R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Waar ik steeds meer moeite mee heb, is dat ik in mijn sociale omgeving dikwijls afgunst meen te bespeuren.
Probleem blijft dat dit gevoel voortkomt uit mijn eigen interpretatie van zaken, omdat mensen zelden tot nooit direct afgunstig gedrag vertonen of zeer aan de oppervlakte liggende uitspraken doen, maar dit altijd enigszins subtiel verpakken, waardoor je er nooit echt vat op kunt krijgen.
Paar voorbeelden van wat ik bedoel:
- Vriend komt kijken bij mijn nieuwe huis, zegt wel dat het mooi is maar moet wel per se zes keer herhalen dat ''het wel een hele hoop geld is voor dit huis''. Ik denk dan : Zoiets zeg je gewoon niet. Ik zou dat althans niet zeggen, ook al zou ik het wel denken. Een persoon heeft misschien nog iets aan zo'n uitspraak voordat je een huis koopt. Maar als het eenmaal gekocht is, draai je het er toch niet mee terug.
- Ik ben mijn huidige vriendin ''pas'' op mijn 29e tegen gekomen. Wij zijn relatief snel (na een jaar ongeveer) gaan samenwonen. Het viel mij toen op dat mensen die al veel langer een relatie hebben, elkaar vaak al begin 20 zijn tegengekomen, eerst nog een paar jaar apart (of bij de ouders, in een studentenhuis) hebben gewoond hier meestal een beetje kleinerend / minderwaardig op reageerden. Zo van ''wel erg snel hoor, jullie hadden het beter zoals ons kunnen doen en nog een paar jaar kunnen wachten''.
Sowieso valt me dit op van contacten die al langer een relatie hebben, dat ze het altijd zo proberen te verwoorden dat hun relatie beter is, omdat zij een deel van elkaars jeugd hebben meegemaakt ofzo..
Ik kan nog wel een tijdje zo doorgaan, maar het valt me op dat bijna iedereen in mijn sociale omgeving eigenlijk alleen maar bezig is met zichzelf zo goed mogelijk profileren, en het leven van de ander daar waar mogelijk proberen aan te vallen of als ''minder goed'' weg te zetten.
Waar ik best wel moe van word, want ik heb het idee dat ik niemand ooit echt iets verkeerds heb gedaan, maar als je dan een keer iets leuks/een succesje hebt, heb ik altijd het gevoel dat er een bepaalde mate van afgunst de hoek om komt zetten.
Hoe ervaren jullie dit?
Probleem blijft dat dit gevoel voortkomt uit mijn eigen interpretatie van zaken, omdat mensen zelden tot nooit direct afgunstig gedrag vertonen of zeer aan de oppervlakte liggende uitspraken doen, maar dit altijd enigszins subtiel verpakken, waardoor je er nooit echt vat op kunt krijgen.
Paar voorbeelden van wat ik bedoel:
- Vriend komt kijken bij mijn nieuwe huis, zegt wel dat het mooi is maar moet wel per se zes keer herhalen dat ''het wel een hele hoop geld is voor dit huis''. Ik denk dan : Zoiets zeg je gewoon niet. Ik zou dat althans niet zeggen, ook al zou ik het wel denken. Een persoon heeft misschien nog iets aan zo'n uitspraak voordat je een huis koopt. Maar als het eenmaal gekocht is, draai je het er toch niet mee terug.
- Ik ben mijn huidige vriendin ''pas'' op mijn 29e tegen gekomen. Wij zijn relatief snel (na een jaar ongeveer) gaan samenwonen. Het viel mij toen op dat mensen die al veel langer een relatie hebben, elkaar vaak al begin 20 zijn tegengekomen, eerst nog een paar jaar apart (of bij de ouders, in een studentenhuis) hebben gewoond hier meestal een beetje kleinerend / minderwaardig op reageerden. Zo van ''wel erg snel hoor, jullie hadden het beter zoals ons kunnen doen en nog een paar jaar kunnen wachten''.
Sowieso valt me dit op van contacten die al langer een relatie hebben, dat ze het altijd zo proberen te verwoorden dat hun relatie beter is, omdat zij een deel van elkaars jeugd hebben meegemaakt ofzo..
Ik kan nog wel een tijdje zo doorgaan, maar het valt me op dat bijna iedereen in mijn sociale omgeving eigenlijk alleen maar bezig is met zichzelf zo goed mogelijk profileren, en het leven van de ander daar waar mogelijk proberen aan te vallen of als ''minder goed'' weg te zetten.
