AKP&MHP
Recep Tayyip Erdoğan
CHP
Muharrem İnce
HDP
Selahattin Demirtaş
İYİ Party
Meral Akşener
Saadet
Temel Karamollaoğlu
De oppositie heeft inmiddels aangekondigd om met een gemeenschappelijke lijst te komen voor de parlementsverkiezingen. Wel leveren ze allemaal een eigen presidentskandidaat.
Om direct te winnen, moet een presidentskandidaat minimaal de helft +1 stem krijgen. Lukt dat niet volgt er twee weken later een tweede ronde (vergelijkbaar met Frankrijk dus). Volgens de meeste peilingen kan onze grote vriend Erdo rekenen op ongeveer 45% van de stemmen, wat zou betekenen dat er een tweede ronde komt. Wie weet of zijn tegenkandidaat dan de oppositie alsnog achter één presidentskandidaat kan verenigen.
Wordt vast spannend iddquote:Op zondag 6 mei 2018 18:57 schreef westwoodblvd het volgende:
Wellicht interessant om te gaan volgen.
Is dit sarcastisch?quote:
Op 
Onafhankelijke journalisten en meningsuiting enzo bestaat niet meer in Turkije maar ik dacht dat verkiezingen tot op zekere hoogte nog redelijk eerlijk verliepen.
Vrees dat we het vanzelf wel weer zullen merken hier .quote:
Wellicht interessant om te gaan volgen.
De combinaties CHP/IYI/SP & AKP/MHP gaan in elk geval aardig gelijk op in de peilingen, en Aksener - Erdogan liggen ook zo'n beetje gelijk (als die het in een tweede ronde tegen elkaar op moeten nemen).quote:
[..]
Is dit sarcastisch?
Onafhankelijke journalisten en meningsuiting enzo bestaat niet meer in Turkije maar ik dacht dat verkiezingen tot op zekere hoogte nog redelijk eerlijk verliepen.
Het referendum was ook bijzonder spannend. En daar had Erdo zo'n beetje zijn politieke toekomst aan verbonden.quote:Op maandag 7 mei 2018 14:57 schreef freako het volgende:
[..]
De combinaties CHP/IYI/SP & AKP/MHP gaan in elk geval aardig gelijk op in de peilingen, en Aksener - Erdogan liggen ook zo'n beetje gelijk (als die het in een tweede ronde tegen elkaar op moeten nemen).
.Een echte democratische man dus!quote:
Hoeveel 'verkiezingen' heeft die Erdogan de laatste 5 jaar wel niet georganiseerd
Bij elk resultaat dat hem niet bevalt of bij elke beslissing die hij niet kan maken weer nieuwe verkiezingen, met nieuwe regels, en een heleboel onregelmatigheden het zal allemaal wel met die Turkse versie van democratie. Dat land valt niet meer serieus te nemen dus.quote:
Hoe oppositie in Turkije nieuwe energie zocht en vond - http://nos.nl/l/2231565
Turkse lira in vrije val, centrale bank grijpt in - http://nos.nl/l/2233236
En, je verwacht het niet, volgens Erdogan is het een samenzwering van "het buitenland".
Zeg nee tegen Erdogan en je gaat een ellendige gevangenisstraf tegemoet in de ergste gevangenis nummer 1 van de wereld, ja, die staat dus echt in Turkije.
https://nl.express.live/2(...)t-die-daar-iets-over
https://www.daskapital.nl(...)g-geen-groot-succes/
[ Bericht 99% gewijzigd door Old_Pal op 26-05-2018 13:15:03 ]
Een beetje hetzelfde als dit:quote:
Wat doen eigenlijk al die Erdogan-Turken nog in Nederland? Zij verheerlijken en verafgoden hun fascistoïde leider en hebben hem onvoorwaardelijke trouw gezworen. Echte Nederlanders doen nooit zo hysterisch over politieke leiders.
https://www.economist.com(...)erent-from-the-dutch
De meest streng religieuzen en conservatievelingen zijn destijds uit Nederland naar Amerika gegaan. Daar paraderen ze nog steeds in traditionele kledij en gaan ze braaf naar de kerk op zondag. In Nederland is dat vrijwel verdwenen.
Idem dito met de Turken hier in Nederland, dat zijn ook de grootste tokkie's uit dat land. Simpele boertjes, ontvankelijk voor een populistische dictator die hen een 'sterke identiteit' geeft.
Toch zijn de oud-hollandse emigranten in Amerika veel beter geintegreerd. Werken hard, nauwelijks afhankelijk van een uitkering en keren zich niet tegen hun nieuwe thuisland. Ook zijn ze niet politiek betrokken bij Nederland. Sterker nog, meer dan 95% van hen zijn nog nooit in Nederland geweest en spreken geen woord Nederlands meer.
Ik heb diverse anecdotes gelezen van Nederlandse expats (en ook andere Europese nationaliteiten trouwens), die bijvoorbeeld in landen in Afrika of Azië heel strikt vasthouden aan hun Nederlandse identiteit en niet of nauwelijks integreren.
Het lijkt me ook best lastig om eerlijk te zijn, het is allemaal zo ongelofelijk anders. Blij dat ik niet in zo'n situatie zit.
quote:Does Turkey’s opposition have a chance at beating Erdoğan’s AKP in June?
After 15 years in government—particularly since a failed coup attempt in July 2016 crowned him with extraordinary executive authority—Turkey’s President Recep Tayyip Erdoğan has never been more powerful.
Yet as the June 24 snap elections called by his ruling Justice and Development Party (AKP) approach, there are growing signs that the political dexterity that has long allowed Erdoğan to determine the course of Turkish politics could be waning. While Turkish polls need to be read cautiously, many of them now suggest a high likelihood that the upcoming presidential election will be decided in a run-off, and that Erdoğan’s AKP will fail to retain its majority in parliament. This would create a completely novel and challenging political picture in which the opposition could have a greater say in policymaking than it has had for at least a decade.https://www.brookings.edu(...)rdogans-akp-in-june/SPOILERChallenges mounting
Many thought that the decision to move the elections forward by over 16 months was a pre-emptive move by Erdoğan to avoid the damage an increasingly volatile Turkish economy is likely to inflict on his popular support. Both inflation and unemployment are over 10 percent and on the rise, the budget deficit saw a 58 percent increase in the past year, and the lira has lost more than 20 percent of its value against the U.S. dollar this year alone. (The dollar-to-lira rate is now 4.6 to 1; it was 3.75 to 1 in January, and around 2 to 1 as recently as mid-2013.) Nor is the Turkish government able to stem the tide: To the contrary, Erdoğan’s frequent and ideologically charged declarations against high interest rates as well as his recent promise to intervene more directly in the policymaking of Turkey’s Central Bank after the elections are increasingly perceived as contributing to the lira’s plunge.
Amid these economic worries, Erdoğan also faces the most diverse and rigorous pool of opposition candidates since he came to power in 2003. A new electoral alliance hoping to unseat Erdoğan includes not only the center-left Republican People’s Party (CHP) and the new center-right İyi (Good) Party, but also an Islamist faction, represented by the small yet influential Felicity Party—ironically, Erdoğan’s own political home during his rise to political stardom in the 1990s.
The allied opposition parties have each fielded their own candidates, but promise to unite behind whichever candidate makes it to a run-off against Erdoğan. The CHP’s presidential candidate is Muharrem İnce, a fiery orator who was once known for his staunch secularism and perceived as insensitive to the needs of Turkey’s pious Muslims and large Kurdish minority. Recently, however, he has struck a remarkably conciliatory tone on the campaign trail, adopting a narrative embracing Turkey’s ethnic and social diversity, promoting teaching Kurdish in government schools, and declaring that he has no intention to resurrect Turkey’s once-infamous headscarf ban. İyi Party leader Meral Akşener, the only woman in the race, is the first serious right-wing challenger to Erdoğan in over a decade. Finally, the conservative Felicity Party candidate, the British-educated party head Temel Karamollaoğlu, is easing into his role as an elder statesman and is dishing out intense moral criticism of the ruling AKP. The pro-Kurdish People’s Democracy Party (HDP)—which the government has heavily stigmatized—was left outside of the opposition alliance, but its party head and candidate Selahattin Demirtaş remains a charismatic leader for much of Turkey’s Kurds and secular youth. This diversity of options available to Turks of all political and ideological persuasions means that Erdoğan is now challenged from multiple sides and that there is likely to be increased opposition turnout at the polls.
Erdoğan’s vulnerability
Indeed, such a widened political battleground was exactly what Erdoğan hoped to avoid in calling for the snap vote. Turkey’s opposition parties were outraged at what they took as an attempt to prevent Akşener’s newly-founded İyi Party from participating on a legal technicality. This was circumvented when CHP—shrewdly and unexpectedly—allowed 15 of its members of parliament to be transferred to İyi Party, allowing it to attain the minimum number of sitting MPs to qualify to participate in the snap elections.
Erdoğan himself, in what many perceived as a slip that only proved foul play by the government, criticized Turkey’s High Electoral Commission for not pre-empting what he called an “immoral” opposition strategy. Perhaps even more strikingly, HDP’s Selahattin Demirtaş, who has been jailed since late 2016 with multiple charges but still no indictment (let alone a verdict), is forced to run from behind bars while opposition candidates from Turkey’s right and left continue to call for his immediate release.
The AKP’s apparent heavy-handedness is paired with considerable hubris in the lead-up to the elections. The government casually postponed Turkey’s massively important university entrance exams—the culmination of a multi-year process, exhausting for students and financially draining for parents—once it became apparent that they coincided with the planned election date. In a similarly self-assured move, Finance Minister Mehmet Şimşek has noted that Turkey’s troubled markets will see normalization and reform “after the elections,” rejecting out of hand the possibility that the elections may disturb his own policymaking mandate.
But even as the ruling AKP is dismissive of the possibility that Turkey’s next president could be decided in a run-off, Erdoğan himself has been providing much of the fodder for Turkey’s reinvigorated opposition. Phrases lifted cheekily from awkward moments in Erdoğan’s own recent speeches have become humorous opposition slogans. Erdoğan once said he and his party would leave power if and when the electorate said “Tamam” (roughly meaning “okay,” or “that’s enough” in Turkish)—on Twitter, opposition activists have said “T A M A M” in over two million tweets, and the phrase has seeped into daily conversations. Similarly, “Sıkıldık mı?” (“Are we bored yet?” as employed somewhat sheepishly by the president mid-way through a lengthy address to an AKP youth congress) is a phrase that has caught on. İnce, Akşener, and Koramollaoğlu joined in, using the catchphrases both on and off social media often. Indeed, “T A M A M” and “Sıkıldık mı?”
represent more than Turkey’s latest social media fad: Their easy and cheerful spread suggests an opposition that is increasingly able to unite around common themes and is rediscovering the tone of youthful irreverence that last befuddled and outraged the AKP government during the Gezi Park protests in 2013. Indeed, a growing number of Turkish commentators opine that it is increasingly the opposition that determines the tone and course of political debate in the country, with AKP officials adopting a clumsily defensive tenor.
And ironically, it may have been the AKP government itself that has exposed Erdoğan’s Achilles heel. In pushing for the constitutional change that concentrated most executive powers in the person of the president but retained certain lawmaking and veto rights in the parliament, AKP lawmakers do not seem to have considered the possibility that the president’s party may not always hold a majority in parliament. Before the constitutional amendment, the fact that the AKP polled significantly higher than its individual competitors meant that it easily dominated the National Assembly; but the multi-party alliances officiated under the new system, as well as a widened political arena, change electoral math in such a way as to make an AKP parliamentary majority harder to achieve.
Precisely because the creators of last year’s constitutional amendment thought that the AKP was invincible at the polls and that Turkey’s diverse opposition was fundamentally incapable of achieving any internal harmony, then, an opposition parliament under an Erdoğan presidency is a real likelihood. The new system makes little provision for such a cohabitation, and an aggressive opposition could effectively cripple much of Erdoğan’s policymaking. Indeed, if the AKP were to lose its parliamentary majority in the first round of elections, Erdoğan would be entering the presidential run-off election with his aura of invincibility and traditional mastery over Turkish politics severely weakened.
Winning votes, fairly
To gain the upper hand, both sides will have to come up with more concrete policy proposals to remedy an ailing economy, prove their willingness to diffuse the country’s suffocating political polarization, and stir the hearts and minds of an increasingly young and well-educated electorate, 1.5 million of whom will vote for the first time in June.
Opposition parties are just starting to roll out their election programs. These programs, in particular, must convince the electorate that their vision is one that goes beyond unseating Erdoğan: It remains unclear, for example, how a politically and legally cumbersome return to the parliamentary system, which all opposition candidates promise, would be achieved. On the question of the economy, İnce in particular is making waves with talk of moving emphasis from an increasingly unwieldy construction sector to boosting high-tech industrial production, and Akşener with a thoughtful critique of youth unemployment. But a thorough and convincing roadmap for much-needed macroeconomic reform has not been forthcoming from either Erdoğan or his opponents.
On foreign policy, İnce is unequivocally advocating improved relations with trans-Atlantic allies and the EU. Akşener, while stressing the need for a strong European-Turkish partnership, is critical of the EU for driving Turkey’s membership talks into a dead end, and not surprisingly emphasizes the importance of relations with the Turkic and Muslim world.
But perhaps most critically, all parties—government and opposition alike—should ensure that
controversial new election laws should be applied conscientiously, and that the June 24 elections are free and fair without the slightest shadow of a doubt. Any domestic and international perception that the elections have been tampered with would only aggravate Turkey’s mounting social and economic woes. If the worst fears of
some commentators are confirmed and incidents of coercion and violence sully the elections or their aftermath, Turkey’s already heated political scene could be brought to the brink.
To go back to the question we pose in the title: Yes, both Erdoğan and his challengers do have a real chance at victory in what may become Turkey’s most contested electoral race in recent history, and the AKP’s own mistakes should show that there is little to be gained by looking at Turkish politics dismissively.
Nouja PVV aanhang doet wel hysterisch over politieke leiders van andere partijenquote:
Wat doen eigenlijk al die Erdogan-Turken nog in Nederland? Zij verheerlijken en verafgoden hun fascistoïde leider en hebben hem onvoorwaardelijke trouw gezworen. Echte Nederlanders doen nooit zo hysterisch over politieke leiders.
Klopt.quote:
[..]
Nouja PVV aanhang doet wel hysterisch over politieke leiders van andere partijen
[ Bericht 62% gewijzigd door Hexagon op 31-05-2018 22:59:31 ]
Nope, tegenstanders worden tijdig opgepakt en/of vermoord. Onze polder-Turken vinden dat prachtig van die man.quote:
Maar ik ben benieuwd of Erdogan een Theresa Maytje heeft gedaan
Door dat twee ronden systeem sluit ik niet uit dat het daar op uitloopt. Als Erdogan niet gelijk meer dan de helft van de stemmen haalt, en de oppositie gaat dan als één man achter de tegenkandidaat staan, dan wel. Maargoed, moet men zich wel van de Koerden tot de communisten tot de rechtsnationalisten achter één man kunnen scharen. Wellicht dat er een soort the enemy of my enemy is my friend sfeer ontstaat.quote:
Maar ik ben benieuwd of Erdogan een Theresa Maytje heeft gedaan
Ja het lijkt me voor niet AKP mensen onverstandig om deze man langer in het zadel te houden.quote:
[..]
Door dat twee ronden systeem sluit ik niet uit dat het daar op uitloopt. Als Erdogan niet gelijk meer dan de helft van de stemmen haalt, en de oppositie gaat dan als één man achter de tegenkandidaat staan, dan wel. Maargoed, moet men zich wel van de Koerden tot de communisten tot de rechtsnationalisten achter één man kunnen scharen. Wellicht dat er een soort the enemy of my enemy is my friend sfeer ontstaat.
Dat is waar, maar wie het dan wel moet worden, heeft natuurlijk iedereen andere gedachtes over. Vandaar dat dat twee ronden systeem helpt.quote:
[..]
Ja het lijkt me voor niet AKP mensen onverstandig om deze man langer in het zadel te houden.
Het leger probeerde eerst vreedzaam van Erdogan af te komen, maar het volk wilde niet. Toen bombardeerde de luchtmacht het lege parlementsgebouw als symbool van het einde van de democratie in Turkije.
Als ik Griekenland was dan zou ik maar alvast gaan mobiliseren. Je weet nooit wat voor stunt die gekke dictator gaat uithalen om zijn macht te behouden. Als hij het zelf niet doet dan de rest van de AKP wel. Hij heeft tal van ambtenaren, officieren, academici, journalisten in het gevang gegooid als 'Gulen' aanhangers. Onmogelijk dat hij zich gewonnen geeft in een stembusgang.
"Democratie is een tram, als je je bestemming hebt bereikt dan stap je uit" - Erdogan
Both sides gemekker en whataboutism van de Turkse minister.twitter:abdbozkurt twitterde op vrijdag 01-06-2018 om 19:17:32#Turkey's Foreign Minister Mevlut Cavusoglu is having hard time explaining Ankara style diplomacy with a vicious insulting to the #Netherlands https://t.co/ozyt1smjsM reageer retweet
Nederland is niet soeverein volgens de Turken dat u het even weet.
Het schijnt dat Rusland staat te popelen om Constantinopel te voorzien van een nieuwe brug.quote:
Lijkt me niet heel waarschijnlijk dat ome Erdo maar even een EU land en mede NAVO lid gaat aanvallen. Dan is het heel snel voorbij met zijn sultanaat.
Overigens, ten aanzien van de polls: volgens de NOS worden peilers in turkije onder druk gezet om geen al te negatief beeld van de kansen van Erdogan neer te zetten.
Zo, vandaag gestemd.
Kreeg gister een brief thuis van AKP/Erdoğan.
Wat bracht je tot deze keuze?quote:Op zaterdag 16 juni 2018 22:00 schreef D.U.M.A.N. het volgende:
[ afbeelding ]
Zo, vandaag gestemd.
Kreeg gister een brief thuis van AKP/Erdoğan.
Hoe was de sfeer, werd er in je nek gehijgd, werd je op de een of andere manier 'begeleid', 'geholpen' of beïnvloed?quote:
[ afbeelding ]
Zo, vandaag gestemd.
Kreeg gister een brief thuis van AKP/Erdoğan.
Kijk dus met veel interesse naar deze komende verkiezingen.
Erdogan: 44,4%
Ince: 28,3%
Aksener: 13,5%
Demitras: 11,5%
Karamollaoğlu: 2,0%
Perinçek 0,2%
Bron: Akam
http://www.hurriyetdailynews.com/turkey-elections-2018/
Maar ik hoorde dat eerst de uitslagen zouden komen die goed zijn voor Erdo, en daarna de inhaalslag van z'n opponenten. Zo staat ie nu op 54,8% en daalt nog steeds.quote:Op zondag 24 juni 2018 18:03 schreef westwoodblvd het volgende:
Met 30% geteld staat Erdogan op 58% van de stemmen. Dan is een tweede ronde niet eens nodig.
De uitslagen van later op de avond zijn altijd linkser want dan komen de steden binnen.quote:
Met 30% geteld staat Erdogan op 58% van de stemmen. Dan is een tweede ronde niet eens nodig.
Maar ik vrees weer een 51je.
Volgens slimme mensen op Twitter komt hij op 52 procent uit als die trend op dezelfde manier uitpakt als bij de eerdere verkiezing en het referendum.quote:
[..]
Maar ik hoorde dat eerst de uitslagen zouden komen die goed zijn voor Erdo, en daarna de inhaalslag van z'n opponenten. Zo staat ie nu op 54,8% en daalt nog steeds.
Ha, nice.quote:
De Koerdische HDP haalt hoogstwaarschijnlijk de (belachelijk hoge) kiesdrempel van 10%, waardoor de AKP geen meerderheid krijgt in het parlement.
Maar de AKP-coalitie wel.quote:
De Koerdische HDP haalt hoogstwaarschijnlijk de (belachelijk hoge) kiesdrempel van 10%, waardoor de AKP geen meerderheid krijgt in het parlement.
Moet die wel 5 jaar standhouden.quote:
https://www.theguardian.c(...)ls-live-updates-2018quote:Things could take an unpleasant turn here.
The leading opposition candidate, Muharrem Ince, has tweeted to say that according to the official electoral board, only 37% of the vote has been counted – while the official Anadolu Agency is reporting that 85% have been opened.
He asks all observers not to leave the polling stations until counting is fully complete.
Daar dacht ik ook over na, maar als je erover nadenkt.quote:
De huidige resultaten met MHP op +10% voelen ook gewoon heel raar, als je bedenkt dat IYI een afsplitsing is van ze die nu voor het eerst meedoet.
AKP en MHP vissen natuurlijk uit dezelfde vijver tegenwoordig. En vroeger eigenlijk ook wel een beetje. Dus er zijn waarschijnlijk veel mensen die vroeger AKP stemden om hen de grootste te maken en nu “gewoon weer MHP” stemmen.
En nationalistische CHP’ers kunnen naar IYi zijn overgestapt.
Is er nog een kandidaat die stemmen wegtrekt van Erdo waardoor hij alsnog de meerderheid kan halen of is het nu al Erdo versus de rest?quote:
AKP’ers zijn al aan het feesten, oppositiezenders zeggen dat Erdogan zal dalen naar 48%.
twitter:BenjaminHarvey twitterde op zondag 24-06-2018 om 21:00:53Turkey opposition CHP's Adil Secim says voting data still coming in from large cities and results could change significantly when it's entered https://t.co/kk5ueQXcvd reageer retweet
Hoe bedoel je dit?quote:Op zondag 24 juni 2018 21:08 schreef Euribob het volgende:
[..]
Is er nog een kandidaat die stemmen wegtrekt van Erdo waardoor hij alsnog de meerderheid kan halen of is het nu al Erdo versus de rest?
Nouja, als Erdo nu niet direct de absolute meerderheid haalt wordt het een 1 vs 1 met Ince. Vraag me af of er nog kiezersgroepen zitten bij Aksener/Demirtas die Erdo verkiezen boven Ince.quote:
Dat lijkt me idd het probleem wat erdogan voor zichzelf heeft gecreëerd. Love HIM or hate HIM.quote:
[..]
Nouja, als Erdo nu niet direct de absolute meerderheid haalt wordt het een 1 vs 1 met Ince. Vraag me af of er nog kiezersgroepen zitten bij Aksener/Demirtas die Erdo verkiezen boven Ince.
Daarom denk ik dat op magische wijze erdo met 51% wint. En alle beschuldigingen van fraude zijn terreur.
Vooralsnog lijkt het er niet op dat er een tweede ronde komt. Net als bij het referendum heel toevallig net met de hakken over de sloot.quote:
[..]
Nouja, als Erdo nu niet direct de absolute meerderheid haalt wordt het een 1 vs 1 met Ince. Vraag me af of er nog kiezersgroepen zitten bij Aksener/Demirtas die Erdo verkiezen boven Ince.
“Toevallig” idd.quote:
[..]
Vooralsnog lijkt het er niet op dat er een tweede ronde komt. Net als bij het referendum heel toevallig net met de hakken over de sloot.
Die gaat echt niet meer onder de 50 zakken hoor. Vraag is alleen of die cijfers wel kloppen.quote:
Erdo mag niet verliezen. Dat is wel duidelijk, ben erg benieuwd hoe de komende dagen gaan verlopen.quote:
[..]
Die gaat echt niet meer onder de 50 zakken hoor. Vraag is alleen of die cijfers wel kloppen.
Dit kan zomaar leiden tot een nieuwe coup.
Er is niemand meer over om een coup te plegen.quote:
[..]
Erdo mag niet verliezen. Dat is wel duidelijk, ben erg benieuwd hoe de komende dagen gaan verlopen.
Dit kan zomaar leiden tot een nieuwe coup.
Erdogan eist de overwinning op. Oppositie spreekt van fraude, maar kan niks uitrichten want alle instituties zijn in handen van de AKP.
Zoals vooraf voorspeld dus...
Wat een pauper mongool is het toch ook.
Nou Turken, veel plezier met jullie leider.
hmm. Wanneer ik jouw berichten in het draadje over de Amerikaanse politiek lees vind jij types als Erdogan wel ok. Erdogan, Putin, Trump zijn in heel veel opzichten toch wel uit hetzelfde hout gesneden. Inspelen op nationalistische sentimenten, angst zaaien en sterke man spelen. Veel meer is het niet.quote:
Zo kan Erdogan weer net doen of hij democratisch gekozen is.
Wat een pauper mongool is het toch ook.
Nou Turken, veel plezier met jullie leider.
Venezuela is wel een absolute ramp. Turkije heeft wel wat meer vet op de botten volgens mij, maar beter zal het er niet op worden nee.quote:
Op de korte termijn vooral, op de lange termijn baart het investeerders zorgen: https://www.trouw.nl/home(...)e-cocktail~aa158d68/quote:
[..]
Venezuela is wel een absolute ramp. Turkije heeft wel wat meer vet op de botten volgens mij, maar beter zal het er niet op worden nee.
Nu trekken investeerders wel heel snel aan de rem, maar toch.
Idd, Erdogan is een Trump avant-la-lettrequote:
[..]
hmm. Wanneer ik jouw berichten in het draadje over de Amerikaanse politiek lees vind jij types als Erdogan wel ok. Erdogan, Putin, Trump zijn in heel veel opzichten toch wel uit hetzelfde hout gesneden. Inspelen op nationalistische sentimenten, angst zaaien en sterke man spelen. Veel meer is het niet.