TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Atlantis werd volgens Plato door een aardbeving geveld. Dit lezen we in Kritias 108 en Timaeus 25 (B. Jowett, vertaling 1892). In de Bijbel komen we deze aardbeving tegen in Openbaring 16:18 als het herbouwde Babylon van de Eindtijd wordt verwoest. Dit is op zich al een reden om Atlantis aan Babylon te koppelen. De verwarring ontstaat vaak door de drie overstromingen voor de vloed van Deucalion die in Kritias 112 genoemd worden aan de ondergang van Atlantis te koppelen. Te snel werd Deucalion met Noach verward, ook al omdat hij met Pyrrha op de Parnassus berg strandde. Maar als we goed lezen dan zien we dat deze overstromingen bij de tekst over Athene hoorden. In mijn boek heb ik de verhaallijnen van Athene en Atlantis in een tabel gezet. Het is dus legitiem om de overstromingen buiten Atlantis te zoeken. Omdat Plato de godin Neith met Athena vergeleek, komt Egypte in het vizier (Timaeus 21). Om precies te zijn komt de Nijldelta in het vizier.
Dan gaat er een lampje branden. Caïro was de zuidelijke dimensie van Tzafon en het vertrekpunt van de Exodus. In de Leiden Papyrus #344 werden drie overstromingen in de Nijldelta genoemd. Die vonden vast en zeker plaats tijdens de Exodus. Het leger van de Exodus trok dus via de Nijldelta uit Egypte weg en niet via de Golf van Aqaba. Zowel de drie overstromingen als de vergelijking van Athena met Neith zijn hints richting de Nijldelta en de Exodus. De bouw van de Piramiden (Migdol) en de Sfinx werden door Koning Salomo de boze werken onder de zon genoemd (Prediker 4:1). De Israelitische slaven hadden inderdaad de Migdol – Piramiden – gebouwd (Exodus 14:1-2). De Grote Piramide was de tempel voor de Sfinx, aka Baäl-Tzafon. Niet voor niets was Caïro de zuidelijke dimensie van Tzafon – namelijk het middaguur als het bloedheet is. Caïro was ook Babylon II en de stad van de Fatimiden die naar de dochter van Mohammed waren vernoemd. Caïro was ook de stad van Mars om de slag naar het Cydonia gebied op Mars te maken. Atlantis was de westelijke dimensie van Tzafon en daarmee het eiland aan de horizon.
Deucalion was geen mens maar een Titaan. Als de drie overstromingen in de Nijldelta plaatsvonden dan was Deucalion niemand anders dan Baal-Tzafon, alias de Sfinx. Pyrrha was dan de Bijbelse afgod Astarte, alias Isis of Athena dan wel Fatima. Net zoals Hephaïstaos en Athena de rol van Baal Tzafon en Astarte vervulden. Tzafon heeft in de Bijbel meer betekenissen: het noorden, middernacht, de sfinx (Exodus 14:1-2). En er is een berg Tzafon, de Jebel Aqra die in het noorden van Syrië ligt. Niet voor niets begon de bediening van Paulus in dit gebied waar ook Antiochië (Antakya) ligt. En waar thans naarmate we de Eindtijd naderen het leger van Isis tekeer gaat. Zowel de Parnassus berg als de Olympus waren imitaties van de berg Tzafon, de Jebel Aqra. In de Ugaritische Baäl en Anath cyclus bouwde Baal zijn huis op de berg Tzafon. Babylon is zowel de oostelijke als de noordelijke dimensie van Tzafon omdat het ten oosten van Jeruzalem ligt terwijl de legers via het noorden binnen vallen.
Babylon ligt middenin de woestijn maar Bijbels gezien ligt de stad verbonden via de Eufraat middenin zee (Openbaring 17). De hoer van Babylon is Athena van Atlantis. De val van Babylon komt net als die van Atlantis in één uur (Openbaring 18). De val van Tyrus in Ezekiel 26-28 was een schaduw van de val van Eindtijd Babylon.
Plato plaatste de toekomstige val van Eindtijd Babylon heel handig in een grijs verleden en voor de kust van Gibraltar in zee. Hij maakte er een contra scheppingsverhaal van waarbij koning Atlas van zijn voetstuk viel en het kwaad door een gevallen engel in de schepping kwam. Hiermee onttroonde Plato de God van de Bijbel van Zijn almacht. De God van de Bijbel maakt zelf immers het kwaad (Jesaja 45:7). In het christendom kreeg deze engel de naam Lucifer. De val van Lucifer is de val van Atlantis in een notendop. Maar de Bijbel noemt nergens een engel die van zijn voetstuk viel. Satan was een moordenaar vanaf het begin (Johannes 8:44). En in de Bijbel is notabene Jezus zelf de Morgenster. Lucifer was dus een imitatie van Jezus zoals Atlantis een imitatie van Eindtijd Babylon was.
Poseidon van Atlantis was de Romeinse afgod Neptunus. In de Bijbel was hij de Filistijnse god Dagon. De hooivork had hij van satan gejat. Afgezien van zijn visachtige onderstel had hij een dikke baard en een weelderige haardos. Net als Zeus leek hij op Mohammed. Hij was de afgod van de aardbevingen, donder en de zee en hiermee een imitatie van de Bijbelse God die op een paard over de zee rent, Psalm 18:7-15, Nahum 1:3-5 en Habakuk 3:8.
Resteren twee vragen: wie was Plato überhaupt? Waren Plato en Socrates dezelfde personage? En… als Babylon spoedig herbouwd wordt en even snel door een joekel van een aardbeving ten onder gaat (Openbaring 16:18), wat gebeurt er dan met onze Afsluitdijk? Wat gebeurt er met al onze dijken?
[spam]
[ Bericht 1% gewijzigd door jogy op 18-06-2018 09:41:34 ]
Dan gaat er een lampje branden. Caïro was de zuidelijke dimensie van Tzafon en het vertrekpunt van de Exodus. In de Leiden Papyrus #344 werden drie overstromingen in de Nijldelta genoemd. Die vonden vast en zeker plaats tijdens de Exodus. Het leger van de Exodus trok dus via de Nijldelta uit Egypte weg en niet via de Golf van Aqaba. Zowel de drie overstromingen als de vergelijking van Athena met Neith zijn hints richting de Nijldelta en de Exodus. De bouw van de Piramiden (Migdol) en de Sfinx werden door Koning Salomo de boze werken onder de zon genoemd (Prediker 4:1). De Israelitische slaven hadden inderdaad de Migdol – Piramiden – gebouwd (Exodus 14:1-2). De Grote Piramide was de tempel voor de Sfinx, aka Baäl-Tzafon. Niet voor niets was Caïro de zuidelijke dimensie van Tzafon – namelijk het middaguur als het bloedheet is. Caïro was ook Babylon II en de stad van de Fatimiden die naar de dochter van Mohammed waren vernoemd. Caïro was ook de stad van Mars om de slag naar het Cydonia gebied op Mars te maken. Atlantis was de westelijke dimensie van Tzafon en daarmee het eiland aan de horizon.
Deucalion was geen mens maar een Titaan. Als de drie overstromingen in de Nijldelta plaatsvonden dan was Deucalion niemand anders dan Baal-Tzafon, alias de Sfinx. Pyrrha was dan de Bijbelse afgod Astarte, alias Isis of Athena dan wel Fatima. Net zoals Hephaïstaos en Athena de rol van Baal Tzafon en Astarte vervulden. Tzafon heeft in de Bijbel meer betekenissen: het noorden, middernacht, de sfinx (Exodus 14:1-2). En er is een berg Tzafon, de Jebel Aqra die in het noorden van Syrië ligt. Niet voor niets begon de bediening van Paulus in dit gebied waar ook Antiochië (Antakya) ligt. En waar thans naarmate we de Eindtijd naderen het leger van Isis tekeer gaat. Zowel de Parnassus berg als de Olympus waren imitaties van de berg Tzafon, de Jebel Aqra. In de Ugaritische Baäl en Anath cyclus bouwde Baal zijn huis op de berg Tzafon. Babylon is zowel de oostelijke als de noordelijke dimensie van Tzafon omdat het ten oosten van Jeruzalem ligt terwijl de legers via het noorden binnen vallen.
Babylon ligt middenin de woestijn maar Bijbels gezien ligt de stad verbonden via de Eufraat middenin zee (Openbaring 17). De hoer van Babylon is Athena van Atlantis. De val van Babylon komt net als die van Atlantis in één uur (Openbaring 18). De val van Tyrus in Ezekiel 26-28 was een schaduw van de val van Eindtijd Babylon.
Plato plaatste de toekomstige val van Eindtijd Babylon heel handig in een grijs verleden en voor de kust van Gibraltar in zee. Hij maakte er een contra scheppingsverhaal van waarbij koning Atlas van zijn voetstuk viel en het kwaad door een gevallen engel in de schepping kwam. Hiermee onttroonde Plato de God van de Bijbel van Zijn almacht. De God van de Bijbel maakt zelf immers het kwaad (Jesaja 45:7). In het christendom kreeg deze engel de naam Lucifer. De val van Lucifer is de val van Atlantis in een notendop. Maar de Bijbel noemt nergens een engel die van zijn voetstuk viel. Satan was een moordenaar vanaf het begin (Johannes 8:44). En in de Bijbel is notabene Jezus zelf de Morgenster. Lucifer was dus een imitatie van Jezus zoals Atlantis een imitatie van Eindtijd Babylon was.
Poseidon van Atlantis was de Romeinse afgod Neptunus. In de Bijbel was hij de Filistijnse god Dagon. De hooivork had hij van satan gejat. Afgezien van zijn visachtige onderstel had hij een dikke baard en een weelderige haardos. Net als Zeus leek hij op Mohammed. Hij was de afgod van de aardbevingen, donder en de zee en hiermee een imitatie van de Bijbelse God die op een paard over de zee rent, Psalm 18:7-15, Nahum 1:3-5 en Habakuk 3:8.
Resteren twee vragen: wie was Plato überhaupt? Waren Plato en Socrates dezelfde personage? En… als Babylon spoedig herbouwd wordt en even snel door een joekel van een aardbeving ten onder gaat (Openbaring 16:18), wat gebeurt er dan met onze Afsluitdijk? Wat gebeurt er met al onze dijken?
[spam]
[ Bericht 1% gewijzigd door jogy op 18-06-2018 09:41:34 ]
Waarom kan dat nirt?quote:Op dinsdag 5 juni 2018 20:47 schreef phtaloblauw het volgende:
Hoe kon Plato de leerling van Socrates zijn als Socrates in de onderwereld afdaalde?
de enige die ooit in de Tartaros afdaalde en dit ook overleefde was de opgestane Jezus. Als Socrates in de onderwereld - Tartarus afdaalde was hij dus geen gewoon mens.
Waarom denk je dat jezus ooit bestaan heeft?quote:
de enige die ooit in de Tartaros afdaalde en dit ook overleefde was de opgestane Jezus. Als Socrates in de onderwereld - Tartarus afdaalde was hij dus geen gewoon mens.
Trouwens leer quoten.
Was je erbij toen Hij het het mee maakte dan?quote:
Omdat het NT een ooggetuigenverslag van Hem is. Daarom.
Breitling - Instruments for Professionals
die aardbeving van Atlantis en de knal in Openbaring 16:18 resoneert ook met de moderne Big Bang theorie. Misschien kwam die theorie ook direct of indirect voort uit de gnostiek? In hoeverre is de moderne wetenschap gnostisch? Dat is ook een vraag.
|
|
