Dr.Jan-Itor | dinsdag 19 juni 2018 @ 22:47 |
vandaag ging ik, zoals ik vaker doe, even wandelen. Door te wandelen word ik vaak even rustig en kan ik even nadenken. Ik ben eigenlijk vrij vaak bezig met iets (werk, hobby, sociaal doen, etc.) dus wandelen is voor mij een heel vrij moment. Afgelopen week heb ik daarnaast vrij weinig tijd voor mezelf alleen gehad dus een wandeling was welkom. Tijdens het wandelen kreeg ik alleen het gevoel dat ik verward raakte. De tijd leek langzamer te gaan, m'n bewegingen leken heel langzaam, ik kreeg niet helemaal grip op m'n gedachten die heel snel gingen en ik voelde me oncomfortabel als er mensen bij me in de buurt kwamen. Ik had het gevoel alsof ze me in de gaten hielden en doorhadden dat ik me raar voelde. Misschien was het te vergelijken met een combinatie van dronkenschap en angst. Ik had het vrij snel door en heb er expres even extra op gelet. Misschien leek het een beetje op een soort van heel lichte psychose (nooit gehad, maar delen van de omschrijving leken overeen te komen) Nadat ik naar mijn vriendin ging en het haar vertelde werd het minder. Het is nu ook compleet verdwenen. Zijn er mensen die dit herkennen en een idee hebben van wat dit kon zijn? Kan het zijn dat dit inderdaad iets psychoseachtigs was? Wat kan je hier tegen doen? | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2018 @ 22:52 |
Lijkt me eerder een paniekaanval. Het feit dat je zegt dat je er extra op ging letten versterkt dat alleen maar. | |
Dr.Jan-Itor | dinsdag 19 juni 2018 @ 22:59 |
Ik heb niet echt een historie met paniekaanvallen. Met psychische zaken sowieso niet echt. Hoe kan zoiets getriggerd zijn tijdens iets als een wandeling die ontspannend bedoeld is? | |
houdjemond | dinsdag 19 juni 2018 @ 23:01 |
Onbewust oppervlakkig ademen of hyperventileren kan al een paniekaanval triggeren. | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2018 @ 23:02 |
Ja dat kan altijd, het begint ook heel klein, maar doordat jij iets voelt en gaat nadenken schiet je in de stress en verergert het alleen maar. En zo ontstaat een paniekaanval Maar als je twijfelt gewoon even langs de huisarts gaan. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 19-06-2018 23:02:53 ] | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2018 @ 23:03 |
Ik heb dit ook best vaak, maar meestal als ik door een drukke stad loop, of in de supermarkt of tijdens uiteten. Nu je dit tijdens het wandelen in een bos hebt gekregen, grote kans dat je dit nu vaker krijgt als je in het bos wandelt, je hersens zullen dit opslaan en associëren , angst dat je deze angst weer krijgt tijdens het wandelen in het bos. Het is een soort paniekaanval. Geen psychose denk ik. Misschien een oververmoeidheid, dat triggert ook een paniekaanval. Het beste advies: ga terug naar huis en met een airco of raam open op je bank liggen onder een kleedje en drink veel water, en lekker liggen , dan kalmeer je sneller. | |
Dr.Jan-Itor | dinsdag 19 juni 2018 @ 23:12 |
Het was niet in een bos. gewoon in de stad. Moet zeggen dat het zich allemaal behoorlijk in mn hoofd afspeelde. op mn ademhaling heb ik niet echt gelet. Heb 0.0 ervaring met dit soort zaken dus ik heb eigenlijk geen idee. Vannacht maar ff flink slapen doet hopelijk een hoop. | |
Dr.Jan-Itor | dinsdag 19 juni 2018 @ 23:13 |
Het kan zijn dat ik een beetje in paniek raakte van het idee een psychose te hebben en dat dat het allemaal wat heftiger maakte. | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2018 @ 23:25 |
Dat is de bitch inderdaad bij een paniekaanval. | |
Elan | dinsdag 19 juni 2018 @ 23:26 |
Klinkt niet als een paniekaanval eigenlijk, meer als een (beginnende) vorm van pleinvrees of overprikkeling/burnout. | |
Dr.Jan-Itor | woensdag 20 juni 2018 @ 08:16 |
Ik mag niet hopen dat dat het is. Al merk ik wel dat ik af en toe misschien iets teveel doe of gepland heb. Pleinvrees lijkt me niet, kan dat zomaar ontstaan? | |
Elan | woensdag 20 juni 2018 @ 10:59 |
Als je daadwerkelijk overspannen bent (of dreigt te raken) kunnen zich de meest bizarre fenomenen aandienen. Zowel geestelijk als lichamelijk. Van paniekaanvallen, slapeloosheid, dissociatie, huilbuien en psychotische verschijnselen aan toe. Als je een paniekaanval gehad zou hebben is dat bij iedereen vrij herkenbaar wel, versnelde hartslag, gevoel dat je geen lucht krijgt, gevoel dat je doodgaat vaak in combinatie met hyperventilatie en of zweten. Qua gedachten denk je op moment ook vaak heel primair, je wilt vluchten uit de situatie that´s it. Omdat wat jij beschrijft vooral over gevoel/gedachten met betrekking tot anderen gaat en ik nergens angst lees geloof ik niet dat dat het was. | |
Elan | woensdag 20 juni 2018 @ 11:06 |
Nou moet ik wel zeggen dat mensen die daadwerkelijk psychotisch zijn vaak elke link met de realiteit kwijt zijn. Het is niet dat als je je gedurende een korte periode even vreemd voelde je direct psychotisch bent of het een aanloop is naar. Wellicht proberen wat rust te nemen en jezelf ook een spiegel voor de houden in die periode of het wel echt zo goed gaat allemaal. Desnoods een consult boeken als je je echt niet prettig blijft voelen. Is helemaal geen schande. | |
Haushofer | woensdag 20 juni 2018 @ 11:12 |
Als je tijdenlang teveel hooi op de vork hebt gehouden, dan kan juist tijdens momenten van rust je hoofd gekke dingen gaan doen. | |
Haushofer | woensdag 20 juni 2018 @ 11:15 |
Op het moment dat het je overkomt lijkt het "zomaar". Achteraf blijken er natuurlijk vaak prima oorzaken aan te wijzen, natuurlijk. Onder stress ga je je ook meer focussen op dit soort dingen. Zelf had ik dat bv met mn tinnitus; er leken "plotseling" allerlei geluiden bij te komen. Achteraf was dit grotendeels een toegenomen focus op iets dat altijd al op de achtergrond was. | |
Dr.Jan-Itor | woensdag 20 juni 2018 @ 15:34 |
Dan weet ik wel dat dat het niet was. Ik slaap wel heel goed, vrij diep en val snel in slaap. Misschien moet ik het nu maar even houden op een oververmoeidheid. | |
Dr.Jan-Itor | woensdag 20 juni 2018 @ 15:39 |
Dit viel me wel op. ik werd me heel erg bewust van de mensen om me heen en bereidde me voor op het passeren. Ergens voelde het alsof ze wisten dat er iets met me was. Ik moest mezelf in toom houden om niet paranoïde te worden zeg maar. Ik kon nog wel bedenken dat wat ik voelde niet realistisch was. Dit dus. | |
RM-rf | woensdag 20 juni 2018 @ 17:09 |
ga naar de huisarts ermee en laat die een checkup doen... evengoed kan zoiets komen door een te hoge of juist lage bloedruk, bloedsukker/diabetes en ook er soms een neurologische oorzaak meespelen, zelfs bv de Ziekte van Lyme heeft als een vand e symptomen een tijdelijk orientatieverlies | |
Dr.Jan-Itor | donderdag 21 juni 2018 @ 00:39 |
ik ga het even in de gaten houden. ik merk dat het laatste dagen/weken sowieso even niet zo lekker gaat. ik heb niet helemaal het idee dat de situatie in mijn leven nu de situatie is zoals ik die wil. Dat levert mij best wat frustratie op. Het zoeken naar verandering kan misschien wat extra spanning en stress geven en tot wat gekke aanvullende klachten leiden. Dat dat wat gevolgen kan hebben snap ik. Ik hou het allemaal wel even in de gaten. | |
Puntenjager | donderdag 21 juni 2018 @ 00:54 |
Een flinke plak spacecake naar binnen schuiven en dan met warm weer gaan fietsen of wandelen. Ge wel dig |