Scheiding en onregelmatig werk

- Als de moeder zich niet voegt naar het schema van TS en als hij vanavond gebeld wordt subiet al haar eigen plannen opzij zet om de komende twee weken fulltime het kind te hebben is ze een egocentrisch kutwijf.

- Als de moeder partneralimentatie krijgt is ze een lui wijf dat alleen maar op haar reet wil zitten en voorgetrokken wordt door de rechter.

Right, dit werkt natuurlijk prima en eerlijk zo. Niets zou haar in de weg moeten staan zelf een fijne carrière op te bouwen en haar eigen geld te verdienen

TS: nee, imo is het niet mogelijk om je baan in de huidige vorm te behouden als jullie gaan scheiden. Je kunt niet van je ex blijven verwachten dat zij alles op zij zal zetten en zich volledig naar jouw onvoorspelbare en onregelmatige schema zal voegen. Zo kan ze toch zelf ook niets opbouwen aan werk of sociale contacten als ze nooit weet of ze misschien een dag van tevoren haar planning voor de komende weken ineens helemaal om moet gooien? Zolang je samen bent en de afspraak maakt dit zo te doen kan dat. Als je uit elkaar gaat werkt dat gewoon niet, tenzij zij bereid is haar eigen leven op te offeren en in dienst van het kind en jou(w schema) te leven. Wat je imo niet redelijkerwijs van haar kunt verwachten. Misschien dat de oorzaak van de scheiding hier ook nog bij van belang is in hoeverre ze geneigd is je tegemoet te komen.

Prettig voor het kind lijkt het me sowieso ook niet, als ik afga op mijn kleuter vinden ze het op deze leeftijd heel belangrijk om te weten wat er welke dag (ongeveer) gaat gebeuren. Met zo'n onregelmatig schema is het nooit duidelijk of hij nou bij papa of mama is, wie hem van school op zal halen en of hij nog met papa maar zwemles kan of dat dat ineens anders wordt. Sommige kinderen kunnen daar ongetwijfeld beter mee omgaan dan anderen, maar ik denk persoonlijk dat hij makkelijk het idee kan krijgen dat het nooit zeker is of zijn papa er wel of niet voor hem zal zijn.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:18 schreef cunial het volgende:

[..]

Dat is bespreekbaar ja met haar. Of dat flexibel is weet ik nog niet, het zou haar sieren dat ze dat wel is.

Werkgever moet ik nog inlichten, het is nog redelijk vers nml. Kan ook nog wat collega's bellen en informeren die in hetzelfde schuitje zitten.

Zij is toen ze zwanger werd ontslagen(contract niet verlengd). Daardoor heeft ze de zorg opgenomen(uiteraard samen besloten) en ik blijven werken.

Goed om te lezen dat het bespreekbaar is. En dan lijkt mij de eerste stap om het ook met haar te bespreken. Ik zou dat doen zonder verwachtingen en ook als ze daar anders over denkt dan jij hoopt dat gewoon meenemen als ‘haar mening’ en er absoluut geen ruzie over maken.

Het belangrijkste is dat zij inziet dat jij belangrijk bent voor jouw zoon en vise versa en dat je van daaruit samen kiest voor wat het beste is voor jullie zoon.

Wat natuurlijk ook kan betekenen dat jij wel een andere baan zoekt, maar dat kan ik totaal niet beoordelen.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:26 schreef Miss_Isis het volgende:
- Als de moeder zich niet voegt naar het schema van TS en als hij vanavond gebeld wordt subiet al haar eigen plannen opzij zet om de komende twee weken fulltime het kind te hebben is ze een egocentrisch kutwijf.

- Als de moeder partneralimentatie krijgt is ze een lui wijf dat alleen maar op haar reet wil zitten en voorgetrokken wordt door de rechter.

Right, dit werkt natuurlijk prima en eerlijk zo. Niets zou haar in de weg moeten staan zelf een fijne carrière op te bouwen en haar eigen geld te verdienen

TS: nee, imo is het niet mogelijk om je baan in de huidige vorm te behouden als jullie gaan scheiden. Je kunt niet van je ex blijven verwachten dat zij alles op zij zal zetten en zich volledig naar jouw onvoorspelbare en onregelmatige schema zal voegen. Zo kan ze toch zelf ook niets opbouwen aan werk of sociale contacten als ze nooit weet of ze misschien een dag van tevoren haar planning voor de komende weken ineens helemaal om moet gooien? Zolang je samen bent en de afspraak maakt dit zo te doen kan dat. Als je uit elkaar gaat werkt dat gewoon niet, tenzij zij bereid is haar eigen leven op te offeren en in dienst van het kind en jou(w schema) te leven. Wat je imo niet redelijkerwijs van haar kunt verwachten. Misschien dat de oorzaak van de scheiding hier ook nog bij van belang is in hoeverre ze geneigd is je tegemoet te komen.

Prettig voor het kind lijkt het me sowieso ook niet, als ik afga op mijn kleuter vinden ze het op deze leeftijd heel belangrijk om te weten wat er welke dag (ongeveer) gaat gebeuren. Met zo'n onregelmatig schema is het nooit duidelijk of hij nou bij papa of mama is, wie hem van school op zal halen en of hij nog met papa maar zwemles kan of dat dat ineens anders wordt. Sommige kinderen kunnen daar ongetwijfeld beter mee omgaan dan anderen, maar ik denk persoonlijk dat hij makkelijk het idee kan krijgen dat het nooit zeker is of zijn papa er wel of niet voor hem zal zijn.

Helemaal mee eens Miss_Isis. TS wilt zoon graag zien, maar wilt ook wel lekker onregelmatig blijven werken. Dat kan dus niet. Kies voor je werk of zoon.

Mijn mening: zeg je baan op of verander je huidige baan ga regelmatig werken en geef stabiliteit aan je zoon.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:13 schreef cunial het volgende:

[..]

Ze heeft een nieuwe vlam dus ik ga er vanuit dat partneralimentatie niet meer van toepassing is? Helaas ben ik daarachter gekomen omdat ze meer met haar telefoon getrouwd is dan met mij. We zijn onder huwelijkse voorwaarden getrouwd. En idd had ik beter niet met dat ondankbare egocentrische kutwijf kunnen trouwen.

Bedankt voor alle reacties overigens, ik wil er veel beantwoorden maar dat doe ik later even.

Op zich is een nieuwe vlam niet van toepassing op het vaststellen van (de hoogte van) de partneralimentatie.
Partneralimentatie vervalt pas als ze een huishouden gaat vormen met die nieuwe vlam.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:27 schreef cunial het volgende:

[..]

Bedankt. Ik sta er echt versteld van hoe mensen kunnen veranderen.

O, ik kan er boekwerken over schrijven. Ik ben echt voor een enorm bedrag genaaid door mijn ex-vrouw, ze woont nu in ons huis (ik heb voor mijzelf een ander huis gekocht), heeft het grootste deel van de inboedel mogen houden, inclusief zaken die 100% van mij waren (want die hoorden bij het huis... ondanks dat ik ze ver daarvoor al had).

Wat ik lachend heb geaccepteerd omdat ik mijn kinderen op plek 1 heb gezet. Dus zij heeft geld en goederen gekregen, ik heb de kinderen 60/40. In ieder geval zo lang als ze dat zelf ook willen (liefste willen ze nog meer bij mij zijn, maar een goede relatie met hun moeder is voor hen ook belangrijk).

Verder kunnen we prima met elkaar omgaan. Zelfs samen met de kinderen op vakantie lukt.

Vereist wel dat je een hoop emotie aan de kant mikt.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:33 schreef C.L.Werner het volgende:

[..]

Helemaal mee eens Miss_Isis. TS wilt zoon graag zien, maar wilt ook wel lekker onregelmatig blijven werken. Dat kan dus niet. Kies voor je werk of zoon.

Mijn mening: zeg je baan op of verander je huidige baan ga regelmatig werken en geef stabiliteit aan je zoon.

Heb jij de OP wel gelezen?

TS is op zoek naar opties en mogelijkheden, benoemt zelf letterlijk dat hij wellicht een andere baan moet zoeken.

Het valt mss niet bij iedereen goed maar als je werk echt leuk is, kun je ook kiezen voor jezelf en je werk. Op je vrije dagen kun je dan toch contact zoeken en je hebt ook FaceTime.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:33 schreef C.L.Werner het volgende:

[..]

Helemaal mee eens Miss_Isis. TS wilt zoon graag zien, maar wilt ook wel lekker onregelmatig blijven werken. Dat kan dus niet. Kies voor je werk of zoon.

Mijn mening: zeg je baan op of verander je huidige baan ga regelmatig werken en geef stabiliteit aan je zoon.

De oplossing kan ook zijn dat zij gewoon thuis blijft voor hun zoon de komende jaren en dat hij daar een goede alimentatie voor betaalt.

Ik snap echt niet dat mensen op afstand beter zouden kunnen beoordelen wat het beste voor hen is.

Dat zijn baan behouden ondergeschikt zou moeten zijn aan de noden van zijn zoon is iets anders. Dus ja, het zou heel goed kunnen dat hij zijn baan op moet zeggen, maar misschien ook niet.

En dan hoop je maar dat ze daar samen naar tevredenheid uit kunnen komen.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:40 schreef cunial het volgende:

[..]

Niet lekker blijven werken, ik denk dat jij ook wel snapt dat ik dit altijd met plezier heb gedaan en mijn gezin heb kunnen onderhouden, maar nu moet ik keuzes maken en mijn zoon komt altijd op plek 1.

De juiste instelling!

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:40 schreef cunial het volgende:

[..]

Niet lekker blijven werken, ik denk dat jij ook wel snapt dat ik dit altijd met plezier heb gedaan en mijn gezin heb kunnen onderhouden, maar nu moet ik keuzes maken en mijn zoon komt altijd op plek 1.

Dan ga maar vast solliciteren, want met het werk dat je nu doet is de kans op een fatsoenlijke omgangsregeling vrij klein.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:27 schreef cunial het volgende:

[..]

Bedankt. Ik sta er echt versteld van hoe mensen kunnen veranderen.

Begrijpelijk dat zoiets je kan overvallen, maar wellicht zegt het ook iets over de afstand die er ingeslopen was..

Ik denk dat je je onregelmatige werk vooral moet heroverwegen om een juridisch sterkere positie te krijgen, mocht er een discussie zijn over de invulling van de zorg. Indien je hier niet onderling uit kan komen, zal een rechter meer geneigd zijn om je als gelijkwaardige verzorger te beoordelen als je een zekere zorg en stabiliteit kan bieden aan je kind.

Net als VEM2012 ben ik van mening dat je regelmatigheid ook in andere dingen kan stoppen en ik spreek uit ervaring als kind van twee onregelmatig werkende en gescheiden ouders. Echter moet je dan ook wel begrijpen wat voor een offer dat vraagt van de andere ouder, als jij zo een onregelmatige totale afwezigheid hebt. Die moet dat gat opvangen en dat vraagt toch ook een blijvende aanpassing van haar leven. Dat wordt niet altijd als even wenselijk ervaren en kan o.a. een gevoel geven dat er toch niet zo een scheiding heeft plaats gevonden. Haar leven en dat van jullie kind, maar ook een nieuwe partner en eventuele andere kinderen en andere familie zullen allemaal de invloed merken van jouw onregelmatige schema. En dat kan best als een (on)behoorlijk offer ervaren worden, waarmee het wellicht niet je beste uitgangspunt is als onderhandelingspositie. Ook omdat het drempelverhogend kan werken voor haar om richting arbeidsmarkt te gaan, waar jij financieel verantwoordelijk voor kan worden gehouden. Dan kan twaalf jaar een verrekte lange periode zijn waarin iedereen zich blijvend zo flexibel op zou moeten blijven stellen..

Ik wens jullie veel sterkte, geduld en wijsheid toe in deze woelige periode. Laat je echt goed inlichten op juridisch vlak en ga voor de zekerheid naar iemand toe die je echt alle ins and outs op je persoonlijke situatie kan bekijken. In WGR zit hier ook de nodige juridische kennis, maar het is denk ik wel zo een situatie waarin je geen onnodige risico's wil nemen en gebaat bent bij een expert die in jouw team zit zeg maar.

@VEM2012
Is dat de vrouw waarvan je eerder schreef dat ze min of meer het ouderschap niet zo vond? Sjiek "opgelost" van je/jullie

Heb ook in zo'n dillema gezeten. Ander werk gevonden. Betaald 600 euro minder maar dichterbij huis. Geen moment spijt van gehad.

Kan m'n kind elke dag naar school brengen. Win zo 8 uur per week terug aan minder forenzen + geen structureel overwerk meer.

De moeder van m'n kind werd hierdoor ook gedwongen om bij te dragen in het inkomen, en zit sinds ze deeltijd werk heeft ook beter in haar vel. Als thuismama probeerde ze krampachtig al haar voldoening daaruit te halen, en werd het een onmogelijk mens (al geeft ze dat niet toe). Goed, dit is bijzaak. Belangrijkste is dat ik meer structuur kan bieden (ook door betere schoolkeuze) en ons kind daardoor beter gedijt.

Weet niet of het een optie voor je is TS, maar vaak weg, onregelmatig werk is een recept om langs elkaar op te leven. Dan heb je ook minder ruzie. Als je kind 2 jaar ouder is, kan ze al veel meer dingen zelf. Nu hij nog klein is, is hij echt afhankelijk van zijn moeder. Een jaar of 2 verder en hij kan zelf appen/Facetimen, etc. Dat is mijn ervaring ten minste als mijn kind naar schoonouders in het buitenland gaat in de zomervakantie. Een paar jaar terug moest ik ruzie maken om m'n kind even achter de cam te krijgen (moeder druk blabla), nu pakt m'n kind de mobiel van moeder of opa/oma en krijg ik, als ze weer eens een paar weken vakantie heeft in het buitenland, meerdere keren per dag appjes en Facetime gesprekken op initiatief van m'n kind zelf.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:58 schreef Scary_Mary het volgende:

@VEM2012
Is dat de vrouw waarvan je eerder schreef dat ze min of meer het ouderschap niet zo vond? Sjiek "opgelost" van je/jullie

Dat is ze inderdaad. En dank je.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:58 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Begrijpelijk dat zoiets je kan overvallen, maar wellicht zegt het ook iets over de afstand die er ingeslopen was..

Ik denk dat je je onregelmatige werk vooral moet heroverwegen om een juridisch sterkere positie te krijgen, mocht er een discussie zijn over de invulling van de zorg. Indien je hier niet onderling uit kan komen, zal een rechter meer geneigd zijn om je als gelijkwaardige verzorger te beoordelen als je een zekere zorg en stabiliteit kan bieden aan je kind.

Net als VEM2012 ben ik van mening dat je regelmatigheid ook in andere dingen kan stoppen en ik spreek uit ervaring als kind van twee onregelmatig werkende en gescheiden ouders. Echter moet je dan ook wel begrijpen wat voor een offer dat vraagt van de andere ouder, als jij zo een onregelmatige totale afwezigheid hebt. Die moet dat gat opvangen en dat vraagt toch ook een blijvende aanpassing van haar leven. Dat wordt niet altijd als even wenselijk ervaren en kan o.a. een gevoel geven dat er toch niet zo een scheiding heeft plaats gevonden. Haar leven en dat van jullie kind, maar ook een nieuwe partner en eventuele andere kinderen en andere familie zullen allemaal de invloed merken van jouw onregelmatige schema. En dat kan best als een (on)behoorlijk offer ervaren worden, waarmee het wellicht niet je beste uitgangspunt is als onderhandelingspositie. Ook omdat het drempelverhogend kan werken voor haar om richting arbeidsmarkt te gaan, waar jij financieel verantwoordelijk voor kan worden gehouden. Dan kan twaalf jaar een verrekte lange periode zijn waarin iedereen zich blijvend zo flexibel op zou moeten blijven stellen..

Ik wens jullie veel sterkte, geduld en wijsheid toe in deze woelige periode. Laat je echt goed inlichten op juridisch vlak en ga voor de zekerheid naar iemand toe die je echt alle ins and outs op je persoonlijke situatie kan bekijken. In WGR zit hier ook de nodige juridische kennis, maar het is denk ik wel zo een situatie waarin je geen onnodige risico's wil nemen en gebaat bent bij een expert die in jouw team zit zeg maar.

@VEM2012
Is dat de vrouw waarvan je eerder schreef dat ze min of meer het ouderschap niet zo vond? Sjiek "opgelost" van je/jullie

Het komt bij mij toch regelmatig voor dat ik een reactie wil typen, langs de jouwe scroll en denk; ok, geen zin om 2x hetzelfde te typen, quote en 'precies dit'. Zo ook hier.

Dus; precies dit. Goede post, zoals gewoonlijk.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:22 schreef cunial het volgende:

[..]

Ik gok zomaar dat ze daar wel intrekt.

Daar zou ik niet zo hard op rekenen

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 08:27 schreef cunial het volgende:

[..]

Bedankt. Ik sta er echt versteld van hoe mensen kunnen veranderen.

Schoolvoorbeeld van hoe vreendgangers zich gedragen.
Nu ze nog in deze fase zit, goede afspraken maken over scheiding en bezoekregeling. Als de roze wolk weg is en ze haar nieuwe realiteit ziet (duurt even voor ze inziet dat de nieuwe situatie niet aantrekkelijker is, bezoekregeling waardoor ze minder haar eigen gang kan gaan, realisatie dat d'r nieuwe partner toch niet zoveel beter is dan de oude en dat ook die vieze onderbroeken naast de wasmand gooit en de vaatwasser niet leegmaakt), is ze minder inschikkelijk dan nu.

Hoe zit het met partnerpensioen? Heeft ze daar recht op en wat zijn de mogelijkheden om daar afstand van te doen?

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 15:58 schreef weethetevennietmeer het volgende:
Allereerst, vervelende situatie.

Partneralimentatie is de grootst mogelijke onzin die er bestaat. Ken ook mensen die er geen gebruik van hebben gemaakt, dus je kan eromheen "werken".

Persoonlijk vind ik dat er bij een relatiebreuk waar partneralimentatie aan te pas komt, dat er gekeken moet worden, waarom de scheiding ingezet wordt, zwart op wit met evt getuigen / notaris. Pas dan kijken wie, evt wat aan een ander moet betalen.

Want met de huidige regeling is de man 9 van 10 keer de pisang, je mag én betalen én je kind minder/niet zien (eea is wat gechargeerd ter verduidelijking).

Samenwonen met haar nieuwe vlam gaat ze niet doen, niet officieel tenminste. Ondertussen doet ze dat wel zwart, lekker van jou geld vangen en van haar nieuwe vlam. .

Probeer de boel zsm uit te spreken en officieel te regelen met haar, desnoods met een mediator ertussen.

Wat werk betreft, het is makkelijk roepen, zoek maar ander werk. Dat valt niet mee al is de motivatie er wel ivm belang kind. En als je minder gaat verdienen, dan moet mevrouw zelf ook bij gaan dragen in onderhoud van haarzelf / kind.

Sterkte iig!

Partneralimentatie is helemaal niet zo raar, zeker niet als je samen hebt gekozen dat een van de partners thuis blijft voor de kinderen.

En als je uit elkaar gaat is daar nooit 1 schuldige voor aan te wijzen. Iets werkt niet. Accepteer en ga verder.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 18:55 schreef weethetevennietmeer het volgende:

[..]

Dat ben ik niet met je eens, als iemand zoals bij TS bewust vreemdgaat en dan ook nog ff 12 jaar geld blijft melken bij jou, dan heeft zij daar schuld aan, zij kiest om vreemd te gaan!

Het zou haar sieren als ze afziet van de partneralimentatie (maar dat doet ze niet, want gratis geld).

Sorry voor de lichte off-topic, ik kan gewoon slecht tegen onrecht.

Volgens mij zijn ze wel bezig om de wet aan te passen.

Op het moment dat ze samen hebben afgesproken dat zij huismoeder zou worden bepaal je eigenlijk dat het voor haar na een x aantal jaar moeilijker wordt om weer in te treden. Ik spreek niet goed dat zij vreemd is gegaan maar wij weten niet welke oorzaak dit heeft en wat hier allemaal vooraf is gegaan. Het is nooit zo zwart wit...

En ik weet niet precies wat ze gaan veranderen, maar dit zal nooit helemaal verdwijnen, en terecht!

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 19:02 schreef Californium het volgende:

[..]

Op het moment dat ze samen hebben afgesproken dat zij huismoeder zou worden bepaal je eigenlijk dat het voor haar na een x aantal jaar moeilijker wordt om weer in te treden. Ik spreek niet goed dat zij vreemd is gegaan maar wij weten niet welke oorzaak dit heeft en wat hier allemaal vooraf is gegaan. Het is nooit zo zwart wit...

En ik weet niet precies wat ze gaan veranderen, maar dit zal nooit helemaal verdwijnen, en terecht!

Daarbij help je TS niet met "het is belachelijk!!!" geroep.
De regels zijn zoals ze zijn, daar dien je je bewust van te zijn als je trouwt, en als je reden had onder huwelijkse voorwaarden te trouwen dan mag ik hopen dat daar ook over nagedacht is.

quote:

Op woensdag 9 mei 2018 19:05 schreef Leandra het volgende:

[..]

Daarbij help je TS niet met "het is belachelijk!!!" geroep.
De regels zijn zoals ze zijn, daar dien je je bewust van te zijn als je trouwt, en als je reden had onder huwelijkse voorwaarden te trouwen dan mag ik hopen dat daar ook over nagedacht is.

Helemaal mee eens. Als je kinderen neemt in een relatie dan denk je daar (hoop ik) over na en ook hoe dit gaat als het kind er is. Gaat vrouw minder werken / gaat man minder werken of gaan ze beiden minder werken. In Nederland is het nog vaak zo dat de vrouw minder gaat werken omdat de vrouw dit wil / de man zelf niet minder wil werken / dit het meest voordelig is en dus stem je samen in met een verlies van inkomen van de vrouw. Het is niet raar dat dit gecompenseerd wordt als je uit elkaar gaat.

Tevens (en gelukkig) zie ik steeds vaker om mij heen dat vader EN moeder een dagje minder gaan werken en bij gescheiden stellen dit zo blijft en de verzorging van de kinderen ook 50 / 50 blijft. Op deze manier gaat niemand erop achteruit in inkomen en wordt er afgesproken dat geen partneralimentatie komt.