Hoe geef ik mijn grenzen aan in sociaal contact?

Als ik alleen ben voel ik me op mijn best en ik heb weinig behoefte aan contact met mensen. Ik ben tevreden met mijn vrienden en vind het prima als ik die een paar maanden niet zie.
In de loop der jaren ben ik steeds meer gaan accepteren dat het voor mij gewoon niet zo goed werkt, dat sociale gedoe. Het probleem is dat ik in de praktijk nog te makkelijk overal ‘ja’ op zeg. Bijvoorbeeld als ik iemand ontmoet die verder contact wil aangaan, als ik afspreek met iemand die ik al langer, maar nog niet zo goed, ken of bij contact met familie.
Dat heeft verschillende redenen. Ik weet niet goed hoe ik pogingen tot (meer) contact kan afwijzen, ik wil mensen niet kwetsen, ik wil niet onaardig zijn, ik twijfel wat nu echt het juiste is om te doen en blijf ergens nog hoop houden dat ik iets nieuws, iets voldoenends kan vinden in het contact. In dat laatste geloof ik steeds minder.
Ik neem soms het initiatief om af te spreken of een gesprek aan te gaan terwijl ik dat helemaal niet zie zitten, omdat ik me daartoe verplicht voel. Bijna altijd spreek ik met mensen af met de gedachten ‘dan heb ik dat maar weer gehad’, ‘dan hoef ik voorlopig even niet’ en zie ik er behoorlijk tegen op.

Op dit moment speelt het probleem vooral met iemand die ik laatst heb ontmoet. Hij heeft mijn nummer uit een groepsapp en heeft contact gezocht. Ik dacht meteen ‘Kak, nee hè, wat moet ik daar nou weer mee ….’ (Daar voel ik me trouwens slecht over want hij heeft niets fout gedaan). Maar toch ging ik erin mee en hebben we afgesproken. Vandaag hebben we de tweede afspraak gemaakt. Ik mag hem wel, het ligt echt niet aan hem, maar ik heb er gewoon geen zin in. Zowel het contact op zich als het conflict over wat ik nu moet doen en wat ik had moeten doen levert veel spanning op. Overigens gaat het niet alleen om face-to-facecontact; ook WhatsApp vind ik moeilijk.

Is het oké om altijd contact af te weren wanneer ik daar geen zin in heb? Of moet ik doorgaan zoals ik nu doe en er gewoon mee dealen dat ik het lastig en onprettig vind?
Wat zijn manieren om aan te geven dat ik liever geen contact wil en wat is het goede moment om dat te doen? Moet ik mensen eerst een kans geven?

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 16:04 schreef T-D het volgende:
Ik zeg dan gewoon dat ik al iets anders heb. Of als ze bellen zeg ik dat ik in de auto zit en ze later terug bel. Mensen die mij kennen weten dat ze zonder afspraak niet zomaar langs hoeven te komen en voor wie dat wel doet doe ik meestal niet eens de deur open.

Dat wil ik absoluut niet. Ik ga niet liegen. Al is pretenderen dat ik wel contact wil ook niet helemaal eerlijk natuurlijk .
Als ik op mezelf woon ga ik zeker aangeven dat ik geen bezoek wil zonder afspraak. Maar ik zou mensen wel gewoon binnen laten.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 16:05 schreef spijkerbroek het volgende:
Wat is er mis met de waarheid?

Dat vind ik dus lastig, zie OP.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 16:12 schreef eensaillantdetail het volgende:
Waarom voel je je verplicht om te voldoen aan eisen die niemand van je stelt?

Ik denk omdat ik vooral vroeger dacht dingen te moeten doen zoals ik dacht dat anderen ze deden en dan zou het wel goed komen of zo. Nu is het dingen doen die ik eigenlijk niet wil een gewoonte geworden waar ik nog niet van af ben.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 16:17 schreef rival het volgende:

[..]

Het is oke. Kans bestaat wel dat ze straks helemaal niet meer met je willen afspreken. Dat ze "verder gaan". Dus hou daar rekening mee.

"ik ben liever even alleen deze week/dag/maand" is toch een prima antwoord als je er geen behoefte aan hebt?

Ik zou het niet erg vinden als zij niet meer met mij willen afspreken, afgezien van mijn beste vriendinnen. Dat zou het juist makkelijker maken. Met een periode aangeven wek je de indruk dat het later anders zal zijn, terwijl dat (naar mijn verwachting) niet zo is.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 16:42 schreef Hiddendoe het volgende:
Wat ik niet goed snap is dat mensen denken anderen te kwetsen als ze aangeven geen contact te willen. Vooral als dit contact spontaan is ontstaan. Dus niet gezocht.
Maak dan even de keuze: mensen 'kwetsen' of je zelf laten meedrijven met de massa en toch maar contact met iemand waar je verder niks mee kunt.

Ik zou het wel weten. Bovendien zijn mensen niet zo gauw gekwetst. Gasten die wel gauw gekwetst zijn of gauw op hun teentjes getrapt, kan je beter links laten liggen.
Jankerds moeten maar op hun eigen eilandje gaan zitten kniezen.

Blijkbaar ben ik zo'n jankerd want ik zou me wel gekwetst voelen als iemand aangeeft geen contact met me te willen. Ik zou namelijk ervan uitgaan dat diegene me heel stom vindt, dat ik iets helemaal heb verpest. Ik zou het niet geloven als diegene zou zeggen dat het niet aan mij ligt. Daarin ben ik vast niet de enige en ik kan niet weten wat een ander zou denken, dus ben ik bang dat die ook zou denken dat hij iets verkeerd heeft gedaan.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 16:44 schreef rival het volgende:

[..]

Je liegt. (hoe jij het ook went of keert) En dat wil ze niet.
Je hoeft niet te zeggen dat je geen zin hebt in hun aanwezigheid.

Hou het bij jezelf. "Ik ben liever (even) alleen" . Dat kan men gerust wel accepteren. En je bent gewoon eerlijk.

Dat is wel hoe ik het ongeveer zou zeggen, maar dan wat uitgebreider. Bij sommige mensen (waaronder de man waar ik nu een afspraak mee heb) is al ter sprake gekomen dat ik graag alleen ben dus dan zou het niet zo gek overkomen.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 16:44 schreef LurkJeRot het volgende:
Ik zeg dan eerlijk dat ik er niet zo'n behoefte aan heb, en misschien dat ik een alternatief voorstel (als het überhaupt mensen zijn die ik wil zien.)

Wat voor alternatief bedoel je?

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 17:15 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik heb dat ook wel eens, dat mensen graag contact willen en ikzelf daar eigenlijk helemaal geen trek in heb. De laatste keer dat me dat gebeurde, en iemand bleef aandringen, heb ik eerlijk gezegd dat ik op dat moment even genoeg aan mezelf had en geen nieuwe contacten aan wilde omdat me dat veel energie kost. Ik was toen nog volop aan het herstellen van psychische klachten.

Bij de vraag van wanneer wel heb ik geantwoord dat ik dat niet weet, maar nu niet. En ik heb ook geen beloftes gedaan in de trant van 'je bent de eerste op mn lijstje als ik die puf wel heb'.

Sommige mensen pakken simpelweg de subtiele signalen niet op en zien het niet aan je reactie dat je weinig zin hebt in contact.

Zelf was ik ook heel aardig voor anderen en merkte dat ik een groeiende groep mensen om me heen had die heel graag met mij omging maar waar ik zelf eigenlijk helemaal niks aan vond. Met hulp van mijn therapeut ben ik daar wel flink in gaan snoeien en het lukt me nu veel beter om de boot af te houden als ik geen zin in contact heb.

Deels is dat ook een kwestie van wanneer mensen waar je niks mee wil contact zoeken, beleefd aan de oppervlakte blijven. En soms gewoon aangeven dat je iemand wel aardig vind maar het te druk hebt / te moe bent etcetera voor nieuwe contacten.

Een keer heb ik een vervelende en erg opdringerige buurman die vroeg af te spreken gewoon gezegd 'nee, daar heb ik geen zin in'. Werd hij heel boos om en toen kreeg ik een tantrum aan verwijten via whatsapp. Heb geantwoord dat dat exact de reden was waarom ik geen contact wilde. Toen kreeg ik excuses en zand erover. Nu probeert hij eens in de zoveel tijd weer wat contact te maken maar ik ga er niet meer op in.

'Geen energie voor nieuwe contacten' is wel een goede om te noemen. Bij nieuwe contacten dus
Als iemand echt te opdringerig wordt kan ik trouwens wel assertief zijn. Maar dan heb ik het eigenlijk al te ver laten komen heeft het me veel te veel energie gekost. Het lijkt me beter als ik op de een of andere manier eerder kan aangeven dat het te veel wordt.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 17:26 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Wat dan?
Wat is je definitie van 'voldoenends'?

heb je uiteindelijk wel behoefte aan sociale contacten, maar bv een probleem met de controle die je erover kunt hebben?
Dus bv ook heel dudelijk je grenzen kunnen aangeven en de ander ook aan jouw grenzen houden...?

Dat lijkt vooral samen te hangen met iets als assertiviteit, en hangt veelal ok duidelijk samen met het zelf het initiatef houden en ook aangeven als je iets niet interssant vind of ergens geen zin in hebt...

Juist dat bereik je enkel door niet de ander altijd het initiatief te laten en bv zélf duidelijk bepaalde zaken te stellen, maar dat doe je vermoedeijk nu juist niet, je laat ook altijd het initiatief aand e ander over en schept ook zelf een situatie waarin je enkel dat doet wat de ander voorstelt, zonder dat er veel vanuit jezelf komt

Weet ik eigenlijk niet. Soms heb ik wel behoefte aan een diepzinnig gesprek of zo, maar dan kan ik niemand bedenken met wie ik dat zou willen voeren, geen soul mate o.i.d. Ik weet wel met wie het zou kúnnen, maar die mensen passen niet of zo. En ik kan bijvoorbeeld mijn passie voor muziek niet met mijn beste vriendinnen delen. Dat vind ik wel jammer. Er is nooit iemand geweest bij wie ik me echt op mijn gemak voel, maar mettertijd begin ik meer te beseffen dat dat aan mij ligt en dat er nooit iemand zal komen met wie ik echt graag mijn tijd zou willen doorbrengen. Dat kan ik accepteren, zeker nu ik meer dingen alleen onderneem en merk hoeveel fijner ik dat vind. Ik heb ook totaal geen behoefte aan een liefdesrelatie. Moet er niet aan denken om mijn huis en bed te delen met iemand, de gedachte dat ik de rest van mijn leven alleen blijf bevalt me.

Ik ben inderdaad niet heel assertief over het algemeen, maar kan dat wel zijn. Ik geef ook wel mijn eigen ideeën en als ik het ergens echt niet mee eens ben laat ik dat wel merken. Maar ik mis inderdaad wel een gevoel van controle in contact met andere mensen. Een van mijn moeilijke eigenschappen is dat ik vaak of 100% de controle wil hebben, of me heel erg op de achtergrond houd en de indruk wek dat ik geen mening heb. Want ik weet dat zodra ik mijn mening over iets geef en er dus over na heb moeten denken, ik het ook op die manier wil omdat het dan al zo in mijn hoofd zit. En dat kan vaak niet, dus is het voor mij makkelijker om er niet te veel over na te denken en me op de achtergrond te houden. Daarom had ik enorm veel moeite met groepsopdrachten op de middelbare school en universiteit.

Maar afgezien hiervan komt mijn onwil om nieuwe contacten aan te gaan wel echt vooral voort uit een gebrek aan behoefte daaraan. Ik vermaak me prima als ik alleen ben en zo nu en dan afspreken met een van de vriendinnen die ik al 14 jaar ken vind ik wel leuk (al denk ik ook wel eens dat ik ze niet meer wil zien), maar dat is genoeg. Misschien wordt die behoefte groter als ik meer de ruimte heb om écht alleen te zijn (nu woon ik nog bij mijn ouders helaas), maar ik heb dan de mogelijkheid om meer af te spreken met vrienden.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 17:58 schreef BasEnAad het volgende:

[..]

Zeggen dat je geen tijd hebt of iets anders gaat doen is niet liegen, maar gewoon een sociaal geaccepteerde manier om te zeggen dat iets geen prioriteit voor je heeft.

In mijn geval wel. Ik heb altijd tijd voor iets dat ik wil.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 18:31 schreef valentijn101 het volgende:
Je kunt ook een tussenweg zoeken. Bv Alleen op vrijdagavond. Als iemand wil afspreken is dat het enige moment dat het je uitkomt en ook je mail en appjes beantwoord je dan. Mense accepteren vrij snel dat je niet zo’n socialmediabijhouder bent.

Het nadeel daarvan is dat ik dan de hele week opzie tegen die dag. Dat is ook niet iets om blij van te worden.

[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 19-06-2018 23:08:32 ]

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 21:36 schreef ludovico het volgende:

[..]

Ik meen mij te herinneren dat jij wel eens contact met mij hebt gezocht dat kwam wel vrijwillig over?

Dat klopt, we hadden ooit wat leuk contact en veel later heb ik nog eens contact met je gezocht. Dat was inderdaad geheel vrijwillig

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 21:38 schreef ludovico het volgende:

[..]

Maar wil je helemaal geen contact of op een bepaalt moment niet?

Helemaal niet. Er zijn wel momenten dat ik er meer voor opensta, maar dan doe ik mijn best om het te willen zeg maar.