deze viel me tussen een heleboel van die lenzen op vanwege zijn tweede scherpstelring, net als de Sigma 135mm Telemax, de Kinor is echter beduidend jonger dan Telemax, is ook veel compacter gebouwd.
Eenmaal op de camera bleek de Kinor technisch nog helemaal als nieuw aan te voelen en de eerste blikken door de lens zagen er goed uit ofwel, deze ging in de collectie

Na een bescheiden beurtje boenen krijg je dan de fase 'droogzwemmen' ofwel ding op een camera en vooral kijken hoe het lensje zich gedraagt. Ook die fase ziet er hoopvol uit. Die closefocus-stand met die tweede scherpstelring is iets minder heftig dan die van Telemax. Het voornaamste verschil met Telemax is echter dat de lens redelijk blijft performen als je dat extra bereik aanspreekt. De Sigma's met die tweede scherpstelring vallen dan vrij radicaal terug in scherpte en contrast en laten allerhande fouten zien.

En dan een keer naar buiten. Het weer was bagger met wegtrekkende regen maar nog wel steeds bewolkt. De lens mag mee op de Olympus E-PL1. Vanwege dat beroerde licht zet ik die tweede scherpstelring nog maar niet intensief in, wachten we even mee tot er weer goed weer is.
Diafragma stond steeds ergens tussen de 4 en de 5.6, gezien het licht meest 4.

De paddenstoelen weten zich dit jaar goed verborgen te houden. Dit groepje was eigenlijk het enige dat ik op dit wandelingetje kon ontdekken.
Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Kinor 2.8/135mm eerste keer by Ouwesok, on Flickr

Lensje doet het heel aardig op de m4/3 en opvallend is dat ie erg fraaie achtergrondjes tekent. Bij een volgende gelegenheid moest ie maar eens op de A7

Nu nog achterhalen wie het ding gebouwd heeft. Hij is voor zover ik tot nog toe weet niet van de grotere lenzenbouwers. Het mechanische stuk doet een beetje aan Komine denken, alleen hadden die in diezelfde tijd al een prachtige 135mm die middels een dubbele helicoid in één slag van oneindig naar 1:2 draaide.
Wordt nog even zoeken dus maar gelukkig is de Kinor niet echt heel zeldzaam dus zou het me verwonderen als er niet ergens iets over opgeschreven is.

Een mistig wandelingetje met de A7 en de Minolta Rokkor 2.8/35mm, een van de gewoonste lenzen uit mijn collectie. Hij zal ongeveer van ergens uit de eerste helft van de 80's zijn, net uit de tijd dat de zoomlenzen sterk in opmars waren.

Zo'n 35mm is best een onderschatte lens. Hij is in geen enkel opzicht extreem en juist daarom kun je er zo ongeveer alles mee doen en dat merk je tijdens zo'n wandelingetje ook weer. Hij kan van alles een beetje, een beetje overzicht, een beetje close en noem het allemaal maar op.
Mist in Roggebotzand en op een of andere manier had de Rokkor daar totaal geen moeite mee.

Lange reeks en waar het voor het oog steeds even grauw en grijs was kon ik aan de automaat van de A7 al merken dat het licht sterk in intensiteit wisselde. Datzelfde was ook met de kleuren het geval.

Qua werken valt op dat deze lens van toch alweer zo'n veertig jaar oud bijzonder aangenaam en accuraat focust op de A7. Voor een oude lens is vooral opvallend dat ie lekker licht en compact is.
Performen doet ie op alle diafragma's, in de mist wisselde het tussen de 4 en de 5.6.

Hek
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Paaltje
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Zoals bijna alle 35'jes uit die tijd stelt de Rokkor scherp vanaf zo'n dertig centimeter en dan kun je er toch ook nog leuke dingen mee doen.
Tonderzwam op het hek van hierboven
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

En dan die mist
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Flevolands bos, zelfs het oudste recreatiebos van Oost Flevoland. Alles is kaarsrecht
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

En dan weer lekker close op die laatste bladeren
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

En dan ineens is het weer net een groothoek
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

We doen even lekker landschapperig
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Een mistige waterkant met heel weinig kleur
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

We naderen zonsondergang, het licht wordt nu écht beroerd. Maar ook wel apart
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Binnenkort ook maar eens proberen als er voldoende zonlicht is

[ Bericht 0% gewijzigd door Ouwesok op 13-12-2021 20:28:40 ]

Als ik met 1 enkele prime op stap ga dan is dat vrijwel altijd een 35mm.

quote:

Op maandag 13 december 2021 06:44 schreef ultra_ivo het volgende:
Als ik met 1 enkele prime op stap ga dan is dat vrijwel altijd een 35mm.

Voor natuurfotografie is het niet mijn eerste keuze. Staat er iets reportageachtigs op het menu, dan is een 35mm de meest veilige keuze.
In filmpjestijd was het, als je hem goed beheerste mogelijk om met een meetzoekercamera met een vaste 40mm erop iets als een huwelijksreportage te maken die technisch elke toets der kritiek zou kunnen doorstaan.
Het enige issue dat je dan als fotograaf had was dat je er met dat kleine ding zo ongeloofwaardig uitzag, kwalitatief konden die gekke dingen echter gewoon met de dure SLR's meedoen.

De gemiddelde Leica was denk ik ook duurder dan een Canon A1 of Pentax LX denk ik?

quote:

Op maandag 13 december 2021 15:36 schreef derLudolf het volgende:
De gemiddelde Leica was denk ik ook duurder dan een Canon A1 of Pentax LX denk ik?

Ik doelde meer op de meetzoekertjes met vast aangebouwde lens. Met name de bovenkant van dat segment was maar een fractie goedkoper dan een spiegelreflex maar konden zich er kwalitatief zonder meer mee meten
_{Brede meetzoeker, 1.7 als lichtsterkte en bij Olympus zelfs spotmeting. De belichtingsautomaat van zo'n camera'tje was voor die tijd beter dan die van de gemiddelde reflex. Mijn Electro35 belichtte diafilms gewoon 100% raak.}

Overigens zijn de Leica M's tot een zeker punt qua prijs vergelijkbaar geweest met spiegelreflexen. Het was pas in het begin van de 70's dat spiegelreflexen door massaproductie beduidend goedkoper werden.
Het was ooit Canon die door de duizendguldenbarrière brak met de AE-1, op dat moment de goedkoopste SLR met belichtingsautomaat. Vanaf toen ging het hard naar beneden met de prijzen, zeker toen de DDR ons overspoelde met Praktica's voor afbraakprijzen, alleen de Leica's bleven gewoon steeds duurder worden.

quote:

Op maandag 13 december 2021 18:04 schreef Ouwesok het volgende:

[..]
Ik doelde meer op de meetzoekertjes met vast aangebouwde lens. Met name de bovenkant van dat segment was maar een fractie goedkoper dan een spiegelreflex maar konden zich er kwalitatief zonder meer mee meten
_{Brede meetzoeker, 1.7 als lichtsterkte en bij Olympus zelfs spotmeting. De belichtingsautomaat van zo'n camera'tje was voor die tijd beter dan die van de gemiddelde reflex. Mijn Electro35 belichtte diafilms gewoon 100% raak.}

Overigens zijn de Leica M's tot een zeker punt qua prijs vergelijkbaar geweest met spiegelreflexen. Het was pas in het begin van de 70's dat spiegelreflexen door massaproductie beduidend goedkoper werden.
Het was ooit Canon die door de duizendguldenbarrière brak met de AE-1, op dat moment de goedkoopste SLR met belichtingsautomaat. Vanaf toen ging het hard naar beneden met de prijzen, zeker toen de DDR ons overspoelde met Praktica's voor afbraakprijzen, alleen de Leica's bleven gewoon steeds duurder worden.

Klopt. Die heb ik jarenlang veel gebruikt bij mijn fietstochten. Ricoh, Canonet, allemaal 40mm. Het probleem met met name de Canonets was dat ze zeer snel kapot gingen.

De andere lens die bij dat mistige wandelingetje mee was was de Vivitar Series1 2.5/90mm Macro. Vivitar kondigde hem in 1975 al aan, hij kwam echter pas in 1977 pas in de handel. Gebouwd door Tokina naar specs van Ponder&Best, de eigenaren van het merk Vivitar.
Deze 90mm was in eerste aanleg voor de Amerikaanse markt bedoeld en dat merk je. Het ding is mechanisch echt waanzinnig fraai gebouwd en voelt bijzonder robuust aan. Scherpstelling loopt op mijn exemplaar nog alsof ie net uit de verpakking komt. Enige issue is dat het diafragma soms wat lastig sluit. Het lijkt dit type lens te achtervolgen, zelfs mijn exemplaar van de opvolger, de Tokina AT-x M90 heeft ook een diafragma dat met wat tegenzin dicht gaat.
Die AT-x werd veel later door Tokina zelf in de handel gebracht. Optisch is ie bijna gelijk aan de Viv maar tekent door betere coatings iets beter, Hij is alleen veel lichter en kleiner, voornamelijk door gebruik van lichte materialen.

Nu dus met de Vivitar dat mistige bos in. Het diafragma zat steeds ergens tussen vol open en 5.6. Vanwege weinig licht kon ik niet écht close fotograferen.

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Het scherptevlakje is bij de grotere openingen wel bijzonder kort
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Er is een reden waarom zowel deze Viv als de Tokina AT-x als bijnaam Bokina hebben
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Verder met de Vivitar 2.5/90 met zijn wel bijzonder aparte achtergrondjes.

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Iets meer afstand en voor een ouwe macrolens doet ie het dan nog bovengemiddeld goed
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

En ergens houdt zo'n dag dan een keer op
Mistwandelingetje by Ouwesok, on Flickr

Iedere liefhebbert van klassiek glas kun je een soort ranglijstje laten maken van wat er eigenlijk in een collectie manualfocuslenzen niet zou mogen ontbreken.

Eentje die je heel vaak terugziet is de Olympus OM Zuiko 2.8/24mm. Een hele compacte groothoek die al direct bij introductie een uitstekende reputatie had.
Anno nu is ie op een fullframe sensor prima te gebruiken en hij is daarom ook nog best populair. Het lensje is als elke groothoek uit die tijd bijzonder compact, misschien zelfs wel een beetje te compact. Dat merk je vooral aan de scherpstelring die wel erg smal is uitgevallen.
De OM-mount is naast de spiegelloze vattingen ook aan te passen naar Canon EF en dus kun je er op een fullframe EOS ook de nodige pret mee hebben.

Bij wandelingetjes in bossen is het, net als de Rokkor 2.8/35mm zo'n lens waar je van alles mee kunt pakken van overzicht tot details. Performen doet ie vanaf F=4, ik gebruik, ouderwets als ik ben meest de middelste range.
Op sommige sensoren kun je een klein beetje last krijgen van laterale kleurverschuivingen maar dat is er in postprocessing meestal goed uit te draaien voor zover je het ziet.

Twee boswandelingetjes, een in Apeldoorn achter Het Loo en de ander in het Zandenbos bij Nunspeet. Licht in beide gevallen in de categorie 'niet geweldig'

Kroondomein Het Loo by Ouwesok, on Flickr

Kroondomein Het Loo by Ouwesok, on Flickr

Kroondomein Het Loo by Ouwesok, on Flickr

Kroondomein Het Loo by Ouwesok, on Flickr

Kroondomein Het Loo by Ouwesok, on Flickr

Zandenbos Nunspeet by Ouwesok, on Flickr

Zandenbos Nunspeet by Ouwesok, on Flickr

Zandenbos Nunspeet by Ouwesok, on Flickr

Zandenbos Nunspeet by Ouwesok, on Flickr

Zandenbos Nunspeet by Ouwesok, on Flickr

Zandenbos Nunspeet by Ouwesok, on Flickr

Vandaag een wandelingetje op landgoed Staverden bij Ermelo in de buurt. Op de A7 had ik weer de Sigma 3.5-4.5/18-35mm zoom. Het licht was weer eens meh maar het is een afrader om dat de pret te laten drukken.

Met die groothoekzoom portretteer ik een paard dat even keurig over het hek heen kwam hangen.

Beginnetje op zo'n 35mm
Staverden by Ouwesok, on Flickr

Al iets beter
Staverden by Ouwesok, on Flickr

Dan ineens draait het paard de kop het hoofd in mijn richting. Enige reactie die je dan kun geven is om die zoomring rechtsom te draaien en hem maar af te vuren.
Staverden by Ouwesok, on Flickr

Dan nog even een lange nek maken en dan kan ik weer verder
Staverden by Ouwesok, on Flickr

Rondje met de Tokina AT-X535, met 4-5.6/50-250mm een beetje apart bereik. De lens stamt uit 1983 en werd toen een zeer bescheiden succesje waardoor je er nog wel eens eentje tegenkomt op fotograficabeurzen.
_{Je ziet hem op geen stukken na zoveel als het succesnummer van de AT-X-reeks uit die tijd, de 285, een 3.5-4.5/28-85mm die destijds spectaculaire verbetering van standaardzooms betekende}

Zoals veel AT-X telezooms is de 525 van het schuiftype. Bouwkwaliteit is waanzinnig goed, na 38 jaar voelt deze nog aan alsof ie net uit de verpakking komt. Alles schuift en draait mooi gedempt en goed doseerbaar.
De aluminium constructie is niet te zwaar en zeker niet te licht, kortom hij werkt best wel dat je zegt van lekker.

Als camera pakte ik de Olympus E-PL1, ook om eens te kijken hoe goed zo'n ouwe zoom nog scherp te stellen is, de Oly doet het zonder hulpjes als focus-peaking en heeft een loup die zo beroerd werkt dat je hem eigenlijk vergeet te gebruiken.
Wat er op mijn E-PL1 dan weer wél zit is een hele goeie EVF waarmee je in elk geval wel ziet waar je mee bezig bent.

Rondje in het Natuurpark op een middag met naderende regen. Eerst maar eens met scherp en onscherp spelen. Mijn andere AT-X telezooms hebben een opmerkelijk fraaie achtergrondonscherpte.
Deze 525 lijkt daarop geen uitzondering te vormen.

Tokina AT-X 525 by Ouwesok, on Flickr

Gevalletje pureemixer
Tokina AT-X 525 by Ouwesok, on Flickr

250mm op een 4/3-sensor, dan heb je al best een krappe gebruikte beeldhoek. Ik neem daarmee de aalscholverkolonie op de korrel
Tokina AT-X 525 by Ouwesok, on Flickr
_{het weer was net te beroerd voor veel detail}

De 50mm-stand dan maar eens
Tokina AT-X 525 by Ouwesok, on Flickr

Even close op het naderend voorjaar
Tokina AT-X 525 by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X 525 by Ouwesok, on Flickr

Tokina AT-X 525 by Ouwesok, on Flickr

Op de m4/3 een fijn lensje

Op M4/3 gebruik je natuurlijk alleen het beste stukje van de lens. Maar ziet er niet slecht uit, ook geen verkeerd contrast.

quote:

Op zaterdag 26 februari 2022 22:00 schreef derLudolf het volgende:
Op M4/3 gebruik je natuurlijk alleen het beste stukje van de lens. Maar ziet er niet slecht uit, ook geen verkeerd contrast.

Met een kleine sensor gebruik ik inderdaad alleen het midden van de beeldcirkel. Wat dan wel weer een dingetje is is dat aan die lens vanwege het kleine formaat weer hogere eisen liggen en ook in dat kader werkt de 525 die voor een fullframe beeldcirkel bedoeld was bijzonder goed.

Als je een soort tijdlijn maakt voor de performance van zoomlenzen dan zie je vanaf ongeveer 1981 een enorme boost. Tot die tijd waren er zooms die heel aardig mee konden doen. Vanaf 1981 kwamen de echte performers tevoorschijn, ook bij de vreemdmerken.
Deze 525 is daar een voorbeeld van maar ook de Tamrons 103A (3.8-4.5/80-210) is zo'n voorbeeld van een gewoon hele goeie zoom.
Je zag na 1981 dan ook het aanbod van vastebrandpuntlenzen (of in goed Nederlands 'primes') heel snel inkakken. Een standaard hobbysetje bestond niet meer uit een body met 28, 50 en 135mm maar uit een body met een 35-70 of 28-80 én iets in de orde van een 70-210mm.

Leuk leesvoer over de historie van Tokina
met daarin een aantal lenzen die ik inmiddels in de collectie heb en nee, ik verzamel ze niet allemaal. Wat in dat artikel onder de link zit is nog maar een fractie van wat Tokina allemaal heeft gebouwd.

Hoi,

Ik heb een oude mf Sigma 50mm macrolens met een Minolta MD vatting.
Ik heb hier een adapter voor op mijn Sony camera te zetten.

Ik ben wel benieuwd hoe deze performt op mijn Eos 80D.

Iemand hier ervaring mee? En dan bedoel ik adapteren van MD naar EOS.

Hoor het graag

[ Bericht 4% gewijzigd door Clayton1 op 19-05-2022 22:08:54 ]

quote:

Op donderdag 19 mei 2022 21:58 schreef Clayton1 het volgende:
Hoi,

Ik heb een oude mf Sigma 50mm macrolens met een Minolta MD vatting.
Ik heb hier een adapter voor op mijn Sony camera te zetten.

Ik ben wel benieuwd hoe deze performt op mijn Eos 80D.

