WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Momenteel werk ik al bijna 15 jaar bij mijn huidige werkgever in een specialisten functie op HBO-niveau. Dit heb ik altijd naar volle tevredenheid en met heel veel trots gedaan. Ik heb bij dit bedrijf echt mijn eigen niveau kunnen overstijgen en dingen gedaan waarvan ik altijd dacht dat ik ze helemaal niet zou kunnen. Ons kleine team bestaat uit mijn collega, met dezelfde specialistenfunctie, onze manager en ikzelf.
Sinds een paar jaar echter, heel geleidelijk en sluipend, gaat het bergafwaarts en wordt ik alsmaar onzekerder. Dit is begonnen bij mijn collega die vanaf begin af aan niet kon hebben dat bepaalde interessante taken aan mij gedelegeerd werden. Tot een aantal jaar geleden kon mij dat niet deren. Aangezien we allebei onze eigen afgeschermde taken en verantwoordelijkheden hadden. We konden elkaars werk wel zonder problemen overnemen gedurende vakanties en dergelijke, maar ze kwamen daarna altijd meteen terug. Helaas kwam de plicht om steeds meer taken te delen. En daar ging het voor mij dus fout. Want het is éénrichtingsverkeer. Er gaan alleen maar taken van mij naar mijn collega en niet andersom. Het voelt alsof mijn functie kaalgeplukt wordt. Ik heb hierover meerdere gesprekken mijn manager gehad, maar die begrijpt helemaal niets van mijn zorgen. En zelfs onze nieuwe manager, die vier maanden geleden begonnen is, lijkt ook niet te snappen waar ik mee zit. Tegelijkertijd blijven mijn beoordelingsgesprekken voorbeeldig. En behaal ik zelfs mijn bonusdoelstellingen, al heb ik daar in mijn ogen helemaal niets voor gedaan.
Momenteel is de situatie zo hopeloos. Ik heb eigenlijk veel te weinig te doen. Acht uur per dag zit ik me helemaal suf te piekeren op het werk, ben verschrikkelijk moe en mijn zelfvertrouwen is nog nooit zo slecht geweest. s'Nachts gaat het piekeren tegenwoordig gewoon lekker door. En als ik dan eens iets te doen heb, dan doe ik dit met bibberende handen van de onzekerheid. Ik maak er fouten door. Een andere baan zoeken lijkt me, zoals ik me nu voel, zeker niet verstandig. Dat had ik dan in een veel vroeger stadium moeten doen. En daar komt nog bij dat mijn werkgever een heel erg goede betaler is. Een andere baan, waarbij ik er niet zo veel op achteruit ga, is niet zo makkelijk gevonden. Ik moet dit probleem dus eerst hier oplossen, maar ik weet niet hoe.
"Waar maak je je druk om?" hoor ik jullie al zeggen, maar het zit echt niet in me om gewoon maar te lanterfanten. Het voelt verschrikkelijk.
Hoe zouden jullie dit aanpakken? Alle tips zijn welkom!
Sinds een paar jaar echter, heel geleidelijk en sluipend, gaat het bergafwaarts en wordt ik alsmaar onzekerder. Dit is begonnen bij mijn collega die vanaf begin af aan niet kon hebben dat bepaalde interessante taken aan mij gedelegeerd werden. Tot een aantal jaar geleden kon mij dat niet deren. Aangezien we allebei onze eigen afgeschermde taken en verantwoordelijkheden hadden. We konden elkaars werk wel zonder problemen overnemen gedurende vakanties en dergelijke, maar ze kwamen daarna altijd meteen terug. Helaas kwam de plicht om steeds meer taken te delen. En daar ging het voor mij dus fout. Want het is éénrichtingsverkeer. Er gaan alleen maar taken van mij naar mijn collega en niet andersom. Het voelt alsof mijn functie kaalgeplukt wordt. Ik heb hierover meerdere gesprekken mijn manager gehad, maar die begrijpt helemaal niets van mijn zorgen. En zelfs onze nieuwe manager, die vier maanden geleden begonnen is, lijkt ook niet te snappen waar ik mee zit. Tegelijkertijd blijven mijn beoordelingsgesprekken voorbeeldig. En behaal ik zelfs mijn bonusdoelstellingen, al heb ik daar in mijn ogen helemaal niets voor gedaan.
