Verbrande Herman, Rooie Jos, Dikke Bobbie en Jantje van Amsterdam zijn bloedgabbers. Rauw en dicht op de huid volgde regisseur Roy Dames de mannen sinds begin jaren negentig. Ze zijn onderdeel van de Amsterdamse penose, een cultuur die aan het verdwijnen is. De 'vrije jongens' proberen uit de criminaliteit te blijven, maar hun bier is altijd weer frisser dan hun zaakjes.
Hier deel 2 (net gevonden 4 jaar na dato)
Ik heb deze docu zo vaak gekeken (vooral met een bakkie op). Dit is echt mooie televisie. Amsterdamse boefjes op hen best. Vooral dat stuk dat die pedo wordt gepakt. Dat echte Amsterdamse accent maakt het zo mooi. Ik keur niet goed wat ze hebben gedaan (geven ze ook toe 4 jaar na dato) maar blijft mooie tv. Echt van die kruimel dieven.
[ Bericht 4% gewijzigd door Razor21 op 29-03-2018 23:11:55 ]
Verbrande Herman is de enige die ik leuk en interessant vond.
De rest vond ik maar matig.
Wel een geweldige pauper/arbeiderscultuur waar ik ook in ben opgegroeid.
Maar tegenwoordig zouden mensen ze tokkies noemen helaas.
Ben benieuwd wat je er van vind. De eerste keer dat ik keek werd ik meteen "opgezogen"in de docu. Goed gefilmd, en gewoon een mooi verhaal. Ik kijk het nu ook weer. Machtig mooi blijft dit die Amsterdamse penoze.quote:
Op 
Wat vond je van deze docu?quote:
Jiskefet typetjes in het echte leven.
Nog niet helemaal afgekeken. Tot nu toe een mix van grappig, interessant, fascinerend en triest. Zeker het kijken waard!quote:
Op