Nog meer Fokkers zonder liefdesleven? #5

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 00:38 schreef Faxie het volgende:

[..]

Nee hoor, die 'tips' helpen je ook niet aan een relatie. Hooguit maken ze het gemis wat draaglijker.

Nee helaas, de gouden toverformule die het probleem in een handomdraai oplost bestaat niet.

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 01:14 schreef Faxie het volgende:

[..]

Lastig boven water te krijgen als iedereen maar blijft zeggen dat ze 't niet snappen

Wie is "iedereen"?

Maar het is moeilijk te concreet te maken, want ik ken je niet en zie je nooit bezig. Maar het kan niet anders dat je bepaalde dingen structureel verkeerd doet. Maak je iedere keer dezelfde fouten, dan gaat het ook iedere keer mis.

Dat is ook wat ik met die tip over gedragspatronen zeg. Mogelijk heb je een soort gedragspatroon ontwikkeld dat het aantrekken van vrouwen tegenwerkt. Zoiets veranderen is moeilijk maar het begint bij erkennen en herkennen.

quote:

Op vrijdag 25 mei 2018 23:58 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat was een hallucinatie? Dat ze glimlachte of de hele vrouw?

De vrouw. Als je zo lang geïsoleerd leeft wordt je zelf wel gek.

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 09:52 schreef Tomodachi het volgende:

De vrouw. Als je zo lang geïsoleerd leeft wordt je zelf wel gek.

Dat is helemaal sneu. Als je dit verhaal op een datingsite zet of aan meiden/vrouwen vertelt als je met ze in gesprek bent dan vinden die het wel romantisch denk ik.

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 10:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat is helemaal sneu. Als je dit verhaal op een datingsite zet of aan meiden/vrouwen vertelt als je met ze in gesprek bent dan vinden die het wel romantisch denk ik.

Ik denk dat ze heel hard wegrennen

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 10:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat is helemaal sneu. Als je dit verhaal op een datingsite zet of aan meiden/vrouwen vertelt als je met ze in gesprek bent dan vinden die het wel romantisch denk ik.

Ja moet je proberen, kan je lachen

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 02:02 schreef Faxie het volgende:

[..]

Waar woon je? Ik ga niet het halve land afrijden hoor [ afbeelding ]

Utrecht

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 23:33 schreef madam-april het volgende:

[..]

Utrecht

Hm dat valt nog mee

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 10:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat is helemaal sneu. Als je dit verhaal op een datingsite zet of aan meiden/vrouwen vertelt als je met ze in gesprek bent dan vinden die het wel romantisch denk ik.

Vind je dat romantisch?

quote:

Op zaterdag 26 mei 2018 00:48 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar wat mis je dan precies? Dat snap ik niet. Wat maakt een echt mens nou zoveel specialer dan wat fantasie of porno. Een echt mens kan alleen maar extra gebreken hebben. Het is sowieso al een compromis, want niemand is perfect. Vaak moet je de echte fysieke aanwezigheid bekopen met het gevoel jezelf te moeten aanpassen, compromissen sluiten, onzekerheid, gezeik, ruzie, oneerlijkheid, anderen die het niet met de relatie eens zijn,gatverdamme, ik begrijp niet hoe mensen dat aantrekt, sorry. Als je als vrijgezelle man seks wilt ga je toch naar de hoeren, probleem opgelost, tenzij je echt arm bent. En als je dan iemand wil die jou echt aantrekkelijk vind, waarom doe je dan niet iets aan het feit dat je blijkbaar zonodig bevestiging van anderen wilt voor je zelfvertrouwen.

Dit schrijf je hopelijk om een man aan de tand te voelen, niet omdat je het meent.

Je bent bij elkaar, omdat je emotionele gevoelens hebt voor elkaar, omdat je interesse hebt in het denken en het doen van de ander, omdat je de ander wil helpen het beste uit zichzelf te halen. Zo ontstaat een relatie, een geestelijke verbinding die hand in hand gaat met lichamelijke verbinding, omdat je zo dicht mogelijk bij elkaar wilt zijn en seks is de ultieme uiting van die nabijheid.

Je betaalt daar geen prijs voor, omdat de ander de moeite waard is, omdat je begrip hebt voor de ander en omdat je elkaar feedback geeft. Natuurlijk zal de ander weleens eens iets zeggen of doen dat je niet leuk vind, maar dat kun je begrijpen, dat kun je aangeven en daar kun je over praten.

Dat is allemaal niet te koop. Voor biologische drijfveren kunnen mannen ook prima zichzelf helpen.

Wat mannen betreft die wel naar de hoeren gaan: ik vermoed dat het vergelijkbaar is met junkfood en alcohol: het kan een heel ongezonde manier zijn om pijnlijke gevoelens te verzachten.

quote:

Op donderdag 24 mei 2018 19:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar andersom kan het toch net zo goed aan me gaan knagen? Dat ik opgescheept zit met een gezin en daar helemaal geen zin in heb? Dat vind ik veel erger, want dan zijn ook nog eens andere mensen de dupe ervan. Ik kan me nu in ieder geval totaal niet voorstellen dat ik ooit spijt zal hebben dat ik te weinig actie heb ondernomen, ik kan mij eerder voorstellen dat ik spijt zou krijgen van een partner en/of gezin.
Dat je efficiënter wordt van minder tijd dat klopt ook wel ja, toen ik veel meer werkte deed ik alsnog wel bepaalde dingen waarvan ik achteraf denk, dat ik daar tijd voor had. Maar ja, waar dan op bezuinigd wordt is nachtrust. Dus ik weet ook nog hoe ik op gegeven moment chagrijnig werd op iedereen van het gebrek aan slaap. Goed als je er tegen kunt, maar ik kan daar zelf niet goed tegen helaas. Ik word daar gejaagd van. Soms lees ik wel over van die mensen die fulltime werken, vrijwilligerswerk doen, kinderen opvoeden, een druk sociaal leven hebben, studies volgen, hun huis verbouwen, een sport beoefenen, 3x per jaar op wereldreis/vakantie gaan, huisdieren verzorgen en regelmatig bij familie op bezoek gaan en dan denk ik jij liever dan ik, je wordt geleefd, je hebt niet eens tijd om ergens stil bij te staan. Of ik ben gewoon zo traag dat ik mij niet voor kan stellen dat mensen daar genoeg energie voor hebben om dat allemaal snel te doen en ook nog tijd over te hebben om rust te hebben dat kan natuurlijk ook.

Zo kun je het ook bekijken. Je komt over als iemand met veel zelfkennis: je hebt schijnbaar goed nagedacht over wie je bent, wat je wil en wat je niet wil. Dat is erg waardevol en misschien ook kenmerkend voor je keuze: de mensen die jij beschrijft zullen misschien niet zo op zichzelf reflecteren als jij.

Ik vraag me wel af de laatste tijd: misschien is een goed leven toch vooral doen, actie, minder denken, zodat je zoveel mogelijk in de flow zit. Zo bekeken hebben mensen die altijd rennen en weinig stilstaan, misschien toch een betere manier van leven, alleen weten ze dat zelf niet.

Wat je hier schrijft heeft trouwens een heel andere toon dan je andere berichten. Misschien heb je de frustraties met mannen nu van je afgeschreven?

quote:

Op donderdag 24 mei 2018 19:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Ja, ik snap best dat je wilt dat mensen begripvoller worden. Ik ben ook heus wel bereid om begripvoller te zijn tegen anderen. Maar dat is toch iets anders dan geforceerd een relatie gaan zoeken terwijl je daar eigenlijk helemaal geen zin in hebt?

Je "moet" helemaal niets natuurlijk. Wat ik bedoel, is dat ik me voorstel dat je nu misschien kansen mist, omdat je er niet voor openstaat. Zelfs als je niet meer op zoek gaat, zelfs als je niet meer aan mannen of relaties denkt, dan is het toch onvermijdelijk dat je per ongeluk tegen een man aanloopt, iemand die bij je past en hetzelfde wil als jij, maar die jij niet ziet staan of kan afschrikken.

Wat ik ook bedoel, is dat het lijkt alsof mannen en vrouwen uit elkaar worden gedreven door een vloedgolf van haatdragende ideeën en negatieve ervaringen die via FOK, andere internetkringen, nieuwsberichten en "advies" van teleurgestelde mensen in je sociale omgeving worden verspreid.

Steeds vaker worden ideeën verspreid dat vrouwen liegende, overspelige, parasitaire, psychisch gestoorde en/of nutteloze wezens zijn die mannen inruilen voor wie het hoogst scoort op uiterlijk, geld en status, of dat mannen alleen maar willen neuken en dumpen, dat huwelijken zelden slagen, dat vrouwen oneerlijk worden behandeld in de samenleving, dat mannen oneerlijk worden behandeld in de samenleving, verhalen over relaties die op allerlei vreselijke manieren mislukken.

Op deze manier wordt onze beeldvorming van elkaar negatief beïnvloed. Het lijkt mij propaganda voor een achterhaald idee: dat liefde niet bestaat, omdat het te reduceren is tot biologie.

Maar wat je denkt en voelt heeft wel degelijk een betekenis die boven de biologie van het lichaam staat, zoals muziek. Muziek, zoals alles wat we creëren in de samenleving, "bestaat niet", het is een verzinsel in het hoofd van een muzikant, onaanwijsbaar, ontastbaar, ergens in het patroon van de elektrische signalen van een hersengebied, maar als je het instrument speelt, dan wordt het verzinsel opeens werkelijkheid.

En dan zeg je niet: muziek is maar een verzameling van trillingen van de lucht die wordt vertaald door het gehoor, of het is maar een akkoordenschema. Nee, je beleeft de muziek als een emotie en er is niets af te dingen op die ervaring.

quote:

Op donderdag 24 mei 2018 19:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Maar nu doe je het toch opnieuw, aannames maken van wat zij van jou zou denken? Misschien vind ze het wel helemaal niet erg dat je contact opneemt. En zelfs al vind ze het erg, dat kan jij het voor jezelf op die manier misschien afsluiten. Ik zou het in ieder geval helemaal niet erg of juist fijn vinden als iemand waar ik vroeger een relatie mee had gehad ineens zegt dat het hem spijt dat hij dingen verkeerd heeft gezegd. Ik denk dat de meeste mensen dat niet erg vinden. Sterker nog, wat vrouwen juist heel mooi vinden is een man die zijn emoties toont. Dat is het toppunt van een compliment voor de vrouw, aangezien mannen vaak onverschillig overkomen en zich niet snel ergens iets aan van lijken te trekken.

Natuurlijk is het in dit geval ook een deel spijt van jouw kant waardoor je het misschien hebt geïdealiseerd hoe goed jullie met elkaar konden praten, maar het feit blijft dat ze het voor jou waard is om jezelf het zo erg te verwijten wat je hebt gezegd. Dus ik denk dat het misschien goed zou zijn om haar weer aan te spreken via facebook of zo. Alleen als je dat zou doen met verwachtingen, zo van: nu kunnen we wel weer een relatie beginnen, dan zou het natuurlijk niet goed overkomen. Maar die heb je nu toch al niet echt meer.

Bedankt voor je aanmoediging. Ik zit er aan te denken om contact met haar op te nemen, maar ik weet nog niet zo goed hoe. Ik heb Facebook in geen jaren meer bijgehouden, nauwelijks vrienden op Facebook, een paar oude foto's. Gezien ik alle hobby's en uitjes alleen doe, heb ik ook geen nieuw leuk materiaal om te delen. Ik ben bang dat ik daarom als een loser overkom.

Het klopt dat ik nog steeds voor anderen denk. Het verschil met vroeger is dat ik niet meer bang ben om eerlijk te zeggen wat ik denk en voel. Maar het is ook een verdedigingsmechanisme: vanzelfsprekend is het voor mij belangrijk dat ze positief over mij denkt.

Mijn andere optie is een mail sturen naar een oud adres dat ze misschien niet meer gebruikt. Ik kan de balans niet vinden: ik wil haar niet te kort en te nonchalant aanspreken, van hoi, hoe gaat het, want dat is niet eerlijk, daarmee krijg ik misschien niet eens de kans om me te uiten hoe ik me voel.

Aan de andere kant, als ik via de mail een eerlijk verhaal schrijf, dat ik al lange tijd spijt heb en dat niet eerder durfde te zeggen, dat ik nog steeds aan haar denk hoe het met haar persoonlijke omstandigheden gaat, dat ze me geïnspireerd heeft het beste van mijn leven te maken, dan komt het misschien over als creepy, iemand die niet los kan laten.

Ik schoon mijn e-mail ook nooit op, dus ik heb nog haar mail, de facto liefdesbrieven, bewaard. Daarvoor hetzelfde: misschien kan het heel positief uitpakken als ik quote, of als ontzettend needy/creepy/wanhopig.

Het is ook een keuze tussen fantasie en werkelijkheid: als ze afwijzend zou reageren, dan doet dat natuurlijk verschrikkelijk veel pijn.

Dus: lang/kort, toch Facebook of toch mail?

Waar ik trouwens ook mee zit: als ik benadruk dat het me pijn doet dat het zo gelopen is, dan is dat wel eerlijk, maar dan lijkt misschien ook net alsof ik van mijn probleem haar probleem maak, alsof ik haar onder druk zet om mij weer beter te laten voelen. Ja ik denk weer voor de ander, maar dat is ook rekening houden met gevoelens van de ander, het is een basis voor inlevingsvermogen.

Het is misschien ook laf om dit via de mail te doen, dus ik wilde ook voorstellen om dit in persoon te bespreken, maar dat kan ook in het verkeerde keelgat schieten.

[ Bericht 5% gewijzigd door Drieklank op 27-05-2018 21:51:22 ]

Ik heb nog nooit een liefdesleven gehad, en ik denk ook dat het er niet meer in zit. De vraag is of je dat de rest van je leven trekt. Ik denk zelf van niet.

quote:

Op zondag 27 mei 2018 00:42 schreef -Deluzion- het volgende:

[..]

Daar woon ik ook, maar fijn is dat niet, als man ben je zwaar outnumbered T.o.v vrouwen en nog lukt het niet

De meeste zijn ook nog eens bloedmooi.

Man/vrouw ratio is iets van 2/8 of zo als ik door de stad heen loop.

Ik heb ook in Utrecht gewoond. Het is niet gek dat je daar geen vrouw kunt ontmoeten, ondanks dat er zoveel vrouwen wonen, werken en studeren. Utrecht is ook een grote verzameling van besloten sociale netwerken.

Als je nog studeert of iemand kent die nog studeert, dan zou je misschien nog binnen kunnen komen bij studentenfeesten, of bij etentjes en andere soort avonden bij mensen thuis. Op die manier zou je wel snel aan nieuwe contracten kunnen komen.

Kun je lid worden van Parnassos?

quote:

Op zondag 27 mei 2018 20:54 schreef Sicstus het volgende:
Ik heb nog nooit een liefdesleven gehad, en ik denk ook dat het er niet meer in zit. De vraag is of je dat de rest van je leven trekt. Ik denk zelf van niet.

Ik weet het niet.

Zou zelf ook best graag een relatie willen, maar merk dat als het dicht bij komt, ik afstand neem. Ik ben er qua leeftijd wel aan toe (29) en heb ook altijd een gezinswens gehad, dus als ik daar nog wat mee wil dan moet ik onderhand eens serieus gaan worden.

Maar het leven dat ik nu heb, vind ik wel heerlijk comfortabel en stabiel. Zowel wat betreft vrije tijd, financiën. Natuurlijk zijn er lonely momenten, maar vooralsnog trek ik het prima.

Denk alleen inderdaad wel dat als ik een jaar of 10 verder ben, en écht iedereen heeft een relatie/kinderen, dat je dan toch bijna niet onder het gevoel uitkomt dat je een beetje een outlaw bent binnen de maatschappij.

quote:

Op vrijdag 25 mei 2018 20:41 schreef Jaume_I het volgende:

[..]

Niemand houdt er echt van om buiten zijn/haar comfort zone te stappen of om in je eentje allerlei awkward shit te doen.

Niet geheel mee eens. De eerste stap om uit de comfort zone te gaan, is inderdaad onwennig/eng/niet leuk, maar als je eenmaal ervaart dat het vaak juist leuke situaties en ervaringen oplevert, gaat het daarna een stuk makkelijker en leer je er enorm veel van. Dus in zeker zin is uit je comfort zone gaan wel degelijk leuk. Deze grens ligt voor iedereen wel op een ander niveau. Awkward is wat je er zelf van maakt, net zoals het eventueel laten inkakken van je sociale leven. Dat laatste is imo meer te wijten aan een verschuiving van prioriteiten.

Na je 25e is het lastiger om ervaringsloos nog een eerste relatie te beginnen en vanaf 30 misschien wel problematisch. Single mannen van rond de 30 zijn naar mijn ervaring echter ENORM gewild bij jongere én oudere vrouwen, mits ze een beetje relatie-ervaring bezitten en stabiliteit kunnen bieden (huis + baan). Je hebt feitelijk enorm veel keus. Ik zou als begin 30er veel sneller een nieuwe relatie hebben dan toen ik een onzekere begin 20er en nog niks te bieden had. Dat betekent dus wel dat mannen van rond de 30 die dit niet kunnen bieden het moeilijk hebben qua concurrentie en de achterstand wellicht zo groot wordt dat alle vormen van interactie teveel van het goede wordt.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 11:05 schreef Justinn het volgende:

[..]

Niet geheel mee eens. De eerste stap om uit de comfort zone te gaan, is inderdaad onwennig/eng/niet leuk, maar als je eenmaal ervaart dat het vaak juist leuke situaties en ervaringen oplevert, gaat het daarna een stuk makkelijker en leer je er enorm veel van. Dus in zeker zin is uit je comfort zone gaan wel degelijk leuk. Deze grens ligt voor iedereen wel op een ander niveau. Awkward is wat je er zelf van maakt, net zoals het eventueel laten inkakken van je sociale leven. Dat laatste is imo meer te wijten aan een verschuiving van prioriteiten.

Na je 25e is het lastiger om ervaringsloos nog een eerste relatie te beginnen en vanaf 30 misschien wel problematisch. Single mannen van rond de 30 zijn naar mijn ervaring echter ENORM gewild bij jongere én oudere vrouwen, mits ze een beetje relatie-ervaring bezitten en stabiliteit kunnen bieden (huis + baan). Je hebt feitelijk enorm veel keus. Ik zou als begin 30er veel sneller een nieuwe relatie hebben dan toen ik een onzekere begin 20er en nog niks te bieden had. Dat betekent dus wel dat mannen van rond de 30 die dit niet kunnen bieden het moeilijk hebben qua concurrentie en de achterstand wellicht zo groot wordt dat alle vormen van interactie teveel van het goede wordt.

Ik heb wel een huis en een baan. Maar ik ben de 40 al gepasseerd

quote:

Op dinsdag 22 mei 2018 14:02 schreef -Deluzion- het volgende:

[..]

Wat dacht je van deze kerel,

Koning Karel van Spanje:

Karel II (Madrid, 6 november 1661 – aldaar, 1 november 1700) was koning van Spanje (inclusief de Zuidelijke Nederlanden), Napels en Sicilië. Hij regeerde van 1665 tot zijn dood over het Spaanse Rijk en was de zoon van zijn voorganger Filips IV en Maria Anna van Oostenrijk. Hij was de laatste van de Spaanse Habsburgers.

Karel was zowel geestelijk als lichamelijk gehandicapt en werd 38 jaar oud. Alle uiterlijke kenmerken die typisch waren voor de leden van het huis Habsburg waren in hem overdreven vertegenwoordigd. Zijn hoofd was buitenproportioneel groot en misvormd en zijn onderkaak stak zover uit, dat hij zijn tanden niet op elkaar kon krijgen, zodat hij zijn voedsel niet kon kauwen. Zijn tong was zo groot, dat hij nauwelijks kon spreken. Lopen kon hij ook maar met moeite. Op 35-jarige leeftijd was hij verlamd, epileptisch, kaal, vrijwel tandeloos en slechtziend en in 1698 werd hij ook nog eens doof.

Karels geestelijke toestand was al niet veel beter. Hij bleef erg lang kinderlijk en werd vervolgens snel seniel. Hij kon nauwelijks lezen en schrijven. Zijn moeder trad als regent voor hem op. Hij kreeg de bijnaam El Hechizado, de Behekste, zoals hij ook zelf geloofde. De afwijkingen zijn eerder te wijten aan de extreme inteelt binnen de Habsburgse rangen. Karel was zijn eigen neef en een van zijn grootmoeders was tegelijkertijd zijn overgrootmoeder en zijn tante. Exorcisten vanuit alle kanten van het rijk werden opgeroepen om de duivel uit hem te drijven.

Hoewel Karel vermoedelijk impotent was, trouwde hij tweemaal. De eerste keer in 1679 met Marie Louise van Orléans (1662-1689), een nicht van Lodewijk XIV, koning van Frankrijk. Naar het schijnt was hij hevig verliefd op haar en baden ze godvruchtig in de kerk om niet kinderloos te blijven. Zij werd echter nooit zwanger en na tien jaar werd zij tijdens een paardenrit onwel en stierf. Sommigen vermoeden moord, anderen spreken van een appendicitis. Naar het schijnt sprak ze tot Karel II bij haar afscheid "Zijne Majesteit zal waarschijnlijk nog vrouwen hebben, maar slechts weinigen zullen zoveel houden van u als ik".

Karel II stierf kinderloos op 1 november 1700 in Madrid. Op zijn sterfbed sprak hij "Veel mensen zeggen dat ik behekst ben en ik geloof het best, dat zijn de dingen die ik ervaar en waaronder ik lijd."

Maar goed hij was dan ook een koning he. De vrouw van Harry zou hem ook niet zien staan als hij een gewone sterveling was. Die Karel II had wel een leuke vrouw trouwens

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 11:49 schreef Sicstus het volgende:

[..]

Ik heb wel een huis en een baan. Maar ik ben de 40 al gepasseerd

Er zijn veel leuke vrouwen van 35+, veelal carriere vrouwen.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 11:05 schreef Justinn het volgende:

[..]

Niet geheel mee eens. De eerste stap om uit de comfort zone te gaan, is inderdaad onwennig/eng/niet leuk, maar als je eenmaal ervaart dat het vaak juist leuke situaties en ervaringen oplevert, gaat het daarna een stuk makkelijker en leer je er enorm veel van. Dus in zeker zin is uit je comfort zone gaan wel degelijk leuk. Deze grens ligt voor iedereen wel op een ander niveau. Awkward is wat je er zelf van maakt, net zoals het eventueel laten inkakken van je sociale leven. Dat laatste is imo meer te wijten aan een verschuiving van prioriteiten.

Na je 25e is het lastiger om ervaringsloos nog een eerste relatie te beginnen en vanaf 30 misschien wel problematisch. Single mannen van rond de 30 zijn naar mijn ervaring echter ENORM gewild bij jongere én oudere vrouwen, mits ze een beetje relatie-ervaring bezitten en stabiliteit kunnen bieden (huis + baan). Je hebt feitelijk enorm veel keus. Ik zou als begin 30er veel sneller een nieuwe relatie hebben dan toen ik een onzekere begin 20er en nog niks te bieden had. Dat betekent dus wel dat mannen van rond de 30 die dit niet kunnen bieden het moeilijk hebben qua concurrentie en de achterstand wellicht zo groot wordt dat alle vormen van interactie teveel van het goede wordt.

Wat ik in deze post, en over het algeheel in dit soort topics teruglees, is dat users hier de neiging hebben om bepaalde 'kenmerken' op te noemen waar vrouwen al dan niet rekening mee houden of wat ze als voorwaarde stellen.

in dit geval is het ''relatie-ervaring''.

Ik vind dat allemaal echt enorme bullshit. Ik ken mannen van (bijna) dertig met nauwelijks tot geen relatie ervaring (al is het maar omdat ze te druk zijn met zichzelf/ carriere) als mannen met best veel relatie ervaring, maar dat zijn juist hele vreemde vogels (vandaar misschien dat ze voor hun 30e al een stuk of 7-8 relaties hebben versleten).

Mijn ervaring is dat dit soort ''harde eisen'' geen ene fuck uitmaken als een vrouw je leuk vindt en/of als je gewoon een normale gast bent die een beetje stabiel en verstandig over komt.

Geen een vrouw die jou als 30 jarige gaat afwijzen omdat je nog nooit een serieuze relatie hebt gehad, terwijl je wel gewoon intelligent en betrouwbaar over komt. Geloof ik niets van.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 18:12 schreef Jaume_I het volgende:

[..]

Wat ik in deze post, en over het algeheel in dit soort topics teruglees, is dat users hier de neiging hebben om bepaalde 'kenmerken' op te noemen waar vrouwen al dan niet rekening mee houden of wat ze als voorwaarde stellen.

in dit geval is het ''relatie-ervaring''.

Ik vind dat allemaal echt enorme bullshit. Ik ken mannen van (bijna) dertig met nauwelijks tot geen relatie ervaring (al is het maar omdat ze te druk zijn met zichzelf/ carriere) als mannen met best veel relatie ervaring, maar dat zijn juist hele vreemde vogels (vandaar misschien dat ze voor hun 30e al een stuk of 7-8 relaties hebben versleten).

Mijn ervaring is dat dit soort ''harde eisen'' geen ene fuck uitmaken als een vrouw je leuk vindt en/of als je gewoon een normale gast bent die een beetje stabiel en verstandig over komt.

Geen een vrouw die jou als 30 jarige gaat afwijzen omdat je nog nooit een serieuze relatie hebt gehad, terwijl je wel gewoon intelligent en betrouwbaar over komt. Geloof ik niets van.

Geloof ik eigenlijk ook niet niet, maar aan de andere kant...ik heb weleens op bepaalde fora topics gevolgd, voor en door vrouwen, in de trant van: 'een man van 25+ die nog nooit een relatie heeft gehad, afknapper of niet?'
De reacties daarop (door vrouwen) waren altijd vrijwel unaniem van de strekking: daar is iets mis mee, met een ruime boog omheen lopen!
Dus ja...de meningen verschillen.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 18:20 schreef Sicstus het volgende:

[..]

Geloof ik eigenlijk ook niet niet, maar aan de andere kant...ik heb weleens op bepaalde fora topics gevolgd, voor en door vrouwen, in de trant van: 'een man van 25+ die nog nooit een relatie heeft gehad, afknapper of niet?'
De reacties daarop (door vrouwen) waren altijd vrijwel unaniem van de strekking: daar is iets mis mee, met een ruime boog omheen lopen!
Dus ja...de meningen verschillen.

Tja, misschien doel je (ook) op het viva forum. Daar zit het ook vol met borderliners.

En verder speelt bij dat soort discussies natuurlijk ook vaak mee dat mensen graag hun eigen leven aanprijzen (of boven dat van een ander plaatsen). Dus mensen die zelf een relatie hebben, roepen dan soms over singles dat ze hopeloos zijn en dat het allemaal niets meer gaat worden, puur zodat ze zichzelf dan lekker op de borst kunnen kloppen dat ze het zo lekker voor elkaar hebben.

Sowieso valt mij op dat vrouwen hun mening bijna altijd aanpassen op hoe leuk een man er uit ziet/over komt. Al zo vaak meegemaakt: Een man met een minder uiterlijk doet iets en dit wordt afgekraakt. Een aantrekkelijke man doet precies hetzelfde en het is opeens ''cute, leuk, aantrekkelijk, sexy, mysterieus'', terwijl een lelijkerd om datzelfde gedrag een engerd wordt genoemd

En dan nog blijft de vraag: Wat is dan precies relatie ervaring? Ik heb zelf op mijn 20e een relatie van 10 maanden gehad. Heb ik nu dus ''relatie ervaring'' terwijl ik nu alweer bijna 8 jaar single ben? Vind het een nutteloos criterium.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 18:12 schreef Jaume_I het volgende:

[..]

Geen een vrouw die jou als 30 jarige gaat afwijzen omdat je nog nooit een serieuze relatie hebt gehad, terwijl je wel gewoon intelligent en betrouwbaar over komt. Geloof ik niets van.

Die zijn er helaas dus wel degelijk. Mensen afwijzen op basale kenmerken is een vorm van eenvoudige preventie om het kaf van het koren scheiden, het kenmerk wordt gezien als een 'red flag' omdat er mogelijk dan met iemand wat mis is; vervolgens gevoed door tig aannames. Oppervlakkiger is het bijna niet te brengen, maar zo zit de mens in elkaar. En dit geldt voor zowel mannen als vrouwen.

Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen en er zijn er genoeg die wel verder kunnen kijken dan de schil, maar als je als vrouw of man meer dan genoeg keuze hebt, vallen mensen die niet voldoen aan jouw ideaalplaatje (lees 'harde eisen') meteen af. Dan gaan bij iemand die z'n hele leven relatieloos is geweest alle alarmbellen af en is hij/zij gewoonweg niet interessant.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 19:01 schreef Justinn het volgende:

[..]

Die zijn er helaas dus wel degelijk. Mensen afwijzen op basale kenmerken is een vorm van eenvoudige preventie om het kaf van het koren scheiden, het kenmerk wordt gezien als een 'red flag' omdat er mogelijk dan met iemand wat mis is; vervolgens gevoed door tig aannames. Oppervlakkiger is het bijna niet te brengen, maar zo zit de mens in elkaar. En dit geldt voor zowel mannen als vrouwen.

Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen en er zijn er genoeg die wel verder kunnen kijken dan de schil, maar als je als vrouw of man meer dan genoeg keuze hebt, vallen mensen die niet voldoen aan jouw ideaalplaatje (lees 'harde eisen') meteen af. Dan gaan bij iemand die z'n hele leven relatieloos is geweest alle alarmbellen af en is hij/zij gewoonweg niet interessant.

Ik denk dat het vaak uiteindelijk zo werkt : vindt een vrouw een man leuk, dan redeneert ze op een zodanige manier dat alles wat goed is goed blijft, en alles wat aan hem ''mankeert'' (de kreukels) worden gladgestreken. (En vice versa).

Met andere woorden : als een vrouw jou afwijst omdat je nog nooit een relatie hebt gehad, vindt ze je gewoon niet interessant / leuk genoeg. Ik geloof niet dat er vrouwen zijn die dat als dealbreaker zullen inzetten wanneer de overige omstandigheden prima zijn.

Heb zelf ook wel eens meegemaakt dat ik een vrouw ''achter mij aan kreeg'', en ik kon dan bij wijze van spreken op haar bord schijten, en nog steeds vond ze dat grappig. Bijvoorbeeld eentje die echt behoorlijk gretig was, die zat op een gegeven moment te vertellen dat ze een enorme hekel heeft aan rokers.

Ik ben zelf een gelegenheidsroker maar had min of meer toevallig in haar buurt nog nooit een sigaret opgestoken. Toen ik tegen haar zei dat ik zelf soms ook wel eens rookte, toen was het al snel van ''Nou, nee, het maakt me eigenlijk ook niet zoveel uit, iedereen moet doen wat ze zelf willen, als jij dat leuk vindt''. En zo ken ik nog wel een paar voorbeelden.

quote:

Op maandag 28 mei 2018 19:01 schreef Justinn het volgende:

Die zijn er helaas dus wel degelijk. Mensen afwijzen op basale kenmerken is een vorm van eenvoudige preventie om het kaf van het koren scheiden, het kenmerk wordt gezien als een 'red flag' omdat er mogelijk dan met iemand wat mis is; vervolgens gevoed door tig aannames. Oppervlakkiger is het bijna niet te brengen, maar zo zit de mens in elkaar. En dit geldt voor zowel mannen als vrouwen.

Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen en er zijn er genoeg die wel verder kunnen kijken dan de schil, maar als je als vrouw of man meer dan genoeg keuze hebt, vallen mensen die niet voldoen aan jouw ideaalplaatje (lees 'harde eisen') meteen af. Dan gaan bij iemand die z'n hele leven relatieloos is geweest alle alarmbellen af en is hij/zij gewoonweg niet interessant.

Met dat laatste heb je gelijk, het is wat mij betreft een harde eis dat een man niet te veel relaties moet hebben gehad. Liefst hele leven relatieloos, maar ja helemaal perfect kun je het niet hebben dus een paar kan eventueel wel over het hoofd worden gezien. Misschien is dat bij meer vrouwen met weinig ervaring zo.

Net terug van een avondje naar het cafe met wat vrienden.

Telkens valt me op dat eigenlijk nagenoeg al mijn vrienden (1) een relatie hebben of (2) altijd wel één of meer contacten hebben met vrouwen die een seksuele / flirterige achtergrond hebben.

Dat contact kan dan bijvoorbeeld bestaan uit heel veel met elkaar appen, om de zoveel dagen/weken met elkaar het bed in duiken, een flirt die elke instagram/facebookpost liked, dat soort dingen. Dus niet dat er echt concreet sprake is van een relatie, maar wel dat er iets ''speelt''.

Nu is het niet zo dat ik per se op korte termijn een relatie zou willen ofzo. Waar ik wel best onzeker soms van word, is dat ik ook nooit zoiets heb zoals hierboven.

Hoor best vaak dat ik een leuke jongen ben om te zien, en qua uiterlijk of sociale prestaties / baan / etc. doe ik echt niet onder voor mijn vrienden en zit ik denk ik zelfs bovengemiddeld, maar op de één of andere manier doe ik iets niet goed, waardoor ik nooit in een flirterige / persoonlijke connectie terecht kom met vrouwen.

Ik app bijvoorbeeld ook echt nooit met vrouwen, heb gewoon niet op zo'n manier contact.