Momenteel is de situatie zo hopeloos. Ik heb eigenlijk veel te weinig te doen. Acht uur per dag zit ik me helemaal suf te piekeren op het werk, ben verschrikkelijk moe en mijn zelfvertrouwen is nog nooit zo slecht geweest. s'Nachts gaat het piekeren tegenwoordig gewoon lekker door. En als ik dan eens iets te doen heb, dan doe ik dit met bibberende handen van de onzekerheid. Ik maak er fouten door. Een andere baan zoeken lijkt me, zoals ik me nu voel, zeker niet verstandig. Dat had ik dan in een veel vroeger stadium moeten doen. En daar komt nog bij dat mijn werkgever een heel erg goede betaler is. Een andere baan, waarbij ik er niet zo veel op achteruit ga, is niet zo makkelijk gevonden. Ik moet dit probleem dus eerst hier oplossen, maar ik weet niet hoe.
"Waar maak je je druk om?" hoor ik jullie al zeggen, maar het zit echt niet in me om gewoon maar te lanterfanten. Het voelt verschrikkelijk.
Hoe zouden jullie dit aanpakken? Alle tips zijn welkom!
Als het éénrichtingsverkeer is lijkt het me niet echt een heel verplicht karakter hebben want je collega doet het niet. dus stoppen met delen of deel alleen de kuttige klusjes met je collega? Maak het werk weer leuk voor je zelf. Of is het overdragen van bepaalde taken vanuit management verplicht gegaan?
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Onze manager staat inderdaad achter het delen van het werk. En ik moest inderdaad taken afstaan van hem, maar ik krijg er niks bij.quote:Op maandag 2 juli 2018 12:40 schreef jogy het volgende:
Als het éénrichtingsverkeer is lijkt het me niet echt een heel verplicht karakter hebben want je collega doet het niet. dus stoppen met delen of deel alleen de kuttige klusjes met je collega? Maak het werk weer leuk voor je zelf. Of is het overdragen van bepaalde taken vanuit management verplicht gegaan?
Het gekke is, hij ontkend ook gewoon dat die taken bij me weg zijn. Het zijn nu immers gedeelde taken, maar per saldo betekend het gewoon dat ik me niet meer met die taken bezig hou.
Solliciteren. Er zijn veel meer mogelijkheden achter de horizon dan je nu denkt. Wat jij beschrijft is opmaak voor overspannen worden/ burn-out krijgen, ziek melden, circuit van UWV in etc. BEspaar je die ellende en vertrek.quote:Op maandag 2 juli 2018 12:24 schreef Clavius het volgende:
Momenteel is de situatie zo hopeloos. Ik heb eigenlijk veel te weinig te doen. Acht uur per dag zit ik me helemaal suf te piekeren op het werk, ben verschrikkelijk moe en mijn zelfvertrouwen is nog nooit zo slecht geweest. s'Nachts gaat het piekeren tegenwoordig gewoon lekker door. En als ik dan eens iets te doen heb, dan doe ik dit met bibberende handen van de onzekerheid. Ik maak er fouten door. Een andere baan zoeken lijkt me, zoals ik me nu voel, zeker niet verstandig. Dat had ik dan in een veel vroeger stadium moeten doen. En daar komt nog bij dat mijn werkgever een heel erg goede betaler is. Een andere baan, waarbij ik er niet zo veel op achteruit ga, is niet zo makkelijk gevonden.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Ah zo. Dan dus opeisen dat het echt gedeeld wordt en een schema maken? Is dat een idee of lenen de taken daar zich niet voor?quote:Op maandag 2 juli 2018 12:48 schreef Clavius het volgende:
[..]
Onze manager staat inderdaad achter het delen van het werk. En ik moest inderdaad taken afstaan van hem, maar ik krijg er niks bij.
Het gekke is, hij ontkend ook gewoon dat die taken bij me weg zijn. Het zijn nu immers gedeelde taken, maar per saldo betekend het gewoon dat ik me niet meer met die taken bezig hou.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Allereerst, wat vervelend dat je slecht in je vel zit wanwege je werk. Nooit leuk.
Maar de oplossing zijn vrij simpel:
1. Ga eens rondkijken of er andere functies openstaan die jou weer een leuke nieuwe uitdaging kunnen opleveren. Wisselen van baan kan zoveel nieuwe energie en plezier opleveren.
2. Probeer wat assertiever te zijn, en vooral pro-acktiever. Ga niet naar je manager met klachten, hoe terecht ze ook zijn. Daar krijg jij alleen de reputatie van zeurpiet mee. Probeer het zelf op te lossen.
Deelt jouw collega zijn taken niet? Probeer ze te kapen, en ze sneller en beter op te leveren dan hij doet en dit ook zichtbaar maken in de rest van de organizatie (kijk, het kan sneller en beter). Dan komt er vanzelf meer werk jou kant op. Wat collegialer alternatief: Ga eens praten met de opdrachtgevers, kun je ze misschien ergens mee helpen? Als je toch tijd zat heb, probeer dan te achterhalen waar je jouw klanten mee kunt helpen, en doe het gewoon.En als je niet direct de klanten kunt benaderen probeer dan te verzinnen hoe jij de organisatie kunt helpen. Met dit pad kun jij jouw leven een stuk leuker maken, terwijl je ook nog eens de organisatie kunt helpen (en normaal gesproken levert dit vanzelf waardering en werk op, mensen gaan jou zien als iemand waar ze wat aan hebben).
Maar de oplossing zijn vrij simpel:
1. Ga eens rondkijken of er andere functies openstaan die jou weer een leuke nieuwe uitdaging kunnen opleveren. Wisselen van baan kan zoveel nieuwe energie en plezier opleveren.
2. Probeer wat assertiever te zijn, en vooral pro-acktiever. Ga niet naar je manager met klachten, hoe terecht ze ook zijn. Daar krijg jij alleen de reputatie van zeurpiet mee. Probeer het zelf op te lossen.
Deelt jouw collega zijn taken niet? Probeer ze te kapen, en ze sneller en beter op te leveren dan hij doet en dit ook zichtbaar maken in de rest van de organizatie (kijk, het kan sneller en beter). Dan komt er vanzelf meer werk jou kant op. Wat collegialer alternatief: Ga eens praten met de opdrachtgevers, kun je ze misschien ergens mee helpen? Als je toch tijd zat heb, probeer dan te achterhalen waar je jouw klanten mee kunt helpen, en doe het gewoon.En als je niet direct de klanten kunt benaderen probeer dan te verzinnen hoe jij de organisatie kunt helpen. Met dit pad kun jij jouw leven een stuk leuker maken, terwijl je ook nog eens de organisatie kunt helpen (en normaal gesproken levert dit vanzelf waardering en werk op, mensen gaan jou zien als iemand waar ze wat aan hebben).
Normaliter zou ik inderdaad al gauw rond gaan kijken. Maar dan moet ik in dit geval bereid zijn om flink wat in te leveren. Het beste aanbod wat ik het afgelopen jaar tegen ben gekomen was bijna 500 euro netto minder dan ik nu heb. Dat is toch wel een aderlating.quote:
Allereerst, wat vervelend dat je slecht in je vel zit wanwege je werk. Nooit leuk.
Maar de oplossing zijn vrij simpel:
1. Ga eens rondkijken of er andere functies openstaan die jou weer een leuke nieuwe uitdaging kunnen opleveren. Wisselen van baan kan zoveel nieuwe energie en plezier opleveren.
2. Probeer wat assertiever te zijn, en vooral pro-acktiever. Ga niet naar je manager met klachten, hoe terecht ze ook zijn. Daar krijg jij alleen de reputatie van zeurpiet mee. Probeer het zelf op te lossen.
Deelt jouw collega zijn taken niet? Probeer ze te kapen, en ze sneller en beter op te leveren dan hij doet en dit ook zichtbaar maken in de rest van de organizatie (kijk, het kan sneller en beter). Dan komt er vanzelf meer werk jou kant op. Wat collegialer alternatief: Ga eens praten met de opdrachtgevers, kun je ze misschien ergens mee helpen? Als je toch tijd zat heb, probeer dan te achterhalen waar je jouw klanten mee kunt helpen, en doe het gewoon.En als je niet direct de klanten kunt benaderen probeer dan te verzinnen hoe jij de organisatie kunt helpen. Met dit pad kun jij jouw leven een stuk leuker maken, terwijl je ook nog eens de organisatie kunt helpen (en normaal gesproken levert dit vanzelf waardering en werk op, mensen gaan jou zien als iemand waar ze wat aan hebben).
Dan zou ik eerder eerst optie twee nog een keer willen proberen.
Soms snap ik niet dat ze me niet gewoon ontslaan. Ik vermoed dat ze dat niet doen omdat dat dat voor de werkgever natuurlijk flink wat kosten met zich mee brengt. Ze zouden me na 15 dienstjaren dan toch een aardig zakcentje mee moeten geven. Dus dan maar zo wegpesten misschien?
Is die 500 euro het waard om 's nachts wakker te liggen? Neem het heft in eigen handen.quote:
Soms snap ik niet dat ze me niet gewoon ontslaan. Ik vermoed dat ze dat niet doen omdat dat dat voor de werkgever natuurlijk flink wat kosten met zich mee brengt. Ze zouden me na 15 dienstjaren dan toch een aardig zakcentje mee moeten geven. Dus dan maar zo wegpesten misschien?
... tot aan je pensioen?quote:
Is die 500 euro het waard om 's nachts wakker te liggen?
Hier moeten ze een gegronde reden voor hebben.quote:
Soms snap ik niet dat ze me niet gewoon ontslaan.
Heb je eventueel zin om een opleiding te gaan volgen? Heeft je energie en nieuwe ideeen, is het niet voor deze functie dan wel voor een vokgende want het kan goed zijn voor je zelfvertrouwen
Het is meer dat je nog steeds geld opbrengt. Ik vraag het me af en toe bij mijn huidige werk ook wel eens af als ik een paar dagen niets productiefs gedaan heb. Maar uiteindelijk ben ik direct beschikbaar en goedkoper dan een externe consultant.quote:
[..]
Normaliter zou ik inderdaad al gauw rond gaan kijken. Maar dan moet ik in dit geval bereid zijn om flink wat in te leveren. Het beste aanbod wat ik het afgelopen jaar tegen ben gekomen was bijna 500 euro netto minder dan ik nu heb. Dat is toch wel een aderlating.
Dan zou ik eerder eerst optie twee nog een keer willen proberen.
Soms snap ik niet dat ze me niet gewoon ontslaan. Ik vermoed dat ze dat niet doen omdat dat dat voor de werkgever natuurlijk flink wat kosten met zich mee brengt. Ze zouden me na 15 dienstjaren dan toch een aardig zakcentje mee moeten geven. Dus dan maar zo wegpesten misschien?
Ik heb dat trouwens wel aangegeven en ze betalen me nu een dure studie welke ik deels tijdens werktijd doe. Dat bracht (bijna afgerond) me veel plezier en uitdaging terug.
Ondertussen is het op het werk ook weer drukker geworden.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Ik zou, wat hierboven ook al werd gesuggereerd, binnen de organisatie gewoon gaan rondvragen of je ergens nog wat kunt betekenen, mee kunt denken met iemand...gewoon kijken of je nog ergens kunt helpen. Je houdt dan zelf in de hand bij wie je het vraagt en wat voor werkzaamheden dat zouden kunnen zijn en je komt pro-actief over.
Daarnaast de tijd die je nu hebt nuttig besteden door je vakkennis uit te breiden of juist buiten je eigen vakgebied kennis op te doen, dan ben je wel inhoudelijk bezig en de tijd besteed je ook nog eens goed, bovendien heb je iets om toe te voegen aan je CV voor eventuele sollicitatie elders.
Daarnaast de tijd die je nu hebt nuttig besteden door je vakkennis uit te breiden of juist buiten je eigen vakgebied kennis op te doen, dan ben je wel inhoudelijk bezig en de tijd besteed je ook nog eens goed, bovendien heb je iets om toe te voegen aan je CV voor eventuele sollicitatie elders.
Je lijkt richting een bore-out af te stevenen. Ik zou wat anders zoeken.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Kan je een lijst bijouden? Wat voor taken er van je weg gaan, en welke er dan weer terugkomen. Met zo een duidelijke lijst moet het toch haast wel duidelijk worden voor je manager?
En wat zegt je manager dan als je aangeeft dat je niks te doen hebt? En dat je er taken bij wilt?
All she wants and needs is just a little taste..
Yep.quote:
Je lijkt richting een bore-out af te stevenen. Ik zou wat anders zoeken.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Hoe weet je dat? Je zit 15 jaar bij deze werkgever, daarom vraag ik het.quote:
Een andere baan, waarbij ik er niet zo veel op achteruit ga, is niet zo makkelijk gevonden.
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Enorm bedankt allemaal voor de reacties!
Dat weet ik, omdat ik wel al een tijdje aan het rondkijken ben. En zelfs al vóór dat het bergafwaarts ging werd ik af en toe benaderd door headhunters.quote:
[..]
Hoe weet je dat? Je zit 15 jaar bij deze werkgever, daarom vraag ik het.
Alle taken op de afdeling zijn nu gedeelde taken, dus ook van mij. Alleen als ik me er dan ook echt mee bezig wil houden dan mag/kan dat niet. Ik begrijp er niks van.quote:Op maandag 2 juli 2018 18:43 schreef Luxuria het volgende:
En wat zegt je manager dan als je aangeeft dat je niks te doen hebt? En dat je er taken bij wilt?
Dat is het kenmerk van doodlopende wegen op het werk. Meestal is er geen echte reden voor aan te geven.quote:
[..]
Alle taken op de afdeling zijn nu gedeelde taken, dus ook van mij. Alleen als ik me er dan ook echt mee bezig wil houden dan mag/kan dat niet. Ik begrijp er niks van.
Stel, je begint ergens anders en doet een stap terug in salaris, zie je jezelf dan nog wel doorgroeien richting een volgende carrierestap? Het kan hard gaan bij een nieuwe werkgever.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik kan jou/jullie niet in de portomonnee kijken en weet ook niet hoe jullie uitgavenpatroon eruit ziet,m maar fysiek en/of mentaal 'lijden' onder een baan is echt een no-go voor mij. Dan zou ik altijd verder kijken.
Precies. TS zit in een gouden kooitje. Dat moet thuis bespreekbaar zijn, en samen moet je dan zoeken naar een oplossing voor een krapper budget.quote:
Ik kan jou/jullie niet in de portomonnee kijken en weet ook niet hoe jullie uitgavenpatroon eruit ziet,m maar fysiek en/of mentaal 'lijden' onder een baan is echt een no-go voor mij.
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
500 euro minder is echt heel wat geld. Daarvoor zou ik niet weggaan. Als je nu heel goed betaald krijgt, dan zou ik het beste ervan maken.quote:
[..]
Normaliter zou ik inderdaad al gauw rond gaan kijken. Maar dan moet ik in dit geval bereid zijn om flink wat in te leveren. Het beste aanbod wat ik het afgelopen jaar tegen ben gekomen was bijna 500 euro netto minder dan ik nu heb. Dat is toch wel een aderlating.
Dan zou ik eerder eerst optie twee nog een keer willen proberen.
Soms snap ik niet dat ze me niet gewoon ontslaan. Ik vermoed dat ze dat niet doen omdat dat dat voor de werkgever natuurlijk flink wat kosten met zich mee brengt. Ze zouden me na 15 dienstjaren dan toch een aardig zakcentje mee moeten geven. Dus dan maar zo wegpesten misschien?
Nogmaals dank allemaal. Ik heb er eigenlijk best veel aan. Mede door een aantal van jullie opmerkingen ben ik erachter gekomen dat ik eigenlijk al best ver overspannen ben. Dat klinkt vreemd als ik tevens klaag dat er werkzaamheden bij me weg gaan. Maar de stress die dat oplevert, al een paar jaar lang, en het 24 uur per dag piekeren is gewoon niet gezond. Heel eerlijk, ik neem tegenwoordig pillen om nog naar mijn werk te durven.
Dat is nog een extra reden om niet die andere baan te zoeken nu. Want dat is natuurlijk niet echt een top binnenkomer bij een nieuwe werkgever.
Ik heb alleen geen flauw idee wat ik moet doen om dit op te lossen. Straks heb ik een face to face met mijn manager en ik denk dat ik maar gewoon open kaart ga spelen.
Dat is nog een extra reden om niet die andere baan te zoeken nu. Want dat is natuurlijk niet echt een top binnenkomer bij een nieuwe werkgever.
Ik heb alleen geen flauw idee wat ik moet doen om dit op te lossen. Straks heb ik een face to face met mijn manager en ik denk dat ik maar gewoon open kaart ga spelen.
Klinkt niet als een burn-out, maar als een (beginnende) bore-out (Google maar eens)
Somebody that I used to know
Oef, are you sure? (heb alleen de OP gelezen). Wat wil je van de manager dat je het hem vertelt?quote:
Straks heb ik een face to face met mijn manager en ik denk dat ik maar gewoon open kaart ga spelen.
Somebody that I used to know
Ook herkenbaar. Stress en dergelijke zijn meestal niet het gevolg van puur vakinhoudelijk met je werk bezig zijn, maar juist van het gezeik er omheen, de bijkomende administratie, de managers, het (non-) beleid.quote:
Mede door een aantal van jullie opmerkingen ben ik erachter gekomen dat ik eigenlijk al best ver overspannen ben. Dat klinkt vreemd als ik tevens klaag dat er werkzaamheden bij me weg gaan. Maar de stress die dat oplevert, al een paar jaar lang, en het 24 uur per dag piekeren is gewoon niet gezond.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Ja, precies dit. Hoe vaak ik niet gezegd heb dat ze me gewoon moeten laten doen waar ik goed in ben. Neuh, door tig vergaderingen heen zwoegen waarin we alles moeten delen aan elkaar, kringgesprekken, janken, noem maar op. En dan dat constante mezelf moeten verdedigen en proberen mijn taken te behouden. Dit gaat bij een volgende werkgever gewoon wéér hetzelfde zijn.quote:
[..]
Ook herkenbaar. Stress en dergelijke zijn meestal niet het gevolg van puur vakinhoudelijk met je werk bezig zijn, maar juist van het gezeik er omheen, de bijkomende administratie, de managers, het (non-) beleid.
Ik had boswachter moeten worden. Of boer.
[ Bericht 0% gewijzigd door Clavius op 06-07-2018 09:58:57 ]
Oeverloos gezwets over procedures, regels, aanpassingen en irrelevante zaken. Managers die niet vakinhoudelijk weten waar ze 't over hebben….quote:
door tig vergaderingen heen zwoegen waarin we alles moeten delen aan elkaar, kringgesprekken, janken, noem maar op.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Hoe is het gegaan?quote:
Nogmaals dank allemaal. Ik heb er eigenlijk best veel aan. Mede door een aantal van jullie opmerkingen ben ik erachter gekomen dat ik eigenlijk al best ver overspannen ben. Dat klinkt vreemd als ik tevens klaag dat er werkzaamheden bij me weg gaan. Maar de stress die dat oplevert, al een paar jaar lang, en het 24 uur per dag piekeren is gewoon niet gezond. Heel eerlijk, ik neem tegenwoordig pillen om nog naar mijn werk te durven.
Dat is nog een extra reden om niet die andere baan te zoeken nu. Want dat is natuurlijk niet echt een top binnenkomer bij een nieuwe werkgever.
Ik heb alleen geen flauw idee wat ik moet doen om dit op te lossen. Straks heb ik een face to face met mijn manager en ik denk dat ik maar gewoon open kaart ga spelen.
Het begint ermee dat jij zit te lanterfanten: er is niet genoeg werk voor twee man kennelijk.quote:
[..]
Normaliter zou ik inderdaad al gauw rond gaan kijken. Maar dan moet ik in dit geval bereid zijn om flink wat in te leveren. Het beste aanbod wat ik het afgelopen jaar tegen ben gekomen was bijna 500 euro netto minder dan ik nu heb. Dat is toch wel een aderlating.
Dan zou ik eerder eerst optie twee nog een keer willen proberen.
Soms snap ik niet dat ze me niet gewoon ontslaan. Ik vermoed dat ze dat niet doen omdat dat dat voor de werkgever natuurlijk flink wat kosten met zich mee brengt. Ze zouden me na 15 dienstjaren dan toch een aardig zakcentje mee moeten geven. Dus dan maar zo wegpesten misschien?
Denk eens aan parttime werken bij die baas voor hetzelfde uurloon en de rest bijverdienen met een eigen bedrijf.
Ga er ook vanuit dat als je ontslagen wordt, je alsnog minder loon krijgt dan nu. Dus...
Maar je kunt ook werk naar je toetrekken. Dat van je manager bijvoorbeeld.
En dan die laatste horizontaal de poort uit schoppenquote:
Maar je kunt ook werk naar je toetrekken. Dat van je manager bijvoorbeeld.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Wat blomke roept en dan thuis even overleggen of jullie kunnen bezuinigen zodat je met ¤ 500,- per maand minder uitgeven toe kan en dan van dat geld een reservepotje opbouwen,je werkgever heeft straks een probleem als je collega met vakantie of ziek is en jij plotseling een burn out krijgt en er niemand is die jullie werk over kan nemen.
Als je werkgever daarover zeurt zeggen "ik had die functie's er wel bij willen hebben maar U vond zelf niet nodig ik dat kon" deal er maar mee.
Als je werkgever daarover zeurt zeggen "ik had die functie's er wel bij willen hebben maar U vond zelf niet nodig ik dat kon" deal er maar mee.
Beloftes en uitspraken van politici gedaan in het verleden & heden bieden geen garantie voor de toekomst.
Excuses voor de late update!quote:
Eigenlijk ging het vrij goed. Volgens mij heb ik eindelijk goed over kunnen brengen dat ik het beste floreer met eigen afgekaderde taken en verantwoordelijkheden, zonder dat mijn naaste collega daar 24/7 als een gier boven hangt. Mijn manager begreep het in ieder geval nu, maar of er daadwerkelijk iets gaat veranderen, weet ik nog niet. Dat er in ieder geval begrip is vind ik al best fijn.
Hij heeft voorzichtig aangeboden om ermee naar HR te gaan om via hen iets van een jobcoachings-traject of iets dergelijks op te starten. En eigenlijk heb ik dat aangenomen. Ik kan er alleen maar beter van worden, dacht ik aanvankelijk. Alleen bekruipt me nu het gevoel dat het kan overkomen dat er iets aan mijzelf schort, terwijl in mijn ogen dit hele probleem juist niet mijn schuld is. Maar, ik moet niet op alle slakken zout leggen en het zoveel mogelijk positief benaderen.
|
|
