Uitgeprocedeerde asielzoekers bedreigen huurders en medewerkers

quote:

Op vrijdag 13 april 2018 08:48 schreef truthortruth het volgende:
Ze stappen nu dus naar de rechter tegen de uitzetting. Dat zou best briljant zijn, in een land waar je niet zou moeten zijn, in een huis waar je niet mag zijn, en dan straks van de rechter nog gelijk krijgen

quote:

Op vrijdag 13 april 2018 08:48 schreef truthortruth het volgende:
Ze stappen nu dus naar de rechter tegen de uitzetting. Dat zou best briljant zijn, in een land waar je niet zou moeten zijn, in een huis waar je niet mag zijn, en dan straks van de rechter nog gelijk krijgen

quote:

Op vrijdag 13 april 2018 08:54 schreef VEM2012 het volgende:
Eigenlijk zou je als je illegaal bent niet moeten mogen procederen, anders dan strafrechtelijk of ten aanzien van jouw status.

Voor de rest: rechtenloos.

Maar ze zullen ook nog recht hebben op gefinancierde rechtsbijstand. Ik noem dat misbruik. En dan ook nog van dit soort ratten. Die door groen links in het zadel gehouden worden.

quote:

Op vrijdag 13 april 2018 08:58 schreef truthortruth het volgende:

[..]

Ik vind dit soort figuren vooral schadelijk voor de mensen die we wel moeten helpen.

quote:

Op donderdag 5 april 2018 19:35 schreef StateOfMind het volgende:
Dus zij zijn uitgeprocedeerd (en moeten derhalve oprotten) én zij kraken (is verboden, dus strafbaar) én zij bedreigen mensen (is ook verboden, dus strafbaar), maar de politie kan niks doen...
Maar o wee als de buurtbewoners zichzelf dan maar gaan beschermen.
Wat een land

quote:

De Armeense moeder Armina, die deze zomer Nederland werd uitgezet, heeft negen jaar lang tevergeefs geprocedeerd. Volgens deskundigen is dat geen uitzondering. Hoe kan het dat mensen zo lang onrechtmatig in Nederland kunnen wonen?

Na negen jaar procederen alsnog het land worden uitgezet. Het is lang, maar helemaal uitzonderlijk is het niet. Dat zegt advocaat Mary Grigorjan, gespecialiseerd in vreemdelingenrecht. De advocaat staat veel Armeniërs bij.

Kinderen en kleinkinderen
"Ik ken gevallen van gezinnen die na 13 jaar verblijf in Nederland alsnog werden teruggestuurd. Ook sta ik cliënten bij die hier kinderen en zelfs kleinkinderen hebben en van de Nederlandse overheid alsnog te horen krijgen dat ze terug moeten naar hun vaderland."

Migranten die geen verblijfsvergunning krijgen, moeten het land uit. In de regel krijgt iemand 28 dagen de tijd om te vertrekken. Hoe het kan dat mensen zoals de Armeense moeder Armina dan toch jaren en jaren onrechtmatig in Nederland kunnen wonen?

Allerlei procedures
Amsterdamse advocaat Eline van Deijck, gespecialiseerd in vreemdelingenrecht, licht toe: "Mensen die onrechtmatig in ons land zijn, kunnen allerlei procedures aanspannen. Er kunnen ook procedures tegelijkertijd gestart worden." Armina startte zeven procedures.

Procedures
De meest voorkomende procedures die gestart worden zijn volgens Van Deijck het kinderpardon (kinderen die langer dan vijf jaar in Nederland zijn maken alsnog kans hier te blijven), een medische procedure (vanwege een medische behandeling probeert iemand in Nederland te blijven) en privé- of familieaangelegenheden (vanwege familieomstandigheden probeert iemand een verblijfsvergunning te krijgen).

De procedures 'medisch' en 'kinderpardon' kunnen veel tijd in beslag nemen. De behandeling van dergelijke aanvragen mag een vreemdeling in de meeste gevallen in Nederland afwachten. Soms duurt zo'n procedure wel één of twee jaar, zegt Van Deijck.

"Bij een medische procedure moet de IND een expert inschakelen die uitvoerig moet onderzoeken wat de persoon heeft, welke behandeling daarvoor nodig is en of die behandeling in het land van herkomst aanwezig is. Dat kost vaak veel tijd." Als de uitspraak vervolgens weer wordt aangevochten moet een rechter zich er weer over buigen. Dan neemt het nog meer tijd in beslag.

Maatregelen
Wordt hier niets aan gedaan? Het ministerie van Veiligheid en Justitie laat weten dat er de laatste jaren verschillende maatregelen zijn genomen om procedures te verkorten. Aanvragen die worden ingediend met het doel om te frustreren of die kansloos zijn, moeten bijvoorbeeld versneld kunnen worden afgedaan. Asieladvocaten laten echter weten dat het in de praktijk nog niet altijd werkt zoals het ministerie het graag zou zien.

Verder zegt het ministerie dat in 2010 de achtdaagse Algemene Asielprocedure is ingevoerd. Dat betekent dat op de doorsnee asielaanvraag binnen acht dagen moet wordt beslist. Een paar jaar later, in 2014, is voor herhaalde asielaanvragen de ééndagstoets ingevoerd.

In 2014 is ook besloten dat bij een afwijzing van een eerste asielaanvraag meteen wordt gekeken of de vreemdeling vanwege andere redenen (bijvoorbeeld vanwege een medische) voor verblijf in aanmerking komt. Door dit alvast in kaart te brengen, probeert de overheid te voorkomen dat iemand steeds weer nieuwe procedures start.

Geld verdienen
Een andere vluchtelingenadvocaat (naam is bekend bij de redactie) voert nog een reden aan waarom vreemdelingen als Armina zo lang hier kunnen blijven. Er zijn advocaten die zaken als Armina graag aannemen, ook al is de kans van slagen klein. De reden is simpel: geld.

"Een zaak als Armina is ook gewoon een manier om geld te verdienen", zegt de advocate. "Als een vluchteling een procedure start moet dat in veel gevallen door de vluchteling zelf betaald worden. Vaak krijgen ze daarbij geld van de familie. Maar advocaten kunnen via de Raad voor Rechtsbijstand geld krijgen om cliënten bij te staan die in hoger beroep gaan of bezwaar maken tegen een uitspraak. Daar maken sommige advocaten handig gebruik van, al is dat de laatste jaren wel minder geworden."

Dat steeds minder advocaten dit doen, komt onder meer doordat de rechtsbijstand steeds lager is geworden. Advocaten maken daardoor strenger de afweging of een zaak kans van slagen heeft of niet.

Absoluut niet terug
Eén ding is volgens de deskundigen zo klaar als een klontje: Armina wilde absoluut niet terug naar Armenië. Waarom niet, dat blijft speculeren maar privéomstandigheden worden niet uitgesloten.

"Armenië is volgens Nederland geen veilig land van herkomst", stelt advocaat Mary Grigorjan. "In mijn dossiers lees ik dat Armenië te kampen heeft met corruptiepraktijken en politieke onrust waardoor sommige mensen veel te vrezen hebben. Per asielaanvraag moet gekeken worden of iemand veilig is in zijn geboorteland of niet. Armina voelde dat duidelijk niet, maar moest toch terug. Zulke mensen zetten dus alles op alles om hier te blijven."

Zonder haar kinderen
Volgens deskundigen is het uitzonderlijk dat Armina zonder haar twee kinderen is teruggegaan. Martine Goeman van kinderrechtenorganisatie Defence for Children stelt dat zij zo'n situatie nog nooit heeft meegemaakt. "Dan kun je wel zeggen dat de moeder alles op alles heeft gezet om hier te blijven, de overheid heeft het ook jarenlang mogelijk gemaakt."

Kinderen Howick (12) en Lili (11) zitten nog altijd bij een pleeggezin ergens in Nederland.