Introvert zijn in een extraverte maatschappij.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 01:54 schreef Atmosphere72 het volgende:
Ja die heb ikzelf ook wel maar dan moeten de gesprekken wel ergens over gaan. Ik kan opzich wel over onzin ouwehoeren maar dan alleen met goede vrienden, ook omdat ik bij deze lui het ene moment over interessante dingen kan ouwehoeren en het andere moment weer onzin uit kan kramen. Ik heb echter nooit de behoefte of de intentie om zomaar eens nieuwe mensen te gaan leren kennen, dat vind ik eerlijk gezegd een vrij vermoeiende bezigheid.

Ja, dat is ook weer herkenbaar. Met goeie vrienden lul in onzin zat. Ook lekker debiel doen. Je moet de what's app gesprekken ook soms eens zien. Spoort voor geen meter... Ik heb dan ook niet dat wat ik vaak een beetje met introvert associeer dat serieuze. Vind het ook leuk om onzin uit te halen en te lolbroeken. Dat is toch zou je weer zeggen meer extravert.
Maar ben ook vrij selectief, en zomaar ff nieuwe mensen gaan leren kennen, nee.. de meeste mensen boeien me ook niet echt vaak. Maar als dat wél zo is, dan ook vaak helemaal. Als die klik er zeg maar is, dan zit het ook meteen wel weer goed en krijg je me helemaal. Maar dat is wel voor 'the happy few'.

http://www.mynd.nu/ambivert-dit-zijn-de-20-tekenen/

Misschien meer dit.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:11 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Ja, dat is ook weer herkenbaar. Met goeie vrienden lul in onzin zat. Ook lekker debiel doen. Je moet de what's app gesprekken ook soms eens zien. Spoort voor geen meter... Ik heb dan ook niet dat wat ik vaak een beetje met introvert associeer dat serieuze. Vind het ook leuk om onzin uit te halen en te lolbroeken. Dat is toch zou je weer zeggen meer extravert.
Maar ben ook vrij selectief, en zomaar ff nieuwe mensen gaan leren kennen, nee.. de meeste mensen boeien me ook niet echt vaak. Maar als dat wél zo is, dan ook vaak helemaal. Als die klik er zeg maar is, dan zit het ook meteen wel weer goed en krijg je me helemaal. Maar dat is wel voor 'the happy few'.

Dat heb ik ook, precies dit eigenlijk. Maar volgens mij ben je dan gewoon introvert, (vrijwel) iedereen is immers een stuk opener naar vrienden toe. Ook ben ik geen complete autist die niemand aan durft te spreken die ik niet ken, of iemand die op een festival geen vreemden aan wil spreken... Echter wel precies wat jij zegt, random personen boeien me niet genoeg om er zoveel energie en moeite in te steken, als ze mij aanspreken prima, maar wanneer ik het naar mijn zin heb met vrienden hoef ik ook geen anderen te ontmoeten per se.

Ik heb het idee dat extraverte mensen dit juist wel hebben.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:26 schreef MadJackthePirate het volgende:
Echter wel precies wat jij zegt, random personen boeien me niet genoeg om er zoveel energie en moeite in te steken, als ze mij aanspreken prima, maar wanneer ik het naar mijn zin heb met vrienden hoef ik ook geen anderen te ontmoeten per se.

Ik heb het idee dat extraverte mensen dit juist wel hebben.

Ja veel extraverte mensen staan echt zo in het leven idd. Heel open richting anderen, en gaan er met gemak op uit om 'lekker nieuwe mensen te leren kennen. Verwonder me daar ook wel eens over. Hoe doen ze dat toch, waar halen ze dat vandaan. Er zijn ook wel tijden geweest dat ik daar soms jaloers op kon zijn, of dacht 'waarom kan ik nou niet, en schijnbaar 'normale' mensen wél'. Je kunt dan echt het idee krijgen dat er met jou iets mis is, en dat zij 'normaal' zijn, zoals 'het eigenlijk hoort'.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:37 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Ja veel extraverte mensen staan echt zo in het leven idd. Heel open richting anderen, en gaan er met gemak op uit om 'lekker nieuwe mensen te leren kennen. Verwonder me daar ook wel eens over. Hoe doen ze dat toch, waar halen ze dat vandaan. Er zijn ook wel tijden geweest dat ik daar soms jaloers op kon zijn, of dacht 'waarom kan ik nou niet, en schijnbaar 'normale' mensen wél'. Je kunt dan echt het idee krijgen dat er met jou iets mis is, en dat zij 'normaal' zijn, zoals 'het eigenlijk hoort'.

Ik snap wat je bedoelt inderdaad, herken het ergens ook wel. Maar heb me inmiddels ook wel gerealiseerd dat je je juist focust op dergelijke mensen omdat zij opvallen. Je denkt een stuk minder na over de nagenoeg vriendloze mensen achterin de klas bijvoorbeeld. Of over de middenmoot zoals jezelf, maar juist de mensen die zo extravert zijn vallen op met hun gedrag.

Maar waar zij het dan vandaan halen? Geen idee Heb wel zeer extraverte mensen als kennissen en vrienden en die ervaren interactie met vreemden (die wel chill zijn dan) niet anders als interactie met vrienden op dat moment.

Maar daar staat imo ook echt een enorme potentiële kwaliteit tegenover: innerlijke rijkdom ontwikkelen. Want dan stukje komt vaak bij heel extraverte, über sociale mensen, vaak niet aan bod. Die zullen niet gauw een boek openslaan, en hun kennis ontwikkelen (ja, tenzij het van de baas moet). Vaak is de sociale, wereldse werkelijkheid ook hun enige werkelijkheid. En daar zitten ze ook erg in vast; één zijn met de massa en de kuddemoraal. Leven voor status, 'buitenkant', ego. Natuurlijk is dit wel een generalisatie en is het allemaal lang zo zwart-wit niet, maar toch. Ieder voordeel heeft een nadeel, en andersom.
Introversie heeft in ieder geval voordelen als het gaat om de potentie van komen tot innerlijke rijkdom.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:44 schreef Aansteker707 het volgende:
Maar daar staat imo ook echt een enorme potentiële kwaliteit tegenover: innerlijke rijkdom ontwikkelen. Want dan stukje komt vaak bij heel extraverte, über sociale mensen, vaak niet aan bod. Die zullen niet gauw een boek openslaan, en hun kennis ontwikkelen (ja, tenzij het van de baas moet). Vaak is de sociale, wereldse werkelijkheid ook hun enige werkelijkheid. En daar zitten ze ook erg in vast; één zijn met de massa en de kuddemoraal. Leven voor status, 'buitenkant', ego. Natuurlijk is dit wel een generalisatie en is het allemaal lang zo zwart-wit niet, maar toch. Ieder voordeel heeft een nadeel, en andersom.
Introversie heeft in ieder geval voordelen als het gaat om de potentie van komen tot innerlijke rijkdom.

Aannames, ik ken personen die een stuk extraverter zijn dan ikzelf (al weet ik niet of dat genoeg is voor de classificatie extravert) die inmiddels door hun kunnen aangenomen zijn bij bedrijven als Google.

Ik snap op zich wel waar je op doelt, maar ook op plekken als de universiteit kom je introverte en extraverte mensen tegen, waar een gebrek aan intelligentie nauwelijks de oorzaak kan zijn (of het gevolg).

Ik denk alleen dat minder ontwikkelde introverte mensen harder genaaid zijn dan introverte slimmere personen. Waar de een inderdaad een boek open kan slaan en zijn wereld kan verrijken met kennis en kunnen heeft de minder slimmere persoon deze optie veel minder. Ook zijn er op het vmbo bijvoorbeeld meer 'schreeuwers' heb ik het idee, waardoor een introvert persoon nog sneller ondergesneeuwd kan worden.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:41 schreef MadJackthePirate het volgende:
Ik snap wat je bedoelt inderdaad, herken het ergens ook wel. Maar heb me inmiddels ook wel gerealiseerd dat je je juist focust op dergelijke mensen omdat zij opvallen. Je denkt een stuk minder na over de nagenoeg vriendloze mensen achterin de klas bijvoorbeeld. Of over de middenmoot zoals jezelf, maar juist de mensen die zo extravert zijn vallen op met hun gedrag.

Maar waar zij het dan vandaan halen? Geen idee Heb wel zeer extraverte mensen als kennissen en vrienden en die ervaren interactie met vreemden (die wel chill zijn dan) niet anders als interactie met vrienden op dat moment.

Dat is ook wel zo uiteraard.
Maar ik weet dat ook nog wel uit m'n feesttijd: van die mensen die dan gerust alleen naar een festival gaan, met het idee van 'ach, kom vanzelf wel mensen tegen waarmee het gezellig is', en zich dan als een vis in het water voelen met al die mensen om hun heen. Van die mensen die zeer makkelijk contact maken, en zo'n hele natuurlijke flair hebben, waarbij de sociale interactie ook eigenlijk vrijwel altijd vlekkeloos gaat. Vroeger kon ik daar wel eens jaloers op zijn. Het ziet er dan zo 'kloppend' uit of zo.
Ergens wel lekker denk ik, als je je daar zo heerlijk vrij in voelt. Maar goed, elk ogenschijnlijk voordeel heeft ook altijd weer z'n keerzijdes.

Nou goed, ik ben naar bed. Morgen weer.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:50 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Dat is ook wel zo uiteraard.
Maar ik weet dat ook nog wel uit m'n feesttijd: van die mensen die dan gerust alleen naar een festival gaan, met het idee van 'ach, kom vanzelf wel mensen tegen waarmee het gezellig is', en zich dan als een vis in het water voelen met al die mensen om hun heen. Van die mensen die zeer makkelijk contact maken, en zo'n hele natuurlijke flair hebben, waarbij de sociale interactie ook eigenlijk vrijwel altijd vlekkeloos gaat. Vroeger kon ik daar wel eens jaloers op zijn. Het ziet er dan zo 'kloppend' uit of zo.
Ergens wel lekker denk ik, als je je daar zo heerlijk vrij in voelt. Maar goed, elk ogenschijnlijk voordeel heeft ook altijd weer z'n keerzijdes.

Ja ik weet wat je bedoelt inderdaad, en ik was en ben daar heel soms nog steeds wel jaloers op. Die eigenschap waarbij iedereen hen meteen lijkt te mogen.

Maar ach, wanneer je je eigen leven gaat vergelijken met de uiterlijke weergave van het leven van anderen kom je er vrij vaak slecht van af heb ik het idee. Achter iedere deur schuilt wel een minder leuk aspect vaak.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:52 schreef Aansteker707 het volgende:
Nou goed, ik ben naar bed. Morgen weer.

Ik zo ook maar eens, welterusten!

quote:

Op dinsdag 24 april 2018 17:26 schreef Kamina het volgende:

[..]

Wat voor mensen ook moeilijk te bevatten lijkt, is dat niemand 100% introvert of extrovert is.

Wat jij niet snapt is dat het hardwired is of je het een of het ander bent. En dat je de keuze hebt je daarnaar te gedragen of niet. En dat de keuze voor tegen je fysiek ingaan uiteindelijk zijn consequenties heeft.

Ja, mensen gedragen zich niet altijd als extravert of introvert, maar dat maakt ze niet ineens het tegenovergestelde van wat ze zijn.
(Er is ook nog een kleine tussengroep, ambivert).

quote:

Op dinsdag 24 april 2018 19:41 schreef Bananenpap het volgende:
Ik vind dat er in dit topic ook wel een heel verkeerd beeld wordt geschetst van een introvert. Introverte mensen kunnen ook prima sociaal zijn, van feestjes houden en graag onder de mensen zijn. Wat jullie omschrijven zijn anti-socialen en egoïsten.

Tot op zekere hoogte... "onder de mensen zijn", maar dan wel een bepaald type waar je mee kunt praten.
Plus dat het allemaal veel energie kost, waardoor je helaas toch een feestje moet afzeggen. Waarbij veel mensen niet snappen dat je op dat moment ervoor kiest om alleen thuis te zijn in plaats van gezellig te feesten.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 01:02 schreef Aansteker707 het volgende:
ik heb ook ergens een extraverte kant, en vroeger was ik dat sowieso wel echt meer. Ik ben meer introvert geworden.

De meeste mensen hebben minder energie naarmate ze ouder worden, of ze steken de energie in andere dingen (gezin, werk). Genoeg mensen van 35+ die ineens merken dat een nachtje doorhalen niet meer zo makkelijk is als toen ze 25 waren. Nou ja, die nacht doorhalen lukt nog wel maar je bent meer kapot ervan en het herstellen ervan duurt doorgaans langer.
Als je beseft dat introvert zijn en je extravert gedragen veel energie kost, is het logisch dat je dat beter op kon vangen toen je jong was, toen een nacht doorhalen nog geen probleem was.

quote:

Maar er is niets mis mee imo. Het maakt je zelfstandig en onafhankelijk. Het heeft ook diverse voordelen. Je zit minder vast in de kuddemoraal bijvoorbeeld.

Daarom is het verstandig, ook voor extraverten, op een introverte manier te brainstormen

quote:

Op woensdag 25 april 2018 02:50 schreef MadJackthePirate het volgende:

Aannames, ik ken personen die een stuk extraverter zijn dan ikzelf (al weet ik niet of dat genoeg is voor de classificatie extravert) die inmiddels door hun kunnen aangenomen zijn bij bedrijven als Google.

Ik snap op zich wel waar je op doelt, maar ook op plekken als de universiteit kom je introverte en extraverte mensen tegen, waar een gebrek aan intelligentie nauwelijks de oorzaak kan zijn (of het gevolg).

Ik denk alleen dat minder ontwikkelde introverte mensen harder genaaid zijn dan introverte slimmere personen. Waar de een inderdaad een boek open kan slaan en zijn wereld kan verrijken met kennis en kunnen heeft de minder slimmere persoon deze optie veel minder. Ook zijn er op het vmbo bijvoorbeeld meer 'schreeuwers' heb ik het idee, waardoor een introvert persoon nog sneller ondergesneeuwd kan worden.

Hoezo heeft een minder slimme persoon geen optie om een boek open te slaan? Wtf. Voor hen is het juist extra belangrijk. Ik ben zelf helaas niet de meest intelligente, moest verplicht naar het vmbo en mijn iq is laag. Ik lees juist veel, in de hoop een klein deel van de "schade" door minder onderwijs en trager denk vermogen in te kunnen halen. Terwijl ik ook weet dat idd veel mensen een grote voorsprong hebben in kennis. Maar als je maar stopt met je ontwikkelen vanwege je opleidingsniveau of iq, dan ga je alleen maar verder achteruit als minder slimme persoon en wordt het verschil alleen maar nog groter.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 05:22 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Wat jij niet snapt is dat het hardwired is of je het een of het ander bent. En dat je de keuze hebt je daarnaar te gedragen of niet. En dat de keuze voor tegen je fysiek ingaan uiteindelijk zijn consequenties heeft.

Ja, mensen gedragen zich niet altijd als extravert of introvert, maar dat maakt ze niet ineens het tegenovergestelde van wat ze zijn.
(Er is ook nog een kleine tussengroep, ambivert).

Als jij wil geloven dat je een vleesrobot bent, ga je gang.

Maar ga niet op basis van jouw geloof mensen vertellen wat ze wel of niet kunnen, met waarschijnlijk jezelf als voorbeeld.

quote:

Op maandag 23 april 2018 19:05 schreef Ruislip het volgende:
wie herkent dit ook?

Ik.

quote:

In hoeverre pas je je toch aan?

Ik observeer van een afstand en wanneer mensen tegen me praten zet ik een masker op. Dat masker zegt 'dat het wel goed gaat' en dan houden mensen, vanuit mijn observatie, meestal op met praten. Gaat het alsnog door, dan probeer ik vanuit een algehele standaard geïnteresseerde blik (recht in de ogen kijken) en weinig aanknopingspunten het gesprek vroegtijdig te beëindigen. Doe je het namelijk andersom, wegkijken en hoofd naar beneden, dan heb je het spelletje volgens de spelregels van een extravert, verloren.
Wordt het toch een diep sociaal gesprek met bijv. een hulpverlener dan duurt het nog wel twee dagen daarna voordat ik dat helemaal te boven ben.
Het is anders in bijvoorbeeld een gesprek op Discord, daar gaat het over onderwerpen die vanuit die observatie op internet het licht zien. Dan heb ik spreekwoordelijk en figuurlijk schijt aan hoe een ander eruitziet. Dan haal je je kwaliteit uit het gesprek, en niet al die andere dan-nutteloze zaken (bekend: kledingstijl, gedragswijzes, rituelen, enzovoort)
Verder pas ik me aan door dingen op voorhand te kunnen inzien en hier naartoe te kunnen werken. Dat doe ik door de gezichten van mensen te lezen, de algehele sfeer te proeven, de natuur in de gaten te houden en het sociale klimaat waarin mijn omgeving leeft.
Ik heb dan ook altijd een survivalboek en een wc-rol in mijn tas zitten. Je weet maar nooit.

quote:

Of heb je gewoon overal schijt aan en doe je je eigen ding?

Ik heb nu een baard en die staat me, in deze staat van dienst, voor geen meter. En toch doe ik mijn boodschappen en ga ik naar de winkel en doe dingen die van een individu wordt verwacht. Met mijn baard. In zekere zin heb ik er schijt aan, ja.
Ik vraag wel eens aan mensen over mijn baard. Dan krijg ik hun mening te horen en dat is altijd in de trant van 'ja hij staat je wel, maar.. ' Dan snap ik dat ze 'm niet mooi vinden.
Is er een 'maar', dan is de tegenstrijdigheid gemaskeerd door eerst positieve input te geven. Een typisch extraverte uiting.

[ Bericht 7% gewijzigd door Metalfrost op 25-04-2018 10:34:50 ]

Waarom voldoen aan de verwachtingen van anderen? daar word jij echt niet gelukkig van.
Ik ben zelf ook introvert, ik accepteer het.

quote:

Op maandag 23 april 2018 19:05 schreef Ruislip het volgende:
Door zijn overlijden heb ik die docu true stories van Avicii nog eens zitten bekijken.

Hoewel totaal niet vergelijkbaar onze levens, herken ik wel een hoop van die gast in mijzelf. Ben zelf ook een beetje een introverte gast, mij maak je ook niet blij met allerlei sociale dingen, aandacht, praten om het praten. Als ik al praat is het liever over een diepzinnig onderwerp. Als er iets aan mij mankeert (ben moe, heb last van mijn buik, hoofdpijn, noem maar op) is ''praten'' ook altijd het eerste waar ik mee stop. Het kost mij namelijk veel energie.

Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe erger het wordt. Dit terwijl de maatschappij over het algemeen is georiënteerd op extraverte mensen. Op werk, van vrienden, zelfs van je buren wordt in zekere zin extravert gedrag verwacht.

Ik zit bijvoorbeeld in een bestuur, en ik krijg de laatste tijd twee keer de opmerking dat mijn medebestuurders vinden dat ik mij richting hen socialer moet opstellen. Ik ging in dit bestuur met het doel om de taken te verwezenlijken, maar zij zitten ook de hele dag te whatsappen over onzin, zijn al weken druk met het plannen van een bestuursuitje. Ik reageer daar niet op, omdat het mij niet boeit. Ik zit in dat bestuur om mijn taak te doen, niet om een beetje lollig te doen over koetjes en kalfjes.

Dit heb ik ook op werk. Mijn dagelijkse werkzaamheden gaan prima, heb ook een prima verstandhouding met collega's, maar er zijn altijd wel weer een paar figuren die om de zoveel maanden weer zo nodig een teamuitje moeten plannen. Of iemand die vertrekt en die dan zo nodig een borrel moet organiseren. De week voor kerst met borrels, brunches, etc is ook steevast een kriem.

Ik probeer daar altijd zo veel mogelijk onderuit te komen. Ik heb lang geprobeerd om toch een beetje de extraverte popi jopi uit te hangen, maar dat ben ik gewoon niet. Aan de andere kant moet je misschien in zekere zin toch soms je grens opzoeken, wil je niet buiten de groep vallen.

Als ik dus zo'n avicii was, had ik ook er alles aan gedaan om mijn optredens af te zeggen. Laat mij maar lekker rustig achter de schermen mijn ding doen, dan ben ik het meeste tevreden.

Ik merk dat ik het nog altijd niet helemaal heb geaccepteerd dat ik zo ben. Ik vind eigenlijk van mijzelf dat ik een sociaal dier moet zijn. Mijn verjaardag vier ik al jaren niet. Niet omdat ik geen vrienden heb, maar ik heb geen zin in iets waarin ik het centraalpunt ben. En zo nog wel meer dingen. Het blijft voelen als falen, maar ik kom toch steeds meer op een leeftijd waarop ik besef dat het (1) niet meer gaat veranderen en (2) het te veel energie kost om mij anders voor te blijven doen.

wie herkent dit ook? In hoeverre pas je je toch aan? Of heb je gewoon overal schijt aan en doe je je eigen ding?

He

Ik had jouw OP letterlijk kunnen schrijven Ik voel me echt 1 op 1 hetzelfde als jij. Ik keek zaterdagmiddag/avond de documentaire over Avicii (goede docu trouwens) en op een gegeven punt kwam er een stukje dat hij in een busje zat en met een vriend sprak over Carl Jung.

Toen heb ik dus serieus de docu op pauze gezet, 2 minuten terug gespoeld en mijn vriendin geroepen. 'Kijk, dit is dus hoe ik me ook voel'. Ik vind het altijd wat lastig om het onder woorden te brengen en hij deed dat imo echt perfect. Met name het stukje dat hij zich 'gedwongen' voelt om zich keer op keer weer te bewijzen kon ik me erg in vinden.

Ik heb hier ook 'hulp' voor gezocht. Ik maakte mezelf al jaren wijs dat er mensen sterven aan allerlei ziektes en dat ik me niet zo aan moest stellen. Vervolgens hoorde ik (ik meen op TV) iemand zeggen: 'Als je twijfelt of je hulp moet zoeken vraag je dan af of jouw 'probleem' je belemmert gelukkig te zijn of voor beperkingen zorgt in je dagelijks leven'. Het antwoord hierop was voor mij zo duidelijk dat ik diezelfde dag nog contact heb gezocht met een psycholoog. Hier ben ik 4/5 keer geweest en zij heeft een paar dingen gezegd die mijn wijze van denken/mijn visie wat verandert hebben.

Overigens werk ik in een veld waar 95% van mijn collega's extravert zijn. Enerzijds wel goed, want dan blijf ik mezelf wel uitdagen om niet compleet naar de introverte zijde te bewegen, anderzijds een dagelijks terugkerende struggle. Wel grappig om te zien wat je zegt over bedrijfsuitjes. Andere mensen omcirkelen die datums met rood in hun agenda en ik inderdaad met zwart. Ik zie er ook altijd gigantisch tegenop en ben me die hele dag ook heel 'bewust' van hoe andere mensen mij zien. Ik eindig de dag ook vaak met hoofdpijn omdat ik onder een soort hoogspanning sta.

TLDR: Ik heb hetzelfde wat jij hebt!

Edit; Om nog een kleine toevoeging te doen.

Bij mijn eerste werkgever werd ik min of meer weg 'gepest' omdat ik introvert was. Daar ben ik letterlijk en figuurlijk een paar weken ziek van geweest. Ik was er toen ook heilig van overtuigd dat het probleem 100% bij mij lag en dat er iets niet goed was met me.

Inmiddels (na veel lezen/research en ook al wat levenservaring) kom ik erachter dat sommige dingen zijn zoals ze zijn. En wat hierboven ook al een paar keer terecht genoemd wordt: als je iets niet leuk vind en het kost je teveel energie keer op keer; stop er dan mee.

[ Bericht 5% gewijzigd door WaikikiWim op 25-04-2018 10:40:17 ]

quote:

Op maandag 23 april 2018 19:07 schreef Handleiding het volgende:
https://books.google.nl/b(...)AJ&redir_esc=y&hl=nl

Boektip

Bedankt voor de tip! Ik heb hem zojuist besteld

Edit: Haar ted-talk is trouwens ook interessant

quote:

Op woensdag 25 april 2018 07:22 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Hoezo heeft een minder slimme persoon geen optie om een boek open te slaan? Wtf. Voor hen is het juist extra belangrijk. Ik ben zelf helaas niet de meest intelligente, moest verplicht naar het vmbo en mijn iq is laag. Ik lees juist veel, in de hoop een klein deel van de "schade" door minder onderwijs en trager denk vermogen in te kunnen halen. Terwijl ik ook weet dat idd veel mensen een grote voorsprong hebben in kennis. Maar als je maar stopt met je ontwikkelen vanwege je opleidingsniveau of iq, dan ga je alleen maar verder achteruit als minder slimme persoon en wordt het verschil alleen maar nog groter.

Huh? Jij? Ik dacht juist dat je een hyperintelligent typje was, gezien je eindeloos lange teksten (vaak een kenmerk van mensen met een beetje te veel intelligentie en te weinig uitlaatkleppen irl)....

quote:

Op woensdag 25 april 2018 09:49 schreef Metalfrost het volgende:
Ik observeer van een afstand en wanneer mensen tegen me praten zet ik een masker op. Dat masker zegt 'dat het wel goed gaat' en dan houden mensen, vanuit mijn observatie, meestal op met praten. Gaat het alsnog door, dan probeer ik vanuit een algehele standaard geïnteresseerde blik (recht in de ogen kijken) en weinig aanknopingspunten het gesprek vroegtijdig te beëindigen. Doe je het namelijk andersom, wegkijken en hoofd naar beneden, dan heb je het spelletje volgens de spelregels van een extravert, verloren.
Wordt het toch een diep sociaal gesprek met bijv. een hulpverlener dan duurt het nog wel twee dagen daarna voordat ik dat helemaal te boven ben.
Het is anders in bijvoorbeeld een gesprek op Discord, daar gaat het over onderwerpen die vanuit die observatie op internet het licht zien. Dan heb ik spreekwoordelijk en figuurlijk schijt aan hoe een ander eruitziet. Dan haal je je kwaliteit uit het gesprek, en niet al die andere dan-nutteloze zaken (bekend: kledingstijl, gedragswijzes, rituelen, enzovoort)
Verder pas ik me aan door dingen op voorhand te kunnen inzien en hier naartoe te kunnen werken. Dat doe ik door de gezichten van mensen te lezen, de algehele sfeer te proeven, de natuur in de gaten te houden en het sociale klimaat waarin mijn omgeving leeft.
Ik heb dan ook altijd een survivalboek en een wc-rol in mijn tas zitten. Je weet maar nooit.

Dat is wel heel erg ingestudeerd allemaal. Dan zul je toch wel een flinke nerd zijn.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 12:10 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Dat is wel heel erg ingestudeerd allemaal. Dan zul je toch wel een flinke nerd zijn.

Blijkbaar zijn die ingestudeerde methodes nodig om vanuit die ingestudeerde rol, de introverte zelf in te kunnen kapselen in extraverte situaties.
En nerd-zijn, tja. Ik denk dat die persoonsomschrijving het best past bij het leven van een introvert.

Waarschijnlijk heeft het ook te maken met je werkomgeving. Ik word altijd gedetacheerd bij grote verzekeraars op de backoffice en ik merk dat veel mensen daar redelijk introvert zijn. Of in ieder geval daar goed op hun plaats zouden zitten. Wekelijkse borrels heb je er niet echt en bedrijfsuitjes misschien 2 keer per jaar. Heeft natuurlijk onder ander met het budget te maken, maar onderling wordt ook niets echt iets geregeld. Er is gewoon niet zoveel behoefte daaraan. Daarnaast is het ook geaccepteerd om tijdens je werk oordopjes te dragen zodat je je beter kunt concentreren. Ik heb zelfs bij een verzekeraar gezeten waar ze speciale hokjes met deur hadden zodat je je gewoon die dag kan afsluiten.

Ik heb trouwens ook uit met collega's zo'n kleurentest moeten doen en zo'n beetje iedereen was groen en/of blauw. Met andere woorden, introvert.

Je hoeft niet mee te doen aan die gehaaste maatschappij, het is een keuze. Ik heb bewust een keuze gemaakt voor een baan zonder stress en gehaast. In de vrije tijd doe ik ook gewoon dingen op mijn eigen manier. Mijn zoontje heeft ook dagen dat hij overprikkeld en moe is van school en hij lekker op de bank wil liggen met een zijn tablet of binnen spelletjes wilt doen met mij ipv spelen met vriendjes. Niks mis mee.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 09:49 schreef Metalfrost het volgende:

Ik.

Ik observeer van een afstand en wanneer mensen tegen me praten zet ik een masker op. Dat masker zegt 'dat het wel goed gaat' en dan houden mensen, vanuit mijn observatie, meestal op met praten. Gaat het alsnog door, dan probeer ik vanuit een algehele standaard geïnteresseerde blik (recht in de ogen kijken) en weinig aanknopingspunten het gesprek vroegtijdig te beëindigen. Doe je het namelijk andersom, wegkijken en hoofd naar beneden, dan heb je het spelletje volgens de spelregels van een extravert, verloren.
Wordt het toch een diep sociaal gesprek met bijv. een hulpverlener dan duurt het nog wel twee dagen daarna voordat ik dat helemaal te boven ben.
Het is anders in bijvoorbeeld een gesprek op Discord, daar gaat het over onderwerpen die vanuit die observatie op internet het licht zien. Dan heb ik spreekwoordelijk en figuurlijk schijt aan hoe een ander eruitziet. Dan haal je je kwaliteit uit het gesprek, en niet al die andere dan-nutteloze zaken (bekend: kledingstijl, gedragswijzes, rituelen, enzovoort)
Verder pas ik me aan door dingen op voorhand te kunnen inzien en hier naartoe te kunnen werken. Dat doe ik door de gezichten van mensen te lezen, de algehele sfeer te proeven, de natuur in de gaten te houden en het sociale klimaat waarin mijn omgeving leeft.
Ik heb dan ook altijd een survivalboek en een wc-rol in mijn tas zitten. Je weet maar nooit.

Ik heb nu een baard en die staat me, in deze staat van dienst, voor geen meter. En toch doe ik mijn boodschappen en ga ik naar de winkel en doe dingen die van een individu wordt verwacht. Met mijn baard. In zekere zin heb ik er schijt aan, ja.
Ik vraag wel eens aan mensen over mijn baard. Dan krijg ik hun mening te horen en dat is altijd in de trant van 'ja hij staat je wel, maar.. ' Dan snap ik dat ze 'm niet mooi vinden.
Is er een 'maar', dan is de tegenstrijdigheid gemaskeerd door eerst positieve input te geven. Een typisch extraverte uiting.

Dat zijn wel goede tips om met extraverte mensen om te gaan.
Waarom heb je een baard als je zelf vind dat die je niet staat? Is dat omdat je het gevoel hebt dat dat moet of zo? Wel goed dat je je niets van de mening van anderen daarover aantrekt. Waarom hebben mensen toch altijd de neiging om commentaar te leveren op het uiterlijk van anderen. Zij hoeven er toch niet mee te lopen? Heel vreemd maar ja.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 11:58 schreef Aansteker707 het volgende:

Huh? Jij? Ik dacht juist dat je een hyperintelligent typje was, gezien je eindeloos lange teksten (vaak een kenmerk van mensen met een beetje te veel intelligentie en te weinig uitlaatkleppen irl)....

Ik ben inmiddels gewend opmerkingen te krijgen hier als ik begin over mijn niveau, maar ik vind dat er een beetje een taboe heerst op lagere niveaus wat naar mijn mening onterecht is. Er is niets mis met lagere intelligentie vind ik. Als je het meent ben ik er blij mee hoor, maar anders vind ik het ook niet erg.
Je kunt het ook zien als : mensen typen veel omdat ze niet snel tot de kern kunnen komen. Ik schrijf alleen over waar ik kennis van heb, dat is niet zo veel. Alleen mijn eigen persoonlijke ervaring. Maar dat vind ik niet zo erg.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dat zijn wel goede tips om met extraverte mensen om te gaan.

quote:

Waarom heb je een baard als je zelf vind dat die je niet staat? Is dat omdat je het gevoel hebt dat dat moet of zo?

Ik moet 'm laten groeien voordat ik er wat mee doen. Ook voelt het raar als ik de baard eraf haal, en daarnaast ben ik te lui om te scheren.

quote:

Wel goed dat je je niets van de mening van anderen daarover aantrekt. Waarom hebben mensen toch altijd de neiging om commentaar te leveren op het uiterlijk van anderen. Zij hoeven er toch niet mee te lopen? Heel vreemd maar ja.

Ik denk dat het te maken heeft met een onbewust modebeeld welke een oordelend individu volgt. Of die persoon is conservatief ingesteld, dat kan ook.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 09:36 schreef Kamina het volgende:

[..]

Als jij wil geloven dat je een vleesrobot bent, ga je gang.

Maar ga niet op basis van jouw geloof mensen vertellen wat ze wel of niet kunnen, met waarschijnlijk jezelf als voorbeeld.

Lees dat boek van Cain. Daarin komen de experts aan het woord die dit uitleggen.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Waarom hebben mensen toch altijd de neiging om commentaar te leveren op het uiterlijk van anderen. Zij hoeven er toch niet mee te lopen? Heel vreemd maar ja.

Daar zit niet zo veel kwaads bij denk ik. Vanuit de overtuiging 'we willen er toch allemaal goed uitzien?' tips. Of gewoon beoordeling. Ach, dat boeit allemaal toch niet zo.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:52 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Lees dat boek van Cain. Daarin komen de experts aan het woord die dit uitleggen.

Ja, ik ga ff een boek lezen om teksten van aanhangers die me tegenstaan verder te bestuderen.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:49 schreef Metalfrost het volgende:



Ik moet 'm laten groeien voordat ik er wat mee doen. Ook voelt het raar als ik de baard eraf haal, en daarnaast ben ik te lui om te scheren.

Ik denk dat het te maken heeft met een onbewust modebeeld welke een oordelend individu volgt. Of die persoon is conservatief ingesteld, dat kan ook.

Bedankt voor de verduidelijking, oke vandaar.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 14:56 schreef Aansteker707 het volgende:

Daar zit niet zo veel kwaads bij denk ik. Vanuit de overtuiging 'we willen er toch allemaal goed uitzien?' tips. Of gewoon beoordeling. Ach, dat boeit allemaal toch niet zo.

Je hebt ook gelijk, maar dan durf ik zelf al niet meer iets aan te trekken wat anderen lelijk vinden heb daar vroeger wel last van gehad. Nu niet meer, maar eerst wel

quote:

Op woensdag 25 april 2018 17:32 schreef Kamina het volgende:

Ja, ik ga ff een boek lezen om teksten van aanhangers die me tegenstaan verder te bestuderen.

Haha, het staat mij ook tegen omdat ik niet geloof dat het echt 100% is vastgelegd wat voor type je bent. Maar als sommigen er baat bij hebben, dan is het wel goed dat het er is

[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 25-04-2018 18:18:18 ]

Ik vind veel van dat extraverte gedoe zoals ts dat omschrijft erg overdreven. Als kniereflex gedraag ik mij dan onbewust minder uitgesproken. Terwijl ik dit best kan zijn. De ommekeer is dat mensen die graag in je geloven en jou opnemen in hun kring. Niet het buitenbentje willen voelen als jij je opeens anders gedraagt dan hen. Dat is waarom ze graag willen dat je met hun op een level blijft. Diezelfde energie bij mekaar voelt. Want samen sta je pas sterk.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 17:32 schreef Kamina het volgende:

[..]

Ja, ik ga ff een boek lezen om teksten van aanhangers die me tegenstaan verder te bestuderen.

Ja, je zou door een roedel experts even op je plaats worden gezet. Koppie in het zand dan maar en je domheden blijven declameren.

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Je kunt het ook zien als : mensen typen veel omdat ze niet snel tot de kern kunnen komen. Ik schrijf alleen over waar ik kennis van heb, dat is niet zo veel. Alleen mijn eigen persoonlijke ervaring. Maar dat vind ik niet zo erg.

Ik schrijf soms onzin om anderen te testen. Is geen narcistisch trekje alleen om te peilen.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 10:35 schreef Special-Tee het volgende:

Ik schrijf soms onzin om anderen te testen. Is geen narcistisch trekje alleen om te peilen.

Waarom zou je anderen dan willen testen, als het niet uit narcisme voortkomt?

Ik vraag me inderdaad af of het nog zin heeft om veel naar feestjes enz te gaan als je niet het gevoel hebt dat er iets gaat veranderen. Afgezien dus van vriendschappelijk contact, meer de extra dingen. Want als je iedere keer je best doet om het leuk te hebben en iedere keer mislukt dat, dan gaat het denk ik inderdaad niet ineens nog veranderen als je hetzelfde blijft doen , dus bijv tegen jezelf zeggen dat je dingen moet zeggen terwijl er niks in je opkomt, of juist ontspannen zijn terwijl er dan nog niks in je opkomt. Dan vraag ik mij ook af welke dingen op dit moment extravert ingestelde mensen (ja sorry, ik geloof nu eenmaal nog steeds niet dat het karakter van de mens van geboorte tot dood vast moet liggen dan wil ik daar graag onderzoeken over lezen van mensen die dat geloven ) welke dingen zij dan precies "gedwongen" doen

quote:

Op donderdag 26 april 2018 11:05 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Waarom zou je anderen dan willen testen, als het niet uit narcisme voortkomt?

Is dat niet een beetje vermoeiend om aan alle gedragingen meteen een psychologische term te koppelen?

Buiten dat vind ik het gewoon afschuwelijk hip gedoe. 'oh jij doet zo, nou volgens heb je dit en dat!' of 'jij doet zo en zo, dat heeft wel wat weg van blabla-isme'.

Waar het hoofd van vol zit, loopt de mond van over..... mensen lezen te veel over psychologie en psychiatrie, en zo gaat dat je hele denkwereld vormen. Alsof woorden, begrippen en bedachte concepten de werkelijkheid zijn..... zelfs 'introvert'/'extravert niet te serieus nemen zou ik zeggen. Het zijn maar woorden; aanduidinkjes om een grofweg type mee in een patroonmatige beschrijving te vangen.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 04:12 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Ja, je zou door een roedel experts even op je plaats worden gezet. Koppie in het zand dan maar en je domheden blijven declameren.

Eerder dat jij me allerminst betrouwbaar lijkt in het verwerken van informatie en waarschijnlijk een heel ander boek lees dan hoe jij het voorstelde.

En dan moet ik aan jou uitleggen waarom jij niet snapt wat je leest. Heb wel wat beters te doen.

Zelf sluit ik mezelf op in mijn eigen wereld , boeken, series, films, anime, games met vrienden online. Luister af en toe wat anderen zeggen maar breng zelf weinig in.

Doe wat je goed voelt respecteer anderen voor hun levens en keuzes en verwacht dat anderen jou ook moet respecteren om hoe jij bent anders kunnen ze gewoon de pot op!!

quote:

Op woensdag 25 april 2018 23:49 schreef Ruislip het volgende:

[..]

Zou je misschien kort kunnen vertellen wat die psycholoog dan zei? Hoeft niet op de details. Ben wel benieuwd:)

En wat betreft je laatste alinea: afzeggen word ik ook steeds beter in. Althans : ik word beter in mijn grenzen bewaken. Een paar jaar geleden vond ik van mijzelf dat ik w.b.t. alles extravert moest zijn. Als ik dus werd uitgenodigd voor iets dat nog een tijdje weg was, accepteerde ik alvast de uitnodigigng. Ik wist dat als het moment eenmaal daar zou zijn ik er absoluut niet blij van zou worden, maar ik vond van mijzelf dat ik het toch moest doen. Om vervolgens als het moment eenmaal daar was, in een benauwde positie terecht te komen en de halve dag druk met ''ga ik afzeggen, of toch niet, en kan ik dit maken, hoe zal de persoon reageren'' etc. etc. Ik kan dit nu beter beheersen.

Wat jij zegt over omcirkelen met zwarte en rode stift herken ik, maar het is ook wel heel dubbel.

Ik heb bijvoorbeeld tussen mijn 15e en 24e jaren een bijbaantje gehad bij hetzelfde bedrijf. Ik begon daar ook introvert, verlegen. Maar nadat ik daar een paar jaar werkte, werd het voor mij een tweede thuis. Ik kende mijn collega's inmiddels goed, en merkte dat ik toen ook wel zo iemand werd die personeelsuitjes ineens leuk vond en hier naar uit kon kijken.

Maar zoiets heeft voor mij wel echt enorm veel tijd nodig. Ik werk bijvoorbeeld ruim een jaar bij mijn huidige werkgever en vind personeelsfeestjes nog steeds ongemakkelijk. Ik mix / click gewoon niet zo snel met een grote groep mensen. Ook nu heb ik, op een afdeling van zo'n 100 mensen, nog steeds maar 3 collega's waar ik (graag) mee pauze houd, en dit zijn ook de collega's met wie ik destijds tegelijkertijd ben begonnen. Ik ben dan niet iemand die de behoefte voelt om naast hen nog een goede band met andere collega's op te bouwen. Ik kan prima met ze praten aan het werkblok of tijdens een meeting, maar ik zal niet snel met ze gaan lunchen o.i.d.

Verder herken ik goed wat je zegt. Enerzijds moet je er voor waken om niet te ver naar de 'introverte' kant door te schieten. Als ik het voor het kiezen had, zat ik elke dag met dezelfde 4 collega's in een afgezonderd uithoekje van het pand, maand in en maand uit, jaar in en jaar uit. Vind het belangrijk om me wat dat betreft op mijn gemak te voelen. Houd ook niet echt van 'sociale' uitdagingen ofzo. Ben altijd nog een beetje met mijzelf in conflict in hoeverre het zin heeft om je daar toch aan bloot te stellen en zo ja in hoeverre.

Moeilijk om zo te benoemen wat die psycholoog exact zei. Ik denk dat het meer de gesprekken an sich en de achterliggende boodschap was die mij verder hielpen.

Kort gezegd werd het 'probleem' wat minder een dingetje in mijn hoofd en meer een soort situatie waar ik maar mee om moet gaan. Ik was er overigens heilig van overtuigd dat ik autistisch/contactgestoord was voordat ik contact had met deze vrouw.

Ik kan me nog herinneren dat ze het veel had over 'beren op de weg'. Ik kwam vaak in situaties dat ik met mensen was waarvan ik er heilig van overtuigd was dat ze mij niet aardig vonden of mij maar een mafkees vonden. Ik kon dat op zo'n moment helemaal niet weten, ik miste daar gewoon informatie voor. Maar toch was ik er heilig van overtuigd dat het zo was. Zij ging dan uitvragen hoe ik dat wist en ik kwam op zo'n moment eigenlijk niet verder dan 'geen idee'.

Misschien herken jij je totaal niet in het beeld wat ik nu schets hoor, iedereen is daarin weer anders. Maar er zijn zat mensen die ook aan deze zijde van het introvert/extrovert spectrum zitten en er helemaal geen hinder van ondervinden. Daar wil ik ook graag naar toe.

Als je twijfelt om naar een psycholoog te gaan dan kan ik je alleen maar aanraden om het gewoon eens te gaan doen. Zit als het goed is in je pakket (verzekeringtechnisch) en die mensen zeggen altijd een paar dingen waardoor je mindset weer wat anders wordt. En uiteindelijk bestaat 'het probleem' niet. Er is namelijk geen probleem. Het zijn vaak je (disfunctionele) cognities bij een bepaalde situatie.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 11:54 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Is dat niet een beetje vermoeiend om aan alle gedragingen meteen een psychologische term te koppelen?

Buiten dat vind ik het gewoon afschuwelijk hip gedoe. 'oh jij doet zo, nou volgens heb je dit en dat!' of 'jij doet zo en zo, dat heeft wel wat weg van blabla-isme'.

Waar het hoofd van vol zit, loopt de mond van over..... mensen lezen te veel over psychologie en psychiatrie, en zo gaat dat je hele denkwereld vormen. Alsof woorden, begrippen en bedachte concepten de werkelijkheid zijn..... zelfs 'introvert'/'extravert niet te serieus nemen zou ik zeggen. Het zijn maar woorden; aanduidinkjes om een grofweg type mee in een patroonmatige beschrijving te vangen.

Zie het als verklaringsmodellen. Het gaat niet zozeer om het feit of je er een termpje aan hangt of niet, maar het is wel lekker om bepaalde gedachten of gevoelens wat vorm te kunnen geven aan de hand van een bepaald model. Ik kan me bijvoorbeeld wel heel erg vinden in het model wat Carl Jung ooit beschreef over introverte, extroverte en ambiverte mensen.

Is dit de waarheid, of is dit zoals het ooit bedoeld is? Geen idee, maar ik geloof dat ik dingen van mezelf (en om me heen) kan verklaren op deze manier. Of beter gezegd: wat meer vorm kan geven.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 15:11 schreef nickhguitar het volgende:
Zie het als verklaringsmodellen. Het gaat niet zozeer om het feit of je er een termpje aan hangt of niet, maar het is wel lekker om bepaalde gedachten of gevoelens wat vorm te kunnen geven aan de hand van een bepaald model. Ik kan me bijvoorbeeld wel heel erg vinden in het model wat Carl Jung ooit beschreef over introverte, extroverte en ambiverte mensen.

Is dit de waarheid, of is dit zoals het ooit bedoeld is? Geen idee, maar ik geloof dat ik dingen van mezelf (en om me heen) kan verklaren op deze manier. Of beter gezegd: wat meer vorm kan geven.

Dat is wel zo ja. Ik kan me ook vinden in 'ambivert'.
Maar ik zie dat wel vaak, dat mensen zich zo overdreven gaan identificeren met psychologische termen. 'Ik ben [insertdisorder]'. Het is niet je ware, absolute identiteit of zo.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 15:13 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Dat is wel zo ja. Ik kan me ook vinden in 'ambivert'.
Maar ik zie dat wel vaak, dat mensen zich zo overdreven gaan identificeren met psychologische termen. 'Ik ben [insertdisorder]'. Het is niet je ware, absolute identiteit of zo.

Tsjah. Tegenwoordig moet alles een naampje hebben. Dat hoeft van mij ook niet zo.

Maar ik ben behoorlijk introvert in een beroepsgroep waar 95% extrovert is. Als je dan totaal geen kennis hebt over de menselijke psyche, en je gaat ervan uit dat hetgeen wat je om je heen ziet de standaard is, dan voel je je al vrij snel een totale mafkees. Voor mij was het dus wel een soort eye-opener om te lezen over bovenstaande. Dat je per definitie niet OF introvert OF extrovert bent, maar dat je wel kunt neigen naar 1 zijde van het spectrum.

Het naampje boeit mij niet, de theorie erachter vind ik leuk.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 15:17 schreef nickhguitar het volgende:
Tsjah. Tegenwoordig moet alles een naampje hebben. Dat hoeft van mij ook niet zo.

Maar ik ben behoorlijk introvert in een beroepsgroep waar 95% extrovert is. Als je dan totaal geen kennis hebt over de menselijke psyche, en je gaat ervan uit dat hetgeen wat je om je heen ziet de standaard is, dan voel je je al vrij snel een totale mafkees. Voor mij was het dus wel een soort eye-opener om te lezen over bovenstaande. Dat je per definitie niet OF introvert OF extrovert bent, maar dat je wel kunt neigen naar 1 zijde van het spectrum.

Het naampje boeit mij niet, de theorie erachter vind ik leuk.

Ah ja, dat begrijp ik dan ook wel weer.
Is ook niets mis mee.

Veel extraverte mensen in het uitgaansleven (vnl zwarten en moslim-typen). Gedragen zich zo erg debiel. Dat je vanzelf normaler gaat gedragen dan nodig is.

Wat mij ook altijd overkomt is dat de energie van dat gefeest om mij heen. Zo overweldigend is. Dat het voelt als een steen op mijn psyche, borst en gevoel. En ikzelf niet (meer) los kan komen.

Wie herkent dit ook?

quote:

Op dinsdag 24 april 2018 00:44 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ja dit herken ik helaas. Ik heb gewoon geaccepteerd dat ik wat betreft sociale vermogens niet vooraan stond toen die werden uitgedeeld. Je kunt niet alles hebben in het leven.

Wat voor negatief gelul praat jij jezelf aan zeg!

Als het je ontbreekt aan zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde, kan je nooit echt sociaal zijn. Als je continu piekert en alles analyseert, kan je geen contact maken met je omgeving en ben je evenmin sociaal vaardig.

Je hebt gewoon hartstikke veel pech gehad met de psychische hulpverlening die je niet de hulp heeft aangereikt die jij absoluut nodig hebt. Ga op zoek naar wat anders en laat je alsnog helpen.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 12:14 schreef Kamina het volgende:

[..]

Eerder dat jij me allerminst betrouwbaar lijkt in het verwerken van informatie en waarschijnlijk een heel ander boek lees dan hoe jij het voorstelde.

En dan moet ik aan jou uitleggen waarom jij niet snapt wat je leest. Heb wel wat beters te doen.

Lees het nou maar. Ik was niet de enige en zeker niet de eerste die het hier voorstelde. Als het over introversie gaat, is dat het standaardwerk van vandaag.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 10:53 schreef Chai het volgende:

[..]

Onzin, jij hebt vooral heel erg je eigen draai gegeven aan wat dat 'aanpassen' in de post van Kamina. Kamina claimt nergens dat dat aanpassen dan betekent dat iemand zich naar dat Amerikaanse extraverte ideaal zou moeten schikken of zo. Of andere dingen doen die echt tegen de natuur van het beestje ingaan.

Jullie lullen totaal langs elkaar heen met wat de ander dan wel of niet zou snappen.

Kamina beweert toch duidelijk dat het een vorm van aanstellerij is en niet willen, "kom uit je comfortzone". Maar zo werkt het dus niet, blijkt uit onderzoek.
Wordt tijd dat Kamina uit de comfortzone komt en zich eens inleest in wat specialisten erover schrijven, en wat tegen haar idée fixe ingaat. Van haar heb ik nog geen een bron gehoord die haar beweringen steunt, laat staan een betrouwbare bron.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 11:54 schreef Aansteker707 het volgende:

Is dat niet een beetje vermoeiend om aan alle gedragingen meteen een psychologische term te koppelen?

Buiten dat vind ik het gewoon afschuwelijk hip gedoe. 'oh jij doet zo, nou volgens heb je dit en dat!' of 'jij doet zo en zo, dat heeft wel wat weg van blabla-isme'.

Waar het hoofd van vol zit, loopt de mond van over..... mensen lezen te veel over psychologie en psychiatrie, en zo gaat dat je hele denkwereld vormen. Alsof woorden, begrippen en bedachte concepten de werkelijkheid zijn..... zelfs 'introvert'/'extravert niet te serieus nemen zou ik zeggen. Het zijn maar woorden; aanduidinkjes om een grofweg type mee in een patroonmatige beschrijving te vangen.

Ik was hier niet degene die reageerde over narcisme. Ik nam het woord van een ander over. Nou ja een ander.. Dat is hier altijd maar de vraag. Ik haat de psychiatrie en alles wat ermee samen hangt. Dat gezegd hebbende beschrijft narcisme wel echt bestaand gedrag/gedachten patronen van mensen.

quote:

Op donderdag 26 april 2018 23:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Wat voor negatief gelul praat jij jezelf aan zeg!

Als het je ontbreekt aan zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde, kan je nooit echt sociaal zijn. Als je continu piekert en alles analyseert, kan je geen contact maken met je omgeving en ben je evenmin sociaal vaardig.

Je hebt gewoon hartstikke veel pech gehad met de psychische hulpverlening die je niet de hulp heeft aangereikt die jij absoluut nodig hebt. Ga op zoek naar wat anders en laat je alsnog helpen.

Ja bedankt het klopt wat je zegt (waarom ik ook die tegenstelling inteovert/extravert haat, men kijkt daarbij niet naar zelfvertrouwen of zo of andere factoren) maar door jezelf te laten helpen daalt je zelfvertrouwen ook, want dan kun je het niet alleen en het kost meer energie dan het oplevert om erachter aan te gaan dat hulpverleners hun werk wel doen, en dan moet je er ook nog voor betalen (eigen risico/eigen bijdrage). Is mijn ervaring iig. Ga er misschien ooit aan beginnen als ik ruim in het geld zit, maar dat is voorlopig nog niet het geval en na 8 jaar heb ik behoefte aan een lange pauze kan geen psycholoog meer zien

[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 27-04-2018 07:48:24 ]

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 07:40 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ik was hier niet degene die reageerde over narcisme. Ik nam het woord van een ander over. Nou ja een ander.. Dat is hier altijd maar de vraag. Ik haat de psychiatrie en alles wat ermee samen hangt. Dat gezegd hebbende beschrijft narcisme wel echt bestaand gedrag/gedachten patronen van mensen.

[..]

Ja bedankt het klopt wat je zegt (waarom ik ook die tegenstelling inteovert/extravert haat, men kijkt daarbij niet naar zelfvertrouwen of zo of andere factoren)

Wat zou zelfvertrouwen ermee te maken moeten hebben?

quote:

Op woensdag 25 april 2018 13:49 schreef Metalfrost het volgende:

[..]



[..]

Ik moet 'm laten groeien voordat ik er wat mee doen. Ook voelt het raar als ik de baard eraf haal, en daarnaast ben ik te lui om te scheren.

[..]

Ik denk dat het te maken heeft met een onbewust modebeeld welke een oordelend individu volgt. Of die persoon is conservatief ingesteld, dat kan ook.

Hoe herkenbaar dit... Leef ook als een kluizenaar met baard. Altijd bijzonder hoeveel commentaar erop komt. Ik vind dit soms wel eens lastig dit als niet negatief te zien. Ik moet het voor mezelf soms nuanceren dat ze het niet zo bedoelen. Maar ik vind t wel irritant, ik maak ook geen opmerkingen over wat op iemands gezicht zit of iemands borsten weet ik veel. Van personen die ik beter ken, kan ik het soms wel hebben, maar dan nog zijn er bepaalde personen die gewoon beter hun mond kunnen houden.

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 09:03 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Wat zou zelfvertrouwen ermee te maken moeten hebben?

Wat zelfvertrouwen te maken heeft met extravert of introvert zijn? Wat denk je zelf?

Iemand die een lage dunk heeft van zichzelf en bang is dat hij zichzelf voor lul zet tegenover anderen, zal eerder geneigd zijn zich introvert op te stellen. Daarbij vreten al dat gepieker over jezelf en de gevoelens van machteloosheid veel energie, waardoor je ook in jezelf gekeerd raakt ipv gericht op de wereld om je heen.

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 07:40 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ga er misschien ooit aan beginnen als ik ruim in het geld zit, maar dat is voorlopig nog niet het geval en na 8 jaar heb ik behoefte aan een lange pauze kan geen psycholoog meer zien

Allemaal heel begrijpelijk, maar je hebt echt hulp nodig. Ik kan opmaken uit jouw postgedrag dat je verzuipt in gepieker, waardoor je jezelf opfokt en zulke heftige gevoelens van achterdocht krijgt dat je er bijna paranoïde van wordt.

Ik ga ff de pseudo-psycholoog uithangen en vertellen wat ik ervan denk. Je moet er zelf maar uit opmaken of dat klopt of niet. Ik probeer je te helpen, maar ik ben uiteraard ook maar een mens die niet alwetend is:

Ik denk dat je die grote gevoelens van miskenning die je richt op de psychische hulpverlening eigenlijk je hele leven hebt gehad en ermee bent opgegroeid. Hoe was je vroeger als meisje? Was je iemand met heel veel fantasie en had je behoefte om je in die fantasiewereld terug te trekken? Was je iemand die bijvoorbeeld graag boeken las of tekende om daarmee te kunnen ontsnappen aan de werkelijkheid? Werd je vroeger gepest of was je een heel onopvallend kind wat niet gezien werd?

Ik herken - wat ik al vaker heb gezegd - heel veel in jou terug. Ik weet hoe het voelt als je denkt dat je een sociaal onhandige randdebiel bent die niet leuk genoeg is voor anderen. En aangezien je niet anders gewend bent, denk je dat je het gewoon bent en je erbij neer moet leggen. Maar als jij je er chronisch kut, leeg en ongelukkig bij voelt, betekent het dat jouw gedrag niet zozeer hoort bij jouw persoonlijkheid, maar dat je emotioneel ontwricht bent.

Het beste wat je kan doen denk ik, is ermee naar de huisarts gaan. Schrijf het op waar je tegenaan loopt en schrijf ook op wat je tot nu toe aan stappen hebt ondernomen aan psychische hulpverlening, waardoor jij zo teleurgesteld bent.

Ik denk dat jij op zijn minst langdurige groepstherapie in deeltijd nodig hebt, omdat je anders door het piekeren niet goed in contact kan komen met andere mensen. Ik meen mij te herinneren dat je dat zelf ook dacht en wilde. Veel psychologen kunnen geneigd zijn om alleen het oppervlakkige gedrag op te merken en zien bijvoorbeeld aan jou dat je niet goed contact met anderen kan maken en concluderen meteen dat groepstherapie niks voor jou is.

Laat je boosheid naar de psychische hulpverlening even voor wat die is. Realiseer je ook dat zo'n iemand per week pak 'm beet 50 mensen ziet en zich niet in iedereen evengoed kan verdiepen. Hij zal het met de beste bedoelingen doen, maar denkt er niet genoeg over na. Maak dan goed kenbaar dat jij het anders ziet en denkt er wel baat bij te hebben en ook waarom je dat denkt.

Voor het geval ze er autisme bij gaan slepen en concluderen dat zulke therapie niet werkt bij mensen met ASS. Zo zwartwit is het niet. Ik heb zelf meegemaakt dat mensen met een lichte vorm van ASS toch baat erbij kunnen hebben. Ik denk niet dat jij ASS hebt, maar stel dat het toch wel zo zou zijn ... wat maakt het uit? Je bent veel meer als alleen maar dat. Je komt er maar op een manier achter of het wel of niet aanslaat bij jou, namelijk om het te proberen.

Probeer positief te blijven en gebruik je strijdlust om er bovenop te komen

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 05:17 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Kamina beweert toch duidelijk dat het een vorm van aanstellerij is en niet willen, "kom uit je comfortzone". Maar zo werkt het dus niet, blijkt uit onderzoek.
Wordt tijd dat Kamina uit de comfortzone komt en zich eens inleest in wat specialisten erover schrijven, en wat tegen haar idée fixe ingaat. Van haar heb ik nog geen een bron gehoord die haar beweringen steunt, laat staan een betrouwbare bron.

Hoe kom je erbij dat ik het aanstellerij zou vinden? Bovendien ben ik een man.

Dit bedoel ik: je bent duidelijk niet in staat om correct informatie te verwerken, dus je woorden zijn nul overtuigend.

Ik zou introvert eens een keer niet als hét probleem willen zien. We kunnen het namelijk ook omdraaien. Extraverte mensen zijn gewoon irritant-adhd en popi-jopie. Zo kun je het ook bekijken. Wat is er mis met lekker relaxt zitten zonder dat je springt als een aap van links naar rechts door de kamer

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 13:48 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Wat zelfvertrouwen te maken heeft met extravert of introvert zijn? Wat denk je zelf?

Iemand die een lage dunk heeft van zichzelf en bang is dat hij zichzelf voor lul zet tegenover anderen, zal eerder geneigd zijn zich introvert op te stellen. Daarbij vreten al dat gepieker over jezelf en de gevoelens van machteloosheid veel energie, waardoor je ook in jezelf gekeerd raakt ipv gericht op de wereld om je heen.

Het heeft er echt geen reet mee te maken. Jij hebt het over verlegen mensen, dat is iets heel anders.

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 15:08 schreef Kamina het volgende:

[..]

Hoe kom je erbij dat ik het aanstellerij zou vinden? Bovendien ben ik een man.

Dit bedoel ik: je bent duidelijk niet in staat om correct informatie te verwerken, dus je woorden zijn nul overtuigend.

Ik heb niet naar je geslacht gekeken maar je komt over als een zeikwijf dat een punt wil maken zonder enig verstand van zaken.
Wat is je expertise dat je hier introverte mensen komt afzeiken?

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 18:04 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Ik heb niet naar je geslacht gekeken maar je komt over als een zeikwijf dat een punt wil maken zonder enig verstand van zaken.
Wat is je expertise dat je hier introverte mensen komt afzeiken?

Ik zeik helemaal geen introverte mensen af, ik ben zelf introvert.

quote:

Op vrijdag 27 april 2018 14:30 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Allemaal heel begrijpelijk, maar je hebt echt hulp nodig. Ik kan opmaken uit jouw postgedrag dat je verzuipt in gepieker, waardoor je jezelf opfokt en zulke heftige gevoelens van achterdocht krijgt dat je er bijna paranoïde van wordt.

Ik ga ff de pseudo-psycholoog uithangen en vertellen wat ik ervan denk. Je moet er zelf maar uit opmaken of dat klopt of niet. Ik probeer je te helpen, maar ik ben uiteraard ook maar een mens die niet alwetend is:

Ik denk dat je die grote gevoelens van miskenning die je richt op de psychische hulpverlening eigenlijk je hele leven hebt gehad en ermee bent opgegroeid. Hoe was je vroeger als meisje? Was je iemand met heel veel fantasie en had je behoefte om je in die fantasiewereld terug te trekken? Was je iemand die bijvoorbeeld graag boeken las of tekende om daarmee te kunnen ontsnappen aan de werkelijkheid? Werd je vroeger gepest of was je een heel onopvallend kind wat niet gezien werd?

Ik herken - wat ik al vaker heb gezegd - heel veel in jou terug. Ik weet hoe het voelt als je denkt dat je een sociaal onhandige randdebiel bent die niet leuk genoeg is voor anderen. En aangezien je niet anders gewend bent, denk je dat je het gewoon bent en je erbij neer moet leggen. Maar als jij je er chronisch kut, leeg en ongelukkig bij voelt, betekent het dat jouw gedrag niet zozeer hoort bij jouw persoonlijkheid, maar dat je emotioneel ontwricht bent.

Het beste wat je kan doen denk ik, is ermee naar de huisarts gaan. Schrijf het op waar je tegenaan loopt en schrijf ook op wat je tot nu toe aan stappen hebt ondernomen aan psychische hulpverlening, waardoor jij zo teleurgesteld bent.

Ik denk dat jij op zijn minst langdurige groepstherapie in deeltijd nodig hebt, omdat je anders door het piekeren niet goed in contact kan komen met andere mensen. Ik meen mij te herinneren dat je dat zelf ook dacht en wilde. Veel psychologen kunnen geneigd zijn om alleen het oppervlakkige gedrag op te merken en zien bijvoorbeeld aan jou dat je niet goed contact met anderen kan maken en concluderen meteen dat groepstherapie niks voor jou is.

Laat je boosheid naar de psychische hulpverlening even voor wat die is. Realiseer je ook dat zo'n iemand per week pak 'm beet 50 mensen ziet en zich niet in iedereen evengoed kan verdiepen. Hij zal het met de beste bedoelingen doen, maar denkt er niet genoeg over na. Maak dan goed kenbaar dat jij het anders ziet en denkt er wel baat bij te hebben en ook waarom je dat denkt.

Voor het geval ze er autisme bij gaan slepen en concluderen dat zulke therapie niet werkt bij mensen met ASS. Zo zwartwit is het niet. Ik heb zelf meegemaakt dat mensen met een lichte vorm van ASS toch baat erbij kunnen hebben. Ik denk niet dat jij ASS hebt, maar stel dat het toch wel zo zou zijn ... wat maakt het uit? Je bent veel meer als alleen maar dat. Je komt er maar op een manier achter of het wel of niet aanslaat bij jou, namelijk om het te proberen.

Probeer positief te blijven en gebruik je strijdlust om er bovenop te komen

Ik vind het lief dat je dit schrijft en ik waardeer het dat je je in me herkent

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 28-04-2018 09:10:51 ]

Het valt mij in de huidige maatschappij op dat er altijd een negatieve lading aan het zijn van een introvert wordt gegeven.

Hij is extravert --> Hij is spontaan en leuk.
Hij is introvert --> Hij is stil, saai en ongezellig.

Terwijl dit in de praktijk helemaal niet zo zwart/wit is, er wordt vaak niet goed begrepen wat introvert inhoudt.

quote:

Op zaterdag 28 april 2018 10:30 schreef Soldier2000 het volgende:
er wordt vaak niet goed begrepen wat introvert inhoudt.

Wat overduidelijk blijkt uit dit topic.

Als introvert zijn je ware, innerlijke karakter weerspiegelt:

Als het het resultaat is van remmingen, angsten, onzekerheden: work on the shop!

quote:

Op zaterdag 28 april 2018 12:06 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Wat overduidelijk blijkt uit dit topic.

Nogal ja. En in het sociale verkeer, met name op werk, lijken mensen er geen bal van te snappen.

quote:

Op zaterdag 28 april 2018 12:22 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Nogal ja. En in het sociale verkeer, met name op werk, lijken mensen er geen bal van te snappen.

Waar merk je dat aan?

quote:

Op zaterdag 28 april 2018 12:14 schreef Aansteker707 het volgende:
Als introvert zijn je ware, innerlijke karakter weerspiegelt:

Als het het resultaat is van remmingen, angsten, onzekerheden: work on the shop!

De valkuil is natuurlijk dat de introvert met sociale angsten dat mogelijk niet aanpakt, omdat er vanuit je natuur iets is van "waarom zou ik". En je omgeving verwacht het ook, zal het je niet vragen iets te veranderen. Terwijl er nogal een verschil is tussen "niet durven" en "er extra moe van worden".
Het is op je werk best lullig als ze je niet vragen voor een presentatie omdat ze denken dat je verlegen bent, terwijl je als introvert best een goed en to-the-point verhaal kunt vertellen. En dat je misschien net even dat duwtje van "zou jij die presentatie willen geven?" nodig hebt om het daadwerkelijk te doen. Ka, je kunt jezelf ook naar voren schuiven maar dat is lastig als een roedel extraverten ook op het podium wil staan.

quote:

Op zaterdag 28 april 2018 13:20 schreef Lunatiek het volgende:

De valkuil is natuurlijk dat de introvert met sociale angsten dat mogelijk niet aanpakt, omdat er vanuit je natuur iets is van "waarom zou ik". En je omgeving verwacht het ook, zal het je niet vragen iets te veranderen. Terwijl er nogal een verschil is tussen "niet durven" en "er extra moe van worden".
Het is op je werk best lullig als ze je niet vragen voor een presentatie omdat ze denken dat je verlegen bent, terwijl je als introvert best een goed en to-the-point verhaal kunt vertellen. En dat je misschien net even dat duwtje van "zou jij die presentatie willen geven?" nodig hebt om het daadwerkelijk te doen. Ka, je kunt jezelf ook naar voren schuiven maar dat is lastig als een roedel extraverten ook op het podium wil staan.

Maar dan kun je dat toch gewoon aangeven? Dat jij zelf niet te verlegen bent om op een podium te staan?

quote:

Op zaterdag 28 april 2018 13:28 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar dan kun je dat toch gewoon aangeven? Dat jij zelf niet te verlegen bent om op een podium te staan?

Soms werkt dat niet. Heb dit ook wel eens gehad en aangekaart dat ik dat best kan. Had er ook wel ervaring mee en weet dat het goed gaat. Maar ze vertrouwden het niet en wilden niet dat ik het deed. Tsja dan houdt het op.

quote:

Op zaterdag 28 april 2018 13:17 schreef Drieklank het volgende:

[..]

Waar merk je dat aan?

Mensen die niet begrijpen hoe je in elkaar zit, wat je kan en wat je nodig hebt om goed te functioneren. Anderzijds: proberen om te voldoen aan de gestelde verwachtingen en tegen een muur aanlopen.

quote:

Op maandag 23 april 2018 19:05 schreef Ruislip het volgende:
Door zijn overlijden heb ik die docu true stories van Avicii nog eens zitten bekijken.

Hoewel totaal niet vergelijkbaar onze levens, herken ik wel een hoop van die gast in mijzelf. Ben zelf ook een beetje een introverte gast, mij maak je ook niet blij met allerlei sociale dingen, aandacht, praten om het praten. Als ik al praat is het liever over een diepzinnig onderwerp. Als er iets aan mij mankeert (ben moe, heb last van mijn buik, hoofdpijn, noem maar op) is ''praten'' ook altijd het eerste waar ik mee stop. Het kost mij namelijk veel energie.

Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe erger het wordt. Dit terwijl de maatschappij over het algemeen is georiënteerd op extraverte mensen. Op werk, van vrienden, zelfs van je buren wordt in zekere zin extravert gedrag verwacht.

Ik zit bijvoorbeeld in een bestuur, en ik krijg de laatste tijd twee keer de opmerking dat mijn medebestuurders vinden dat ik mij richting hen socialer moet opstellen. Ik ging in dit bestuur met het doel om de taken te verwezenlijken, maar zij zitten ook de hele dag te whatsappen over onzin, zijn al weken druk met het plannen van een bestuursuitje. Ik reageer daar niet op, omdat het mij niet boeit. Ik zit in dat bestuur om mijn taak te doen, niet om een beetje lollig te doen over koetjes en kalfjes.

Dit heb ik ook op werk. Mijn dagelijkse werkzaamheden gaan prima, heb ook een prima verstandhouding met collega's, maar er zijn altijd wel weer een paar figuren die om de zoveel maanden weer zo nodig een teamuitje moeten plannen. Of iemand die vertrekt en die dan zo nodig een borrel moet organiseren. De week voor kerst met borrels, brunches, etc is ook steevast een kriem.

Ik probeer daar altijd zo veel mogelijk onderuit te komen. Ik heb lang geprobeerd om toch een beetje de extraverte popi jopi uit te hangen, maar dat ben ik gewoon niet. Aan de andere kant moet je misschien in zekere zin toch soms je grens opzoeken, wil je niet buiten de groep vallen.

Als ik dus zo'n avicii was, had ik ook er alles aan gedaan om mijn optredens af te zeggen. Laat mij maar lekker rustig achter de schermen mijn ding doen, dan ben ik het meeste tevreden.

Ik merk dat ik het nog altijd niet helemaal heb geaccepteerd dat ik zo ben. Ik vind eigenlijk van mijzelf dat ik een sociaal dier moet zijn. Mijn verjaardag vier ik al jaren niet. Niet omdat ik geen vrienden heb, maar ik heb geen zin in iets waarin ik het centraalpunt ben. En zo nog wel meer dingen. Het blijft voelen als falen, maar ik kom toch steeds meer op een leeftijd waarop ik besef dat het (1) niet meer gaat veranderen en (2) het te veel energie kost om mij anders voor te blijven doen.

wie herkent dit ook? In hoeverre pas je je toch aan? Of heb je gewoon overal schijt aan en doe je je eigen ding?

De cultuur die nu gaande is is ook niet gezond, maar de wereld veranderd zo snel dat mensen in verschillende tijdvakken zitten. Tegenwoordig is het ieder voor zich, oordopjes in en met je hoofd in je smartphone, kijken wat Esther gisteren deed van nummer 32.
Onze zelfveroorzaakte ondergang begint nu echt flinke symptomen te laten zien

TS jij bent niet raar. De wereld is in de war.