R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Jouw hele verhaal is heel herkenbaar. Ik ben single, maar woon in een burgelijke vinexwijk in een provinciestad met een groep gesettelde vrienden (met kinderen enzo) binnen een paar minuten fietsen. Daarnaast heb ik nog een zooitje single vrienden die in Amsterdam wonen en daar druk van het leven genieten.quote:Op zaterdag 23 juni 2018 12:46 schreef Scrapyard het volgende:
[..]
Is inderdaad enorm relaxed.
ik loop nu tegen de dertig en het idee van een relatie benauwt me steeds meer. Dat hier dan het hele weekend nog iemand rondloopt die constant allerlei dingen wil doen, of misschien zelf ook weer vriendinnen over de vloer haalt, of die gaat zeuren omdat je de halve dag op de bank ligt, noem het allemaal maar op. Begin er nu voor het eerst aan te twijfelen of zoiets wel bij me past. En ik weet niet of ik dat idee erg prettig vind.
Ben dus ook nogal een einzelgänger, denk niet dat daar iets verkeerd mee is. Je moet er alleen wel voor durven kiezen. Veel mensen vinden het toch raar ofzo.
Ik vind het ook heerlijk om een weekend alleen te zijn en niks met anderen te gaan doen. Afgelopen en komende weken zijn mijn weekenden grotendeels al vol met allerlei hartstikke leuk dingen (Citytrip, festivals, andere feestjes etc..), maar ik merk dat ik ook wel heel erg uit kijk naar een weekend met niks.
Ook het idee van een relatie lijkt steeds verder weg te zakken. Nu kan ik echt volledig mijn eigen gang gaan en het idee dat ik dat weer zou moeten delen is niet zo zeer beangstigend als wel bevreemdend. Alhoewel toen ik nog wel een vriendin had, ging dat eigenlijk vanzelf. Dat is een kwestie van de juiste persoon tegenkomen om daar samen mee alleen te kunnen zijn.
Let the beat control your body!
En waarom zou dat niet kunnen? Was jouw toekomstbeeld ooit dat je begin twintig met een leuk grefo meisje zou trouwen of zo?quote:Op vrijdag 22 juni 2018 23:10 schreef FredvZ het volgende:
[..]
Vrienden die je om die reden laten zitten zijn geen vrienden en ben er dit jaar nog achter gekomen dat je ook op je 34e een hele leuke meid aan de haak kan slaan.
Heb dit zelf ook wel eens, maar zorg er wel voor dat ik dit niet te vaak doe.
Ben single en ongeveer even oud als jij. Ik zie zelf wel aan mijn uiterlijk dat ik nu echt op mijn top zit qua looks. Paar jaar geleden was ik nog te mager en puber achtig, over een paar jaar krijg ik rimpels en grijze haren (of misschien wel kaal). Nu heb ik alles nog.
Probeer dus wel zo veel mogelijk onder de (jonge) mensen te zijn, festivals etc. Dit weekend doe ik ook niets, maar voel me toch onrustig als single gast van 29 die maar een beetje op de bank ligt te lamballen. Gelukkig volgend weekend weer een festival
Ben single en ongeveer even oud als jij. Ik zie zelf wel aan mijn uiterlijk dat ik nu echt op mijn top zit qua looks. Paar jaar geleden was ik nog te mager en puber achtig, over een paar jaar krijg ik rimpels en grijze haren (of misschien wel kaal). Nu heb ik alles nog.
Probeer dus wel zo veel mogelijk onder de (jonge) mensen te zijn, festivals etc. Dit weekend doe ik ook niets, maar voel me toch onrustig als single gast van 29 die maar een beetje op de bank ligt te lamballen. Gelukkig volgend weekend weer een festival
Geen probleem toch?quote:
[..]
Is inderdaad enorm relaxed.
ik loop nu tegen de dertig en het idee van een relatie benauwt me steeds meer. Dat hier dan het hele weekend nog iemand rondloopt die constant allerlei dingen wil doen, of misschien zelf ook weer vriendinnen over de vloer haalt, of die gaat zeuren omdat je de halve dag op de bank ligt, noem het allemaal maar op. Begin er nu voor het eerst aan te twijfelen of zoiets wel bij me past. En ik weet niet of ik dat idee erg prettig vind.
Ben dus ook nogal een einzelgänger, denk niet dat daar iets verkeerd mee is. Je moet er alleen wel voor durven kiezen. Veel mensen vinden het toch raar ofzo.
Alleen je moet niet de botte hark uithangen als je je vrienden nog wil zien.
Plan gewoon nog een weekend waar je heel sociaal gaat doen. Bijvoorbeeld over 2 weken. Als je dan appjes krijg ik iets te gaan doen zeg je "Leuk, helaas kan ik niet, ben druk bezig. Maar over 2 weken, het weekend van .... kan ik wel! Tot dan?". Misschien kunnen zij dan weer niet maar anderen misschien wel. Dan heb je een vast punt om naar uit te kijken. Of tegen op te zien kan ook, maar dan ben je blijer met de weekenden voor jezelf die je daar na plant.
Dan doe je bijvoorbeeld om de 2 weken een sociaal weekend. Of om de 3.
Succes!
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Je moet je afvragen wat voorn persoon je wil zijn, en als je dingen doet welke niet stroken met dat beeld dan verander je dat.quote:
[..]
[..]
[..]
[..]
Er is niet zo zeer een sociale norm waar ik me aan wil houden. Maar ik merk inderdaad wel een soort schuldgevoel soms.
Alleen al het feit dat je ouders bijvoorbeeld fucking veel energie in je opvoeding stoppen, en het enige dat je vervolgens doet met je leven in je vrije tijd is je afzonderen van de maatschappij en een soort kluizenaarsbestaan leiden.
Het is wat dat betreft net als met een relatie: Ik had voor het laatst een relatie in 2012. Toen dat over ging, leek het me vreselijk om vrijgezel te zijn. Ik wist immers de toegevoegde waarde van een relatie, hoe gezellig en leuk het kon zijn etc.
Inmiddels is het zo lang geleden, dat ik niet eens meer weet hoe het is om er één te hebben. Met andere woorden : ik wéét dus nu gewoon niet meer beter, en besef dus ook niet goed meer wat ik mis. Daarom vind ik mijn huidige leven prettig en acceptabel. Maar dat betekent natuurlijk niet dat het in de praktijk veel beter/mooier zou kunnen zijn en dat ik daadwerkelijk wel een hoop mogelijkheden (ongemerkt) links laat liggen.
En wat betreft vrienden: daar zit misschien wel een punt. Niet dat het aan hen ligt, maar ik merk wel dat naar mate de leeftijd vordert, mensen ook complexer worden in de omgang en ook steeds individualistischer worden. Ik merk aan veel sociale contacten dat ze alleen maar bezig zijn met zichzelf en hun eigen positie in de maatschappij. Het vermoeit me om naar verhalen daarover te luisteren.
Ik herken dit en volgens mij steeds meer mensen. Ik weet ook niet waar het heengaat met de samenleving.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik doe dat echt al sinds ik volwassen ben. Hou me weekenden heerlijk leeg. Af en toe familie of vrienden maar ook dan volgens mijn tempo.
Toen toch op mijn 22ste mijn vrouw tegen gekomen en ondertussen al ruim 8 jaar heel gelukkig samen. En die ben ik absoluut niet via uit gaan / kroeg tegen gekomen.
Nu ben ik bijna 31, en sinds ik Fortnite te spelen tot dat de Formule 1 begint haha. Wel is het zo dat ik vaak reis voor me werk en veel mensen spreek op die manier dus ik heb het ook echt 'nodig' om te herladen merk ik.. Van die lege weekenden.
Toen toch op mijn 22ste mijn vrouw tegen gekomen en ondertussen al ruim 8 jaar heel gelukkig samen. En die ben ik absoluut niet via uit gaan / kroeg tegen gekomen.
Nu ben ik bijna 31, en sinds ik Fortnite te spelen tot dat de Formule 1 begint haha. Wel is het zo dat ik vaak reis voor me werk en veel mensen spreek op die manier dus ik heb het ook echt 'nodig' om te herladen merk ik.. Van die lege weekenden.
The cake is a lie!
