R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
quote:Op woensdag 25 april 2018 13:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dat zijn wel goede tips om met extraverte mensen om te gaan.
Ik moet 'm laten groeien voordat ik er wat mee doen. Ook voelt het raar als ik de baard eraf haal, en daarnaast ben ik te lui om te scheren.quote:Waarom heb je een baard als je zelf vind dat die je niet staat? Is dat omdat je het gevoel hebt dat dat moet of zo?
Ik denk dat het te maken heeft met een onbewust modebeeld welke een oordelend individu volgt. Of die persoon is conservatief ingesteld, dat kan ook.quote:Wel goed dat je je niets van de mening van anderen daarover aantrekt. Waarom hebben mensen toch altijd de neiging om commentaar te leveren op het uiterlijk van anderen. Zij hoeven er toch niet mee te lopen? Heel vreemd maar ja.
Google is your friend, abuse your friends
Lees dat boek van Cain. Daarin komen de experts aan het woord die dit uitleggen.quote:
[..]
Als jij wil geloven dat je een vleesrobot bent, ga je gang.
Maar ga niet op basis van jouw geloof mensen vertellen wat ze wel of niet kunnen, met waarschijnlijk jezelf als voorbeeld.
Daar zit niet zo veel kwaads bij denk ik. Vanuit de overtuiging 'we willen er toch allemaal goed uitzien?' tips. Of gewoon beoordeling. Ach, dat boeit allemaal toch niet zo.quote:
Waarom hebben mensen toch altijd de neiging om commentaar te leveren op het uiterlijk van anderen. Zij hoeven er toch niet mee te lopen? Heel vreemd maar ja.
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
Ja, ik ga ff een boek lezen om teksten van aanhangers die me tegenstaan verder te bestuderen.quote:
[..]
Lees dat boek van Cain. Daarin komen de experts aan het woord die dit uitleggen.
1 + 1 = blauw
Bedankt voor de verduidelijking, oke vandaar.quote:Op woensdag 25 april 2018 13:49 schreef Metalfrost het volgende:
Ik moet 'm laten groeien voordat ik er wat mee doen. Ook voelt het raar als ik de baard eraf haal, en daarnaast ben ik te lui om te scheren.
Ik denk dat het te maken heeft met een onbewust modebeeld welke een oordelend individu volgt. Of die persoon is conservatief ingesteld, dat kan ook.
Je hebt ook gelijk, maar dan durf ik zelf al niet meer iets aan te trekken wat anderen lelijk vinden heb daar vroeger wel last van gehad. Nu niet meer, maar eerst welquote:Op woensdag 25 april 2018 14:56 schreef Aansteker707 het volgende:
Daar zit niet zo veel kwaads bij denk ik. Vanuit de overtuiging 'we willen er toch allemaal goed uitzien?' tips. Of gewoon beoordeling. Ach, dat boeit allemaal toch niet zo.
Haha, het staat mij ook tegen omdat ik niet geloof dat het echt 100% is vastgelegd wat voor type je bent. Maar als sommigen er baat bij hebben, dan is het wel goed dat het er isquote:Op woensdag 25 april 2018 17:32 schreef Kamina het volgende:
Ja, ik ga ff een boek lezen om teksten van aanhangers die me tegenstaan verder te bestuderen.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 25-04-2018 18:18:18 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Zou je misschien kort kunnen vertellen wat die psycholoog dan zei? Hoeft niet op de details. Ben wel benieuwd:)quote:
[..]
He
Ik had jouw OP letterlijk kunnen schrijvenIk voel me echt 1 op 1 hetzelfde als jij. Ik keek zaterdagmiddag/avond de documentaire over Avicii (goede docu trouwens) en op een gegeven punt kwam er een stukje dat hij in een busje zat en met een vriend sprak over Carl Jung.
Toen heb ik dus serieus de docu op pauze gezet, 2 minuten terug gespoeld en mijn vriendin geroepen. 'Kijk, dit is dus hoe ik me ook voel'. Ik vind het altijd wat lastig om het onder woorden te brengen en hij deed dat imo echt perfect. Met name het stukje dat hij zich 'gedwongen' voelt om zich keer op keer weer te bewijzen kon ik me erg in vinden.
