R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ja hoor, jouw ouders kozen een vakantie die ze zelf geweldig vonden, maar voor die jou als kind kut was.quote:Op vrijdag 20 juli 2018 13:13 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Vroeger moesten we ons als kinderen toch ook gewoon aanpassen aan de behoeftes van onze ouders, waarom moet nu alles 100% in het teken van het kind staan en moet je jezelf maar wegcijferen?
Tenzij ze zichzelf graag in de vingers willen snijden is dat oerdom.
Waarschijnlijk vindt die kapster van je all inclusive zelf ook gewoon best oké, dus dat wegcijferen is sowieso al niet aan de orde.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 20-07-2018 16:16:01 ]
Hebben sommige mensen de lessen begrijpend lezen op de basisschool overgeslagenquote:Op vrijdag 20 juli 2018 16:10 schreef Chai het volgende:
[..]
Ja hoor, jouw ouders kozen een vakantie die ze zelf geweldig vonden, maar voor die jou als kind kut was.
Tenzij ze zichzelf graag in de vingers willen snijden is dat oerdom.
Don't let my username fool you...
Jo 
35 en 36 hier, en beiden 100% overtuigd dat het leven zonder kinderen leuker, vrijer en zorgelozer is.
We houden van onze vrijheid, van impulsieve dingen kunnen doen, hebben beiden gelukkig nooit rammelende eierstokken en ballen gehad, en vinden kinderen gewoon vooral heel erg niet leuk. Ik kan me scheel ergeren in de supermarkt aan blèrende peuters, en ouders die er maar een beetje gelaten bij wegkijken. Waarbij je altijd weer bedenkt: rotkinderen worden opgevoed door waardeloze en incapabele ouders...
Waar mn vriendin als nummer 1 reden noemt dat ze gewoon echt niet leuk zijn, vind ik ook nog eens de zorgen om de wereld waarin je kinderen laat terechtkomen een belangrijke reden.
Uiteraard heel blij dat we het met elkaar zo getroffen hebben en ook los van elkaar allebei niet de behoefte hadden. Geen van ons tweeën heeft de ander in dit standpunt gepusht.
De laatste weken zien we weer van dichtbij bij vrienden hoe de roze wolk heel snel kan veranderen in donkergrijs. Kindje net geboren, hartproblemen, en gekmakende zorgen.
Zelfs hun steunen levert ons al persoonlijk zorgen en stress op, hoeveel erger moet dat niet zijn als het je eigen kind is.
BRRRRRR, nee bedankt dus
Overigens zijn we dit weekend wel weer suikeroom&tante en mogen we oppassen, want we zijn supergoed en leuk met kinderen al zeg ik het zelf
35 en 36 hier, en beiden 100% overtuigd dat het leven zonder kinderen leuker, vrijer en zorgelozer is.
We houden van onze vrijheid, van impulsieve dingen kunnen doen, hebben beiden gelukkig nooit rammelende eierstokken en ballen gehad, en vinden kinderen gewoon vooral heel erg niet leuk. Ik kan me scheel ergeren in de supermarkt aan blèrende peuters, en ouders die er maar een beetje gelaten bij wegkijken. Waarbij je altijd weer bedenkt: rotkinderen worden opgevoed door waardeloze en incapabele ouders...
Waar mn vriendin als nummer 1 reden noemt dat ze gewoon echt niet leuk zijn, vind ik ook nog eens de zorgen om de wereld waarin je kinderen laat terechtkomen een belangrijke reden.
Uiteraard heel blij dat we het met elkaar zo getroffen hebben en ook los van elkaar allebei niet de behoefte hadden. Geen van ons tweeën heeft de ander in dit standpunt gepusht.
De laatste weken zien we weer van dichtbij bij vrienden hoe de roze wolk heel snel kan veranderen in donkergrijs. Kindje net geboren, hartproblemen, en gekmakende zorgen.
Zelfs hun steunen levert ons al persoonlijk zorgen en stress op, hoeveel erger moet dat niet zijn als het je eigen kind is.
BRRRRRR, nee bedankt dus
Overigens zijn we dit weekend wel weer suikeroom&tante en mogen we oppassen, want we zijn supergoed en leuk met kinderen al zeg ik het zelf
Mijn foto's op Flickr!
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
Je vindt kinderen niet leuk, maar bent wel suikeroom? Eh?
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Na het weekend mag hij ze weer teruggeven. Kan me best voorstellen dat je zo'n weekendje oppassen leuk vind ook al heb je zelf geen kinderwens.
Leeftijd maakt ook wel verschil: een dreinende peuter in nee-fase is veeeeeeel erger dan een 8 jarige waar je mee kan gamen of naar een dierentuin ofzo.
Leeftijd maakt ook wel verschil: een dreinende peuter in nee-fase is veeeeeeel erger dan een 8 jarige waar je mee kan gamen of naar een dierentuin ofzo.
Wat een ontzettend hypocriete post.quote:
Jo
35 en 36 hier, en beiden 100% overtuigd dat het leven zonder kinderen leuker, vrijer en zorgelozer is.
We houden van onze vrijheid, van impulsieve dingen kunnen doen, hebben beiden gelukkig nooit rammelende eierstokken en ballen gehad, en vinden kinderen gewoon vooral heel erg niet leuk. Ik kan me scheel ergeren in de supermarkt aan blèrende peuters, en ouders die er maar een beetje gelaten bij wegkijken. Waarbij je altijd weer bedenkt: rotkinderen worden opgevoed door waardeloze en incapabele ouders...
Waar mn vriendin als nummer 1 reden noemt dat ze gewoon echt niet leuk zijn, vind ik ook nog eens de zorgen om de wereld waarin je kinderen laat terechtkomen een belangrijke reden.
Uiteraard heel blij dat we het met elkaar zo getroffen hebben en ook los van elkaar allebei niet de behoefte hadden. Geen van ons tweeën heeft de ander in dit standpunt gepusht.
De laatste weken zien we weer van dichtbij bij vrienden hoe de roze wolk heel snel kan veranderen in donkergrijs. Kindje net geboren, hartproblemen, en gekmakende zorgen.
Zelfs hun steunen levert ons al persoonlijk zorgen en stress op, hoeveel erger moet dat niet zijn als het je eigen kind is.
BRRRRRR, nee bedankt dus
Overigens zijn we dit weekend wel weer suikeroom&tante en mogen we oppassen, want we zijn supergoed en leuk met kinderen al zeg ik het zelf
Op de ouders afgeven dat het slechte ouders zijn en van jezelf zeggen dat jullie zo fantastisch met kinderen zijn
Mijn bovenbuurvrouw is daar het resultaat van. Zij mag zelf alles, maar als ik eens bezoek heb zitten moeten wij ons aanpassen :’) Ze is, schat ik, 25.quote:
[..]
Ik niet en daar ben ik mijn ouders ook dankbaar voor. Je gaat toch ook niet ineens kamperen terwijl je zelf een schijthekel aan kamperen hebt "want dat is toch zo leuk voor de kinderen". Echt, dan spoor je nietIk heb echt het idee dat er een generatie aan het opgroeien is die niet met het antwoord "nee" om kan gaan.
Toch jammer dat jij met je goede gedrag dan last hebt van het feit dat haar papa en mama niet goed waren in opvoeden.
With love :*
Dat is nogal een conclusie die jij daar trekt. Is jouw gedrag en karakter 100% het resultaat van de opvoeding van jouw ouders? Ken je haar ouders überhaupt en wat weet je precies over haar opvoeding?quote:Op vrijdag 20 juli 2018 17:34 schreef girlnextdoor. het volgende:
[..]
Mijn bovenbuurvrouw is daar het resultaat van. Zij mag zelf alles, maar als ik eens bezoek heb zitten moeten wij ons aanpassen :’) Ze is, schat ik, 25.
Toch jammer dat jij met je goede gedrag dan last hebt van het feit dat haar papa en mama niet goed waren in opvoeden.
