quote:
Démare rijdt alwéér in zijn eentje bergrit uit. Niet helemaal koosjer? Onze man in de bezemwagen zocht het uit
Bart Audoore in Frankrijk 26 juli 2018 08u11 Bron: Eigen berichtgeving
TOUR DE FRANCE Een schijnheiligaard, een zweetdief, een valsspeler. Er werd de voorbije dagen heel wat geroddeld achter de rug van Arnaud Démare (26). Als laatst overgebleven pure sprinter haalt de Fransman keer op keer nipt de tijdslimiet: niet koosjer, wordt gefluisterd. Wij zochten het uit.
“Vergeet het zeker niet te filmen als hij weer eens aan de auto hangt!” We gaan de naam en ploeg niet noemen, maar wanneer deze ‘Tourvolger’ hoort dat we de 17de rit in de bezemwagen gaan volgen om de strijd achteraan het peloton vast te leggen, hoopt hij dat we Démare zullen ontmaskeren. De man in kwestie is niet alleen. Heel wat mensen vinden het verdacht hoe de sprinter van Groupama-FDJ in deze Tour overleeft. Dinsdag, in de bergrit naar Bagnères-de-Luchon, kwam Démare tien minuten na de voorlaatste binnen. Hij had 150 kilometer in zijn eentje gereden. Drie dagen eerder, in de rit naar Mende, was hij ook al allerlaatste.
Of nog: in de rit naar l’Alpe d’Huez maakte Patrick Lefevere zich boos toen de jury de tijdslimiet tijdens de etappe optrok. “Puur chauvinisme”, noemde onze landgenoot dat. “Gaviria, Greipel en Groenewegen hebben er al de brui aan gegeven, maar wanneer Démare in de problemen komt, steekt de jury een handje toe.”
Kwalijke reputatie
Démare is al een paar jaar de gebeten hond, al sinds hij in 2016 Milaan-Sanremo won. De nordist kwam toen ten val aan de voet van de Cipressa, bij het begin van de finale op 30 kilometer van de finish. Tegen de verwachtingen in kon hij na een indrukwekkende remonte opnieuw aansluiten op de top. Als niet-klimmer reed hij de snelste beklimming van het hele peloton.
“Hij hing aan de wagen en vloog ons voorbij”, vertelden de Italianen Matteo Tosatto en Eros Capecchi achteraf. Bewijs kwam er nooit, maar sindsdien heeft Démare een reputatie en wordt hij geviseerd. André Greipel deed het gisteren ook weer. “Iemand moet Démare toch eens vertellen dat er gps-tracking bestaat in de Tour”, schreef de Duitser. “Maar 9 minuten verliezen op Quintana op een klim van 17 kilometer? Heel straf. En het is niet de eerste keer.” Met andere woorden: het was hoog tijd dat wij zelf eens gingen kijken hoe Démare dat doet.
En dus stappen we woensdagmiddag in de bezemwagen bij Stéphane Bezault, de chauffeur, en Richard Combaz, de commissaris die elke overtreding hoort vast te leggen. Iedereen is nerveus, want het gaat meteen bergop in deze etappe, maar de Formule 1-start blijkt een sof. Maar dan, onze wagen is de startlijn zelfs nog niet gepasseerd wanneer de wedstrijdradio een eerste melding doorgeeft: “Démare en difficulté.” We kijken op onze klok om zeker te zijn: de koers is 45 seconden bezig en Démare is gelost. Het wordt dus zo’n dag.
Démare is niet de enige: in de minuten die volgen horen we ook de namen van Claeys, Sinkeldam, Guarnieri, Jansen, Gaudin, Kristoff, Laporte en Degenkolb. Allemaal ‘distancié’. Het lijkt of er heel snel een gruppetto zal gevormd worden. Na 7 kilometer klimmen blijkt dat toch niet het geval. Het eerste silhouet van een renner duikt voor ons op. Hij zakt tussen de volgwagens steeds verder terug, tot vlak voor onze bezemwagen. Démare, wie anders. De komende twee uur zullen wij op de wiegende kont van de man uit Beauvais kijken. “Het is helemaal zoals gisteren”, zegt wedstrijdcommissaris Combaz. “Ik denk dat dit geen goed nieuws is.”
Het wordt een eenzame rit en er is geen ploegmaat die Démare nog bijstaat, maar de aanmoedigingen van het publiek zijn warm en massaal. “Ar-naud! Ar-naud! Ar-naud!”, scanderen de fans. Ook ploegleider Frédéric Guesdon laat zijn kopman niet in de steek. Vanuit het raam van de ploegauto vuurt hij zijn renner op tijd en stond aan. Wat hij zegt, kunnen we niet horen, en Démare reageert nooit. Dat valt ons op: de hele namiddag kijkt de renner niet één keer achterom. Alsof hij niet wil zien dat hij allerlaatste rijdt, alsof dat ‘pusherige’ busje met opschrift ‘voiture balai’ niet bestaat.
Wat we ook opmerkelijk vinden: Démare krijgt heel weinig drank en eten aangereikt vanuit de volgwagen. In principe is dat ook niet nodig in zo’n korte rit, maar we hadden het wel verwacht. Bij elke uitwisseling van een drinkbus of energiereep kan een renner zich immers even laten voorttrekken. Maar met de hand op het hart: Démare en zijn ploeg spelen het eerlijk. We zien niet één ‘bidon colé’. Wat we wel zien tijdens de tweede klim van de dag, de Col de Val-Louron-Azet, is dat Guesdon het publiek aanport om zijn renner een duwtje te geven. Elke fan die op de uitnodiging ingaat, wordt beloond met een drinkbus, die vriendelijk uit de wagen wordt gegooid - ze moeten daar toch een hele doos hebben staan.
Iemand moet Démare toch eens vertellen dat er gps-tracking bestaat. Maar 9 minuten verliezen op Quintana op een klim van 17 kilometer? Heel straf
André Greipel
Bedankt voor het respect, mijn dierbare André Greipel. Ik zal je mijn data doorsturen. Aangezien je een specialist bent, mag je me laten weten wat je ervan vindt...
Arnaud Démare
Maar ook dat willen we geen wedstrijdvervalsing noemen. Het aantal keren dat Démare langer dan een paar seconden wordt geduwd, kunnen we tellen op de vingers van één hand. Eén keer is het wel speciaal: op 9 kilometer van de top van de Col du Portet, de laatste klim van de dag, staat Marc Madiot, de grote baas van de ploeg, Démare in hoogst eigen persoon op te wachten. De man duwt zijn coureur zeker vijftig meter de berg op, gooit er een oerkreet uit en balt dan de vuist. Het is dan al lang duidelijk dat de tijdslimiet geen probleem wordt. Démare heeft het op eigen kracht geflikt. In zijn eentje, maar wel zelf.
Zelfs niet laatste
Op 6 kilometer van de finish haalt hij zowaar Michael Hepburn bij, renner van Mitchelton-Scott. Wij blijven nu achter de Australiër hangen, dat hoort zo voor de bezemwagen, maar kunnen wel nog zien hoe Démare steeds dichter bij Jelle Vanendert kruipt - die heeft duidelijk weer een offday. Ook zijn ploegmaat Ramon Sinkeldam en Timothy Dupont zijn niet ver meer. Laat het duidelijk zijn, beste André Greipel: Démare heeft gewoon heel goed ingedeeld en rijdt een prima beklimming.
Op 3 kilometer van de finish rinkelt de telefoon van onze chauffeur. Het is Thierry Gouvenou, de parcoursbouwer in deze Tour. Hij wil weten waar de ‘voiture balai’ zich bevindt. Achter Hepburn dus. “Ach, niet achter Démare? Heeft hij dan toch opgegeven, ja?” Wanneer Démare over de finish bolt, is er net geen halfuur verstreken sinds de passage van Quintana. Hij is voorlaatste en heeft nog ruim vijf minuten over. Het podium is al leeg, maar wat ons betreft, zou deze man er nog een keer op mogen - echt waar. Démare rijdt voor de twee dag op een rij, geïsoleerd van de rest, een bergrit uit. Over dinsdag kunnen we niet zeker zijn, maar zijn prestatie van vandaag is een prijs van de strijdlust waard.
’s Avonds stuurt Démare nog een tweet de wereld in, als antwoord op Greipel. “Bedankt voor het respect dat je toont, mijn dierbare André Greipel. Ik mocht je graag, en ik dacht dat je slimmer was. Er zijn overal commissarissen. Ik zal je mijn data doorsturen. Aangezien je een specialist ben, mag je me laten weten wat je ervan vindt...”