Ik heb hier ook 'hulp' voor gezocht. Ik maakte mezelf al jaren wijs dat er mensen sterven aan allerlei ziektes en dat ik me niet zo aan moest stellen. Vervolgens hoorde ik (ik meen op TV) iemand zeggen: 'Als je twijfelt of je hulp moet zoeken vraag je dan af of jouw 'probleem' je belemmert gelukkig te zijn of voor beperkingen zorgt in je dagelijks leven'. Het antwoord hierop was voor mij zo duidelijk dat ik diezelfde dag nog contact heb gezocht met een psycholoog. Hier ben ik 4/5 keer geweest en zij heeft een paar dingen gezegd die mijn wijze van denken/mijn visie wat verandert hebben.
Overigens werk ik in een veld waar 95% van mijn collega's extravert zijn. Enerzijds wel goed, want dan blijf ik mezelf wel uitdagen om niet compleet naar de introverte zijde te bewegen, anderzijds een dagelijks terugkerende struggle. Wel grappig om te zien wat je zegt over bedrijfsuitjes. Andere mensen omcirkelen die datums met rood in hun agenda en ik inderdaad met zwart. Ik zie er ook altijd gigantisch tegenop en ben me die hele dag ook heel 'bewust' van hoe andere mensen mij zien. Ik eindig de dag ook vaak met hoofdpijn omdat ik onder een soort hoogspanning sta.
TLDR: Ik heb hetzelfde wat jij hebt!
Edit; Om nog een kleine toevoeging te doen.
Bij mijn eerste werkgever werd ik min of meer weg 'gepest' omdat ik introvert was. Daar ben ik letterlijk en figuurlijk een paar weken ziek van geweest. Ik was er toen ook heilig van overtuigd dat het probleem 100% bij mij lag en dat er iets niet goed was met me.
Inmiddels (na veel lezen/research en ook al wat levenservaring) kom ik erachter dat sommige dingen zijn zoals ze zijn. En wat hierboven ook al een paar keer terecht genoemd wordt: als je iets niet leuk vind en het kost je teveel energie keer op keer; stop er dan mee.
En wat betreft je laatste alinea: afzeggen word ik ook steeds beter in. Althans : ik word beter in mijn grenzen bewaken. Een paar jaar geleden vond ik van mijzelf dat ik w.b.t. alles extravert moest zijn. Als ik dus werd uitgenodigd voor iets dat nog een tijdje weg was, accepteerde ik alvast de uitnodigigng. Ik wist dat als het moment eenmaal daar zou zijn ik er absoluut niet blij van zou worden, maar ik vond van mijzelf dat ik het toch moest doen. Om vervolgens als het moment eenmaal daar was, in een benauwde positie terecht te komen en de halve dag druk met ''ga ik afzeggen, of toch niet, en kan ik dit maken, hoe zal de persoon reageren'' etc. etc. Ik kan dit nu beter beheersen.
Wat jij zegt over omcirkelen met zwarte en rode stift herken ik, maar het is ook wel heel dubbel.
Ik heb bijvoorbeeld tussen mijn 15e en 24e jaren een bijbaantje gehad bij hetzelfde bedrijf. Ik begon daar ook introvert, verlegen. Maar nadat ik daar een paar jaar werkte, werd het voor mij een tweede thuis. Ik kende mijn collega's inmiddels goed, en merkte dat ik toen ook wel zo iemand werd die personeelsuitjes ineens leuk vond en hier naar uit kon kijken.
Maar zoiets heeft voor mij wel echt enorm veel tijd nodig. Ik werk bijvoorbeeld ruim een jaar bij mijn huidige werkgever en vind personeelsfeestjes nog steeds ongemakkelijk. Ik mix / click gewoon niet zo snel met een grote groep mensen. Ook nu heb ik, op een afdeling van zo'n 100 mensen, nog steeds maar 3 collega's waar ik (graag) mee pauze houd, en dit zijn ook de collega's met wie ik destijds tegelijkertijd ben begonnen. Ik ben dan niet iemand die de behoefte voelt om naast hen nog een goede band met andere collega's op te bouwen. Ik kan prima met ze praten aan het werkblok of tijdens een meeting, maar ik zal niet snel met ze gaan lunchen o.i.d.
Verder herken ik goed wat je zegt. Enerzijds moet je er voor waken om niet te ver naar de 'introverte' kant door te schieten. Als ik het voor het kiezen had, zat ik elke dag met dezelfde 4 collega's in een afgezonderd uithoekje van het pand, maand in en maand uit, jaar in en jaar uit. Vind het belangrijk om me wat dat betreft op mijn gemak te voelen. Houd ook niet echt van 'sociale' uitdagingen ofzo. Ben altijd nog een beetje met mijzelf in conflict in hoeverre het zin heeft om je daar toch aan bloot te stellen en zo ja in hoeverre.
Ik vind veel van dat extraverte gedoe zoals ts dat omschrijft erg overdreven. Als kniereflex gedraag ik mij dan onbewust minder uitgesproken. Terwijl ik dit best kan zijn. De ommekeer is dat mensen die graag in je geloven en jou opnemen in hun kring. Niet het buitenbentje willen voelen als jij je opeens anders gedraagt dan hen. Dat is waarom ze graag willen dat je met hun op een level blijft. Diezelfde energie bij mekaar voelt. Want samen sta je pas sterk.
Ja, je zou door een roedel experts even op je plaats worden gezet. Koppie in het zand dan maar en je domheden blijven declameren.quote:
[..]
Ja, ik ga ff een boek lezen om teksten van aanhangers die me tegenstaan verder te bestuderen.
Ik schrijf soms onzin om anderen te testen. Is geen narcistisch trekje alleen om te peilen.quote:
[..]
Je kunt het ook zien als : mensen typen veel omdat ze niet snel tot de kern kunnen komen. Ik schrijf alleen over waar ik kennis van heb, dat is niet zo veel. Alleen mijn eigen persoonlijke ervaring. Maar dat vind ik niet zo erg.
Onzin, jij hebt vooral heel erg je eigen draai gegeven aan wat dat 'aanpassen' in de post van Kamina. Kamina claimt nergens dat dat aanpassen dan betekent dat iemand zich naar dat Amerikaanse extraverte ideaal zou moeten schikken of zo.quote:
[..]
Ja, je zou door een roedel experts even op je plaats worden gezet. Koppie in het zand dan maar en je domheden blijven declameren.
Of andere dingen doen die echt tegen de natuur van het beestje ingaan.Jullie lullen totaal langs elkaar heen met wat de ander dan wel of niet zou snappen.
Waarom zou je anderen dan willen testen, als het niet uit narcisme voortkomt?quote:
Ik schrijf soms onzin om anderen te testen. Is geen narcistisch trekje alleen om te peilen.
Ik vraag me inderdaad af of het nog zin heeft om veel naar feestjes enz te gaan als je niet het gevoel hebt dat er iets gaat veranderen. Afgezien dus van vriendschappelijk contact, meer de extra dingen. Want als je iedere keer je best doet om het leuk te hebben en iedere keer mislukt dat, dan gaat het denk ik inderdaad niet ineens nog veranderen als je hetzelfde blijft doen , dus bijv tegen jezelf zeggen dat je dingen moet zeggen terwijl er niks in je opkomt, of juist ontspannen zijn terwijl er dan nog niks in je opkomt. Dan vraag ik mij ook af welke dingen op dit moment extravert ingestelde mensen (ja sorry, ik geloof nu eenmaal nog steeds niet dat het karakter van de mens van geboorte tot dood vast moet liggen dan wil ik daar graag onderzoeken over lezen van mensen die dat geloven ) welke dingen zij dan precies "gedwongen" doen
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Is dat niet een beetje vermoeiend om aan alle gedragingen meteen een psychologische term te koppelen?quote:
Waarom zou je anderen dan willen testen, als het niet uit narcisme voortkomt?
Buiten dat vind ik het gewoon afschuwelijk hip gedoe. 'oh jij doet zo, nou volgens heb je dit en dat!' of 'jij doet zo en zo, dat heeft wel wat weg van blabla-isme'.
Waar het hoofd van vol zit, loopt de mond van over..... mensen lezen te veel over psychologie en psychiatrie, en zo gaat dat je hele denkwereld vormen. Alsof woorden, begrippen en bedachte concepten de werkelijkheid zijn..... zelfs 'introvert'/'extravert niet te serieus nemen zou ik zeggen. Het zijn maar woorden; aanduidinkjes om een grofweg type mee in een patroonmatige beschrijving te vangen.
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
Eerder dat jij me allerminst betrouwbaar lijkt in het verwerken van informatie en waarschijnlijk een heel ander boek lees dan hoe jij het voorstelde.quote:
[..]
Ja, je zou door een roedel experts even op je plaats worden gezet. Koppie in het zand dan maar en je domheden blijven declameren.
En dan moet ik aan jou uitleggen waarom jij niet snapt wat je leest. Heb wel wat beters te doen.
1 + 1 = blauw
Volgens mij zit jij in de ontkenningsfasequote:
[..]
Is dat niet een beetje vermoeiend om aan alle gedragingen meteen een psychologische term te koppelen?
Buiten dat vind ik het gewoon afschuwelijk hip gedoe. 'oh jij doet zo, nou volgens heb je dit en dat!' of 'jij doet zo en zo, dat heeft wel wat weg van blabla-isme'.
Waar het hoofd van vol zit, loopt de mond van over..... mensen lezen te veel over psychologie en psychiatrie, en zo gaat dat je hele denkwereld vormen. Alsof woorden, begrippen en bedachte concepten de werkelijkheid zijn..... zelfs 'introvert'/'extravert niet te serieus nemen zou ik zeggen. Het zijn maar woorden; aanduidinkjes om een grofweg type mee in een patroonmatige beschrijving te vangen.
Zelf sluit ik mezelf op in mijn eigen wereld , boeken, series, films, anime, games met vrienden online. Luister af en toe wat anderen zeggen maar breng zelf weinig in.
Doe wat je goed voelt respecteer anderen voor hun levens en keuzes en verwacht dat anderen jou ook moet respecteren om hoe jij bent anders kunnen ze gewoon de pot op!!
Doe wat je goed voelt respecteer anderen voor hun levens en keuzes en verwacht dat anderen jou ook moet respecteren om hoe jij bent anders kunnen ze gewoon de pot op!!
Gelijk heb je, het is immers jouw levenquote:
Zelf sluit ik mezelf op in mijn eigen wereld , boeken, series, films, anime, games met vrienden online. Luister af en toe wat anderen zeggen maar breng zelf weinig in.
Doe wat je goed voelt respecteer anderen voor hun levens en keuzes en verwacht dat anderen jou ook moet respecteren om hoe jij bent anders kunnen ze gewoon de pot op!!
#kluizenaar.thuglife 
Maar zonder gekheid, het kan wel ontzettend leuk zijn om met 'gelijkgestemden' om te gaan. Gedoseerd uiteraard
Moeilijk om zo te benoemen wat die psycholoog exact zei. Ik denk dat het meer de gesprekken an sich en de achterliggende boodschap was die mij verder hielpen.quote:
[..]
Zou je misschien kort kunnen vertellen wat die psycholoog dan zei? Hoeft niet op de details. Ben wel benieuwd:)
En wat betreft je laatste alinea: afzeggen word ik ook steeds beter in. Althans : ik word beter in mijn grenzen bewaken. Een paar jaar geleden vond ik van mijzelf dat ik w.b.t. alles extravert moest zijn. Als ik dus werd uitgenodigd voor iets dat nog een tijdje weg was, accepteerde ik alvast de uitnodigigng. Ik wist dat als het moment eenmaal daar zou zijn ik er absoluut niet blij van zou worden, maar ik vond van mijzelf dat ik het toch moest doen. Om vervolgens als het moment eenmaal daar was, in een benauwde positie terecht te komen en de halve dag druk met ''ga ik afzeggen, of toch niet, en kan ik dit maken, hoe zal de persoon reageren'' etc. etc. Ik kan dit nu beter beheersen.
Wat jij zegt over omcirkelen met zwarte en rode stift herken ik, maar het is ook wel heel dubbel.
Ik heb bijvoorbeeld tussen mijn 15e en 24e jaren een bijbaantje gehad bij hetzelfde bedrijf. Ik begon daar ook introvert, verlegen. Maar nadat ik daar een paar jaar werkte, werd het voor mij een tweede thuis. Ik kende mijn collega's inmiddels goed, en merkte dat ik toen ook wel zo iemand werd die personeelsuitjes ineens leuk vond en hier naar uit kon kijken.
Maar zoiets heeft voor mij wel echt enorm veel tijd nodig. Ik werk bijvoorbeeld ruim een jaar bij mijn huidige werkgever en vind personeelsfeestjes nog steeds ongemakkelijk. Ik mix / click gewoon niet zo snel met een grote groep mensen. Ook nu heb ik, op een afdeling van zo'n 100 mensen, nog steeds maar 3 collega's waar ik (graag) mee pauze houd, en dit zijn ook de collega's met wie ik destijds tegelijkertijd ben begonnen. Ik ben dan niet iemand die de behoefte voelt om naast hen nog een goede band met andere collega's op te bouwen. Ik kan prima met ze praten aan het werkblok of tijdens een meeting, maar ik zal niet snel met ze gaan lunchen o.i.d.
Verder herken ik goed wat je zegt. Enerzijds moet je er voor waken om niet te ver naar de 'introverte' kant door te schieten. Als ik het voor het kiezen had, zat ik elke dag met dezelfde 4 collega's in een afgezonderd uithoekje van het pand, maand in en maand uit, jaar in en jaar uit. Vind het belangrijk om me wat dat betreft op mijn gemak te voelen. Houd ook niet echt van 'sociale' uitdagingen ofzo. Ben altijd nog een beetje met mijzelf in conflict in hoeverre het zin heeft om je daar toch aan bloot te stellen en zo ja in hoeverre.
Kort gezegd werd het 'probleem' wat minder een dingetje in mijn hoofd en meer een soort situatie waar ik maar mee om moet gaan. Ik was er overigens heilig van overtuigd dat ik autistisch/contactgestoord was voordat ik contact had met deze vrouw.
Ik kan me nog herinneren dat ze het veel had over 'beren op de weg'. Ik kwam vaak in situaties dat ik met mensen was waarvan ik er heilig van overtuigd was dat ze mij niet aardig vonden of mij maar een mafkees vonden. Ik kon dat op zo'n moment helemaal niet weten, ik miste daar gewoon informatie voor. Maar toch was ik er heilig van overtuigd dat het zo was. Zij ging dan uitvragen hoe ik dat wist en ik kwam op zo'n moment eigenlijk niet verder dan 'geen idee'.
Misschien herken jij je totaal niet in het beeld wat ik nu schets hoor, iedereen is daarin weer anders. Maar er zijn zat mensen die ook aan deze zijde van het introvert/extrovert spectrum zitten en er helemaal geen hinder van ondervinden. Daar wil ik ook graag naar toe.
Als je twijfelt om naar een psycholoog te gaan dan kan ik je alleen maar aanraden om het gewoon eens te gaan doen. Zit als het goed is in je pakket (verzekeringtechnisch) en die mensen zeggen altijd een paar dingen waardoor je mindset weer wat anders wordt. En uiteindelijk bestaat 'het probleem' niet. Er is namelijk geen probleem. Het zijn vaak je (disfunctionele) cognities bij een bepaalde situatie.
Zie het als verklaringsmodellen. Het gaat niet zozeer om het feit of je er een termpje aan hangt of niet, maar het is wel lekker om bepaalde gedachten of gevoelens wat vorm te kunnen geven aan de hand van een bepaald model. Ik kan me bijvoorbeeld wel heel erg vinden in het model wat Carl Jung ooit beschreef over introverte, extroverte en ambiverte mensen.quote:
[..]
Is dat niet een beetje vermoeiend om aan alle gedragingen meteen een psychologische term te koppelen?
Buiten dat vind ik het gewoon afschuwelijk hip gedoe. 'oh jij doet zo, nou volgens heb je dit en dat!' of 'jij doet zo en zo, dat heeft wel wat weg van blabla-isme'.
Waar het hoofd van vol zit, loopt de mond van over..... mensen lezen te veel over psychologie en psychiatrie, en zo gaat dat je hele denkwereld vormen. Alsof woorden, begrippen en bedachte concepten de werkelijkheid zijn..... zelfs 'introvert'/'extravert niet te serieus nemen zou ik zeggen. Het zijn maar woorden; aanduidinkjes om een grofweg type mee in een patroonmatige beschrijving te vangen.
Is dit de waarheid, of is dit zoals het ooit bedoeld is? Geen idee, maar ik geloof dat ik dingen van mezelf (en om me heen) kan verklaren op deze manier. Of beter gezegd: wat meer vorm kan geven.
Dat is wel zo ja. Ik kan me ook vinden in 'ambivert'.quote:
Zie het als verklaringsmodellen. Het gaat niet zozeer om het feit of je er een termpje aan hangt of niet, maar het is wel lekker om bepaalde gedachten of gevoelens wat vorm te kunnen geven aan de hand van een bepaald model. Ik kan me bijvoorbeeld wel heel erg vinden in het model wat Carl Jung ooit beschreef over introverte, extroverte en ambiverte mensen.
Is dit de waarheid, of is dit zoals het ooit bedoeld is? Geen idee, maar ik geloof dat ik dingen van mezelf (en om me heen) kan verklaren op deze manier. Of beter gezegd: wat meer vorm kan geven.
Maar ik zie dat wel vaak, dat mensen zich zo overdreven gaan identificeren met psychologische termen. 'Ik ben [insertdisorder]'. Het is niet je ware, absolute identiteit of zo.
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
Tsjah. Tegenwoordig moet alles een naampje hebben. Dat hoeft van mij ook niet zo.quote:
[..]
Dat is wel zo ja. Ik kan me ook vinden in 'ambivert'.
Maar ik zie dat wel vaak, dat mensen zich zo overdreven gaan identificeren met psychologische termen. 'Ik ben [insertdisorder]'. Het is niet je ware, absolute identiteit of zo.
Maar ik ben behoorlijk introvert in een beroepsgroep waar 95% extrovert is. Als je dan totaal geen kennis hebt over de menselijke psyche, en je gaat ervan uit dat hetgeen wat je om je heen ziet de standaard is, dan voel je je al vrij snel een totale mafkees. Voor mij was het dus wel een soort eye-opener om te lezen over bovenstaande. Dat je per definitie niet OF introvert OF extrovert bent, maar dat je wel kunt neigen naar 1 zijde van het spectrum.
Het naampje boeit mij niet, de theorie erachter vind ik leuk.
Ah ja, dat begrijp ik dan ook wel weer.quote:
Tsjah. Tegenwoordig moet alles een naampje hebben. Dat hoeft van mij ook niet zo.
Maar ik ben behoorlijk introvert in een beroepsgroep waar 95% extrovert is. Als je dan totaal geen kennis hebt over de menselijke psyche, en je gaat ervan uit dat hetgeen wat je om je heen ziet de standaard is, dan voel je je al vrij snel een totale mafkees. Voor mij was het dus wel een soort eye-opener om te lezen over bovenstaande. Dat je per definitie niet OF introvert OF extrovert bent, maar dat je wel kunt neigen naar 1 zijde van het spectrum.
Het naampje boeit mij niet, de theorie erachter vind ik leuk.
Is ook niets mis mee.
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
Veel extraverte mensen in het uitgaansleven (vnl zwarten en moslim-typen). Gedragen zich zo erg debiel. Dat je vanzelf normaler gaat gedragen dan nodig is.
Wat mij ook altijd overkomt is dat de energie van dat gefeest om mij heen. Zo overweldigend is. Dat het voelt als een steen op mijn psyche, borst en gevoel. En ikzelf niet (meer) los kan komen.
Wie herkent dit ook?
Wat mij ook altijd overkomt is dat de energie van dat gefeest om mij heen. Zo overweldigend is. Dat het voelt als een steen op mijn psyche, borst en gevoel. En ikzelf niet (meer) los kan komen.
Wie herkent dit ook?
Pure zelfkastijding dusquote:
Veel extraverte mensen in het uitgaansleven (vnl zwarten en moslim-typen). Gedragen zich zo erg debiel. Dat je vanzelf normaler gaat gedragen dan nodig is.
Wat mij ook altijd overkomt is dat de energie van dat gefeest om mij heen. Zo overweldigend is. Dat het voelt als een steen op mijn psyche, borst en gevoel. En ikzelf niet (meer) los kan komen.
Wie herkent dit ook?
veel te veel prikkels.
Wat voor negatief gelul praat jij jezelf aan zeg!quote:
Ja dit herken ik helaas. Ik heb gewoon geaccepteerd dat ik wat betreft sociale vermogens niet vooraan stond toen die werden uitgedeeld. Je kunt niet alles hebben in het leven.
Als het je ontbreekt aan zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde, kan je nooit echt sociaal zijn. Als je continu piekert en alles analyseert, kan je geen contact maken met je omgeving en ben je evenmin sociaal vaardig.
Je hebt gewoon hartstikke veel pech gehad met de psychische hulpverlening die je niet de hulp heeft aangereikt die jij absoluut nodig hebt. Ga op zoek naar wat anders en laat je alsnog helpen.
Lees het nou maar. Ik was niet de enige en zeker niet de eerste die het hier voorstelde. Als het over introversie gaat, is dat het standaardwerk van vandaag.quote:
[..]
Eerder dat jij me allerminst betrouwbaar lijkt in het verwerken van informatie en waarschijnlijk een heel ander boek lees dan hoe jij het voorstelde.
En dan moet ik aan jou uitleggen waarom jij niet snapt wat je leest. Heb wel wat beters te doen.
|
|