Don't quote me boy, cause I ain't said shit!
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Daar heb je een sterk punt inderdaadquote:
[..]
Dat is nogal een conclusie die jij daar trekt. Is jouw gedrag en karakter 100% het resultaat van de opvoeding van jouw ouders? Ken je haar ouders überhaupt en wat weet je precies over haar opvoeding?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
En ook als je door je opvoeding wel een achterstand in te lopen hebt op het gebied van zelfreflectie is dat nog steeds geen excuus.quote:
[..]
Dat is nogal een conclusie die jij daar trekt. Is jouw gedrag en karakter 100% het resultaat van de opvoeding van jouw ouders? Ken je haar ouders überhaupt en wat weet je precies over haar opvoeding?
Als ik ergens een huilend/dreinend kind tegenkom heb ik altijd medelijden met de ouders
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Opruimslotje.
[ Bericht 48% gewijzigd door Samzz op 20-07-2018 20:34:04 ]
Dit topic gaat niet over hoe je een kind opvoedt en wat wel of niet goed/fout is in de opvoeding. Daarvoor mogen jullie een ander topic openen of verkassen naar OUD.
Persoonlijke aanvallen mogen achterwege blijven.
Topic is opgeschoond. Graag weer ontopic. Dank u
.
Persoonlijke aanvallen mogen achterwege blijven.
Topic is opgeschoond. Graag weer ontopic. Dank u
.[ Bericht 48% gewijzigd door Samzz op 20-07-2018 20:34:04 ]
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Waarom? Kinderen huilen soms. Je hebt het plezier ervan dat ze er zijn en het nadeel dat ze soms huilen om het maar even zwart wit te zeggen.quote:
Als ik ergens een huilend/dreinend kind tegenkom heb ik altijd medelijden met de ouders
Bedoel je gaat ook niet erover klagen dat je werk hebt omdat je moet werken terwijl je geld verdient zeg maar...
Je kan niet echt vaak het beste van beide werelden hebben
Nou het was gewoon een prima leuk weekend. In dit geval een nichtje van 15 die zelf vond dat ze best een hele week alleen thuis kan zijn (en d'r ouders denken daar toch net ff anders over) terwijl de rest van de familie kamperen is.quote:
Na het weekend mag hij ze weer teruggeven. Kan me best voorstellen dat je zo'n weekendje oppassen leuk vind ook al heb je zelf geen kinderwens.
We zijn met r naar de vierdaagsefeesten geweest, vond ze allemaal wel wat spannend, vooral dansen op een plein in zo'n grote mensenmassa.
Zelfs nog de opvoeder gespeeld
Ze heeft best moeite met een eigen mening vormen, en vind alles wel goed. Of "maakt niet uit"
Wat wil je eten? Vind je deze muziek leuk? Hoe lang wil je nog blijven? maakt niet uit.
Dus we hebben er veel op aangestuurd dat zij keuzes maakt.
T-D waarom was mn post nou weer hypocriet? Jij ziet toch ook vaak zat dingen misgaan waarbij je denkt: dat zou ik zelf veel beter kunnen?
Mijn foto's op Flickr!
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
Geen kinderen willen, en niets met kinderen te maken hebben zijn denk ik wel twee verschillende dingen. Ik vind mijn neefje (als enige kind) van 2 een beetje te doen, omdat het bloed is. Maar zou zelf geen kinderen willen omdat ik de regel niets met kinderen heb.
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Helemaal mee eens! Werken met kinderen vind ik enorm leuk. Het hebben van kinderen lijkt me een complete nachtmerriequote:Op maandag 23 juli 2018 13:49 schreef HostiMeister het volgende:
Geen kinderen willen, en niets met kinderen te maken hebben zijn denk ik wel twee verschillende dingen. Ik vind mijn neefje (als enige kind) van 2 een beetje te doen, omdat het bloed is. Maar zou zelf geen kinderen willen omdat ik de regel niets met kinderen heb.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Topic beetje vluchtig doorgelezen, maar het lijkt soms wel alsof iedereen hier ‘altijd’ al heeft geweten geen kinderen te willen.
