R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb het afgelopen half jaar een intense therapie achter de rug die me op emotioneel vlak erg vooruit heeft geholpen. Ik dacht altijd die angsten, remmingen en onzekerheden me hielden waar ik was. Echter nu, ben ik er achter gekomen dat het uiteindelijk mijn persoonlijkheid betreft.quote:Op zaterdag 28 april 2018 12:14 schreef Aansteker707 het volgende:
Als introvert zijn je ware, innerlijke karakter weerspiegelt:
Als het het resultaat is van remmingen, angsten, onzekerheden: work on the shop!
En ja, dat kan ik niet veranderen, tenzij ik toneel ga spelen. En dan zou ik acteerlessen moeten volgen.
Google is your friend, abuse your friends
Het voorbeeld dat je geeft is inderdaad niet zo aardig van je collega's. Het kan ook anders.quote:
[..]
Mensen die niet begrijpen hoe je in elkaar zit, wat je kan en wat je nodig hebt om goed te functioneren. Anderzijds: proberen om te voldoen aan de gestelde verwachtingen en tegen een muur aanlopen.
De lunchpauze breng ik vaak liever alleen door, maar toch vragen collega's iedere dag of ik mee wil en vinden ze het gezellig als ik er wel bij ben, maar het hoeft niet. Als iedereen in vergadering druk met elkaar in discussie gaat en ik er niet tussen kom, dan geven ze me toch altijd een moment waarop ik mijn verhaal mag doen waar anderen ook echt naar luisteren.
Als ik met oordopjes werk (om muziek te luisteren) vinden ze het prima en als ik er tussen uit piep bij een borrel of een teamuitje is er ook niemand die er wat van zegt. Ik merk ook niet dat ik er minder door gewaardeerd word of dat ik minder zeggenschap heb.
Dus...er is wel werk te vinden met collega's die aardiger voor je zijn.
Of is er niet tenminste 1 persoon op je werk bij wie je aan kan geven waar je tegen aan loopt en kunt vragen om je te helpen?
Fijn dat je collega's bereid zijn om rekening met je te houden zonder dat je er buiten valt. Mijn ervaring is helaas anders, maar ik ben het eens dat er plekken moeten zijn waar het wel gewoon moet kunnen. Overigens ging ik wel altijd mee lunchen en had ik daar geen bezwaar tegen, maar het verdere gezeur mbt 'sociaal' doen was ik vrij snel zat.quote:
[..]
Het voorbeeld dat je geeft is inderdaad niet zo aardig van je collega's. Het kan ook anders.
De lunchpauze breng ik vaak liever alleen door, maar toch vragen collega's iedere dag of ik mee wil en vinden ze het gezellig als ik er wel bij ben, maar het hoeft niet. Als iedereen in vergadering druk met elkaar in discussie gaat en ik er niet tussen kom, dan geven ze me toch altijd een moment waarop ik mijn verhaal mag doen waar anderen ook echt naar luisteren.
Als ik met oordopjes werk (om muziek te luisteren) vinden ze het prima en als ik er tussen uit piep bij een borrel of een teamuitje is er ook niemand die er wat van zegt. Ik merk ook niet dat ik er minder door gewaardeerd word of dat ik minder zeggenschap heb.
Dus...er is wel werk te vinden met collega's die aardiger voor je zijn.
Of is er niet tenminste 1 persoon op je werk bij wie je aan kan geven waar je tegen aan loopt en kunt vragen om je te helpen?
Dat laatste is helaas niet het geval. Ik heb wel gevraagd hoe ik het eea moest aanpakken maar werd er niet veel wijzer van. Later is het wel verbeterd mede door mijn eigen inzet, maar als ik nog een keer tegen zoiets aanloop wordt het denk ik tijd voor iets anders. Wil best moeite doen, maar als je elke keer tegen een muur op loopt houdt het een keer op.
Ik kan me voorstellen dat je er een keer klaar mee bent ja. Ik bedoel trouwens niet alleen feedback vragen over hoe je het beter aan kunt pakken, wat wel heel goed van je is, maar vooral ook iemand vinden die voor jou op wil komen in groepssituaties.quote:
[..]
Fijn dat je collega's bereid zijn om rekening met je te houden zonder dat je er buiten valt. Mijn ervaring is helaas anders, maar ik ben het eens dat er plekken moeten zijn waar het wel gewoon moet kunnen. Overigens ging ik wel altijd mee lunchen en had ik daar geen bezwaar tegen, maar het verdere gezeur mbt 'sociaal' doen was ik vrij snel zat.
Dat laatste is helaas niet het geval. Ik heb wel gevraagd hoe ik het eea moest aanpakken maar werd er niet veel wijzer van. Later is het wel verbeterd mede door mijn eigen inzet, maar als ik nog een keer tegen zoiets aanloop wordt het denk ik tijd voor iets anders. Wil best moeite doen, maar als je elke keer tegen een muur op loopt houdt het een keer op.
Wat misschien ook uitmaakt, is in hoeverre je geïnteresseerd bent in je collega's. Ik bedoel, als je weinig hebt met voetbal, formule 1 racen en nieuwe Iphones, maar dat is het enige waar je collega's over kunnen praten, dan is het niet gek dat je wat stiller en meer teruggetrokken bent dan de rest.
Wat zou kunnen helpen, als je nog eens van baan wisselt, is solliciteren met de gedachte dat je kennis gaat maken en dat je wil kijken of je bij elkaar past, zodat je meteen open en eerlijk durft te zijn over wie je bent en wat je wil, in plaats van dat je een toneelstuk voordraagt waarbij je je voordoet als de ideale kandidaat om die baan te krijgen.
Ben assertief genoeg hoor, alleen het is fijn als mensen begrijpen dat ik niet altijd zin heb ik zinloze praatjes en bedrijfsuitjes. Vrees dat ik de eerste paar jaar het spelletje mee moet gaan spelen. Als starter heb je weinig te eisen op dat punt.quote:
[..]
Ik kan me voorstellen dat je er een keer klaar mee bent ja. Ik bedoel trouwens niet alleen feedback vragen over hoe je het beter aan kunt pakken, wat wel heel goed van je is, maar vooral ook iemand vinden die voor jou op wil komen in groepssituaties.
Dit speelde ook mee ja. Ze zeiden toen dat ik bij andere collega's moest gaan zitten. Leuk idee, maar daar had ik dus ook vrij weinig mee.quote:Wat misschien ook uitmaakt, is in hoeverre je geïnteresseerd bent in je collega's. Ik bedoel, als je weinig hebt met voetbal, formule 1 racen en nieuwe Iphones, maar dat is het enige waar je collega's over kunnen praten, dan is het niet gek dat je wat stiller en meer teruggetrokken bent dan de rest.
Dit zou ik persoonlijk niet doen. Je wilt jezelf niet in de voet schieten. Je kan best aangeven dat je goed begeleid wilt worden of iets, maar hier over beginnen lijkt me niet slim.quote:Wat zou kunnen helpen, als je nog eens van baan wisselt, is solliciteren met de gedachte dat je kennis gaat maken en dat je wil kijken of je bij elkaar past, zodat je meteen open en eerlijk durft te zijn over wie je bent en wat je wil, in plaats van dat je een toneelstuk voordraagt waarbij je je voordoet als de ideale kandidaat om die baan te krijgen.
Interessant, hoe was je er dan achter gekomen dat het 100% zeker niet met angst enz te maken had?quote:
Ik heb het afgelopen half jaar een intense therapie achter de rug die me op emotioneel vlak erg vooruit heeft geholpen. Ik dacht altijd die angsten, remmingen en onzekerheden me hielden waar ik was. Echter nu, ben ik er achter gekomen dat het uiteindelijk mijn persoonlijkheid betreft.
En ja, dat kan ik niet veranderen, tenzij ik toneel ga spelen. En dan zou ik acteerlessen moeten volgen.
Of beter gezegd wat maakte dat je de echte waarheid blijkbaar daarvoor steeds had ontkend voor jezelf en daar ook in geloofde, maar door die therapie wel ineens het gevoel had ik wil gewoon helemaal niet veel sociaal contact?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Omdat ik nu begeleid woon en ik stoor me aan de mensen die over de vloer komen. Ik heb zoiets van, laat me met rust, dan presteer ik beter. Maar nee, ze moeten hun uren vol maken.quote:Op zaterdag 28 april 2018 18:52 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Interessant, hoe was je er dan achter gekomen dat het 100% zeker niet met angst enz te maken had?
Ik ben 10 jaar lang gepest.quote:Of beter gezegd wat maakte dat je de echte waarheid blijkbaar daarvoor steeds had ontkend voor jezelf
Hierdoor mezelf ook weer 10 jaar op een zolderkamer geïsoleerd van de buitenwereld, en een computerverslaving ontwikkeld. Daar in 2007 professionele hulp bij gezocht.
Voor het sociale isolement in 2012-2013 in therapie geweest. Daar een hoop van geleerd. Echter, ik werd er persoonlijk niet socialer van. Ik hield me het liefst nog steeds afzijdig. Dus ik ging ervan uit dat de therapie weinig geholpen had. Er speelden nog een aantal andere factoren mee, maar deze laat ik voor het niet hoeven neer te plempen van mijn levensverhaal, even buiten vizier.
In tussentijd het professionele contact voor mijn computerverslaving voortgezet. Op een gegeven moment in contact gekomen met een manspersoon die me telkens uit mijn comfortzone wilde halen. Dit 3 jaar geprobeerd, het is hem niet gelukt.
Het afgelopen jaar heb ik een therapie gevolgd, die de emotie wegneemt van gebeurtenissen. Dit heet EMDR. Ik heb er onwijs veel aan gehad. De contactpersoon van de verslavingshulp was erop tegen dat ik het zou volgen. Een van de redenen waarom ik geen contact meer met hem heb.
Echter, de hoogte in sociale omgang met mensen, blijft. De angst van vroeger zat 'm in het vermijden. Vermijden van groepen studenten, jongeren in de winkel, schoolpleinen, mensen uit het verleden. Qua emotie, allemaal weg. Ik heb zelfs een goed gesprek met de pester gehad over vroeger. Ik kan nu gewoon naar de winkel zonder te denken dat iemand me uit gaat lachen.
Maar, nog steeds, zit ik het liefst alleen in mijn appartement in een stille ruimte een boek te lezen of te mediteren. (vaak is het door de verslaving toch weer de pc waar ik achter kruip) Ik heb een pesthekel aan harde geluiden daar waar ik het minst kan verwachten, ware het niet dat dit appartement erg gehorig is. De onderbuurvrouw zingt. Haar voorganger speelde darts. In mijn vorige appartement werd ik 's elke avond en -nacht begroet door een buurman met zijn hardstylemuziek.
Omdat ik door mensen geleid werd die mijn levensstijl anders bevonden dat het hunne.quote:en daar ook in geloofde,
Omdat ik, als ik alleen ben, pas echt tot mijn rust kom, en daarnaast niet het perfecte beeld van een ander over mij hoef na te jagen.quote:maar door die therapie wel ineens het gevoel had ik wil gewoon helemaal niet veel sociaal contact?
[ Bericht 1% gewijzigd door Metalfrost op 28-04-2018 23:25:39 ]
Google is your friend, abuse your friends
Maar dat zijn ook wel specifieke mensen, hulpverleners. Zoals je zegt ze moeten hun uren volmaken. Ik zou ook geen hulpverleners over de vloer willen hebben.quote:Op zaterdag 28 april 2018 22:59 schreef Metalfrost het volgende:
Omdat ik nu begeleid woon en ik stoor me aan de mensen die over de vloer komen. Ik heb zoiets van, laat me met rust, dan presteer ik beter. Maar nee, ze moeten hun uren vol maken.
Vervelend dat je lang bent gepest. Ben zelf ook erg lang gepest om allerlei dingen die allemaal later door mijzelf weg te relativeren waren. Is dat bij jou ook gelukt? Goed zeg dat je hebt gepraat met een van die pesters. Dat is goed van je en goed dat het bij heeft gedragen aan de verwerking, heb zelf niet met echt die pesters gepraat, wel een meisje dat meeliep maar eigenlijk niet de veroorzaker was. Maar zou wel graag een reünie wllen. Als ze nog steeds pesters zijn, zou dat me niet meer uitmaken denk ik. Aanhoudende geluiden zijn gewoon irritant, als je al zenuwachtig bent word je daar gewoon gestoord van, denk dat dit voor de meesten wel zo is, je kunt er even tegen en dan is er een grens bereikt, vooral met harde muziek en zingen/neuriënquote:Ik ben 10 jaar lang gepest.
Hierdoor mezelf ook weer 10 jaar op een zolderkamer geïsoleerd van de buitenwereld, en een computerverslaving ontwikkeld. Daar in 2007 professionele hulp bij gezocht.
Voor het sociale isolement in 2012-2013 in therapie geweest. Daar een hoop van geleerd. Echter, ik werd er persoonlijk niet socialer van. Ik hield me het liefst nog steeds afzijdig. Dus ik ging ervan uit dat de therapie weinig geholpen had. Er speelden nog een aantal andere factoren mee, maar deze laat ik voor het niet hoeven neer te plempen van mijn levensverhaal, even buiten vizier.
In tussentijd het professionele contact voor mijn computerverslaving voortgezet. Op een gegeven moment in contact gekomen met een manspersoon die me telkens uit mijn comfortzone wilde halen. Dit 3 jaar geprobeerd, het is hem niet gelukt.
Het afgelopen jaar heb ik een therapie gevolgd, die de emotie wegneemt van gebeurtenissen. Dit heet EMDR. Ik heb er onwijs veel aan gehad. De contactpersoon van de verslavingshulp was erop tegen dat ik het zou volgen. Een van de redenen waarom ik geen contact meer met hem heb.
Echter, de hoogte in sociale omgang met mensen, blijft. De angst van vroeger zat 'm in het vermijden. Vermijden van groepen studenten, jongeren in de winkel, schoolpleinen, mensen uit het verleden. Qua emotie, allemaal weg. Ik heb zelfs een goed gesprek met de pester gehad over vroeger. Ik kan nu gewoon naar de winkel zonder te denken dat iemand me uit gaat lachen.
Maar, nog steeds, zit ik het liefst alleen in mijn appartement in een stille ruimte een boek te lezen of te mediteren. (vaak is het door de verslaving toch weer de pc waar ik achter kruip) Ik heb een pesthekel aan harde geluiden daar waar ik het minst kan verwachten, ware het niet dat dit appartement erg gehorig is. De onderbuurvrouw zingt. Haar voorganger speelde darts. In mijn vorige appartement werd ik 's elke avond en -nacht begroet door een buurman met zijn hardstylemuziek.
EMDR lijkt me best wel eng. Als de emotie bij herinneringen weggaat, is dat niet heel vreemd? Heb je dan niet het gevoel alsof je een deel van jezelf bent kwijtgeraakt?
Ja, dat is ook mijn grootste obstakel wat betreft sociaal contact. de verwachtingen van anderen en dat ik daar bijna nooit aan kan voldoen.quote:Omdat ik door mensen geleid werd die mijn levensstijl anders bevonden dat het hunne.
Omdat ik, als ik alleen ben, pas echt tot mijn rust kom, en daarnaast niet het perfecte beeld van een ander over mij hoef na te jagen.
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 29-04-2018 00:26:06 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Dat heeft dus niks te maken met introvert zijn. Je hebt gewoon een sociale angststoornis. Therapie wel bij angststoornissen, niet bij introversie (want dat is geen stoornis). Je kunt dus van dat obstakel verlost worden en gewoon je extraverte zelf zijn.quote:
Ja, dat is ook mijn grootste obstakel wat betreft sociaal contact. de verwachtingen van anderen en dat ik daar bijna nooit aan kan voldoen.
Lastig parket inderdaad. Vooral als ze op allerlei manieren me extraverter proberen te maken.quote:
[..]
Maar dat zijn ook wel specifieke mensen, hulpverleners. Zoals je zegt ze moeten hun uren volmaken. Ik zou ook geen hulpverleners over de vloer willen hebben.
Nee, daar heeft therapie me mee geholpen. Zelf relativeren kon niet omdat ik er te diep in zat.quote:[..]
Vervelend dat je lang bent gepest. Ben zelf ook erg lang gepest om allerlei dingen die allemaal later door mijzelf weg te relativeren waren. Is dat bij jou ook gelukt?
Dus je hebt een rottijd achter de rug en je wilt herinnerd worden aan die rottijd?quote:Goed zeg dat je hebt gepraat met een van die pesters. Dat is goed van je en goed dat het bij heeft gedragen aan de verwerking, heb zelf niet met echt die pesters gepraat, wel een meisje dat meeliep maar eigenlijk niet de veroorzaker was. Maar zou wel graag een reünie wllen.
Als ze nog steeds pesters zijn, zou dat me niet meer uitmaken denk ik.
Inderdaad ja. De grens met de luide muziek was in elk geval wel duidelijk. Ik moest op mijn bank slapen 's nachts om niet debet te zijn aan een slechte nachtrust door buurman (mijn slaapkamer grensde aan zijn huiskamer). Over het dartgetik van de vorige buurman zijn er gesprekken geweest. Toen puntje bij paaltje kwam zei hij dat ik moest inleveren op zijn gedrag naar het darten. Ja dikke doei. Daarnaast zei hij dat ie me van de trap af zou willen gooien, omdat ik tegengeluiden gaf toen ik dartgetik hoorde. Ik heb daar melding van gemaakt naar de begeleiding, maar degene naar wie ik die melding deed, vond het kennelijk niet zo belangrijk en had de melding niet doorgegeven aan zijn superieur.quote:Aanhoudende geluiden zijn gewoon irritant, als je al zenuwachtig bent word je daar gewoon gestoord van, denk dat dit voor de meesten wel zo is, je kunt er even tegen en dan is er een grens bereikt, vooral met harde muziek en zingen/neuriën
Je kunt de herinnering nog wel ophalen, maar de factor stress (stress en trauma in het algemeen) is weg. De emotie dekt de lading niet meer van de herinnering. Het is nu , 'gewoon', een herinnering.quote:EMDR lijkt me best wel eng. Als de emotie bij herinneringen weggaat, is dat niet heel vreemd?
Nee, want uit de gedachte en de herinnering kan nog steeds lering getrokken worden. Ik weet nog steeds wat de gedachte aan vroeger voorheen met me deed.quote:Heb je dan niet het gevoel alsof je een deel van jezelf bent kwijtgeraakt?
Maar, ja, het is wel een vreemd iets inderdaad. Het uitleggen van het hoe en waarom, daar had zelfs de therapeute moeite mee.
Ik heb er een kunst van gemaakt om het me pas voor te stellen als ik die persoon in het echt zie, die de verwachting voor me heeft klaarstaan. Pas dan laat ik die gedachten toe.quote:[..]
Ja, dat is ook mijn grootste obstakel wat betreft sociaal contact. de verwachtingen van anderen en dat ik daar bijna nooit aan kan voldoen.
Aan de andere kant geeft dit ook enorme stress als ik die persoon weer zie.
Google is your friend, abuse your friends
Volgens mij is het een combinatie van allerlei factoren. En een vicieuze cirkel van zelfbevestiging.quote:
Ben er vrij zeker van dat als TS bijv. dit leest https://www.psyq.nl/perso(...)oonlijkheidsstoornis hij zich er ook in zal herkennen. En zo kun je blijven beredeneren wat het probleem is... tot aan je dood
Terwijl je zelf de regie moet zien te nemen en je geluk niet af moet laten hangen van het oordeel en / of gedrag van anderen.
Het zijn er 4quote:
Ik moet even puzzelen. waar is zijn hoofd, links of rechts
Het feit dat er nooit topics geopend worden door extraverten die zo graag introvert willen zijn omdat dat volgens hun de norm is, geeft wel aan dat er iets aan de hand is.
zelfde als diginoob
Welke keerzijde zou dat nou hebben?quote:
[..]
Ergens wel lekker denk ik, als je je daar zo heerlijk vrij in voelt. Maar goed, elk ogenschijnlijk voordeel heeft ook altijd weer z'n keerzijdes.
zelfde als diginoob
Al die betrokkenheid bij sociale drama, bestaande uit 'gelul', 'een naam hebben' die moet worden hoog gehouden, status, verwachtingen. Een extraverte persoon, is ergens ook een magneet voor allerlei mensen. En die schudt je niet zomaar even van je af.quote:
Kortom: gebondenheid. Gebondenheid maakt ook minder vrij. Dat is de keerzijde. En het voordeel van een relatief introvert leven is minder gebondenheid, en daarmee meer vrijheid. Al zullen velen dat zelf niet inzien helaas.
[ Bericht 7% gewijzigd door Aansteker707 op 02-05-2018 20:08:48 ]
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
Extraverten openen topics over niet alleen kunnen zijn en worden veroordeeld met termen als "dramaqueen", "slet", "babbelziek" en "doe eens rustig", toch?quote:
Het feit dat er nooit topics geopend worden door extraverten die zo graag introvert willen zijn omdat dat volgens hun de norm is, geeft wel aan dat er iets aan de hand is.
Wat mij betreft is die vrijheid een geschenk van de duivel. Het lijkt fantastisch om met niemand rekening te hoeven houden, om te kunnen doen en laten wat je wil, maar word je daar gelukkig van?quote:
En het voordeel van een relatief introvert leven is minder gebondenheid, en daarmee meer vrijheid. Al zullen velen dat zelf niet inzien helaas.
Juist als je afhankelijk bent van anderen en anderen van jou, word je gestimuleerd om het beste uit jezelf te halen en om je tijd optimaal te benutten.
(Per ongeluk dubbel gepost, sorry)
Zou je liever extravert zijn? Of vind je het wel goed zo?quote:
[..]
Wat mij betreft is die vrijheid een geschenk van de duivel. Het lijkt fantastisch om met niemand rekening te hoeven houden, om te kunnen doen en laten wat je wil, maar word je daar gelukkig van?
Juist als je afhankelijk bent van anderen en anderen van jou, word je gestimuleerd om het beste uit jezelf te halen en om je tijd optimaal te benutten.
(Per ongeluk dubbel gepost, sorry)
Dat is een 'het gras is groener bij de ander'-gedachte. In de praktijk heeft alles gewoonz'n plus en z'n minpunten. Dat dingen 'beter' of 'slechter' zouden zijn is niet meer dan een denkbeeld in de mind.quote:
Wat mij betreft is die vrijheid een geschenk van de duivel. Het lijkt fantastisch om met niemand rekening te hoeven houden, om te kunnen doen en laten wat je wil, maar word je daar gelukkig van?
Juist als je afhankelijk bent van anderen en anderen van jou, word je gestimuleerd om het beste uit jezelf te halen en om je tijd optimaal te benutten.
(Per ongeluk dubbel gepost, sorry)
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed of ik introvert of extravert ben. Ik heb duidelijke kenmerken van beiden. Het kan zijn dat ik een extravert ben die door omstandigheden een teruggetrokken bestaan is gaan leiden of een introvert ben die heel sociaal heeft leren zijn.quote:
[..]
Zou je liever extravert zijn? Of vind je het wel goed zo?
Ik ben in ieder geval niet iemand die "het wel goed vind zo". Ik ben kritisch op mezelf en neem feedback van anderen serieus, zodat ik het beste uit mezelf kan halen en voor anderen ook de beste persoon ben die ik kan zijn.
Ik kan niet ontkennen dat ik door die gedachte beïnvloed wordt, daar heb je gelijk in. In het kader van voordelen en nadelen is er ook de gedachte "pick your poison" en het is afhankelijk van je karakter welke nadelen je het meest dragelijk vind en dus het beste bij je passen.quote:
[..]
Dat is een 'het gras is groener bij de ander'-gedachte. In de praktijk heeft alles gewoonz'n plus en z'n minpunten. Dat dingen 'beter' of 'slechter' zouden zijn is niet meer dan een denkbeeld in de mind.
[ Bericht 16% gewijzigd door Drieklank op 02-05-2018 23:35:51 ]
- Voor petities en enquetes mag je een mail sturen naar forum@fok.nl -
[ Bericht 42% gewijzigd door STING op 08-01-2019 15:15:26 ]
[ Bericht 42% gewijzigd door STING op 08-01-2019 15:15:26 ]
Denken dat een docu gebaseerd is op 100% waarheid 
Avicii kon toch ook stoppen met zijn carriere en een normaal kantoorbaan doen zoals elk van ons?
Avicii kon toch ook stoppen met zijn carriere en een normaal kantoorbaan doen zoals elk van ons?
Niet echt als je allerlei contracten hebt. Honderdduizenden mensen staan te wachten op jou.quote:Op vrijdag 8 februari 2019 12:30 schreef dagobertE6 het volgende:
Denken dat een docu gebaseerd is op 100% waarheid
Avicii kon toch ook stoppen met zijn carriere en een normaal kantoorbaan doen zoals elk van ons?
Een heel groot feest met tientallen DJ's met als hoofd artiest Avicii. Nou, er komen 100.000 mensen op af. Avicii meldt zich ziek en de waarde van het feest is met 50% gedaald. Of te wel, afblazen is dan ook een overweging waard.
Echt, er wordt zo'n gruwelijk druk op zulke mensen gelegd door keiharde managers etc., en hij was natuurlijk al zeer introvert.
Leuke docu. Had een feestje verwacht met leuke muziek, maar achter de schermen is het gewoon niet altijd leuk.
Het is echt niet van de ene dag op de ander gebeurd.quote:
[..]
Niet echt als je allerlei contracten hebt. Honderdduizenden mensen staan te wachten op jou.
Een heel groot feest met tientallen DJ's met als hoofd artiest Avicii. Nou, er komen 100.000 mensen op af. Avicii meldt zich ziek en de waarde van het feest is met 50% gedaald. Of te wel, afblazen is dan ook een overweging waard.
Echt, er wordt zo'n gruwelijk druk op zulke mensen gelegd door keiharde managers etc., en hij was natuurlijk al zeer introvert.
Leuke docu. Had een feestje verwacht met leuke muziek, maar achter de schermen is het gewoon niet altijd leuk.
En hij kan ook gewoon nee zeggen.
Genoeg Avicii's de hem zo een twee kunnen vervangen.
Tja wel hard maar hoe kan je het zo ver laten komen dat je je polsen doorsnijdt vraag ik mij af.
Zo extravert is de maatschappij imo echt niet. Dat heeft er meer mee te maken dat de extraverte personen de meeste aandacht opeisen waardoor dat zo lijkt. Prima toch. Het wordt hier al gauw in extremiteiten getrokken, waar volgens mij andere problematiek een veel grotere rol speelt dan je introverte eigenschap.
Goed, extraverte personen krijgen energie van gezelschap, bij introverte personen andersom. In beide gevallen kan je zelf toch de balans zoeken? Dat is voor beide uitersten even van belang. Als introvert moet je op school en werk enigszins kunnen samenwerken en zoek je daarbuiten rust. Als extravert zal een weekend/vakantie alleen doorbrengen weer een zuigend effect hebben en zal je veel/constant bezig zijn met het zoeken van gezelschap. Dat is in beide gevallen echt prima te managen. Aangezien het uitersten zijn, is het zoeken van die balans per persoon verschillend. Bij Avicii was die balans structureel voor hem niet gezond.
Wanneer je denkt dat je je als introvert constant moet voordoen als extravert in deze maatschappij, speelt er imo ook iets anders. Ik zie dan een gebrek aan zelfvertrouwen. Bedrijfsuitjes en borrels worden vaak als voorbeeld aangehaald. Dat het gezelschap vermoeiend is zal wel, maar de echte reden is dat je er gewoonweg geen zin in hebt omdat het als verplichting wordt gezien waar je geen controle over hebt. Extraverte personen hebben daar net zo vaak geen zin in. Kom voor jezelf op en doe het dan ook gewoon niet in plaats van in je schulpje te blijven klagen en je te verbergen achter een introvert karakter.
Goed, extraverte personen krijgen energie van gezelschap, bij introverte personen andersom. In beide gevallen kan je zelf toch de balans zoeken? Dat is voor beide uitersten even van belang. Als introvert moet je op school en werk enigszins kunnen samenwerken en zoek je daarbuiten rust. Als extravert zal een weekend/vakantie alleen doorbrengen weer een zuigend effect hebben en zal je veel/constant bezig zijn met het zoeken van gezelschap. Dat is in beide gevallen echt prima te managen. Aangezien het uitersten zijn, is het zoeken van die balans per persoon verschillend. Bij Avicii was die balans structureel voor hem niet gezond.
Wanneer je denkt dat je je als introvert constant moet voordoen als extravert in deze maatschappij, speelt er imo ook iets anders. Ik zie dan een gebrek aan zelfvertrouwen. Bedrijfsuitjes en borrels worden vaak als voorbeeld aangehaald. Dat het gezelschap vermoeiend is zal wel, maar de echte reden is dat je er gewoonweg geen zin in hebt omdat het als verplichting wordt gezien waar je geen controle over hebt. Extraverte personen hebben daar net zo vaak geen zin in. Kom voor jezelf op en doe het dan ook gewoon niet in plaats van in je schulpje te blijven klagen en je te verbergen achter een introvert karakter.
Ik vind dit wel erg kort door de bocht. Het is niet alsof het simpelweg afzeggen van (bijvoorbeeld) borrels zonder gevolgen is.quote:
Zo extravert is de maatschappij imo echt niet. Dat heeft er meer mee te maken dat de extraverte personen de meeste aandacht opeisen waardoor dat zo lijkt. Prima toch. Het wordt hier al gauw in extremiteiten getrokken, waar volgens mij andere problematiek een veel grotere rol speelt dan je introverte eigenschap.
Goed, extraverte personen krijgen energie van gezelschap, bij introverte personen andersom. In beide gevallen kan je zelf toch de balans zoeken? Dat is voor beide uitersten even van belang. Als introvert moet je op school en werk enigszins kunnen samenwerken en zoek je daarbuiten rust. Als extravert zal een weekend/vakantie alleen doorbrengen weer een zuigend effect hebben en zal je veel/constant bezig zijn met het zoeken van gezelschap. Dat is in beide gevallen echt prima te managen. Aangezien het uitersten zijn, is het zoeken van die balans per persoon verschillend. Bij Avicii was die balans structureel voor hem niet gezond.
Wanneer je denkt dat je je als introvert constant moet voordoen als extravert in deze maatschappij, speelt er imo ook iets anders. Ik zie dan een gebrek aan zelfvertrouwen. Bedrijfsuitjes en borrels worden vaak als voorbeeld aangehaald. Dat het gezelschap vermoeiend is zal wel, maar de echte reden is dat je er gewoonweg geen zin in hebt omdat het als verplichting wordt gezien waar je geen controle over hebt. Extraverte personen hebben daar net zo vaak geen zin in. Kom voor jezelf op en doe het dan ook gewoon niet in plaats van in je schulpje te blijven klagen en je te verbergen achter een introvert karakter.
Als jij bijvoorbeeld wilt slagen als fiscalist/jurist op een groot advocatenkantoor, kun je je echt niet zo opstellen. Dit terwijl je als introvert persoon wel degelijk over de kwaliteiten (en ambities) kunt beschikken om op een dergelijk niveau te werken.
En juist in dat soort situaties begint een schoen te wringen.
Ik ben er ook zo eentje die liever in een hoekje aan allerlei ideeën werkt, maar enorm slecht is in ze verkopen. Dat is soms wel frustrerend bij bijvoorbeeld vergaderingen waarin dingen besloten worden en de mensen met de grootste bek vaker gelijk krijgen.
Gelukkig heb ik wel het idee dat mensen me waarderen om mijn kennis en gecalculeerdheid, dat is ook vaak genoeg uitgesproken (mensen soms op hun bek zien gaan omdat ze eerst doen en dan eventueel pas denken helpt ook wel).
Krijg soms ook wel het commentaar dat ik zo weinig praat, maar dat is vooral bij mensen die ik nog niet goed ken en die zelf de neiging hebben om het hoogste woord te hebben. Uit eten gaan met een select groepje mensen die ik al wat langer ken en me goed liggen vind ik daarentegen het leukste wat er is, dat je bijvoorbeeld op het werk met een aantal mensen een avondje ergens spare ribs gaat wegwerken, kan ik echt van genieten en naartoe leven, biertje erbij, beetje praten. Maar goed, dat zijn dus niet de mensen die overal een grap van proberen te maken en mensen constant proberen te 'roasten', dergelijke kutlui ben ik al genoeg tegengekomen op school en kan ik (en wil ik dus) totaal niet mee omgaan.
Volle kroegen en van die verjaardagen met een hoop aangetrouwde lui en stapels kleine kinderen kan je me ook geen plezier mee doen, maar volgens mij beperkt die mening zich niet alleen tot de introverten
[ Bericht 2% gewijzigd door Fleischmeister op 12-02-2019 00:23:03 ]
Gelukkig heb ik wel het idee dat mensen me waarderen om mijn kennis en gecalculeerdheid, dat is ook vaak genoeg uitgesproken (mensen soms op hun bek zien gaan omdat ze eerst doen en dan eventueel pas denken helpt ook wel).
Krijg soms ook wel het commentaar dat ik zo weinig praat, maar dat is vooral bij mensen die ik nog niet goed ken en die zelf de neiging hebben om het hoogste woord te hebben. Uit eten gaan met een select groepje mensen die ik al wat langer ken en me goed liggen vind ik daarentegen het leukste wat er is, dat je bijvoorbeeld op het werk met een aantal mensen een avondje ergens spare ribs gaat wegwerken, kan ik echt van genieten en naartoe leven, biertje erbij, beetje praten. Maar goed, dat zijn dus niet de mensen die overal een grap van proberen te maken en mensen constant proberen te 'roasten', dergelijke kutlui ben ik al genoeg tegengekomen op school en kan ik (en wil ik dus) totaal niet mee omgaan.
Volle kroegen en van die verjaardagen met een hoop aangetrouwde lui en stapels kleine kinderen kan je me ook geen plezier mee doen, maar volgens mij beperkt die mening zich niet alleen tot de introverten
Klopt, je gaat dan snel bekend staan als die ene party pooper die nooit meegaat naar borrels of uitjes, dat verandert vaak ook de sociale omgang op het werk zelf, al dan niet onbewust... terwijl je dan wel betrokken moet zijn bij wat er gebeurt. Ik laat me zelf nog weleens overhalen om toch mee te gaan ergens naar toe terwijl ik stiekem liever direct naar huis was gegaan, maar heb er dan geen moeite meer mee om dan na 1 of 2 drankjes alsnog vroeg af te taaien en de rest van de avond voor mezelf te hebben... en de andere keren dat je gewoon niet gaat vallen dan niet meer zo op omdat je toch af en toe je kop even laat zien. Goed compromis, iedereen tevreden, het zijn ook vaak de lange bijeenkomsten die me nekken, uurtje na werktijd chillen is nog wel gezellig. Voorkomt trouwens ook dat je te zat wordtquote:
[..]
Ik vind dit wel erg kort door de bocht. Het is niet alsof het simpelweg afzeggen van (bijvoorbeeld) borrels zonder gevolgen is.
[ Bericht 2% gewijzigd door Fleischmeister op 12-02-2019 00:23:03 ]
Je eerste zin zegt het al, zoiets sluipt erin, tot het moment dat je er niet meer makkelijk aan kan onttrekken (je bent immers nu de hoofdact, mag je met een goed verhaal komen), maar dit het liefst wel zou willen. Net zoals bijvoorbeeld een burnout ook niet opeens ontstaat. En nee zeggen is vooral makkelijk voor assertieve mensen, niet iedereen is dat nu eenmaal, zijn misschien wat onzekerder en vinden het moeilijk om soms mensen te moeten afwijzen omdat ze het idee hebben dat mensen daardoor minder over hen denken. Dat is ook vaak hoe werkstress erger wordt, teveel andere mensen het naar de zin willen maken omdat je aardig gevonden wil worden, je voortdurend laten onderbreken door anderen zodat jij die toffe peer bent die altijd anderen helpt, maar daardoor je eigen werk niet af komt en je daar gefrustreerder en gefrustreerder over raakt, etc... terwijl mensen je vaak juist meer respecteren als je duidelijk je grenzen aangeeft, maar zo zie je dat niet.quote:
[..]
Het is echt niet van de ene dag op de ander gebeurd.
En hij kan ook gewoon nee zeggen.
Genoeg Avicii's de hem zo een twee kunnen vervangen.
Tja wel hard maar hoe kan je het zo ver laten komen dat je je polsen doorsnijdt vraag ik mij af.
Zoiets kan je niet zomaar veranderen, dat heeft ook te maken met je karakter.
a. Dat een borrel energie kost voor de introverte persoon maakt het niet per definitie een niet leuke activiteit voor hem/haar.quote:
[..]
Ik vind dit wel erg kort door de bocht. Het is niet alsof het simpelweg afzeggen van (bijvoorbeeld) borrels zonder gevolgen is.
Als jij bijvoorbeeld wilt slagen als fiscalist/jurist op een groot advocatenkantoor, kun je je echt niet zo opstellen. Dit terwijl je als introvert persoon wel degelijk over de kwaliteiten (en ambities) kunt beschikken om op een dergelijk niveau te werken.
En juist in dat soort situaties begint een schoen te wringen.
b. Dat een borrel energie oplevert voor een extraverte persoon maakt het niet per definitie een leuke activiteit voor hem/haar.
Dat vind ik de denkfout hier. En dat is nou juist mijn punt, waarom zou een sociaal verplichte borrel alleen een 'probleem' zijn voor introverte personen? Het is niet per definitie zo dat extraverte personen borrels altijd leuk vinden hoor. Wat ik zo kort door de bocht vind, is dat hier een gedachtegang wordt geprojecteerd dat een extraverte persoon iedere vorm van gezelschap leuk vindt. Dat is totaal niet waar.
Ik ben zelf meer introvert dan extravert. Ik voel me het meest op me gemak alleen en gezelschap kost me altijd wat energie. Dat betekent niet dat ik gezelschap niet leuk vind óf zelfs ontwijk. Ik heb een redelijk vlotte babbel en ben assertief. Contact leggen (bij voorkeur 1 op 1) is voor mij geen probleem en levert veel op. Ondanks dat het me energie kost, heeft het ook wel z'n voordelen. Althans zo heb ik dat de laatste 10 jaar geleerd. De compromis die ik maak is dat er een zekere rustperiode tegenover MOET staan. Een moment van bezinning zeg maar.
De belangrijkste competentie om de balans te vinden is dat je je grenzen aan kunt geven en -waar nodig- voor jezelf op komt. Dát was imo Avicii's echte primaire probleem, en niet zozeer het feit dat hij introvert was in een rol die beter past bij een extravert (optredend DJ).
[ Bericht 1% gewijzigd door Justinn op 12-02-2019 09:16:10 ]
Eens wel. Het is niet alsof elke vorm van sociaal contact energie uit een introvert zuigt en een extravert onuitputtelijk is zo lang er voldoende menselijke prikkels zijn. Voor elk mens is een balans vinden tussen energiebronnen en energievreters van belang.quote:
Zo extravert is de maatschappij imo echt niet. Dat heeft er meer mee te maken dat de extraverte personen de meeste aandacht opeisen waardoor dat zo lijkt. Prima toch. Het wordt hier al gauw in extremiteiten getrokken, waar volgens mij andere problematiek een veel grotere rol speelt dan je introverte eigenschap.
Goed, extraverte personen krijgen energie van gezelschap, bij introverte personen andersom. In beide gevallen kan je zelf toch de balans zoeken? Dat is voor beide uitersten even van belang. Als introvert moet je op school en werk enigszins kunnen samenwerken en zoek je daarbuiten rust. Als extravert zal een weekend/vakantie alleen doorbrengen weer een zuigend effect hebben en zal je veel/constant bezig zijn met het zoeken van gezelschap. Dat is in beide gevallen echt prima te managen. Aangezien het uitersten zijn, is het zoeken van die balans per persoon verschillend. Bij Avicii was die balans structureel voor hem niet gezond.
Wanneer je denkt dat je je als introvert constant moet voordoen als extravert in deze maatschappij, speelt er imo ook iets anders. Ik zie dan een gebrek aan zelfvertrouwen. Bedrijfsuitjes en borrels worden vaak als voorbeeld aangehaald. Dat het gezelschap vermoeiend is zal wel, maar de echte reden is dat je er gewoonweg geen zin in hebt omdat het als verplichting wordt gezien waar je geen controle over hebt. Extraverte personen hebben daar net zo vaak geen zin in. Kom voor jezelf op en doe het dan ook gewoon niet in plaats van in je schulpje te blijven klagen en je te verbergen achter een introvert karakter.
Per definitie alles waarvan je denkt dat het je energie gaat kosten vermijden is sowieso geen oplossing. Bovendien is het niet zo zwartwit. Op een borrel kun je ook zorgen dat je 1 op 1 gesprekjes aanknoopt bijvoorbeeld. En ja, in een drukke week kun je er best een keer eentje skippen. Er zit nog heel wat tussen standaard elke borrel van begin tot eind bijwonen en er bijna nooit zijn.
Of wat dachten jullie van de 'lunchtafel' op het werk. Dat je ergens werkt waar standaard iedereen 'gezellig' met zijn allen aan één tafel zit tijdens de pauzes. En dat wordt als pluspunt in de vacature gezet.
Er staat nooit in de vacature: Hier kun je lekker rustig werken. Hier heb je een kantoor voor jezelf. Hier staat de radio altijd uit. Hier geen verplichte vrijdagmiddagborrels. Hier is een stilteruimte waar je naartoe kunt.
Dus de algehele veronderstelling is toch dat iedereen dat soort poeha hartstikke leuk vindt.
Ik probeer mijn ruimte zoveel mogelijk te nemen door bijvoorbeeld te vragen of ik ergens alleen kan zitten en dat ik me dan veel beter kan concentreren of door in de pauze in mijn eentje een stuk te gaan wandelen (niemand komt ook van zijn kont af in de pauzes), maar ik weet wel zeker dat me dat niet in dank wordt afgenomen. Promotie is dan toch voor die persoon die zijn tijd heeft verknoeid met praatjes bij de koffieautomaat. Dus ik vind het niet makkelijk om te doen.
Er staat nooit in de vacature: Hier kun je lekker rustig werken. Hier heb je een kantoor voor jezelf. Hier staat de radio altijd uit. Hier geen verplichte vrijdagmiddagborrels. Hier is een stilteruimte waar je naartoe kunt.
Dus de algehele veronderstelling is toch dat iedereen dat soort poeha hartstikke leuk vindt.
Ik probeer mijn ruimte zoveel mogelijk te nemen door bijvoorbeeld te vragen of ik ergens alleen kan zitten en dat ik me dan veel beter kan concentreren of door in de pauze in mijn eentje een stuk te gaan wandelen (niemand komt ook van zijn kont af in de pauzes), maar ik weet wel zeker dat me dat niet in dank wordt afgenomen. Promotie is dan toch voor die persoon die zijn tijd heeft verknoeid met praatjes bij de koffieautomaat. Dus ik vind het niet makkelijk om te doen.
zelfde als diginoob
En die videoschermen die werkelijk OVERAL opduiken + takkeherrie word ik ook gestoord van: bij de huisarts, de tandarts, in de bus, de fysio, de sportschool, de supermarkt overal schermen en muziek, ik zou maar een minuutje overgeleverd zijn aan mijn eigen gedachten! Ik vind het daardoor heel onprettig om te moeten wachten in een wachtkamer. Ik loop buiten de hele dag maar met oordoppen en koptelefoon rond en zonnebril onderhand.
zelfde als diginoob
Het gaat niet om "leuk vinden". Het gaat erom dat wanneer een introvert iemand naar een borrel gaat, dat consequenties heeft: het kost energie. Je wordt er moe van. En dus moet je daarna weer opladen en kun je geen andere dingen doen die ook energie kosten. Het is dus een afweging: ga ik naar de borrel of doe ik dat andere, of zelfs: heb ik na de borrel voldoende tijd om weer op te laden?quote:
[..]
a. Dat een borrel energie kost voor de introverte persoon maakt het niet per definitie een niet leuke activiteit voor hem/haar.
b. Dat een borrel energie oplevert voor een extraverte persoon maakt het niet per definitie een leuke activiteit voor hem/haar.
Dat vind ik de denkfout hier. En dat is nou juist mijn punt, waarom zou een sociaal verplichte borrel alleen een 'probleem' zijn voor introverte personen? Het is niet per definitie zo dat extraverte personen borrels altijd leuk vinden hoor. Wat ik zo kort door de bocht vind, is dat hier een gedachtegang wordt geprojecteerd dat een extraverte persoon iedere vorm van gezelschap leuk vindt. Dat is totaal niet waar.
Als de borrel als leuk wordt ervaren weegt dat misschien op tegen de halve volgende dag voor pampus liggen en het bezoek aan schoonma overslaan. Op het moment dat de leuke borrel betekent dat je 's avonds chagrijnig bent tegen je kinderen en je niet toekomt aan je echtelijke plichten wordt het een ander verhaal.
De maatschappij is een stuk extraverter geworden sinds ca. 1990. Er is steeds meer een nadruk komen te liggen op het waarderen van extraverte eigenschappen, zoals jezelf verkopen en werken in "creatieve, dynamische" omgevingen. Flexwerken vraagt om voortdurend onderhandelen, agile scrum ook. Met het "verhaal" van een bedrijf willen managers dat iedereen klantcontact heeft en zich presenteert.quote:
Zo extravert is de maatschappij imo echt niet. Dat heeft er meer mee te maken dat de extraverte personen de meeste aandacht opeisen waardoor dat zo lijkt. Prima toch.
Stilte raakt uit de gratie. Zelfs in bibliotheken is het niet meer stil.
Godver, zelden zo'n spot-on post gelezen. Heel herkenbaar.quote:
Of wat dachten jullie van de 'lunchtafel' op het werk. Dat je ergens werkt waar standaard iedereen 'gezellig' met zijn allen aan één tafel zit tijdens de pauzes. En dat wordt als pluspunt in de vacature gezet.
Er staat nooit in de vacature: Hier kun je lekker rustig werken. Hier heb je een kantoor voor jezelf. Hier staat de radio altijd uit. Hier geen verplichte vrijdagmiddagborrels. Hier is een stilteruimte waar je naartoe kunt.
Dus de algehele veronderstelling is toch dat iedereen dat soort poeha hartstikke leuk vindt.
Ik probeer mijn ruimte zoveel mogelijk te nemen door bijvoorbeeld te vragen of ik ergens alleen kan zitten en dat ik me dan veel beter kan concentreren of door in de pauze in mijn eentje een stuk te gaan wandelen (niemand komt ook van zijn kont af in de pauzes), maar ik weet wel zeker dat me dat niet in dank wordt afgenomen. Promotie is dan toch voor die persoon die zijn tijd heeft verknoeid met praatjes bij de koffieautomaat. Dus ik vind het niet makkelijk om te doen.
Maar is dit wel echt zo?quote:
Of wat dachten jullie van de 'lunchtafel' op het werk. Dat je ergens werkt waar standaard iedereen 'gezellig' met zijn allen aan één tafel zit tijdens de pauzes. En dat wordt als pluspunt in de vacature gezet.
Er staat nooit in de vacature: Hier kun je lekker rustig werken. Hier heb je een kantoor voor jezelf. Hier staat de radio altijd uit. Hier geen verplichte vrijdagmiddagborrels. Hier is een stilteruimte waar je naartoe kunt.
Dus de algehele veronderstelling is toch dat iedereen dat soort poeha hartstikke leuk vindt.
Ik probeer mijn ruimte zoveel mogelijk te nemen door bijvoorbeeld te vragen of ik ergens alleen kan zitten en dat ik me dan veel beter kan concentreren of door in de pauze in mijn eentje een stuk te gaan wandelen (niemand komt ook van zijn kont af in de pauzes), maar ik weet wel zeker dat me dat niet in dank wordt afgenomen. Promotie is dan toch voor die persoon die zijn tijd heeft verknoeid met praatjes bij de koffieautomaat. Dus ik vind het niet makkelijk om te doen.
Want wat jij omschrijft, herken ik wel, maar dat kan zich ook in meerdere vormen uiten.
Ik moet met lunch bijvoorbeeld ook echt even naar buiten. Soms alleen, soms met collega's van andere afdelingen waar ik u.h.v. mijn vorige functie een goede band mee heb. Collega's uit mijn huidige unit gaan vaak met elkaar lunchen in het restaurant.
Toch heb ik totaal niet het gevoel dat dit ooit mijn promotie in de weg zal staan, en heb ik het idee dat iedereen mijn keuze respecteert.
Het is namelijk ook maar net hoe je het brengt. Als je niet inmengt in de pauzes, moet je ervoor zorgen dat je buiten de pauzes wat betrokkenheid en persoonlijke interesse richting collega's uit. Dan krijgen ze immers niet het idee dat het iets persoonlijks is of dat je geen leuk persoon bent, maar beseffen ze dat jij dat looprondje buiten gewoon nodig hebt omdat het bij jou past.
Terwijl ik ook collega's ken die ook niet mee gaan binnen lunchen, maar zich tijdens werk ook gigantisch afstandelijk opstellen. Dat gaat voor scheve gezichten zorgen.
Maar ik herken helemaal niet als je op werk wbt. pauze een beetje je eigen koers vaart, dat je dan per definitie buitenspel wordt gezet.
Ik herken het totaal niet, maar dat komt doordat ik zelf bij een grote verzekeraar werk, dus dat zal sowieso anders zijn dan wanneer je bij een klein kantoortje werkt.
edit: Volgens mij val ik in herhaling
edit: Volgens mij val ik in herhaling
ROBODEMONS..................|:(
Dan stel je het dus weer heel zwart wit, jammer.quote:Op zaterdag 16 februari 2019 09:12 schreef Lunatiek het volgende:
[..]
Het gaat niet om "leuk vinden". Het gaat erom dat wanneer een introvert iemand naar een borrel gaat, dat consequenties heeft: het kost energie. Je wordt er moe van. En dus moet je daarna weer opladen en kun je geen andere dingen doen die ook energie kosten. Het is dus een afweging: ga ik naar de borrel of doe ik dat andere, of zelfs: heb ik na de borrel voldoende tijd om weer op te laden?
Als de borrel als leuk wordt ervaren weegt dat misschien op tegen de halve volgende dag voor pampus liggen en het bezoek aan schoonma overslaan. Op het moment dat de leuke borrel betekent dat je 's avonds chagrijnig bent tegen je kinderen en je niet toekomt aan je echtelijke plichten wordt het een ander verhaal.
Hoezo 'zelfs'? dat is gewoon plannen en prioriteiten stellen, vrij normaal.quote:of zelfs: heb ik na de borrel voldoende tijd om weer op te laden?
Vooral de laatste regel is treffend: 'neem het niet zo serieus'quote:
Een goed artikel wat betreft het borrelgebeuren: https://www.businessinsid(...)icht-niet-gaan-leuk/
Iedereen zou gewoon de vrijheid moeten hebben om te doen wat hij / zij wil of juist niet wil. Al die verplichtingen bllll
Ik vind het 10x erger om overal waar je komt onbekende andere mensen te horen krijsen/schreeuwen persoonlijk. Bij muziek is er nog moeite gedaan om het aangenaam te laten klinken en het te laten voldoen aan een kwaliteits standaard.quote:
En die videoschermen die werkelijk OVERAL opduiken + takkeherrie word ik ook gestoord van: bij de huisarts, de tandarts, in de bus, de fysio, de sportschool, de supermarkt overal schermen en muziek, ik zou maar een minuutje overgeleverd zijn aan mijn eigen gedachten! Ik vind het daardoor heel onprettig om te moeten wachten in een wachtkamer. Ik loop buiten de hele dag maar met oordoppen en koptelefoon rond en zonnebril onderhand.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 17-02-2019 11:58:26 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Mwa, is dat wel echt zo? Voor werk en school zal het in het 90% van de gevallen verplicht zijn om (regelmatig) samen te werken. Dat was vroeger ook zo, en daar dien je als introvert de balans in te vinden. Dat kan je jammer en vervelend vinden, maar een stukje aanpassingsvermogen lijkt me vrij gezond. Als je iets wilt bereiken is het aangaan van sociale contacten simpelweg een must.quote:
[..]
De maatschappij is een stuk extraverter geworden sinds ca. 1990. Er is steeds meer een nadruk komen te liggen op het waarderen van extraverte eigenschappen, zoals jezelf verkopen en werken in "creatieve, dynamische" omgevingen. Flexwerken vraagt om voortdurend onderhandelen, agile scrum ook. Met het "verhaal" van een bedrijf willen managers dat iedereen klantcontact heeft en zich presenteert.
Stilte raakt uit de gratie. Zelfs in bibliotheken is het niet meer stil.
Ik vind de maatschappij juist veel geschikter voor de introvert dan 10-20 jaar geleden. We communiceren meer dan ooit online (social media) i.p.v. face-to-face. Vermaak vindt meer thuis plaats, thuiswerken doet z'n intrede of werken met oordopjes in is toegestaan. Dat laatste was 20 jaar geleden echt ongehoord. Zelfstandig online leren wordt ook steeds populairder. Met dingen als online seminars is het niet nodig je sociaal op te moeten stellen.
De maatschappij is inderdaad wel complexer, chaotischer en gehaaster geworden. Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat deze drukte meer stress op levert bij introverte personen. Gelukkig heb je redelijk goed zelf in de hand hoe je daarmee om gaat.
Ik heb als introvert een baan in een extraverte omgeving. Ik vind het werk geweldig, maar het kost me soms veel energie. Door een dag minder te gaan werken, heb ik hierin voor mij de perfecte balans gevonden. Het is allemaal echt niet zo zwart/wit als wordt gesteld hier.
Ja dat is echt zo. Daar is onderzoek naar gedaan. Zie het boek Stil van Susan Cain.quote:
https://www.bol.com/nl/p/stil/9200000025901216/
Het gaat trouwens niet om jouw jeugd maar een omslag die er al voor de oorlog was en zich door blijft zetten.
Bedenk ook eens dat kantoren een ontwikkeling hebben meegemaakt en dat de huidige plek een flexplek is die significant kleiner is conform ARBO dan ca. 15 jaar terug. Wat betekent dat mensen dichter op elkaar zitten en elke dag met andere mensen moeten socialisen.
Als introvert persoon ben je wel verplicht om mee te doen wanneer je niet raar aangekeken wilt worden. Hoe ongelijk en raar dit ook is. Vrouwen verwachten ook dat mannen extravert zijn en levendig anders ben je maar een nerd in hun ogen. Je wordt zelfs sociaal afgestraft. Ik kan hier wel wat verhalen over neerpennen waarbij ik totaal geen touw kan vastknopen waar ik in vredesnaam de fout inging door alleen met mijn eigen zaken te bemoeien. Behalve dat ik 'introvert' ben. Ik heb geen antwoord hierop waar deze sociale dynamiek goed voor is in evolutionair-psychologisch opzicht. De extraverte mensen kunnen hun vervelende zelve zijn. Een introvert niet. Ook denk ik te merken dat de meeste extraverte mensen uit onzekerheid maar een heel eind slap lullen over niets. Alleen om maar wat te zeggen te hebben. Ik vind ze curieus. En toch worden zij vooral door vrouwen meer geaccepteerd.quote:
[..]
Klopt.
Daarnaast is het voor extraverte mensen (in onze maatschappij) normaal om hun extraverte voorkeuren aan meer introverte mensen op te leggen.
Zoals die ene extraverte collega die constant met allerlei idiote ideeën komt waar ik niet op zit te wachten (vlog maken van de werkdag, personeelsuitje met allerlei interactieve dingen in plaats van gewoon een pizza'tje eten). En als je dit dan niet leuk vindt en er geen zin in hebt, ben jij de boosdoener.
Tegenwoordig mag je mensen met geen vinger meer ongewenst aanraken, maar jouw ideeën / levensstijl en voorkeuren als extravert persoon aan een introvert persoon opleggen is op de een of andere manier sociaal nog steeds geaccepteerd.
[ Bericht 6% gewijzigd door Zomaar-een-Chinees op 15-03-2019 22:20:57 ]
Zat vrouwen die juist introverte jongens leuker vinden.quote:
[..]
Als introvert persoon ben je wel verplicht om mee te doen wanneer je niet raar aangekeken wilt worden. Hoe ongelijk en raar dit ook is. Vrouwen verwachten ook dat mannen extravert zijn en levendig anders ben je maar een nerd in hun ogen. Je wordt zelfs sociaal afgestraft. Ik kan hier wel wat verhalen over neerpennen waarbij ik totaal geen touw kan vastknopen waar ik in vredesnaam de fout inging door alleen met mijn eigen zaken te bemoeien. Behalve dat ik 'introvert' ben. Ik heb geen antwoord hierop waar deze sociale dynamiek goed voor is in evolutionair-psychologisch opzicht. De extraverte mensen kunnen hun vervelende zelve zijn. Een introvert niet. Ook denk ik te merken dat de meeste extraverte mensen uit onzekerheid maar een heel eind slap lullen over niets. Alleen om maar wat te zeggen te hebben. Ik vind ze curieus. En toch worden zij vooral door vrouwen meer geaccepteerd.
En ook zat extraverte mensen die gewoon erg gezellig zijn/mooi karakter hebben.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Jij bent een man.quote:Op vrijdag 15 maart 2019 22:42 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Zat vrouwen die juist introverte jongens leuker vinden.
En ook zat extraverte mensen die gewoon erg gezellig zijn/mooi karakter hebben.
Ja, goede observatiequote:
. Dus?
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Het kan mannen niets schelen of een vrouw introvert extravert borderline is met autisme en een grote hang naar aandacht. Die lul wilt erin. Omgekeerd is maar de vraag. En uit ervaring zie ik dat vrouwen veel kieskeuriger zijn. In t kort, je politiek correcte antwoord slaat eigenlijk nergens op. Het staat alleen aanneembaar en mooi.quote:
quote:
[..]
Het kan mannen niets schelen of een vrouw introvert extravert borderline is met autisme en een grote hang naar aandacht. Die lul wilt erin. Omgekeerd is maar de vraag. En uit ervaring zie ik dat vrouwen veel kieskeuriger zijn. In t kort, je politiek correcte antwoord slaat eigenlijk nergens op. Het staat alleen aanneembaar en mooi.
Incorrect. Ik zal meteen de benen nemen als ze borderline heeft.
Don't stick your dick in crazy
Dankjewelquote:
[..]
In t kort, je politiek correcte antwoord slaat eigenlijk nergens op. Het staat alleen aanneembaar en mooi.
Sorry dat mijn mening niet aansluit bij je vooroordelen naar vrouwen toe. En dat is ook meteen de laatste anti vrouwen uitspraak, deal?
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Nee, ik zei kappen.quote:
[..]
Incorrect. Ik zal meteen de benen nemen als ze borderline heeft.
Don't stick your dick in crazy
[ Bericht 14% gewijzigd door AlwaysHappy op 15-03-2019 22:56:09 ]
En toch klopt het wel wat hij zegt. Zeg ik als vrouw zijnde.quote:
[i] When you try your best but you don't succeed. When you get what you want but not what you need. [/i]
'zat vrouwen' is wel zeer positief bekeken.quote:Op maandag 18 maart 2019 14:09 schreef LittleBrownie het volgende:
[..]
En toch klopt het wel wat hij zegt. Zeg ik als vrouw zijnde.
Ik zei een tijd geleden tegen een begeleidster dat ik een knappe jongen ken die wonder boven wonder geen enkele meisje met hem wil. We noemen hem allemaal stile. Zij: ja daar heb je het al.
En daardoor concludeer jij dat het zeer positief bekeken is? Ik ken zat vrouwen die liever een introvertere partner zoekenquote:
[..]
'zat vrouwen' is wel zeer positief bekeken.
Ik zei een tijd geleden tegen een begeleidster dat ik een knappe jongen ken die wonder boven wonder geen enkele meisje met hem wil. We noemen hem allemaal stile. Zij: ja daar heb je het al.
[i] When you try your best but you don't succeed. When you get what you want but not what you need. [/i]
Misschien is die gast onzeker en straalt ie dat uit. Niets is een grotere afknapper dan een laag zelfbeeld hebben uitstralen.quote:
[..]
'zat vrouwen' is wel zeer positief bekeken.
Ik zei een tijd geleden tegen een begeleidster dat ik een knappe jongen ken die wonder boven wonder geen enkele meisje met hem wil. We noemen hem allemaal stile. Zij: ja daar heb je het al.
Voor die begeleidster was de oorzaak klaar als wat blijkbaar. Maar ik bedoelde ook dat ik dit meer heb gezien. Vrouwen vinden stille mannen maar raar blijkbaar.quote:
[..]
En daardoor concludeer jij dat het zeer positief bekeken is? Ik ken zat vrouwen die liever een introvertere partner zoeken
Nee man, de meeste vrouwen kleppen genoeg voor 2, die hebben niet eens door dat je niks zegt.quote:
[..]
Voor die begeleidster was de oorzaak klaar als wat blijkbaar. Maar ik bedoelde ook dat ik dit meer heb gezien. Vrouwen vinden stille mannen maar raar blijkbaar.
Ik zou het eerder zo zeggen: ''sommige vrouwen vinden stille mannen maar raar blijkbaar''. Het is niet zo zwart/wit dat alle vrouwen zo denken imo, iedere vrouw heeft immers een andere smaak. Ik ken ook wat mensen die niks moeten hebben van spruitjes. Wil niet meteen zeggen dat iedereen op aarde niks moet hebben van spruitjesquote:
[..]
Vrouwen vinden stille mannen maar raar blijkbaar.
En er zit inderdaad ook een verschil tussen gewoon stil/introvert (waar het topic om gaat) zijn & iemand die een laag zelfbeeld (hoge onzekerheid) heeft.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Klopt best praktisch...als introvert zelf heb ik zelf wat meer met vrouwen die extravert zijn. Kan soms wat vermoeiend zijn, maar de ander houdt wel lekker het gesprek gaande. Hoef je alleen maar te luisteren (of doen alsof).quote:
[..]
Nee man, de meeste vrouwen kleppen genoeg voor 2, die hebben niet eens door dat je niks zegt.
Precies dit idd. En stil zijn kan opzich ook mysterieus werkenquote:Op dinsdag 19 maart 2019 13:54 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Ik zou het eerder zo zeggen: ''sommige vrouwen vinden stille mannen maar raar blijkbaar''. Het is niet zo zwart/wit dat alle vrouwen zo denken imo, iedere vrouw heeft immers een andere smaak. Ik ken ook wat mensen die niks moeten hebben van spruitjes. Wil niet meteen zeggen dat iedereen op aarde niks moet hebben van spruitjes
En er zit inderdaad ook een verschil tussen gewoon stil/introvert (waar het topic om gaat) zijn & iemand die een laag zelfbeeld (hoge onzekerheid) heeft.
(wat ook aantrekkelijk kan zijn)
[i] When you try your best but you don't succeed. When you get what you want but not what you need. [/i]
Veel introverten houden juist wel van diepgaande 1-op-1 gesprekken en zijn in het juiste gezelschap bepaald niet stil of teruggetrokken. Een ander kenmerk is goed kunnen luisteren (en dus niet hoeven doen alsof).
Een sociaal incapabele stille Willie zijn heeft dus vrij weinig met introversie te maken.
Een sociaal incapabele stille Willie zijn heeft dus vrij weinig met introversie te maken.
Alsof je mij beschrijftquote:
Veel introverten houden juist wel van diepgaande 1-op-1 gesprekken en zijn in het juiste gezelschap bepaald niet stil of teruggetrokken. Een ander kenmerk is goed kunnen luisteren (en dus niet hoeven doen alsof).
Maar klopt wat je zegt ja.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Alleen als de jongen Chad of Chad-lite is zekerquote:Op dinsdag 19 maart 2019 13:58 schreef LittleBrownie het volgende:
[..]
Precies dit idd. En stil zijn kan opzich ook mysterieus werken
Waarom zou een vrouw hedendaags fysiek onnaantrekkelijke stille man aandacht geven terwijl zij meestal meerdere opties heeft?
Jouw aannamesquote:
[..]
Alleen als de jongen Chad of Chad-lite is zeker
Nee.
[i] When you try your best but you don't succeed. When you get what you want but not what you need. [/i]
Ik ben zelf introvert en heb daar niet perse last van 1-op-1. In groepen komt het me wel eens voor.quote:
[..]
Observaties.
Als je introvert bent wordt je altijd overstemt. Probeer maar eens voor de gein.
Waar vrouwen (en ook mannen) van afknappen is vooral onzekerheid en dat staat, wat AlwaysHappy zei, los van introversie.
Ik vind dat je een zeer zwart/witte mening hebt
[i] When you try your best but you don't succeed. When you get what you want but not what you need. [/i]
Onzin.quote:
[..]
Observaties.
Als je introvert bent wordt je altijd overstemt. Probeer maar eens voor de gein.
Zelfs in groepen zijn er altijd mede introverte mensen. Die gewoon opzoeken zodat je wel fatsoenlijke gesprekken kan voeren 
Wie is Chad nou toch? Ik ben ook lelijk, zeg ook niet heel veel maar aandacht van vrouwen ben ik nooit tekort gekomen.quote:
[..]
Alleen als de jongen Chad of Chad-lite is zeker
Waarom zou een vrouw hedendaags fysiek onnaantrekkelijke stille man aandacht geven terwijl zij meestal meerdere opties heeft?
Chad is een meme-benaming voor een gozer die het stereotype alfa-mannetje representeert. Het is iets dat incels als excuus gebruiken voor waarom ze altijd alleen zullen blijven.quote:
[..]
Wie is Chad nou toch? Ik ben ook lelijk, zeg ook niet heel veel maar aandacht van vrouwen ben ik nooit tekort gekomen.
|
|