Waar ik best wel moe van word, want ik heb het idee dat ik niemand ooit echt iets verkeerds heb gedaan, maar als je dan een keer iets leuks/een succesje hebt, heb ik altijd het gevoel dat er een bepaalde mate van afgunst de hoek om komt zetten.
Hoe ervaren jullie dit?
Geen last van. Ligt waarschijnlijk meer aan hoe jij dingen interpreteert.
Op donderdag 2 juli 2009 22:41 schreef RTB het volgende:
als ik elk rap"liedje" een kans moest geven was ik aan het eind van dit millennium nog bezig met het tempo waarin die kotshoop uitgebraakt wordt.
👾
als ik elk rap"liedje" een kans moest geven was ik aan het eind van dit millennium nog bezig met het tempo waarin die kotshoop uitgebraakt wordt.
👾
Zulke mensen zijn niet mijn vrienden maar kennissen. Zodra ik merk dat ze me niks gunnen, vaak zijn het ook de mensen die niet klaar voor je staan als er iets is, dan neem ik afstand
Heb ik ook wel eens gedacht,quote:Op vrijdag 6 april 2018 11:15 schreef mstx het volgende:
Geen last van. Ligt waarschijnlijk meer aan hoe jij dingen interpreteert.
Maar het is dikwijls uitgekomen dat mijn interpretaties na een tijdje ook waarheid bleken te zijn, dus daarom luister ik toch liever naar mijn instinct.
Je hebt ook mensen die zeggen 'Je mag alleen af gaan op wat mensen echt zeggen en niet voor de ander invullen'. Maar als je dat strikt doet, dan ontgaat je wel een hoop.
Ik ervaar het niet als een aanval, maar wel als een onnodige opmerking.quote:
Niet herkenbaar, ik zou dit ook niet als 'aanvallen' ervaren.
Als iemand iets heeft, wees dan gewoon blij voor die persoon. Waarom moet je tegen iemand die net een nieuw huis heeft gekocht herhaaldelijk zeggen dat je vindt dat die persoon er te veel geld voor heeft betaald. en dan met de nadruk op herhaaldelijk.
Niks van aantrekken, dit soort uitspraken zegt alles over de persoon in kwestie.
Ik kreeg ook altijd de slappe lach als een 'vriendin' mij vertelde of vroeg of ik was aangekomen of afgevallen.
Je kent het wel, dat soort vrouwen dat altijd kattig moet doen over je figuur of je kapsel of je kleding.
Ik ben zelf niet jaloers uitgevallen als het gaat over bezit of uiterlijk van anderen.
Wel kan ik jaloers zijn op andermans talenten. Om te tekenen of musiceren of schrijven.
Want een talent hebben om anderen te vermaken of te amuseren, lijkt mij je van het.
Zelf kan ik dus geeneens een mop vertellen zonder de clou te verpesten.
Mijn talenten: ik kan goed luisteren, ben aardig in de omgang, zet lekkere koffie, ben ontzettend relax, kan mooie dingen maken met houtbewerking, kan mooi borduren.
TS, mensen die snoeven met hun materiele shitzooi, laat ze vallen. Dat zijn gasten die geen knip voor hun neus waard zijn.
Die leven gewoon voor het materiele, hebben geen inhoud. Kunnen alleen zwammen over Barbie, Paris Hilton, Patries, Gordon enz.
Ik kreeg ook altijd de slappe lach als een 'vriendin' mij vertelde of vroeg of ik was aangekomen of afgevallen.
Je kent het wel, dat soort vrouwen dat altijd kattig moet doen over je figuur of je kapsel of je kleding.
Ik ben zelf niet jaloers uitgevallen als het gaat over bezit of uiterlijk van anderen.
Wel kan ik jaloers zijn op andermans talenten. Om te tekenen of musiceren of schrijven.
Want een talent hebben om anderen te vermaken of te amuseren, lijkt mij je van het.
Zelf kan ik dus geeneens een mop vertellen zonder de clou te verpesten.
Mijn talenten: ik kan goed luisteren, ben aardig in de omgang, zet lekkere koffie, ben ontzettend relax, kan mooie dingen maken met houtbewerking, kan mooi borduren.
TS, mensen die snoeven met hun materiele shitzooi, laat ze vallen. Dat zijn gasten die geen knip voor hun neus waard zijn.
Die leven gewoon voor het materiele, hebben geen inhoud. Kunnen alleen zwammen over Barbie, Paris Hilton, Patries, Gordon enz.
Jaloers zijn (of zelfs afgunstig zijn) is op zich een natuurlijk iets.quote:Op vrijdag 6 april 2018 11:24 schreef Hiddendoe het volgende:
Niks van aantrekken, dit soort uitspraken zegt alles over de persoon in kwestie.
Ik kreeg ook altijd de slappe lach als een 'vriendin' mij vertelde of vroeg of ik was aangekomen of afgevallen.
Je kent het wel, dat soort vrouwen dat altijd kattig moet doen over je figuur of je kapsel of je kleding.
Ik ben zelf niet jaloers uitgevallen als het gaat over bezit of uiterlijk van anderen.
Wel kan ik jaloers zijn op andermans talenten. Om te tekenen of musiceren of schrijven.
Want een talent hebben om anderen te vermaken of te amuseren, lijkt mij je van het.
Zelf kan ik dus geeneens een mop vertellen zonder de clou te verpesten.
Mijn talenten: ik kan goed luisteren, ben aardig in de omgang, zet lekkere koffie, ben ontzettend relax, kan mooie dingen maken met houtbewerking, kan mooi borduren.
TS, mensen die snoeven met hun materiele shitzooi, laat ze vallen. Dat zijn gasten die geen knip voor hun neus waard zijn.
Die leven gewoon voor het materiele, hebben geen inhoud. Kunnen alleen zwammen over Barbie, Paris Hilton, Patries, Gordon enz.
Heb er zelf ook wel eens last van, en dan soms ook om de meest onnozele materialistische dingen. Zoals die ene kennis van mij die vijf opleidingen niet heeft afgemaakt maar nu wel voor zijn baan een lease golf krijgt terwijl ik met mijn wo opleiding een schamele OV kaart krijg van werk.
Daar kan ik me soms wel eens aan ergeren, maar ik besef me ook dat het kansloos is en ga al helemaal geen vervelende opmerkingen er over zitten maken of dit heel kinderachtig in mijn gedrag jegens die specifieke kennis verpakken.
Een beetje dom wellichtquote:
[..]
Ik ervaar het niet als een aanval, maar wel als een onnodige opmerking.
Als iemand iets heeft, wees dan gewoon blij voor die persoon. Waarom moet je tegen iemand die net een nieuw huis heeft gekocht herhaaldelijk zeggen dat je vindt dat die persoon er te veel geld voor heeft betaald. en dan met de nadruk op herhaaldelijk.
geen idee. Lijkt me ook best vervelend, ik zou gewoon assertief zijn en na 2x zeggen dat zijn mening onderhand wel duidelijk is.
Ik ervaar het juist als indirect..quote:
Daarnaast zijn wij natuurlijk gewoon erg direct. Ik zou je er verder niet veel van aantrekken.
Merk echt bij opvallend veel mensen een verandering in gedrag en houding als je een succesje bereikt. Soms zie je bijna letterlijk dat ze dit even moeten verwerken. Want succes bij jou betekent (in hun ogen) voorsprong op de ander, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Voorbeeld dat ik nooit zal vergeten is mijn neef die op het hbo studeerde (maar vanuit thuis wel heel erg richting uni werd gepusht) die jaren terug toen mijn universiteit i.v.m. een onderzoek van een daaraan verbonden hoogleraar een keer negatief in het nieuws kwam. Hij stuurde toen een bericht (midden op de dag ook) met dat nieuws artikel en de vermelding ''Nou ben toch blij dat ik niet op de universiteit zit''
Dat wordt dan afgedaan als een 'grapje' maar het is natuurlijk super treurig. Vooral omdat ik tegen die dude nooit sprak over verschil uni/hbo (wat voor mij ook helemaal niet relevant was maar voor hem des te meer).
Klopt, maar mijn punt was eigenlijk dat ik dus totaal niet snap dat er mensen zijn die op deze manier verkapte hatelijkheden naar een vriend/vriendin uiten.quote:
[..]
Jaloers zijn (of zelfs afgunstig zijn) is op zich een natuurlijk iets.
Heb er zelf ook wel eens last van, en dan soms ook om de meest onnozele materialistische dingen. Zoals die ene kennis van mij die vijf opleidingen niet heeft afgemaakt maar nu wel voor zijn baan een lease golf krijgt terwijl ik met mijn wo opleiding een schamele OV kaart krijg van werk.
Daar kan ik me soms wel eens aan ergeren, maar ik besef me ook dat het kansloos is en ga al helemaal geen vervelende opmerkingen er over zitten maken of dit heel kinderachtig in mijn gedrag jegens die specifieke kennis verpakken.
"Goh, leuke jurk. Zag ik onlangs bij de Zeeman hangen. Afgeprijst.'
Dat soort opmerkingen dus.
Rot op.
Denk omdat we vanaf een bepaalde leeftijd allemaal meer op een eilandje leven.quote:
[..]
Klopt, maar mijn punt was eigenlijk dat ik dus totaal niet snap dat er mensen zijn die op deze manier verkapte hatelijkheden naar een vriend/vriendin uiten.
"Goh, leuke jurk. Zag ik onlangs bij de Zeeman hangen. Afgeprijst.'
Dat soort opmerkingen dus.
Rot op.
Als je een jaar of 18 ben, ben je trots op je vrienden, want jij hoort ook tot die ''groep'' en je identificeert jezelf met die groep.
In een latere fase krijg je een gezin, en wordt dat het 'eilandje' waarmee je je identificeert en dat je afschermt en ook vergelijkt met de andere eilandjes om je heen. Kennelijk zijn de meeste mensen toch zodanig ingericht dat ze hun eigen eilandje zo goed mogelijk willen hebben. En het helpt daarbij om een beetje vuilnis op de andere eilandjes te gooien.
Nogmaals, niets menselijks is mij vreemd en ik herken het ook wel. Ik ben gelukkig nuchter genoeg om deze gevoelens uiteindelijk niet te verwerken in daadwerkelijk gedrag.
Ik was 18 ( of 20 daar wil ik vanaf wezen) en ik kreeg dit soort opmerkingen van iemand die ik als een goede vriendin beschouwde.quote:
[..]
Denk omdat we vanaf een bepaalde leeftijd allemaal meer op een eilandje leven.
Als je een jaar of 18 ben, ben je trots op je vrienden, want jij hoort ook tot die ''groep'' en je identificeert jezelf met die groep.
In een latere fase krijg je een gezin, en wordt dat het 'eilandje' waarmee je je identificeert en dat je afschermt en ook vergelijkt met de andere eilandjes om je heen. Kennelijk zijn de meeste mensen toch zodanig ingericht dat ze hun eigen eilandje zo goed mogelijk willen hebben. En het helpt daarbij om een beetje vuilnis op de andere eilandjes te gooien.
Nogmaals, niets menselijks is mij vreemd en ik herken het ook wel. Ik ben gelukkig nuchter genoeg om deze gevoelens uiteindelijk niet te verwerken in daadwerkelijk gedrag.
Waarom? Ik was toen echt geen Bessie Turf.
Ja, dat is wel een mooie eigenlijk. Waar.quote:
Je hebt ook mensen die zeggen 'Je mag alleen af gaan op wat mensen echt zeggen en niet voor de ander invullen'. Maar als je dat strikt doet, dan ontgaat je wel een hoop.
Ach ja, een jaloezie, afgunst, het zijn emoties en gevoelens in mensen waar ze eigenlijk zelf nog de meeste hinder van ondervinden. Het komt ook maar gewoon ineens op, zonder dat ze het zelf vaak doorhebben. We zijn geneigd daarbij dan vaak te denken: 'oh, wat een gemeen mens!', en oordelen daar dan weer over. Maar eigenlijk komt zoiets ook maar gewoon vanuit het onderbewuste op. Het maakt iemand niet een geheel slecht persoon. Het zijn maar neigingen. Dus, vergeef het ze, ze weten het zelf ook meestal niet eens echt.
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
Dat soort opmerkingen zegt je alles wat je over die persoon moet wetenquote:
[..]
Klopt, maar mijn punt was eigenlijk dat ik dus totaal niet snap dat er mensen zijn die op deze manier verkapte hatelijkheden naar een vriend/vriendin uiten.
"Goh, leuke jurk. Zag ik onlangs bij de Zeeman hangen. Afgeprijst.'
Dat soort opmerkingen dus.
Rot op.
Breitling - Instruments for Professionals
Ten aanzien van vrienden denk ik wel eens als volgt:
Sommigen die al helemaal gesetteld zijn (stabiele relatie, gezinswoning, kinderen of kinderen op komst) zijn best wel tevreden over zichzelf. Zij vinden zichzelf vaak duidelijk 'verder' en 'volwassener' in het leven.
Het valt me altijd op dat ze erg graag over zichzelf praten en ook wel een houdinkje hebben dat ze wel weten hoe de wereld in elkaar zit.
