abonnement Unibet Coolblue
pi_179098135
Therapie wordt te zwaar? Waarom word je draaglast opeens groter dan je draagkracht? Je hebt het lang wel gered.

Ik weet er niet veel van maar jezelf weerbaar maken, sterker maken kan alleen maar door jezelf te belasten, beetje bij beetje grenzen te verleggen.

Door al je harde werk ben je waar je nu bent. Kun je je voorstellen hoever je zou zijn als je het rustig aan gedaan had, als je jezelf vaak in bescherming had genomen en je niet regelmatig had blootgesteld?
  zaterdag 12 mei 2018 @ 00:28:43 #27
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_179098241
quote:
0s.gif Op vrijdag 11 mei 2018 18:11 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hoi allemaal,

Momenteel ben ik zo'n vijf jaar in therapie. Op dit moment maak ik nog vooruitgang, dus nu wil ik nog niet stoppen. Toch vraag ik me af op welk moment ik de handdoek in de ring ga gooien. Soms denk ik te beschadigd te zijn om te redden.

Mijn psycholoog en psychiater zien alles heel zonnig in, maar gaan er wel vanuit dat ik nog een paar jaar therapie nodig heb. Zelf wil ik eigenlijk met ongeveer twee jaar (als ik afgestudeerd ben) klaar zijn, normaal zijn en anders hoef ik niet meer zo nodig. Al word ik op dit moment nog behoorlijk aangemoedigd om door te zetten. Ik zet me keihard in voor therapie. Het is zwaar, maar ik knok met volle kracht. Alleen ik vraag me wel af wanneer genoeg, genoeg is. Misschien ben ik een beetje zwaarmoedig omdat de therapie (exposure. Keer op keer een trauma vertellen een uur lang en vragen erover beantwoorden en dat tweemaal per dag thuis terugluisteren) misschien wat zwaar valt (misschien zwaarder dan ik aankan). Omdat mijn therapeut zo hoopvol is, is dit moeilijk daar te bespreken en ik ben gewoon benieuwd naar de meningen van anderen. Ik weet wat haar mening is, alleen hoe zien anderen het?
Ik vind dit echt een onmogelijke vraag. Wat ik onmiddellijk uit je verhaal haal, is dat je dus niet je vraag aan de orde stelt daar waar je het zou moeten doen: bij je therapeut. En dat omdat zij ‘zo hoopvol is’. :{

Je zegt ‘anders hoef ik niet meer zo nodig’. Dat is best ernstig.

Naar mijn mening post je te vaak dit soort topics. Ik vemoed dat ze voor jou in een soort behoefte voorzien, maar niet omdat je nou zoveel nut ervaart van onze meningen.
The love you take is equal to the love you make.
pi_179098478
Wanneer te stoppen met therapie is een moeilijke vraag. Ik heb meegemaakt dat ik ooit ging stoppen met therapie en tot mijn verbazing vonden mijn therapeuten dat een goed idee. Ik heb ook meegemaakt dat ik geen bemoeienis meer wilde en tegen advies van therapeuten in stopte.

En nu bestaat mijn therapie alleen nog in mijn geheugen en in een map met allerlei papierwerk die ik heel soms bekijk. Ik ben nu bezig met herstel. Ik blijf leren hoe ik mijn leven het prettigst kan invullen en hoe ik het beste om kan gaan met de dingen die ik moeilijk vind, en die er misschien wel altijd zullen zijn.

Normaal zijn heb ik schijt aan. De hoop opgeven dat het ooit nog goed komt is achteraf gezien het slechtste wat ik ooit gedaan heb. Tegenwoordig verbaas ik mezelf steeds weer dat ik dingen kan die ik nooit gedacht had te kunnen.

Therapie is in mijn ogen maar een van de vele stukjes gereedschap in de gereedschapskist van het leven. Dus misschien maakt het niet zoveel uit wanneer je met therapie stopt, belangrijker is om je gereedschapskist te vullen met de dingen die jij nodig hebt.
pi_179101643
Naja... therapie is inderdaad niet te zwaar... het is gewoon erg ontwrichtend nu en dat is een goed iets. Het betekent dat ik even zevenmijlslaarzen aanheb en daar is niks mis mee. En momenteel mag het me ook ontwrichten, ik heb er de ruimte voor.
Rustig aandoen staat niet in mijn woordenboek ;) komt het ook nooit te staan. Gewoon vol voor gaan.

Dank je wel Raskolnikow, ik vind het heel erg fijn om je ervaring te lezen. Het klinkt alsof je in een heel positief proces zit! Ik hoop je na te gaan leven :)
Dank je wel voor het delen.

En Lienekien, je hebt deels gelijk. Ik zal er rekening mee houden.
Alleen ik haal heel erg veel uit de reacties van anderen. Ik ben opzoek naar een stukje er- en herkenning. Mensen in mijn omgeving worstelen niet met dit soort problemen. Ik zal een andere uitlaatklep zoeken.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
  zaterdag 12 mei 2018 @ 10:29:19 #30
70514 littledrummergirl
voor uw vrijmibo
pi_179101973
Wat zou er mis zijn met straks werken en als backup bijv een gesprekje met n psycholoog van n uur in de week/twee weken aan te houden om te voorkomen dat je weer gaat zwabberen? In een keer van heel intensieve therapie naar niks lijkt me zo'n gat geven.
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')