Vijf vragen over geaardheid

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2018 22:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

Heel herkenbaar!
Samenwonen met elk persoon lijkt me vreselijk. Zowel man als vrouw. Ik wil geen huis en leven delen

Ook heel herkenbaar... Maar dat hoor je tegenwoordig steeds vaker. Waarom niet als ik vragen mag? Bij mij is het gewoon dat ik gelukkiger alleen ben en me te snel erger aan gewoonten, slechte eigenschap masrja. Voel ook niet snel zo'n connectie dat je het er allemaal wel voor over hebt. Zeker niet bij vreemden, wat toch vaak zo is als je een relatie begint, een vreemde wil al snel net zo veel tijd met je doorbrengen als mensen die je jarenlang kent

Ik heb veel twijfels gehad bij mijn geaardheid en seksualiteit. Ik ben overwegend homo maar kan mij ook aangetrokken voelen tot vrouwen.

Wat ik wel altijd merkte aan mezelf, is dat ik op een meer vrouwelijke manier dacht dan andere jongens en mannen. In mijn kindertijd en puberteit voelde ik mij erg meisjesachtig. Of beter gezegd, ik voelde mij als man zijnde totaal niks waard.

Op mijn 16e ging het wat beter met mij, omdat ik in een veel socialere omgeving kwam en nauwelijks thuis was, daar waar ik mij altijd kon terugtrekken. Ik veranderde daar heel erg door. Ik ging mij meer content voelen als man, ik ging mij interesseren in bodybuilding en vechtsporten en ik kreeg ook seksuele fantasieën over vrouwen.

Ik voelde mij wel beter, maar ik zat nog steeds heel erg met mezelf in de knoop. Ik hoopte dat ik die mannelijke kant wat meer kon ontwikkelen, zodat hoe ik mij voel zich meer gaat afstemmen in mijn biologische uiterlijk. Maar ik was heel bang dat ik mij met dat soort wensen voor de gek hou. Het enige wat ik las en hoorde, was dat je helemaal niks geen invloed hebt op dat soort gedachten en gevoelens en je er maar bij neer moet leggen. Ik heb mezelf enorm laf gevoeld omdat ik dacht dat ik een drag queen ben ofzo maar ook een enorme schijtbak om zoiets voor mezelf te erkennen laat staan er openlijk voor uit te komen. Maar ik wilde helemaal geen vent zijn die zich in jurken hijst. Ik wilde als man door het leven en mij ook man voelen. Ik zat hiermee in dusdanige mate in de knoop dat ik paniekaanvallen, straatvrees, depressies en zelfmoordgedachten had.

Het gaat nu veel beter met mij, maar dat heeft heel erg lang geduurd. Vooral omdat psychologen en behandelaars niet leken te begrijpen dat ik dit zo erg vond. Ik dacht daar eerst bij: wtf hoezo begrijpen ze dit niet? Zo wilt niemand zich toch voelen?

Toen ik er vele jaren later aan toe was, ging ik praten met hulp voor transseksualiteit om te kijken of het dat is. Ze waren er heel zeker van dat ik geen transgender ben, omdat het bij mij angst is ipv verlangen.


Sinds die gender-hysterie begrijp ik dat ik zeker niet de enige ben. Maar ik zet heel erg mijn vraagtekens bij wat er nou aan de hand is.

Zoals die kerel met make-up erbij loopt en zich opstelt, ik wilde koste wat kost voorkomen dat ik mij zou ontwikkelen tot zo'n iemand. Ik vind dit ook niet te vergelijken met transseksualiteit en genderdysforie. Ik denk dat die gast gewoon twijfelt aan zijn mannelijkheid. Maar in deze tijd wordt iedereen opgelegd dat je mag zijn zoals je je voelt. Wat op zich goed is, alleen houdt dat niet in dat je niet aan jezelf hoeft te werken en anderen moet afdwingen dat ze daar geen kritiek op mogen hebben.

1: heteroseksueel, homoseksueel, biseksueel, aseksueel?
aseksueel

2: Hoe weet je dat zo zeker? Hoe weet je wat je geaardheid is?
Gewoon geen behoefte aan.

3: Hecht je er waarde aan? (ik niet, maar sommigen wel).
nee

4: En hoe oud was je toen je erachter kwam wat je was?
Ik denk toen ik zo'n 25 jaar. Vanaf puberteit wist ik al dat niet niet op mannen viel, alleen ging ik toen vanuit dat ik dan wel homo zou moeten zijn. Vervolgens met vrouwen wezen daten, maar dat was niks. Achteraf gezien had ik ook geen emoties bij. Ik deed het meer omdat ik het gevoel had dat het hoorde. Pas toen ik 25 jaar was kwam ik achter dat ook zoiets als aseksueel bestaat.

5: Zou je durven switchen voor een leuk mens (stel je denkt heteroseksueel te zijn en je komt een echt leuk persoon tegen van je eigen geslacht en het is wederzijds)?
Ik geloof niet dat je hierin kunt switchen.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2018 22:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Heel herkenbaar!
Samenwonen met elk persoon lijkt me vreselijk. Zowel man als vrouw. Ik wil geen huis en leven delen

Ik zou ook niet kunnen samenwonen, maar dat heeft meer te maken dat ik gewoon een plek voor mezelf nodig heb.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2018 22:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Heel herkenbaar!
Samenwonen met elk persoon lijkt me vreselijk. Zowel man als vrouw. Ik wil geen huis en leven delen

Ook niks voor mij.

Oke ja ben trots op jullie dat jullie niet gewoon kunnen samenwonen

Gek op lijstjes, lekker in een hokje comfortabel, maar ok. Mijn lijstje:

1: heteroseksueel, homoseksueel, biseksueel, aseksueel?
Hetero, altijd geweest/vrouw
2: Hoe weet je dat zo zeker? Hoe weet je wat je geaardheid is?
Ik val op mannen altijd al zo geweest.
3: Hecht je er waarde aan? (ik niet, maar sommigen wel).
Nee
4: En hoe oud was je toen je erachter kwam wat je was?
Altijd al, nooit in me opgekomen verder dat vrouwen aantrekkelijk zijn als partner voor MIJ.
5: Zou je durven switchen voor een leuk mens (stel je denkt heteroseksueel te zijn en je komt een echt leuk persoon tegen van je eigen geslacht en het is wederzijds)?
Dat gaat niet gebeuren, want ik vind vrouwen niet aantrekkelijk en lichamelijke aantrekkingskracht is net zo belangrijk als geestelijke aantrekkingskracht.

1. Heteroseksueel
2. Omdat ik niet op mannen val.
3. Soms wel, soms niet.
4. 14-16 toen ik het echt zeker wist.
5. Nee.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2018 23:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb veel twijfels gehad bij mijn geaardheid en seksualiteit. Ik ben overwegend homo maar kan mij ook aangetrokken voelen tot vrouwen.

Wat ik wel altijd merkte aan mezelf, is dat ik op een meer vrouwelijke manier dacht dan andere jongens en mannen. In mijn kindertijd en puberteit voelde ik mij erg meisjesachtig. Of beter gezegd, ik voelde mij als man zijnde totaal niks waard.

Op mijn 16e ging het wat beter met mij, omdat ik in een veel socialere omgeving kwam en nauwelijks thuis was, daar waar ik mij altijd kon terugtrekken. Ik veranderde daar heel erg door. Ik ging mij meer content voelen als man, ik ging mij interesseren in bodybuilding en vechtsporten en ik kreeg ook seksuele fantasieën over vrouwen.

Ik voelde mij wel beter, maar ik zat nog steeds heel erg met mezelf in de knoop. Ik hoopte dat ik die mannelijke kant wat meer kon ontwikkelen, zodat hoe ik mij voel zich meer gaat afstemmen in mijn biologische uiterlijk. Maar ik was heel bang dat ik mij met dat soort wensen voor de gek hou. Het enige wat ik las en hoorde, was dat je helemaal niks geen invloed hebt op dat soort gedachten en gevoelens en je er maar bij neer moet leggen. Ik heb mezelf enorm laf gevoeld omdat ik dacht dat ik een drag queen ben ofzo maar ook een enorme schijtbak om zoiets voor mezelf te erkennen laat staan er openlijk voor uit te komen. Maar ik wilde helemaal geen vent zijn die zich in jurken hijst. Ik wilde als man door het leven en mij ook man voelen. Ik zat hiermee in dusdanige mate in de knoop dat ik paniekaanvallen, straatvrees, depressies en zelfmoordgedachten had.

Het gaat nu veel beter met mij, maar dat heeft heel erg lang geduurd. Vooral omdat psychologen en behandelaars niet leken te begrijpen dat ik dit zo erg vond. Ik dacht daar eerst bij: wtf hoezo begrijpen ze dit niet? Zo wilt niemand zich toch voelen?

Toen ik er vele jaren later aan toe was, ging ik praten met hulp voor transseksualiteit om te kijken of het dat is. Ze waren er heel zeker van dat ik geen transgender ben, omdat het bij mij angst is ipv verlangen.

"Gender Fluid" Person Confuses Everyone.

What is gender fluid?

Sinds die gender-hysterie begrijp ik dat ik zeker niet de enige ben. Maar ik zet heel erg mijn vraagtekens bij wat er nou aan de hand is.

Zoals die kerel met make-up erbij loopt en zich opstelt, ik wilde koste wat kost voorkomen dat ik mij zou ontwikkelen tot zo'n iemand. Ik vind dit ook niet te vergelijken met transseksualiteit en genderdysforie. Ik denk dat die gast gewoon twijfelt aan zijn mannelijkheid. Maar in deze tijd wordt iedereen opgelegd dat je mag zijn zoals je je voelt. Wat op zich goed is, alleen houdt dat niet in dat je niet aan jezelf hoeft te werken en anderen moet afdwingen dat ze daar geen kritiek op mogen hebben.

Dit is natuurlijk erg vervelend en een legitiem iets om je vervelend over te voelen maar toch is het apart dat je vooral de zorg van mannen hoort dat ze te vrouwelijk zijn, en nooit de klacht van vrouwen dat ze te mannelijk zijn qua innerlijk. Veelzeggend voor de verhoudingen vind ik het dat je vaak alleen de klacht hoort dat ze er te mannelijk uitzien ), iets waar vrouwen immers bijna geen invloed op hebben behalve als ze hormonen slikken of extreem veel aan sport doen. Heeft het dan toch iets met een bepaald soort hierarchie van met geslacht geassocieerde dingen in de samenleving te maken?
Want wat vind jij in 2018 uberhaupt nog mannelijke of vrouwelijke dingen? Over 50 jaar zijn jurken voor mannen misschien wel normaal. En anders zou ik dat heel vreemd vinden. Immers, vrouwen dragen ook broeken, dus waarom is het andersom dan zo'n probleem?

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-08-2018 06:08:42 ]

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2018 00:31 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Ik zou ook niet kunnen samenwonen, maar dat heeft meer te maken dat ik gewoon een plek voor mezelf nodig heb.

Het een sluit het ander niet uit. Ik heb het altijd raar gevonden dat in een gemiddeld gezin de ouders geen kamer voor zichzelf hebben en altijd maar in hetzelfde bed moeten slapen.
Heb een tijd in een woongroep gezeten en vond dat eigenlijk wel prima. Eigen kamer waar je kunt slapen, eten, werken ontspannen, maar ook gezamenlijke ruimte voor als je gezelschap zoekt. Daarin zou je varianten kunnen maken voor "gezinsgroepen" of groepen van twee personen.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2018 23:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb veel twijfels gehad bij mijn geaardheid en seksualiteit. Ik ben overwegend homo maar kan mij ook aangetrokken voelen tot vrouwen.

Wat ik wel altijd merkte aan mezelf, is dat ik op een meer vrouwelijke manier dacht dan andere jongens en mannen. In mijn kindertijd en puberteit voelde ik mij erg meisjesachtig. Of beter gezegd, ik voelde mij als man zijnde totaal niks waard.

Op mijn 16e ging het wat beter met mij, omdat ik in een veel socialere omgeving kwam en nauwelijks thuis was, daar waar ik mij altijd kon terugtrekken. Ik veranderde daar heel erg door. Ik ging mij meer content voelen als man, ik ging mij interesseren in bodybuilding en vechtsporten en ik kreeg ook seksuele fantasieën over vrouwen.

Ik voelde mij wel beter, maar ik zat nog steeds heel erg met mezelf in de knoop. Ik hoopte dat ik die mannelijke kant wat meer kon ontwikkelen, zodat hoe ik mij voel zich meer gaat afstemmen in mijn biologische uiterlijk. Maar ik was heel bang dat ik mij met dat soort wensen voor de gek hou. Het enige wat ik las en hoorde, was dat je helemaal niks geen invloed hebt op dat soort gedachten en gevoelens en je er maar bij neer moet leggen. Ik heb mezelf enorm laf gevoeld omdat ik dacht dat ik een drag queen ben ofzo maar ook een enorme schijtbak om zoiets voor mezelf te erkennen laat staan er openlijk voor uit te komen. Maar ik wilde helemaal geen vent zijn die zich in jurken hijst. Ik wilde als man door het leven en mij ook man voelen. Ik zat hiermee in dusdanige mate in de knoop dat ik paniekaanvallen, straatvrees, depressies en zelfmoordgedachten had.

Het gaat nu veel beter met mij, maar dat heeft heel erg lang geduurd. Vooral omdat psychologen en behandelaars niet leken te begrijpen dat ik dit zo erg vond. Ik dacht daar eerst bij: wtf hoezo begrijpen ze dit niet? Zo wilt niemand zich toch voelen?

Toen ik er vele jaren later aan toe was, ging ik praten met hulp voor transseksualiteit om te kijken of het dat is. Ze waren er heel zeker van dat ik geen transgender ben, omdat het bij mij angst is ipv verlangen.

"Gender Fluid" Person Confuses Everyone.

What is gender fluid?

Sinds die gender-hysterie begrijp ik dat ik zeker niet de enige ben. Maar ik zet heel erg mijn vraagtekens bij wat er nou aan de hand is.

Zoals die kerel met make-up erbij loopt en zich opstelt, ik wilde koste wat kost voorkomen dat ik mij zou ontwikkelen tot zo'n iemand. Ik vind dit ook niet te vergelijken met transseksualiteit en genderdysforie. Ik denk dat die gast gewoon twijfelt aan zijn mannelijkheid. Maar in deze tijd wordt iedereen opgelegd dat je mag zijn zoals je je voelt. Wat op zich goed is, alleen houdt dat niet in dat je niet aan jezelf hoeft te werken en anderen moet afdwingen dat ze daar geen kritiek op mogen hebben.

Lang verhaal, maar:
Je geaardheid heeft weinig met je eigen sekse of gender te maken. Je valt op mannen of op vrouwen of allebei of geen van beiden. Dat verandert niet als je transeksueel bent.
Een hetero man die zich laat ombouwen zal op vrouwen blijven vallen.

De naam die wij eraan geven heeft er wel mee te maken, je valt op hetzelfde (homo) of andere (hetero) geslacht. Het probleem is dan dat als je niet zo zeker bent van je eigen geslacht of gender dat zo'n etiket moeilijker te plaatsen is. Als je op vrouwen valt als verwijfde man, ben je dan lesbisch of hoe zit dat?
Ik denk dat het daar handiger is om geaardheid puur als oriëntatie te zien, dus je eigen geslacht/gender daarin niet te betrekken.

Om het moeilijker te maken: hoe is de geaardheid van mensen die vallen op mannen en vrouwen die androgyn zijn? Dus niet heel duidelijk mannelijk of vrouwelijk op het eerste gezicht? Is die piemel dan per se noodzakelijk voor seksuele opwinding, of hoe groot moeten tieten zijn om er opgewonden van te raken? Hoe vrouwelijk moet de ander zijn om nog te kunnen spreken van een geaardheid die op vrouwen oriënteert?

Los daarvan is het natuurlijk gewoon lastig wat je beschrijft, dat je je niet man genoeg voelt om als man aantrekkelijk te zijn voor mensen die op mannen vallen.
Dat heeft twee componenten: het lichamelijke (sekse) en het expressieve (gender). Bij dat laatste is het een interessant fenomeen dat veel hetero's denken dat verwijfde mannen allemaal homo zijn, maar als je als man op mannen valt zit je doorgaans niet op een halve vrouw te wachten. Daarom zie je binnen de homocultuur ook een soort groepsvorming; vrouwen die op vrouwelijke vrouwen vallen vs vrouwen die eerder op een butch vallen, mannen die liever een bear hebben of liever een wat vrouwelijker type, etc. Het merkwaardige is dan weer dat hetero's die voorkeur zelden uitspreken, terwijl die er wel is. Hooguit hoor je op FOK! dat een echte vrouw geen kort pittig kapsel mag hebben, maar een man die wel zo'n vrouw heeft wordt niet gezien als verkapte homo of zo.

Gender en geaardheid staan uiteraard los van elkaar, hoewel het verwarrend kan zijn. "De maatschappij" drukt je als homoseksueel (m/v) al gauw in een hokje, en als je niet aan de stereotypes voldoet en je niet als "een homo" gedraagt wordt het al snel vreemd gevonden. Dan snap ik wel dat je aan jezelf gaat twijfelen, als je merkt dat je op hetzelfde geslacht valt maar niet aan de (onterechte) stereotypes voldoet.

Sowieso heb ik een hekel aan mensen die krampachtig vasthouden aan traditionele genderrollen, maar dat is weer een andere discussie.

Dat gezegd hebbende, hier het lijstje waar TS om vroeg.

1: Ergens in het midden tussen homoseksueel en aseksueel. En daar zit ik prima.
2: Ik weet dat ik me vooral tot mannen aangetrokken voel. Die zijn knapper Tegelijkertijd geef ik weinig om seks.
3: Nee. Niet meer, in ieder geval.
4: Lijkt me niet relevant.
5: Is geen kwestie van durven, is een kwestie van kunnen en willen. Maar ik weet het niet. Als ik ooit een leuke vrouw tegenkom die een relatie met een aseksueel prima vindt: dan zou het zeker kunnen. Maar ik weet niet of ik het zou willen.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2018 05:53 schreef Lunatiek het volgende:

Lang verhaal, maar:
Je geaardheid heeft weinig met je eigen sekse of gender te maken. Je valt op mannen of op vrouwen of allebei of geen van beiden. Dat verandert niet als je transeksueel bent.
Een hetero man die zich laat ombouwen zal op vrouwen blijven vallen.

De naam die wij eraan geven heeft er wel mee te maken, je valt op hetzelfde (homo) of andere (hetero) geslacht. Het probleem is dan dat als je niet zo zeker bent van je eigen geslacht of gender dat zo'n etiket moeilijker te plaatsen is. Als je op vrouwen valt als verwijfde man, ben je dan lesbisch of hoe zit dat?
Ik denk dat het daar handiger is om geaardheid puur als oriëntatie te zien, dus je eigen geslacht/gender daarin niet te betrekken.

Om het moeilijker te maken: hoe is de geaardheid van mensen die vallen op mannen en vrouwen die androgyn zijn? Dus niet heel duidelijk mannelijk of vrouwelijk op het eerste gezicht? Is die piemel dan per se noodzakelijk voor seksuele opwinding, of hoe groot moeten tieten zijn om er opgewonden van te raken? Hoe vrouwelijk moet de ander zijn om nog te kunnen spreken van een geaardheid die op vrouwen oriënteert?

Haha dat ligt eraan of je gender ziet als sociale constructie of als karaktereigenschap. Ik zie het zelf als sociale constructie dus die verwijfde man die op vrouwen valt noem ik gewoon een heteroseksuele man met lang haar/abonnement op roddelbladen/hobby borduren/make up vloggen/wat hij ook maar doet dat men als vrouwelijk ziet. Een beetje vreemd is het natuurlijk wel, maar dat komt naar mijn mening vooral door hoe de maatschappij ermee omgaat. Als hij doet alsof hij homo is zou ik dat wel wat creepy vinden maar voor de rest is er niets anders aan dan andere heteroseksuele mannen lijkt mij.
Androgyne mensen hebben altijd wel slechts 1 geslachtsdeel tenzij ze interseksueel zijn. Als je op interseksuelen valt ben je biseksueel lijkt mij. En als iemand vooral op mensen valt die geslachtsdelen hebben laten amputeren omdat ze zich niks voelen dan is diegene die daarop valt denk ik aseksueel.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2018 22:07 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Als je op interseksuelen valt ben je biseksueel lijkt mij. En als iemand vooral op mensen valt die geslachtsdelen hebben laten amputeren omdat ze zich niks voelen dan is diegene die daarop valt denk ik aseksueel.

Nee.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2018 22:16 schreef Lunatiek het volgende:

Nee.

Hoezo "nee"? Dat is toch logisch?

