![julen-lopetegui-sera-el-entrenador-del-real-madrid_136273.jpg]()
Voetbal blijft een onvoorspelbaar en mystiek gebeuren. Bijzonder hoeveel er in krap 20 uur kan veranderen. Zo rond dinsdag 16:45 kreeg de Spaanse bondsvoorzitter Rubiales te horen van Lopetegui dat er binnen een paar minuten een Real Madrid-communique zou komen: ik volg Zidane op. Rubiales is volledig buiten de onderhandelingen gelaten, terwijl Real-spelers het geheimpje al wisten. Binnen de selectie lekte het waardoor Lopetegui genoodzaakt was om het communique te versnellen. De reacties leken in de avond die volgden berustend en acceptabel.
Tot men woensdagochtend opstond; de berichten sijpelden door in de media dat Rubiales razend is. Hoe durfde Lopetegui hem buiten de onderhandelingen te laten? Hem een oor aan te naaien terwijl hij krap drie weken eerder zijn contract tot 2020 verlengde? De bondsvoorzitter wilde hem meteen ontslaan, maar andere leden van het bestuur vroegen hem te overdenken. Er kwamen gesprekken met de kleedkamer (Iniesta en Ramos als belangrijkste afgevaardigden): Lopetegui moest blijven volgens zéker Madrididstas, andere spelers twijfelden. Dat lijkt op zich de grootste voorwaarde; de kleedkamer, het sportieve. Daar dacht Rubiales anders over: hij moest weg, ongeacht al het andere.
Een dreun van jewelste, lijkt mij. Ook voor de kleedkamer. Rubiales heeft desondanks 100% commitment en concentratie beloofd gekregen van de selectie. Een ding is zeker; chaos is the inner thing. Ik kan net zo goed een voorbeschouwing/terugblik doen op de periode onder Lopetegui, maar wat heeft het voor zin. Rubiales heeft toegegeven dat hij niet veel wil gaan kloten met de staf, dus moet een interim dichtbij worden gezocht; technisch directeur Fernando Hierro lijkt een voorname optie.
Iedereen weet dat Spanje al twee eindtoernooien op rij kwakkelt. Van de afgang tegen Nederland tot worden weggespeeld tegen Chili op het WK2014, naar een compleet demasqué tegen Italië op het EK2016. Vicente Del Bosque is te lang aangebleven als bondscoach. Spanje deed te weinig nieuwe ideeën op en was tactisch te zwak. Met Lopetegui leek er veel meer variatie en experiment in het Spaanse elftal te komen. Gezegend door de vele talenten op het middenveld zal Spanje vrijdag aantreden.
Lopetegui trainde deze week uitvoerig met de volgende basis; De Gea, Odriozola/Nacho, Pique, Ramos, Alba; Thiago, Busquets, Iniesta; Isco, Costa, Silva. Odriozola/Nacho is zeker voor de komende wedstrijd tegen Portugal een interessant vraagstuk met Ronaldo die daar veel op zou kunnen duiken. Verder staat de spitspositie nog steeds niet 100% vast, maar Costa tegenover het defensief sterke Portugal en met name Pepe is een nobrainer. Rodrigo zou kunnen worden gebruikt bij grotere ruimtes. Een diepere analyse van Spanje vindt u
hier.
PortugalHet onvermijdelijke Portugal: het land dat in 2016 via een rollercoaster het Europees Kampioenschap pakte. Van meelijwekkende performances tegen Hongarije, Oostenrijk en IJsland tot slaapverwekkende knock-out-wedstrijden waarin Ronaldo opstond. Behalve de finale; toen was er een duel met Payet, ging het licht uit en moest Ronaldo als cheerleader langs de zijlijn toekijken. Eder was de redding, die er nu niet bij is. Voetbal is vluchtig.
De kwalificatiepoule voor Portugal op weg naar dit WK was niet moeilijk te noemen. Alleen Zwitserland was een serieuze tegenstander en dat kregen ze op de openingsdag meteen te merken; Zwitserland was in het St. Jakob Park met 2-0 te sterk. Niet het meest optimale begin. Daarna volgde een reeks van overwinningen en overwinningen; tegen kleinduimpje, tegen de zeven dwergen en iedereen. Tot de laatste speeldag was het nog niet beslist; Zwitserland won ook alles waardoor Portugal met een zege op Zwitserland gewoon rechtstreeks naar het WK kon: dat deden ze met een 2-0 zege.
In de maanden op weg naar het WK helpt het niet dat Sporting-spelers met een redelijk trauma en contractonrust op weg zijn naar het WK. Spelers als Rui Patricio, Martins, Carvalho en Fernandes zijn in de eerdere weken geconfronteerd met mongoloïde Sporting-Hooligans. Ze zijn mishandeld, aangevallen, in ieder geval getekend en getraumatiseerd. Bij de tegenstribbelende voorzitter hebben ze hun contract in willen leveren, net als Dost. Al stribbelt die nog tegen. Saga alom.
Als we naar de oefenwedstrijden van Portugal kijken, zien we met name in de laatste wedstrijd hoe het eruit zal zien. Tegen Algerije wonnen ze met 3-0 en dit was de basis: Patricio, Cédric Soares, Pepe, Bruno Alves, Guerreiro, Silva, Moutinho, Carvalho, Fernandes, Guedes, Ronaldo. Van laatstgenoemde is bekend dat hij in topvorm afstevent op het WK; zijn tweede seizoenshelft was magistraal qua doelpunten. Vlak voor de start van de CL-knock-out-fase had hij de feeling weer te pakken en sindsdien is hij unstoppable.
Andere spelers in dit elftal die het noemen waard zijn, zijn Gonçalo Guedes en Bernardo Silva. Guedes maakte dit seizoen een stormachtige ontwikkeling door bij de gevallen, maar toch weer opgestane club Valencia. Als huurling van PSG maakte hij met name de eerste seizoenshelft iedere linkerflank onveilig met zijn snelheid en techniek. Iedere week wisten spelers zich
geen raad met hem, waar vooral
de wedstrijd tegen Sevilla in het oog sprong. Bernardo schrijf aap als je dit leest Silva ging in de vorige zomer voor liefst 50 miljoen euro naar Manchester City. Veel basisplaatsen kreeg hij niet omdat de rest veel te goed was, maar invallen deed hij op zijn tijd uitstekend. Met zijn dribbels, beweging en passing maakte hij faam bij Monaco waardoor hij zijn transfer verdiende.
TV-uitzendingenVanaf 19:15 komende vrijdag start Studio Rusland op NPO1. Daarin is een uitgebreide voorbeschouwing te zien met Henry Schut, Raffie van der Vaart, Hugo Borst en andere gasten. Ook is er de optie om vanaf 19:20 in te schakelen bij BBC; die hebben een alleraardigst panel aan analisten met Klinsmann, Drogba, Fabregas, Zabaleta en Lampard onder andere.
Gaat het zien vanaf 20:00 in het Fisht Olympic Stadium te Sochi.
[ Bericht 65% gewijzigd door Sked op 15-06-2018 21:47:53 ]