Verre van, sterker nog de aanname dat je na je 30e geen fatsoenlijke partner meer kan vinden zit zo diep in onze samenleving dat ik de afgelopen jaren opmerkingen gehoord van atheïsten, moslims, refo's, katholieken, etc. dat het allemaal wel moeilijker zou worden.quote:
[..]
En waarom zou dat niet kunnen? Was jouw toekomstbeeld ooit dat je begin twintig met een leuk grefo meisje zou trouwen of zo?
Ik denk dat we eindelijk met zijn allen gaan inzien dat het helemaal niet leuk is om je hele weekend keer op keer aan familie en vrienden te (moeten) besteden.quote:
Ik herken dit en volgens mij steeds meer mensen. Ik weet ook niet waar het heengaat met de samenleving.
So we just called him Fred
doe je wel andere dingen in het weekend trouwens?
Als ik in het weekend alleen ben, onderneem ik wel veel dingen zoals het maken van een (race)fietstocht, een lange wandeling over het strand, in mijn eentje naar de film (bewust) of uitgebreid koken, dat soort dingen.
Dan heb ik na het weekend wel het gevoel dat ik er iets van heb gemaakt, dat voelt prettig. Ik zou me wel zorgen maken als je elk weekend maar een beetje laveloos op de bank ligt en geen reet uitvoert. Op zich niets mis mee (incidenteel), maar dan zit er toch vaker iets psychisch aan ten grondslag.
Als ik in het weekend alleen ben, onderneem ik wel veel dingen zoals het maken van een (race)fietstocht, een lange wandeling over het strand, in mijn eentje naar de film (bewust) of uitgebreid koken, dat soort dingen.
Dan heb ik na het weekend wel het gevoel dat ik er iets van heb gemaakt, dat voelt prettig. Ik zou me wel zorgen maken als je elk weekend maar een beetje laveloos op de bank ligt en geen reet uitvoert. Op zich niets mis mee (incidenteel), maar dan zit er toch vaker iets psychisch aan ten grondslag.
Ik hou ook van lege weekenden, en ik ben een jaar ouder dan jij. Ook een fulltime baan.
Maar ik heb een kind, en dat is toch anders. Ik zou juist wel graag weg willen, en wat ondernemen. Nieuwe mensen leren kennen etc. Maar dat zit er helaas niet in.
Mocht ik ooit met iemand gaan samenwonen of trouwen dan weet ik in elk geval dat ik als ''huismus'' ook erg relaxt kan zijn.
Toch baal ik er enorm van. Mensen vragen je toch ook niet meer omdat je doorgaans geen oppas hebt. Aan de ene kant baal ik hier enorm van, er zijn echt momenten dat ik hier behoorlijk mee zit, en dat ik dingen mis in mijn leven. Dat ik toffe mensen misloop etc. Want meer mensen dan ouders bij school, collega's op mijn werk, of mensen in de supermarkt kom ik voor mijn gevoel niet tegen.
Maar aan de andere kant heb ik het zelfde gevoel wat jij in de OP beschrijft. Verwarrend is het.
Maar ik heb een kind, en dat is toch anders. Ik zou juist wel graag weg willen, en wat ondernemen. Nieuwe mensen leren kennen etc. Maar dat zit er helaas niet in.
Mocht ik ooit met iemand gaan samenwonen of trouwen dan weet ik in elk geval dat ik als ''huismus'' ook erg relaxt kan zijn.
Toch baal ik er enorm van. Mensen vragen je toch ook niet meer omdat je doorgaans geen oppas hebt. Aan de ene kant baal ik hier enorm van, er zijn echt momenten dat ik hier behoorlijk mee zit, en dat ik dingen mis in mijn leven. Dat ik toffe mensen misloop etc. Want meer mensen dan ouders bij school, collega's op mijn werk, of mensen in de supermarkt kom ik voor mijn gevoel niet tegen.
Maar aan de andere kant heb ik het zelfde gevoel wat jij in de OP beschrijft. Verwarrend is het.
Op zaterdag 20 mei 2017 22:17 schreef Lot88 het volgende:
jij bent in mijn hoofd volledig gelinkt aan Alex Vause :@
jij bent in mijn hoofd volledig gelinkt aan Alex Vause :@
Ik zonder me niet elk weekend af. Zeker vrijdags heb ik nog het gevoel van lekker stappen (en doe ik dan ook)
Maar de zaterdag kan me meestal wel gestolen worden en als ik wat lui op de bank lig heb ik ook geen zin om af te spreken.