Soms denk ik me wel eens in : Stel zij hebben een knop voor zich, en als ze daarop drukken, vind ik ook de ideale partner, een gezinswoning en krijg ik binnen 2 jaar kinderen. Zouden ze dit dan doen?
Ik denk vaak nee. en niet omdat ze mij geluk misgunnen, maar omdat ze het wel prettig vinden om een paar stappen 'verder' te zijn (en in hun ogen dus succesvoller).
Sommigen die al helemaal gesetteld zijn (stabiele relatie, gezinswoning, kinderen of kinderen op komst) zijn best wel tevreden over zichzelf. Zij vinden zichzelf vaak duidelijk 'verder' en 'volwassener' in het leven.
Het valt me altijd op dat ze erg graag over zichzelf praten en ook wel een houdinkje hebben dat ze wel weten hoe de wereld in elkaar zit.
Soms denk ik me wel eens in : Stel zij hebben een knop voor zich, en als ze daarop drukken, vind ik ook de ideale partner, een gezinswoning en krijg ik binnen 2 jaar kinderen. Zouden ze dit dan doen?
Ik denk vaak nee. en niet omdat ze mij geluk misgunnen, maar omdat ze het wel prettig vinden om een paar stappen 'verder' te zijn (en in hun ogen dus succesvoller).
Gewoon terug antwoorden dat jij en je vriendin weinig tijd nodig hebt omdat jullie ouder en wijzer zijn en degelijk weten wat jullie willen.
Dom dus dat zij dat jurkje daar zelf niet hebben gekocht als ze het zo'n leuke jurk vonden.quote:
[..]
Klopt, maar mijn punt was eigenlijk dat ik dus totaal niet snap dat er mensen zijn die op deze manier verkapte hatelijkheden naar een vriend/vriendin uiten.
"Goh, leuke jurk. Zag ik onlangs bij de Zeeman hangen. Afgeprijst.'
Dat soort opmerkingen dus.
Rot op.
Dan heb je foute vrienden. Dat soort mensen zijn er absoluut, maar daar moet je zo min mogelijk mee om willen gaan. Overigens is het natuurlijk de vraag of zij dat ECHT denken, of dat dat jouw invulling er van is, want dat hele 'waar sta ik in mijn leven / vriendin' is een redelijk centraal thema in jouw topics.quote:
Ten aanzien van vrienden denk ik wel eens als volgt:
Sommigen die al helemaal gesetteld zijn (stabiele relatie, gezinswoning, kinderen of kinderen op komst) zijn best wel tevreden over zichzelf. Zij vinden zichzelf vaak duidelijk 'verder' en 'volwassener' in het leven.
Het valt me altijd op dat ze erg graag over zichzelf praten en ook wel een houdinkje hebben dat ze wel weten hoe de wereld in elkaar zit.
Soms denk ik me wel eens in : Stel zij hebben een knop voor zich, en als ze daarop drukken, vind ik ook de ideale partner, een gezinswoning en krijg ik binnen 2 jaar kinderen. Zouden ze dit dan doen?
Ik denk vaak nee. en niet omdat ze mij geluk misgunnen, maar omdat ze het wel prettig vinden om een paar stappen 'verder' te zijn (en in hun ogen dus succesvoller).
Daar is op zich niets mis mee, maar zou het een mogelijkheid zijn dat zij dat helemaal niet zo denken, omdat zij daar niet zo mee bezig zijn, maar jij hun dat toedicht omdat jij wél heel erg bezig bent met waar jij staat in vergelijking met anderen?
Breitling - Instruments for Professionals
Jij snapt dus geen moer van vrouwen.quote:
[..]
Dom dus dat zij dat jurkje daar zelf niet hebben gekocht als ze het zo'n leuke jurk vonden.
Vind het anders goede logica.quote:
[..]
Jij snapt dus geen moer van vrouwen.
Ik zie de afgunst niet echt, eerlijk gezegd. Ik lees voornamelijk dat zij zaken anders zouden aanpakken en het nodig vinden om jou dat te melden. Ik zou er niet te zwaar aan tillen. Maar ik zie er geen afgunst in.
The love you take is equal to the love you make.
Dat was de vraag niet. Wat als een man jou verteld dat je auto wel aardig is maar dat zijn auto meer kilometers maakt, meer indruk maakt op bazen en wijfjes, kortom jouw auto is meer iets voor de losers, terwijl zijn auto het toppunt is voor de winnaars.quote:
Zou je je dan een mislukkeling voelen en bereid zijn om de strijd aan te gaan of zou je bij jezelf denken, rot op klootzak.
|
|
