Het kleutertopic deel 5

Wij zijn zelf ook wars van mode als in, geen idee wat hip is. We zijn wel allebei gek op sneakers dus B heeft ook altijd een arsenaal aan sneakers. Maar ik draag wel alleen wat ik mooi vind en dat geldt voor mijn vrouw ook.(en dus voor ons nageslacht dus ook)
Wat betreft shirts kiest mijnheer zelf dus op alles staat iets van een graafmachine, dino, auto's of Lego. Als ik zo in zijn klas rondkijk, is dat niet hip

Hier af en toe ook uitbarstingen met "jij moet..." maar lang zo heftig niet als jij beschrijft Franny. Maar I is sowieso wat uitgesprokener dan mijn W geloof ik. Evengoed kan ik het dan meestal niet laten om te reageren met "ik moet niks, maar jij wil graag dat ik...", dat helpt uiteraard meestal niet veel. Eenmaal in zo'n bui werkt afwachten hier het beste.

Hier kwam W huppelend uit school vrijdag. Ze had bij de middenbouw (groep 3/4/5) in de klas gekeken en daar gerekend en ze vond t super leuk. Juf vertelde vanochtend ook dat ze daarna nog een brief naar een ziek klasgenootje had geschreven (fonetisch natuurlijk, maar goed leesbaar) en dat ze zelf had gevraagd of ze dat op de gang mocht doen omdat het in de klas te druk was om zich te concentreren.
Kortom ze zit super in haar vel. Heel anders dan een tijd geleden toen ze bijna bezweek onder de mentale druk van het werkjes moeten doen.

quote:

Op maandag 16 april 2018 17:29 schreef exode het volgende:
Wij zijn zelf ook wars van mode als in, geen idee wat hip is. We zijn wel allebei gek op sneakers dus B heeft ook altijd een arsenaal aan sneakers. Maar ik draag wel alleen wat ik mooi vind en dat geldt voor mijn vrouw ook.(en dus voor ons nageslacht dus ook)
Wat betreft shirts kiest mijnheer zelf dus op alles staat iets van een graafmachine, dino, auto's of Lego. Als ik zo in zijn klas rondkijk, is dat niet hip

W kiest ook zelf. Af en toe lijkt t op wat de rest aan heeft (bijv met van die omdraai pailletten)en zal het wel hip zijn. Soms kan ik zelfs zien dat het níet hip is (bijvoorbeeld een broek met een rok én een jurk). De kinderen onderling vinden er geloof ik nog niets van.

Knip.

[ Bericht 54% gewijzigd door Burdie op 16-04-2018 20:42:54 ]

Ik haal de jongens vandaag op. Teun zijn eerste echte schooldag. Jas kwijt

quote:

Op maandag 16 april 2018 17:29 schreef exode het volgende:
Wij zijn zelf ook wars van mode als in, geen idee wat hip is. We zijn wel allebei gek op sneakers dus B heeft ook altijd een arsenaal aan sneakers. Maar ik draag wel alleen wat ik mooi vind en dat geldt voor mijn vrouw ook.(en dus voor ons nageslacht dus ook)
Wat betreft shirts kiest mijnheer zelf dus op alles staat iets van een graafmachine, dino, auto's of Lego. Als ik zo in zijn klas rondkijk, is dat niet hip

oh nou heb hier eentje in een Lego Ninjago shirt zitten en de andere batman.
Jongens hier is auto, dino, Lego, superhelden en cactus want die prikken

Franny wat jammer dat je zo’n rotgevoel aan de lunch over hebt gehouden. Heb je het er later in «vredestijd» nog over gehad met haar, of ze er zelf ook over gereflecteerd heeft?

Verder had het hier precies zo kunnen gaan. O heeft 2 kinderen met nogal explosieve uitdagingen in de groep en ik merk dat ze zulk gdrag uittest. Dan zegt ze iets heel lelijks en dan herhaal ik dat en zeg ik dat ik daar verdrietig van wordt. En dan beseft ze pas wat het betekent, en dan wordt ze zo sip.

Aah Teun zijn eerste echte schooldag! Hoe ging het?

L had gisteren kinderfeestje (ook van een Teun). Hij was de enige uit een andere klas. Daar zag hij erg tegenop, maar t was erg leuk!

Kleding krijg ik ook van 1 iemand, maar dat us vaak echt als nieuw nog. Verder koop ik t gewoon nieuw of in kleding pakketten. Geen eenduidige stijl, als we t maar leuk vinden. Spider-Man etc komt er niet in



L krijgt ook echt voorkeur. Mamaaa dat is zooooo saai.

De Fitlala heb ik nog niet gehoord. Geen idee hoe die gaat

quote:

Op maandag 16 april 2018 18:00 schreef Roomsnoes het volgende:
Franny wat jammer dat je zo’n rotgevoel aan de lunch over hebt gehouden. Heb je het er later in «vredestijd» nog over gehad met haar, of ze er zelf ook over gereflecteerd heeft?

Verder had het hier precies zo kunnen gaan. O heeft 2 kinderen met nogal explosieve uitdagingen in de groep en ik merk dat ze zulk gdrag uittest. Dan zegt ze iets heel lelijks en dan herhaal ik dat en zeg ik dat ik daar verdrietig van wordt. En dan beseft ze pas wat het betekent, en dan wordt ze zo sip.

I wordt niet echt sip, maar doet er nog een paar scheppen bovenop. Nog een keertje mij proberen te slaan, of roepen dat ik een stomkop ben. En daarna wordt ze half hysterisch, als ze inderdaad wel begrijpt dat ze zichzelf vastzet ermee. Op weg naar school hebben we het weer goed gemaakt, maar dan zegt ze ook meteen: ik wil er niet meer over praten.
Dat reflecteren is dus ook lastig, soms gaat ze gewoon met haar handen over haar oren zitten, als ik ergens op terugkom. Ze vindt het heel erg moeilijk geconfronteerd te worden met zichzelf. Wel begrijpelijk natuurlijk. Ik doe het dus ook gedoseerd en niet te lang.

Vanmiddag zag ik trouwens wel iets waar ik wat mee kon: na schooltijd speelde ze met een vriendinnetje op het speelplein. Toen kwam er ineens een ander vriendinnetje bij die ze kent van Rots en Water. Maar ze wist helemaal niet hoe ze daarmee om moest gaan en zei keihard: 'Nee, ik kan nu niet met jou spelen' en rende hard weg. Meisje huilen. Dus ik met dat meisje naar I toe. I met haar handen over haar oren in een hoekje op het plein. Boos en verdrietig tegelijk. Door op haar in te praten, lukte het wel om toch een gesprekje te krijgen. Aan haar uitgelegd wat je in zo'n situatie dan wel kan zeggen, op een aardige manier. En dat kwartje viel toen wel.

Er zit dus heel veel onmacht en frustratie. Maar omdat ze verbaal zo sterk is en zich ook zo uitgesproken kan uiten en haar emoties soms heel goed kan verwoorden, is de neiging er denk ik om haar te overschatten. Ze uit haar onzekerheid en verdriet ook door boosheid. Daar moet je dan eerst doorheen breken.

Wat ik moeilijk vind, is dat ik tegelijkertijd die boosheid ook wel moet/wil beteugelen. Ik wil niet dat ze mij slaat, of zo hard met de deur slaat dat het huis trilt, etc. Met de boosheid omgaan en ook recht doen aan de gevoelens die erachter zitten, voelt voor mij dan als een soort spagaat.

Oh, ik merk alweer overduidelijk dat ik een draadje verder moet zijn.

Ah zo. Sylver, ze had er flink jeuk aan en ook de eerste dag ruim 39.5 koorts en de opvolgende dagen op en af verhoging en veul, heul veul pokken.

Ik lees niet heel veel mee momenteel, mijn agenda loopt over en mijn werk staat bol van de leuke dingen

quote:

Op maandag 16 april 2018 19:25 schreef gestreeptestoel het volgende:
Aah Teun zijn eerste echte schooldag! Hoe ging het?

L had gisteren kinderfeestje (ook van een Teun). Hij was de enige uit een andere klas. Daar zag hij erg tegenop, maar t was erg leuk!

Kleding krijg ik ook van 1 iemand, maar dat us vaak echt als nieuw nog. Verder koop ik t gewoon nieuw of in kleding pakketten. Geen eenduidige stijl, als we t maar leuk vinden. Spider-Man etc komt er niet in



L krijgt ook echt voorkeur. Mamaaa dat is zooooo saai.

Zover ik uit een vermoeide Teun heb gekregen was het leuk. Ook de BSO veel buiten geweest en dat ging goed allemaal. Alleen morgen op jacht naar zijn jas en het mobiele nummer van de klassenmoeder...

Ik moet zeggen heb ook niet een echte stijl ik moet het leuk vinden, soms zucht ik een paar keer en kom tegemoet aan hun wensen.
Streepjes komen er niet in... Hebben vast wel iets met een streepje maar niet door mij gekocht.
Mijn schoonzusjes hebben hun dochter 99% in een streepjes iets lopen is.. ik kweek een fobie

Dat hysterisch boos zijn ken ik van Teun ook en dan niet bereikbaar. Lastig maar gaat wel weer over

Och Franny, ik herken die boze buien maar al te goed. Frustratie, onmacht en controle liggen er bij ons meestal aan ten grondslag. Het wordt gelukkig wel minder inmiddels maar nog steeds kan ze er niet goed mee omgaan als ze het spel niet naar haar hand kan zetten oid.

Zo lief vanochtend met naar school brengen. B zag in een auto een meisje zitten waarmee hij gisteren op de BSO had gespeeld. Hij was niet weg te slaan bij het raam van de geparkeerde auto en in de gang op school kwamen ze elkaar ook weer tegen. Zo lief allebei, helemaal blij en maar blijven grijnzen naar elkaar. Zegt ze tegen B 'Jiij bent echt cute!'
Van 'meisjes zijn stom' naar dit gedrag vond ik hilarisch (en lief).

Fijn dat Teun zijn eerste schooldag met BSO leuk vond Goitske!
En Lego Ninjago is cool.

quote:

Op maandag 16 april 2018 21:25 schreef Kyara het volgende:
Och Franny, ik herken die boze buien maar al te goed. Frustratie, onmacht en controle liggen er bij ons meestal aan ten grondslag. Het wordt gelukkig wel minder inmiddels maar nog steeds kan ze er niet goed mee omgaan als ze het spel niet naar haar hand kan zetten oid.

Inderdaad. Als A verliest met een spelletje of het lukt niet, dan is de wereld te klein. Houdt ermee op en wilt het dan nooit meer spelen.
Irritante fase want dan is de lol er wel snel vanaf natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 17 april 2018 11:23 schreef vencodark het volgende:

[..]

Inderdaad. Als A verliest met een spelletje of het lukt niet, dan is de wereld te klein. Houdt ermee op en wilt het dan nooit meer spelen.
Irritante fase want dan is de lol er wel snel vanaf natuurlijk.

Precies dit. Bij verliezen, maar ook bijvoorbeeld bij een soort memoryspel met een krokodil, kroko loco of iets dergelijks. Als je dan met de dobbelsteen een bepaald plaatje gooit mag je een stukje van de krokodil van je tegenspeler pakken. Not an option of course.

quote:

Op dinsdag 17 april 2018 12:29 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Precies dit. Bij verliezen, maar ook bijvoorbeeld bij een soort memoryspel met een krokodil, kroko loco of iets dergelijks. Als je dan met de dobbelsteen een bepaald plaatje gooit mag je een stukje van de krokodil van je tegenspeler pakken. Not an option of course.

Dat spel hebben wij ook....hij verliest nooit...zelfs als hij verliest.

quote:

Op dinsdag 17 april 2018 12:29 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Precies dit. Bij verliezen, maar ook bijvoorbeeld bij een soort memoryspel met een krokodil, kroko loco of iets dergelijks. Als je dan met de dobbelsteen een bepaald plaatje gooit mag je een stukje van de krokodil van je tegenspeler pakken. Not an option of course.

