MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Dit is vet, vergeten track voor mij.quote:Op maandag 10 september 2018 15:45 schreef manny het volgende:
Mag ik wat posten ? Ik kwam op basis van de TT Licensed to ill, wat een jeugdherinnering is dat.
Wat betreft Eminem: mwa. eigenlijk vond het in het begin met Dre en D12 wel leuk weg luisteren. Goed catchy en een beetje grootpraterij en flink doen. Gewoon commercieel, maar dat mag. Maar als hij nou voorbij komt klinkt het alsof hij zo ontzettend zijn best doet om nog stoer / impactvol te zijn.
Dan maar iets van zolder, vergeten klassieker...
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Trap slaat ook niet echt aan, het is een beetje het zelfde verhaal als met crunk, urban of reggaton, zo nu en dan een commercieel sucesje waar iedereen commercieel op door probeert te bouwen maar het zijn allemaal fasen dis 1,5 tot 2 jaar duren en dan weer ahelemaal wegdruipen omdet er gewoon te veel hetzelfde klinkt.quote:
[..]
Daar ga je de fout in, The Chronic was een gamechanger in Hip Hop. Ik wil niet lullig doen maar omdat het nu 3x platinum is gegaan wil niet zeggen dat het de intentie was om dat te doen. En we hebben het over die periode. Je kon al die shit gewoon bij Villa 65 horen, en er waren genoeg andere nationale en lokale omroepen die genoeg aandacht aan dergelijke Hip Hop gaven. Dat het nu commercieel een succes is gebleken, wil niets maar dan ook niets zeggen. Het was eerder een zeer geslaagd experiment. Iedereen loopt er nu mee weg ja, maar het was iets nieuws in die periode waarvan Dre echt niet wist dat het zou aanslaan...
De echte South Side Hiphop was ook bijna opgedroogd begin 2000 omdat iedereen maar kliekjes ging vormen en er op een gegeven moment 10 verschillende artiesten op het zelfde label onder 3 verschillende producers jaarlijks een album uitbrachten met de zellfde features van de zelfde 10 artoiesten.
Dat doet de platenmaatschappij, grapjas. En die sound was ook echt commercieel uiteraard. Daarna zijn ze pas commercieel interessant geworden, maar goed...quote:
[..]
Er stond gewoon een advertentie voor 36 chambers in de power unlimited anders.
Vertel me de commerciele aantrekkingskracht die 36 Chambers bij het uitbrengen had. Toen Wu nog niet massaal gehyped werd? Wat pas na de dubbelaar begon.
Those who pose lyrical but really ain’t true, I feel
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
Je gaat niet op het belangrijkste deel in waarom ik op je reageerde...quote:Op maandag 10 september 2018 17:38 schreef PaRoDiUzZ het volgende:
[..]
Trap slaat ook niet echt aan, het is een beetje het zelfde verhaal als met crunk, urban of reggaton, zo nu en dan een commercieel sucesje waar iedereen commercieel op door probeert te bouwen maar het zijn allemaal fasen dis 1,5 tot 2 jaar duren en dan weer ahelemaal wegdruipen omdet er gewoon te veel hetzelfde klinkt.
De echte South Side Hiphop was ook bijna opgedroogd begin 2000 omdat iedereen maar kliekjes ging vormen en er op een gegeven moment 10 verschillende artiesten op het zelfde label onder 3 verschillende producers jaarlijks een album uitbrachten met de zellfde features van de zelfde 10 artoiesten.
Those who pose lyrical but really ain’t true, I feel
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
De 'intentie' van een 'artiest' zou toch moeten zijn om geld te kunnen verdienen met zijn 'kunst'?quote:
[..]
Je gaat niet op het belangrijkste deel in waarom ik op je reageerde...
Dat er 'artiesten' zijn die het achteraf niet zo bedoeld hebben, heeft toch niks te maken met het succes van het 'product' ?
Je maakt iets 'baanbrekends' waar 'iedereen' op mee lift, en dan ben jij de gene die achteraf beweert dat je het 'nooit' had zien aankomen? komop zeg.
no limit records. master p.
dat waren nog eens tijden.
en die zijn gelukkig voorbij....
dat waren nog eens tijden.
en die zijn gelukkig voorbij....
proberen is de eerste stap naar falen
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
Dre is (was eigenlijk) een zeer getalenteerde producer, die nog nooit echt groot commercieel succes had (of ging NWA ook platina op dat momentquote:
[..]
De 'intentie' van een 'artiest' zou toch moeten zijn om geld te kunnen verdienen met zijn 'kunst'?
Dat er 'artiesten' zijn die het achteraf niet zo bedoeld hebben, heeft toch niks te maken met het succes van het 'product' ?
Je maakt iets 'baanbrekends' waar 'iedereen' op mee lift, en dan ben jij de gene die achteraf beweert dat je het 'nooit' had zien aankomen? komop zeg.
). Dat je alleen The Chronic eruit licht zegt ook genoeg. Het sloeg aan, en de formule werd gekopieerd en een trend was geboren. Om dan te zeggen dat het commercieel is omdat het nu ondertussen 3x platinum is gegaan. Het wil niks zeggen over DAT moment, en dat het nu of later commercieel interessant wordt/werd is duidelijk iets anders. Verder, tegenwoordig maken ze platen om te verkopen en niets anders. Kijk naar een Jay-Z, Drake (bwahahaha), Eminem en een hele zooi nieuwe generatie... Toen maakte ze meer integer muziek dan tegenwoordig, iig het had niet de onderliggende gedachte -> Oh we gaan eens even triple platinum. Nee, komt bovenop tegenwoordig lopen de stans van diverse artiesten met verkoopcijfertjes en hits te koop. En dat het schaapvolk overal achteraan loopt kan ik ook niks aan doen.[ Bericht 0% gewijzigd door Der_Peemann op 10-09-2018 18:34:47 ]
Those who pose lyrical but really ain’t true, I feel
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
Tja, iedereen bij mij in de wijk ging helemaal leip op dat debuut album. Van de marokkaantjes op de hoek tot de room blanke havo scholiertjes. Het was gewoon echt iets anders dat brak met de hippy, jazzy, goodyshoeshoe sound van dat moment. Zeggen dat dat album geen commercieel succes was terwijl het binnen het eerste jaar de wereld veroverde slaat natuurlijk helemaal nergens op. In 93 zag ik ze nog gratis op Metropolis, een jaar later kon je al amper meer normaal aan een kaartje komen.quote:
[..]
Dat doet de platenmaatschappij, grapjas. En die sound was ook echt commercieel uiteraard. Daarna zijn ze pas commercieel interessant geworden, maar goed...
Vertel me de commerciele aantrekkingskracht die 36 Chambers bij het uitbrengen had. Toen Wu nog niet massaal gehyped werd? Wat pas na de dubbelaar begon.
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ten eerste Metropolis was gratis, ten tweede de hele wereld veroverde? Allemaal leuk, maar bijna alleen het grootste deel van de EastCoast-minded heads was er gek van. Dan zou het net zo als zijn als dat ongeveer 75% van de Eminem-fans die zeggen niet van Hip Hop te houden maar wel van Eminem en dat dat ekte Hip Hop is... Krom punt dat laatste zie ik nu bij de edit. Maar een goed verstaander, juist!quote:
[..]
Tja, iedereen bij mij in de wijk ging helemaal leip op dat debuut album. Van de marokkaantjes op de hoek tot de room blanke havo scholiertjes. Het was gewoon echt iets anders dat brak met de hippy, jazzy, goodyshoeshoe sound van dat moment. Zeggen dat dat album geen commercieel succes was terwijl het binnen het eerste jaar de wereld veroverde slaat natuurlijk helemaal nergens op. In 93 zag ik ze nog gratis op Metropolis, een jaar later kon je al amper meer normaal aan een kaartje komen.
Het was een commercieel succes binnen een jaar? Ik wil het best van je aannemen, maar dan hoop ik dat je verkoopcijfers kunt aantonen. En veel mensen lopen elkaar achterna, Wu-Tang had echt geen commercieel geluid. Het grotere publiek liep pas echt heel warm na een paar van de solo-albums en vooral na Wu-Tang Forever. Verder is het ook de sound... Zoals ik zei het klinkt/klonk als een opgepimpte Demo. Commerciele HipHop van die tijd was: BIG en Pac, Whoomp!, Gangsta Paradise, Shoop. Ik heb de charts er eens op nagekeken maar Wu-Tang komt nergens in een top 100 van het jaar voor...zal allemaal wel meevallen. Ik heb het hier over Amerika, wat toch echt wel voorop loopt met dit soort dingen.
Those who pose lyrical but really ain’t true, I feel
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
Ik zou voor de grap gewoon eens de Wikipedia-pagina van dat album lezen. 
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
oe dat was ff een vergissingquote:
Ik zou voor de grap gewoon eens de Wikipedia-pagina van dat album lezen.
Wel mooi dat er eigenlijk 25 jaar later weer een soort east west discussie ontstaat.quote:
Over dezelfde albums. Ik begrijp nu opeens die Beatles of de Rolling Stones ruzies. 
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Naughty by nature, House of Pain, Cypress Hill, Arrested Development, Onyx enzo hadden ook geen ambities maar wel commecieel succes.quote:
[..]
Ten eerste Metropolis was gratis, ten tweede de hele wereld veroverde? Allemaal leuk, maar bijna alleen het grootste deel van de EastCoast-minded heads was er gek van. Dan zou het net zo als zijn als dat ongeveer 75% van de Eminem-fans die zeggen niet van Hip Hop te houden maar wel van Eminem en dat dat ekte Hip Hop is... Krom punt dat laatste zie ik nu bij de edit. Maar een goed verstaander, juist!
Het was een commercieel succes binnen een jaar? Ik wil het best van je aannemen, maar dan hoop ik dat je verkoopcijfers kunt aantonen. En veel mensen lopen elkaar achterna, Wu-Tang had echt geen commercieel geluid. Het grotere publiek liep pas echt heel warm na een paar van de solo-albums en vooral na Wu-Tang Forever. Verder is het ook de sound... Zoals ik zei het klinkt/klonk als een opgepimpte Demo. Commerciele HipHop van die tijd was: BIG en Pac, Whoomp!, Gangsta Paradise, Shoop. Ik heb de charts er eens op nagekeken maar Wu-Tang komt nergens in een top 100 van het jaar voor...zal allemaal wel meevallen. Ik heb het hier over Amerika, wat toch echt wel voorop loopt met dit soort dingen.
Ik ben ook altijd meer van de east coast dan van de west coast geweest, alhoewel ik in de west coast onderhand wel wat favo's heb.quote:
[..]
Wel mooi dat er eigenlijk 25 jaar later weer een soort east west discussie ontstaat.
Alweer een foute aanname, er waren genoeg namen die het erom deden. Salt-N-Pepa bijvoorbeeld is bewust commercieel gegaan en gebleven, maar hun solodebuut is een dikke klassieker en verre van commercieel. Ik heb ook nergens gezegd dat er geen commerciele Hip Hop was in de tussentijd. Maar blijkbaar lezen mensen ook hier alleen wat ze willen lezen.quote:Op maandag 10 september 2018 19:00 schreef PaRoDiUzZ het volgende:
Tussen straight outta compton(willekeurig nwa album) en ready to die zit gewoon 9 jaar verschil, je kunt me niet vertellen dat er die tijd geen commerciele hip hop bestond, of dat personen die idd een hit scoorde geen intentie hadden om dat te herhalen.
Je maakt je er echt veel te druk/ te kwaad over.
Those who pose lyrical but really ain’t true, I feel
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
Dat was idd de eerste die echt geld wist te verdienen met kwantiteit, door er betere artiesten mee in naar beneden te trekken.quote:
no limit records. master p.
dat waren nog eens tijden.
en die zijn gelukkig voorbij....
Vaag, hier kocht iedereen Wu-Tang en de solotrein die erachteraan kwam.
Dre en daarna ik-weet-niet-hoevaak-voor-niks naar Rhythm Import omdat Snoop en Tha Dogg Pound weer waren uitgesteld. Warren G.
Als dat niet commercieel bedoeld was
90's rap Albums That Hit No. 1 on Billboard 200
MC Hammer, Please Hammer Don’t Hurt Em [1990];
Vanilla Ice, To the Extreme [1990];
N.W.A., Niggaz4Life [1991];
Kriss Kross, Totally Krossed Out [1992];
Ice Cube, The Predator [1992];
Snoop Doggy Dogg, Doggystyle [1993];
Beastie Boys, Ill Communication [1994];
2Pac, Me Against The World [1995];
Bone Thugs-N-Harmony, E 1999 Eternal [1995];
Tha Dogg Pound, Dogg Food [1995];
2Pac, All Eyez On Me [1996];
Fugees, The Score [1996];
Nas, It Was Written [1996];
A Tribe Called Quest, Beats, Rhymes and Life [1996];
2Pac, The Don Killuminati: The 7 Day Theory [1996],
Various Artists, Gridlock’d Soundtrack [1997];
The Notorious B.I.G., Life After Death [1997];
Puff Daddy and the Family, No Way Out [1997];
Wu-Tang Clan, Wu-Tang Forever [1997];
Bone Thugs-N-Harmony, The Art of War [1997];
Master P, Ghetto D [1997];
The Firm, The Firm [1997];
Ma$e, Harlem World [1997];
DMX, It's Dark and Hell Is Hot [1997];
Master P, MP tha Last Don [1998];
Beastie Boys, Hello Nasty [1998];
Snoop Doggy Dogg,
The Game Is to Be Sold Not Told [1998];
Jay-Z, Vol. 2...Hard Knock Life [1998];
DMX, Flesh of My Flesh Blood of My Blood [1998];
Silkk Da Shocker, Made Men [1999],
Foxy Brown, Chyna Doll [1999];
Nas, I Am [1999];
Ruff Ryders, Ryde or Die Vol. 1 [1999];
Eve, Ruff Ryders First Lady [1999];
The Notorious B.I.G., Born Again [1999]
Persoonlijk boeit me dat weinig trouwens. Had de meeste uit de lijst hierboven wel thuis liggen, commercieel of niet. En nu luister ik nog steeds voor 90% hiphop, maar ik blijf niet in de 90's hangen zoals ik om me heen wel zie (en hier op Fok ook lees).
[ Bericht 36% gewijzigd door matthijst op 10-09-2018 20:26:27 ]
Dre en daarna ik-weet-niet-hoevaak-voor-niks naar Rhythm Import omdat Snoop en Tha Dogg Pound weer waren uitgesteld. Warren G.
Als dat niet commercieel bedoeld was
90's rap Albums That Hit No. 1 on Billboard 200
MC Hammer, Please Hammer Don’t Hurt Em [1990];
Vanilla Ice, To the Extreme [1990];
N.W.A., Niggaz4Life [1991];
Kriss Kross, Totally Krossed Out [1992];
Ice Cube, The Predator [1992];
Snoop Doggy Dogg, Doggystyle [1993];
Beastie Boys, Ill Communication [1994];
2Pac, Me Against The World [1995];
Bone Thugs-N-Harmony, E 1999 Eternal [1995];
Tha Dogg Pound, Dogg Food [1995];
2Pac, All Eyez On Me [1996];
Fugees, The Score [1996];
Nas, It Was Written [1996];
A Tribe Called Quest, Beats, Rhymes and Life [1996];
2Pac, The Don Killuminati: The 7 Day Theory [1996],
Various Artists, Gridlock’d Soundtrack [1997];
The Notorious B.I.G., Life After Death [1997];
Puff Daddy and the Family, No Way Out [1997];
Wu-Tang Clan, Wu-Tang Forever [1997];
Bone Thugs-N-Harmony, The Art of War [1997];
Master P, Ghetto D [1997];
The Firm, The Firm [1997];
Ma$e, Harlem World [1997];
DMX, It's Dark and Hell Is Hot [1997];
Master P, MP tha Last Don [1998];
Beastie Boys, Hello Nasty [1998];
Snoop Doggy Dogg,
The Game Is to Be Sold Not Told [1998];
Jay-Z, Vol. 2...Hard Knock Life [1998];
DMX, Flesh of My Flesh Blood of My Blood [1998];
Silkk Da Shocker, Made Men [1999],
Foxy Brown, Chyna Doll [1999];
Nas, I Am [1999];
Ruff Ryders, Ryde or Die Vol. 1 [1999];
Eve, Ruff Ryders First Lady [1999];
The Notorious B.I.G., Born Again [1999]
Persoonlijk boeit me dat weinig trouwens. Had de meeste uit de lijst hierboven wel thuis liggen, commercieel of niet. En nu luister ik nog steeds voor 90% hiphop, maar ik blijf niet in de 90's hangen zoals ik om me heen wel zie (en hier op Fok ook lees).
[ Bericht 36% gewijzigd door matthijst op 10-09-2018 20:26:27 ]
Haters everywhere but I don't really care.
Despite its raw, underground sound, the album had surprising chart success, peaking at #41 on the US Billboard 200 chart, selling 30,000 copies in the 1st week. By 1995, it was certified Platinum by the Recording Industry Association of America and has sold over 2 million copies in the United States.quote:
[..]
Ten eerste Metropolis was gratis, ten tweede de hele wereld veroverde? Allemaal leuk, maar bijna alleen het grootste deel van de EastCoast-minded heads was er gek van. Dan zou het net zo als zijn als dat ongeveer 75% van de Eminem-fans die zeggen niet van Hip Hop te houden maar wel van Eminem en dat dat ekte Hip Hop is... Krom punt dat laatste zie ik nu bij de edit. Maar een goed verstaander, juist!
Het was een commercieel succes binnen een jaar? Ik wil het best van je aannemen, maar dan hoop ik dat je verkoopcijfers kunt aantonen. En veel mensen lopen elkaar achterna, Wu-Tang had echt geen commercieel geluid. Het grotere publiek liep pas echt heel warm na een paar van de solo-albums en vooral na Wu-Tang Forever. Verder is het ook de sound... Zoals ik zei het klinkt/klonk als een opgepimpte Demo. Commerciele HipHop van die tijd was: BIG en Pac, Whoomp!, Gangsta Paradise, Shoop. Ik heb de charts er eens op nagekeken maar Wu-Tang komt nergens in een top 100 van het jaar voor...zal allemaal wel meevallen. Ik heb het hier over Amerika, wat toch echt wel voorop loopt met dit soort dingen.
Ik zou trouwens niet teveel naar top40 cijfers kijken want dat sloeg meestal nergens op in de 90s.
Op maandag 8 januari 2018 14:29 schreef BadderHaring het volgende:
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
Ajax is geen club. Dat is een bedrijf.
En Yo!Mtv Raps had je ook nog..quote:Op maandag 10 september 2018 22:01 schreef PaRoDiUzZ het volgende:
hip-hop was in 1990 trouwens al redelijk hot, nog niet commercieel genoeg, en er was nog niet een manier voor oortjes, dus ze rapten maar over hun eigen track heen, maar dan nog.
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Ik had het gezien, ik zou mezelf niet meer in de spiegel aan kunnen kijken als ik dat niet zou toegeven. Maar een album wat niet commercieel is kan wel commercieel een succes zijn. En een album dat eigenlijk commercieel is bedoelt, hoeft niet per sé ook een succes te zijn. Het klinkt misschien wel krom... Maar het is een beetje zoals het in mijn hoofd zit. En voor de rest heb ik dit topic even ontlopen om de spanning/overpikkeling in mijn kop te verminderen (ben nog altijd psychiatrisch patiënt...). Maar iig laten we weer over Hip Hop praten. Btw die lijst over #1's heb ik er exact 7 van. De rest komt er niet in. Jussayin...quote:
[..]
Despite its raw, underground sound, the album had surprising chart success, peaking at #41 on the US Billboard 200 chart, selling 30,000 copies in the 1st week. By 1995, it was certified Platinum by the Recording Industry Association of America and has sold over 2 million copies in the United States.
Ik zou trouwens niet teveel naar top40 cijfers kijken want dat sloeg meestal nergens op in de 90s.
Those who pose lyrical but really ain’t true, I feel
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
Heb er 24/35 en snap je “just sayin’” comment niet.
Wat probeer je jou te zeggen. Dat je smaak zo lekker exclusief is?
Het is entertainment heh. Doe er vooral niet te interessant over
Al die underground rappers van je willen gewoon ook hetzelfde: met hun muziek een hit scoren. En schijnbaar is het dan opeens niet meer interessant?
Leuk als je 13 bent, bij je klasgenoten. Maar als je de 40 aantikt...
Wat probeer je jou te zeggen. Dat je smaak zo lekker exclusief is?
Het is entertainment heh. Doe er vooral niet te interessant over
Al die underground rappers van je willen gewoon ook hetzelfde: met hun muziek een hit scoren. En schijnbaar is het dan opeens niet meer interessant?
Leuk als je 13 bent, bij je klasgenoten. Maar als je de 40 aantikt...
Haters everywhere but I don't really care.
LOL, jij doet wat aannames (zo ongeveer) over mijn keuze om bepaalde albums niet te willen hebben. En gaat dan proberen mij voor de gek te houden, en tegelijkertijd vul je voor de underground rappers in dat ze allemaal een hit willen. Tja je weet het: "assumption is the mother of all fuckups".quote:Op dinsdag 11 september 2018 07:01 schreef matthijst het volgende:
Heb er 24/35 en snap je “just sayin’” comment niet.
Wat probeer je jou te zeggen. Dat je smaak zo lekker exclusief is?
Het is entertainment heh. Doe er vooral niet te interessant over
Al die underground rappers van je willen gewoon ook hetzelfde: met hun muziek een hit scoren. En schijnbaar is het dan opeens niet meer interessant?
Leuk als je 13 bent, bij je klasgenoten. Maar als je de 40 aantikt...
Those who pose lyrical but really ain’t true, I feel
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
“Their time’s limited, hardrocks’ too”