Voor mij is dat niet zo. Momenteel neig ik sterk naar het niet willen van kinderen maar zo af en toe vliegt de paniek me naar m’n keel en denk ik: ‘wat nou als ik spijt krijg?’ Daarentegen vliegt de paniek me ook naar de keel als ik me dan ineens de verplichtingen, de kosten ed van wél kinderen bedenk,. Daarnaast zie ik de voordelen gewoon niet, eigenlijk.
De kans is natuurlijk ook aanwezig dat je bijv. helemaal niet goed klikt met je kind, het zwaar ziek is of wordt, etc.
Zijn er meer bij wie het niet zo ‘als vanzelf’ leek te gaan en die dus niet vanaf kindertijd al wisten dat ze zelf nooit kinderen zouden willen? En hoe is dat proces verlopen?
Voor mij is dat niet zo. Momenteel neig ik sterk naar het niet willen van kinderen maar zo af en toe vliegt de paniek me naar m’n keel en denk ik: ‘wat nou als ik spijt krijg?’ Daarentegen vliegt de paniek me ook naar de keel als ik me dan ineens de verplichtingen, de kosten ed van wél kinderen bedenk,
. Daarnaast zie ik de voordelen gewoon niet, eigenlijk. De kans is natuurlijk ook aanwezig dat je bijv. helemaal niet goed klikt met je kind, het zwaar ziek is of wordt, etc.
Zijn er meer bij wie het niet zo ‘als vanzelf’ leek te gaan en die dus niet vanaf kindertijd al wisten dat ze zelf nooit kinderen zouden willen? En hoe is dat proces verlopen?
I guess words are a motherfucker.
I kill a bitch with a potato peeler for the skrilla.
I kill a bitch with a potato peeler for the skrilla.
Jup, voor mij was het altijd iets wat pas een ding om over na te denken zou worden als ik ouder zou zijn. Eerst zelf volwassen worden voor ik iemand anders ga opvoeden enzo..quote:Op maandag 23 juli 2018 16:45 schreef ChipsZak. het volgende:
Topic beetje vluchtig doorgelezen, maar het lijkt soms wel alsof iedereen hier ‘altijd’ al heeft geweten geen kinderen te willen.
Voor mij is dat niet zo. Momenteel neig ik sterk naar het niet willen van kinderen maar zo af en toe vliegt de paniek me naar m’n keel en denk ik: ‘wat nou als ik spijt krijg?’ Daarentegen vliegt de paniek me ook naar de keel als ik me dan ineens de verplichtingen, de kosten ed van wél kinderen bedenk,
De kans is natuurlijk ook aanwezig dat je bijv. helemaal niet goed klikt met je kind, het zwaar ziek is of wordt, etc.
Zijn er meer bij wie het niet zo ‘als vanzelf’ leek te gaan en die dus niet vanaf kindertijd al wisten dat ze zelf nooit kinderen zouden willen? En hoe is dat proces verlopen?
Door de jaren heen merk ik dat ik het idee van zulke verantwoordelijkheden en verdere verplichtingen me steeds meer gaan tegen staan en daar bovenop leerde ik dat ik ook nog een erfelijk dingetje heb die ik niet door wil geven waardoor aan kinderen beginnen nog meer een gedoe is dus heb er simpelweg geen zin in. Twijfels of ik er altijd zo over blijf denken zijn er wel maar ik zie die ook wel door de jaren heen minder sterk worden.
In mijn kindertijd dacht ik juist dat ik zelf nooit kinderen zou willen, en dat is over gegaan rond mijn 20e.
Denk dat het best normaal is om hierover van gedachten te veranderen, of langdurig te twijfelen. En dat het eerder de uitzondering dan de regel is om altijd al geweten te hebben of je het wel of niet in je toekomst zou zien.
Denk dat het best normaal is om hierover van gedachten te veranderen, of langdurig te twijfelen. En dat het eerder de uitzondering dan de regel is om altijd al geweten te hebben of je het wel of niet in je toekomst zou zien.