Vermoeiend hè. Ondanks dat ik van tevoren zeg dat hij niet moet huilen of boos worden als hij verliest, dat beloofd hij dan keurig...tot ie verliest.
Ik dacht eraan met zijn kinderfeestje (maandag wordt hij 5), vriendjes uit te nodigen en samen spelletje te doen
Dat idee is van de baan inmiddels.

Mijn zoon (5) is meestal helemaal niet zo temperamentvol, maar als hij verliest met een spel dan vergaat de wereld zo ongeveer dikke tranen, woede... Typisch iets voor elke kleuter wellicht? Of oudste kind?

quote:

Op dinsdag 17 april 2018 15:17 schreef Spees_Eend het volgende:
Mijn zoon (5) is meestal helemaal niet zo temperamentvol, maar als hij verliest met een spel dan vergaat de wereld zo ongeveer dikke tranen, woede... Typisch iets voor elke kleuter wellicht? Of oudste kind?

Mijn oudste (7) heeft dat ook. Nog steeds. Moet en zou winnen anders verpest ze net zo lief het spel. De jongst (5) interesseert het geen drol. Vind het samen iets doen leuker

Oh ik kan het me als kind ook nog zo goed herinneren. Mijn broer en ik hadden altijd ruzie tijdens spelletjes. Mijn moeder was het op een gegeven moment zo zat dat ze het dambord brak en in de prullenbak gooiden. En mijn moeder werd dus echt nooit boos....dat had impact kan ik je vertellen.
Ik was toen een jaar of 6 en mijn broer 13 kortom....het duurt nog even

Het lijkt me typisch iets voor kleuters. De wereld draait totaal om hen. Het heeft ook wel iets moois.

Ik had laatst ook een ervaring met I waar dat helemaal uit blijkt. We gingen naar een theatervoorstelling, en daarin zat op een gegeven moment een interactief stukje. De speler vroeg wie naar voren wilde komen. I stak meteen haar vinger op (dat vind ik toch zo stoer van haar!), maar een ander kind dat ook direct een vinger opstak werd uitgekozen. I vroeg toen fluisterend ietwat teleurgesteld aan me: "Waarom mag zij wel en ik niet?" Ze kunnen zich gewoon nog niet voorstellen dat niet zij, maar een ander wint/wordt uitgekozen etc. .

quote:

Op dinsdag 17 april 2018 15:26 schreef exode het volgende:
Oh ik kan het me als kind ook nog zo goed herinneren. Mijn broer en ik hadden altijd ruzie tijdens spelletjes. Mijn moeder was het op een gegeven moment zo zat dat ze het dambord brak en in de prullenbak gooiden. En mijn moeder werd dus echt nooit boos....dat had impact kan ik je vertellen.
Ik was toen een jaar of 6 en mijn broer 13 kortom....het duurt nog even

Wow wow wat een spierkracht ook! Dat gaat mij niet lukken, een dambord breken wat zal dat schrikken geweest zijn voor jullie

Ik moet wel zeggen dat vermoeidheid ook een grote rol speelt bij het boze gedrag rondom de spelletjes. Bij MOE moeten spelletjes überhaupt vermeden worden. Dan is even voor de tv neerzetten over het algemeen nog de minst schadelijke optie.

Daarover gesproken, we lijken na 4 helse weken wat rust gevonden te hebben qua vermoeidheid uit school. Het was elke avond drama met grote D. Was het niet T dan was het wel S en andersom of allebei. Slaan, knijpen, krijsen, enorm boos zijn, het was op een gegeven moment zo erg dat mijn man zijn eten in de hal heeft opgegeten omdat hij het even niet meer zag zitten om tussen gehuil in stereo te zitten. Toegegeven, ik had stiekem best naast hem willen gaan zitten in de hal. Er lijkt nu een stijgende lijn in te zitten, mede doordat ze nu op woensdag en vrijdag als het lukt even een middagdutje doen om bij te tanken.

Gelukkig vinden ze het wel heel leuk op school en T heeft het schrijven helemaal ontdekt. Hij schrijft zijn eigen naam en ook de 'slangletter' van de naam van S. ik krijg ook brieven van hem waar dan
20 keer zijn eigen naam in staat. Of waar andere letters in staan die dan volgens T 'mama' betekenen.