Ik vind homo's en lesbiennes altijd lastig, daar kom ik eerlijk voor uit. Ik heb er niets op tegen, maar ik snap het gewoon niet ofzo. (ligt meer aan mezelf denk ik dan)

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2018 22:28 schreef Drug het volgende:
1: anders
2: empirisch
3: nee
4: preteen
5: nvt

Een 1 voor de moeite. Probeer het nog eens.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2018 13:06 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dus wat ben jij,
1: heteroseksueel, homoseksueel, biseksueel, aseksueel?
2: Hoe weet je dat zo zeker? Hoe weet je wat je geaardheid is?
3: Hecht je er waarde aan? (ik niet, maar sommigen wel).
4: En hoe oud was je toen je erachter kwam wat je was?
5: Zou je durven switchen voor een leuk mens (stel je denkt heteroseksueel te zijn en je komt een echt leuk persoon tegen van je eigen geslacht en het is wederzijds)?

1) hetero
2) omdat ik geen flikker ben
3) ja, al dat anderen hoort niet
4) nooit aan getwijfeld
5) nee, ik ben geen flikker

1: heteroseksueel?
2: Omdat ik me wel seksueel aangetrokken voel tot vrouwen, maar niet tot mannen.
3: Niet echt. Al is deel zijn van 'de norm' wel handig.
4: 8-12 oid.
5: Durven? Sure. Willen? Als die persoon leuk genoeg is, ja hoor. Maar ik denk dat ik niet opeens een knop kan omzetten en me dan wel seksueel aangetrokken tot mijn eigen geslacht ga voelen. Dus kunnen, waarschijnlijk niet.

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2018 05:53 schreef Lunatiek het volgende:
Lang verhaal maar...

Ik weet zelf ook wel dat genderbeleving iets anders is dan geaardheid.

Het is soms erg moeilijk om te bepalen wie je bent en hoe je in elkaar zit. Vooral ook omdat je sociale omgeving je stigma's oplegt.

Nu zijn die stigma's vooral verwarrend. Enerzijds moet alles maar gewoon kunnen en ben je laf en hypocriet als je daar niet voor uitkomt. Anderzijds hebben mensen ook geen respect voor je als je anders bent.

Als een jongen iets zachtaardiger is dan andere jongens, dan roddelt de omgeving vaak al direct dat hij een homo is en nog in de kast zit. Als hij toch een vriendin heeft en misschien later gaat trouwen, vindt iedereen hem hypocriet omdat ze denken dat hij gewoon niet uit de kast wilt komen. Terwijl er maar één iemand zeker weet dat hij hetero of homo is en dat is hij zelf.

Conchita Wurst werd opeens een legend, want hij/zij was zo zichzelf en moedig. Terwijl het gewoon ranzig om te zien is: een vrouw met zo'n aangedikte baard.

Ook totaal anders dan Dana International. Dat is een transseksueel: iemand die geboren is als man maar nu als vrouw door het leven gaat. Dus die ziet eruit als een vrouw, niet als een ranzige circusact.

quote:

Op zondag 12 augustus 2018 11:34 schreef Drug het volgende:
waarom probeer je me te vernederen als ik op mn kwetsbaarst ben?

Life is a bitch

1.bi
2: Ik dacht er nooit overna, tot ik verliefd werd op een vrouw
3: neuh
4.17
5: ik snap de vraag niet, of je er een relatie mee aan kan gaan? Vast wel.

1: Heteroseksueel, in die zin dat ik alleen een liefdesrelatie/emotionele band met een man aantrekkelijk vind. Maar in het verleden heb ik wel eens geëxperimenteerd met vrouwen maar dat was fysiek. Dus tja, weet niet of daar een etiket voor is.

2: Hoe weet je dat zo zeker? Hoe weet je wat je geaardheid is?
Ik ben tot nu toe alleen verliefd geworden op mannen en ik zie dat niet snel gebeuren met vrouwen. Er ontbreekt voor mij gewoon iets. In before piemel hihaho.


3: Hecht je er waarde aan?
Nee.

4: En hoe oud was je toen je erachter kwam wat je was?
Heel jong, ik denk 4 of 5. Doktertje spelen met de buurjongen was dé hit in de zomervakantie. Met vriendinnetjes deed ik dat nooit.

5: Zou je durven switchen voor een leuk mens?
Als het echte liefde is, dan zou ik dat niet laten lopen nee.