Ik heb ongeveer een jaar een relatie met T. Hij heeft een ex, M. Voor wij elkaar ontmoetten vorig jaar was het ongeveer een half jaar uit tussen hen en hadden ze elkaar vrijwel niet gesproken. Hij kreeg de kans om een half jaar in het buitenland te werken en heeft die gepakt. Na dat half jaar - waarin zij inmiddels na een maand of twee in een nieuwe relatie was gestapt die stand heeft gehouden tot ongeveer begin dit jaar - spraken ze af dat hij wat spulletjes bij haar op kwam halen en wat bij te praten omdat ze korte tijd hebben samengewoond en zodoende kwam zij op een gegeven moment ook wat spulletjes langsbrengen bij hem thuis. Zo bracht ze onder andere een volle wasmand langs waarin ook kleren van haar zaten. Die zag ik dan later hangen aan zijn waslijn - een maillot, sokken - en hoewel ik het irritant vond dat ze niet meteen alles uitwisselden had ik daar geen grote problemen mee, al voelde ik duidelijk hoe hij haar niet wilde zien en spreken en op het moment dat ik destijds iets nodig had wat hij had maar wat nog bij haar lag zei hij haar dat maar door de brievenbus te gooien, want hij had geen zin in een ontmoeting. Prima. Ik heb veel mannelijke vrienden, hij veel vrouwelijke, en hij is bevriend met zeker twee van zijn exen. Ik heb daar geen enkel probleem mee. Mocht hij vriendschappelijk contact met haar hebben willen onderhouden na dat half jaar nadat ze uit elkaar waren was ik daar ook oké mee geweest, maar goed, dat wilde hij dus niet.
En toen begon het. Ik ben niet erg actief op social media en heb bijvoorbeeld geen Facebook-account. Soms had ik het nodig voor een app of zo om even in te loggen middels een spookaccountje en als ik dan toch ingelogd was wilde ik ook wel even rondkijken bij bekenden, en dat deed ik dan. Zo ook bij hem. Ik heb letterlijk drie keer enkel zijn bovenste post gezien en in alle gevallen vroeg hij daar om een gunst. Een laptop om te lenen, nieuwe collega's en spullen die hij goed kon gebruiken toen hij ging verhuizen in zijn eigen appartement in plaats van op kamers. In alle gevallen viel het me op hoe zij daar meteen op dook, hoe zij haar laptop wel wilde uitlenen, wel zou gaan solliciteren over een maandje en hoe zij wel een koelkast voor hem had. De rest van de aanwezige reacties zag ik niet eens, zo aanwezig was het. Hij had dat ook al eens aangegeven: zij wil graag vrienden blijven, zo zei hij, hij had daar minder behoefte aan, en zij gebruikte alles wat ze tegenkwam om toch te proberen elkaar te ontmoeten. Ik zag dit gebeuren op meerdere social media-kanalen en dit zonder ook maar te speuren, wat maakte dat ik me realiseerde dat dit nog wel vaker voor zou komen, en dat ik het meeste nog niet eens zag. Hij zag dat zelf niet, en zei dat ik geobsedeerd was. Ik zag dingen die er niet waren. Ze tekent en schildert en zorgde ervoor dat toen hij net was verhuisd haar stempel op zijn inrichting was gedrukt met haar kunst. Ik heb daar nooit moeite gehad, ik vind het mooi wat ze maakt en stoor me daar niet aan, al ben ik me er terdege van bewust dat ze hem koste wat kost in de greep wil houden.
Een week of drie geleden. T. en ik zijn nog geen week weer samen na een break van een maand of drie. T. en M. hebben sinds kort weer wat contact, bijvoorbeeld via hun gezamenlijke vriendengroep en de games die ze beide leuk vinden. Ze praten af en toe wat bij, haar relatie is inmiddels voorbij, en ze hebben wat meer contact dan voorheen. Wij zitten samen knus op de bank als er een berichtje van haar binnenkomt via WhatsApp. 'Waarom negeer je me?' Wij zijn twee dagen samen op dat moment, en de gehele tijd met elkaar bezig geweest en niet met onze telefoons. Hij zegt niets terug en we zetten het gesprek dat we op dat moment hebben voort als ze begint te bellen. Hij neemt niet op en gaat douchen, maar niet voordat hij uitlegt dat hij begint te merken dat ik een punt had en dat zij zich wel erg aan hem vastklampt. Hij komt lijkbleek uit de douche, want hij heeft een serie aan berichten en geeft aan even met haar te moeten praten want 'ze zit er totaal doorheen'. Hij praat - naar ik zo inschat - een minuut of twintig met haar, komt terug bij me op de bank en vertelt. Ze heeft hem de vorige keer dat ze elkaar spraken, en toen hij vertelde dat wij elkaar weer gingen zien na zo'n lange tijd, gevraagd of hij denkt dat het anders had kunnen gaan tussen hen. Hij heeft iets gezegd als: vast wel, maar dat doet er nu niet toe. Hij is zich van geen kwaad bewust, en ik geloof dat oprecht. Nu is ze extreem van de kaart en dreigt ze met zelfmoord. Hij zou haar het idee hebben gegeven dat het wel weer wat had kunnen worden tussen hen. En: 'Is Grunge. daar?' Ik ben enigszins opgelucht omdat hij eindelijk lijkt te beseffen - hij kan nu niet meer anders, ten slotte - dat wat ik gezien en gezegd heb niet zomaar was. We spreken af dat hij me op de hoogte houdt.
Gisteren. Ik ben vier dagen bij hem geweest. Tijd om weer naar huis te gaan. Ik ben nog geen uur thuis (hij vertelde me dit overigens niet achteraf, maar had zijn telefoon op vliegtuigstand staan omdat hij veel berichten via een ander medium kreeg) als ik een berichtje krijg: 'Vraagje. M. wil morgen langskomen omdat het de vorige keer zo ongemakkelijk was en bijpraten en wat eten. Ik weet dat je er niet de persoon naar bent om daar moeilijk over te doen, maar wilde het toch wel even zeggen.' M. en T. zijn inmiddels dik twee jaar uit elkaar. Ze hebben amper contact gehad, ondanks haar zeer doorzichtige pogingen. Nu heeft ze toegegeven nog gevoelens te hebben. Niets vrienden, ze heeft een dubbele agenda, iets wat ik al vanaf het begin zag in tegenstelling tot wat ik zag bij zijn vriendinnen en exen waar ik dus geen enkel probleem mee had. Hij geeft toe naïef geweest te zijn, maar wanneer ik aangeef dat ik er inderdaad niet de persoon naar ben die problemen heeft met zijn vriendschappen met andere vrouwen of zelfs exen maar dat dit wel andere koek is en ik daar zeker wel iets van vind voelt hij zich aangevallen en legt hij uit wat zijn zuivere intenties zijn. Hij vertelt me dat hij het zo zat is dat hij haar face-to-face wil vertellen dat zij over zijn grenzen heen gaat. En of ik hem soms niet vertrouw? Totaal wel, zo geef ik aan, maar dat betekent niet dat ik dit een gezonde situatie vind. Ik vraag wanneer ze dan langskomt (middag? Avond?) en wat ze gaan eten. Dat maakt het in mijn hoofd net iets abstracter, en daar voel ik me prettig bij. Hij zegt vervolgens dat ik met deze twee vragen over zijn grenzen ga. De ironie.
Wat vinden jullie nu eigenlijk van deze situatie?
Extra puntje: op het moment dat zij weer in contact kwamen, hadden wij na onze break maar net voor onze ontmoeting ook weer net wat contact. In die drie maanden is er tussen hen geen contact geweest, en dit heb ik ook zelf gezien.
[ Bericht 0% gewijzigd door Grunge. op 25-04-2018 10:43:11 ]