Iemand hier ervaring mee? En dan bedoel ik adapteren van MD naar EOS.

Hoor het graag

Er moet dus even een adaptertje voor komen en dan kun je bij MD - EOS twee dingen doen:
- Een adapter zonder glas. De kwaliteit van de lens blijft dan helemaal in takt, je kunt alleen niet tot oneindig instellen. Met een macrolens kun je dan hele leuke dingen doen.

- Een adapter mét glas maakt dat je tot oneindig kunt scherpstellen, het extra glaasje doet echter wel afbreuk aan de kwaliteit van de lens die je gebruikt. Hoeveel afbreuk dat is is moelijk vast te stellen, ik heb glasadapters gezien die van elke lens een flessenbodem maken, ik heb ze ook gezien waar je het er écht bij moet zeggen. Door de kwaliteitsspreiding bij die hulplensjes is niet voorspelbaar welke goed is en welke niet.

Advies bij een macrolens: Neem een glasloos adapter en ga er lekker mee macro'en waar die lens voor bedoeld is.

quote:

Op donderdag 19 mei 2022 23:04 schreef Ouwesok het volgende:

[..]
Er moet dus even een adaptertje voor komen en dan kun je bij MD - EOS twee dingen doen:
- Een adapter zonder glas. De kwaliteit van de lens blijft dan helemaal in takt, je kunt alleen niet tot oneindig instellen. Met een macrolens kun je dan hele leuke dingen doen.

- Een adapter mét glas maakt dat je tot oneindig kunt scherpstellen, het extra glaasje doet echter wel afbreuk aan de kwaliteit van de lens die je gebruikt. Hoeveel afbreuk dat is is moelijk vast te stellen, ik heb glasadapters gezien die van elke lens een flessenbodem maken, ik heb ze ook gezien waar je het er écht bij moet zeggen. Door de kwaliteitsspreiding bij die hulplensjes is niet voorspelbaar welke goed is en welke niet.

Advies bij een macrolens: Neem een glasloos adapter en ga er lekker mee macro'en waar die lens voor bedoeld is.

Bedankt voor je reactie, ik had inderdaad al ff op google gekeken.

Heb je een advies voor een adapter?

Even een echte oude lens, een Meyer Görlitz Primotar 3.5/180mm. Onder de naam Primotar werd ergens eind jaren 50 een serie lenzen uitgebracht waaronder dus deze 180mm.
De Primotars werden in elk geval tot begin 60's gebouwd en anno nu zijn ze redelijk populair vanwege hun karakteristieke weergave.
De Primotar is bedoeld voor middenformaat en dat maakt dat ie nogal kolossaal uitgevallen is en vooral nogal gewichtig. Wel is ie mooi compleet met een kort maar kennelijk effectief zonnekapje. Die korte zonnekapjes zie je ook bij de latere Meyers.
De leeftijd en bouw maakt dat de Primotar nogal wat kracht vergt, ook bij scherpstellen en diafragmeren. Kortom best wel een sportachtige activiteit om er even wat plaatjes mee te maken.

Zo ziet er ongeveer uit. Redelijk door het leven getekend maar hey, hij is ouder dan zijn eigenaar.




En dan ermee fotograferen.

Het presetdiafragma zet ik zodanig dat ie maximaal tot 11 dicht kan. Meestal staat ie ergens tussen de 4 en de 8. Scherptediepte krijg je er amper bij als je diafragmeert, wél performt de lens beter als je hem een eindje dicht doet.

Diafragma bijna open
Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Diafragma een eindje dicht
Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Het diafragma heeft trouwens zoals al die oude presets heel veel bladen waardoor de opening zo goed als rond is waarmee je die mooie zachte achtergrondjes krijgt én altijd ronde verstrooiingsschijfjes in de achtergrond.

De weergave is inderdaad nogal bijzonder te noemen, nog bijzonderder dan die van een Orestegor
Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Het testgebied waar ik normaal dit soort lenzen hun eerste rondje laat doen was helaas dicht en dus wat minder bloemen en wat meer gras
Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Scherpte en contrast zijn best in orde voor een lens van deze leeftijd. Het beeld maakt een zachte indruk maar dat is achteraf nog bij te stellen als je er niet van houdt.
Voornaamste is dat spelletje met scherptevlak en achtergrond, het spelletje dat op elke Meyer lens gewoon leuk is om te spelen.

Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Scherpstellen is een klein uitdaginkje met de Primotar zoals eigenlijk met alle oudere presets. Moderne lenzen springen in de scherpte. De overgang van scherp naar onscherp is bij de Primotar zo zacht dat je bestt wat heen en weer moet draaien voor je echt een idee hebt of ie in de scherpte zit. Kwestie van heel veel oefenen.

Het echte scherptevlak is flinterdun bij de Primotar en diafragmeren maakt het nauwelijks dikker. Volgende keer toch maar met een statief proberen zodat we hem nog nauwkeuriger kunnen opzetten
Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Bijna vol open
Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Diafragma een end dicht
Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

De 180mm heeft een nogal lange minimuminstelafstand van iets meer dan 2.2 meter. Altijd zorgen dat je een tussenring bij je hebt en liefst nog meer.
Onderstaand klein geaderd witje ding met een tussenring van 20mm. Van het resultaat werd ik eigenlijk best wel blij.

Meyer Primotar 3.5/180mm by Ouwesok, on Flickr

Volgende exercitie met deze, zoals al gezegd: Op een statief en meerdere tussenringen meenemen.

Het resultaat lijkt erg op de 300mm van dezelfde stal die ik heb. Alleen is deze nog onhandelbaarder en gaat daarom eigenlijk nooit mee.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2022 20:44 schreef ultra_ivo het volgende:
Het resultaat lijkt erg op de 300mm van dezelfde stal die ik heb. Alleen is deze nog onhandelbaarder en gaat daarom eigenlijk nooit mee.

De hele lenzenfamilie van Meyer Görlitz heeftt ongeveer dit handschrift. De ene heeft het iets fraaier dan de andere en sommige zijn daardoor zo ontzettend populair geworden dat je er de hoofdprijs voor betaalt.
Deze Primotar is kennelijk iets minder populair wat hem voornamelijk in zijn afmetingen en gewicht zal zitten. Qua Meyer-touch is ie echter bijzonder fraai.
De enorme Orestegor 300mm heeft dit handschrift ook maar daarvan zijn scherpte en contrast een stukkie mooier en dat heeft er weer mee te maken dat ie wat complexer in elkaar zit maar ook omdat ie tien jaar jonger is dan de Primotar-familie.

Ff een vraagje over vintage zoomlenzen.

Ik heb wat vintage primes voor mijn A7iii en ben nu op zoek naar een telezoom (bv. 70-200 of zelfs richting de 300). Dit om even te kijken of die brandpuntsafstanden wat voor mij zijn.

Ik heb al een Pentax K adapter dus zit ik te kijken naar PK zooms. Zijn er een aantal te vinden tussen de 20 en 50 euro. Maar, hoe weet ik nou of dat ook fullframe lenzen zijn? Heb eens een PK zoom voor mijn APS-C camera gehad die dus "gecropt" werkte op mijn A7.

Ik kan de verkoper vragen hoe groot de lensopening aan de mount-zijde is, maar dat zegt geloof ik ook niet altijd alles toch?

Deze staan op mijn watchlist:
Soligor 75-205 f/3.5
Exakta 75-200 f/4.5
Tokina 80-200 f/4

Edit: zat ook te kijken naar deze: Pentacon 300 f/4
Lijkt me leuk, maar erg onhandig!

[ Bericht 41% gewijzigd door Hojdhopper op 30-06-2022 11:25:51 ]

quote:

Op donderdag 30 juni 2022 11:20 schreef Hojdhopper het volgende: Maar, hoe weet ik nou of dat ook fullframe lenzen zijn?

Als het lenzen uit het analoge tijdperk zijn, dan is het full frame.

quote:

Op donderdag 30 juni 2022 11:45 schreef derLudolf het volgende:

[..]
Als het lenzen uit het analoge tijdperk zijn, dan is het full frame.

Zo makkelijk?

quote:

Op donderdag 30 juni 2022 11:55 schreef Hojdhopper het volgende:

[..]
Zo makkelijk?

Qua zoomlens wel ja. Het zou ook nog iets voor 110 film (16mm) kunnen zijn, maar die zijn een stuk kleiner en volgens mij heb je geen derde partij lenzen daar van.

En je hebt lenzen voor 645 en 67, maar dat zijn geen zooms en zijn heel groter. Beiden zijn sowieso geen K mount

Heel veel andere formaten waren er in de tijd van de (tele)zooms niet en het aantal dat Pentax heeft gebruikt was sowieso redelijk beperkt: 110, 645, 67 en 135 (=full frame)