De zondag pak ik sowieso voor mezelf. Dat is gewoon lui hangen en films kijken of iets.
Maar de zaterdag kan me meestal wel gestolen worden en als ik wat lui op de bank lig heb ik ook geen zin om af te spreken.
De zondag pak ik sowieso voor mezelf. Dat is gewoon lui hangen en films kijken of iets.
Als jij je daar prettig bij voelt, prima. Zo niet, dan moet je er iets aan doen.quote:
Dit doe ik de laatste tijd steeds vaker merk ik.
Ik voel me niet depressief of neerslachtig ofzo. Wel merk ik dat ik steeds liever alleen ben, mijn eigen gang ga en het weekend in mijn eigen tempo op mijn eigen manier invul zonder gezeur en gedoe van andere mensen om mij heen.
Sinds ik niet meer in een studentenhuis woon en mijn eigen appartement heb, wordt dit ook alleen maar meer.
Vorig weekend heb ik al zo doorgebracht. Dit weekend heb ik weer alle uitnodigingen afgeslagen. En zojuist uit werk rijd ik echt met een big smile naar huis : Wat héérlijk, drie dagen lang (werk maandag altijd thuis) gewoon heerlijk chillen in mijn eigen huis.
Beetje hardlopen, lekkere gezonde/verse gerechten koken, goed en lang slapen, muziek luisteren, languit op de bank alle WK wedstrijden kijken en gewoon helemaal fucking niemand met wie ik iets hoef te doen, die ik te woord hoef te staan of aan wie ik iets verplicht ben. En dat ga ik ook niet doen : mijn telefoon neem ik niet op, ik doe de deur niet open, en als iemand mij appt om iets te doen zeg ik dat ik niet kan.
Op zich heel prima natuurlijk, maar ik schrik er ook een beetje van hoe blij ik hiervan word. Vooral omdat ik vorig weekend ook al alles heb geskipt. Ik vraag me dan af of ik mezelf niet een beetje te veel afzonder en of dit wel gezond is. Denk niet dat er heel veel single 28 jarigen zijn die hele weekenden in hun eentje in hun huis doorbrengen en daar alleen uit komen om te sporten en om boodschappen te doen. Niet vrijwillig ten minste.
Ik was zelf eigenlijk ook nooit zo. Had altijd wel zin om minstens één avond in het weekend met vrienden uit eten te gaan of iets te drinken ofzo.
Wat vinden jullie hiervan?
Ik ben vrij ruim over de 30 en ik kan nog steeds heel makkelijk een vriendin krijgen. Dus echt onzin dat je dat op je 20e al moet regelen.quote:
Snap het wel dat je het relaxt vindt zo maar waar je wel rekening mee moet houden is dat je nu 28 bent en dus over 5 jaar wel eens zou kunnen denken shit het was toen wel wat makkelijker om een vriendin te "krijgen" en je zou natuurlijk je vrienden steeds meer kwijt kunnen raken omdat je "niet kan".
Wat heb je overigens aan een vriendin als je daar geen behoefte aan hebt?
Heerlijk toch een weekendje niks. Zolang je het afwisselt, is dat toch geen probleem.
Je moet wel contacten en dergelijke houden, maar het is ook wel fijn hoor even niks hoeven,
behalve boodschappen en de afwas.
Wat is dat trouwens hier volgens sommigen, dat als je 30 word, je dan ineens afgeschreven bent op relatie gebied? Leven gaat dan nog gewoon door. Het enige is dat je op den duur meer met dertigers date, dan met twintigers. En de kans dat de ander een kind heeft word ook groter. Maar net zoveel vrijgezelle mannen als vrouwen.
Je moet wel contacten en dergelijke houden, maar het is ook wel fijn hoor even niks hoeven,
behalve boodschappen en de afwas.
Wat is dat trouwens hier volgens sommigen, dat als je 30 word, je dan ineens afgeschreven bent op relatie gebied? Leven gaat dan nog gewoon door. Het enige is dat je op den duur meer met dertigers date, dan met twintigers. En de kans dat de ander een kind heeft word ook groter. Maar net zoveel vrijgezelle mannen als vrouwen.
Ja nus hons pris ne dira sa raison
Adroitement, se dolantement non.
Adroitement, se dolantement non.
Precies.quote:
Wat is dat trouwens hier volgens sommigen, dat als je 30 word, je dan ineens afgeschreven bent op relatie gebied? Leven gaat dan nog gewoon door. Het enige is dat je op den duur meer met dertigers date, dan met twintigers. En de kans dat de ander een kind heeft word ook groter. Maar net zoveel vrijgezelle mannen als vrouwen.
En je kan nog heel lang 20ers daten, alleen wordt dat wel steeds lastiger.
Maar er zijn ook hele leuke 30ers en 40ers. Ik zeg altijd maar zo: zorg dat je zelf wat te bieden hebt en je hebt altijd wat te kiezen!
Mijn ervaring is toch wel dat daten terwijl je een kind hebt wat lastiger ligt. Al is het alleen maar om het feit dat je niet meer “altijd” kan afspreken en ook oppas moet regelen. Dus kan me best voorstellen dat het na je 30ste of rond die leeftijd lastiger is dan begin 20 wanneer de meeste nog geen kinderen hebben.
Op zaterdag 20 mei 2017 22:17 schreef Lot88 het volgende:
jij bent in mijn hoofd volledig gelinkt aan Alex Vause :@
jij bent in mijn hoofd volledig gelinkt aan Alex Vause :@
Twee kinderen hier. No problem (tenzij je net als ik toevallig een hele jonge meid tegenkomt die geen kinderen wil en zelfs dan blijkt dat nog rekbaar). Ja, je moet wat meer regelen. Maar goed, dat geldt ook maar voor iets meer dan de helft van het aantal dagen, de rest van de tijd zijn ze bij mijn ex.quote:
Mijn ervaring is toch wel dat daten terwijl je een kind hebt wat lastiger ligt. Al is het alleen maar om het feit dat je niet meer “altijd” kan afspreken en ook oppas moet regelen. Dus kan me best voorstellen dat het na je 30ste of rond die leeftijd lastiger is dan begin 20 wanneer de meeste nog geen kinderen hebben.
En al valt de helft af: er zijn genoeg leuke vrouwen om ook dan helemaal aan je trekken te komen.
Herkenbaar man.
Heb dit (met tijden) precies hetzelfde. Gewoon heerlijk om even niemand aan je kop te hebben. Beetje vissen, sporten of me huis een beetje opknappen.. ik vermaak me prima alleen. Gelukkig is dit geaccepteerd bij mijn vrienden, ze weten dat het niet aan hun ligt.
Ik vermoed dat dit deels door mijn werk en slaappatroon komt. Drukke (communicatieve) baan en mijn structurele slaaptekort doordeweeks (+/- 6 uur per nacht).
Inmiddels ben ik met een scharrel bezig en als we een dag bij elkaar zijn ben ik soms gewoon blij als ze weer weg is. Er is niets mis met haar, vind haar leuk maar het alleen zijn is gewoon prettig. Zal vast ook komen door het aantal jaren dat we alleen zijn (3 jaar nu). Je leert met bepaalde dingen te dealen waar je voorheen je partner om advies voeg.
Heb dit (met tijden) precies hetzelfde. Gewoon heerlijk om even niemand aan je kop te hebben. Beetje vissen, sporten of me huis een beetje opknappen.. ik vermaak me prima alleen. Gelukkig is dit geaccepteerd bij mijn vrienden, ze weten dat het niet aan hun ligt.
Ik vermoed dat dit deels door mijn werk en slaappatroon komt. Drukke (communicatieve) baan en mijn structurele slaaptekort doordeweeks (+/- 6 uur per nacht).
Inmiddels ben ik met een scharrel bezig en als we een dag bij elkaar zijn ben ik soms gewoon blij als ze weer weg is. Er is niets mis met haar, vind haar leuk maar het alleen zijn is gewoon prettig. Zal vast ook komen door het aantal jaren dat we alleen zijn (3 jaar nu). Je leert met bepaalde dingen te dealen waar je voorheen je partner om advies voeg.
Er is niets mis mee om een keer even tijd voor jezelf te nemen. Maar het is wel belangrijk om vriendschappen te onderhouden en ook mensen te zien buiten je werk. Zeker als je geen relatie en kinderen hebt.
www.kiva.org. Steun ondernemers in ontwikkelingslanden.
Ja ach als je echt wil is er wel een mogelijkheid. Ik wil ook niet zeggen dat het onmogelijk is, maar lastiger vind ik het wel. Dat jouw kinderen ook naar je ex gaan is in dat opzicht wel prettig. Bij mij is die situatie er niet.quote:
[..]
Twee kinderen hier. No problem (tenzij je net als ik toevallig een hele jonge meid tegenkomt die geen kinderen wil en zelfs dan blijkt dat nog rekbaar). Ja, je moet wat meer regelen. Maar goed, dat geldt ook maar voor iets meer dan de helft van het aantal dagen, de rest van de tijd zijn ze bij mijn ex.
En al valt de helft af: er zijn genoeg leuke vrouwen om ook dan helemaal aan je trekken te komen.
True je moet ze alleen net tegenkomen
Op zaterdag 20 mei 2017 22:17 schreef Lot88 het volgende:
jij bent in mijn hoofd volledig gelinkt aan Alex Vause :@
jij bent in mijn hoofd volledig gelinkt aan Alex Vause :@
Daar schijnen ze een app voor bedacht te hebben.quote:Op woensdag 27 juni 2018 19:33 schreef Moeraskat het volgende:
[..]
Ja ach als je echt wil is er wel een mogelijkheid. Ik wil ook niet zeggen dat het onmogelijk is, maar lastiger vind ik het wel. Dat jouw kinderen ook naar je ex gaan is in dat opzicht wel prettig. Bij mij is die situatie er niet.
True je moet ze alleen net tegenkomen
Herkenbaar, en dat heeft denk ik ook wel gewoon te maken met je levensfase. De weekenden vroeger waren een groot feest met uitgaan, drinken en vrienden. En als je in die tijd een keertje niet op stap kon gaan, vanwege tentamens bijvoorbeeld, voelde dat echt als een verloren weekend en zat je met een knoop in je maag thuis bang te zijn om iets te missen.
De laatste jaren prefeer ik ook die teruggetrokken weekenden. Vanwege de rust en vrijheid, maar ook vanwege het feit dat ik het gewoon zonde vind om die twee vrije dagen na een werkweek min of meer op te offeren aan een brak gevoel (want ook het goed kunnen omgaan met katers is er niet beter op geworden in de loop der jaren
Overigens is het niet zo dat ik mij elk weekend zo afzonder hoor, er blijven nog genoeg verjaardagen, familie aangelegenheden en andere sociale plichtplegingen over. Maar als ik mij heb voorgenomen om een weekend in te vullen met niets en afzondering, dan vind ik dat wel een fijn vooruitzicht. En als ik dan vrijdag een appje ontvang met de vraag of ik zin heb om ergens wat te gaan drinken, dan is mijn eerste gedachte nu: hoe kom ik hier onderuit? Terwijl ik vroeger zo’n kans met beide handen aangreep om tot in de kleine uurtjes de kroeg in te duiken.
De laatste jaren prefeer ik ook die teruggetrokken weekenden. Vanwege de rust en vrijheid, maar ook vanwege het feit dat ik het gewoon zonde vind om die twee vrije dagen na een werkweek min of meer op te offeren aan een brak gevoel (want ook het goed kunnen omgaan met katers is er niet beter op geworden in de loop der jaren
Overigens is het niet zo dat ik mij elk weekend zo afzonder hoor, er blijven nog genoeg verjaardagen, familie aangelegenheden en andere sociale plichtplegingen over. Maar als ik mij heb voorgenomen om een weekend in te vullen met niets en afzondering, dan vind ik dat wel een fijn vooruitzicht. En als ik dan vrijdag een appje ontvang met de vraag of ik zin heb om ergens wat te gaan drinken, dan is mijn eerste gedachte nu: hoe kom ik hier onderuit? Terwijl ik vroeger zo’n kans met beide handen aangreep om tot in de kleine uurtjes de kroeg in te duiken.
|
|
