Volgens mij is dat de eerste keer dat ik zoiets meemaak

Anders altijd in de herfst of winter.
En het is zo van die vieze prikkelhoest en een loopneus.
Niet dat een verkoudheid ernstig is. Mijn Oma heeft kanker

dat is ernstig. Maar ik vind het gewoon irritant
Door de gedachten van mijn oma +de verkoudheid slaap ik afgelopen nachten heel slechtt
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo