C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
https://www.nrc.nl/nieuws(...)ndverraders-a1605392quote:Van voetbalhelden tot landverraders
Het Poolse voetbalteam dat veel indruk maakte op het WK van 1938, loste op in de tumultueuze geschiedenis van Midden-Europa.
Pieter van Os
5 juni 2018
Wel een heel aparte vondst ja.quote:Op woensdag 30 mei 2018 08:48 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
29-05-2018
Archeologen stuiten in Pompeii op dramatisch tafereel: skelet van man, onthoofd door steen toen hij zich vergaapte aan vulkaanuitbarsting
[ afbeelding ]
© EPA - Op de plaats van 's mans hoofd rust een 300 kilo zwaar stuk steen
Wetenschap & Planeet Onderzoekers hebben bij opgravingen in de verwoeste stad Pompeii, die in 79 na Christus onder as en stenen uit de vulkaan de Vesuvius werd bedolven, een onthoofd lichaam aangetroffen.
Het gaat om resten van een man die vermoedelijk zo’n 35 jaar oud was toen hij stierf. Archeologen vermoeden dat de man naar de uitbarsting keek toen hij werd geraakt door een stuk steen van 300 kilo. Daardoor verloor hij zijn hoofd, bericht persbureau ANSA. Een verwonding aan het been van de man zou het onmogelijk hebben gemaakt tijdig te vluchten voor het natuurgeweld. De leider van de opgraving bij de oude Romeinse stad, Massimo Osanna, noemde de vondst ‘dramatisch en uitzonderlijk’.
[ afbeelding ]
© AP - Antropoloog Valeria Amoretti bij het skelet van de in het jaar 79 omgekomen man
Wedstrijdpaard
Eerder deze maand werden bij opgravingen in de antieke stad een paardenstal en de overblijfselen van een renpaard gevonden. De afdruk die het dier achterliet doet vermoeden dat het om een volbloed ging dat voor wedrennen werd gebruikt en niet als lastdier. Het stallencomplex maakt deel uit van een villa aan de noordelijke kant van de stad. Bij de blootlegging van de woning kwamen ook keukengerei en een houten bed aan het licht. Grote delen van het gebied moeten echter nog worden uitgegraven.
[ afbeelding ]
© AP - Archeologen vermoeden dat de man naar de uitbarsting keek toen hij werd geraakt door een stuk steen van 300 kilo en zijn hoofd verloor.
[ afbeelding ]
© EPA - Een verwonding aan het been van de man zou hem hebben belet een veilig heenkomen te zoeken tijdens de uitbarsting.
[ afbeelding ]
© EPA - Eerder deze maand werd een compleet skelet van een paard aangetroffen bij uitgravingen in de Italiaanse plaats.
[ afbeelding ]
© EPA
(HLN)
Unlucky ramptoerist.
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
https://www.vrt.be/vrtnws(...)afe-in-de-arabische/quote:Karimeh Abbud: maak kennis met de eerste professionele fotografe in de Arabische wereld
In Cinema Galeries in Brussel worden deze week zo'n 80 foto's tentoongesteld van de allereerste Arabische fotografe Karimeh Abbud. Wie was deze vrouw die al beelden maakte in de eerste helft van de 20e eeuw?
Majd Khalifeh
12:46
quote:
[..]
Wel een heel aparte vondst ja.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-06-2018
Huisterp in Enkhuizen opgegraven
Enkhuizen door Jacob van DeventerTijdens opgravingen aan het Westeinde in Enkhuizen zijn archeologen op een huisterp gestuit. De huisterp stamt uit de middeleeuwen, maar er zijn ook bewoningsresten uit de zestiende, zeventiende en de achttiende eeuw aangetroffen.
De terp stamt waarschijnlijk uit de elfde eeuw. In die periode werd dit deel van West Friesland ontgonnenen gekoloniseerd. Langs een lange dijk, de Streekweg, verrezen de eerste huizen en kerken in het pas ontgonnen gebied. Vanaf ongeveer de twaalfde eeuw ontstonden vastere nederzettingen, die uitgroeiden tot plaatjes zoals Zwaag, Bovenkarspel, Hoogkarspel en Enkhuizen. Op een kaart van Jacob van Deventer uit 1560 is het nu opgegraven gedeelte voor het eerst te zien.
Kaart van Jacob van Deventer
De opgegraven resten zijn dus echter al veel ouder dan de kaart van Van Deventer. De terp op het nu opgegraven perceel werd in de twaalfde eeuw gebouwd. De terp werd gedurende de jaren steeds vaker opgehoogd. In de terp werden ook resten teruggevonden van aardewerk. Van de houten bebouwing, die wel op de kaart van Van Deventer staat, is niks teruggevonden.
Vondsten in waterputten
Bijzonder is de vondst van een trechterbeker van steengoedaardewerk uit Duitsland. De beker, afkomstig uit Sieburg, is versierd met stichtelijke afbeeldingen. In de resten van zeventiende-eeuwse waterputten werden vooral veel pijpenstelen en –koppen gevonden, maar ook een aantal drinkglazen. In een put uit de achttiende eeuw werden voorwerpen van messing teruggevonden. Een zuinigje, waarmee kaarsenstompjes werden opgebrand en de messing resten van een tabaksdoos.
Bron:
Archeologiewestfriesland.nl
(archeologieonline.nl)
Huisterp in Enkhuizen opgegraven
Enkhuizen door Jacob van DeventerTijdens opgravingen aan het Westeinde in Enkhuizen zijn archeologen op een huisterp gestuit. De huisterp stamt uit de middeleeuwen, maar er zijn ook bewoningsresten uit de zestiende, zeventiende en de achttiende eeuw aangetroffen.
De terp stamt waarschijnlijk uit de elfde eeuw. In die periode werd dit deel van West Friesland ontgonnenen gekoloniseerd. Langs een lange dijk, de Streekweg, verrezen de eerste huizen en kerken in het pas ontgonnen gebied. Vanaf ongeveer de twaalfde eeuw ontstonden vastere nederzettingen, die uitgroeiden tot plaatjes zoals Zwaag, Bovenkarspel, Hoogkarspel en Enkhuizen. Op een kaart van Jacob van Deventer uit 1560 is het nu opgegraven gedeelte voor het eerst te zien.
Kaart van Jacob van Deventer
De opgegraven resten zijn dus echter al veel ouder dan de kaart van Van Deventer. De terp op het nu opgegraven perceel werd in de twaalfde eeuw gebouwd. De terp werd gedurende de jaren steeds vaker opgehoogd. In de terp werden ook resten teruggevonden van aardewerk. Van de houten bebouwing, die wel op de kaart van Van Deventer staat, is niks teruggevonden.
Vondsten in waterputten
Bijzonder is de vondst van een trechterbeker van steengoedaardewerk uit Duitsland. De beker, afkomstig uit Sieburg, is versierd met stichtelijke afbeeldingen. In de resten van zeventiende-eeuwse waterputten werden vooral veel pijpenstelen en –koppen gevonden, maar ook een aantal drinkglazen. In een put uit de achttiende eeuw werden voorwerpen van messing teruggevonden. Een zuinigje, waarmee kaarsenstompjes werden opgebrand en de messing resten van een tabaksdoos.
Bron:
Archeologiewestfriesland.nl
(archeologieonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-06-2018
Wat gebeurde er op Roanoke? Archeologisch onderzoek moet mysterie ontrafelen
Verloren Kolonie RoanokeAl ruim vier eeuwen zijn archeologen op zoek naar de vraag wat er gebeurde op het eiland Roanoke. In de zestiende eeuw verdween daar een Engelse kolonie, zonder een spoor achter te laten. Nieuw archeologisch onderzoek moet het mysterie ophelderen.
Verloren kolonie
Roanoke wordt in Amerika vaak aangeduid als de verloren kolonie. In de zestiende eeuw vestigden Engelse kolonisten zich hier. In tegenstelling tot de verwachtingen, was de lokale bevolking de kolonisten echter niet goed gezind. Door de slechte contacten raakte de geplande voedselvoorziening in de problemen. Een schip ging terug naar Engeland om meer voorraden en goederen te halen, maar door oorlog met Spanje duurde het drie jaar voor er weer een Engels schip voor de kust van Roanoke verscheen. En toen bleek de kolonie verlaten.
Eerder onderzoek naar Roanoke
In 1819 bezocht de Amerikaanse president Monroe de verlaten kolonie, toen bleken er alleen nog aarden wallen over te zijn. Rondom die aarden wallen werden in 1890 en 1940 opgravingen gedaan, maar die leverden weinig resultaat op. Tijdens nieuwe opgravingen in de jaren '90 werden de resten van een alchemielaboratorium aangetroffen. De resten daarvan vertonen sterke overeenkomsten met Laboratoria zoals die in Duitsland werden aangetroffen. Die bevindingen matchen met de gegevens dat er een team wetenschappers onder leiding van Joachim Gans uit Praag, onder de kolonisten was.
Die vondst leverde echter ook controverse op, omdat de aarden wallen de bijbehorende greppel dwars door het laboratorium zouden lopen. Dat zou erop wijzen dat die aarden wal niet uit dezelfde tijd zou stammen, waardoor het verhaal over de 'verdwenen kolonie' op Roanoke een hele andere wending krijgt.
Nieuw onderzoek
Nieuwe opgravingen in het najaar van 2018 en het voorjaar van 2019 moeten dus uitsluitsel gaan bieden. Al is het volgens geologen nog maar de vraag of dat nog kan. De geologen wijzen erop dat een aanzienlijk deel van het eiland inmiddels in zee is afgekalfd. Met het wassende water zouden ook veel archeologische sporen verdwenen zijn, waardoor het nog maar de vraag is of er überhaupt nog sporen van de bewoners van de verloren kolonie te vinden zijn.
Erosie
Archeologen houden echter moed dat er iets te vinden moet zijn. Maar, zo stellen ze in Science Magazine, dan moeten ze wel opschieten, want als er nog iets te vinden is, wordt dat wel door erosie bedreigd.
Bron:
Sciencemag.org
(archeologieonline.nl)
Wat gebeurde er op Roanoke? Archeologisch onderzoek moet mysterie ontrafelen
Verloren Kolonie RoanokeAl ruim vier eeuwen zijn archeologen op zoek naar de vraag wat er gebeurde op het eiland Roanoke. In de zestiende eeuw verdween daar een Engelse kolonie, zonder een spoor achter te laten. Nieuw archeologisch onderzoek moet het mysterie ophelderen.
Verloren kolonie
Roanoke wordt in Amerika vaak aangeduid als de verloren kolonie. In de zestiende eeuw vestigden Engelse kolonisten zich hier. In tegenstelling tot de verwachtingen, was de lokale bevolking de kolonisten echter niet goed gezind. Door de slechte contacten raakte de geplande voedselvoorziening in de problemen. Een schip ging terug naar Engeland om meer voorraden en goederen te halen, maar door oorlog met Spanje duurde het drie jaar voor er weer een Engels schip voor de kust van Roanoke verscheen. En toen bleek de kolonie verlaten.
Eerder onderzoek naar Roanoke
In 1819 bezocht de Amerikaanse president Monroe de verlaten kolonie, toen bleken er alleen nog aarden wallen over te zijn. Rondom die aarden wallen werden in 1890 en 1940 opgravingen gedaan, maar die leverden weinig resultaat op. Tijdens nieuwe opgravingen in de jaren '90 werden de resten van een alchemielaboratorium aangetroffen. De resten daarvan vertonen sterke overeenkomsten met Laboratoria zoals die in Duitsland werden aangetroffen. Die bevindingen matchen met de gegevens dat er een team wetenschappers onder leiding van Joachim Gans uit Praag, onder de kolonisten was.
Die vondst leverde echter ook controverse op, omdat de aarden wallen de bijbehorende greppel dwars door het laboratorium zouden lopen. Dat zou erop wijzen dat die aarden wal niet uit dezelfde tijd zou stammen, waardoor het verhaal over de 'verdwenen kolonie' op Roanoke een hele andere wending krijgt.
Nieuw onderzoek
Nieuwe opgravingen in het najaar van 2018 en het voorjaar van 2019 moeten dus uitsluitsel gaan bieden. Al is het volgens geologen nog maar de vraag of dat nog kan. De geologen wijzen erop dat een aanzienlijk deel van het eiland inmiddels in zee is afgekalfd. Met het wassende water zouden ook veel archeologische sporen verdwenen zijn, waardoor het nog maar de vraag is of er überhaupt nog sporen van de bewoners van de verloren kolonie te vinden zijn.
Erosie
Archeologen houden echter moed dat er iets te vinden moet zijn. Maar, zo stellen ze in Science Magazine, dan moeten ze wel opschieten, want als er nog iets te vinden is, wordt dat wel door erosie bedreigd.
Bron:
Sciencemag.org
(archeologieonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-06-2018
Onderzoek naar mysterieus scheepswrak Noordoostpolder
opgraving NoordoostpolderNog steeds worden in de Noordoostpolder opzienbarende vondsten gedaan. Vandaag begint een onderzoek naar een scheepswrak dat in 2016 werd ontdekt. Een verkennend onderzoek leverde meer informatie op over het tot dan toe onbekende scheepswrak.
Flevoland staat bekend als scheepskerkhof. Uit de voormalige zeebodem werden al veel wrakken opgegraven. Toch is dit wrak dat wordt aangeduid als K-47 een bijzonder exemplaar. In eerste plaats omdat het wrak lange tijd onontdekt bleef. Maar opvallend is ook het formaat: het wrak is veel te groot voor de Zuiderzee. De meeste teruggevonden wrakken zijn kleiner.
Zeeschip op de Zuiderzee
Dat doet de archeologen vermoeden dat het schip op groter water thuishoorde dan de Zuiderzee. Waarschijnlijk voer het normaliter naar bestemmingen als de Britse eilanden of het Iberisch schiereiland. Dat vermoeden wordt bevestigd doordat uit het vooronderzoek bleek dat de buitenkant van het schip is uitgevoerd met een dubbelding. Dat is een dubbele laag planken, waardoor de houten scheepshuid beter bestand is tegen de slijtage door het zeewater en beestjes die het schip aantasten, zoals paalworm. Wat het zeeschip op de Zuiderzee deed en hoe het precies gezonken is, moet uit verder onderzoek blijken. Ook moet dan duidelijk worden wat voor type schip dit precies geweest is.
Schade aan het wrak
Het onderzoek wordt wel bemoeilijkt door schade aan het scheepswrak. Het wrak werd ontdekt toen de ploeg van een boer vast bleef zitten in het zware houtwerk. Voorafgaand aan het verkennend onderzoek werden al een aantal balken met een graafmachine uit het wrak gehaald. Ook de drainage van de bodem, en de daardoor ontstane uitdroging hebben het wrak geen goed gedaan.
Tentoonstelling
Het onderzoek zal zich ook richten op het documenteren en conserveren van verschillende vondsten die in en rond het wrak zijn gedaan. Daarna zal er ook gekeken worden naar wat er met het wrak moet gebeuren. Het kan niet op de huidige plek blijven liggen, maar de verschillende partijen zijn er nog niet over uit wat er met het wrak gaat gebeuren. Verschillende vondsten die in en rond het wrak zijn gedaan worden binnenkort al tentoon gesteld. De meer kwetsbare vondsten zullen eerst geconserveerd worden. Dat proces kan nog zeker een half jaar tot een jaar duren.
Bronnen:
•NOS.nl: Ongekend groot scheepswrak in de klei van de Noordoostpolder
•Academia.edu: Te groot voor de Zuiderzee: verkennend archeologisch onderzoek van een groot zeegaand 18e-eeuws vrachtschip.
(archeologieonline.nl)
Onderzoek naar mysterieus scheepswrak Noordoostpolder
opgraving NoordoostpolderNog steeds worden in de Noordoostpolder opzienbarende vondsten gedaan. Vandaag begint een onderzoek naar een scheepswrak dat in 2016 werd ontdekt. Een verkennend onderzoek leverde meer informatie op over het tot dan toe onbekende scheepswrak.
Flevoland staat bekend als scheepskerkhof. Uit de voormalige zeebodem werden al veel wrakken opgegraven. Toch is dit wrak dat wordt aangeduid als K-47 een bijzonder exemplaar. In eerste plaats omdat het wrak lange tijd onontdekt bleef. Maar opvallend is ook het formaat: het wrak is veel te groot voor de Zuiderzee. De meeste teruggevonden wrakken zijn kleiner.
Zeeschip op de Zuiderzee
Dat doet de archeologen vermoeden dat het schip op groter water thuishoorde dan de Zuiderzee. Waarschijnlijk voer het normaliter naar bestemmingen als de Britse eilanden of het Iberisch schiereiland. Dat vermoeden wordt bevestigd doordat uit het vooronderzoek bleek dat de buitenkant van het schip is uitgevoerd met een dubbelding. Dat is een dubbele laag planken, waardoor de houten scheepshuid beter bestand is tegen de slijtage door het zeewater en beestjes die het schip aantasten, zoals paalworm. Wat het zeeschip op de Zuiderzee deed en hoe het precies gezonken is, moet uit verder onderzoek blijken. Ook moet dan duidelijk worden wat voor type schip dit precies geweest is.
Schade aan het wrak
Het onderzoek wordt wel bemoeilijkt door schade aan het scheepswrak. Het wrak werd ontdekt toen de ploeg van een boer vast bleef zitten in het zware houtwerk. Voorafgaand aan het verkennend onderzoek werden al een aantal balken met een graafmachine uit het wrak gehaald. Ook de drainage van de bodem, en de daardoor ontstane uitdroging hebben het wrak geen goed gedaan.
Tentoonstelling
Het onderzoek zal zich ook richten op het documenteren en conserveren van verschillende vondsten die in en rond het wrak zijn gedaan. Daarna zal er ook gekeken worden naar wat er met het wrak moet gebeuren. Het kan niet op de huidige plek blijven liggen, maar de verschillende partijen zijn er nog niet over uit wat er met het wrak gaat gebeuren. Verschillende vondsten die in en rond het wrak zijn gedaan worden binnenkort al tentoon gesteld. De meer kwetsbare vondsten zullen eerst geconserveerd worden. Dat proces kan nog zeker een half jaar tot een jaar duren.
Bronnen:
•NOS.nl: Ongekend groot scheepswrak in de klei van de Noordoostpolder
•Academia.edu: Te groot voor de Zuiderzee: verkennend archeologisch onderzoek van een groot zeegaand 18e-eeuws vrachtschip.
(archeologieonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wat een raar bericht. Er kwamen enorm veel zeeschepen op de Zuiderzee. Alleen de extreem grote schepen bleven bij Texel liggen. De andere voeren gewoon tot aan Amsterdam aan toe door. Eventueel na even voor Pampus te hebben gelegen.quote:Op woensdag 13 juni 2018 08:43 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
11-06-2018
Onderzoek naar mysterieus scheepswrak Noordoostpolder
[ afbeelding ]
opgraving NoordoostpolderNog steeds worden in de Noordoostpolder opzienbarende vondsten gedaan. Vandaag begint een onderzoek naar een scheepswrak dat in 2016 werd ontdekt. Een verkennend onderzoek leverde meer informatie op over het tot dan toe onbekende scheepswrak.
Flevoland staat bekend als scheepskerkhof. Uit de voormalige zeebodem werden al veel wrakken opgegraven. Toch is dit wrak dat wordt aangeduid als K-47 een bijzonder exemplaar. In eerste plaats omdat het wrak lange tijd onontdekt bleef. Maar opvallend is ook het formaat: het wrak is veel te groot voor de Zuiderzee. De meeste teruggevonden wrakken zijn kleiner.
Zeeschip op de Zuiderzee
Dat doet de archeologen vermoeden dat het schip op groter water thuishoorde dan de Zuiderzee. Waarschijnlijk voer het normaliter naar bestemmingen als de Britse eilanden of het Iberisch schiereiland. Dat vermoeden wordt bevestigd doordat uit het vooronderzoek bleek dat de buitenkant van het schip is uitgevoerd met een dubbelding. Dat is een dubbele laag planken, waardoor de houten scheepshuid beter bestand is tegen de slijtage door het zeewater en beestjes die het schip aantasten, zoals paalworm. Wat het zeeschip op de Zuiderzee deed en hoe het precies gezonken is, moet uit verder onderzoek blijken. Ook moet dan duidelijk worden wat voor type schip dit precies geweest is.
Schade aan het wrak
Het onderzoek wordt wel bemoeilijkt door schade aan het scheepswrak. Het wrak werd ontdekt toen de ploeg van een boer vast bleef zitten in het zware houtwerk. Voorafgaand aan het verkennend onderzoek werden al een aantal balken met een graafmachine uit het wrak gehaald. Ook de drainage van de bodem, en de daardoor ontstane uitdroging hebben het wrak geen goed gedaan.
Tentoonstelling
Het onderzoek zal zich ook richten op het documenteren en conserveren van verschillende vondsten die in en rond het wrak zijn gedaan. Daarna zal er ook gekeken worden naar wat er met het wrak moet gebeuren. Het kan niet op de huidige plek blijven liggen, maar de verschillende partijen zijn er nog niet over uit wat er met het wrak gaat gebeuren. Verschillende vondsten die in en rond het wrak zijn gedaan worden binnenkort al tentoon gesteld. De meer kwetsbare vondsten zullen eerst geconserveerd worden. Dat proces kan nog zeker een half jaar tot een jaar duren.
Bronnen:
•NOS.nl: Ongekend groot scheepswrak in de klei van de Noordoostpolder
•Academia.edu: Te groot voor de Zuiderzee: verkennend archeologisch onderzoek van een groot zeegaand 18e-eeuws vrachtschip.
(archeologieonline.nl)
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Is dat zo?quote:
[..]
Wat een raar bericht. Er kwamen enorm veel zeeschepen op de Zuiderzee. Alleen de extreem grote schepen bleven bij Texel liggen. De andere voeren gewoon tot aan Amsterdam aan toe door. Eventueel na even voor Pampus te hebben gelegen.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-06-2018
Inca's waren uitstekende hersenchirurgen
Je kon beter rond 1450 geopereerd worden door een Inca dan 300 jaar later door een Amerikaanse chirurg.
Dat schrijven onderzoekers in het blad World Neurosurgery. In hun studie richten ze zich op operaties waarbij de schedel wordt aangepast. Denk aan het wegschrapen van bot of zelfs het boren of zagen in de schedel. Dat is vandaag de dag – met alle kennis en hulpmiddelen die we hebben – al een hele klus. Maar teruggevonden schedels vertellen ons dat mensen die klus al duizenden jaren op zich nemen. De zware operatie werd voornamelijk uitgevoerd wanneer het hoofd en/of de schedel door een ongeluk of tijdens conflicten beschadigd was geraakt. Maar waarschijnlijk ook om zware hoofdpijnen te bestrijden, epileptische aanvallen een halt toe te roepen of zelfs om demonen uit te drijven.
Inca’s
En ook de bewoners van Peru deinsden er niet voor terug om gaten in een schedel te boren: er zijn meer dan 800 aangepaste schedels teruggevonden in de kustgebieden en hooglanden van Peru. De oudste stamt uit de periode rond 400 voor Christus en de meest ‘toegetakelde’ schedel telt maar liefst zeven gaten.
Groot verschil
En met name de Inca’s – die vanaf de dertiende eeuw in Peru leefden – wisten klaarblijkelijk heel goed wat ze deden, zo schrijven Amerikaanse onderzoekers nu in een nieuw paper. De overlevingskansen van hun patiënten waren namelijk relatief hoog. “In de tijd van de Inca’s lag de sterftekans tussen de 17 en 25 procent,” vertelt onderzoeker David Kushner. Het is indrukwekkend. Zeker als we dat vergelijken met de sterftekans die patiënten die vergelijkbare ingrepen ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog ondergingen, hadden. “Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog lag de sterftekans tussen de 46 en 56 procent. Dat is een groot verschil.”
Nieuw botweefsel
De onderzoekers baseren de cijfers op een uitgebreide analyse van schedels die van zo’n zware ingreep getuigen. Ze keken daarbij met name of rondom de gaten in de schedel weer nieuw botweefsel was gevormd. Wanneer dat het geval was, wees dat erop dat de patiënt de ingreep had overleefd. Als er geen aanwijzingen waren dat er rondom het gat nieuw botweefsel was gevormd, gingen de onderzoekers ervan uit dat de patiënt tijdens of kort na de operatie was overleden.
“We weten niet hoe de oude Peruvianen infecties voorkwamen, maar het lijkt erop dat ze dat heel goed deden”
Hygiëne
Al met al bleken de patiënten van de Inca’s dus aanzienlijk betere overlevingskansen te hebben dan die van chirurgen ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog. Hoe is dat te verklaren? Daarover kunnen Kushner en collega’s alleen maar speculeren. Voor nu houden ze het op hygiëne. Eerdere studies suggereerden dat de chirurgen het ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog wat dat betreft niet zo nauw namen. “Als er een opening in de schedel was, staken ze gewoon hun vinger in de wond en voelden wat rond, op zoek naar stolsels en botfragmenten,” vertelt Kushner. Het leidde tot infecties die heel wat soldaten fataal werden. “We weten niet hoe de oude Peruvianen infecties voorkwamen, maar het lijkt erop dat ze dat heel goed deden. Ook weten we niet wat ze als narcosemiddel gebruikten, maar aangezien er zoveel ingrepen werden gedaan, moeten ze wel iets hebben gebruikt, mogelijk cocabladeren. Misschien ook wel iets anders, misschien een gefermenteerd drankje. Er zijn geen geschreven bronnen, dus we weten het niet.”
Wat ook interessant is, is dat een analyse van de schedels uitwijst dat de inwoners van Peru door de tijd heen steeds betere hersenchirurgen werden. Zo leerden ze gaandeweg bijvoorbeeld dat ze het beschermende membraan rondom het brein beter heel konden laten. De overlevingskansen van hun patiënten namen door de tijd heen dan ook toe. Zo waren de overlevingskansen tussen 400 en 200 voor Christus kleiner dan die van patiënten ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog (toen ongeveer de helft van de patiënten stierf). Maar tussen het jaar 1000 en 1400 – dus in de tijd van de Inca’s – lagen de overlevingskansen tussen de 75 en 83 procent. “Ze leken de anatomie van het hoofd te begrijpen en de gebieden waar meer bloedingen konden ontstaan met opzet te vermijden (…) Het fysieke bewijs laat zien dat deze oude chirurgen hun procedures door de tijd heen verbeterden. Hun succes is echt opmerkelijk.”
(scientias.nl)
Inca's waren uitstekende hersenchirurgen
Je kon beter rond 1450 geopereerd worden door een Inca dan 300 jaar later door een Amerikaanse chirurg.
Dat schrijven onderzoekers in het blad World Neurosurgery. In hun studie richten ze zich op operaties waarbij de schedel wordt aangepast. Denk aan het wegschrapen van bot of zelfs het boren of zagen in de schedel. Dat is vandaag de dag – met alle kennis en hulpmiddelen die we hebben – al een hele klus. Maar teruggevonden schedels vertellen ons dat mensen die klus al duizenden jaren op zich nemen. De zware operatie werd voornamelijk uitgevoerd wanneer het hoofd en/of de schedel door een ongeluk of tijdens conflicten beschadigd was geraakt. Maar waarschijnlijk ook om zware hoofdpijnen te bestrijden, epileptische aanvallen een halt toe te roepen of zelfs om demonen uit te drijven.
Inca’s
En ook de bewoners van Peru deinsden er niet voor terug om gaten in een schedel te boren: er zijn meer dan 800 aangepaste schedels teruggevonden in de kustgebieden en hooglanden van Peru. De oudste stamt uit de periode rond 400 voor Christus en de meest ‘toegetakelde’ schedel telt maar liefst zeven gaten.
Groot verschil
En met name de Inca’s – die vanaf de dertiende eeuw in Peru leefden – wisten klaarblijkelijk heel goed wat ze deden, zo schrijven Amerikaanse onderzoekers nu in een nieuw paper. De overlevingskansen van hun patiënten waren namelijk relatief hoog. “In de tijd van de Inca’s lag de sterftekans tussen de 17 en 25 procent,” vertelt onderzoeker David Kushner. Het is indrukwekkend. Zeker als we dat vergelijken met de sterftekans die patiënten die vergelijkbare ingrepen ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog ondergingen, hadden. “Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog lag de sterftekans tussen de 46 en 56 procent. Dat is een groot verschil.”
Nieuw botweefsel
De onderzoekers baseren de cijfers op een uitgebreide analyse van schedels die van zo’n zware ingreep getuigen. Ze keken daarbij met name of rondom de gaten in de schedel weer nieuw botweefsel was gevormd. Wanneer dat het geval was, wees dat erop dat de patiënt de ingreep had overleefd. Als er geen aanwijzingen waren dat er rondom het gat nieuw botweefsel was gevormd, gingen de onderzoekers ervan uit dat de patiënt tijdens of kort na de operatie was overleden.
“We weten niet hoe de oude Peruvianen infecties voorkwamen, maar het lijkt erop dat ze dat heel goed deden”
Hygiëne
Al met al bleken de patiënten van de Inca’s dus aanzienlijk betere overlevingskansen te hebben dan die van chirurgen ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog. Hoe is dat te verklaren? Daarover kunnen Kushner en collega’s alleen maar speculeren. Voor nu houden ze het op hygiëne. Eerdere studies suggereerden dat de chirurgen het ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog wat dat betreft niet zo nauw namen. “Als er een opening in de schedel was, staken ze gewoon hun vinger in de wond en voelden wat rond, op zoek naar stolsels en botfragmenten,” vertelt Kushner. Het leidde tot infecties die heel wat soldaten fataal werden. “We weten niet hoe de oude Peruvianen infecties voorkwamen, maar het lijkt erop dat ze dat heel goed deden. Ook weten we niet wat ze als narcosemiddel gebruikten, maar aangezien er zoveel ingrepen werden gedaan, moeten ze wel iets hebben gebruikt, mogelijk cocabladeren. Misschien ook wel iets anders, misschien een gefermenteerd drankje. Er zijn geen geschreven bronnen, dus we weten het niet.”
Wat ook interessant is, is dat een analyse van de schedels uitwijst dat de inwoners van Peru door de tijd heen steeds betere hersenchirurgen werden. Zo leerden ze gaandeweg bijvoorbeeld dat ze het beschermende membraan rondom het brein beter heel konden laten. De overlevingskansen van hun patiënten namen door de tijd heen dan ook toe. Zo waren de overlevingskansen tussen 400 en 200 voor Christus kleiner dan die van patiënten ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog (toen ongeveer de helft van de patiënten stierf). Maar tussen het jaar 1000 en 1400 – dus in de tijd van de Inca’s – lagen de overlevingskansen tussen de 75 en 83 procent. “Ze leken de anatomie van het hoofd te begrijpen en de gebieden waar meer bloedingen konden ontstaan met opzet te vermijden (…) Het fysieke bewijs laat zien dat deze oude chirurgen hun procedures door de tijd heen verbeterden. Hun succes is echt opmerkelijk.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-06-2018
Zeventiende-eeuwse bom opgegraven in Groningen
Bom van Bommen Berend opgegravenIn Groningen stad hebben archeologen een granaat uit de zestiende of zeventiende eeuw opgegraven. De mortiergranaat is waarschijnlijk afgeschoten door de troepen van Bommen Berend maar nooit afgegaan.
Het gaat om een gietijzeren mortiergranaat. De bolvormige granaat is misschien afgeschoten toen Prins Maurits de stad Groningen in 1594 belegerde, maar volgens de archeologen ligt het meer voor de hand dat de granaat is afgeschoten tijdens het beroemde beleg door de bisschop van Münster in het rampjaar 1672.
Binnen de zeventiende-eeuwse wallen
De granaat werd aangetroffen op in de hoek tussen Nieuweweg en Oostersingel. Tijdens het Rampjaar lag die plek net binnen de wallen van de stad. De kracht van het schot is duidelijk zichtbaar aan de diepte waarop de bom lag: twee meter. Omdat er mogelijk nog buskruit in de granaat zat, werd de Explosieven Opruimingsdienst ingeschakeld om de mortier te inspecteren.
Geen gevaarlijke lading
Bom van Bommen Berend opgegravenBij inspectie herkenden de explosievenexperts de geur van houtskool, die kenmerkend is voor het zwartkruit dat in de vroegmoderne tijd gebruikt werd. Bij nadere inspectie bleek echter dat er maar weinig kruit in de mortier zat, meer dan een derde van de vulling was water. Daarmee was het gevaar geweken en werd meteen duidelijk dat de granaat geconserveerd kon worden.
Gevonden granaat waarschijnlijk een brandbom
De ongeveer 28 centimeter grote mortiergranaat was gemaakt van gietijzer en weegt zo'n 43 kilo. Aan de buitenkant van de granaat vonden archeologen resten van een soort net en teer. Daarmee kon de granaat in de kanonsloop gelaten worden, waarna het geheel brandend op de stad afgeschoten werd. Dat, in combinatie met de geringe hoeveelheid kruit in de bom, doet de archeologen vermoeden dat het wellicht de bedoeling is geweest dat de bom niet zou exploderen, maar dat het brandende projectiel als brandbom werd gebruikt.
Bommen Berend
De kleine hoeveelheid kruit in de granaat doet het vermoeden dat het projectiel door de troepen van Bernard von Galen, beter bekend als Bommen Berend, in 1672 is afgevuurd. Tijdens het Rampjaar belegerde Von Galen, de bisschop van Münster, de stad. Zijn beleg werd gekenmerkt door grote bombardementen, wat hem onder de Groningers de bijnaam Bommen Berend opleverde. Ondanks de grote bombardementen wisten de Groningers onder leiding van Carl von Rabenhaupt stand te houden. Het uitzichtloze beleg en de grote bombardementen kostten de bisschop te veel en hij moest onverrichter zake terugtrekken.
De aftocht van Bommen Berend in augustus wordt nog altijd groots gevierd in Groningen. De archeologen hopen dat de conservering van de gevonden granaat voor die tijd geconserveerd is, en dat het projectiel tijdens de viering van het Gronings Ontzet aan het publiek getoond kan worden.
Bron:
Erfgoed Groningen
(archeologieonline.nl)
Zeventiende-eeuwse bom opgegraven in Groningen
Bom van Bommen Berend opgegravenIn Groningen stad hebben archeologen een granaat uit de zestiende of zeventiende eeuw opgegraven. De mortiergranaat is waarschijnlijk afgeschoten door de troepen van Bommen Berend maar nooit afgegaan.
Het gaat om een gietijzeren mortiergranaat. De bolvormige granaat is misschien afgeschoten toen Prins Maurits de stad Groningen in 1594 belegerde, maar volgens de archeologen ligt het meer voor de hand dat de granaat is afgeschoten tijdens het beroemde beleg door de bisschop van Münster in het rampjaar 1672.
Binnen de zeventiende-eeuwse wallen
De granaat werd aangetroffen op in de hoek tussen Nieuweweg en Oostersingel. Tijdens het Rampjaar lag die plek net binnen de wallen van de stad. De kracht van het schot is duidelijk zichtbaar aan de diepte waarop de bom lag: twee meter. Omdat er mogelijk nog buskruit in de granaat zat, werd de Explosieven Opruimingsdienst ingeschakeld om de mortier te inspecteren.
Geen gevaarlijke lading
Bom van Bommen Berend opgegravenBij inspectie herkenden de explosievenexperts de geur van houtskool, die kenmerkend is voor het zwartkruit dat in de vroegmoderne tijd gebruikt werd. Bij nadere inspectie bleek echter dat er maar weinig kruit in de mortier zat, meer dan een derde van de vulling was water. Daarmee was het gevaar geweken en werd meteen duidelijk dat de granaat geconserveerd kon worden.
Gevonden granaat waarschijnlijk een brandbom
De ongeveer 28 centimeter grote mortiergranaat was gemaakt van gietijzer en weegt zo'n 43 kilo. Aan de buitenkant van de granaat vonden archeologen resten van een soort net en teer. Daarmee kon de granaat in de kanonsloop gelaten worden, waarna het geheel brandend op de stad afgeschoten werd. Dat, in combinatie met de geringe hoeveelheid kruit in de bom, doet de archeologen vermoeden dat het wellicht de bedoeling is geweest dat de bom niet zou exploderen, maar dat het brandende projectiel als brandbom werd gebruikt.
Bommen Berend
De kleine hoeveelheid kruit in de granaat doet het vermoeden dat het projectiel door de troepen van Bernard von Galen, beter bekend als Bommen Berend, in 1672 is afgevuurd. Tijdens het Rampjaar belegerde Von Galen, de bisschop van Münster, de stad. Zijn beleg werd gekenmerkt door grote bombardementen, wat hem onder de Groningers de bijnaam Bommen Berend opleverde. Ondanks de grote bombardementen wisten de Groningers onder leiding van Carl von Rabenhaupt stand te houden. Het uitzichtloze beleg en de grote bombardementen kostten de bisschop te veel en hij moest onverrichter zake terugtrekken.
De aftocht van Bommen Berend in augustus wordt nog altijd groots gevierd in Groningen. De archeologen hopen dat de conservering van de gevonden granaat voor die tijd geconserveerd is, en dat het projectiel tijdens de viering van het Gronings Ontzet aan het publiek getoond kan worden.
Bron:
Erfgoed Groningen
(archeologieonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ja.quote:
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Weer wat bijgeleerdquote:
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:‘De gevonden wapens gingen gewoon de plomp in’
De geschiedenis van de hoofdstad is aan herziening toe, dankzij de opgravingen bij de nieuwe metro.
De eerste Amsterdammers waren ambachts- en kooplieden. Géén boeren, zoals in geschiedenisboeken staat. Toen de monding van de Amstel omstreeks 1170 door een reeks stormvloeden bewoonbaar werd en een betere verbinding per schip met de Zuiderzee kreeg, trokken kooplui en handwerkslieden naar het huidige Damrak en Rokin. Zij waren het die de basis legden voor Amsterdam als scheepvaartstad en handelscentrum.
Nieuwe bewijzen hiervoor zijn te danken aan het bodemonderzoek bij de aanleg van de Noord-Zuidlijn, de metro die vanaf 22 juli Amsterdam-Noord met station Zuid verbindt. (NRC).SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.quote:De website Below the surface over alle bodemvondsten van de Noord-Zuidlijn, onder meer de 10.000 vondsten die vanaf 22 juli te zien zijn in de vitrines op metrostation Rokin.
De fototentoonstelling Amsterdam Stuff – Archeologische vondsten Noord-Zuidlijn is t/m 3 september te zien in Huis Marseille in Amsterdam.
Het boek Spul – Catalogus archeologische vondsten Noord-Zuidlijn Amsterdam, Van Zoetendaal / De Harmonie, 600 blz., kost 79,50 euro.
quote:
Rogier van der Weyden ontsluierd
Vanaf 14 juni 2018 wordt De bewening van Christus, (c. 1460-1464) van Rogier van der Weyden voor de ogen van de bezoekers in het Mauritshuis gerestaureerd. Dit gebeurt in een tijdelijk atelier in de tentoonstellingszaal.
De bewening is het oudste schilderij in het Mauritshuis en het enige werk van de Vlaamse meester in een Nederlands museum. Bezoekers komen tijdens de restauratie veel te weten over het technische en kunsthistorische onderzoek naar het schilderij. Bovendien is een zeldzaam bruikleen uit de Galleria degli Uffizi in Florence te zien. Naast het terugbrengen van de prachtige kleuren van het meesterwerk hoopt het Mauritshuis ook meer te weten te komen over het kunstwerk zelf en zijn geschiedenis. (Mauritshuis).SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
https://www.canvas.be/can(...)ens-hooghuis-in-doelquote:Het droeve lot van Rubens' Hooghuis in Doel
canvas curiosa-Rubens-antwerpen-geschiedenis
geschreven op 15 juni 2018
In het ten dode opgeschreven Scheldedorp Doel ligt het Hooghuis, een markant pand gebouwd in 1613 als buitenhuis voor de schoonvader van Rubens. Nu Doel dreigt te verdwijnen moet een oplossing gezocht worden voor het geklasseerde Hooghuis. Rubens kijkt mee vanuit zijn graf…
Lees het verhaal van het droeve lot van Rubens' Hooghuis.
14-06-2018
Beeld van Bijbelse koning opgegraven
Bijbelse koning opgegravenEen klein onopvallend beeldje dat sinds deze maand in Israël wordt tentoon gesteld, kan wel eens iets heel bijzonders zijn. Archeologen vermoeden dat het gaat om een beeld van een Bijbelse koning.
Het hoofdje hoorde waarschijnlijk bij een beeld 20 tot 25 centimeter groot beeld waarmee een persoon ten voeten uit werd afgebeeld. Het beeldje beeld een man af, met een keurig bijgehouden baard, net gekamde haren en een rijk versierde haarband. Het beeld straalt een zekere rijkdom uit, waardoor archeologen vermoeden dat het om een beeld van een vooraanstaand persoon gaat. Waarschijnlijk een koning.
Onbekende koning
Welke koning is echter onbekend. Het beeld werd gevonden in de ruïnes van Tel Abel Beth Maacah, een stad die in het grensgebied tussen drie koninkrijken lag, daardoor zou het kunnen gaan om een koning van elk van die drie rijken. Archeologen noemen de namen van Koning Ahab van Israël, Koning Hazael van Aram-Damascus, of Koning Ethbaal van Tyre.
Tal Abel Beth Maacah
Alle drie de koningen worden genoemd in zowel de Bijbel als in andere bronnen. Ook de stad Tal Abel Beth Maacah komt voor in de Hebreeuwse Bijbel. Uit eerdere opgravingen op de plek blijkt dat het gebied bewoond was sinds de bronstijd, tot in de Ottomaanse periode. In de Bijbel wordt de stad genoemd in het boek 1 Koningen en in het boek 1 Samuel.
Rijk complex
De opgraving waarbij het hoofd van het beeldje werd gevonden vond plaats op een plek waarvan archeologen vermoeden dat het een citadel van een Israëlisch koning is geweest. De plek heeft al veel meer vondsten opgeleverd. In de resten van het paleis zijn sporen van metaalbewerking gevonden, maar er werd ook een rijkversierde Fenicische amfora gevonden. Het hoofd werd in de meest oostelijk gelegen ruimte van het complex gevonden.
Wetenschappelijke publicatie
De opgraving werd uitgevoerd door de Azusa Pacific University. In juni 2018 wordt een uitgebreid artikel over de opgravingen in Tal Abel Beth Maacah gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Near Eastern Archaeology.
Bron
Azusa Pacific University
(archeologieonline.nl)
Beeld van Bijbelse koning opgegraven
Bijbelse koning opgegravenEen klein onopvallend beeldje dat sinds deze maand in Israël wordt tentoon gesteld, kan wel eens iets heel bijzonders zijn. Archeologen vermoeden dat het gaat om een beeld van een Bijbelse koning.
Het hoofdje hoorde waarschijnlijk bij een beeld 20 tot 25 centimeter groot beeld waarmee een persoon ten voeten uit werd afgebeeld. Het beeldje beeld een man af, met een keurig bijgehouden baard, net gekamde haren en een rijk versierde haarband. Het beeld straalt een zekere rijkdom uit, waardoor archeologen vermoeden dat het om een beeld van een vooraanstaand persoon gaat. Waarschijnlijk een koning.
Onbekende koning
Welke koning is echter onbekend. Het beeld werd gevonden in de ruïnes van Tel Abel Beth Maacah, een stad die in het grensgebied tussen drie koninkrijken lag, daardoor zou het kunnen gaan om een koning van elk van die drie rijken. Archeologen noemen de namen van Koning Ahab van Israël, Koning Hazael van Aram-Damascus, of Koning Ethbaal van Tyre.
Tal Abel Beth Maacah
Alle drie de koningen worden genoemd in zowel de Bijbel als in andere bronnen. Ook de stad Tal Abel Beth Maacah komt voor in de Hebreeuwse Bijbel. Uit eerdere opgravingen op de plek blijkt dat het gebied bewoond was sinds de bronstijd, tot in de Ottomaanse periode. In de Bijbel wordt de stad genoemd in het boek 1 Koningen en in het boek 1 Samuel.
Rijk complex
De opgraving waarbij het hoofd van het beeldje werd gevonden vond plaats op een plek waarvan archeologen vermoeden dat het een citadel van een Israëlisch koning is geweest. De plek heeft al veel meer vondsten opgeleverd. In de resten van het paleis zijn sporen van metaalbewerking gevonden, maar er werd ook een rijkversierde Fenicische amfora gevonden. Het hoofd werd in de meest oostelijk gelegen ruimte van het complex gevonden.
Wetenschappelijke publicatie
De opgraving werd uitgevoerd door de Azusa Pacific University. In juni 2018 wordt een uitgebreid artikel over de opgravingen in Tal Abel Beth Maacah gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Near Eastern Archaeology.
Bron
Azusa Pacific University
(archeologieonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
twitter:MinBijleveld twitterde op maandag 18-06-2018 om 13:25:20 Op deze dag in 1815 werd Napoleon Bonaparte bij Waterloo verslagen. Minder bekend is dat 30.000 Nederlandse militairen een bijdrage leverden aan de nederlaag van de Franse keizer. Opdat we niet vergeten! https://t.co/CeB3ScX56s reageer retweet
Op deze dag in 1815 werd Napoleon Bonaparte bij Waterloo verslagen. Minder bekend is dat 30.000 Nederlandse militairen een bijdrage leverden aan de nederlaag van de Franse keizer. Opdat we niet vergeten!
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
18-08-2018
Mega-opgraving bij Dreumel van start
Het worden nu al twee dolle dwaze graafweken genoemd. Bij een van de grootste archeologische vindplaatsen ooit in Nederland worden de komende twee weken maar liefst vier schepen opgegraven.
In 2017 werd bekend dat in de uiterwaarden van de Maas, tussen Alphen en Dreumel een ongekend rijke archeologische vindplaats lag. Schepen, voorwerpen, een Romeinse oversteekplaats en nog veel meer. Bij elkaar werden er meer dan 100.000 sporen aangetroffen. Van 18 juni tot 29 juni 2018 gaat de opgraving een nieuwe fase in. In een groot project worden maar liefst vier schepen tegelijk in kaart gebracht, gedocumenteerd en geborgen.
Bijzondere samenwerking
Het project wordt uitgevoerd door studenten en docenten van Universiteit Utrecht, Hogeschool Saxion, Universiteit Amsterdam en Universiteit Leiden in samenwerking met de ontzander die op de plek aan het werk is en andere specialisten uit het vakgebied. Een bijzondere samenwerking, waarbij de studenten veel ervaring op kunnen doen in het bergen en onderzoeken van maritiem archeologisch erfgoed.
Publieksdagen
De meeste graafdagen zijn niet toegankelijk voor het publiek, maar dat betekent niet dat je niet kunt komen kijken. Er zijn twee kijkdagen georganiseerd op donderdag 21 juni 2018 en woensdag 27 juni 2018. Donderdag 21 juni is een extra speciale dag. Als alles volgens plan verloopt, wordt dan om 14.00 uur een Romeinse boomstamkano gelicht. In de ArcheoHotspot die die dag open is, kun je zelf meehelpen bij het onderzoek naar de kano.
Schepen gelicht
De lichting van de vier schepen is een bijzondere operatie. De boomstamkano die op 21 juni uit de klei naar boven wordt gehaald, wordt samen met het omhulsel van klei gelicht en naar een werkplaats gebracht. Daar wordt de klei dan laagje voor laagje verwijderd. Ook wordt er een middeleeuws schip gelicht. Daarvan hebben archeologen grote verwachtingen. De praam ligt op zijn kop, dus misschien dat er onder het wrak nog lading wordt gevonden.
Programma kijkdagen Dolle Dwaze Graafweken
De twee Dolle Dwaze Graafweken lopen van 18 juni 2018 tot 29 juni 2018. De kijkdagen zijn op donderdag 21 juni, van 12.00u tot 16.00u. Die dag wordt de Romeinse kano om 14.00u gelicht. Op 27 juni is de kijkdag van 12.00u tot 16.00u.
(archeologieonline.nll)
Mega-opgraving bij Dreumel van start
Het worden nu al twee dolle dwaze graafweken genoemd. Bij een van de grootste archeologische vindplaatsen ooit in Nederland worden de komende twee weken maar liefst vier schepen opgegraven.
In 2017 werd bekend dat in de uiterwaarden van de Maas, tussen Alphen en Dreumel een ongekend rijke archeologische vindplaats lag. Schepen, voorwerpen, een Romeinse oversteekplaats en nog veel meer. Bij elkaar werden er meer dan 100.000 sporen aangetroffen. Van 18 juni tot 29 juni 2018 gaat de opgraving een nieuwe fase in. In een groot project worden maar liefst vier schepen tegelijk in kaart gebracht, gedocumenteerd en geborgen.
Bijzondere samenwerking
Het project wordt uitgevoerd door studenten en docenten van Universiteit Utrecht, Hogeschool Saxion, Universiteit Amsterdam en Universiteit Leiden in samenwerking met de ontzander die op de plek aan het werk is en andere specialisten uit het vakgebied. Een bijzondere samenwerking, waarbij de studenten veel ervaring op kunnen doen in het bergen en onderzoeken van maritiem archeologisch erfgoed.
Publieksdagen
De meeste graafdagen zijn niet toegankelijk voor het publiek, maar dat betekent niet dat je niet kunt komen kijken. Er zijn twee kijkdagen georganiseerd op donderdag 21 juni 2018 en woensdag 27 juni 2018. Donderdag 21 juni is een extra speciale dag. Als alles volgens plan verloopt, wordt dan om 14.00 uur een Romeinse boomstamkano gelicht. In de ArcheoHotspot die die dag open is, kun je zelf meehelpen bij het onderzoek naar de kano.
Schepen gelicht
De lichting van de vier schepen is een bijzondere operatie. De boomstamkano die op 21 juni uit de klei naar boven wordt gehaald, wordt samen met het omhulsel van klei gelicht en naar een werkplaats gebracht. Daar wordt de klei dan laagje voor laagje verwijderd. Ook wordt er een middeleeuws schip gelicht. Daarvan hebben archeologen grote verwachtingen. De praam ligt op zijn kop, dus misschien dat er onder het wrak nog lading wordt gevonden.
Programma kijkdagen Dolle Dwaze Graafweken
De twee Dolle Dwaze Graafweken lopen van 18 juni 2018 tot 29 juni 2018. De kijkdagen zijn op donderdag 21 juni, van 12.00u tot 16.00u. Die dag wordt de Romeinse kano om 14.00u gelicht. Op 27 juni is de kijkdag van 12.00u tot 16.00u.
(archeologieonline.nll)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-06-2018
Vroegmiddeleeuwse graven gevonden in Leiden
Bij een opgraving in Leiden zijn studenten van de faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden op twee vroegmiddeleeuwse graven gestuit. De graven zijn goed geconserveerd, dat maakt ze interessant voor verder onderzoek naar deze nog vrij onbekende in de Nederlandse geschiedenis.
In de graven lagen twee jonge mannen. De graven lagen zij aan zij en lagen alleen. Dat is bijzonder, want meestal liggen graven uit deze tijd in grotere grafvelden. De overledenen waren begraven in grafkisten, zoals gebruikelijk waren de overledenen voorzien van grafgiften. Bij een van de twee lichamen werden een gordel en een zwaard gevonden. Bij de andere overledene werden resten van spelden en gespen gevonden. Onder zijn hoofd lag ook een stuk metaal, waarvan nog niet is vastgesteld wat voor metaal het is.
Andere grafcultuur
Het lijkt erop dat de grafcultuur in de kustgebieden tijdens de Merovingische periode verschillend was van de rest van Europa. Archeologen hopen dat deze twee graven meer inzicht bieden in de grafcultuur in het kustgebied rondom Leiden. De skeletten worden in een laboratorium verder onderzocht.
Meer Merovingische vondsten in de omgeving
De graven werden gevonden door studenten tijdens een practicum, vlak bij hun eigen faculteitsgebouw. Eerder al werden vlakbij Merovingische vondsten uit de 11e eeuw gedaan, aan de andere kant van de snelweg A44 werd een paar jaar geleden al een grote Merovingische nederzetting uit de zesde en zevende eeuw gevonden. Aan de rand van die nederzetting werden al enkele graven gevonden, maar archeologen vermoeden dat er in de omgeving nog zo'n 120 graven moeten liggen.
Bron en afbeelding:
gemeente Leiden.
(archeologieonline.nl)
Vroegmiddeleeuwse graven gevonden in Leiden
Bij een opgraving in Leiden zijn studenten van de faculteit Archeologie van de Universiteit Leiden op twee vroegmiddeleeuwse graven gestuit. De graven zijn goed geconserveerd, dat maakt ze interessant voor verder onderzoek naar deze nog vrij onbekende in de Nederlandse geschiedenis.
In de graven lagen twee jonge mannen. De graven lagen zij aan zij en lagen alleen. Dat is bijzonder, want meestal liggen graven uit deze tijd in grotere grafvelden. De overledenen waren begraven in grafkisten, zoals gebruikelijk waren de overledenen voorzien van grafgiften. Bij een van de twee lichamen werden een gordel en een zwaard gevonden. Bij de andere overledene werden resten van spelden en gespen gevonden. Onder zijn hoofd lag ook een stuk metaal, waarvan nog niet is vastgesteld wat voor metaal het is.
Andere grafcultuur
Het lijkt erop dat de grafcultuur in de kustgebieden tijdens de Merovingische periode verschillend was van de rest van Europa. Archeologen hopen dat deze twee graven meer inzicht bieden in de grafcultuur in het kustgebied rondom Leiden. De skeletten worden in een laboratorium verder onderzocht.
Meer Merovingische vondsten in de omgeving
De graven werden gevonden door studenten tijdens een practicum, vlak bij hun eigen faculteitsgebouw. Eerder al werden vlakbij Merovingische vondsten uit de 11e eeuw gedaan, aan de andere kant van de snelweg A44 werd een paar jaar geleden al een grote Merovingische nederzetting uit de zesde en zevende eeuw gevonden. Aan de rand van die nederzetting werden al enkele graven gevonden, maar archeologen vermoeden dat er in de omgeving nog zo'n 120 graven moeten liggen.
Bron en afbeelding:
gemeente Leiden.
(archeologieonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |