Kun je ook vertellen wat de positieve kanten zijn van je vriend of relatie? Wat maakt dat je nog steeds bij hem wilt blijven?quote:
Klinkt als een goed gesprek. Positief ook dat het feit dat je vragen hebt bij je relatie ook aangeeft dat je steeds meer in contact komt met jouw eigen behoeftes.quote:Op maandag 26 maart 2018 17:34 schreef ChildoftheStars het volgende:
Kleine update: Vandaag heb ik het met mijn psycholoog besproken. Zij denkt niet dat het door mijn psychose komt. Wel denkt ze dat ik op het moment psychiatrisch erg kwetsbaar ben en beter geen beslissingen kan nemen. Ze heeft aangeboden om systeemtherapie of relatietherapie te regelen, maar dat wil hij niet. Zij wil ook wel een zo soort gesprek voeren met ons beiden, maar dat wil hij ook niet.
Ze had erg veel begrip voor mijn wisselvalligheid in de relatie. Het was een fijn gesprek want ik voelde me erg begrepen. Natuurlijk doe ik veel dingen fout. Ik ben echt geen ideale vriendin, dat zie ik zelf ook wel in. Alleen ze zei dat dit toch niet geheel aan mij lag. Wat wel fijn is om te horen. Ze vond dat ik me begon te ergeren aan dat soort dingen een teken dat ik beter voor mezelf ga zorgen en dat ik mijn eigen behoeftes her- en erken.
Gezien ikzelf behoorlijk gecompliceerd in elkaar zit leek me de mening van een professional wel fijnquote:Op maandag 26 maart 2018 18:14 schreef -Strawberry- het volgende:
Fijn dat je het met haar hebt kunnen bespreken.
Dat was inderdaad een interpretatie die ik niet verwachtte. Ze vroeg zich ook hardop af of onze relatie gestoeld was op dat hij voor me zorgt en ik afhankelijk ben. Ik heb geen flauw idee, maar goed... interessante stof om over na te denkenquote:Op maandag 26 maart 2018 18:48 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Klinkt als een goed gesprek. Positief ook dat het feit dat je vragen hebt bij je relatie ook aangeeft dat je steeds meer in contact komt met jouw eigen behoeftes.
Hij had een tentamen en dus niet naar gevraagd. Wel heb ik nu voor een tweede keer aangekaart dat het misschien het misschien een idee is om eens samen met een hulpverlener in gesprek te gaan. Alleen hij vindt dat ik degene ben met problemen en hij zou ze niet hebben, dus nope.quote:Op maandag 26 maart 2018 19:05 schreef MissMSX het volgende:
Goed inderdaad als dat tekenen zijn dat je beter je eigen gevoelens leert kennen. Heel belangrijk
Heeft je vriend verder nog iets gezegd over je gesprek met de psycholoog? Toonde hij interesse?
Meteen uitmaken, denk aan jezelfquote:Op vrijdag 23 maart 2018 16:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Hij zegt dat hij weer gaat drinken en/of zelfmoord pleegt als ik er ook maar aan denk de relatie te verbreken Dat risico wil ik niet lopen, want hoe dan ook, ik houd heel erg veel van hem
Wat haal je nu uit deze relatie? Zo te lezen niks.quote:Op zaterdag 24 maart 2018 19:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dat is zeker het probleem. Hij geeft momenteel aan niet depressief te zijn, maar niks kan hem nog schelen en hij voelt amper wat. Signalen die bij mij alle alarmbellen doen afgaan, maar hij weigert hulp.
Maar goed... dat is zijn keuze. Ik weiger hem te dwingen tot therapie. Het is een volwassen man en hij moet zelf zijn keuzes in het leven maken.
Ik heb het idee dat ik wat rustiger erin sta nu. Geen flauw idee wat ik wil, wat ik nodig heb etc. Ik ben met alles heel wispelturig en dat is heel frustrerend. Het is niet dat ik geen keuzes wil maken, ik kan ze momenteel amper maken. Op dit moment maakt een rondje Action al een paniekaanval mogelijk, laat staan keuzes in een relatie oid.
Ik focus me gewoon op het hier en nu. Ik heb een drukke week voor de boeg, en waarschijnlijk zie ik hem amper ivm drukte in beide agenda's. Misschien is dat wel even goed.
Wat mooi dat je zo een positieve insteek kan vinden in zo een moeilijke periode en dan het ook als bevestiging zien op de stappen die je misschien nog niet zo ervaart, maar kennelijk wel voorwaarts hebt gezet. Je gaf eerder aan een soort stagnatiegevoel te ervaren, maar zo zie je maar weer dat je niet zo stilstaat als gedachtquote:Op maandag 26 maart 2018 17:34 schreef ChildoftheStars het volgende:
Kleine update: Vandaag heb ik het met mijn psycholoog besproken. Zij denkt niet dat het door mijn psychose komt. Wel denkt ze dat ik op het moment psychiatrisch erg kwetsbaar ben en beter geen beslissingen kan nemen. Ze heeft aangeboden om systeemtherapie of relatietherapie te regelen, maar dat wil hij niet. Zij wil ook wel een zo soort gesprek voeren met ons beiden, maar dat wil hij ook niet.
Ze had erg veel begrip voor mijn wisselvalligheid in de relatie. Het was een fijn gesprek want ik voelde me erg begrepen. Natuurlijk doe ik veel dingen fout. Ik ben echt geen ideale vriendin, dat zie ik zelf ook wel in. Alleen ze zei dat dit toch niet geheel aan mij lag. Wat wel fijn is om te horen. Ze vond dat ik me begon te ergeren aan dat soort dingen een teken dat ik beter voor mezelf ga zorgen en dat ik mijn eigen behoeftes her- en erken.
Dit forum is leuk en frisse buitenstaandersblik ditdat, maar je vaste behandelaar heeft ervoor gestudeerd, is bekend met je hele dossier en de rest van je behandeling. Dat geeft een stukje continuïteit, waar je zeker in woelige tijden een beter houvast aan hebt denk ik.quote:Op maandag 26 maart 2018 21:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Gezien ikzelf behoorlijk gecompliceerd in elkaar zit leek me de mening van een professional wel fijn
Misschien is het ook niet helemaal het (on)bewuste dat jij afhankelijk bent of moet blijven, maar meer dat hij een gewoontedier is die het liever bij ontstane patronen houdt.quote:[..]
Dat was inderdaad een interpretatie die ik niet verwachtte. Ze vroeg zich ook hardop af of onze relatie gestoeld was op dat hij voor me zorgt en ik afhankelijk ben. Ik heb geen flauw idee, maar goed... interessante stof om over na te denken
Jammer, dat hij zich zo afsluit. Ook al zou jij de enige met problemen zijn, dan nog zou het toch ook best kunnen dat hij een beetje bij zou kunnen dragen aan een oplossing zou je denken. Snap dat het sowieso moeilijk anders op te vatten kan zijn als desinteresse in je behandeling als je partner niet mee wil, maar misschien heeft hij slechte ervaringen met hulpverlening? Is hij bang voor commentaar, kritiek op basis van zijn psychiatrische verleden of vanuit de angst dat hij uit zijn veilige patroon moet om iets anders te proberen en wellicht te falen, met alle gevolgen van dien..?quote:[..]
Hij had een tentamen en dus niet naar gevraagd. Wel heb ik nu voor een tweede keer aangekaart dat het misschien het misschien een idee is om eens samen met een hulpverlener in gesprek te gaan. Alleen hij vindt dat ik degene ben met problemen en hij zou ze niet hebben, dus nope.
Edit: ooeps, ik moet eerst nog eens het hele topic doorlezen!quote:Op dinsdag 20 maart 2018 16:18 schreef Aristai het volgende:
Medicatie eerst afbouwen, zodra dat gedaan is opnieuw situatie bekijken, nu even niets drastisch doen. Het komt wel goed, succes!
Nee dat klopt. Waarschijnlijk omdat het niet met toverslag is gebeurd. Ik verander geleidelijk en daardoor merk ik het niet altijd. Dank je welquote:Op maandag 26 maart 2018 23:22 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Wat mooi dat je zo een positieve insteek kan vinden in zo een moeilijke periode en dan het ook als bevestiging zien op de stappen die je misschien nog niet zo ervaart, maar kennelijk wel voorwaarts hebt gezet. Je gaf eerder aan een soort stagnatiegevoel te ervaren, maar zo zie je maar weer dat je niet zo stilstaat als gedacht
Het is iets dat ik zeker ook met mijn behandelaar bespreek. Alleen die frisse blik had ik echt nodig. Beetje jammer dat vriendjelief niet mee wil als het over ons gaat (zodra het over mij gaat wil hij wel mee). Mijn behandelaar helpt me gelukkig en laat ook de situatie van verschillende kanten zien.quote:[..]
Dit forum is leuk en frisse buitenstaandersblik ditdat, maar je vaste behandelaar heeft ervoor gestudeerd, is bekend met je hele dossier en de rest van je behandeling. Dat geeft een stukje continuïteit, waar je zeker in woelige tijden een beter houvast aan hebt denk ik.
Hier had ik het toevallig gisteren met Madam April over. Het lijkt een beetje of hij al die tijd heeft stil gestaan en steeds minder interesse voor dingen toont. Hierdoor krijg ik gewoon last van frustraties. Alleen ik wacht het allemaal nog even af. Als ik over een maand of nog twee maanden zo denk doe ik wat. Of als we weer een conflict krijgen waarbij alles aan mij ligt.quote:[..]
Misschien is het ook niet helemaal het (on)bewuste dat jij afhankelijk bent of moet blijven, maar meer dat hij een gewoontedier is die het liever bij ontstane patronen houdt.
Ik denk het laatste. Zelf heeft hij nooit veel hulp gehad en zich er nauwelijks voor ingezet. Hij ging omdat het moest. Hij houdt het liefst alles zoals het is/was. Hij heeft een enorme zorgbehoefte, omdat het hem zekerheid geeft. Daarnaast is hij opgevoed met een stevige christelijk fundering met daarbij een sterk beschreven manrol. Dat ging eerst goed omdat ik heel onzeker in het leven stond, maar nu heb ik geen boven mij staande man nodig, maar iemand naast me.quote:[..]
Jammer, dat hij zich zo afsluit. Ook al zou jij de enige met problemen zijn, dan nog zou het toch ook best kunnen dat hij een beetje bij zou kunnen dragen aan een oplossing zou je denken. Snap dat het sowieso moeilijk anders op te vatten kan zijn als desinteresse in je behandeling als je partner niet mee wil, maar misschien heeft hij slechte ervaringen met hulpverlening? Is hij bang voor commentaar, kritiek op basis van zijn psychiatrische verleden of vanuit de angst dat hij uit zijn veilige patroon moet om iets anders te proberen en wellicht te falen, met alle gevolgen van dien..?
Dank je wel en zeker ben ik ook met het bovenstaande eens. Hij is er altijd voor me, hij steunt me en is lief. Hij heeft zeker credits opgebouwd. En ik hoop echt dat we bij elkaar kunnen blijven, want ik houd zielsveel van hem. Alleen als ik het gevoel van belemmering blijf houden heb ik voor mijn gevoel geen keus. Alleen nu eerst even rustig alles afwachtenquote:Either way, hij heeft wel enig krediet opgebouwd door deze jaren heen dat hij geen lul is en jullie hebben veel moois met elkaar gedeeld. Dat pakt niemand jullie meer af. Ook als de liefde straks niet groot genoeg blijkt om de kloof tussen wat jullie beide nu en straks in een relatie willen te overbruggen. Dat kan iedere relatie overkomen, je evolueert als het goed is door de jaren heen net als je partner en hoeft dus niet per se te komen doordat de een of beide misschien wel iets mankeert ofzo en is ook niet altijd te fixen door nog net een tandje extra erbij ofzo. Blijf dus vooral met je therapeut in gesprek, gezien jouw historie met tandjes erbij doen en om actief je grenzen te blijven bepalen tot hoe ver je zou willen en moeten gaan enzo.
Sterkte in ieder geval
Dat mag je wel verwachten van je behandelaar ja. Aan één kant heeft hij zo te horen wel een punt. Jij bent degene die een ontwikkeling door heeft gemaakt en tegen dingen aan loopt. Dan ben jij degene die nu iets anders zou willen. Echter is dat binnen een relatie die je samen voort wil zetten toch ook wel een gezamenlijk probleem..quote:Op donderdag 29 maart 2018 10:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Het is iets dat ik zeker ook met mijn behandelaar bespreek. Alleen die frisse blik had ik echt nodig. Beetje jammer dat vriendjelief niet mee wil als het over ons gaat (zodra het over mij gaat wil hij wel mee). Mijn behandelaar helpt me gelukkig en laat ook de situatie van verschillende kanten zien.
Wachten tot je langer stabieler bent lijkt me een goed idee. Maar ik hoop niet dat je met wachten bedoelt dat je afwacht tot het bijtrekt. Een relatie is immers een werkwoord en er zijn meer smaakjes te krijgen dan ja, hier kan ik wel of nee, hier kan ik niet mee leven.quote:[..]
Hier had ik het toevallig gisteren met Madam April over. Het lijkt een beetje of hij al die tijd heeft stil gestaan en steeds minder interesse voor dingen toont. Hierdoor krijg ik gewoon last van frustraties. Alleen ik wacht het allemaal nog even af. Als ik over een maand of nog twee maanden zo denk doe ik wat. Of als we weer een conflict krijgen waarbij alles aan mij ligt.
Mooi omschreven, naast je staanquote:[..]
Ik denk het laatste. Zelf heeft hij nooit veel hulp gehad en zich er nauwelijks voor ingezet. Hij ging omdat het moest. Hij houdt het liefst alles zoals het is/was. Hij heeft een enorme zorgbehoefte, omdat het hem zekerheid geeft. Daarnaast is hij opgevoed met een stevige christelijk fundering met daarbij een sterk beschreven manrol. Dat ging eerst goed omdat ik heel onzeker in het leven stond, maar nu heb ik geen boven mij staande man nodig, maar iemand naast me.
Begrijpelijke overweging ja. Dat is dan echter ook wel weer een voordeel aan een partner die problemen bij je laat, het geeft jou ook de ruimte om zelf met die problemen om te leren gaan. In dat opzicht lijkt hij geen enabler en dat is ook zeker wat waard.quote:[..]
Dank je wel en zeker ben ik ook met het bovenstaande eens. Hij is er altijd voor me, hij steunt me en is lief. Hij heeft zeker credits opgebouwd. En ik hoop echt dat we bij elkaar kunnen blijven, want ik houd zielsveel van hem. Alleen als ik het gevoel van belemmering blijf houden heb ik voor mijn gevoel geen keus. Alleen nu eerst even rustig alles afwachten
Heel erg bedankt
Huh? Zomaar uit zichzelf of na een gesprek zoals hier was voorgesteld?quote:Op zaterdag 31 maart 2018 06:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Update: Hij heeft het uitgemaakt. Ik ben een beetje ingestort
ik heb in het halfuurtje dat je dit hebt gepost je topic door gelezen. Het zal wat pijnlijk zijn in het begin, en voelen alsof het oneerlijk is. Onthoud: " de wereld is niet eerlijk." Er zal iemand beter voor je komen maar nu nog niet. Houdt je vast aan sociale contacten en praat erover met andere mensen. Het zorgt ervoor dat je je gedachten / ideeën kan relativeren. Dat is iets wat we doen door met andere mensen te praten.quote:Op zaterdag 31 maart 2018 06:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Update: Hij heeft het uitgemaakt. Ik ben een beetje ingestort
Komt wel weer goed, werk aan jezelf voor je weer in een relatie stapt. Geniet van de vrijheid!quote:Op zaterdag 31 maart 2018 06:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Update: Hij heeft het uitgemaakt. Ik ben een beetje ingestort
ontzettend slechte argumenten om bij deze saaie nietsnut te blijven.quote:Op dinsdag 20 maart 2018 16:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja... omdat ik van hem houd en ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten En deels ook omdat ik bang ben dat niemand anders me moet alleen dat mag ik niet denken.
Ik houd echt heel erg veel van hem, alleen tja... ik mis soms het gevoel van wederkerigheid
Zie de update.quote:Op zaterdag 31 maart 2018 07:22 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
ontzettend slechte argumenten om bij deze saaie nietsnut te blijven.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |