R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Natuurlijk gaat het bij niemand vanzelf. Iedereen moet hard werken, uit zijn/haar comfort zone komen (meisje aanspreken voor de 1e x bijvoorbeeld) om dingen te bereiken in het leven (afstuderen, relatie krijgen, vaste baan krijgen).
Maar toch zijn er altijd wel mensen waarbij alles op de één of andere manier vanzelf op zijn/haar pootjes terecht lijkt te komen, en mensen waarbij dit niet het geval is.
De eerste groep lijkt relatief gemakkelijk door het leven te gaan : komen ergens tussen 20-25 hun levenspartner tegen, kiezen een studie en maken die in één keer af (desnoods met een jaartje vertraging), vinden een baan en blijven daar meteen een jaar of vijf werken. Hebben geen gekke dingen gedaan met hun geld en hebben zo rond hun 28e genoeg spaargeld en een prima salaris om een aardige hypotheek te kunnen betalen. Samenwonen, kindjes, etc.
Zelf ben ik duidelijk uit de tweede groep. Iemand die ooit dicht bij mij stond omschreef mij ooit als iemand die ''er altijd wel komt, maar wel altijd met een omweg''. Tot nu toe is dit ook wel waar gebleken. Alles wat je ''moet'' bereiken, bereik ik ook wel tot nu toe, alleen de weg ernaartoe kent de nodige hobbels, rotondes en vertraging. Zo ben ik nu 29, single. Wel degelijk een kinderwens en al jaren vrijgezel dus nu beginnen er wel weer wat vraagtekens te ontstaan.
Tot welke groep behoren jullie? Uitraard heb je heel veel tussenwegen, maar bovenstaande polarisatie vooral om even mijn punt duidelijk te maken.
Maar toch zijn er altijd wel mensen waarbij alles op de één of andere manier vanzelf op zijn/haar pootjes terecht lijkt te komen, en mensen waarbij dit niet het geval is.
De eerste groep lijkt relatief gemakkelijk door het leven te gaan : komen ergens tussen 20-25 hun levenspartner tegen, kiezen een studie en maken die in één keer af (desnoods met een jaartje vertraging), vinden een baan en blijven daar meteen een jaar of vijf werken. Hebben geen gekke dingen gedaan met hun geld en hebben zo rond hun 28e genoeg spaargeld en een prima salaris om een aardige hypotheek te kunnen betalen. Samenwonen, kindjes, etc.
Zelf ben ik duidelijk uit de tweede groep. Iemand die ooit dicht bij mij stond omschreef mij ooit als iemand die ''er altijd wel komt, maar wel altijd met een omweg''. Tot nu toe is dit ook wel waar gebleken. Alles wat je ''moet'' bereiken, bereik ik ook wel tot nu toe, alleen de weg ernaartoe kent de nodige hobbels, rotondes en vertraging. Zo ben ik nu 29, single. Wel degelijk een kinderwens en al jaren vrijgezel dus nu beginnen er wel weer wat vraagtekens te ontstaan.
Tot welke groep behoren jullie? Uitraard heb je heel veel tussenwegen, maar bovenstaande polarisatie vooral om even mijn punt duidelijk te maken.
Zelfmedelijden to the max.
Het gaat ook niet vanzelf, heb je er ooit aan gedacht dat de mensen die "makkelijk" door het leven gaan misschien ook gewoon hard er voor werken? Die een studie hebben die ze leuk vinden en daardoor motivatie ervoor kunnen opbrengen en jij jouw studie gewoon kut vindt dus vertraging hebt? Dat zij tevreden zijn met een simpelere baan met lager salaris en jij te veeleisend en dus "minder snel" aan werk komt? Idem dito met een vriendin, voor zover jij die tegenkomt als je uberhaupt moeite ervoor doet.
Pity party voor jezelf, gefeliciteerd.
Het gaat ook niet vanzelf, heb je er ooit aan gedacht dat de mensen die "makkelijk" door het leven gaan misschien ook gewoon hard er voor werken? Die een studie hebben die ze leuk vinden en daardoor motivatie ervoor kunnen opbrengen en jij jouw studie gewoon kut vindt dus vertraging hebt? Dat zij tevreden zijn met een simpelere baan met lager salaris en jij te veeleisend en dus "minder snel" aan werk komt? Idem dito met een vriendin, voor zover jij die tegenkomt als je uberhaupt moeite ervoor doet.
Pity party voor jezelf, gefeliciteerd.
Lees dan wel even iets meer dan de TT. Veel van wat je zegt staat letterlijk in mijn OP.quote:Op dinsdag 24 april 2018 20:20 schreef MacorgaZ het volgende:
Zelfmedelijden to the max.
Het gaat ook niet vanzelf, heb je er ooit aan gedacht dat de mensen die "makkelijk" door het leven gaan misschien ook gewoon hard er voor werken? Die een studie hebben die ze leuk vinden en daardoor motivatie ervoor kunnen opbrengen en jij jouw studie gewoon kut vindt dus vertraging hebt? Dat zij tevreden zijn met een simpelere baan met lager salaris en jij te veeleisend en dus "minder snel" aan werk komt? Idem dito met een vriendin, voor zover jij die tegenkomt als je uberhaupt moeite ervoor doet.
Pity party voor jezelf, gefeliciteerd.
Gast, lees jij mijn post dan even zoals ik hem bedoel, hij is juist toegespitst op je situatieschets in je OP.quote:Op dinsdag 24 april 2018 20:21 schreef Bogatell het volgende:
[..]
Lees dan wel even iets meer dan de TT. Veel van wat je zegt staat letterlijk in mijn OP.
Dan is er denk ik sprake van een miscommunicatie.quote:
[..]
Gast, lees jij mijn post dan even zoals ik hem bedoel, hij is juist toegespitst op je situatieschets in je OP.
Jij lijkt er vanuit te gaan dat ik het als iets 'zieligs' vind dat alles niet in één keer op zijn plek valt. Dat is niet waar. Bij de een gaat het snel, bij de ander duurt het lang, sommigen vinden nooit hun draai en blijven altijd zoeken. Dat is niet een kwestie van zelfmedelijden, dat is gewoon een feit. Bij mij duurt alles relatief lang, maar tegelijkertijd kan ik ook wel weer langer van andere dingen genieten. Het feit dat ik nog 'zoekende' ben, geeft mij ook in zekere zin energie, omdat mijn toekomst nog open ligt. Aan de andere kant vraag ik me wel weer eens af waarom het voor de één lijkt alsof het al bij de geboorte staat uitgeschreven terwijl de ander bij 35+ nog steeds als een hert in de wei loopt.
Daarnaast benoem ik expliciet in mijn OP dat ik met 'het gaat allemaal niet vanzelf bij mij' niet zo zeer bedoel dat ik verwacht lekker thuis op de bank te zitten en dat het allemaal vervolgens wel komt aanwaaien. Natuurlijk moet je overal zelf achteraan gaan.
Echter dan nog blijft er wel een onvoorspelbare factor. Het leven is op veel punten niet zodanig dat het een kwestie is van : Je stopt er X veel moeite in en je haalt er Y aan resultaat uit.
Niet hatend bedoeld, maar veel mensen in mijn omgeving die nu een stabiele relatie hebben, zijn ook helemaal niet van die vrouwenjagers. De meerderheid heeft toch in zekere zin het 'geluk' gehad op de juiste plaats, de juiste tijd, de juiste persoon tegen te komen.
Daar doe ik niet huilie over, maar het is vaak wel een feit.
Dacht je echt dat mensen soms makkelijk door het leven gaan, iedereen komt de nodige hobbels en bobbels tegen, nu heb ik het voor elkaar, maar daar is wel een heel ellendig proces aan vooraf gegaan. Daarbij er is een heel groot verschil in wat je ziet en hoe het echt zit. Een stel verderop hebben alles voor elkaar, allebei een auto, twee kinderen, eigen huis, lijkt heel tof he? Moet je eens de vrouw 2 wijntjes geven krijg je ineens een heel ander beeld over hun 'relatie'. Hier loopt al de weddenschap, ik heb ze nog anderhalf jaar gegeven.
Ja vaak is de realiteit anders. Mensen die op het eerste gezicht gelukkig zijn hebben daar wel dingen voor op moeten offeren. Vaak is die lach ook gewoon hartstikke nep joh.
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, dan doe je er 5 jaar langer over, ja boeie toch?
Zolang je blijft denken die heb dit of die is beter in dat kom je nergens. Is misschien ook een soort onzekerheid, daar moet je overheen stappen. Gewoon niemand als voorbeeld nemen. Ga je eigen weg.
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, dan doe je er 5 jaar langer over, ja boeie toch?
Zolang je blijft denken die heb dit of die is beter in dat kom je nergens. Is misschien ook een soort onzekerheid, daar moet je overheen stappen. Gewoon niemand als voorbeeld nemen. Ga je eigen weg.
Maar dat zie je op Facebook/Instagram dan weer niet inderdaad.quote:
Dacht je echt dat mensen soms makkelijk door het leven gaan, iedereen komt de nodige hobbels en bobbels tegen, nu heb ik het voor elkaar, maar daar is wel een heel ellendig proces aan vooraf gegaan. Daarbij er is een heel groot verschil in wat je ziet en hoe het echt zit. Een stel verderop hebben alles voor elkaar, allebei een auto, twee kinderen, eigen huis, lijkt heel tof he? Moet je eens de vrouw 2 wijntjes geven krijg je ineens een heel ander beeld over hun 'relatie'. Hier loopt al de weddenschap, ik heb ze nog anderhalf jaar gegeven.
Ik probeer ervoor te kiezen om gelukkig te zijn en dingen positief, misschien iets te rooskleurig in te zien.
Heb gekozen voor een kutstudie die mij niet motiveert om het af te maken, waardoor ik blijf hangen in het laatste jaar. Volgend jaar ga ik een versnelde studie doen waar ik wel toekomst in zie en die mij energie en motivatie geeft. Ik loop dus wel achter wat dat betreft.
Ik ben nooit heel lang single geweest, dus wat relaties betreft heb ik wel 'geluk' gehad. Scheelt ook dat ik een vrouw ben denk ik en petite ben. Trekt toch mannen aan merk ik, vinden ze schattig ofzo.
Ik heb wel altijd hard gewerkt, ben over het algemeen best slim en heb vriendinnen die klaar staan voor mij en andersom.
Ik zit denk ik ergens middenin. Ben er nog niet, maar kom er wel uiteindelijk.
Heb gekozen voor een kutstudie die mij niet motiveert om het af te maken, waardoor ik blijf hangen in het laatste jaar. Volgend jaar ga ik een versnelde studie doen waar ik wel toekomst in zie en die mij energie en motivatie geeft. Ik loop dus wel achter wat dat betreft.
Ik ben nooit heel lang single geweest, dus wat relaties betreft heb ik wel 'geluk' gehad. Scheelt ook dat ik een vrouw ben denk ik en petite ben. Trekt toch mannen aan merk ik, vinden ze schattig ofzo.
Ik heb wel altijd hard gewerkt, ben over het algemeen best slim en heb vriendinnen die klaar staan voor mij en andersom.
Ik zit denk ik ergens middenin. Ben er nog niet, maar kom er wel uiteindelijk.
Ik ben groep vaag pad. Maar op zich nu erg succesvol.
Met vrouwen ging het vak trouwens wel wat makkelijker, maar verder is het bij mij niet standaard gegaan.
Nu nog profijt van overigens.
En oja, het gaat bij niemand vanzelf. Dat lijkt alleen maar zo.
[ Bericht 15% gewijzigd door Spanky78 op 24-04-2018 23:32:56 ]
Met vrouwen ging het vak trouwens wel wat makkelijker, maar verder is het bij mij niet standaard gegaan.
Nu nog profijt van overigens.
En oja, het gaat bij niemand vanzelf. Dat lijkt alleen maar zo.
[ Bericht 15% gewijzigd door Spanky78 op 24-04-2018 23:32:56 ]
Whatever...
Stel je niet aan en ga godverdomme is flink aan het werk als je zo graag wat wil bereiken.
Ik ben 28
10 jaar een eigen zaak
Vrijstaand huis en 1,5 hectare grond
Keihard voor gewerkt, ik ben gelukkig maar heb er allemaal hard voor moeten werken om wat te bereiken.
Als jij je al om zulke simpele dingen in je leven druk maakt en zal je een heel zwaar leven krijgen
Ik ben 28
10 jaar een eigen zaak
Vrijstaand huis en 1,5 hectare grond
Keihard voor gewerkt, ik ben gelukkig maar heb er allemaal hard voor moeten werken om wat te bereiken.
Als jij je al om zulke simpele dingen in je leven druk maakt en zal je een heel zwaar leven krijgen
Dying whore's cancer heater!!!!!!
Ik behoor tot de groep die schijt heeft aan alle zogenaamde normen waaraan je als mens zogenaamd moet voldoen.
Try to save myself but myself keeps slipping away
Iedereen lijkt normaal totdat je ze leert kennen TS. Wanneer je mensen leert kennen zie je pas in dat eigenlijk niemand echt 'normaal' is.
Veel wijzer dan dit ga je het niet krijgen TS.quote:
Iedereen lijkt normaal totdat je ze leert kennen TS. Wanneer je mensen leert kennen zie je pas in dat eigenlijk niemand echt 'normaal' is.
En wat dan nog als je buurman bijvoorbeeld echt zonder problemen door het leven is gekomen. Maakt dat jou dan een minder mens omdat dat bij jou niet het geval is? Die vraagtekens die bij je opkomen zijn er omdat je probeert vast te houden aan een norm die er eigenlijk niet is.
Op dinsdag 22 oktober 2024 17:23 schreef maily het volgende:
Aquequelequ :B
Aquequelequ :B
Klopt en als mensen ruzie hebben dan doen ze dat meestal gewoon binnen met z'n twee, de enige die dan hooguit de getuigen zijn zijn de kinderen. Vind facebook altijd wel grappig, daar ziet iedereen er altijd wel blij en gelukkig op uit ( uitzonderingen daar gelaten, we hebben ook allemaal 1 a 2 bekenden die constant van die depressieve zinnen neerzetten waarna iedereen gaat vragen wat er aan de hand is) en dan ben je op visite, drankje erbij en dan hoor je even het verhaal wat achter al die gelukkige facebook foto's schuilgaat.quote:Op dinsdag 24 april 2018 23:09 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:
[..]
Maar dat zie je op Facebook/Instagram dan weer niet inderdaad.
Aan TS staar je niet blind op de illusie wat mensen laten zien
Probeer jezelf niet zo veel te vergelijken met anderen. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
[ Bericht 30% gewijzigd door #ANONIEM op 25-04-2018 08:28:57 ]
[ Bericht 30% gewijzigd door #ANONIEM op 25-04-2018 08:28:57 ]
Ja en voordat je het weet liggen diezelfde lui op hun 30e met kanker in hun doodsbed of onder de bus
TS een echte man kijkt niet naar andere mannen.
TS een echte man kijkt niet naar andere mannen.
"Turks klinkt net alsof een aap een andere aap verkracht en tien eromheen schreeuwend masturberen."
GC / Hoe klinkt Turks voor Nederlanders zonder immigratie-achtergrond?
GC / Hoe klinkt Turks voor Nederlanders zonder immigratie-achtergrond?
Als het voor je voelt alsof het bij jou minder gaat, misschien moet je dan eens iets nieuws of anders toevoegen aan je dagelijkse bezigheden (makkelijk gezegt maar toch).
Ik zit ook niet in het eerste verhaaltje, als ik het van mijn eigen belevenis zie. Maar er zijn manieren om daar wat doorheen te breken (niet voor iedereen, ken ook een ONTZETTEND grote pechvogel in't leven).
Ik zit ook niet in het eerste verhaaltje, als ik het van mijn eigen belevenis zie. Maar er zijn manieren om daar wat doorheen te breken (niet voor iedereen, ken ook een ONTZETTEND grote pechvogel in't leven).
Juist.
Ook de mensen waarvan jij denkt dat het aan komt waaien kennen de nodige hobbels, rotondes en vertraging.quote:
Natuurlijk gaat het bij niemand vanzelf. Iedereen moet hard werken, uit zijn/haar comfort zone komen (meisje aanspreken voor de 1e x bijvoorbeeld) om dingen te bereiken in het leven (afstuderen, relatie krijgen, vaste baan krijgen).
Maar toch zijn er altijd wel mensen waarbij alles op de één of andere manier vanzelf op zijn/haar pootjes terecht lijkt te komen, en mensen waarbij dit niet het geval is.
De eerste groep lijkt relatief gemakkelijk door het leven te gaan : komen ergens tussen 20-25 hun levenspartner tegen, kiezen een studie en maken die in één keer af (desnoods met een jaartje vertraging), vinden een baan en blijven daar meteen een jaar of vijf werken. Hebben geen gekke dingen gedaan met hun geld en hebben zo rond hun 28e genoeg spaargeld en een prima salaris om een aardige hypotheek te kunnen betalen. Samenwonen, kindjes, etc.
Zelf ben ik duidelijk uit de tweede groep. Iemand die ooit dicht bij mij stond omschreef mij ooit als iemand die ''er altijd wel komt, maar wel altijd met een omweg''. Tot nu toe is dit ook wel waar gebleken. Alles wat je ''moet'' bereiken, bereik ik ook wel tot nu toe, alleen de weg ernaartoe kent de nodige hobbels, rotondes en vertraging. Zo ben ik nu 29, single. Wel degelijk een kinderwens en al jaren vrijgezel dus nu beginnen er wel weer wat vraagtekens te ontstaan.
Tot welke groep behoren jullie? Uitraard heb je heel veel tussenwegen, maar bovenstaande polarisatie vooral om even mijn punt duidelijk te maken.
Probleem is dat je van mensen die je niet heel goed kent altijd alleen de uitkomst ziet en niet de weg daar naartoe. Het lijkt dus allemaal goed te gaan want iemand heeft een goede baan of een goed gezin of iets dergelijks. Maar wat je niet zoet is hoe hard iemand daar voor heeft gewerkt en de moeilijke weg die hij of zij heeft afgelegd.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
Mensen vergeten ook vaak de mislukkingen van anderen als ze daarna weer goed bezig zijn terwijl je van jezelf alles onthoud.
|
|