Diep van binnen wil ik ze een klap/schop geven, misschien gaat dat wat te ver, maar heb al vaak genoeg geprobeerd me er niet aan te storen, maar dat lukt me niet. Het ergste vind ik ze in de supermarktquote:
Als ik ergens een huilend/dreinend kind tegenkom heb ik altijd medelijden met de ouders
Mijn zorg/moederinstinct is echt enormquote:
[..]
Diep van binnen wil ik ze een klap/schop geven, misschien gaat dat wat te ver, maar heb al vaak genoeg geprobeerd me er niet aan te storen, maar dat lukt me niet. Het ergste vind ik ze in de supermarkt
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Mijn man en ik kijken elkaar dan vooral lachend aanquote:
[..]
Diep van binnen wil ik ze een klap/schop geven, misschien gaat dat wat te ver, maar heb al vaak genoeg geprobeerd me er niet aan te storen, maar dat lukt me niet. Het ergste vind ik ze in de supermarkt
Bij mij was het juist helemaal andersom. Ik had altijd gewoon het idee dat ik vader zou worden, omdat 'dat zo hoorde'. Pas toen ik zelf er een beetje over na ging denken had ik zo iets van, 'dat kan ook anders, fuck dat'.quote:
In mijn kindertijd dacht ik juist dat ik zelf nooit kinderen zou willen, en dat is over gegaan rond mijn 20e.
Denk dat het best normaal is om hierover van gedachten te veranderen, of langdurig te twijfelen. En dat het eerder de uitzondering dan de regel is om altijd al geweten te hebben of je het wel of niet in je toekomst zou zien.
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Hai.
Ik lees al een tijdje mee hier. Heel lang heb ik gedacht dat ik per definitie geen kinderen wilde, maar de laatste tijd ben ik daar wel wat minder stellig in geworden. Op dit moment zie ik het zeker niet gebeuren, maar misschien sta ik er in de toekomst anders in. Ik word me er meer en meer bewust van dat het (/je) leven raar kan lopen.
Alleen zit mijn vriendin (32, ik word in september 30) sinds ongeveer een jaar met een vrij sterke kinderwens en aangezien ik niks kan (en wil) beloven is dat de hoofdreden waardoor we vandaag uit elkaar zijn gegaan. In maart was het al een beetje uit erdoor, en toen hebben we besloten om mij nog even (een jaar) de tijd te geven om aan het idee van kinderen te wennen en om dan te kijken hoe we verder zouden gaan.
Helaas is in die paar maanden (dat jaar hebben we dus niet gehaald) veel twijfel ontstaan bij haar en merkte ik ook dat ze zich minder (wilde) inzette(n) om er iets moois van te maken en vaak ook niet helemaal bij mij was met haar hoofd wanneer we samen waren (we woonden niet samen).
Vandaag zijn we dus na (bijna) 4 hele fijne jaren samen uit elkaar gegaan. Godverdomme wat is dit kut. Ik geloof niet zo in de ware en ditdat, maar ik heb nog nooit eerder zo'n bijzondere band met iemand gehad. Ik ga haar echt heel erg missen.
Ik snap dat jullie hier ook niet heel veel mee kunnen, maar wilde 't ff een beetje van me af proberen te schrijven.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isdatzo op 27-07-2018 22:57:46 ]
Ik lees al een tijdje mee hier. Heel lang heb ik gedacht dat ik per definitie geen kinderen wilde, maar de laatste tijd ben ik daar wel wat minder stellig in geworden. Op dit moment zie ik het zeker niet gebeuren, maar misschien sta ik er in de toekomst anders in. Ik word me er meer en meer bewust van dat het (/je) leven raar kan lopen.
Alleen zit mijn vriendin (32, ik word in september 30) sinds ongeveer een jaar met een vrij sterke kinderwens en aangezien ik niks kan (en wil) beloven is dat de hoofdreden waardoor we vandaag uit elkaar zijn gegaan. In maart was het al een beetje uit erdoor, en toen hebben we besloten om mij nog even (een jaar) de tijd te geven om aan het idee van kinderen te wennen en om dan te kijken hoe we verder zouden gaan.
Helaas is in die paar maanden (dat jaar hebben we dus niet gehaald) veel twijfel ontstaan bij haar en merkte ik ook dat ze zich minder (wilde) inzette(n) om er iets moois van te maken en vaak ook niet helemaal bij mij was met haar hoofd wanneer we samen waren (we woonden niet samen).
Vandaag zijn we dus na (bijna) 4 hele fijne jaren samen uit elkaar gegaan. Godverdomme wat is dit kut. Ik geloof niet zo in de ware en ditdat, maar ik heb nog nooit eerder zo'n bijzondere band met iemand gehad. Ik ga haar echt heel erg missen.
Ik snap dat jullie hier ook niet heel veel mee kunnen, maar wilde 't ff een beetje van me af proberen te schrijven.
[ Bericht 0% gewijzigd door Isdatzo op 27-07-2018 22:57:46 ]
Huilen dan.
Tjah mensen die stellen dat ze geen kinderen willen zijn net als mensen die geen drugs willen hebben. Als je niet weet wat je mist is er niks ergs aan maar als je het hebt wil je niet meer zonder. Zelf nooit harddrugs gehad trouwens maar dit kwam in me op en vond het wel passend. Gewoon op voorhand zeggen dat je iets niet wil zonder er juist ervaring mee te hebben en terwijl veel mensen juist zeggen dat het het mooiste in het leven is laat niet eens een belletje rinkelen vaak. Bij jou nu enigszins blijkbaar, je stelt dat je wat minder stellig bent geworden, maar het is alsnog uit met de pret. Terecht trouwens hoor je moet gewoon doen wat je wil en denkt dat goed is en zij ook. Maar tjah wat had je anders verwacht uberhaupt? Zijn maar weinig vrouwen die geen kinderen willen dus ja als je een relatie neemt maar geen kinderen wil en al een beetje ouder bent dan weet je dat het niet echt een geweldige combi is om mee te beginnen
Ik wel. Maar drugs kan je vrijblijvend proberen en jezelf mee vermaken voor een paar avondjes (of net zolang je zin hebt) en vervolgens weer mee stoppen. Kinderen heb je voor het leven. Het zijn wel echt twee dingen die je niet kan vergelijken.quote:
Tjah mensen die stellen dat ze geen kinderen willen zijn net als mensen die geen drugs willen hebben. Als je niet weet wat je mist is er niks ergs aan maar als je het hebt wil je niet meer zonder. Zelf nooit harddrugs gehad trouwens maar dit kwam in me op en vond het wel passend.
Ze heeft heel lang geen kinderwens gehad, maar mensen veranderen (al dan niet gestuurd door hormonen). Snap ook niet zo goed wat je wil zeggen? Dat wanneer je geen kinderen wil, of niet zeker bent dat je ze wil, je geen serieuze relatie aan moet gaan?quote:Gewoon op voorhand zeggen dat je iets niet wil zonder er juist ervaring mee te hebben en terwijl veel mensen juist zeggen dat het het mooiste in het leven is laat niet eens een belletje rinkelen vaak. Bij jou nu enigszins blijkbaar, je stelt dat je wat minder stellig bent geworden, maar het is alsnog uit met de pret. Terecht trouwens hoor je moet gewoon doen wat je wil en denkt dat goed is en zij ook. Maar tjah wat had je anders verwacht uberhaupt? Zijn maar weinig vrouwen die geen kinderen willen dus ja als je een relatie neemt maar geen kinderen wil en al een beetje ouder bent dan weet je dat het niet echt een geweldige combi is om mee te beginnen
Ja, ik snap dat een verschil in kinderwens een groot probleem kan zijn en in groot verdriet kan resulteren (ik maak 't zelf mee), maar dat is toch geen argument om maar niks meer op te bouwen met iemand.
[ Bericht 1% gewijzigd door Isdatzo op 27-07-2018 23:26:36 ]
Huilen dan.
Ja, bedankt. De laatste tijd begon ik zelf ook een beetje te twijfelen, want twijfel is besmettelijk. Het kost een heleboel energie wanneer je merkt dat je in je eentje de kar trekt, maar ze zat in een bijzonder stressvolle periode en ik dacht dat het daarna wel beter zou gaan. Het is anders gelopen.
Rationeel kan ik er wel vrede mee hebben, maar zo voelt het niet.
Rationeel kan ik er wel vrede mee hebben, maar zo voelt het niet.
Huilen dan.
Het enige van kinderen wat me nog zou aantrekken, en wat ik ook veel hoor, is dat je een soort tweede jeugd meemaakt als je ze ziet opgroeien. Laatst met een oude vriend afgesproken en we zijn best wel nostalgische personen. We zijn allebei al bijna 30 en ook allebei de twijfels van een kinderwens. Toen kwamen de grapjes ook dat we onze kinderen met elkaar zouden laten spelen, gamen, voetballen etc.; net als hij en ik vroeger. Moet toegeven dat ik wel moest grijnzen toen ik zo'n opgroeiend kind voor me zag.
Maar ik hou aan de andere kant te veel van mijn vrijheid en ben sowieso kieskeurig in vriendinnetjes, laat staan een toekomstige moeder ... Met een kind sta ik niet meer op nummer 1 en ik weet niet of ik dat kan hebben. Oh ja, en ik ben (happy) single.
Maar ik hou aan de andere kant te veel van mijn vrijheid en ben sowieso kieskeurig in vriendinnetjes, laat staan een toekomstige moeder ... Met een kind sta ik niet meer op nummer 1 en ik weet niet of ik dat kan hebben. Oh ja, en ik ben (happy) single.
Sterktequote:Op vrijdag 27 juli 2018 23:36 schreef Isdatzo het volgende:
Ja, bedankt. De laatste tijd begon ik zelf ook een beetje te twijfelen, want twijfel is besmettelijk. Het kost een heleboel energie wanneer je merkt dat je in je eentje de kar trekt, maar ze zat in een bijzonder stressvolle periode en ik dacht dat het daarna wel beter zou gaan. Het is anders gelopen.
Rationeel kan ik er wel vrede mee hebben, maar zo voelt het niet.
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Maar als je in je eentje op een gegeven moment de kar moet trekken dan is je keuze om te stoppen toch de juiste beslissing geweest?quote:
Ja, bedankt. De laatste tijd begon ik zelf ook een beetje te twijfelen, want twijfel is besmettelijk. Het kost een heleboel energie wanneer je merkt dat je in je eentje de kar trekt, maar ze zat in een bijzonder stressvolle periode en ik dacht dat het daarna wel beter zou gaan. Het is anders gelopen.
Rationeel kan ik er wel vrede mee hebben, maar zo voelt het niet.
Zij had zich ook kunnen inzetten of de keuze kunnen maken om er vanaf te zien net zoals jij dat wellicht had gedaan om het wel te doen, en dan hadden jullie misschien beide wel dichter naar elkaar toe gekomen en makkelijker een beslissing kunnen maken.
Dat het niet makkelijk is staat voorop natuurlijk, sterkte daarin.
Tjah in 4 jaar tijd is het niet van geen kinderen naar wel kinderen. Dan zat ze er al naar te hinten waarschijnlijk ook al had je het blijkbaar niet door. Dat is misschien wat ik er mee wil zeggen o.a. Dus ja klote en sterkte maar is toch jouw keuze en waarschijnlijk doordat jij niet signalen opving dat het nu zo abrubt ten einde komt
Dude, wat een onzin.quote:
Tjah in 4 jaar tijd is het niet van geen kinderen naar wel kinderen. Dan zat ze er al naar te hinten waarschijnlijk ook al had je het blijkbaar niet door. Dat is misschien wat ik er mee wil zeggen o.a. Dus ja klote en sterkte maar is toch jouw keuze en waarschijnlijk doordat jij niet signalen opving dat het nu zo abrubt ten einde komt
Your opinion of me is none of my business.
Ja oke ongetwijfeld, wat precies en waarom?quote:
Moet zelf toch nog maar wat extra informatie geven want het zijn altijd de slimste personen die stellen dat iets onzin is niet waar. Ik heb geen enkele keer gehad dat een meid zo plotseling in 4 jaar tijd draaide plotseling. Pas bij mijn huidige vriendin kreeg ik iemand waarvan ik merkte dat die wel echt klaar was voor een gezinnetje. Maar dat was voor mij vanaf het begin ook wel duidelijk ook al hoefde ze dat niet zo uitdrukkelijk te stellen. Dat merk je gewoon aan wat ze verder zeggen in de jaren die je met elkaar samen bent. TS heeft na 4 jaar een klap omdat hij niks van die signalen opving (of er niks mee deed wat dan ook) is het enige wat ik zeg.
[ Bericht 19% gewijzigd door momentius op 28-07-2018 00:36:22 ]
Natuurlijk kan iemand wel van mening veranderen, dat kan zelfs van de ene op de andere dag, laat staan in vier jaar.
Your opinion of me is none of my business.
Als ik helemaal hoteldebotel-soulmate-insano-in-love zou zijn zou ik kinderen niet uitsluiten trouwens. Maar dat moet dat wel een héél, héél speciaal vrouwmens zijn. En één met significant meer doekoe dan ik op tafel kan leggen 
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Niet als het om kinderen gaat, leer mij vrouwen kennenquote:
Natuurlijk kan iemand wel van mening veranderen, dat kan zelfs van de ene op de andere dag, laat staan in vier jaar.
Ja, ik denk dat het misschien ook wel de juiste beslissing is (ratio). Alleen is dat zo moeilijk wanneer mijn liefde voor haar nog zo sterk is (gevoel).quote:Op vrijdag 27 juli 2018 23:47 schreef S95Sedan het volgende:
[..]
Maar als je in je eentje op een gegeven moment de kar moet trekken dan is je keuze om te stoppen toch de juiste beslissing geweest?
Zij had zich ook kunnen inzetten of de keuze kunnen maken om er vanaf te zien net zoals jij dat wellicht had gedaan om het wel te doen, en dan hadden jullie misschien beide wel dichter naar elkaar toe gekomen en makkelijker een beslissing kunnen maken.
Dat het niet makkelijk is staat voorop natuurlijk, sterkte daarin.
Je vult 't e.e.a. zelf in: ik wist dat het speelde en we hebben het er ook als volwassen mensen gewoon over kunnen hebben. (Hoe zie je een leven met / zonder kinderen voor je, wat verwacht je ervan en van elkaar, wat voel je erbij, etc.)quote:
[..]
Ja oke ongetwijfeld, wat precies en waarom?
Moet zelf toch nog maar wat extra informatie geven want het zijn altijd de slimste personen die stellen dat iets onzin is niet waar. Ik heb geen enkele keer gehad dat een meid zo plotseling in 4 jaar tijd draaide plotseling. Pas bij mijn huidige vriendin kreeg ik iemand waarvan ik merkte dat die wel echt klaar was voor een gezinnetje. Maar dat was voor mij vanaf het begin ook wel duidelijk ook al hoefde ze dat niet zo uitdrukkelijk te stellen. Dat merk je gewoon aan wat ze verder zeggen in de jaren die je met elkaar samen bent. TS heeft na 4 jaar een klap omdat hij niks van die signalen opving (of er niks mee deed wat dan ook) is het enige wat ik zeg.
Tot voor een jaar geleden had ze af en toe fases waarin de kinderwens naar boven kwam, andere momenten had ze dat niet. Het is niet zo alsof we het er 4 jaar lang niet over gehad hebben en het nu ineens een grote verrassing is. We hebben het al dan niet hebben van kinderen in het eerste jaar van onze relatie ook regelmatig besproken.
Huilen dan.
